Τουρκο-ισλαμισμός και κουρδικό πρόβλημα

 Του Χρήστου Μηνάγια

Το κόμμα ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 9 χρόνια.

Όμως, ενώ είναι το μόνο κόμμα που ασχολήθηκε σοβαρά με το κουρδικό

πρόβλημα, οι παλινδρομήσεις και οι συνεχείς αλλαγές της στάσης του έναντι
των Κούρδων, έχουν σαν αποτέλεσμα την σοβαρή επιδείνωση της
κατάστασης ασφαλείας της χώρας, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω
της αύξησης των ένοπλων επιθέσεων του ΡΚΚ.
Τουρκο-ισλαμισμός και ΑΚΡ
Το νέο Σύνταγμα που υποσχέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν στον τουρκικό λαό, θα
αποτελέσει ταυτόχρονα και την ιδεολογική σφραγίδα της «Νέας» Τουρκίας.
Ο βασικός προσανατολισμός του ΑΚΡ έχει άμεση σχέση με τον τουρκικό
εθνικισμό. Δηλαδή, το ΑΚΡ αποτελεί ένα εθνικιστικό κόμμα που εκτρέφει στο
εσωτερικό του τον ισλαμισμό και εκπροσωπεί τον τουρκο-ισλαμισμό ή
τουρκο-ισλαμική σύνθεση (Türk-İslam sentezi). Άλλωστε, είναι ευρέως
γνωστό στην Τουρκία, ότι το όραμα του τουρκο-ισλαμισμού, το 1991, άνοιξε
το δρόμο για την εξουσία της χώρας στον Ερμπακάν και τώρα υπερασπίζεται
και στηρίζει τον Ερντογάν. Διευκρινίζεται ότι ο τουρκο-ισλαμισμός αποτελεί μια
ιδεολογία που αναπτύχθηκε το 1980 από την Εστία Διανοουμένων (Aydınlar
Ocağı) και στη συνέχεια αποτέλεσε τη βάση λειτουργίας και διακυβέρνησης
της χώρας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του στρατηγού Κενάν Εβρέν
(9-11-1982 έως 9-11-1989). Η βασική αρχή της ιδεολογίας αυτής αναφέρεται
στην ανάδειξη του τουρκισμού μέσω του ισλαμισμού και υποστηρικτές της
ήταν η στρατοκρατία, το εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ και οι ισλαμιστές
συμπεριλαμβανομένου και του Φετουλάχ Γκιουλέν. Όταν ο Ερντογάν ανέλαβε
την εξουσία της χώρας το 2002 οι στρατηγοί αντιλήφθησαν ότι ο ισλαμιστής
πρωθυπουργός και το κίνημα Γκιουλέν που τον στηρίζει, αποτελεί απειλή για
το κατεστημένο που υπήρχε και σχεδίασαν πολλές φορές να τον ανατρέψουν
χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι σημαντική ήταν και
η συμβολή του ΜΗΡ για να διατηρηθεί στην εξουσία ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά
 το υπόμνημα παρέμβασης του στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας στις
27-4-2007.
Τούρκοι αναλυτές θεωρούν ότι το κόμμα του Ερντογάν αφού πέτυχε να
απομονώσει τους στρατιωτικούς θέτοντας τέλος στη στρατιωτική
χειραφέτηση, έχει αναλάβει πλέον και την αποστολή του εθνικιστικού
κόμματος ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτελί. Το ΜΗΡ διεξήγαγε τον αγώνα του με
συγκρούσεις στους δρόμους, ενώ το ΑΚΡ με πολύ επαγγελματικό και ευέλικτο
τρόπο, αφού πέτυχε να διαχειρισθεί σωστά την οικονομία της χώρας, στη
συνέχεια ανέλαβε αναίμακτα την αποστολή των εθνικιστών. Συγκεκριμένα,
κατάφερε να συνενώσει με επιτυχία τον ισλαμισμό με τον τουρκισμό και αυτό
είχε σαν αποτέλεσμα την κάλυψη του κενού που δημιουργούσε το έλλειμμα
του ΜΗΡ στην τουρκική κοινωνία.
Επομένως, το ΑΚΡ παρουσιάζεται πλέον ως ένα νέο φιλελευθεροποιημένο,
εθνικιστικό και τουρκο-ισλαμικό κόμμα, το οποίο παράλληλα πέτυχε να θέσει
στο περιθώριο τις άλλες δύο συνιστώσες της τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης, το
στρατό και το κόμμα ΜΗΡ. Επίσης, δεν είναι τυχαίο, ότι μετά τις εκλογές της
12-6-2011 ο Ερντογάν προώθησε στη θέση του προέδρου της
Εθνοσυνέλευσης τον Cemil Çiçek, ο οποίος εκπροσωπεί το τουρκο-ισλαμισμό
στο κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ. Επισημαίνεται ότι ο Çiçek πριν το 1980 ανήκε στο
εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ και στη συνέχεια μεταπήδησε στο κόμμα Anavatan
Partisi του Τουργκούτ Οζάλ. Στη συνέχεια, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν και ο
Αμπντουλάχ Γκιούλ ίδρυσαν το κόμμα ΑΚΡ και ανέλαβαν την εξουσία της

χώρας το 2002, ο Çiçek έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των

σχέσεων της συντηρητικής εθνικιστικής βάσης του κόμματος με το κράτος.

Τουρκο-ισλαμισμός και θρησκευτικό κίνημα Γκιουλέν

Το κίνημα του Φετουλάχ Γιουλέν αποτελεί μια εθνικιστική κίνηση με

θρησκευτικό μανδύα. Ο βασικός σκοπός του είναι να διαφυλάξει, να

προωθήσει και να αναδείξει τον τουρκικό εθνικισμό, ενώ η διαφύλαξη και

προώθηση του Ισλάμ αποτελεί θέμα δεύτερης προτεραιότητας.

Ένας Τούρκος για να θεωρηθεί εθνικιστής θα πρέπει να αγαπά την πατρίδα

και τη γλώσσα του, ενώ οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι ενέργειές του θα

πρέπει να διαφυλάττουν και να προωθούν τον τουρκισμό. Το ιδεολογικό

υπόβαθρο του κινήματος Γιουλέν πηγάζει από την ιδεολογία του τουρκο-

ισλαμισμού, δεδομένου ότι αυτό το κίνημα χρησιμοποιεί την εν λόγω ιδεολογία

για ανάδειξη της κυριαρχίας των Τούρκων. Δηλαδή από μία άποψη το κίνημα

του Γκιουλέν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μία νέα έκδοση της πολιτικής

του τουρκο-ισλαμισμού την οποία μερικοί Τούρκοι αναλυτές αποκαλούν ως

οθωμανο-τουρκική σύνθεση (Osmanlı-Türk sentezi).

3

Η στρατηγική του κινήματος Γκιουλέν είναι πολυδιάστατη και περιλαμβάνει τα

ακόλουθα πεδία δράσης:

• Ολοκληρωτική διείσδυση και έλεγχο των στρατηγικών κέντρων διοίκησης

και διακυβέρνησης της χώρας, όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο, ο

Άρειος Πάγος, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Ανώτατο Εκπαιδευτικό

Συμβούλιο, η ΜΙΤ, η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής

Ασφαλείας (ΣΕΑ) κ.λπ. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούν οι στενές

σχέσεις του κινήματος Γκιουλέν με τον Yiğit Alpogan, ο οποίος ήταν ο

πρώτος πολίτης Γενικός Γραμματέας του ΣΕΑ, από 1-10-2004 έως 16-7-

2007, ενώ είχε διατελέσει μάλιστα και πρέσβης στην Ελλάδα το 2001.

• Ανάπτυξη και προώθηση των κοινωνικών σχέσεων μέσω της διείσδυσης

στη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων, στο υπουργείο Παιδείας και

στο υπουργείο Υγείας.

• Διείσδυση στα κρατικά ΜΜΕ και χρησιμοποίηση των εφημερίδων,

περιοδικών και τηλεοπτικών-ραδιοφωνικών σταθμών που ελέγχει, ως

ιδεολογικο-πολιτικά όργανα του κινήματός του. Σύμφωνα με τον Τούρκο

δημοσιογράφο Emre Aköz της εφημερίδας Sabah, πολλοί δημοσιογράφοι

και αρθρογράφοι, πρώην «αγωνιστές του κεμαλισμού και του κοσμικού

κράτους», προστρέχουν στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν τα κέντρα

αποφάσεων και ιδρύματα του Φετουλάχ Γκιουλέν καταδεικνύοντας ότι

έχουν προσχωρήσει στο δίκτυο του ισλαμιστή ηγέτη.

• Ανάληψη του ελέγχου των στρατηγικών οικονομικών κέντρων της χώρας,

όπως το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Θησαυροφυλακίου, οι

Διευθύνσεις Κρατικού Σχεδιασμού κ.λπ. Επισημαίνεται ότι οι

περισσότεροι νομάρχες και έπαρχοι της Τουρκίας διατηρούν πολύ στενές

σχέσεις με το κίνημα Γκιουλέν, ενώ γίνεται προσπάθεια για τον έλεγχο και

των δημάρχων.

• Διείσδυση στις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας, όπως αστυνομία,

στρατοχωροφυλακή και ένοπλες δυνάμεις, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα

στις αστυνομικές σχολές και ακαδημίες.

Αναφορικά με τη αποσαφήνιση της σχέσης και της συνεργασίας που υπάρχει

μεταξύ του Ερντογάν και του Γκιουλέν κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν τα

ακόλουθα πληροφοριακά στοιχεία:

• Στην Τουρκία υπάρχουν περίπου 20 θρησκευτικές κοινότητες (Cemaat και

tarikat). Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το ισλαμικό κίνημα του Γκιουλέν

και η κοινότητα İskender Pasa Cemaati.

• Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν προέρχεται από το ισλαμικό κίνημα του Γκιουλέν,

αλλά ανήκει στην İskender Pasa Cemaati και είχε ως πνευματικούς

καθοδηγητές τους Zahit Koktu και Esat Cosan. Η εν λόγω cemaat στήριξε

σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις το κόμμα του Ερντογάν, πλην των

4

εκλογών της 12-6-2011, όπου με ανακοίνωση που δημοσίευσε στις

2-6-2011 κάλεσε του οπαδούς της να μη ψηφίσουν το ΑΚΡ, αλλά το

εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

• Το κίνημα Γκιουλέν στηρίζει τον Ερντογάν διότι θεωρεί ότι με τον τρόπο

αυτό αφενός θα εδραιωθεί και θα ενδυναμωθεί, αφετέρου τα στελέχη του

θα μπορέσουν να πλουτίσουν και να τοποθετηθούν σε θέσεις κλειδιά του

τουρκικού κράτους.

Οι ισλαμιστές και το κουρδικό πρόβλημα

Η βασική πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις,

συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Ταγίπ Ερντογάν, για την επίλυση του

κουρδικού προβλήματος ήταν η αφομοίωση των Κούρδων. Ειδικά τα

τελευταία 2 χρόνια η κυβέρνηση του ΑΚΡ χρησιμοποιεί το κίνημα του

Γκιουλέν, που αποτελεί το «βαθύ κράτος» της ισλαμικής διακυβέρνησης της

χώρας, ως ένα νέο ψυχολογικό όπλο για την εξάλειψη του ΡΚΚ και την

αφομοίωση του κουρδικού πληθυσμού, με τη δημιουργία σχολείων,

κατηχητικών και θρησκευτικών οργανώσεων από το δίκτυο του εν λόγω

ιμάμη. Άλλωστε αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το κουρδικό κίνημα

προεκλογικά προέβη στην κίνηση της «θρησκευτικής απειθαρχίας» καλώντας

τα μέλη του να μην προσέρχονται για προσευχή στα τζαμιά, αλλά σε άλλους

χώρους και με Κούρδους ιμάμηδες.

Οι Τούρκοι στρατηγοί έδωσαν βάση στα στρατιωτικά μέτρα, στρατηγική η

οποία τελικά δεν τους δικαίωσε. Ενδεικτικό παράδειγμα της αντίληψης τους

για την αντιμετώπιση του ΡΚΚ αποτελεί η συνέντευξη που έδωσε ο πρώην

αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός İlker Basbuğ στις 7-8-2011 στην εφημερίδα

Milliyet αναφέροντας τα εξής: «Το ΡΚΚ αποτελείται από 4 συνιστώσες. Η

πρώτη συνιστώσα είναι ο ένοπλος πυρήνας στο όρος Κandil του βορείου Ιράκ,

όπου υπάρχουν 3 ομάδες: η ομάδα του Murat Karayılan, του Cemil Bayık και

του Duran Kalkan. Η δεύτερη συνιστώσα είναι ο πολιτικός πυρήνας με την

κύρια ομάδα του στις Βρυξέλες. Η πιο μεγάλη ισχύς της ομάδος αυτής είναι η

οικονομική της ισχύς. Εάν της αποκοπεί η χρηματοδότηση τότε ο ένοπλος

πυρήνας θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα. Η τρίτη συνιστώσα είναι το

πολιτικό μόρφωμα (σ.σ. εννοεί τους Κούρδους βουλευτές) και μερικές μη

κυβερνητικές οργανώσεις. Και τέλος η τέταρτη συνιστώσα είναι το Ιμραλί (σ.σ.

εννοεί τον Οτσαλάν που βρίσκεται φυλακισμένος στις φυλακές του Ιμραλί).

Κατ’ εμέ, η πιο σημαντική από αυτές τις συνιστώσες είναι ο ένοπλος πυρήνας,

στο όρος Κandil, διότι για να καταρρεύσει η τρομοκρατική οργάνωση (σ.σ.

εννοεί το ΡΚΚ) πρέπει να καταρρεύσουν τα ηγετικά στελέχη της.»

Επειδή η στρατηγική που εφαρμόστηκε μέχρι τώρα κρίθηκε εντελώς

αναποτελεσματική για την αντιμετώπιση μιας απειλής 4.500 ανταρτών, από

τους οποίους οι 3.000 βρίσκονται στο βόρειο Ιράκ και οι 1.500 επιχειρούν

5

στην Τουρκία, η κυβέρνηση του Ερντογάν αποφάσισε να αναθέσει στην

αστυνομία και τη στρατοχωροφυλακή τον έλεγχο των επιχειρήσεων,

συνεπικουρούμενες φυσικά από τις ένοπλες δυνάμεις και τη ΜΙΤ.

Ταυτόχρονα, μέσω των ΜΜΕ που ελέγχονται από το κίνημα Γκιουλέν,

κατηγορείται ο στρατός για αναποτελεσματικότητα και δημιουργούνται

σοβαρά ερωτηματικά εάν πράγματι επιδιώκει την εξάλειψη της απειλής του

ΡΚΚ. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι δημοσιεύματα του περιοδικού Aksiyon και

της εφημερίδας Zaman αναφορικά με τις στρατιωτικές πληροφορίες που

διαρρέουν στο ΡΚΚ. Συγκεκριμένα Τούρκοι στρατιωτικοί με πολιτική περιβολή

πραγματοποιούν συναντήσεις με Κούρδους αντάρτες και τους δίδουν τα εξής:

• Στρατιωτικούς χάρτες με τις θέσεις των στρατιωτικών μονάδων, των

φυλακίων και των περιπόλων στην ανατολική και νοτιοανατολική Τουρκία.

• Τις κωδικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις

κατά τη διάρκεια των επικοινωνιών με ασυρμάτους, με αποτέλεσμα οι

αντάρτες να αποκωδικοποιούν τις ενέργειες και τις προθέσεις των

Τούρκων.

• Πληροφορίες για τις στρατιωτικές μονάδες, όπως τα προσόντα των

διοικητών και το διάστημα που αυτοί θα απουσιάζουν με άδεια, ο αριθμός

των νέων στρατιωτών, ο αριθμός των ειδικά εκπαιδευμένων στρατιωτών,

οι επιχειρήσεις που θα διεξάγουν και η κατάσταση των οπλικών

συστημάτων και των πυρομαχικών.

Συνακόλουθα δε, η τουρκική κυβέρνηση ανέθεσε σε κέντρα στρατηγικών

μελετών να συντάξουν μελέτες για την επίλυση του κουρδικού προβλήματος,

ωστόσο τα συμπεράσματα και οι προτάσεις των μελετητών προκαλούν

ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι η κατάσταση τείνει να τεθεί εκτός

ελέγχου. Ενδεικτικά παρατίθενται ορισμένα στοιχεία της μελέτης του Cengiz

Çandar, αρθρογράφου στις εφημερίδες Radikal και Hürriyet, αναφορικά με

τον αφοπλισμό του ΡΚΚ:

• Για πολλά χρόνια η τουρκική πολιτική που εφαρμόσθηκε για την

αντιμετώπιση του κουρδικού διαχώριζε το κουρδικό πρόβλημα από το

πρόβλημα του ΡΚΚ, θεωρώντας ότι για την επίλυσή τους θα πρέπει να

εφαρμοσθούν διαφορετικές στρατηγικές.

• Ανώτατο στέλεχος της Περιφερειακής Διοίκησης των Κούρδων του

Βορείου Ιράκ, που συνεργάζεται στενά με την τουρκική κυβέρνηση

ανέφερε ότι πριν 10 χρόνια θα μπορούσε να γίνει διαχωρισμός του

κουρδικού προβλήματος από το ΡΚΚ και τον Οτσαλάν. Τώρα όμως αυτό

είναι αδύνατον. Εάν αυτό δεν γίνει αντιληπτό, δεν πρόκειται ποτέ να

υπάρξει επίλυση του κουρδικού προβλήματος.

• Θα πρέπει τα μέλη του ΡΚΚ να μην αποκαλούνται τρομοκράτες, αλλά

Κούρδοι αντάρτες. Η κυβέρνηση ως πρώτο βήμα θα πρέπει να σταματήσει

να αποκαλεί το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση αλλά ως κουρδική

εξέγερση. (σ.σ. το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών στις επίσημες

6

ανακοινώσεις του αποκαλεί το ΡΚΚ ως διασπαστική τρομοκρατική

οργάνωση). Στη συνέχεια θα πρέπει να γίνουν ενέργειες από το τουρκικό

υπουργείο Εξωτερικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή

Ένωση ώστε το ΡΚΚ να μην περιλαμβάνεται στον κατάλογο των

τρομοκρατικών οργανώσεων. Αυτό θα διευκολύνει τόσο τα ηγετικά

στελέχη του ΡΚΚ όσο και τους λοιπούς αντάρτες να παραδοθούν είτε στην

Τουρκία είτε σε τρίτες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ιράκ, χώρες

της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.

• Σύμφωνα με ανώτατο στέλεχος των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, το

ΡΚΚ για πολλά χρόνια δαιμονοποιήθηκε στην τουρκική κοινή γνώμη και η

μεταστροφή του κλίματος που έχει δημιουργηθεί αφενός δεν είναι εύκολη,

αφετέρου θα απαιτήσει μεγάλο χρονικό διάστημα.

• Σύμφωνα με ανώτατο στέλεχος του ΡΚΚ, η οργάνωση διεξάγει μια

κουρδική εξέγερση. Για να δοθεί τέλος σε αυτήν απαιτείται η επαφή και η

διαπραγμάτευση με τους εξεγερμένους. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Θα

πρέπει να αλλάξει το καθεστώς ύπαρξης των Κούρδων στην Τουρκία και

θα πρέπει να υπάρξει ταύτιση απόψεων αναφορικά με την έννοια του

όρου «δημοκρατική αυτονομία» για τις αρμοδιότητες των δημοτικών και

περιφερειακών συμβουλίων.

• Θα πρέπει βραχυπρόθεσμα να επανεξετασθούν οι συνθήκες κράτησης του

Οτσαλάν και μεσοπρόθεσμα να μελετηθεί η πρόταση για την

απελευθέρωσή του.

• Θα πρέπει να εφαρμοσθεί μια σταδιακή αμνηστία στους αντάρτες,

προκειμένου αυτοί να κατέβουν από τα βουνά και να παραδώσουν τα

όπλα τους.

Συγκρίνοντας τις παραπάνω προτάσεις με την προεκλογική δήλωση του

Τούρκου πρωθυπουργού ότι, δεν υπάρχει κουρδικό πρόβλημα απλώς

υπάρχουν προβλήματα που έχουν οι Κούρδοι πολίτες, αντιλαμβάνεται ο

καθένας τις προοπτικές που υπάρχουν για την επίλυση του κουρδικού

προβλήματος. Άλλωστε, τον προηγούμενο μήνα το ΡΚΚ κήρυξε παύση της

εκεχειρίας και άρχισε τη διεξαγωγή επιχειρήσεων, όπως απαγωγές κρατικών

λειτουργών και ένοπλες επιθέσεις σε αστυνομικούς και στρατιωτικούς

στόχους με πολύ βαριές απώλειες από τουρκικής πλευράς. Επιπρόσθετα, τις

τελευταίες ημέρες και ειδικά μετά την προσβολή τουρκικής φάλαγγας από

αντάρτες του ΡΚΚ στις 17-8-2011, που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο 9 και

τον τραυματισμό 15 στρατιωτικών, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξάγουν

επιχειρήσεις προσβάλλοντας στόχους τόσο εντός του τουρκικού εδάφους,

όσο και εκτός συνόρων στο βόρειο Ιράκ με μαχητικά αεροσκάφη και μονάδες

πυραύλων και πυροβολικού. Επίσης, σύμφωνα με κουρδικές πηγές, η

τουρκική πολεμική αεροπορία εκτός από θέσεις ανταρτών του ΡΚΚ

βομβάρδισε εσκεμμένα και νεκροταφεία Κούρδων ανταρτών στις περιοχές

Haftanin και Zap του βορείου Ιράκ, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των περιοχών

7

αυτών να δηλώνουν ότι η ανικανότητα του τουρκικού στρατού δεν σέβεται

ούτε τον νεκρό Κούρδο.

Στις 18-8-2011, συνεδρίασε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) στην

Τουρκία και στην ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε τονίσθηκε ότι ο αγώνας κατά

της «τρομοκρατίας» (σ.σ. εννοούν το ΡΚΚ) θα συνεχισθεί με δυναμικό και

αποφασιστικό τρόπο, καθώς επίσης δεν θα γίνει καμία υπαναχώρηση και

κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες στις αρχές: μια σημαία, ένα έθνος, μια

πατρίδα, ένα κράτος. Επίσης, τονίσθηκε ότι πέραν των στρατιωτικών μέτρων

που εφαρμόζονται μέχρι τώρα, θα συνεχισθούν οι πολυδιάστατες ενέργειες σε

πεδία δράσης που έχουν κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική, ψυχολογική και

διπλωματική διάσταση.

Στις 20-8-2011 ο αρχηγός των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων στρατηγός

Hayri Kıvrıkoğlu επισκέφθηκε μονάδες στα τουρκο-ιρακινά σύνορα και

κατόπιν μετέβη στο Ντιγιαρμπακίρ, όπου, μετά την ενημέρωση που

πραγματοποιήθηκε στο στρατηγείο της 2ης τουρκικής Στρατιάς, συμμετείχε σε

σύσκεψη στο γραφείο του νομάρχη Mustafa Toprak, συνοδευόμενος από το

διοικητή της 2ης τουρκικής Στρατιάς και το διοικητή του Σώματος Στρατού

Εσωτερικής Ασφαλείας Στρατοχωροφυλακής. Η εν λόγω επίσκεψη πιθανόν

να έχει σχέση και με φημολογούμενη επιχείρηση που σχεδιάζουν οι τουρκικές

ένοπλες δυνάμεις πέραν των συνόρων και εντός του βορείου Ιράκ. Ήδη

τμήματα της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo

Bereli) επιχειρούν εντός του ιρακινού εδάφους, καθοδηγώντας τα πυρά των

μαχητικών αεροσκαφών με συστήματα λέιζερ, ενώ παράλληλα μη

επανδρωμένα αεροσκάφη Heron πραγματοποιούν πτήσεις για συλλογή

πληροφοριών και εντοπισμό στόχων.

Το ηγετικό στέλεχος του ΡΚΚ Μurat Karayilan με δηλώσεις του

προειδοποίησε την Τουρκία λέγοντας τα εξής: «Εάν χρησιμοποιήσουμε

πλήρως της στρατιωτική μας ισχύ και διατάξουμε τη διεξαγωγή ολοκληρωτικού

πολέμου τότε στην Τουρκία θα έρθουν τα πάνω κάτω». Παράλληλα, η

οργάνωση ΤΑΚ (Γεράκια της Ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν) κήρυξε

ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της Τουρκίας κατηγορώντας τις τουρκικές

ένοπλες δυνάμεις για χρήση χημικών όπλων εναντίον του ΡΚΚ και

απειλώντας ότι θα πραγματοποιήσει ένοπλες επιθέσεις ακόμη και σε

τουριστικά μέρη. Συγκεκριμένα η ΤΑΚ σε έγγραφη ανακοίνωσή της αναφέρει

τα εξής: «Η ηγεσία του τουρκικού κράτους και η κυβέρνηση έδειξε τις

πραγματικές της προθέσεις πολεμώντας με χημικά όπλα χωρίς να σέβεται τις

αρχές του πολέμου και της ηθικής. Από τώρα πλέον οι αγωνιστές του ΤΑΚ με

τις ενέργειές τους θα καταδείξουν στην τουρκική και στη διεθνή κοινή γνώμη

ποιο είναι το αντίτιμο όλων των πιέσεων που ασκεί η Τουρκία στον Οτσαλάν

και στον κουρδικό λαό. Όλοι οι πολίτες του Ιράν μαζί με τις πολιτικές και

οικονομικές του αποστολές που βρίσκονται στην Τουρκία θα αποτελούν

8

στόχο. Η τακτική που κρατήσαμε στο θέμα των πολιτών και των τουριστών

από σήμερα παύει να ισχύει. Για αντιστάθμισμα, αυτήν την περίοδο όλα τα

στελέχη μας που βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλη την Τουρκία δεν θα

διστάσουν σε τίποτε.»

Το κουρδικό αποτελεί το βασικότερο πρόβλημα της Τουρκίας, το οποίο

επηρεάζει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική της πολιτική. Μετά την

εξουδετέρωση της κεμαλιστικής ιδεολογίας από το στρατό και τη δικαιοσύνη,

το τουρκο-ισλαμικό πνεύμα του Ερντογάν προτίθεται να προβεί σε ενέργειες

για το κουρδικό πρόβλημα και τη στρατοκρατία που καμία άλλη τουρκική

κυβέρνηση δεν έχει κάνει. wστόσο, εάν λάβουμε υπόψη ότι στην Τουρκία,

σχεδόν όλοι οι «θρησκευόμενοι-ισλαμιστές» είναι εθνικιστές, δημιουργούνται

σοβαρές αμφιβολίες για το εάν ένα εθνικιστικό κόμμα, όπως αποδεικνύεται ότι

είναι το ΑΚΡ, θα μπορέσει να επιλύσει το κουρδικό πρόβλημα. Τέλος, όλα τα

παραπάνω θα πρέπει να προβληματίσουν όχι μόνο την ελληνική πλευρά

αλλά και όλα τα γειτονικά κράτη της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης και της

Ρωσίας, διότι ο νέος τουρκικός εθνικισμός έχει προσανατολισμό προς όλες τις

κατευθύνσεις: ανατολή, δύση, βορρά, νότο.
http://www.geostrategy.gr/pdf/20110822%20Turkish%20Islam%20and%20Kurdish%20Issue.pdf

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

«Σώπαινε ο λαός, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί. Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.» (Θουκυδίδης)

Μάζα σιωπηλή και φοβισμένη, θέλουν τον λαό οι χαλασμένοι «άρχοντές» του, για να γνωρίζει ποιος είναι ο Δυνάστης. Το Αφεντικό. « Ίνα γιγνώσκει τον τιθασευτήν» (Αριστοφάνης).

Φτωχό και άνευρο το κατήντησαν, τον λαό, γιατί, «Αυτόν, που η φτώχεια τσάκισε, αυτός δεν μπορεί να μιλήσει ούτε να κάνει τίποτα, του ‘ναι δεμένη η γλώσσα: ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται» (Θεόγνις).

Κι εσύ, αλιτήριε (καταστροφέα) «άρχοντα», εσύ «ν’ αρπάζεις και να δωροδοκείσαι, ο δε λαός… σφιγμένος από την ανάγκη, τη μιζέρια και τον μισθό να κρέμεται από σένα με το στόμα ανοιχτό: Συ μεν αρπάζης και δωροδοκείς… ο δε δήμος … υπ ανάγκης άμα και χρείας και μισθού προς σε κεχήνη» (Αριστοφάνης.) Και κανείς να μην μιλά.

Μα, κι αν κάποιος μιλούσε, αμέσως, με τρόπο επιτήδειο του βούλωναν το στόμα «εί δε τις και αντείποι ευθύς εκ τρόπου τινός επιτηδείου…»

Και τους φταίχτες, ούτε τους αναζητούσαν, ούτε, και αν τους υποπτεύονταν, απέδιδαν δικαιοσύνη. «Και των δρασάντων ούτε ζήτησις ούτ’ ει υποπτεύοιντο δικαίωσις εγίγνετο» (Θουκυδίδης).

Και έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).

Και επειδή, «Ου μόνον αρχή άνδρα δείκνυσι, αλλά και αρχήν ανήρ» (Επαμεινώνδας),

Εσείς οι «άρχοντες», οι σκανδαλοποιοί «Πολλά και αισχρά ένεκα κερδέων πεποιήκατε: πολλά και αισχρά για το κέρδος κάνατε» (Ξενοφών).

Ο σκανδαλοποιός, «άρχων» «και με τα δυο χέρια σουφρώνει τα δημόσια έσοδα: Καμφοίν χέροιν μυστιλάται των δημοσίων». (Αριστοφάνης).

Δικαιοσύνη ζητάει ο Λαός. Διότι: «εν δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή.» (Θεόγνις),

Δικαιοσύνη ζητάει ο Λαός, όπου οι άρχοντες θα είναι υπηρέτες και δούλοι του νόμου και ΟΧΙ υπεράνω του νόμου, αφέντες του. «Τους δ’ άρχοντας λεγομένους νυν υπηρέτας τοις νόμοις …. Οι δ’ άρχοντες δούλοι του νόμου.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, όπου οι άρχοντες θα φροντίζουν το συμφέρον των πολλών, του λαού, και ΟΧΙ άρχοντες που θα υπηρετούν το ίδιον συμφέρον, ως διαπλεκόμενοι πολιτικατζήδες (τους γνωρίσαμε προσφάτως).

Γιατί ο αληθινός πολιτικός-άρχων «ου πέφυκε (δεν έγινε) το αυτώ (το δικό του) συμφέρον σκοπείσθαι (να φροντίζει), αλλά το τω αρχομένω.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, που θα σέβεται τον μόχθο του απλού ανθρώπου και θα τιμά τον χρηστό πολίτη. Διότι: «Όσο τιμώνται στην πόλη τα πλούτη και οι πλούσιοι, τόσο περιφρονείται η αρετή και οι χρηστοί: Τιμωμένου δη πλούτου εν πόλει και των πλουσίων, ατιμοτέρα αρετή τε και οι αγαθοί.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, που θα διασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών, αλλά, πρωτίστως, την ελευθερία τους.

«Μηδέν ελευθερίας προκρίνω». (Διογένης). Διότι:«Όσοι δέχονται να χάσουν την ελευθερία τους για την ασφάλειά τους δεν είναι άξιοι ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας». (Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Οι πολιτικοί-πολιτικατζήδες (αυτοί αντιποιούνται τους πραγματικούς πολιτικού) που βλέπει τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας, είναι διαβρωμένοι από την διαπλοκή με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, και λειτουργούν με την παγκοσμιοποιημένη και «σώφρονα» λογική, πως τα συμβαίνοντα, καλώς συμβαίνουν, διότι είναι αναπόφευκτο να συμβαίνουν. Για να επιβιώσετε μέσα στον παγκόσμιο ιστό πρέπει να αφήσετε να σας φάει η αράχνη της παγκοσμιοποίησης, σαν παγιδευμένες μύγες.

Σε αυτήν την «σώφρονα λογική» των «πραγματιστών» και των «σωφρόνων» σφουγγοκωλαρίων της παγκοσμιοποιημένης ηλιθιότητας και αδικίας, εμείς αντιτείνουμε το: «τόλμησον φρονείν».

Γιατί το ξέρουμε πως «η πρόοδος δεν έρχεται απ’ αυτούς που εμμένουν στην καθεστηκυία τάξη αλλά από αυτούς που τολμούν να κινούν πάντοτε κάτι από τα μη καλώς έχοντα: Τας επιδόσεις ορώμεν γινομένας ου δια τους εμμένοντας τοις καθεστώσιν, αλλά δια τους επανορθούντας και τολμώντας αεί τι κινείν των μη καλώς εχόντων.». (Ισοκράτης)

Θίγετε τα κακώς κείμενα. «Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα»

«Την φωτιά της δημιουργίας τη συντηρούν οι ανυπόταχτοι, οι ανικανοποίητοι, οι τυχοδιώκτες της ψυχής και του πνεύματος.». (Θεοτοκάς).

Πηγή।
http://www.anevlavis.gr/Default.aspx?tabid=126

Η Επιτροπή για τον Φάκελο της Κύπρου γιατί αγνόησε τις μαρτυρίες του Φώτη Παπαφώτη και των λοιπών των αγωνιστών;

Του Φώτη Παπαφώτη

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.ΓΙΑΤΙ ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΗΝ ΓΡΑΠΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΥ ( ΠΕΡΙ ΤΙΣ 600 ΣΕΛΙΔΕΣ ) Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΛΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ; (24-7-2011 )

Η Επιτροπή Βιασμού της Ιστορίας (η κατ’ ευφημισμό βαπτισθείσα από τους Εθνικούς Μειοδότες του Ιουλίου 1974 Επιτροπή Φακέλλου της Κύπρου) εξέδωσε το από την ίδρυσή της ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΕΝ ΠΟΡΙΣΜΑ.

Με το ΠΟΡΙΣΜΑ της αυτό η Επιτροπή Βιασμού της Ιστορίας ΑΘΩΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΙΛΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΘΩΟΥΣ.

Η μέθοδος που επελέγη για να φτάσει στο ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ είναι τούτη:- Περιέλαβε σε αυτό ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ οι οποίοι αθωώνουν τους ΕΝΟΧΟΥΣ. Και αγνόησε ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ τα οποία καίουν τούτους, πέραν πάσης αμφιβολίας, με σίδερο καυτό τις αδιαμφισβήτητες ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.

Στις 14 Νοεμβρίου 2007 παρέδωσα στην Επιτροπήν γραπτώς την Κατάθεσή μου με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Την μελέτησαν για τέσσερις μήνες στο σπίτι τους, και, σε δύο συνεδρίες (της 26ης Μαρτίου και 9ης Απριλίου 2008) μου υπέβαλαν πληθώραν ερωτήσεων. ΟΥΔΕΜΙΑ των ερωτήσεων τούτων ανεφέρετο στο περιεχόμενο της Κατάθεσής μου!… ΓΙΑΤΙ;

Η απάντηση είναι απλή: ΔΙΟΤΙ τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται είναι ΑΠΡΟΣΒΛΗΤΑ. Για τον ίδιον αυτόν λόγον, και ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Κατάθεσή μου αγνοήθηκε από το ΠΟΡΙΣΜΑ της Επιτροπής!…

Εις επιβεβαίωση πανηγυρικήν αυτής της ΠΙΚΡΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ αναφέρω ότι από την Γραπτήν Κατάθεσήν μου αναδύονται σιγά-σιγά, μεθοδικά και ΠΕΙΣΤΙΚΑ, οι απαντήσεις σε καυτά ερωτήματα, όπως είναι τα ακόλουθα:-

1) Πώς φτάσαμε από την Ένωση στη Διχοτόμηση και από τη νικηφόρα Επανάσταση της ΕΟΚΑ στην Τουρκική Κατοχή;

2) Πώς ένας ευθυτενής και υπερήφανος Λαός έκυψε τον αυχένα, καμπούριασε και εγονάτισε;

3) Ποιοι εμεθόδευσαν και ποιοι συνέβαλαν στη διάσπαση του Ενιαίου Κυπριακού Λαού και στην αποδυνάμωση του Αγώνα του για Ένωσή του με την Ελλάδα;

4) Ποιοι εμεθόδευσαν και ποιοι συνεργάστηκαν μαζί τους στην εγκατάλειψη του διεθνώς αναγνωριζόμενου δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης του Κυπριακού Λαού ως Ενιαίου Συνόλου;

5) Ποιοι εμεθόδευσαν και ποιοι υπηρέτησαν πιστά το στόχον των Εχθρών της Κύπρου για άσκηση του δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης όχι από τον Ενιαίον Κυπριακό Λαό αλλά ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΩΣ από τις δύο Κοινότητες – στις οποίες εδιχοτόμησαν το Κυπριακό Λαό;

6) Ποιοι εμεθόδευσαν και ποιοι ενομιμοποίησαν προκαταβολικά το βίαιο διαχωρισμό των Τ/Κ από τους Ε/Κ και την εγκατάστασή τους σε εδαφικά ενιαίο χώρο για να καταστεί δυνατή η δημιουργία δικού τους Κράτους ανεξάρτητου από το Ε/Κ Κράτος – δηλαδή για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις επιβολής της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας;

7) Πότε και ποιοι συμφώνησαν μυστικά να διχοτομήσουν τη Κύπρο και να ενώσουν το βόρειο κομμάτι με την Τουρκίαν και το νότιο με την Ελλάδα; Και ποιοι ανέλαβαν να βοηθήσουν στην υλοποίηση των μυστικών τούτων δεσμεύσεων;

8)Σε τρεις Φάσεις διχοτομήθηκε η Κύπρος. Ποιες είναι αυτές οι τρεις Φάσεις, και ποιοι είναι οι Υπεύθυνοι γι’ αυτές;

9) Τι προνοούσε το Γ΄ Σχέδιο Άτσεσσον;

10) Ποιοι απεδέχθησαν και ποιοι απέρριψαν το Γ΄ Σχέδιο Άτσεσσον και γιατί;

11) Τι προνοούσε το Σχέδιο Γαρουφαλιά, ποιος το απέρριψε και γιατί;

12) Ποιος απέρριψε και ποιος απεδέχθη και γιατί τη Πρόταση Ντεντκάς να γυρίσουν στα σπίτια τους και τις περιουσίες τους οι Τουρκοκύπριοι Πρόσφυγες του 1963 – 1964;

13) Σε κάποιο στάδιο των Συνομιλιών Κληρίδη – Ντενκτάς ο τελευταίος απεδέχθη τα 13 Σημεία του Μακαρίου. Τι λέγει ο Κληρίδης για την απόρριψη αυτής της αποδοχής Ντενκτάς από το Μακάριο;

14) Ποια γεγονότα κατά τον Κληρίδη προκάλεσαν το Πραξικόπημα, την Εισβολή και τη Καταστροφή;

15) Γιατί εναυάγησαν οι Συνομιλίες του Έβρου μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας;

16) Όταν συνελήφθη το 67 ο Ντενκτάς, εδήλωσε ότι η Ένωση έγινεν. Και εκείνο που απέμενε ήταν η Κυπριακή Κυβέρνηση να μεριμνήσει για την επανεγκατάσταση των Τουρκοκυπρίων Προσφύγων στα σπίτια τους και τις περιουσίες τους. Και παράλληλα να αποζημιώσει όσους θα ήθελαν να φύγουν από το Νησί και να εγκατασταθούν στην Τουρκίαν. Γιατί απερρίφθη αυτή η ΟΥΡΑΝΟΚΑΤΕΒΑΤΗ ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ; Γιατί;

17) Ποιοι ευθύνονται για τα Γεγονότα της Κοφίνου;

18) Πού στόχευσαν οι δημιουργοί των Γεγονότων της Κοφίνου;

19) Ποιοι ήθελαν την απομάκρυνση της Μεραρχίας από την Κύπρο, και γιατί;

20) Γιατί ο Μακάριος αγνόησε τη Πρόταση του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Β΄ να πολιτικοποιήσει τον Αγώνα της, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση η Κυβέρνηση να εγγυηθεί τον Ελεύθερο Πολιτικό Λόγο και Δράση; Γιατί προτίμησε την ένοπλη σύγκρουση;

21) Ποιοι αποφάσισαν το Πραξικόπημα;

22) Ποιος ήταν ο Στόχος του Πραξικοπήματος;

23) Ποιοι Διέταξαν το Πραξικόπημα;

24) Ποιοι έκαμαν το Πραξικόπημα;

25) Ποιοι αρνήθηκαν επίμονα να πάρουν μέτρα για να αποτρέψουν το Πραξικόπημα ενώ εκτιμούσαν ότι μετά το Πραξικόπημα θα ερχόταν μετά βεβαιότητος η Εισβολή;

26) Ποιοι άφησαν αμυντικά ακάλυπτη τη Κύπρο ενώ εγνώριζαν ότι το Πραξικόπημα θα ακολουθούσε επιχείρηση Εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο;

27) Ποιοι διέταξαν ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ της Καρπασίας, της Αμμοχώστου και της Μόρφου για να καταληφθούν από τους Εισβολείς;

28) Βάσει ποιας Συμφωνίας παρέμεινε ακατοίκητη η πόλη της Αμμοχώστου;

29) Από ποιους συμφωνήθηκε το πότε θα επιστραφεί η Αμμόχωστος στους νόμιμους κατοίκους της;

30) Εκείνοι που συμφώνησαν μυστικά με την Τουρκία να διχοτομήσουν τη Κύπρο και να προωθήσουν τη λύση της διπλής ένωσης, ποιαν σχέση είχαν:-

α) Με το Πραξικόπημα;

β) Με εκείνους που διέταξαν την εγκατάλειψη της Καρπασίας, της Αμμοχώστου και του Μόρφου για να καταληφθούν από τους Εισβολείς;

γ) Με εκείνους που συμφώνησαν με την Τουρκίαν να παραμείνει η Αμμόχωστος ακατοίκητη; Και

δ) Με εκείνους που συμφώνησαν με τη Τουρκία το πότε θα επιστρέψει την Αμμόχωστο στους νόμιμους κατοίκους της;

31) Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ από τους ΓΝΩΣΤΟΥΣ (αφού το ωμολόγησαν οι ίδιοι) ΕΝΟΧΟΥΣ του Πραξικοπήματος ούτε ποτέ δικάστηκε, ούτε κατηγορήθηκε;

32) Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ από εκείνους οι οποίοι άφησαν ανοχύρωτη και ανυπεράσπιστη τη Κύπρο έναντι της Τουρκικής Εισβολής ούτε δικάστηκε, ούτε κατηγορήθηκε;

33) Γιατί εκείνος ο οποίος εδήλωσεν ενώπιον της Επιτροπής του Φακέλλου που συγκρότησε η Βουλή των Ελλήνων ότι αυτός διέταξεν το Πραξικόπημα, όχι μόνον δε δικάστηκε ποτέ και δε καταδικάστηκε, αλλά αντίθετα παρέμεινε στη θέση του και πήρε τη σύνταξή του κανονικά, απολάμβανε δε διά βίου όλα τα ωφελήματα αφυπηρετήσαντος Προέδρου του Κράτους;

34) Ποιος πρότεινε στο Βρεττανό Πρωθυπουργό στις 17 Ιουλίου 1974 να εισβάλει και η Αγγλία στη Κύπρο αφού, όπως είπε, η Ελλάδα ήδη εισέβαλε με το Πραξικόπημα και η Τουρκία θα εισβάλει;

35) Ποιος άναψε το πράσινο φως στην Τουρκίαν να εισβάλει στη Κύπρο;

36) Ποιος νομιμοποίησε προκαταβολικά και από επίσημο βήμα του ΟΗΕ την Εισβολή της Τουρκίας στη Κύπρο;

37) Αφού από τις 17 Ιουλίου εγνώριζε επίσημα από το Βρεττανό Πρωθυπουργό ότι η Τουρκία θα εισέβαλλε στη Κύπρο, ΓΙΑΤΙ ο Μακάριος στις 19 Ιουλίου στο Σ.Α. δε κατήγγειλε την απόφαση της Τουρκίας για Εισβολή, αλλά, αντίθετα, κατήγγειλεν την Ελλάδα ότι εισέβαλε με το Πραξικόπημα στη Κύπρο και ανέτρεψε τη συνταγματική της τάξη, την οποίαν είχεν εγγυηθεί η Τουρκία, έθεσε σε κίνδυνο την ασφάλεια της τουρκικής Κοινότητος και επέκτεινε την ελληνική δικτατορία στην Κύπρο; ΓΙΑΤΙ;

38) Μόλις τελείωσε την ομιλίαν του στο Σ.Α. ο Μακάριος, ξεκίνησε η Τουρκική Αρμάδα για τη Κύπρο. Και ο Μακάριος πήγε για ύπνο. Όταν εγνώσθη η έναρξη της Εισβολής, οι δημοσιογράφοι έσπευσαν προς το Μακάριο για δηλώσεις. Οι φρουροί του, όμως, είπαν ότι είχαν αυστηρές εντολές «να μην τον ξυπνήσουν ό,τι και να συμβεί!»… Γιατί; Πώς ερμηνεύεται αυτή η εντολή;

39) Γιατί ο Μακάριος δε προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας και δε κατήγγειλεν την Τουρκικήν Εισβολήν ενώ κατήγγειλεν την Ελλάδα ότι εισέβαλε στη Κύπρο με το Πραξικόπημα;

40) Στις 20 Ιουλίου έγινεν η Εισβολή. Στις 21 Ιουλίου ο Ετζεβίτ εδήλωσε προς τους δημοσιογράφους: «Ναι! Στην Κύπρον μετέβημεν διά να παραμείνωμεν…». Και στις 22 Ιουλίου σε ερώτηση δημοσιογράφου «πώς βλέπει το μέλλον», ο Μακάριος απάντησε: «Παρά τις παρούσες δυσκολίες είμαι πολύ αισιόδοξος…». Ποιο είναι το νόημα αυτής της απάντησης;

Στην Κατάθεσή μου περιορίστηκα στη καταγραφή ιστορικών γεγονότων μόνον. Σκόπιμα απέφυγα να καταλήξω σε συμπεράσματα – ΠΟΡΙΣΜΑ. Και τούτο για να αφεθεί ελεύθερος ο αναγνώστης ή ο Ιστορικός Ερευνητής να εξαγάγει τα δικά του συμπεράσματα. Αλλά και για να αποφευχθεί ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ για κάποιους να πάνε κατ’ ευθείαν στο ΠΟΡΙΣΜΑ, το οποίο και να σχολιάσουν, παρακάμπτοντας – και συνεπώς αγνοώντας – τα Ιστορικά Γεγονότα.

Σημείωση: Θα συνεχίσουμε εν ευθέτω χρόνω τα αποκαλυπτήρια του Βιασμού της Ιστορίας από το Πόρισμα της Επιτροπής. Επί του παρόντος μένουμε ως εδώ. Τούτο επιβάλλεται από τις τρέχουσες εξελίξεις με τις οποίες θα ασχοληθούμε.

http://www.papaphotis.org/index.php?option=com

Αποκαλυπτικές έρευνες για τα προϊστορικά ταξίδια στο Αιγαίο

Είσοδος του σπηλαίου Φράγχθι

Προϊστορικοί άνθρωποι μπορεί να ταξίδεψαν στο Αιγαίο πριν από 15.000 χρόνια, σύμφωνα με νέα στοιχεία που ανακάλυψαν επιστήμονες -μεταξύ των οποίων και Έλληνες-, οι οποίοι χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές χρονολόγησης πετρωμάτων. Όπως o οψιδιανός, το ηφαιστειακό πέτρωμα με την υαλώδη μορφή, που εξαιτίας της σύστασης και της ανθεκτικότητάς του χρησιμοποιήθηκε από τα τέλη της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου (πριν από 35.000 έως 11.000 χρόνια) για την κατασκευή εργαλείων και όπλων.

«Ο οψιδιανός ήταν ένα πολύτιμο πέτρωμα που βρίσκεται μόνο στη Μήλο, με λίγα κοιτάσματα στην Αντίπαρο και στο Γυαλί (νησάκι μεταξύ Νισύρου και Κω). Από εκεί και μέσω του εμπορίου διαδόθηκε σε όλο το Αιγαίο, καθώς και στην ηπειρωτική χώρα», εξηγεί ο κ. Νικόλαος Λάσκαρης από το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου στο διαδικτυακό περιοδικό Past Horizons.

Έτσι, οι άνθρωποι πριν από την Εποχή του Χαλκού που ήθελαν να αποκτήσουν αιχμηρά εργαλεία και όπλα είχαν μία μόνο λύση: να ταξιδέψουν με πλοίο μέχρι τη Μήλο. Και όπως φαίνεται από τις νέες έρευνες, αυτό ακριβώς έκαναν.

Ενδείξεις για ταξίδια στη Μήλο από την παλαιολιθική εποχή έχουν βρεθεί στο σπήλαιο Φράγχθι του νομού Αργολίδας, μια από τις σημαντικότερες προϊστορικές θέσεις στην Ελλάδα. Το σπήλαιο κατοικήθηκε σίγουρα από τον Homo sapiens (30000 π. Χ.), πιθανόν και από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ (40000 π. Χ.), ενώ υπάρχουν ενδείξεις συνεχούς κατοίκησης μέχρι το 3000 π.Χ., καθιστώντας το έναν από τους μακροβιότερους τόπους συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας.

Εργαλείο από οψιδιανό

Στο εσωτερικό του βρέθηκαν μοναδικά ευρήματα, όπως ένας ανθρώπινος σκελετός, ηλικίας 10.000 - 8.000 ετών, πήλινα θραύσματα, ειδώλια, αγαλματίδια, χάντρες, κατεργασμένα όστρακα και οψιδιανός της παλαιολιθικής εποχής. Η τελευταία ανακάλυψη έφερε τα πάνω κάτω στην αντίληψη για τις θαλάσσιες μεταφορές, καθώς γεωχημικές έρευνες έδειξαν ότι πρόκειται για οψιδιανό που προήλθε από το αιγαιοπελαγίτικο νησί, 80 μίλια μακριά από το σπήλαιο. Ωστόσο η απάντηση για το πότε έγινε αυτή η μεταφορά δεν ήταν εύκολο να δοθεί.

«Επρόκειτο για ναυτικούς που πέρναγαν από το ένα νησί του Αιγαίου στο άλλο, φτάνοντας μέχρι τη Μικρά Ασία και την ελληνική ενδοχώρα», αναφέρει ο κ. Λάσκαρης, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του δημοσιεύουν σχετικό άρθρο στο «Journal of Archaeological Science», στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 2011.

«Μέχρι σήμερα μόνο στο Σπήλαιο Φράγχθι έχουν βρεθεί οψιδιανοί που χρονολογούνται περίπου στο 8500 π. Χ. Με τα νέα δεδομένα όμως αποδεικνύεται ότι υπήρξε μια πιο πρώιμη επαφή με τα παράκτια μέρη», συμπληρώνει.

Ο Έλληνας επιστήμονας και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μια μέθοδο που λέγεται χρονολόγηση της υδάτωσης του οψιδιανού (obsidian hydration dating, OHD), η οποία συνδυάστηκε μαζί με μια νέα τεχνική, τη φασματομετρία δευτερογενούς μάζας ιόντων της διαποτισμένης επιφάνειας (secondary ion mass spectrometry of surface saturation, SIMS-SS).

«Μια φρεσκοκομμένη επιφάνεια οψιδιανού περιέχει μικροσκοπικές ρωγμές, μέσα στις οποίες το νερό απορροφιέται με τον χρόνο», δηλώνει η ερευνήτρια Έλερι Φραχμ από το Πανεπιστήμιο Μινεσότα Twin Cities και πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης για τη Μελέτη του Οψιδιανού, η οποία εξηγεί στο περιοδικό γιατί έγινε η συγκεκριμένη επιλογή μεθόδων.

Η OHD από μόνη της δεν είναι πολύ αξιόπιστη στη χρονολόγηση πετρωμάτων. Με τη νέα τεχνική SIMS-SS, οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν την ποσότητα του νερού που εισχωρεί στο πέτρωμα. «Μια δέσμη σωματιδίων απομακρύνει τα ιόντα από τις λεπτές σαν φλούδα κρεμμυδιού στρώσεις του οψιδιανού. Είναι σαν να υπολογίζουμε τη σύνθεση κάθε μίας από αυτές», τονίζει. Με αυτό τον τρόπο, κάθε αλλαγή στο περιεχόμενο του νερού μπορεί να διερευνηθεί σε βάθος, αποκαλύπτοντας ακριβώς το πώς έγινε αυτή η αλλαγή.

Με τη νέα μέθοδο, ο κ. Λάσκαρης και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι αντικείμενα από οψιδιανό της Μήλου κατασκευάστηκαν στην ενδοχώρα πολύ νωρίτερα από ό,τι αρχικά θεωρείτο. Με άλλα λόγια, οι προϊστορικοί άνθρωποι πραγματοποίησαν θαλάσσια ταξίδια στα νησιά -με άγνωστους μέχρι σήμερα τύπους πλοίων- από πολύ νωρίς.


Πηγή: Εφημερίδα "Καθημερινή"
Πηγή εικόνων: Past Horizons

http://erroso.blogspot.com/2011/08/blog-post_2527.html#ixzz1WXQUZUqH

«ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΗΔΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΟΡΒΟΡΟ»

«ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΗΔΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΟΡΒΟΡΟ» Ηράκλειτος.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα της αυτονόμησης του τραπεζικού συστήματος και της μη δυνατότητος ελέγχου του από τα εθνικά κράτη. Αυτό το γεγονός δημιούργησε εικονικά οικονομικά μεγέθη που συνέτριψαν τη πραγματική οικονομία της κοινωνίας, δηλαδή την οικονομία που στηρίζεται στην εργασία ως παροχή υπηρεσιών , παραγωγή και διακίνηση προϊόντων. Τα κράτη υπαγόμενα στην ιδεολογία του σοσιαλκαπιταλισμού αντί να προστατέυσουν την πραγματική οικονομία και το λαό , εργάστηκαν για να στρώσουν το νομικό πλαίσιο πάνω στο οποίο δομήθηκε η ληστρική εικονική οικονομία των τραπεζών που χειραγώγησε την πραγματική οικονομία.

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν εικονικές ευημερίες που συνέστησαν τεράστιους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που πλήρωνε πάντα από το μόχθο του ο λαός του μεροκάματου και της μικρής επιχείρησης, αυτός που βρίσκεται σήμερα εκτεθειμένος με ένα τεράστιο χρέος προς τις τράπεζες.

Τα υποτιθέμενα χρέη των τραπεζών από τα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια και τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις τους, σπεύδουν τα κράτη με δάνεια από το χρηματοπιστωτικό υπερκράτος που δεν έπαθε ούτε γρατσουνιά από την κρίση, να τα καλύψουν, για να στηρίξουν δήθεν την ρευστότητα του κεφαλαίου στην αγορά. Τα κράτη δανείζονται και δίνουν στις τράπεζες σχεδόν χωρίς τόκους. Τα δάνεια όμως που παίρνουν συνοδεύονται από επαχθείς τόκους και λοιπές υποχρεώσεις και εγγυήσεις που φορτώνονται στους ώμους του λαού ο οποίος πληρώνει και δεύτερο τόκο προς τις τράπεζες που αναλαμβάνουν υποτίθεται να διοχετεύσουν το χρήμα στην αγορά.

Στη πραγματικότητα το χρήμα αυτό πηγαίνει σε επενδύσεις επιχειρήσεων που ανήκουν στο κύκλο των τραπεζών και έτσι η οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση πλήττεται άλλη μια φορά. Κράτος και τραπεζίτες αρπάζουν το μόχθο του λαού εν ονόματι της κρίσης. Τέτοιες κρίσεις είναι που δυναμώνουν το ληστρικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και επιτρέπουν στο κράτος να στύβει το λαό χωρίς αυτός να αντιδρά. Σε αυτή τη περίπτωση ο πραγματικός και ο μεγαλύτερος εχθρός του λαού είναι το κράτος που τάχθηκε στην υπηρεσία των τραπεζιτών.

Όσο ο λαός θα μένει σιωπηλός και θα πληρώνει αγόγγυστα, ως να είναι θέλημα θεού, τους φόρους και το χρέος προς τις τράπεζες, χωρίς να εγείρει έστω απαίτηση διαπραγμάτευσης, το σύστημα θα κάνει τη δουλειά του τέλεια και ο κόσμος θα παραμένει τέλειος όπως τον έφτιαξε ο θεός.

Όταν ο λαός θα αποφασίσει να μη πληρώνει φόρους και χρέη προς τους τραπεζίτες, τότε όλο το σύστημα θα αρχίσει να τρέμει από τις κολώνες που βαστάζουν τους τρούλους των τραπεζών μέχρι τις κολώνες που βαστάζουν τους τρούλους του ουρανού.

Αν ορθωνόταν μια τέτοια απόφαση στη ψυχή του λαού θα γιορτάζαμε το χαλασμό αυτού του τυραννικού κόσμου και το ξημέρωμα μιας ελπιδοφόρας ζωής. Λέγω αν.. αν ο άνθρωπος δεν ηδονιζόταν στο βόρβορο όπως είπε και ο μέγας δάσκαλος μας, ο Ηράκλειτος από την σκλαβωμένη Έφεσο. ΥΕΣ ΒΟΡΒΟΡΩ ΗΔΟΝΤΑΙ.

Λουκάς Σταύρου

Πηγή.
http://ellas2।wordpress.com/2011/08/30/%C2%AB%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CF%81%CE%B2%CE%BF%CF%81/#more-25097

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΤΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Η «τέλεια καταιγίδα» που πλησιάζει….

Στην ανάλυση κρίσεων το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι όταν δύο (ή περισσότερες) κρίσεις συμπέσουν!
Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Επειδή η διεθνής οικονομική κρίση δανεισμού (κρίση του τραπεζικού συστήματος) που ξεκίνησε το 2008 στις ΗΠΑ, επεκτάθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και αρχικά μάλλον αντιμετωπίστηκε, αλλά αφού προκάλεσε σοβαρές αποσταθεροποιήσεις στην Ευρώπη και αλλού.
Έτσι, σήμερα έχουμε δύο διακριτές και διαφορετικές κρίσεις δανεισμού, μια στις ΗΠΑ και μία στην Ευρώπη.
Η κρίση των ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, η κρίση οφείλεται κυρίως σε τρείς παράγοντες:
Πρώτον, στην αδυναμία που δείχνει η πολιτική τάξη των ΗΠΑ να ελέγξει τα ελλείμματά της: Οι Δημοκρατικοί θέλουν αύξηση φόρων. Οι Ρεπουμπλικανοί επιθυμούν μείωση δαπανών. Καιδεν προκύπτουν περιθώρια μόνιμου συμβιβασμού ανάμεσά τους. Έτσι το Αμερικανικό χρέος ανεβαίνει συνεχώς, σχεδόν ανεξέλεγκτο (έχει ήδη πλησιάσει το 100% του αμερικανικού ΑΕΠ).

Δεύτερον, στο θεσμικό εμπόδιο, την επιβολή «οροφής χρέους», που δεν μπορεί εύκολα να μετατεθεί (προς τα πάνω), αν δεν υπάρξει συμβιβασμός μέσα στην πολιτική τάξη των ΗΠΑ (ο συμβιβασμός που προέκυψε στο «παρά ένα» πριν τρείς εβδομάδες θεωρείται πρόσκαιρος και εύθραυστος).

Τρίτον, στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ εκδίδουν το βασικό διεθνές νόμισμα, το δολάριο. Έτσι, η αποσταθεροποίηση της δανειακής ικανότητας των ΗΠΑ κλονίζει ολόκληρη τη βάση των διεθνών συναλλαγών, του εμπορίου και των επενδύσεων σε μια διεθνοποιημένη αγορά.

Αν δεν υπήρχε ένα από τα τρία αυτά χαρακτηριστικά, οι ΗΠΑ δεν θα βρίσκονταν σήμερα σε κρίση χρέους. Είναι η σύμπτωση και των τριών που δημιουργεί συνθήκες συστημικής κρίσης (δανεισμού) στις ΗΠΑ.

Η κρίση στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη, η κρίση οφείλεται σε εντελώς διαφορετικούς λόγους:

Έχουμε μια νομισματική Ένωση που αρνείται να λειτουργήσει – και ως «Νομισματική» και ως «Ένωση»:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να λειτουργήσει ως Ένωση, γιατί δεν εκδίδει κοινά (ευρω-) ομόλογα. Κι έτσι υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση αποδόσεων (spreads) ανάμεσα στα ομόλογα που εκδίδουν τα ανταγωνιστικά και τα μη ανταγωνιστικά κράτη-μέλη:

Τα μη ανταγωνιστικά κράτη συντρίβονται από τις όλο και υψηλότερες αποδόσεις που αναγκάζονται να πληρώνουν για να δανείζονται όλο και περισσότερο προκειμένου να καλύψουν την υστέρηση ανταγωνιστικότητάς τους. Κι αυτά τα καθιστά ακόμα λιγότερο ανταγωνιστικά.

Και τα ανταγωνιστικά κράτη επωφελούνται από την υστέρηση των μη ανταγωνιστικών (αφού τα πλεονάσματα των πρώτων συνδέονται με τα ελλείμματα των δεύτερων), αλλά αρνούνται να βοηθήσουν για να ξεπεραστεί το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Τα «τιμωρούν» μάλλον παρά τα βοηθούν…

Οι Κεντρικές Τράπεζες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Ιαπωνίας, εκδίδουν ομόλογα (στην πρωτογενή αγορά) και προχωρούν σε συνεχείς αγοραπωλησίες ομολόγων στη δευτερογενή αγορά (πράξεις «ανοιχτής αγοράς» ή open market operations) προκειμένου να ρυθμίσουν την προσφορά χρήματος.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέχρι πολύ πρόσφατα δεν είχε τέτοια δυνατότητα. Και τώρα ακόμα, η παρέμβαση στην δευτερογενή αγορά γίνεται μόνο μέσω του ειδικού Ταμείου Σταθερότητας (EFSF), το οποίο, όμως, δεν διαθέτει τα απαραίτητα κονδύλια ούτε τη δυνατότητα να «δημιουργεί χρήμα» από μόνο του. Συνεπώς, η ΕΚΤ από την άποψη αυτή, είναι μια «ανάπηρη» Κεντρική Τράπεζα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να λειτουργήσει και ως Νομισματική Ένωση, αφού δεν παράγει «εξωγενές χρήμα». Δεν μπορεί να «τυπώνει» νόμισμα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι. Κάθε αύξηση της προσφοράς ευρώ γίνεται μόνον «ενδογενώς», δηλαδή μέσω του τραπεζικού συστήματος. Αλλά όταν το τραπεζικό σύστημα κλονίζεται, η επέκταση ρευστότητας στερεύει και παραλύει και η διατραπεζική αγορά, έχουμε απότομη μείωση της προσφοράς χρήματος.

Παντού αλλού, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι Κεντρικές Τράπεζες «τυπώνουν» χρήμα, δηλαδή αυξάνουν την εξωγενή προσφορά χρήματος. Αυτό στην Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει (αν και οριακά ήδη γίνεται εμμέσως και παρατύπως, αλλά σε ανεπαρκέστατο βαθμό).

Όμως, μια Κεντρική Τράπεζα που δεν μπορεί να παράγει «εξωγενές χρήμα» (να αυξήσει ευθέως την προσφορά του), ούτε να ελέγξει το «ενδογενές χρήμα» (να παρέμβει ευθέως στην δευτερογενή αγορά με open market operation), δεν είναι μόνο «ανάπηρη» Κεντρική Τράπεζα,είναι «τετραπληγική»!

Σε ομαλές συνθήκες ρυθμίζει εμμέσως τη ροή ρευστότητας ανεβοκατεβάζοντας τα κεντρικά επιτόκια. Αλλά πέραν αυτού, αν τα πράγματα πάψουν να είναι «ομαλά» (όπως τώρα), δεν έχει εργαλεία συστημικής παρέμβασης.

Σε συνθήκες τέτοιας κρίσης είναι παντελώς ανίκανη να παρέμβει ουσιαστικά.

Μοιάζει με εκείνο τον υδραυλικό ενός δικτύου ύδρευσης, που όταν τα πράγματα είναι «ομαλά» ρυθμίζει τη ροή ανοιγοκλείνοντας της στρόφιγγες, αλλά όταν κάτι «στραβό» προκύψει στο σύστημα – κάπου «μπουκώσουν» οι σωλήνες, κάπου χαλάσουν οι αντλίες ή κάποια μεγάλη διαρροή εμφανιστεί – δεν έχει τα εργαλεία να παρέμβει στο σύστημα και το διορθώσει συνολικά.

Η ελληνική κρίση δανεισμού, απλώς ανέδειξε όλες τις σοβαρές αναπηρίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: Η οποία τώρα καλείται είτε να τις ξεπεράσει (όσο είναι καιρός ακόμα), είτε να ομολογήσει την πλήρη αδυναμία της και να διαλυθεί. (μαζί με την ευρωζώνη)…

Η ενδεχόμενη κατάρρευση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου



Τελικό επεισόδιο αυτής της παράλυσης, η απόφαση της 21ης Ιουλίου. Υποτίθεται ότι θα «έσωζε» την Ελλάδα οριστικά από την κρίση χρέους (ρυθμίζοντας την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους ως το 2020 με ελάχιστο «κούρεμα») και θα απομόνωνε την ελληνική κρίση από τις υπόλοιπες «αδύναμες χώρες» της ευρωζώνης, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος της «μετάδοσης». Κάτι τέτοιο δεν συνέβη – ούτε ως προς το πρώτο σκέλος, ούτε ως προς το δεύτερο:

Πρώτον, διότι ο μηχανισμός παρέμβασης υπέρ των άλλων αδύναμων χωρών της ευρωζώνης υπάρχει μόνο «στα χαρτιά». Το EFSF δεν έλαβε τα απαραίτητα κονδύλια, για να μπορεί αξιόπιστα να εξουδετερώσει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων στα ιταλικά και ισπανικά ομόλογα.

Δεύτερον, διότι απέκλεισε την έκδοση ευρω-ομολόγου, πράγμα που είναι το μόνο ικανό να σταθεροποιήσει τις αγορές σήμερα.

Τρίτον, διότι χωρίς πραγματική δυνατότητα παρέμβασης στη δευτερογενή αγορά και χωρίς προοπτική ευρω-ομολόγου, το μόνο πιο δραστικό που θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση είναι η αύξηση του «εξωγενούς χρήματος», δηλαδή η «νομισματοποίηση» του χρέους. Αλλά αυτό – να τυπωθεί «φρέσκο χρήμα» – το αποκλείει και το καταστατικό της ΕΚΤ και η λογική πάνω στην οποία θεμελιώθηκε το ευρώ.

Τέταρτον, σε ό,τι αφορά την ίδια την Ελλάδα, η επιμονή της Φινλανδίας να λάβει«εγγυήσεις» και οι πιέσεις άλλων χωρών (Αυστρία, Ολλανδία κλπ.) να λάβουν κι αυτές τέτοιες εγγυήσεις, απειλεί άμεσα να ακυρώσει την ίδια τη συμφωνία.

Όμως, οι «εγγυήσεις», δημιουργούν προηγούμενο και για ομολογιούχους τους ιδιωτικούτομέα να εγείρουν παρόμοιες αξιώσεις, μειώνουν το ύψος των διαθέσιμων κεφαλαίων για την Ελλάδα από το νέο δάνειο (των 109 δισεκατομμυρίων) και αυξάνουν το συνολικό χρέος της Ελλάδας.

Δηλαδή επιδεινώνουν την κρίση χρέους από πολλές πλευρές ταυτόχρονα…

Ο άμεσος κίνδυνος να καταρρεύσει η Συμφωνία της 21ης Ιουλίου δεν είναι απειλή μόνο για την Ελλάδα. Είναι εξ ίσου απειλή για άλλες πέντε χώρες της ευρωζώνης, δύο σε Μνημόνιο (Ιρλανδία, Πορτογαλία), δύο ήδη «στο στόχαστρο» κερδοσκοπικών επιθέσεων (Ιταλία και Ισπανία) και δύο για την ώρα «υπό απειλή» (Γαλλία και Βέλγιο).

Η κατάρρευση των Συμφωνίας αυτής είναι πιθανό να σημάνει πλέον την άμεση διάλυση της ευρωζώνης.

Εκτός κι αν πολλοί και πολύ ισχυροί αλλάξουν άποψη για πολλά, πολύ σύντομα…

Για την Ελλάδα πάντως, κατάρρευση της Συμφωνίας της 21ης Ιουλίου θα σημαίνει ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτη η πλήρης χρεοκοπία και εντελώς αναπόφευκτη η κατάρρευση της κυβέρνησης, η κατάρρευση όλης της πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, και η κατάρρευση του συνόλου των πολιτικών ισορροπιών της περασμένης 35ετίας.

Τρείς τέτοιας έκτασης «καταρρεύσεις» ταυτόχρονα μέσα στην Ελλάδα – και μάλιστα μέσα σε συνθήκες εθνικής χρεοκοπίας – είναι περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε να αντέξει οποιαδήποτε κοινωνία.

Από την Αιγυπτιακή Άνοιξη στην εξέγερση των μεινοτήτων
Υπάρχει, όμως και μια τέταρτη κατηγορία κρίσεων που «προσεγγίζουν» την Ελλάδα και έχουνγεωπολιτικό χαρακτήρα: Στην αλυσίδα των καθεστωτικών ανατροπών στην νότια και νοτιανατολική γειτονιά της προστίθεται τώρα η Λιβύη και η Συρία. Ενώ οι εξεγέρσεις των μειονοτήτων έχουν ήδη περάσει μέσα σε ευρωπαϊκό έδαφος (στη Βρετανία) και δημιουργούν «προηγούμενο» και για άλλες, «ευάλωτες», ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα βρίσκεται στη πρώτη γραμμή επικινδυνότητας.

Τέλος, οι ενδεχόμενες αντιδράσεις της Τουρκίας για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων της Κύπρου (και κατά προέκταση της Ελλάδας) δημιουργεί μια νέα κατηγορία απειλών. Με επίκεντρο ξανά τον Ελλαδικό χώρο, αλλά με προεκτάσεις πολύ πέραν αυτού.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτές οι απειλές θα πάρουν το χαρακτήρα νέου κύματος λαθρομεταναστών προς το Ευρωπαϊκό έδαφος μέσω ελληνικού εδάφους, εξεγέρσεων μουσουλμανικών πληθυσμών που ήδη βρίσκονται σε χώρες του ευρωπαϊκού νότου, ή ελληνοτουρκικής κρίσης. Ή σε κάποιο συνδυασμό των ανωτέρω. Το βέβαιο είναι ότι αυτές οι απειλές πλησιάζουν και εντείνονται συνεχώς. Και πολλοί έχουν συμφέρον να τις πυροδοτήσουν και να τις εκμεταλλευτούν…

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο όπου για διαφορετικούς λόγους«συγκλίνουν» τέσσερις διαφορετικές κρίσεις:

- Η μία απ’ αυτές (η κρίση χρέους των ΗΠΑ) δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, βέβαια, αλλά η εξέλιξη της επηρεάζει την έκβαση όλων των υπολοίπων.

- Η κρίση χρέους της Ευρώπης, επίσης δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, σχετίζεται περισσότερο με τις αναπηρίες και την ακαμψία του ευρωπαϊκού συστήματος, αλλά ήταν η Ελληνική κρίση που την πυροδότησε σε αυτή τη φάση…

- Η τρίτη κρίση – η απειλούμενη κατάρρευση της Συμφωνίας της 21ης Ιουλίου έχει ως επίκεντρο την Ελλάδα, αλλά αφορά περισσότερο τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) και μπορεί να προκαλέσει την διάλυση του ευρώ.

- Και η τέταρτη κρίση (γεωπολιτικών ανταγωνισμών και εσωτερικών αναταραχών στην περιοχή μας ), ασφαλώς δεν εξαρτάται από την Ελλάδα, αλλά απειλεί πρωτίστως την Ελλάδα, αν και οι επιπτώσεις της – αν υπάρξει – θα γίνουν αισθητές πολύ πέραν του ελληνικού εδάφους.

Στη μελέτη μετεωρολογικών φαινόμενων, όταν δύο ή περισσότερες «καταιγίδες» συγκλίνουν στο ίδιο σημείο την ίδια στιγμή, το ονομάζουν «τέλεια καταιγίδα» και ισοδυναμεί με… Αρμαγεδδώνα!

Τηρουμένων των αναλογιών μια τέτοια «τέλεια καταιγίδα» κυοφορείται ή πλησιάζει τη χώρα μας.

Εμείς όμως, δεν θα «παραδοθούμε στη μοίρα μας»!

Μπορούμε να προετοιμαστούμε και να αντιδράσουμε.

Και – το σημαντικότερο – μπορούμε να τα καταφέρουμε και να βγούμε ισχυρότεροι.

Φτάνει να γνωρίζουμε τι έρχεται και πως θα το αντιμετωπίσουμε.

Γι’ αυτά, όμως, σε επόμενο σημείωμά μας…

Τηλέμαχος

antinews

Ποιήματα του Νίκου Λυγερού

Ν. Λυγερός

Ερώτηση στον ραγιά

Αφού δώσεις την πατρίδα σου
μετά την ιστορία σου
τι άλλο θα έχεις
για να παραμείνεις υποτελής
αφού δεν θα μπορέσεις
ν' αφομοιωθείς;
Αντιλαμβάνεσαι ότι αν δώσεις
όλα αυτα που σου ζητούν
δεν θα έχεις πια τίποτα
να τους πωλήσεις
γιατί ένας σκλάβος
δεν μπορεί εκ φύσης
να παραδώσει τον εαυτό του
αφού ανήκει ήδη στους άλλους.
Πρόσεχε λοιπόν ραγιά
κράτα και κάτι δικό σου
για να μπορέσεις να προδόσεις.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7754-gr.html

Ερώτηση στον πασά

Εσύ που συνεχίζεις
να δέχεσαι την ονομασία
της Τουρκοκρατίας
έχεις αντιληφθεί
ότι δεν είσαι Τούρκος
ακόμα και να το ήθελες
δεν είσαι παρά ένας
άλλος προδότης
της ιστορίας μας
απλώς δεν το προσέχεις
γιατί συνήθισες
και η συνήθεια
σκοτώνει τη σκέψη.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7755-gr.html

Η ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.Ancient Greek Numerals

Ο Θουκιδίδης, ο Φίλλιπος,ο Αριστοτέλης και ο χρυσός της Μακεδονίας

(Φωτο:1,2-Καμμένοι λίθοι-περασμένοι από καμίνη- μετά την αφαίρεση μεταλλεύματος.Περιοχή αρχαίας Κρηστωνίας-Φωτο:3,4-Σωροί λίθων,απομεινάρια των αρχαίων ορυχείων της Βισαλτίας.Φωτο:5-Χρυσό Μακεδονικό στεφάνι)-Πατήστε στις εικόνες για μεγέθυνση-

Θουκυδίδης, ιστορικός και …κάτοχος μεταλλείων

Τα μεταλλεία χρυσού της Θάσου και της Σκαπτής Ύλης -στη δεύτερη, γνωστή και ως “Θασιακή Περαία” λέγεται ότι κατείχε μεταλλεία ο Θουκυδίδης- ήταν από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας. Την εποχή του Ηροδότου, σημειώνει ο καθηγητής, η πρόσοδος από τα μεταλλεία των δύο περιοχών υπολογίζεται ότι ανερχόταν ετησίως σε 200 τάλαντα και τις καλές σε 300 (ένα τάλαντο ισοδυναμεί με 26,2 κιλά σε αντίστοιχο του αργύρου).

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στη Σκαπτή Υλη, βόρεια και ανατολικά της Καβάλας, σε μια έκταση περίπου 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων, υπάρχουν πάνω από 150 εμφανίσεις μεταλλεύματος, πολυάριθμες στοές και τεράστιοι σωροί εξορυγμένου υλικού και μεταλλουργικών σκωριών (κυρίως από την περίοδο της κλασικής αρχαιότητας).

Φυσικά, η Θάσος και η Σκαπτή Υλη δεν ήταν οι μοναδικές περιοχές στη Β. Ελλάδα, που όφειλαν την ανάπτυξή τους στα πολύτιμα μέταλλα. Μεταλλουργικές δραστηριότητες στη Μακεδονία και τη Θράκη έχουμε ήδη από τη νεολιθική εποχή: χρυσό, άργυρο, χαλκό, μόλυβδο, στη Βορειοανατολική Χαλκιδική, την περιοχή του Γαλλικού Ποταμού και των Φιλίππων, στο Παγγαίο, τη λεκάνη της Μυγδονίας, στην Περιστερά Θεσσαλονίκης, την Αλιστράτη Σερρών, τα Σέρβια Κοζάνης, τους ποταμούς Αξιό και Αλιάκομονα και αλλού.

Η φαρέτρα του Φιλίππου, οι φούρνοι και οι 6.000 εργάτες
Στη Βορειοανατολική Χαλκιδική, η εξορυκτική δραστηριότητα μετράει πάνω από 2.500 χρόνια (μέχρι σήμερα υπάρχουν πάνω από 1 εκατ. τόνοι μεταλλουργικής σκωρίας) και η …διασημότερη μαρτυρία γι’ αυτό, υπάρχει ενδεχομένως πάνω στη φαρέτρα του Φιλίππου του Β!

“Από τη μελέτη της χημικής και της ισοτοπικής σύστασης της φαρέτρας, αλλά και αργυρών και επίχρυσων στοιχείων της πανοπλίας, που γίνεται σε συνεργασία με εφορείες αρχαιοτήτων και μουσεία, μπορούμε να πούμε ότι τα
μέταλλα προήλθαν εν μέρει από τη βορειοανατολική Χαλκιδική και εν μέρει από το Λαύριο”, σημειώνει ο κ.Βαβελίδης και εξηγεί ότι το ίδιο ισχύσει και για άλλα ευρήματα, της Βεργίνας και της Μεσημβρίας-Ζώνης.

Αιώνες μετά, το 1553, ο Γάλλος περιηγητής Μπελόν περιγράφει με λεπτομέρεια την έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική, αναφέροντας ότι βρίσκονταν σε λειτουργία 500-600 φούρνοι μετάλλων, στους οποίους εργάζονταν 6.000 εργάτες, διαφόρων εθνικοτήτων.

Ο Αριστοτέλης και το χρυσάφι του Γαλλικού Ποταμού
Πλούσιος σε χρυσό ήταν και ο Γαλλικός ποταμός, στο νομό Θεσσαλονίκης (αρχαία Παιονία), γνωστός στην αρχαιότητα ως Εχέδωρος, ο έχων δώρα. “Στην περιοχή της Παιονίας”, έγραφε ο Αριστοτέλης, “λένε ότι όταν πέφτουν συνέχεια βροχές, το χώμα λιώνει και βρίσκουν χρυσάφι [...] Λένε μάλιστα ότι πως το χώμα έχει τόσο πολύ χρυσάφι, που ζυγίζει πάνω από μία μνα”.

Το “μήνυμα” για τα δώρα του Εχέδωρου έπιασαν, άλλωστε, και οι σύγχρονοι Έλληνες. Η εκμετάλλευση στον Γαλλικό Ποταμό, που έλαβε χώρα κατά μήκος των αποθέσεών του, απέδωσε 1.355 κιλά χρυσού, μεταξύ 1953 και 1960.

Στο δε Παγγαίο, η ύπαρξη και κοπή χρυσών νομισμάτων είναι γνωστή από την αρχαϊκή εποχή, γεγονός που δηλώνει πιθανή εκμετάλλευση την περίοδο εκείνη.

Ο Βασιλιάς Ρήσος προσέτρεξε, σύμφωνα με τον Όμηρο, σε βοήθεια των Τρώων, στον Τρωικό Πόλεμο με τη χρυσή του πανοπλία, “χρύσεια πελώρια”, γεγονός που σύμφωνα με τον καθηγητή, υποστηρίζει την άποψη για πιθανή εκμετάλλευση χρυσού από θέσεις της περιοχής, ήδη από την εποχή εκείνη. Για τη λεπτομερή μελέτη του πιο συχνά αναφερόμενου μεταλλευτικού κέντρου από αρχαίους, αλλά και νεότερους συγγραφείς, βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη μία διδακτορική διατριβή με επιβλέποντα τον κ. Βαβελίδη.

Απόσπασμα του άρθρου: Ο υπόγειος κόσμος των στοών της Θάσου, ο Ηρόδοτος και η μεταλλευτική δραστηριότητα στην αρχαία Μακεδονία και Θράκη

Eπιμέλεια:.visaltis.blogspot.com/

31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1923 : Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Η δολοφονία του ιταλού στρατηγού Ενρίκο Τελίνι και τεσσάρων μελών της ιταλικής ομάδας που συμμετείχε στη Διεθνή Επιτροπή για τη χάραξη της ελληνοαλβανικής μεθορίου το καλοκαίρι του 1923 ήταν ένα περιστατικό που έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα μιας νέας πολεμικής σύρραξης, έναν μόλις χρόνο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και έναν μήνα αφότου υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λωζάννης. Η ιστορία της κρίσης ξεκινά το πρωί της 27ης Αυγούστου, όταν δολοφονήθηκε από αγνώστους δράστες ο στρατηγός Τελίνι και η ομάδα συνεργατών του, στον δρόμο Κακαβιάς- Ιωαννίνων, επί ελληνικού εδάφους κοντά στα σύνορα με την Αλβανία. Οι Ιταλοί βρίσκονταν καθ΄ οδόν σε αποστολή αναγνώρισης στην κοιλάδα του Δρίνου και έπεσαν θύματα ενέδρας, οργανωμένης σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες σε ιστορικά συγγράμματα εκτιμήσεις, από αλβανούς πράκτορες της ιταλικής φασιστικής κυβέρνησης. Ο Μουσολίνι επέδωσε τελεσίγραφο με ιδιαιτέρως επαχθείς όρους στην επαναστατική κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα. Με το τελεσίγρα φό του αυτό ζητούσε να ζητηθεί συγγνώμη από την ανώτατη ελληνική στρατιωτική αρχή ενώπιον του ιταλού πρέσβη στην Αθήνα, να τελεστεί μνημόσυνο για τα θύματα, παρουσία του συνόλου του υπουργικού συμβουλίου, να αποδοθούν τιμές στην ιταλική σημαία την ημέρα του μνημοσύνου, να διενεργηθεί ανάκριση με τη σύμπραξη του ιταλού στρατιωτικού ακολούθου, για την προσωπική ασφάλεια του οποίου η Ελλάδα θα αναλάμβανε την απόλυτη ευθύνη, να καταδικαστούν οι ένοχοι σε θάνατο, η Ελλάδα να καταβάλει 50 εκατ. ιταλικές λιρέτες, πέντε ημέρες από την επίδοση του τελεσιγράφου, να αποδοθούν στρατιωτικές τιμές στις σορούς των θυμάτων κατά τη μεταφορά τους στην Πρέβεζα.

Ο Μουσολίνι απαιτούσε απάντηση εντός 24 ωρών. Η εκπλήρωση των όρων του τελεσιγράφου προϋπέθετε όμως την παραδοχή της ελληνικής ενοχής για τη δολοφονία του ιταλού στρατηγού και της ομάδας του. Η επαναστατική κυβέρνηση με διακοίνωσή της απέρριψε τα περισσότερα από τα ιταλικά αιτήματα, προσφεύγοντας παράλληλα στην Κοινωνία των Εθνών, με σκοπό την εξεύρεση διπλωματικής λύσης στην κρίση.

Η ελληνική απάντηση κρίθηκε από την Ιταλία ως απορριπτική των αξιώσεων της φασιστικής κυβέρνησης και βάσει αυτού διετάχθη ο βομβαρδισμός της Κέρκυρας, τέσσερις μόλις ημέρες αργότερα, στις 31 Αυγούστου του 1923.

Ο Μουσολίνι είχε άλλωστε μόλις αναλάβει την εξουσία στην Ιταλία και αναζητούσε τρόπους για να αυξήσει το γόητρό του, κινούμενος στο πλαίσιο της παραδοσιακής ιταλικής εξωτερικής πολιτικής, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση αυξημένης επιρροής στην περιοχή των Βαλκανίων. Στο σημείο αυτό βρισκόταν αντιμέτωπος με την Ελλάδα.

Ο ιταλικός στόλος κατέλαβε το νησί, προκαλώντας ένα ακόμη πλήγμα στην αποδυναμωμένη και εξαντλημένη από τηΜικρασιατική Καταστροφή Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι δε ότι βομβαρδίστηκαν τα δύο φρούρια της Κέρκυρας, στα οποία είχαν καταλύσει πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.

Δραματική ήταν η προσπάθεια του τότε νομάρχη της Κέρκυρας Πέτρου Ευριπαίου να αποτρέψει τον βομβαρδισμό, την απώλεια ανθρώπινων ζωών και την καταστροφή του νησιού. Ενώ οι Ιταλοί είχαν αποβιβαστεί στην Κέρκυρα, ο νομάρχης ζήτησε προθεσμία για να επικοινωνήσει με την Αθήνα και τον υπουργό Εσωτερικών Γεώργιο Παπανδρέου, ενώ διαμαρτυρήθηκε ενώπιον των ιταλικών αρχών για την παραβίαση της, διεθνώς κατοχυρωμένης από το 1864, ουδετερότητας της Κέρκυρας. Εν αναμονή των οδηγιών από την ελληνική κυβέρνηση, ο Ευριπαίος δήλωνε στους Ιταλούς ότι αρνείται να παραδώσει το νησί, αλλά και ότι δεν θα προέβαινε σε ένοπλη αντίσταση, γνωρίζοντας, άλλωστε, τη στρατιωτική αδυναμία της Κέρκυρας.

Οπως αποδείχτηκε, τίποτε δεν στάθηκε ικανό να αποτρέψει τον βομβαρδισμό του νησιού, το αποτέλεσμα του οποίου, πέραν του ισχυρού πλήγματος στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, ήταν 16 νεκροί (οι περισσότεροι εκ των οποίων πρόσφυγες), 30 τραυματίες και 2 ακρωτηριασμένοι.

http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.com/2010/08/1923.html

http://aioniaellinikipisti।blogspot.com/

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Ηλιακό ρολόι των Φιλίππων

Ηλιακό ρολόι των Φιλίππων. Πρόκειται για ένα από τα σπανιότερα μεταφερόμενα ηλιακά ρολόγια της Αρχαιότητας, χρονολογούμενο στον +3^ο αιώνα. Τον τύπο αυτό ρολογιού είχε εφεύρει ο Παρμενίων στην Αλεξάνδρεια το -2^Ο αιώνα. Το όργανο ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Στυλιανό Πελεκανίδη στους Φιλίππους της Μακεδονίας το 1965, κατά τη διάρκεια ανασκαφών. Η διάμετρός του είναι περίπου 7 εκ. Πρόκειται για πολύπλοκο όργανο αστρονομίας. Εκτός από τη λειτουργία του ως ηλιακού ρολογιού χρησίμευε και στη μέτρηση του γεωγραφικού πλάτους (κατά προσέγγισιν), του αζιμούθιου και της απόστασης των αστέρων. Πηγή.

___________________

Το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας, στην προσπάθεια του να καταδείξει τη συνέχεια της επιστημονικής γνώσης, τη δυναμική αλλά και τις προοπτικές της, ξεκίνησε τη δημιουργία μιας συλλογής τρισδιάστατων φωτορεαλιστικών αναπαραστάσεων για κατασκευές και επινοήσεις Αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων και Τεχνολόγων.

Στόχος είναι να παρουσιαστούν οι εξελίξεις της τεχνολογίας, οι τομές και τα επιτεύγματα που άλλαξαν ριζικά τη ζωή των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα: στην παραγωγή, την κατανάλωση τροφής, την ένδυση, τις συνθήκες διαβίωσης, την επιστήμη και τον πολιτισμό.

Οι αναπαραστάσεις παρουσιάζονται με μορφή σύντομων ταινιών (animations), ώστε να γίνει κατανοητή η λειτουργία μιας σειράς μηχανισμών και κατασκευών που έθεσαν τις βάσεις για πολλά σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα.

3D Αναπαραστάσεις Βίντεο για την Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία μπορείτε να παρακολουθήσετε ΕΔΩ: http://www.tmth.edu.gr/aet/3d_reconstructions/index.html

Πηγή.
http://enneaetifotos।blogspot.com/

Δολοφονία διανοητικά καθυστερημένων "πειραματόζωων" παραδέχονται οι ΗΠΑ μεταξύ 1946-1948

Μαζική δολοφονία διανοητικά καθυστερημένων "πειραματόζωων" παραδέχονται οι ΗΠΑ μεταξύ 1946-1948

Σίγουρα αν το είχαν διαπράξει το έγκλημα οι ναζί θα το αποκαλούσαν "μαζική δολοφονία" αλλά τώρα "ούτε γάτα, ούτε ζημιά": Τουλάχιστον 83 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα ιατρικά και επιστημονικά πειράματα που έκαναν οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940 στη Γουατεμάλα, αποκάλυψε τη Δευτέρα επιτροπή που ιδρύθηκε κατόπιν εντολής του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.

Από τους περίπου 5.500 ανθρώπους που υποβλήθηκαν στα πειράματα αυτά, στα οποία περιλαμβανόταν σε πολλές περιπτώσεις η μόλυνση με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, «πιστεύουμε ότι 83 άνθρωποι» πέθαναν, δήλωσε ο Στίβεν Χάουζερ, μέλος της επιτροπής αυτής.

Στο πλαίσιο των πειραμάτων τους, οι επιστήμονες μόλυναν εν γνώσει τους και εν αγνοία των ιδίων σχεδόν 1.300 ανθρώπους με τον ιό της σύφιλης και της βλεννόρροιας. Από αυτούς τους 1.300, μόνον «700 έλαβαν μια κάποια θεραπεία», προσέθεσε ο Χάουζερ σε σύνοδο που έγινε για να παρουσιαστούν τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της επιτροπής.
Τα πειράματα αυτά, που έγιναν μεταξύ του 1946 και του 1948, χρηματοδοτήθηκαν από τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH).

Οι επιστήμονες είχαν επιλέξει για τα πειράματά τους ανθρώπους που ανήκαν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων άτομα με νοητική υστέρηση, και δεν τους είχαν ενημερώσει ούτε για τον σκοπό της έρευνάς τους, ούτε γι'αυτό που θα τους συνέβαινε.

Σύμφωνα με την πρόεδρο της επιτροπής, Έιμι Γκούτμαν, πρόκειται για μια «ιστορική αδικία» που έγινε στους ανθρώπους αυτούς.
Η επιτροπή αυτή συστάθηκε κατόπιν εντολής του Ομπάμα τον περασμένο Νοέμβριο. Έναν μήνα νωρίτερα, οι ΗΠΑ, μέσω της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και της υπουργού Δημόσιας Υγείας Καθλίν Σιμπέλιους, είχαν ζητήσει συγγνώμη από τους εκατοντάδες πολίτες της Γουατεμάλας που μολύνθηκαν σκόπιμα και εν αγνοία τους από σύφιλη και βλεννόρροια.
Και μετά χαρακτήριζαν "άγγελο του θανάτου" μόνο τον Τζόζεφ Μένγκελε...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"Προσωδία": Ρίζα της μουσικής του κόσμου

"Προσωδία": Ρίζα της μουσικής του κόσμου

Οι Κάρες της Ηπείρου, πρόγονοι της πολυφωνίας

 Προκαλεί έκπληξη και ερωτηματικά ο τίτλος αυτού του άρθρου. Αλλά για εκείνους που γνωρίζουν, όπως είναι οι ερευνητές και ιστορικοί, απλά θα προστεθούν κάποιες λεπτομέρειες.
Η γαία Ήπειρος, εκείνης της πρωτόγονης εποχής, γέννησε πολλά φύλα, ένα από αυτά τα πρώτα φύλα, ήταν και οι Κάρες. Αργότερα τα φύλα αυτά και όσα άλλα γεννούσε ο τόπος μας, έφευγαν για άλλα μέρη κατακτώντας την υφήλιο.
Οι Κάρες παρουσιάζονται πολύ αργότερα στην Ασία.
Οι Κάρες, ήταν οι πρώτοι Ηπειρώτες, οι οποίοι: “καθ’ όλην την Ελλάδα και Μικρασίαν, την αμπελουργίαν μετέδωκαν, τα ονόματα Καρχηδών, Καλχηδών, Χαλκίς, Χάλκη, Χαλάνδρι, Χαλανδρίτσα, σημαίνουν την ευάμπελον, πολύοινον αλλά συγχρόνως χρυσόν και χαλκόν.” (Αθηναγόρας) Αλλά φαίνεται ότι εκτός αυτών, είναι κι’ άλλα στα οποία δεν δώσαμε την δέουσα προσοχή।

Καρ,
Κάρ-ες, Κάρ-ηνον, κάρ-ηνα, =Κεφαλή (ανθρώπων και ζώων).
Ξεφυλλίζοντας τον Αλεξανδρινό διανοούμενο–ιερέα Ησύχιο, βρίσκουμε στο λεξικό του τη λέξη Καρίναι=θρηνωδοί μουσικαί, αι τους νεκρούς τω θρήνω παραπέμπουσαι προς τας ταφάς και τα κήδη, παρελαμβάνοντο δε αι από Καρίας γυναίκες. Δεν μπορεί κανείς να μην ανατρέξει αμέσως, στο μοιρολόϊ της Ηπείρου και το πολυφωνικό της τραγούδι.
Καρικά μέλη, ελέγετό τις Καρικός ρυθμός εκ τροχαίου και ιάμβου συγκείμενος.

Κάρ-καιρε
Ο Όμηρος μας δίνει την πληροφορία ότι Κάρκαιρε =ιδίωμα ήχου(!)
Είναι το ρήμα Καρ-καίρω =αντηχώ, Κάρκαιρε, πρτ. εσείοντο εκραδαίνοντο, (αποτελούντα ήχον). Το Λεξικό του Σταματάκου αναφέρει Σανσκριτικά Καρ-κάρι= είδος βαρβίτου, “λαγούτου”. Αυτές όλες οι αναφορές ρίχνουν φως στις μουσικές μας καταβολές.

Ο Σόλων Μιχαηλίδης στην Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής, μας τα γράφει πιο αναλυτικά. Καρ-ικόν μέλος, είναι είδος επικήδειου τραγουδιού, μοιρολόϊ. Επίσης, είδος θρηνητικής αύλησης. οι Κάρες, οι Λέλεγες, οι Αιθίοπες, ήταν στην Ήπειρο, όπως κι ο Άσιος, ο Κάδμος, ο Πρωτέας, ο Ιάσων, ο Αχιλλέας κλπ. κι όλος ο ομηρικός κόσμος αρχίζει από τη Θεσ(ις)πρωτία –Φαιακία-Παξοί. Πόσο σύμπτωση μπορεί να είναι, όταν στους Παξούς υπήρχε τοπωνύμιο με τόνομα “Της Ωριάς το κάστρο”, (ορ-ωρ-χρυσός) το περίφημο για τον πρωτογονισμό του “πεντάφθογγο πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου”.
Το Μοιρολόϊ τραγουδήθηκε όχι μόνο από τους Ηπειρώτες αλλά κι από άλλα μέρη της Ελλάδος, όπως η Μάνη, Κρήτη κλπ. Πριν από λίγα χρόνια ακόμα, στην Ελλάδα θρηνούσαν τους νεκρούς με μοιρολογίτρες οι οποίες πληρωνόντουσαν.
Καρικόν μέλος
Όσοι έχουν ακούσει το πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου, γνωρίζουν την ιδιαιτερότητα του τραγουδιού. Εμείς θα προσθέσουμε ότι αυτό το αρχέγονο τραγούδι των παλαιών ανθρώπων, οι μετέπειτα εκπολιτισθέντες άνθρωποι αυτούς τους αποκαλούσαν “βαρβάρους”, διότι δεν μιλούσαν, όπως αργότερα είχε εξελιχθεί η ελληνική γλώσσα.
Είναι γνωστό ότι αρχικά οι Σελλοί ήταν άλαλοι, δεν γνώριζαν να μιλούν, έψελναν μονοσύλλαβες λέξεις μιμούμενοι ήχους από τη φύση.
Βέδυ, Ζαψ, χθων, σφιγξ, Κναξ, Ζδι, Δζι, δρύψ, ομ κ.α.

Με αυτές τις ιερές λέξεις που αναφέροντο στα ύδατα, τα όμβρια νερά, τη βροχή, τον ήλιο, τη γαία κ.α. οι άνθρωποι υμνούσαν με σεβασμό κι έβγαζαν πρωτόγονους ήχους.
Πέρασαν χιλιάδες χρόνια, για να έχουμε το δημοτικό τραγούδι των περασμένων αιώνων.

Οι Σελλοί
Οι ιερείς της Δωδώνης, δίνοντας στις πρώτες έννοιες συλλαβισμό και ήχο, γεννιέται συγχρόνως η Προσωδία, ενώ σιγά-σιγά ιχνογραφούνται τα πρώτα στοιχεία μουσικής δόμησης. Αποδεικτικά στοιχεία το 5φθογγο πολυφωνικό τραγούδι, που έφτασε σε μας παραλλαγμένο, διατηρεί όμως τον αρχέγονο χαρακτήρα του. Ήταν αυτό που συγκλόνιζε τους παλαιότερους, όχι μόνο Έλληνες αλλά και μη Έλληνες. Μέσα στην ψυχή του σημερινού ανθρώπου, κάθε πρωτόγονη λέξη που προσωδούσε ο τότε άνθρωπος, του δημιουργεί δέος.
Κάθε αναφορά που γίνεται γύρω από το πως μιλούσαν, πως τραγουδούσαν οι πρώτοι άνθρωποι, εμένα προσωπικά με κεντρίζει και μου ανάβει τη φαντασία μου, τολμώντας να φανταστώ από που και πώς ξεκίνησε ο άνθρωπος να μιλάει και...πού-πως έφτασε (!)να θεωρείται πολιτισμένος(!) και τι εννοούν σήμερα πολιτισμό;
Σ-κάρος
Το Καρ-ικό μέλος τραγουδιόταν χωρίς όργανα, ήταν μόνο φωνές από τις μοιρολογήτρες, που θρηνούσαν ή συνόδευαν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Αλλά έχει διασωθεί επίσης και ένα ενόργανο, μουσικό άκουσμα, μοναδικό στο είδος του, που απέδιδε με τη φλογέρα, ή το κλαρίνο του βοσκού, πού αλλού; πάνω στα βουνά γι αυτό και διασώθηκε. Και τί περίεργο! Διασώθηκε με το όνομα “Σκάρος” Σ-κάρος, αυτοί δε που το παρέλαβαν, το συνέχησαν και το αξιολόγησαν, ήτανε μόνο Ηπειρώτες.
Το μελαγχολικό ύφος του Σκάρου που άγγιζε τις ψυχές, όχι μόνο των παλαιών Ηπειρωτών, αλλά και κάθε άλλου που μπορούσε να μπει σε βάθος ψυχής. Αυτόν τον Σκάρο κάποιοι έδωσαν τον τίτλο: ποιμενικό.
Εμείς, θα προτιμήσουμε το χαρακτηρισμό του Λεξικού της Ελληνικής Μουσικής του Τάκη Καλογερόπουλου: “Είναι προφανές ότι ο Σκάρος κινείται σε μη οριζόμενο ιδεατό πρότυπο, από το οποίο ξεπήδησαν οι άπειροι διαφορετικοί σκάροι ανακαλώντας τα άγραφα, άϋλα και ανείπωτα χαρακτηριστικά κάποιου απαράβατου αρχαιοελληνικού νόμου”.
Ένας Σκάρος υπάρχει στη δισκοθήκη της ΕΙΡ (ΕΡΤ), από μία ωραία παλαιά ηχογράφηση. Το κλαρίνο κλαίει, σπαράζει από παράπονο, βουρκώνει, σκαλίζοντας με τους ήχους του την ταλαιπωρημένη μας ψυχή. Έχει χαρακτήρα μακρινό κι απόκοσμο, κι όταν βρίσκεται ο άνθρωπος σε στιγμές περισυλλογής, είναι τότε το κατάλληλο άκουσμα.
Καρικό μέλος ή Σκάρος, σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα ήταν ασέβεια και παραφωνία ν’ ακουστεί στα μαγαζιά. Δεν μπορεί να το αποδώσει ούτε ο μουσικός, ούτε να το ακούσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Το ήθος και η ακοή του με τους βάρβαρους ήχους των κάθε λογής μηχανών και του ηλεκτρισμού, αλλά και της χυδαίας μουσικής που εκπέμπεται μέσα από τα μικρόφωνα, χωρίς ίχνος ευγένειας, ούτε αισθητικής, με τους ρυθμούς τυμπάνων, χωρίς στοιχειώδη μελωδία, δεν του επιτρέπουν αυτή την εσωτερική απόλαυση.

Αναθεωρώντας την όλη έρευνα, βλέπουμε ότι από τη ρίζα ΚΑΡ της αρχέγονης αυτής φυλής “Κάρες”, προήλθε η πεντάφθογγη κλίμακα ο πρόδρομος της μουσικής του κόσμου όπου μαζί με τη γλώσσα, δημιούργησε το Πολυφωνικό τραγούδι, Καρικό μέλος (το μοιρολόϊ) , και τον Σκάρο (φλογέρα).
Τι είπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι για το Καρικόν Μέλος

Πολυδεύκης: “θρηνώδες γαρ το αύλημα το Καρικόν”
Αριστοφάνης: “Καρικά αυλήματα” στους Βατράχους
Πλάτων: “αυλούς δ’ έχουσά τις κορίσκη κορικόν μέλος τι μελίζεται τοις συμπόταις” =μια κορούλα εκτελεί με τον αυλό μια θρηνητική μελωδία στους συμπόταις.
Ευστάθιος: “και ωδαί θρηνητήριοι, οποία ύστερον και τα λεγόμενα μέλη “καρικά” (και θρηνητικά τραγούδια σαν κι αυτά που αργότερα ονομάστηκαν καρικά μέλη).

Καρική μούσα=θρηνούσα μούσα (μουσική)
Ο Πλάτων στους νόμους: “καρική τινι μούση προπέμπουσι τους τελευτήσαντες”
Κορικός στην αρχαία μετρική ήταν ένας ρυθμός συνθεμένος από έναν τροχαίο και έναν ίαμβο. Ο καρικός ήταν μια άλλη έκφραση για τον χορίαμβο.
Λίνος=είς των αρχαιοτάτων Ελλήνων μουσικών-ραψωδών.Το όνομά του σημαίνει πένθιμο τραγούδι (μοιρολόϊ) σε ανάμνηση του τραγικού θανάτου του, το μοιρολόϊ ονομαζόταν Λινωδία αναφέρεται στον Όμηρο.(Σόλων Μιχαηλίδη)
Από το Λεξικό πρωτογόνων λέξεων Μαρίας Στούπη Πηγές: Όμηρος, Ησύχιος=Αλεξανδρινός διανοούμενος των Ελληνιστικών χρόνων. Αθηναγόρας = Μητροπολίτης Παραμυθίας 1869-1942. Θωμόπουλος Ιακ. Πελασγικά κ.α. σύγχρονους συγγραφείς.
Μαρία Στούπη
http://mariastoupi.blogspot.com/

Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Αν μερικοί δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ και προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες, για να υποσκάψουν το έργο του καθηγητή Καρυώτη, η πραγματικότητα έρχεται να τους αντικρούσει και να τους αφοπλίσει. Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ είναι τόσο ξεκάθαρη που τους αναγκάζει να προωθήσουν τις θέσεις της Τουρκίας, για να μη φανεί η αδράνειά τους κι η έλλειψη πρωτοβουλίας. Όμως η χρήση του επιχειρήματος της υφαλοκρηπίδας δεν έχει στόχο την ανάδειξη μιας στρατηγικής, απλώς επιστρέφουν σε εμπόδια που αποφεύγει η ΑΟΖ. Με άλλα λόγια προσπαθούν να πείσουν τους μη ειδικούς ότι δεν συμφέρει να προωθήσουμε την ΑΟΖ, διότι δεν πετυχαίνουμε όλους τους στόχους που δεν πετύχαμε εδώ και δεκαετίες από το 1982. Ενώ μια απλή ανάδραση της αρχικής θεώρησης αποδεικνύει πόσο δίκιο έχει ο καθηγητής Καρυώτης. Η εναλλακτική που πρότεινε για την Ελλάδα δεν είναι ούτε ριζοσπαστική ούτε παράξενη, είναι απλώς ορθολογική. Κάθε μελετητής του θέματος αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο ορθολογισμός χρησιμοποιήθηκε σε άλλες χώρες και με αποτελεσματικότητα ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις π.χ της Κύπρου. Η έλλειψη επένδυσης σε αυτήν την ιδέα μπορεί να εξηγηθεί λόγω απουσίας πλάγιας σκέψης. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα τώρα του καθηγητή Καρυώτη; Φταίει αυτός επειδή είναι έξυπνος; Πρέπει να τον καταδικάσουμε και αυτόν για αυτόν τον λόγο; Όλη η ιδέα είναι απλή. Σκέφτηκε κάτι που δεν σκέφτηκε κανείς στην Ελλάδα. Αυτό θα έπρεπε να μας χαροποιεί και να ακολουθήσουμε τη στρατηγική του, για να την ενισχύσουμε σε τακτικό επίπεδο με τις διακρατικές συμφωνίες. Όμως αντί να είμαστε όλοι μας σε αυτό το πλαίσιο, μερικοί από τους δικούς μας προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή μας από την ουσία προβάλλοντας ανύπαρκτα τεχνικά προβλήματα (διαβάστε τη συνέχεια...)