Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Πρωτοχρονιά 4.000 χρόνια πριν

Όλοι γνωρίζουμε ποια είναι τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς και τι πρέπει να κάνουμε εκείνη την ημέρα, μιας και η γιορτή της Πρωτοχρονιάς αποτελεί μια από τις αρχαιότερες γιορτές του κόσμου, όμως πόσοι γνωρίζουμε από πού προήλθαν αυτά τα έθιμα;




Η πρώτη μέρα του χρόνου συμβολίζει για τον καθένα ένα νέο ξεκίνημα, την αρχή για μια νέα ζωή και κρύβει την ελπίδα ότι αυτή η νέα ζωή θα είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη. Σύμφωνα με την παράδοση, ο παλιός χρόνος παίρνει τη μορφή ενός γέρου, ο οποίος φεύγει από τον κόσμο παίρνοντας μαζί του όλα τα κακά της προηγούμενης χρονιάς. Από την άλλη πλευρά, ο νέος χρόνος προσωποποιείται σε ένα όμορφο και ευχάριστο νέο που έρχεται γεμάτος δώρα. Γι’αυτό και όλοι τον υποδέχονται περίλαμπρα, φορώντας τα γιορτινά τους ρούχα και ετοιμάζοντας μεγαλοπρεπή τραπέζια.



Εικάζεται ότι ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησε ως θεσμός περίπου 4.000 χρόνια πριν, στην αρχαία Βαβυλώνα και δεν γινόταν το χειμώνα, όπως σήμερα, αλλά την άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία. Και οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά, αυτοί όμως την πρώτη ημέρα του Μαρτίου. Αυτό άλλαξε, το 46 π.Χ., με την άνοδο του Ιουλίου Καίσαρα στην εξουσία, ο οποίος αποφάσισε την αλλαγή του υπάρχοντος ημερολογίου και έτσι καθιερώθηκε μέχρι σήμερα, η πρώτη ημέρα του χρόνου να θεωρείται η πρώτη Ιανουαρίου. Ο Ιανουάριος πήρε το όνομά του από τον Ιανό, ο οποίος ήταν Θεός των Ρωμαίων και απεικονιζόταν πάντα με δύο πρόσωπα. Το ένα πρόσωπο κοιτούσε προς τα πίσω, τον παλιό χρόνο, ενώ το άλλο κοιτούσε πάντα μπροστά, προς το νέο έτος.



Ακόμη, το «ημερολόγιο» πήρε το όνομά του από τις γιορτές των Ρωμαίων, οι οποίες ονομάζονταν Calends (calendar=καλεντάρι=ημερολόγιο) και σ’αυτές οι άνθρωποι συνήθιζαν να στολίζουν τα σπίτια τους και να ανταλλάσσουν δώρα. Την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η ορθόδοξη εκκλησία θέλοντας να διαχωρίσει τους χριστιανούς από τους ειδωλολάτρες, καθόρισε διαφορετική ημέρα για τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς, η οποία αποτελεί σήμερα μια λαϊκή γιορτή με έθιμα διαδεδομένα σε όλη την Ελλάδα.



Η Πρωτοχρονιά έχει καθιερωθεί ως η ημέρα για το κυνήγι της καλοτυχίας. Το σπάσιμο του ροδιού, που λόγω των πολλών σπόρων του παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών ή το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής, καθώς και το ποδαρικό από άτομα που θεωρούνται καλότυχα, όπως τα μικρά παιδιά, επιδιώκουν την προσέλκυση της τύχης για όλο το χρόνο. Στον ίδιο πράγμα αποσκοπούν, όμως, και όσοι παίζουν χαρτιά ή τυχερά παιχνίδια εκείνη την ημέρα. Ακόμη, άλλες ενέργειες παλαιότερα, όπως τα φύλλα ελιάς στο τζάκι ή οι κόκκοι σιταριού που καίγονταν, δίναν σημάδια πρόγνωσης του μέλλοντος.



Όσο για τη νόστιμη γαλόπουλα που όλοι περιμένουμε να γευτούμε στο εορταστικό τραπέζι, το έθιμο έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. και καθιερώθηκε όταν οι βόρειοι Ευρωπαίοι το δοκίμασαν και διαπίστωσαν ότι το κρέας της ήταν πιο νόστιμο από τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια, που ήταν γνωστά μέχρι τότε. Στην Ελλάδα, το παραδοσιακό φαγητό για τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ήταν το χοιρινό κρέας.



Όσον αφορά στην παράδοση του Άγιου Βασίλη, ο άγιος αυτός δεν έχει καμία σχέση με τον Santa Claus, δηλαδή τον Άγιο Νικόλαο, ο οποίος έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία και παριστάνεται ως ένα χαμογελαστός παππούλης με κόκκινα ρούχα. Η εικόνα αυτή προήλθε από την Αμερική, όταν ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ, το 1862, σχεδίασε τη μορφή του για τις ανάγκες προώθησης του πολύ γνωστού σε όλου μας αμερικανικού αναψυκτικού.



Αντίθετα, ο Άγιος Βασίλης των ορθόδοξων χριστιανών κατάγεται από την Καισάρεια και γιορτάζεται ανήμερα την Πρωτοχρονιά. Είναι ο φιλάνθρωπος επίσκοπος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, ο οποίος για να προστατεύσει την περιφέρειά του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από την επιδρομή των αλλόφυλων, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και άλλα τιμαλφή, με σκοπό να τα δώσει στον εχθρό και να ανταλλάξει τη σωτηρία της περιοχής του. Τελικά, ο εχθρός δεν κατόρθωσε να εισβάλλει στην Καισάρεια. Έτσι, ο Μέγας Βασίλειος είπε να φτιάξουν μικρές πίτες-ψωμάκια, στα οποία αργότερα τοποθέτησε τα νομίσματα και τα τιμαλφή που είχε μαζέψει και τα μοίρασε ξανά στους κατοίκους. Ο καθένας έπαιρνε ό,τι του τύχαινε από την πίτα που είχε διαλέξει.



Η ορθόδοξη εκκλησία συνέδεσε μ’ αυτόν τον τρόπο τον Άγιο Βασίλη με το έθιμο της βασιλόπιτας. Το έθιμο της βασιλόπιτας, τέλος, είναι πανελλαδικό και υπάρχει ήδη από την αρχαιότητα, καθώς σε αρχαίες γιορτές ή σε εξευμενιστικές προσφορές προς τους νεκρούς και τα πνεύματα, παρασκευάζονταν εορταστικοί άρτοι για καλοτυχία. Συγκεκριμένα, η βασιλόπιτα έχει τις ρίζες της σε αρχαία ελληνορωμαϊκά έθιμα, όταν στα Κρόνια (εορτή του θεού Κ(Χ)ρόνου, που λατρευόταν στην Ελλάδα) και στα Σατουρνάλια (saturnalia) της Ρώμης έφτιαχναν γλυκά και πίτες και έβαζαν μέσα νομίσματα, τα οποία όποιος τα έβρισκε θεωρούνταν τυχερός. Η πίτα, που φτιάχνουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, κόβεται παρουσία όλων των μελών της οικογένειας, ή και άλλων συγγενών και φίλων, από το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς, ενώ το κόψιμο της πίτας μπορεί να συνεχιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια των πρώτων μηνών του νέου χρόνου από διάφορους συλλόγους, σωματεία, ιδρύματα ή οργανισμούς.



Ακόμη, παρουσιάζονται διάφορες παραλλαγές στη συνταγή της βασιλόπιτας ανά την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα στη Θεσσαλία, όπου η πίτα φτιάχνεται από φύλλα και μέσα μπορούν οι νοικοκυρές να τοποθετήσουν λίγο κλήμα, τριφύλλι, καλαμπόκι, φασόλι ή άχυρο. «Κάθε κομμάτι είχε και από κάτι και αυτό που τύχαινε στον καθένα σήμαινε ότι θα έπρεπε να τον απασχολήσει ως καλλιέργεια το επόμενο έτος ή απλά ότι θα πήγαινε καλά η συγκεκριμένη σοδειά τη χρονιά αυτή» σημειώνει ο κ. Ευάγγελος Καραμανές, ερευνητής του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.



«Στη Μικρά Ασία, όπου το πλαίσιο ήταν πιο αστικό, συνηθιζόταν το γλύκισμα ή το γλυκό ψωμί ζυμωμένο με διάφορα ζυμαρικά. Στη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, όπου ο πληθυσμός ήταν πιο αγροτικός, έφτιαχναν τυρόπιτα ή κρεατόπιτα. Η πίτα ήταν το πιο συνηθισμένο φαγητό για τους ανθρώπους της περιοχής. Απλώς, στις γιορτές ήταν πιο πλούσιο γιατί έβαζαν μέσα κρέας κότας».



[Πηγή tvxs.gr]



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρωτοχρονιά 4.000 χρόνια πριν"

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-USA

Η Washington Post έδωσε στη δημοσιότητα την έρευνα του William Arkin και της βραβευμένης με Πούλιτζερ Dana Priest με τίτλο «Top Secret America» που έχει ως αντικείμενο τη χαρτογράφηση της αμερικανικής κοινότητας πληροφοριών, η οποία έχει γιγαντωθεί τόσο πολύ μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ώστε «ουδείς πλέον γνωρίζει πόσο κοστίζει ή πόσους ανθρώπους απασχολεί». Μαζί τους δούλεψε για δύο ολόκληρα χρόνια μια ομάδα δημοσιογράφων της εφημερίδας.

Η εξαιρετική δημοσιογραφική έρευνα αποκάλυψε την ύπαρξη 45 κυβερνητικών οργανισμών (π.χ. το FBI, η CIA) που απασχολούνται με αντικέιμενο άκρως απόρρητο. Οι 27 από τους 45 ανήκουν στις ένοπλες δυνάμεις. Διαπίστωσε επίσης ότι αυτοί οι 45 οργανισμοί υποδιαιρούνται σε 1.271 κρατικά όργανα και υπηρεσίες, ενώ υπάρχουν επίσης και 1.931 ιδιωτικές εργολαβίες. Όλα αυτά σε 10.000 χώρους γραφείων σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια, που ασχολούνται με την αντι-τρομοκρατία. Ο αριθμός των ατόμων που διαθέτουν πρόσβαση στις άκρως απόρρητες πληροφορίες (top secret security clearance) ανέρχεται σε 854.000 άτομα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-USA"

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Τι 'ναι Θεός


«Τι 'ναι Θεός, τι μη Θεός και τι τ' ανάμεσό τους» αναρωτιόταν ο Γιώργος Σεφέρης στην ποίησή του, όμως τα ερωτήματα αυτά φαίνεται ότι προκαλούν έντονη διαμάχη όταν εξετάζονται από ανθρώπους της επιστήμης και δη από κορυφαία μυαλά της εποχής μας όπως ο διάσημος βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς και ο πατέρας του «σωματιδίου του Θεού» Πίτερ Χιγκς!

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το «Έθνος», οι δύο αστέρες της σύγχρονης επιστήμης, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, έχουν εμπλακεί σε μια σκληρή διαφωνία για τον Θεό και για τη συμβατότητα μεταξύ Επιστήμης και Θρησκείας.
Από τη μία ο δηλωμένα άθεος Ντόκινς, συγγραφέας του βιβλίου «Το εγωιστικό γονίδιο», στο οποίο προσφέρει μια ανάγνωση της Θεωρίας της Εξέλιξης με βάση τα γονίδια και το γενετικό υλικό και από την άλλη ο προσεκτικός στις δηλώσεις του και κάπως ντροπαλός θεωρητικός φυσικός που η εργασία του για το μποζόνιο και το πεδίο Χιγκς ολοκλήρωσε το Καθιερωμένο Μοντέλο της Φυσικής μετά την επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου από το πείραμα του CERN τον Ιούλιο του 2012.
Αρθρα και βιβλία
Αν και ο κλάδος του Χιγκς είναι αυτός που ιστορικά μετράει τα περισσότερα θύματα από τη σύγκρουση Θρησκείας - Επιστήμης (υπενθυμίζεται η περίπτωση του Γαλιλαίου), ο Ντόκινς είναι αυτός που επικρίνει με ιδιαίτερη σφοδρότητα με άρθρα και βιβλία του τη Θρησκεία, με αποτέλεσμα σε πρόσφατη συνέντευξή του στη συντηρητική ισπανική εφημερίδα El Mundo ο Χιγκς να τον κατηγορήσει για φονταμενταλισμό!
Συγκεκριμένα στην εν λόγω συνέντευξη ο πατέρας του μποζονίου ανέφερε: «Ο Ντόκινς πολύ συχνά επικεντρώνει τις επιθέσεις του εναντίον των φονταμενταλιστών. Ομως υπάρχουν πολλοί πιστοί που δεν είναι φανατικοί. Ο φονταμενταλισμός είναι ένα άλλο πρόβλημα. Εννοώ ότι ο Ντόκινς είναι κατά έναν τρόπο σχεδόν φονταμενταλιστής και ο ίδιος, απλά άλλου τύπου».
Αν και ο Χιγκς συμφώνησε με την κριτική που ασκεί ο Ντόκινς για τις ατυχείς επιπτώσεις που έχουν προκύψει από την πίστη στις θρησκείες, εκδήλωσε τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο με τον οποίο ο βιολόγος ασχολείται με τους πιστούς και μεταξύ άλλων στη επίμαχη συνέντευξή του ανέφερε ότι συμφωνεί με όσους βρίσκουν την προσέγγιση του Ντόκινς «ντροπιαστική». Οσον αφορά στο θέμα της συμβατότητας Επιστήμης και Θρησκείας, ο Χιγκς δήλωσε ότι παρότι δεν είναι πιστός, δεν θεωρεί ότι αυτά τα δύο δεν είναι συμβατά.
Η κατανόηση του κόσμου
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Η αύξηση της κατανόησής μας για τον κόσμο μέσω της επιστήμης αποδυναμώνει τα κίνητρα που κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό. Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο πράγμα με το να λέει κάποιος ότι είναι ασύμβατα».
Από την πλευρά του πάντως ο Ντόκινς, που έχει γράψει και το βιβλίο «Η περί θεού αυταπάτη», έχει απαντήσει στην κατηγορία του Χιγκς με παλιότερη ανάρτησή του στο προσωπικό του μπλογκ.
Η ανάρτηση έχει τίτλο «Πώς τολμάτε να με αποκαλείτε φονταμενταλιστή;» και στο κείμενο που ακολουθεί ο Ντόκινς αναφέρει: «Οχι, σας παρακαλώ μην μπερδεύετε το πάθος που μπορεί να αλλάξει το μυαλό κάποιου με τον φονταμενταλισμό, που δεν θα κάνει ποτέ κάτι παρόμοιο. Οσον αφορά στο πάθος καθαυτό, ένας πιστός ευαγγελιστής κι εγώ μπορεί να είμαστε το ίδιο. Ομως δεν είμαστε και οι δύο φονταμενταλιστές. Ενας πραγματικός επιστήμονας, όσο παθιασμένα κι αν ''πιστεύει'' στην Εξέλιξη για παράδειγμα, ξέρει ακριβώς τι θα του αλλάξει τη γνώμη: Η απόδειξη! Ο φονταμενταλιστής ξέρει ότι τίποτα δεν μπορεί να του αλλάξει τη γνώμη».
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι 'ναι Θεός"

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Η ιστορία της Αφροδίτης της Μήλου


Η Αφροδίτη της Μήλου
στο μουσείο του Λούβρου


Φανερώθηκε στη φαντασία ενός σπουδαίου γλύπτη, που το όνομά του ξεχάστηκε απ’ το χρόνο. Η θεϊκή μορφή της πήρε ζωή από τη σμίλη του κι αναδύθηκε εκθαμβωτική μέσα από ένα ακατέργαστο κομμάτι λευκού μαρμάρου.



Λατρεύτηκε για καιρό, όπως όλα δείχνουν, στα προπύλαια ενός σταδίου. Κι ύστερα, όταν οι αρχαίοι θεοί κυνηγήθηκαν, κρύφτηκε στη γη της Μήλου και σκεπάστηκε από τη σκόνη της Ιστορίας. Την ξανάφεραν στο φως, αιώνες αργότερα, η τύχη και η αξίνα ενός ανυποψίαστου αγρότη που σκόνταψε στο πέτρινο σώμα της, λίγα μέτρα μακριά από το αρχαίο θέατρο του νησιού.

Τη διεκδίκησαν παθιασμένα και πεισματικά Γάλλοι και Οθωμανοί. Ύστερα από έναν ολόκληρο χρόνο, με τα χέρια της χαμένα μάλλον σε κάποια βιαστική μεταφορά, κατέληξε πολύτιμο «λάφυρο» στο αμπάρι μιας γαλλικής φρεγάτας, άφησε πίσω της οριστικά τον τόπο που τη γέννησε και εγκαταστάθηκε, ξενιτεμένη αλλά αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια, στο Μουσείο του Λούβρου.

Η θεά του έρωτα παραμένει από τότε ακίνητη στο ψηλό της βάθρο στο Παρίσι, η εμβληματική εικόνα της όμως ταξιδεύει αδιάκοπα, μεταφέροντας παντού λίγο από το φως του Αιγαίου, συνοψίζοντας το ιδανικό της ομορφιάς, σαγηνεύοντας εκατομμύρια ανθρώπων και θυμίζοντας σ’ όλους τον μοναδικό τόπο της καταγωγής της: «Η Αφροδίτη της Μήλου»… Ένα αριστούργημα της ελληνιστικής γλυπτικής, γεννημένο ανάμεσα στον 3ο και τον 1ο αιώνα π.Χ. που έγινε παγκόσμιο σύμβολο όντας, ταυτόχρονα, το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα ενός μοναδικού πολιτισμού.

Η ανακάλυψή της:

Αναπαράσταση πιθανών κινήσεων
των χεριών της που σήμερα έχουν χαθεί
Το άγαλμα ανακαλύφθηκε στις 8 Απριλίου 1820 από έναν Έλληνα χωρικό, σε χώρο που ταυτίστηκε με το αρχαίο Γυμνάσιο της Μήλου. Κοντά έτυχε να βρίσκεται ο αξιωματικός του γαλλικού ναυτικού O. Voutier, ο οποίος κατάλαβε ότι επρόκειτο για έργο μεγάλης αξίας και ειδοποίησε το Γάλλο πρόξενο στη Μήλο. Τα νέα της ανακάλυψης έφτασαν στο Γάλλο πρεσβευτή στην Υψηλή Πύλη μαρκήσιο de Rivière, ο οποίος αγόρασε τελικά το έργο, έστω και υπό την πίεση που ασκούσε η παρουσία γαλλικού πολεμικού πλοίου στη Μήλο. Το άγαλμα προσφέρθηκε στο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ΄, ο οποίος το δώρισε αμέσως στο Λούβρο.


Τα χαρακτηριστικά της:


Πρόκειται για ένα μαρμάρινο άγαλμα ύψους 2,11 μέτρων και βάρους περίπου 900 κιλών. Το έργο αναπαριστά μια νεαρή γυναικεία μορφή. Ο κορμός της είναι γυμνός ενώ το ένδυμα καλύπτει τους γοφούς και τα πόδια της. Η μορφή στηρίζεται στο δεξί της πόδι, ενώ το αριστερό κάμπτεται προς τα εμπρός και αριστερά. Ο κορμός κάμπτεται και συστρέφεται, δίνοντας την εντύπωση της κίνησης, παρά το στατικό χαρακτήρα του αγάλματος. Το πρόσωπο είναι απαθές, αυστηρό και ευγενικό. Η ταύτιση του έργου με την Αφροδίτη στηρίζεται στην εικονογραφική του ομοιότητα με τις ασφαλώς αναγνωρισμένες αναπαραστάσεις της θεάς και, ενώ είναι μακράν η πιθανότερη, δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως βέβαιη. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 2ου αι. π.Χ., ίσως από Μικρασιάτη γλύπτη, και εγγράφεται στο κίνημα της αναβίωσης των αξιών της κλασικής τέχνης στα τέλη της Ελληνιστικής εποχής.
Σήμερα ένα γύψινο αντίγραφο της Αφροδίτης βρίσκεται στην είσοδο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μήλου, ενώ το σημείο εύρεσης του αγάλματος μνημονεύεται από μια μαρμάρινη επιγραφή.

Πηγές: milos-holiday.gr, monomilos.gr




http://erroso.blogspot.com/2011/03/blog-post_4201.html#ixzz1I5876fih
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ιστορία της Αφροδίτης της Μήλου"

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

24.000 νέα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων το 2012.

24.000 νέα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων της 520 Barcode Hellas



24.000 νέα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων της 520 Barcode Hellas Περισσότερα από 24.000 νέα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων κυκλοφόρησαν στη διεθνή και εγχώρια αγορά το 2012, σύμφωνα με στοιχεία της 520 Barcode Hellas. Ειδικότερα, εκδόθηκαν περισσότεροι από 24.000 νέοι κωδικοί barcode με το πρόθεμα 520 μέσα στο 2012. Το δυσμενές περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί για το επιχειρείν δεν σταμάτησε τις ελληνικές επιχειρήσεις από την παραγωγή και κυκλοφορία νέων προϊόντων στην ελληνική αγορά και διεθνώς.

Ο κλάδος των Τροφίμων και Ποτών αποτελεί τη ναυαρχίδα των επιχειρήσεων, οι οποίες προχώρησαν στην παραγωγή νέων προϊόντων μέσα στο έτος. Πρόκειται για τον κλάδο που παρουσιάζει την υψηλότερη κινητικότητα μέσα στο έτος συμβάλλοντας στην ενίσχυση της οικονομίας της χώρας. Ακολουθεί ο κλάδος Καλλυντικών και Ειδών Υγιεινής. Ο μεγαλύτερος όγκος των νέων κωδικών δημιουργήθηκε στην Αττική και αμέσως μετά ακολουθούν η Πελοπόννησος, το Νότιο Ιόνιο και η Κεντρική και Δυτική Μακεδονία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η 520 Barcode Hellas παρέχει δωρεάν στους συνδρομητές της υπηρεσία σύμφωνα με την οποίαν μπορούν να δημιουργήσουν, μέσα από την ιστοσελίδα www.520barcodehellas.com, το δικό τους barcode με πρόθεμα 520, γρήγορα και αξιόπιστα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι από το σύνολο των κωδικών για το 2012, οι 8.300 κωδικοί δημιουργήθηκαν μέσα από τη σχετικά πρόσφατη υπηρεσία που προσφέρεται online. Σε σύγκριση με το 2011 σημειώθηκε αύξηση 30% στη χρήση της υπηρεσίας που αφορά στη δημιουργία barcode μέσω της ιστοσελίδας της εταιρείας. Σκοπός της 520 Barcode Hellas είναι η αύξηση του εν λόγω ποσοστού, έτσι ώστε όλο και περισσότερες μικρές ελληνικές επιχειρήσεις να εξοικειωθούν με τη δυνατότητα αυτή που τους προσφέρεται, αξιοποιώντας τις τεχνολογικά αναπτυγμένες υπηρεσίες που τους παρέχεται δωρεάν.
Η 520 Barcode Hellas έχει εκδώσει το σύνολο των κωδικών barcode με πρόθεμα 520 για λογαριασμό των ελληνικών επιχειρήσεων παρέχοντας εγγύηση για τη μοναδικότητά τους. Η εταιρεία διαρκώς εμπλουτίζει και αναβαθμίζει τις υπηρεσίες της, στηρίζοντας τις ελληνικές επιχειρήσεις στη μάχη ενδυνάμωσης του λιανεμπορίου και των εξαγωγών.
 
http://infognomonpolitics.blogspot.gr


Ξεκινάμε να ψωνίζουμε ελληνικά προϊόντα - Το κέρδος είναι τεράστιο!





Αν υποθέσουμε ότι ο κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισ. ευρώ!
Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα και το οποίο οι αδιάφοροι και ανίκανοι κυβερνώντες δεν κατάφεραν να απορροφήσουν τόσο καιρό -ως όφειλαν- είναι 18 δισ. ευρώ για τέσσερα χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τα νούμερα και την ακρίβειά τους, όλο και περισσότεροι Έλληνες πολίτες αισθάνονται πλέον ότι είναι εθνικό καθήκον η στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι.
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 (ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρέπει να υπάρχει ένδειξη "ελληνικό προϊόν" ή/και "παρασκευάζεται στην Ελλάδα", διότι αρκετά ξένα προϊόντα έχουν τον ίδιο κωδικό αλλά απλώς και μόνο συσκευάζονται και δεν παράγονται στη χώρα μας)!!!
Ας κάνουμε επιτέλους την αρχή ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ελληνικά...
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που έχει ξεκινήσει τον τελευταίο καιρό στο διαδίκτυο με την ελπίδα ότι θα διαδοθεί το μήνυμα παντού. Mοιραστείτε το και εφαρμόστε το!


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "24.000 νέα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων το 2012."

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ.

Όλος ο χρυσός που βρίσκεται κάτω ή πάνω από τη γη δεν είναι αρκετός για να δοθεί σε αντάλλαγμα για την αρετή.
Το να υπερνικήσει ένας άνθρωπος τον (κατώτερο) εαυτό του είναι η πρώτη και η πιο ευγενής απ’ όλες τις νίκες· το να ηττηθεί από τον (κατώτερο) εαυτό του είναι το πιο αποτροπιαστικό και επονείδιστο πράγμα.
Οι καλές πράξεις παρέχουν δύναμη στον εαυτό μας και εμπνέουν καλές πράξεις και στους άλλους. Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν.
Η δικαιοσύνη στη ζωή και στη συμπεριφορά της Πολιτείας είναι δυνατή μόνο εάν
πρώτα κατοικεί στις καρδιές και στις ψυχές των πολιτών. Εκείνος που κάνει την αδικία γίνεται πάντα πιο ελεεινός από εκείνον που την υφίσταται.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί εύκολα να βλάψει, αλλά το καλό σ’ έναν άλλο δε μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά πηγάζει από τρεις κύριες πηγές:
Επιθυμία, συναίσθημα, και γνώση.
Εάν ένας άνθρωπος παραμελεί τη μόρφωση, περπατάει κουτσός μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η άγνοια είναι η ρίζα και ο βλαστός όλων των κακών.
Με το άγγιγμα της αγάπης, ο καθένας γίνεται ένας ποιητής.
Να είσαι καλοσυνάτος, διότι ο κάθε άνθρωπος που συναντάς αγωνίζεται μια σκληρή μάχη.
Καλύτερο είναι το λίγο που έχει γίνει σωστά, παρά το πολύ που έγινε χωρίς τελειότητα.
Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο θάνατος, τον οποίο οι άνθρωποι φοβούνται ως το μεγαλύτερο κακό, ίσως είναι το ύψιστο καλό.
Η παντελής άγνοια δεν είναι τόσο τρομερό ή ακραίο κακό, και πολύ απέχει από του να είναι το χειρότερο κακό απ’ όλα· όμως
η μεγάλη ευφυΐα και η πολλή γνώση, όταν συνοδεύονται από κακή ανατροφή, είναι πολύ πιο καταστροφικές.
Ανάμεσα σε εκατό γεννιέται ένας ήρωας, ανάμεσα σε χίλιους βρίσκεται ένας σοφός άνδρας, αλλά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα μπορεί να μη βρεθεί ούτε ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες άνδρες.
Μια από τις τιμωρίες που υφίστανται οι σοφοί που αρνούνται να λάβουν μέρος στην κυβέρνηση είναι να ζουν κάτω από την κυβέρνηση χειρότερων ανθρώπων.
Η γνώμη είναι το ενδιάμεσο μεταξύ γνώσης και άγνοιας.
Η φιλοσοφία είναι η ύψιστη μουσική. Τα μάτια της ψυχής του πλήθους είναι ανίκανα ν’ αντέξουν τη θεία οπτασία.
Ο μέγιστος πλούτος είναι να ζεις ικανοποιημένος με λίγα.
Οι πιο ενάρετοι άνθρωποι είναι εκείνοι που είναι ευχαριστημένοι με το να είναι ενάρετοι χωρίς να επιζητούν να φαίνονται ως τέτοιοι.
Η Πολιτεία είναι αυτή που είναι επειδή οι πολίτες είναι αυτοί που είναι.
Εύκολα συγχωρούμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι· η αληθινή τραγωδία στη ζωή είναι όταν ενήλικες φοβούνται το φως.
Πρέπει να θεωρούμε μέγιστης σπουδαιότητας το να φροντίζουμε ώστε τα πρώτα παραμύθια που τα παιδιά ακούν να έχουν προσαρμοστεί με τον πιο τέλειο τρόπο στο να προάγουν την αρετή.
Η σοφία είναι η επιστήμη των επιστημών.
Δεν θα υπάρξει τέλος στα προβλήματα των κρατών, ή της ίδιας της ανθρωπότητας, μέχρι τότε που οι φιλόσοφοι θα γίνουν βασιλείς του κόσμου, και έως ότου εκείνοι που τώρα αποκαλούμε βασιλείς και άρχοντες γίνουν πραγματικοί και αληθινοί φιλόσοφοι, οπότε η πολιτική δύναμη και η φιλοσοφία θα έλθουν στα ίδια χέρια।
Πηγές.

http://enneaetifotos।blogspot.com/


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ."

ΤΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ.

Είναι δυνατόν να επικαλούμαστε την ελληνική νομοθεσία τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε αυτό το χάλι; Ή μήπως φοβούνται ορισμένοι μην πειραχτεί η υπάρχουσα κατάσταση και όσοι κερδίζουν από όσα σχετίζονται με το αυτοκίνητο; Κανείς δεν καταλαβαίνει ότι αυτό μοιάζει με τν κατάσταση που επικρατούσε στη Βιομηχανική Επανάσταση με τις διαμαρτυρίες ότι οι μηχανές κάνουν τον κόσμο να χάνει τη δουλειά του…
Και πιο πρόσφατα, δεν άκουσε κανείς τους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν προκοπή μέσα από την τεχνολογία και την καινοτομία, που έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν νέες αγορές και να είναι ηγέτες; Ουδείς αντιλαμβάνεται ότι εάν το προϊόν αυτό μπορεί να «περπατήσει», είναι θέμα χρόνου πότε μια από τις αυτοκινητοβιομηχανίες κολοσσούς να πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά της για να αποκτήσει πρόσβαση; Ποια είναι όμως η είδηση που μας έκανε έξαλλους;

Σύμφωνα με το «autotriti.gr», αυτοκίνητο υδρογόνου, έτοιμο να βγει στην αγορά, κατασκεύασε ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης, ωστόσο η ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός συνόρων!
Το αυτοκίνητο είναι 100% ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής και «γεννήθηκε» στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης από μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. Κινείται με υδρογόνο και με εξωπραγματικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού χρειάζεται ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ, το Eco Racer θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στη μαζική παραγωγή με κάποιες τροποποιήσεις, ακόμη και με κόστος κάτω των 10.000 ευρώ, ώστε να κατασκευάζεται πλήρως στη χώρα μας και να εξάγεται, αλλά οι αγκυλώσεις της ελληνικής νομοθεσίας, αποτελούν τροχοπέδη στην εμπορική του εξέλιξη, ακόμα κι αν εμφανιστεί επενδυτής για να χρηματοδοτήσει το project…
Το αμάξωμα του Eco Racer είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους. Το όχημα έχει διαπρέψει σε δοκιμασίες ασφάλειας και οικονομίας.

http://www.defence-point.gr/news/?p=65617
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ."

ΚΑΘΑΡΟ ΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Έρευνα των Πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας απαντά ευθέως στον περιβόητο Φαλμεράγερ.


Δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους ούτε από τους Τούρκους, παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς.
Evτυπωσιακό! To DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά καυκάσια φυλή (λευκή φυλή)! Γεγονός που σημαίνει πως η συνεισφορά στη γενετική σύσταση των Ελλήνων, άλλων πληθυσμιακών ομάδων, εκτός της λευκής, αποτελεί ελάχιστο ποσοστό, μικρότερο του 0,5%!
To DNA των Ελλήνων, όπως έδειξε πρόσφατη διεθνής πανεπιστημιακή έρευνα, δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους, -όπως ισχυρίζονται ορισμένοι- ούτε από τους Τούρκους παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς! Ουσιαστικά έτσι έχουμε τη σύγχρονη επιστημονική απάντηση στις θεωρίες του Φαλμεράγερ. Καταρρίπτεται επίσης, μια άλλη θεωρία που ισχυριζόταν ότι οι Αρχαίοι Έλληνες, ήταν μαύροι… Ε, δεν υπήρξαν ποτέ μαύροι! Δεν είναι λίγοι όσοι υποστήριξαν και έγραψαν περί «Μαύρης Αθηνάς» (για τη Θεά Αθηνά) και πολλές άλλες θεωρίες χωρίς καμιά επιστημονική υπόσταση. Όλες αυτές οι …ανθελληνικές -θα έλεγε κανείς- θεωρίες καταρρίφθηκαν, όχι μόνον από μία έρευνα, αλλά από επτά διαφορετικές μεγάλες επιστημονικές έρευνες, Ευρωπαίων και Αμερικανών ερευνητών. Ο καθηγητής του Τομέα Γενετικής, Ανάπτυξης και Μοριακής Βιολογίας του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, και η ερευνητική του ομάδα συμμετέχουν σε διεθνή ερευνητικά δίκτυα, των οποίων απώτερος στόχος είναι να ιχνηλατηθεί η βιολογική ιστορία των ευρωπαϊκών πληθυσμών. Ο συντονισμός της συγκεκριμένη έρευνας, η οποία αφορά στη γενετική σύσταση των Ελλήνων -και άλλων λαών- έγινε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ των ΗΠΑ, την ερευνητική ομάδα του κ. Τριανταφυλλίδη και το Πανεπιστήμιο της Παβίας της Ιταλίας.
Η ταυτότητα της έρευνας.
Συμμετείχαν, επίσης, άλλα 5 ερευνητικά εργαστήρια διαφόρων χωρών (από τη Βαγδάτη μέχρι τη Μόσχα). Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο αμερικανικό περιοδικό «Γενετική του Ανθρώπου». Τίτλος της έρευνας «Η προέλευση, διασπορά και διαφοροποίηση των απλοομάδων Ε και J, του χρωμοσώματος Υ: Συμπεράσματα για τη νεολιθική αποίκιση της Ευρώπης και μετέπειτα μεταναστευτικά γεγονότα στην περιοχή της Μεσογείου». Στην εργασία, χρησιμοποιήθηκαν 44 δείκτες DNA του χρωμοσώματος Υ και προσδιορίστηκε η γενεοτυπική σύσταση στο χρωμόσωμα Υ σε 2.400 άνδρες από 29 διαφορετικούς πληθυσμούς (από την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, τη Μικρά Ασία, την Αφρική και την Κίνα). Από την Ελλάδα αναλύθηκε η γενετική σύσταση 143 ανδρών. Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στη διερεύνηση των απλοομάδων Ε και J του χρωμοσώματος Υ.
Μεταδώσαμε το γενετικό μας κώδικα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι στην έρευνα δεν αποκαλύφθηκε μογγολική προέλευση στο DNA των Ελλήνων. Κι έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι οι Τούρκοι είχαν καταλάβει την Ελλάδα για 400 χρόνια και όλοι θα περίμεναν πως θα υπήρχε κάποια σχέση στο DNA των δύο λαών. Κι, όμως, δεν έχει επηρεασθεί ούτε στο ελάχιστο.
«Με 400 χρόνια σκλαβιάς περιμέναμε πως θα υπήρχε κάποια μογγολική υπογραφή. Δεν διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο και δεν μιλάω μόνο για μία μελέτη, μιλάω για αποτελέσματα άλλων 7 μελετών, διαφόρων ερευνητών που βγάζουν αυτό το αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, σε 925 δείγματα Ελλήνων ανδρών, δείχνουν ότι μόνον κατά 0,4% οι Έλληνες δεν είναι Καυκάσιοι. Δεν αλλάζει αυτό με τίποτε. Οι Έλληνες είναι καυκάσια φυλή». Το ίδιο, όμως, δεν ισχύει για τους Ισπανούς. Η κατάληψη της Ισπανίας από τους Άραβες τεκμηριώνεται στην έρευνα, εφόσον οι Άραβες άφησαν την «υπογραφή» τους και το DNA τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι σε σημαντικό ποσοστό οι σημερινοί κάτοικοι της Ισπανίας έχουν αραβική προέλευση. Η μελέτη κατέρριψε επίσης, μια άλλη θεωρία που ισχυρίζονταν ορισμένοι, πως οι Έλληνες, την εποχή του μεγάλου πολιτισμού, τον 4ο και 5ο π.Χ. αιώνα, ήταν μαύροι. Όλες οι μελέτες τεκμηριώνουν τη γενετική συνέχεια του ελληνικού πληθυσμού» είναι η επισήμανση του καθηγητή, ο οποίος αναφέρει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό:
«Σε μεγάλο ποσοστό, οι Έλληνες μεταδώσαμε το DNA και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το DNA των Ελλήνων, “μοιάζει” πιο πολύ με αυτό των Ιταλών πρώτα, μετά με των Γάλλων, στη συνέχεια με των Ισπανών και τελευταία με των Τούρκων.
Τα στοιχεία της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπως: Τεστ πατρότητας, εγκληματικές υποθέσεις και, κυρίως, χρησιμοποιούνται για να βρεθεί η προδιάθεση των ατόμων για διάφορες ασθένειες».
Η υπογραφή των Ελλήνων αποκαλύπτεται στη Νότια Ιταλία.
Ο Κ. Τριανταφυλλίδης αναφέρεται στην έρευνα και στα κύρια συμπεράσματα της:
«Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι το εξής: Από τη Νότια Βαλκανική, δηλαδή, από τις πεδιάδες της Θεσσαλονίκης, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας ξεκίνησε η μετακίνηση των εποίκων, ακολουθώντας την κοιλάδα του Αξιού και κατόπιν του Δούναβη και
έφτασαν στις βόρειες περιοχές. Οι Έλληνες δηλαδή, ξεκίνησαν και πήγαν στην Ευρώπη από τη Μακεδονία και άλλες περιοχές και μετέφεραν με τον πολιτισμό τους και το DNA τους στη
Δυτική Ευρώπη».
Στο σημείο αυτό, ο καθηγητής καταρρίπτει και τον ισχυρισμό ότι έχουμε επηρεασθεί -γενετικά- από τους Σλάβους:
«Όπως γνωρίζουμε σε διάφορες περιόδους έχουν έρθει Σλάβοι στην Ελλάδα. To DNA των Ελλήνων δεν έχει ουδεμία σχέση με αυτό των Σλάβων. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η ομάδα, που χαρακτηρίζει τους Σλάβους, έχει μία συχνότητα 50% σε αυτούς και μια συχνότητα 10% στους Έλληνες, όση είναι και στην Εγγύς Ανατολή. Γεγονός που σημαίνει ότι οι επιμειξίες ανάμεσα στους Σλάβους και τους Έλληνες πρέπει να έγιναν σε τόσο μικρή συχνότητα, ούτως ώστε να μη διαπιστώνονται σήμερα με τις μεθοδολογίες DNA. Σημαντικό στοιχείο με μεγάλη σημασία είναι το εξής: Η σύγκριση του DNA των κατοίκων της Ελλάδας και ειδικότερα της Πελοποννήσου, με εκείνο των κατοίκων της Νότιας Ιταλίας δείχνει ότι οι κάτοικοι της Ιταλίας, -Απουλία, Καλαβρία- σε ποσοστό περίπου 20%, έχουν το ίδιο DNA με τους Έλληνες. Είναι γνωστό ότι οι περιοχές αυτές αποικίστηκαν σε ιστορικούς χρόνους από Έλληνες, π.χ. Πελοποννήσιους. Στην εργασία ελέγχθηκε η γενετική συνεισφορά των Ελλήνων αποίκων σε σχέση με τους πιθανούς νεολιθικούς κατοίκους της εποχής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το χρωμόσωμα Υ, σε ποσοστό τουλάχιστον 7% των ανδρών της Καλαβρίας και 22% της Απουλίας, προέρχεται από Έλληνες.
Για άλλη μία φορά τεκμηριώνεται ότι η Μεγάλη Ελλάδα αποτελείτο κυρίως, από ελληνικούς πληθυσμούς και θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αποτύπωμα, η υπογραφή αυτών των Ελλήνων, εξακολουθεί να αποκαλύπτεται ύστερα από 2.500 χρόνια μετά, πάλι, στους κατοίκους της Νότιας Ιταλίας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΑΘΑΡΟ ΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!"

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Από την αντεπίθεση του Ελληνισμού στη στρατηγική της ΑΟΖ


Του Νίκου Λυγερού

Ο Ελληνισμός ξέρει να αντέχει και το έχει αποδείξει και στο παρελθόν. Με όλες τις πιέσεις που δεχόμαστε δεν μπορούμε να παραμείνουμε σε μία φάση αναμονής και απλώς να περιμένουμε άλλο ένα χτύπημα ή πρόβλημα. Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε την τέχνη της στρατηγικής που επινοήσαμε για να κάνουμε την καλύτερη επίθεση, δηλαδή την αντεπίθεση. Μέσω της πλάγιας σκέψης, η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη παρουσιάζεται ως ένα στρατηγικό άνοιγμα ικανό ν’ αλλάξει τα δεδομένα που μας ταλανίζουν. Η ελληνική ΑΟΖ δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο για τη στρατηγική διαχείριση της κρίσης. Γι’ αυτό το λόγο, η οποιαδήποτε επιπλέον καθυστέρηση της θέσπισης αποτελεί όντως ένα έγκλημα ειρήνης. Ο λαός μας υποφέρει και δεν έχει άλλες προοπτικές. Η ΑΟΖ του επιτρέπει να βρει το μονοπάτι της εξόδου από την κρίση και να δημιουργήσει το πεδίο της ανάκαμψης και το πεδίο δράσης της ανάπτυξης. Λειτουργεί επίσης ως ένα ενωτικό στοιχείο, αφού πρόκειται ξεκάθαρα για μία υπερκομματική οντότητα, η οποία δεν ασχολείται καθόλου με τα πολιτικάντικα σχέδια και την μικροπολιτική. Αντιθέτως πρόκειται για μακροπολιτική που παίζει πάνω στη γεωστρατηγική και τη γεωοικονομία, για να βρει λύσεις και ισορροπίες του τύπου Nash και Pareto. Η ΑΟΖ δίνει οφέλη από την αρχή με τις σεισμικές έρευνες, μετά με τους γύρους παραχώρησης, με τις γεωτρήσεις στη συνέχεια και βέβαια με την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων σε μία από τις πιο πλούσιες περιοχές του κόσμου για τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε όμως ότι επιτρέπει και την αξιοποίηση της αλιείας, την ανάπτυξη ιχθυοτροφιών, τη δημιουργία τεχνητών νησιών. Κι όλο αυτό το πλαίσιο δίνει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να έχει ένα ρόλο γεωπολιτικό σημαντικό που αναγκάζει τους εχθρούς μας να μας βλέπουν με περισσότερο σεβασμό και όσοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν, αξίζει να εξετάσουν το παράδειγμα της Κύπρου. Ο δρόμος που άνοιξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος με την θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ, αφού απέρριψε το σχέδιο Ανάν και εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, με την υπογραφή οριοθέτησης με το Λίβανο και την προετοιμασία της συμφωνίας με το Ισραήλ είναι όντως ξεκάθαρη και αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα, όσον αφορά στην ορθολογική σκέψη που εφαρμόζεται σ’ ένα μικρό κράτος, επειδή έχει συνείδηση της ύπαρξης μιας υψηλής στρατηγικής απαραίτητης, για να ξεπεράσει τις κρίσεις. Καταλήγουμε κατά συνέπεια στο θέμα της θέσπισης ως πρώτο βήμα όλης αυτής της διαδικασίας της δημιουργίας της ΑΟΖ και στο απαραίτητο νομοσχέδιο. Τώρα είναι έτοιμο και όντως όλοι οι αρμόδιοι το έχουν πια εξετάσει. Το μόνο που λείπει τώρα είναι η λήψη της τελικής απόφασης για την υποβολή του στη Βουλή των Ελλήνων. Είμαστε σε αυτή τη φάση, όπου το όραμα γίνεται πραγματικότητα, για να περάσει ο Ελληνισμός στο επόμενο στάδιο μετά την αντίσταση του λαού. Γιατί και αυτός ο λαός έχει δικαίωμα να ζήσει με αξιοπρέπεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από την αντεπίθεση του Ελληνισμού στη στρατηγική της ΑΟΖ"

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Εαν εχουμε τετοιους πολιτικους τι τους θελουμε τους οχτρους?


Αθεράπευτη και επικίνδυνη γίνεται η θολοκουλτούρα…Είναι κρίμα να φορτώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ μια ακόμα αψυχολόγητη όσο και καταφανώς βλακώδη και εν τέλει επικίνδυνη αφού παραβιάζει στοιχειώδεις αρχές των διεθνών σχέσεων – ασχέτως της ιστορικής ουσίας της υπόθεσης – δήλωση βουλευτή του κόμματος του κόμματος π[ροερχόμενης από τη Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ), μια από τις περίφημες… συνιστώσες του κόμματος.
Η δήλωση στην εφημερίδα «Nova Makedonija» των Σκοπίων είναι κυριολεκτικά ανάξια λόγου και δεν θα έχριζε καταγραφής εάν το κόμμα που εκπροσωπεί η κυρία δεν προβάλλει εαυτόν – και είναι με βάση τις δημοσκοπήσεις – κυβέρνηση εν αναμονή στη χώρα.
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, η Ιωάννα Γαϊτάνη ισχυρίστηκε ότι η διαφορά με την ονομασία οφείλεται… στους Έλληνες καπιταλιστές (ντροπή σας που δεν το ξέρατε!!!): «Επιτρέψτε μου να πω ότι άτομα από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στη χώρα σας το 2010 και υπήρξε προσκεκλημένος από το κόμμα στην κρατική τηλεόραση ο οποίος χρησιμοποίησε το όνομα που χρησιμοποιείτε εσείς: Μακεδονία. Εγώ νομίζω ότι το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στο όνομα. Εάν τα πράγματα είχαν έτσι κα εάν όλα ήταν τόσο απλά, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Πίσω από το ζήτημα της ονομασίας υπάρχει η επέκταση της οικονομίας της Ελλάδας» (παρακαλείστε να αφήσετε τα χάχανα κατά μέρος, το θέμα είναι σοβαρό!
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ όμως συνέχισε το παραλήρημα: «Η Ελλάδα επιχειρεί να καταστεί υπερδύναμη στα Βαλκάνια και επιχειρεί να επεκταθεί σε όλη την περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου. Αιτία γι’ αυτό που συμβαίνει με το όνομα είναι τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών στη Μακεδονία. Το όνομα συνιστά απλώς άλλοθι και χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα, προκειμένου να καλυφθούν τα άλλα πράγματα που συμβαίνουν».

Οι δηλώσεις έγιναν στις 20 Νοεμβρίου 2012, λίγο πριν από το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε., όπου απορρίφθηκε το αίτημα των Σκοπίων να αρχίσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις χωρίς προηγούμενη λύση στο θέμα της ονομασίας.
Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει μια απάντηση, να ξεκαθαρίσει τουλάχιστον εάν οι ανωτέρω ηλιθιότητες – επαναλαμβάνουμε δεν υπεισερχόμαστε στην ιστορική ουσία του ζητήματος της ονομασίας – εκφράζουν τις θέσεις του κόμματος, διότι προφανώς οι ψηφοφόροι και οι εκατοντάδες χιλιάδες αναποφάσιστοι προφανώς θα ήθελαν να γνωρίζουν εάν επιθυμούν να κυβερνήσουν τη χώρα με τέτοιες ψυχοπαθητικού τύπου ανοησίες περί… επέκτασης της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Πέραν της στερεοτυπικής δήλωσης, ότι τις θέσεις του κόμματος τις εκφράζει η ηγεσία, προφανώς χρειάζεται μια ανακοίνωση με την οποία να μας πουν τη γνώμη τους…
Κοινώς, η ευφυής αυτή… αγωνίστρια του εργατικού κινήματος (ευτυχώς που ξυπνάει ταχύτατα) εάν πάντα η αποτύπωση της δήλωσης είναι ορθή, ψέγει τους κακούς καπιταλιστές της Βόρειας Ελλάδας που επενδύουν τα χρήματά τους στην ΠΓΔΜ. Το ότι με πολλούς από αυτούς, ακόμα και με κρατικές εταιρίες έχουν δημιουργηθεί παρατράγουδα λόγω της αναφοράς στις επικοινωνιακές καμπάνιες και τα επίσημα έγγραφα της χώρας ως «Μακεδονία» (άρα το πρόβλημα προφανώς είναι πως θα βγάλουν κέρδος αδιαφορώντας για τις εθνικές ευαισθησίες) δεν της λέει τίποτα!
Και προφανώς, για να δούμε την υπόθεση και αντίστροφα, θα έπρεπε να πει στους πολίτες της χώρας πως όταν ο πρωθυπουργός τους δίνει κίνητρα στο ξένο κεφάλαιο να επενδύσει στη χώρα;, το κάνει για να τους υποδουλώσει! Δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου… Οι νεολαίοι πάντως κάτι τέτοια τα περιγράφουν ως κου-κου-ρου-κου, κάτι που καλό θα ήταν να το αποφύγουμε ως χώρα αφού τα γέλια από όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης θα αντηχούν μέχρι… το ελληνικό Κοινοβούλιο.


http://www.defence-point.gr/news/?p=65365
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εαν εχουμε τετοιους πολιτικους τι τους θελουμε τους οχτρους?"

« Η Πόλις Εάλω »

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ


1. Ποιες κοινωνικές τάξεις διαμορφώθηκαν στη Ρώμη μετά τις μεγάλες κατακτήσεις;
Λίγα λόγια για την κάθε μια )
Οι τάξεις που διαμορφώθηκαν στη ρωμαϊκή κοινωνία ήταν:
α) η τάξη των συγκλητικών,
β) οι ιππείς,
γ) ο λαός της Ρώμης,
δ) οι δούλοι.
2ο αι. π.Χ. οι τάξεις των πλούσιων πολιτών στην αρχαία Ρώμη ήταν δύο:



α) Η τάξη των συγκλητικών. Την τάξη αυτή αποτελούσαν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες. Οικονομική της βάση ήταν τα λατιφούντια , δηλαδή οι πολύ μεγάλες ιδιοκτησίες. (Την ονόμασαν τάξη των συγκλητικών, γιατί από την τάξη αυτή προέρχονταν τα μέλη της συγκλήτου.)



β) Η τάξη των ιππέων. Την τάξη αυτή αποτελούσαν οι «πλούσιοι του χρήματος». Οικονομική της βάση ήταν οι χρηματιστικές επιχειρήσεις, όπως η κατασκευή δημόσιων έργων, ο δανεισμός χρημάτων, η εκμετάλ­λευση των φόρων που πλήρωναν οι κατακτημένες περιοχές (δημοσιώνες)



Ο «λαός της Ρώμης».



Πρόκειται για την τρίτη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας, που ήταν η πολυπληθέστερη και περιλάμβανε ακτήμονες αγρότες, μικροτεχνίτες και εργάτες, οι οποίοι δεν είχαν μόνιμη απασχόληση, επομένως ούτε μόνιμο εισόδημα Ο «λαός» επιβίωνε χάρη στις δωρεές των πλουσίων και τις κρατικές διανομές τροφίμων. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης είχαν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι του λαού να χάνουν την πολιτική τους συνείδηση και να πουλούν ακόμη και την ψήφο τους.



Οι δούλοι.



Οι δούλοι στην αρχαία Ρώμη αποτελούσαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Δεν είχαν δικαιώματα και, σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο, ήταν res, δηλαδή πράγματα. Η ζωή τους ήταν άθλια και οι συνθήκες δουλειάς απάνθρωπες. Ήταν ιδιοκτησία των κυρίων τους, οι οποίοι είχαν επάνω τους δικαίωμα ζωής και θανάτου. Οι δούλοι αντιδρούσαν με παραμέληση της εργασίας τους (παθητική αντίσταση) και μικροεξεγέρσεις.







2. Τι θέλησε να καταπολεμήσει ο Κάτων ο Τιμητής; Ποια μέτρα πήρε; Πέτυχε ή όχι;



Ο Κάτων προσπάθησε να καταπολεμήσει την διαφθορά που υπήρχε στην ρωμαϊκή κοινωνία. Για να το κατορθώσει αυτό



α) επέβαλε μεγάλους φόρους στα είδη πολυτελείας,



β) έδιωξε από την σύγκλητο και από τα άλλα αξιώματα εκείνους που δεν ήταν άξιοι,



γ)καταπολέμησε την ελληνική μόρφωση και τις συνθήκες της ανατολής γιατί πίστευε πως όλα αυτά συντελούσαν στην ηθική κατάπτωση των Ρωμαίων.



3. Με ποιους τρόπους έγινε η γνωριμία των Ρωμαίων με τον ελληνικό πολιτισμό; Ποιο το αποτέλεσμα;



Η γνωριμία των Ρωμαίων με τον ελληνικό πολιτισμό άρχισε από τον 4ο αι. π.Χ., μέσω της επικοινωνίας με τις ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας, και ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους {146 πΧ), ως εξής:



α) Πολλοί μορφωμένοι Έλληνες σύρθηκαν στην Ιταλία ως δούλοι και έγιναν οικιακοί βοηθοί στα σπίτια των πλούσιων Ρωμαίων.



β) Πολλοί «ελεύθεροι» Έλληνες, γιατροί, ρήτορες, δάσκαλοι κ.ά. εγκατα­στάθηκαν στη Ρώμη για να εργαστούν.



γ) Πολλοί Ρωμαίοι, αντίστροφα, επισκέφτηκαν την Ελλάδα, είτε ως έμποροι είτε ως στρατιώτες, αλλά και ως θαυμαστές του μεγάλου πολιτισμού της.



δ) Η ελληνική γλώσσα είχε διαδοθεί τόσο στη Ρώμη, ώστε «κάθε Ρωμαίος που ήθελε να θεωρείται μορφωμένος έπρεπε να ξέρει ελληνικά»



ε) Η ελληνική λογοτεχνία συγκίνησε τους Ρωμαίους και συνέβαλε απο­φασιστικά τόσο στην καλλιέργεια της λατινικής γλώσσας όσο και στην ανάπτυξη της λατινικής λογοτεχνίας.



4. Τι ονόμαζαν με τον όρο «Επαρχία» οι Ρωμαίοι; Ποιοι τις εκμεταλλεύονταν;







4) Με τον όρο « επαρχία » οι Ρωμαίοι ονόμαζαν κάθε κατακτημένη περιοχή εκτός Ιταλίας . Τις επαρχίες τις εκμεταλλεύονταν, με ποικίλους τρόπους, πολλοί:



α) Ο νικητής στρατηγός που κυρίευε την επαρχία (λάφυρα, αιχμάλωτοι για να πουληθούν ως δούλοι),



β) Ο διοικητής της επαρχίας (αρπαγές και λεηλασίες δημόσιων θησαυρών



και ναών, αναγκαστικές εισφορές κ.ά.).



γ) Οι δημοσιώνες (=φοροεισπράκτορες) σε συνδυασμό με τη βαριά φορολογία,



δ) Οι τοκογλύφοι.







5. Αγροτικός νόμος: α) Ποιος ο εισηγητής του;



β) Ποιο το περιεχόμενο του; γ) Ποιος ο στόχος του;



5) Τον αγροτικό νόμο τον πρότεινε ο Τιβέριος Γράκχος . Σύμφωνα με αυτόν α) ο αρχηγός κάθε οικογένειας είχε το δικαίωμα να κατέχει ως 500 πλέθρα δημόσιας γης και ακόμη 250 πλέθρα για κάθε ενήλικο γιο της οικογένειας .Η συνολική ιδιοκτησία της οικογένειας δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 1000 πλέθρα . β) η υπόλοιπη δημόσια γη μοιραζόταν σε κλήρους των 30 πλέθρων που μοιραζόταν στους ακτήμονες.







6. Τι ήταν το αγροτικό ζήτημα και τι συνέπειες είχε για τη Ρώμη;



Το αγροτικό ζήτημα ήταν ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που απασχόλησαν την Ρώμη τον 2° αιώνα πχ .Τα μεγάλα αγροκτήματα απορρόφησαν τις μικρές ιδιοκτησίες και χρησιμοποιούσαν στις καλλιέργειες δούλους. Σαν συνέπεια είχε την καταστροφή της μεσαίας τάξης που την αποτελούσαν αγρότες και που είχαν μεταβληθεί σε ένα πλήθος άνεργων και άπορων και δυσαρεστημένων πολιτών.



7. Σιτικός νόμος: α) Ποιος ο εισηγητής του;



β) Τι καθόριζε;



Εισηγητής ο Γάιος Γράκχος. Οι φτωχοί της Ρώμης να αγοράζουν το σιτάρι σε χαμηλή τιμή







8.Δικαστικός νόμος: α) Ποιος ο εισηγητής του;



β) Τι καθόριζε;



Εισηγητής ο Γάιος Γράκχος. Ως τότε στα δικαστήρια δίκαζαν μόνο οι συγκλητικοί .Τώρα με την μεταρρύθμιση μαζί με τους συγκλητικούς μπορούσαν να δικάζουν και οι ιππείς . Έτσι τώρα περιορίστηκε η ισχύς των συγκλητικών ενώ οι ιππείς απέκτησαν μεγάλη πολιτική δύναμη .







9.Συμμαχικός νόμος: α) Ποιος ο εισηγητής του;



β) Τι καθόριζε;



γ) Ποιοι αντιτάχθηκαν σ αυτόν;



Εισηγητής ο Γάιος Γράκχος. Το περιεχόμενο του συμμαχικού νόμου ήταν πως ο Γάιος Γράκχος για να κερδίσει την υποστήριξη των Ιταλών συμμάχων πρότεινε να τους παραχωρηθεί το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη .Σε αυτό αντέδρασαν α) οι ιππείς γιατί φοβήθηκαν τον ανταγωνισμό των Ιταλών επιχειρηματιών, β) αντέδρασαν οι ακτήμονες γιατί φοβήθηκαν ότι θα αποκτήσουν ανταγωνιστές στη απόκτηση γης και θα έχαναν το αποκλειστικό δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη .







10. 10. Επανάσταση των δούλων: Πότε έγινε, αίτια, αντίπαλοι, αποτέλεσμα, λόγοι αποτυχίας,







Το 73 π.Χ. ξέσπασε στην Ιταλία η μεγαλύτερη επανάσταση δούλων της αρχαιότητας.



Πρωταγωνιστές: ο Σπάρτακος, αρχηγός των δούλων, και ο στρατηγός Κράσσος, αρχηγός των ρωμαϊκών στρατευμάτων.



Διεξαγωγή: ο στρατός των δούλων νίκησε πολλές φορές τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Στο στρατό των δούλων μάλλον είχαν προσχωρήσει και πολλοί φτωχοί Ρωμαίοι, κυρίως αγρότες.



Τα αίτια της διάσπασης: Ο στρατός των δούλων διασπάστηκε, διότι: α) Δεν είχε ομοιογένεια, αλλά τον αποτελούσαν άνθρωποι από διάφορες εθνικότητες.



β) Υπήρξαν διαφωνίες σχετικά με τον τρόπο δράσης.

Το τέλος: την επανάσταση των δούλων κατέπνιξε ο Μ. Κράσσος στη

"μάχη της Απουλίας, το 71 π.Χ. Ο Σπάρτακος σκοτώθηκε και ο στρατός του διαλύθηκε.



11. Ποιες μεταβολές έκανε ο Αύγουστος στη διοίκηση;



Ο Αύγουστος, προκειμένου να ισχυροποιήσει την εξουσία του, καθιέρωσε τα εξής διοικητικά όργανα:



α) Το συμβούλιο του αυτοκράτορα, που περιόριζε τη δύναμη της συγκλήτου.



β) Τη γραμματεία του αυτοκράτορα.



γ) Το αυτοκρατορικό ταμείο.



Στο στρατό οργάνωσε τις μονάδες των πραιτοριανών. Στις μονάδες αυτές εντάχθηκαν επίλεκτοι στρατιώτες, που αργότερα απέκτησαν τόση δύναμη, ώστε να ανεβοκατεβάζουν αυτοκράτορες.











12. Οι κοινωνικές τάξεις στα χρόνια της ακμής,







Στα χρόνια της ακμής οι κοινωνικές τάξεις ήταν:



- Οι συγκλητικοί και οι ιππείς, που αποτελούσαν τις πιο πλούσιες και

προνομιούχες τάξεις.



- Οι βιοτέχνες και οι τεχνίτες, οι οποίοι, οργανωμένοι σε «συντεχνίες»

(=σωματεία), είχαν συγκροτήσει μια νέα κοινωνική τάξη.



- Ο «αστικός όχλος», το μεγάλο πλήθος του ρωμαϊκού λαού.



- Οι δούλοι, πολλοί από τους οποίους απελευθερώνονταν («απελεύθε­ροι») και γίνονταν υπάλληλοι ή έμποροι.







13. Η συγκρότηση της λεγεώνας. Τι γνωρίζετε για τα ρωμαϊκά στρατόπεδα;



Η λεγεώνα ήταν η βασική μονάδα του ρωμαϊκού στρατού . Είχε 5000-6000 άντρες και συμπληρώνονταν από ανάλογη δύναμη βοηθητικών στρατευμάτων . Τα ρωμαϊκά στρατεύματα με τις λεγεώνες βρίσκονταν σε περιοχές που κινδύνευαν περισσότερο από επιδρομές . Όταν οι στρατιώτες δεν πολεμούσαν γυμνάζονταν ή κατασκεύαζαν δημόσια έργα. Γύρω από το στρατόπεδο συγκεντρώνονταν έμποροι και πολλές φορές και οικογένειες των στρατιωτών . Έτσι πολλά από αυτά τα στρατόπεδα εξελίχθηκαν σε συνοικισμούς και αργότερα σε πόλεις .







14) Ποιες ήταν οι επιπτώσεις της ρωμαϊκής ειρήνης στον οικονομικό τομέα;



Στο οικονομικό τομέα αναπτύχθηκε η γεωργία αφού τα χωράφια καλλιεργούνταν χωρίς τον φόβο καταστροφών. Ενισχύθηκε το εμπόριο αφού οι μεγάλοι εμπορικοί δρόμοι ήταν ανοικτοί και τα καραβάνια μπορούσαν να διασχίζουν την ρωμαϊκή επικράτεια χωρίς τον φόβο των ληστών . ευνοήθηκε η ναυσιπλοΐα γιατί η Μεσόγειος είχε απαλλαγεί από τους πειρατές .







15. Ποιες περιοχές της αυτοκρατορίας εκλατινίοτηκαν, ποιες όχι

και γιατί;



Οι περιοχές του ρωμαϊκού κράτους που επηρεάστηκαν από το ρωμαϊκό πολιτισμό και εκλατινίστηκαν, δηλαδή μίλησαν τη λατινική γλώσσα, ήταν: οι δυτικές επαρχίες, Γαλατία και Ισπανία, και η Δακία (Ρουμανία).



Δεν εκλατινίστηκαν οι ανατολικές επαρχίες, Ελλάδα, Μ. Ασία, Συρία και Αίγυπτος, διότι στις περιοχές αυτές είχαν διαδοθεί η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός, που ήταν ανώτερος από το ρωμαϊκό και επηρέασε τους Ρωμαίους.



16.







17) Να αναφέρετε τα αίτια της διάδοσης του χριστιανισμού.



Σπουδαιότερα αίτια διάδοσης του χριστιανισμού ήταν ;



α) η νέα θρησκεία είχε απλό τελετουργικό, ήταν ανοικτή σε όλους τους ανθρώπους και πρόσφερε ηθική και υλική ενίσχυση ,



β) οι διωγμοί και τα μαρτύρια των χριστιανών προκάλεσαν τη συμπάθεια όλων,



γ) η καλή οργάνωση των χριστιανικών κοινοτήτων και η αλληλεγγύη που είχαν μεταξύ τους,



δ ) η κοινή γλώσσα που υπήρχε στις περιοχές όπου διαδόθηκε ο χριστιανισμός,



ε ) στην εξάπλωση του βοήθησε και το ότι στο ρωμαϊκό κράτος δεν υπήρχαν συνοριακά εμπόδια.







18) Να αναφέρετε γενικά τα αίτια παρακμής της Ρώμης, (απλή αναφορά)



Τα αίτια παρακμής της Ρώμης ήταν :



α) οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι επιδρομές των εχθρών που έβλαψαν την οικονομία . β) ο τρόπος καλλιέργειας της γης που άλλαξε και που τώρα αναπτύχθηκαν οι μεγάλες ιδιοκτησίες . γ) η βαριά φορολογία που επέβαλαν οι αυτοκράτορες και που επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την οικονομική κατάσταση των πολιτών ,δ) η μετατροπή του πολιτεύματος σε απόλυτη μοναρχία και η αλλαγή του ρόλου των πολιτών, ε) η αλλοίωση του στρατού . Ο στρατός δεν πολεμούσε πια για το μεγαλείο της Ρώμης αλλά για τον μισθό και τα λάφυρα .



ΜΕΡΟΣ Β' ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ







20. Γιατί η Ρώμη κρίθηκε ακατάλληλη για πρωτεύουσα;



Η Ρώμη έγινε ακατάλληλη για
πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας διότι:



α) η Ρώμη βρισκόταν πολύ μακριά από τις περιοχές του Δούναβη και του Ευφράτη όπου εκεί βρίσκονταν οι σοβαρότεροι εχθροί του κράτους, οι Γότθοι και οι Πέρσες.



β) οι αυτοκράτορες κατάγονταν από επαρχίες που δεν είχαν ιδιαίτερους δεσμούς με την Ρώμη



γ) ο Κωνσταντίνος υπολόγιζε στο χριστιανικό στοιχείο και η ανατολή ήταν η πηγή της θρησκείας αυτής,



δ) η πολιτική ατμόσφαιρα στη Ρώμη ταυτιζόταν με τις δημοκρατικές παραδόσεις, κάτι που ήταν αντίθετο με τις δεσποτικές τάσεις των αυτοκρατόρων.



21. Για ποιους λόγους προτιμήθηκε η Κωνσταντινούπολη ως νέα πρωτεύουσα;



Στρατηγικά πλεονεκτήματα : α) Το Βυζάντιο βρισκόταν κοντά στα ανατολικά σύνορα,



β) η τοποθεσία ήταν ιδιαίτερα ισχυρή γιατί από τις 3 πλευρές υπήρχε θάλασσα (ΙΙροποντίδα. Βόσπορος, Κεράτιος κόλπος) και από την άλλη πλευρά ήταν ξηρά και εύκολα μπορούσε να οχυρωθεί με τείχη .




Οικονομικά πλεονεκτήματα :



α) βρισκόταν πάνω στο σταυροδρόμι μεγάλων εμπορικών δρόμων ( θαλάσσια και χέρσα ) και



β) ο Κεράτιος κόλπος σχημάτιζε εξαιρετικό φυσικό λιμάνι.







22) Τι ήταν οι Δήμοι και ποια τα καθήκοντα τους;



Οι Δήμοι ήταν δημοτικές οργανώσεις του λαού της πρωτεύουσας

και ο καθένας τους είχε πολιτικό και στρατιωτικό τμήμα . Ακόμα ήταν ιπποδρομιακές φατρίες και έπαιρναν το όνομα τους από το χρώμα της στολής του ηνιόχου που υποστήριζαν. Έτσι υπήρχαν οι Πράσινοι και οι Βένετοι ( γαλάζιοι) . Είχαν μεγάλη δύναμη , φρόντιζαν για την οργάνωση και την διεξαγωγή των αρματοδρομιών, βοηθούσαν στην κατασκευή δημόσιων έργων και έπαιρναν μέρος στη αντιμετώπιση εχθρών όταν παρουσιάζονταν ανάγκη .







23) Η στάση του Νίκα; α) Πότε και πού έγινε;



β) Ποια τα αίτια;

γ) Γιατί απέτυχε;

δ) Ποιες οι συνέπειες της αποτυχίας;



Έγινε το 532 στην Κωνσταντινούπολη .



Τα αίτια ήταν



Α) η γενική δυσαρέσκεια από την καταπίεση



Β) η βαριά φορολογία



Γ) η διαφθορά πολλών ανώτερων αξιωματούχων τους κράτους



( Τριβωνιανός και Ιωάννης Καππαδόκης )



Απέτυχε Α) γιατί οι επαναστάτες δεν είχαν καθορισμένους στόχους Β) δεν είχαν οργάνωση



Γ) δεν υπήρχε μεταξύ τους στενός σύνδεσμος για αυτό και διασπάστηκαν.



Οι συνέπειες της αποτυχίας ήταν :α) μειώθηκε η δύναμη των δήμων και β) ενισχύθηκε η απόλυτη μοναρχία και εδραιώθηκε ο Ιουστινιανός.







24. Οι σπουδαιότεροι συνεργάτες του Ιουστινιανού.



Σπουδαιότεροι συνεργάτες του Ιουστινιανού ήταν : α) οι πολιτικοί του σύμβουλοι Τριβωνιανός και Ιωάννης Καππαδόκης , β) οι στρατιωτικοί του σύμβουλοι Βελισάριος και Ναρσής και γ) η γυναίκα του Θεοδώρα. Στην εξωτερική πολιτική κύρια φιλοδοξία του ήταν να αποκαταστήσει την ρωμαϊκή αυτοκρατορία στην παλιά της έκταση . Στην εσωτερική πολιτική κύριο φιλοδοξία του ήταν η προσπάθεια για βελτίωση της εσωτερικής οργάνωσης του κράτους .







27. Τι γνωρίζετε για τη θρησκευτική πολιτική του Ιουστινιανού;



Ο Ιουστινιανός πολέμησε τους ειδωλολάτρες και τους αιρετικούς

παίρνοντας αυστηρά μέτρα εναντίον τους . Το 529 έκλεισε την

φιλοσοφική σχολή της Αθήνας .Τους μόνους που δεν κατόρθωσε να

αντιμετωπίσει ήταν τους μονοφυσίτες γιατί τους υποστήριζε η

αυτοκράτειρα Θεοδώρα.







28) Γιατί έπρεπε να αναθεωρηθεί και να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία;



Να αναφέρετε τα νομοθετικά έργα του Ιουστινιανού. [Σημασία (αναλυτικά)]



ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕ :το νομοθετικό του έργο λόγω των νέων

συνθηκών που επικράτησαν και κυρίως λόγω της επίδρασης του

Χριστιανισμού.



Για αυτό προχώρησε στη ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της νομοθεσίας διότι υπήρχαν πάρα πολλοί νόμοι, αταξία στο Ρωμαϊκό δίκαιο και δύσκολη απονομή δικαιοσύνης. Για τον σκοπό αυτό ΕΤΟΙΜΑΣΕ α) τον Ιουστινιάνειο κώδικα ,β) τον Πανδέκτη , γ) τις Εισηγήσεις και δ) τις Νεαρές.



Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ υπήρξε μεγάλη διότι



α) διευκόλυνε την απονομή δικαιοσύνης,



β) αποτέλεσε την βάση για τη εξέλιξη του βυζαντινού δικαίου και



γ) το Ρωμαϊκό δίκαιο αποτέλεσε την βάση για την εξέλιξη του δικαίου όλων των ευρωπαϊκών χωρών μέχρι την σύγχρονη εποχή .



29. Ποιες μεταβολές έκανε ο Ιουστινιανός στη διοίκηση και γιατί;



0 Ιουστινιανός έκανε τις παρακάτω μεταβολές στη διοίκηση των επαρχιών α) Καθόρισε με νόμους τη συμπεριφορά των υπαλλήλων, ώστε να μην καταπιέζουν τους υπηκόους της αυτοκρατορίας, β) Μείωσε το πλήθος των υπαλλήλων, για οικονομία χρημάτων. γ) Αύξησε τους μισθούς, για να μη δωροδοκούνται οι υπάλληλοι. δ) Σε περιοχές που απειλούνταν από εχθρικές επιδρομές συνένωσε την πολιτική και στρατιωτική εξουσία σ'ένα πρόσωπο, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του κινδύνου. Οι μεταβολές αυτές έγιναν για να βελτιωθεί η διοίκηση των επαρχιών.



30. «Δυνατοί»: α) Ποιους ονομάζουμε «δυνατούς»;



β) Για ποιους αποτελούσαν απειλή και γιατί;



α. «Δυνατοί», λέγονταν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, προσπαθούσαν με εξαγορές, εκβιασμούς και άλλες αυθαιρεσίες να μεγαλώσουν τα «κτή­ματα» τους και την πολιτική τους δύναμη. Ασκούσαν κυριαρχική εξουσία στις περιοχές τους και διέθεταν ιδιωτικό στρατό και ιδιωτικές φυλακές.



β. Οι «δυνατοί» αποτελούσαν απειλή για:



α) την αγροτική τάξη, τα μέλη της οποίας συγκροτούσαν το Βυζαντινό στρατό·



β) τον ίδιο τον αυτοκράτορα και την εξουσία του.







31) Πώς κρίνετε το έργο του Ιουστινιανού;



Ο Ιουστινιανός σε γενικές γραμμές κατάφερε την ανασύσταση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και να επιβάλει την χριστιανική θρησκεία .

Όμως με τους συνεχείς πολέμους αποδυναμώθηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία και το κράτος εξαντλήθηκε στρατιωτικά και οικονομικά .

Όσο αφορά την εσωτερική πολιτική , με το νομοθετικό του έργο , την οργάνωση της διοίκησης, τα κτίσματα που έκανε αναδείχτηκε σε άξιο ηγέτη.



32. Σε ποια κατάσταση βρήκε το Βυζαντινό κράτος ο Ηράκλειος, ποιος τον βοήθησε να την



αντιμετωπίσει και με ποιο τρόπο;







Η κατάσταση στην αυτοκρατορία όταν ο Ηράκλειος πήρε την εξουσία στα χέρια του ήταν απελπιστική. Το κράτος κατέρρεε. Η οικονομία, ο στρατός, το ναυτικό βρίσκονταν σε διάλυση, ενώ οι Σλάβοι και οι Άβαροι με τις επιδρομές τους έφταναν ως τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης.



Όλα αυτά οφείλονταν στην κακή διακυβέρνηση του κράτους από τον ανίκανο και μέθυσο αυτοκράτορα Φωκά (602-610), που έφερε στο βυζαντινό κράτος μόνο συμφορά.



Όταν ο Ηράκλειος, απελπισμένος από το βάρος των προβλημάτων, εσωτερικών και εξωτερικών, σκέφτηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα και να φύγει στην Αφρική, ο πατριάρχης Σέργιος, άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση και εμπνευσμένος ιεράρχης, πρόσφερε στον αυτοκράτορα ως δάνειο τους θησαυρούς της εκκλησίας, για να κόψει νόμισμα, και τον έπεισε να παραμείνει στην εξουσία.







33) Τι χαρακτήρα πήραν οι πόλεμοι του Ηρακλείου κατά των Περσών και γιατί;



Ο πόλεμος πήρε χαρακτήρα ιερού πολέμου γιατί όταν οι Πέρσες

μπήκαν στα Ιεροσόλυμα μετά τις καταστροφές και τις λεηλασίες που

έκαναν, πήραν τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφεραν στην

πρωτεύουσα τους . Ο χαρακτήρας αυτός φαίνεται από το ότι πριν την

αναχώρηση του ο αυτοκράτορας Ηράκλειος πήγε στη Αγία Σοφία

προσκύνησε και προσευχήθηκε και την μέρα της αναχώρησης του ο

λαός τον αποχαιρέτησε.







35. Τι είναι η εικονομαχία και ποια τα αίτια της;



Εικονομαχία είναι η θρησκευτική κρίση που άρχισε στα χρόνια

των Ισαύρων με θέμα αν ήταν σωστό ή όχι να προσκυνούν τις εικόνες οι χριστιανοί. Η εικονομαχία δίχασε τον λαό σε δυο αντιμαχόμενες

παρατάξεις τους εικονολάτρες και τους εικονομάχους.



Οι ρίζες της εντοπίζονται



α) στη προσπάθεια των Ισαύρων να εξουσιάσουν την εκκλησία,



β) σε οικονομικά αίτια γιατί οι μεγάλες μοναστηριακές περιουσίες δεν πλήρωναν φόρους και ζημίωναν το κράτος ,



γ) σε πολιτικά αίτια όπου οι μοναχοί ασκούσαν επιρροή στις λαϊκές τάξεις,



δ) σε κοινωνικά αίτια λόγω της κοινωνικής πρόνοιας που ανέλαβε η εκκλησία με την ίδρυση νοσοκομείων, γηροκομείων κ α



ε) σε θρησκευτικά και πνευματικά αίτια για το λόγο ότι οι πιστοί λάτρευαν το εικονιζόμενο

πρόσωπο αλλά την συγκεκριμένη φορητή εικόνα ως θαυματουργή .



Τα αποτελέσματα της ήταν ότι δίχασε τον λαό σε 2 παρατάξεις, τους εικονολάτρες και τους εικονομάχους .



Η άρνηση της εκκλησίας να υποταχθεί στη θέληση της κοσμικής εξουσίας .







36) Ποιους ονομάζουμε δυνατούς; Για ποιους αποτελούσαν κίνδυνο και γιατί; Εξηγήστε.



Δυνατοί λέγονταν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων κτημάτων οι

γαιοκτήμονες . Θεωρούνταν επικίνδυνοι γιατί :α) ασκούσαν

ουσιαστική εξουσία στην περιοχή τους, β) είχαν συγκροτήσει

ιδιωτικό στρατό . Ήταν επικίνδυνοι για α) την ενότητα του κράτους,

β) την αριστοκρατική εξουσία και γ) για την μικρή ιδιοκτησία . ( Για

αυτούς ακούμε να γίνεται λόγος από την εποχή του Ιουστινιανού όταν

δημιουργούσαν προβλήματα στο Βυζαντινό κράτος).







37) Ποια μέτρα πήρε ο Βασίλειος ο Β' κατά των δυνατών και γιατί;



Οι Μακεδόνες αυτοκράτορες πήραν μέτρα κατά των δυνατών θεσπίζοντας νόμους για την προστασία των φτωχών από τις αρπακτικές διαθέσεις των δυνατών γιατί η αύξηση της δύναμης τους ήταν απειλή για την ίδια την αυτοκρατορία . Το αλληλέγγυο του Βασιλείου του Β ' όριζε ότι οι πλούσιοι ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν το φόρο των ταπεινών δηλ των φτωχών που δεν ήταν σε θέση να αντεπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις.







38)Πότε έγινε, ποια τα αίτια και ποιες οι συνέπειες του σχίσματος;



Το σχίσμα έγινε το 1054 όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος Θ΄ο Μονομάχος και πατριάρχης ο Μιχαήλ Κηρουλάριος . Οι πολιτικές του συνέπειες ήταν α) η καλλιέργεια μίσους στην Δύση εναντίων της Ανατολής και η ιδέα υποταγής του Βυζαντίου β) η αδιαλλαξία που δίχασε το χριστιανικό κόσμο τόσο πολύ ώστε να αποτύχουν οι προσπάθειες των Παλαιολόγων για βοήθεια από την Δύση εναντίον των Τούρκων, γ) ο επηρεασμός της ιστορικής έρευνας ώστε να επικρατεί μια κακή ιδέα για τον βυζαντινό κόσμο .







39) Τι ξέρετε για την αποστολική δράση του Κύριλλου και του Μεθόδιου;



Κατάγονταν από την Θεσσαλονίκη και σπούδασαν στην Κωνσταντινούπολη την ελληνική παιδεία .Με εντολή του Βάρδα και του Πατριάρχη Φωτίου συνέβαλαν στον εκχριστιανισμό των Σλάβων . Ήταν γνώστες της σλαβικής γλώσσας, επινόησαν το σλαβικό αλφάβητο και μετάφρασαν στην σλαβική θρησκευτικά βιβλία όπως την αγία γραφή . Αν και συνάντησαν πολλές δυσκολίες πέτυχαν στην αποστολή τους και έθεσαν τις βάσεις της σλαβικής λογοτεχνίας .Η εκκλησία τους ανακήρυξε αγίους.







40) Μάχη στο Ματζικέρτ 1071 μ.Χ. (Πρωταγωνιστές, αποτέλεσμα, συνέπειες).



Μάχη του Ματζικέρτ : Έγινε το 1071 ανάμεσα στον Ρωμανό τον Δ'

τον Διογένη και τους Τούρκους .Η σημασία της μάχης ήταν πως άνοιξε ο δρόμος στους Τούρκους για την Μικρά Ασία και άρχισε το τέλος της

Βυζαντινής κυριαρχίας στην Ανατολή .







41. Ποια καταστροφή του βυζαντινού στρατού συμπλήρωσε την καταστροφή στο Ματζικέρτ;



Πού και πότε έγινε; Συνέπειες,



Μάχη του Μυριοκέφαλου : Έγινε το 1176 ανάμεσα στον Μανουήλ Α' τον Κομνηνό και τους Σελτζούκους Τούρκους .Η σημασία της μάχης ήταν ότι στέριωσαν οι Τούρκοι στη μικρασιατική χερσόνησο .







42. α) Ποια εμπορικά προνόμια παραχωρήθηκαν στους Βενετούς από τους Βυζαντινούς



β) Ποιες ήταν οι συνέπειες από την παραχώρηση των προνομίων,







Το χρυσόβουλο του 1082, που υπέγραψε ο Αλέξιος Α' ο Κομνηνός, παραχωρούσε στους εμπόρους της Βενετίας τα ακόλουθα προνόμιο:



α) Να μην πληρώνουν φόρο για τις εμπορικές πράξεις τους στη Βυζαντινή επικράτεια



β) Να μένουν όσο καιρό ήθελαν στη βυζαντινή πρωτεύουσα.







Η πολιτική παραχώρησης προνομίων προς τους Ιταλούς, που εφάρμοσαν



οι Κομνηνοί, είχε τις εξής συνέπειες:



-. Το Βυζάντιο εγκατέλειπε το εμπόριο στις ιταλικές πόλεις.



-Η οικονομική εκμετάλλευση του κράτους από ξένους κλόνιζε την πίστη



των υπηκόων του και γέμιζε την ψυχή τους με μίσος κατά των ξένων.



-Το Βυζάντιο δεν μπορούσε πλέον να παρακολουθεί την οικονομική



ανάπτυξη των Δυτικών και η οικονομική του υπεροχή ανατράπηκε.



- Το Βυζάντιο υποδουλώθηκε οικονομικά στους ξένους, γεγονός που σταδιακά οδηγούσε και στην πολιτική υποδούλωση.







43) Σταυροφορίες: Ποιος ήταν ο αρχικός τους στόχος και πώς οι στόχοι διαφοροποιήθηκαν μετά;



Οι Σταυροφορίες ήταν λαϊκές εκστρατείες χριστιανών από την Δύση

με σκοπό αρχικά την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους

Τούρκους . Με την πάροδο των χρόνων οι στόχοι διαφοροποιήθηκαν, τα

κίνητρα έγιναν κυρίως οικονομικά και πολύ λίγο ή καθόλου

θρησκευτικά.



44. Ποια συμφωνία έγινε ανάμεσα στον Αλέξιο Α' τον Κομνηνό και στους σταυροφόρους της Α' Σταυροφορίας;



Η παρουσία 100.000 σταυροφόρων έξω από την Κωνσταντινούπολη τρόμαξε τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α' Κομνηνό. Για το λόγο αυτό χειρίστηκε το θέμα ως εξής:







α) Έπεισε τους αρχηγούς των σταυροφόρων να τον αναγνωρίσουν με όρκο ως κύριο τους.







β) Τους υποχρέωσε να ξαναδώσουν στο Βυζάντιο τις πρώην βυζαντινές



επαρχίες που είχαν καταλάβει οι Τούρκοι.







γ) Υποσχέθηκε στους σταυροφόρους βοήθεια σε άντρες, τρόφιμα και πέρασμα στην Ασία.







45) Τα αποτελέσματα της Α' Σταυροφορίας ήταν :



α) η εμπλοκή του Βυζαντίου στην πρώτη σταυροφορία με την υπόσχεση βοήθειας στους σταυροφόρους



β) η άλωση της Ιερουσαλήμ και η φρικτή σφαγή των κατοίκων της



γ) η λατινική κυριαρχία στην Μέση Ανατολή με την ίδρυση φεουδαρχικών κρατών στην Συρία και Παλαιστίνη .



δ) Η οργάνωση την ιπποτικών ταγμάτων για την προστασία των νέων κρατών (Ιππότες του Αγίου Ιωάννη _ Ιωαννίτες, Ιππότες τον ναού _ Ναΐτες και Τεύτονες ) .



46) Η Κύπρος με ποια σταυροφορία σχετίζεται και πώς;



Η Κύπρος σχετίζεται με την 3η Σταυροφορία όταν ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, βασιλιάς της Αγγλίας πήγαινε στα Ιεροσόλυμα για να τα ελευθερώσει και πέρασε από την Κύπρο, την

κατέλαβε και μετά την πούλησε στους Γάλλους.







47. Ποιος ο αρχικός σκοπός, πώς διαφοροποιήθηκε και ποιο το αποτέλεσμα της Δ' Σταυροφορίας;



Αρχικός σκοπός της Δ' Σταυροφορίας ( με παρακινητή τον πάπα Ιννοκέντιο Γ') ήταν να χτυπηθούν οι μουσουλμάνοι στην Αίγυπτο και στη συνέχεια να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη.



Αργότερα αποκτά καθαρά πολιτικό και οικονομικό χαρακτήρα . Οι Βενετοί σκεπτόμενοι τα δικά τους εμπορικά συμφέροντα ζήτησαν τεράστια ποσά, για να μεταφέρουν τους σταυροφόρους στην Αίγυπτο. Όταν όμως ο Αλέξιος Άγγελος ζήτησε τη βοήθεια τους για να ξαναπάρει το θρόνο του Βυζαντίου, τους υποσχέθηκε δώρα και μεγάλες αμοιβές. Όμως , τον Απρίλιο του 1203 οι Βενετοί με τους σταυροφόρους έβαλαν πλώρη για την Κωνσταντινούπολη αντί για την Αίγυπτο. Αποτέλεσμα ήταν η άλωση της.(1204 μ.Χ.)







48) Οι συνέπειες από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 μ.Χ.



Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους έγινε το 1204.

Οι συνέπειες της ήταν αρνητικές α) καταστράφηκε το βυζαντινό κράτος

και ο βυζαντινός πολιτισμός β) ζημιώθηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός (

αρπαγή και καταστροφή έργων τέχνης και χειρογράφων), γ) άρχισε η

φραγκοκρατία στην Ελλάδα. Θετικές συνέπειες .Η μόνη θετική αλλά

έμμεση συνέπεια ήταν η επιτάχυνση της αφύπνισης της εθνικής

συνείδησης του νέου ελληνισμού κάτω από την πίεση των Φράγκων

κατακτητών.



49) Τι γνωρίζετε για την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους;



Έγινε στις 29/5/1453. Η πολιορκία άρχισε αρχές Απριλίου όταν

σουλτάνος ήταν ο Μωάμεθ ο Β'. Στις 7 Απριλίου άρχισε ένας

κανονιοβολισμός που προκάλεσε ρήγματα στα τείχη της βασιλεύουσας

.Στις 20/4 ο πλοίαρχος Φλαντανελάς σπάει τον αποκλεισμό και περνάει

στο Κεράτιο .Ο Μωάμεθ στέλλει τότε πλοία από στεριά και τα ρίχνει

στο Κεράτιο . Στις 25/5 ο Μωάμεθ ζητά από τον αυτοκράτορα να του

παραδώσει την Πόλη ..Η απάντηση του Παλαιολόγου ήταν αρνητική .

Στις 29/5 μέρα Τρίτη έγινε η μεγάλη έφοδος των Τούρκων. Η

ανακάλυψη μια μικρής πύλης της Κερκόπορτας σπάζει την άμυνα των



Βυζαντινών . Οι εχθροί ορμούν στη Πόλη και τότε ακούστηκε το « Η Πόλις Εάλω » .Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο τελευταίος αυτοκράτορας πολέμησε ηρωικά στην πρώτη γραμμή .


http://pilavakis.tripod.com/byzantini.htm




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "« Η Πόλις Εάλω »"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού στον "Ενικό'' 17/12/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού στον "Ενικό'' 17/12/2012"

ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ

Του Αριστομένη Δαμιανάκου
Οι Πανέλληνες έκαναν το εφετινό καλοκαίρι, όπως συνήθως κάθε καλοκαίρι, μία νέα εθνική αναβάπτιση.
 Από το Παλλακωνικό Συνέδριο ως το προσκύνημα στον ηρωικό Πολυάραβο, κάθε γωνιά της Ελλάδας, της Μάνης και του Μαλευρίου, είχε τις ιδιαίτερες συγκινήσεις και εκδηλώσεις της.
Έλληνες από την Αμερική και την Αυστραλία, από την Αφρική και τις Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και Έλληνες της Αθήνας και των αστικών κέντρων βρίσκουν την ευκαιρία κάθε καλοκαίρι να επισκέπτονται τα χωριά τους και να προσκυνούν τα άγια χώματα του τόπου καταγωγής.
Οι Πανέλληνες αισθάνονται μία ψυχική ανάγκη. Ένα Εθνικό χρέος. Αναζητούν τις ρίζες τους και επιβεβαιώνουν την εθνική τους ταυτότητα.
 Είναι κυρίως το μεγαλείο της φυλής, της ψυχής και του πνεύματος του Έλληνα. Γιατί είμαστε λίγοι και είμαστε λαός της διασποράς. Η Ελλάδα μας, η Πατρίδα μας, το χωριό μας, το προγονικό μας σπίτι, είναι κυψέλη και κολυμβήθρα, είναι ναός και μαγνήτης, είναι η γάργαρη πηγή, η Κασταλία Κρήνη, για να ξεδιψάμε και να δροσιζόμαστε. Αναζητάμε τον ομφάλιο λώρο που να συνδέει ως Δελφική ιδέα με την ιδιαίτερη εθνική μας και τοπική μας καταγωγή.
Οι Πανέλληνες θυσιάζουν και χρόνο και χρήμα προκειμένου να δυναμώνουν τους δεσμούς τους με την πατρίδα τους. Οι γιορτές και τα πανηγύρια, οι εκδηλώσεις των Πολιτιστικών Συλλόγων, τα Συνέδρια και τα σεμινάρια μαζί με τις τοπικές και συγγενικές εκδηλώσεις γίνονται χρυσές ευκαιρίες για ένα πραγματικό αναστάσιμο της ύπαρξής μας.
Οι Πανέλληνες από την εποχή του Ομήρου (Β, 530) και του Ησιόδου ως τις ημέρες μας, είτε λέγονται Έλληνες, Γραικοί, Ρωμιοί, Greeks, είτε όπως αλλιώς ονομάζονται, έχουν μία γλώσσα από τις πλουσιότερες γλώσσες του κόσμου, που έχει πλουτίσει όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές και Λατινογενείς γλώσσες και ιδιαίτερα την Αγγλική. Γι αυτό είναι ανάγκη να αισθάνονται ότι το θέμα της γλώσσας είναι υπαρξιακά εθνικό. «Νικήτρα του θανάτου» ονόμασε τη γλώσσα μας ο Παλαμάς. Και είναι ιστορική αλήθεια ότι η γλώσσα που κάθε λαός έχει διαμορφώσει είναι ο άξονας που γύρω του στρέφεται ο εθνικός βίος. «Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις».
Οι Πανέλληνες οφείλουν συγχρόνως να είναι πατριώτες και κοσμοπολίτες, υπερήφανοι και ευαίσθητοι ως Έλληνες και ως ανθρωπιστές λογικοί και συναισθηματικοί, με σεβασμό και αγάπη στον άνθρωπο ως τη μοναδική και ανεπανάληπτη αξία. Γιατί ο Ανθρωπισμός και η Λογική, η Πολιτική και η Φιλοσοφία, η Μυθολογία και η Ιστορία, η Τέχνη και η Δημοκρατία, είναι κατακτήσεις που ανυψώνουν τον άνθρωπο και οι Έλληνες είναι πρωταγωνιστές, δημιουργοί, κληρονόμοι και συνεχιστές αυτών των κατακτήσεων.
Οι Πανέλληνες σήμερα, σ έναν κόσμο που παγκοσμιοποιείται, που η τεχνολογία και η υλική δύναμη απειλούν την ανθρώπινη ουσία και αξία, έχουν χρέος ιστορικό να αναζητήσουν στον άνθρωπο την απάντηση για το μέλλον του. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ μπορεί να λύσει το αίνιγμα της σύγχρονης Σφίγγας που είναι η Τεχνολογία και η Επιστήμη.
Οι Πανέλληνες, όπου και να ζουν στα ξένα, οφείλουν να αισθάνονται ότι κάτι τους δένει και με τον τόπο παραμονής τους και με τον τόπο καταγωγής τους.
 Γιατί έχουν πάρει κι έχουν δώσει πλείστα στοιχεία στον παγκόσμιο πολιτισμό. Η Δημοκρατία του Περικλή, οι ιδέες του Πλάτωνα, η Λογική του Αριστοτέλη, η Ιστορία του Θουκυδίδη, το Δράμα των τραγικών, ο Λόγος του Ευαγγελίου, το Πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν γίνει παγκόσμια αγαθά για όλη την ανθρωπότητα και είναι κυρίως προσφορά των Πανελλήνων στον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Γι αυτό αναδεικνύονται παγκόσμιοι Ολυμπιονίκες και οραματιστές ενός Ολυμπιακού πνεύματος που θα ανυψώνει τον άνθρωπο.
Ιδιαίτερα η Ευρώπη και το «Ευρώ» έχουν κοινό Ελληνικό Ιστορικό παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Οι Πανέλληνες σήμερα διαπρέπουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεν είναι λίγοι οι Έλληνες που πρώτα γίνονται γνωστοί στο εξωτερικό και μετά στην Ελλάδα. Δυστυχώς, η Ελλάδα διώχνει τα παιδιά της, όταν δεν τους παρέχει τις ευκαιρίες που αναζητούν και έχουν ανάγκη. Αλλά θα κρατήσουμε κακία στην πατρίδα μας; Όχι. Όπως και να έχουν τα πράγματα για την πατρίδα μας, για τους αυριανούς Έλληνες και ανθρώπους το χρέος είναι ιερό.
Οι Πανέλληνες δεν είναι χωρίς ελαττώματα. Είναι δραστήριοι αλλά και αμέθοδοι. Ενωμένοι αλλά και διχασμένοι. Ταπεινόφρονες αλλά και εγωιστές. Δίδαξαν το μέτρο αλλά συχνά είναι υπερβολικοί. Είναι «πολύτροποι» ανήσυχοι και ανικανοποίητοι, όπως ο Οδυσσέας και η ζωή τους συχνά μια Οδύσσεια.
Οι Πανέλληνες συνειδητοποιούν τραγικά το εφήμερο και το ανελέητο πέρασμα του χρόνου. Γι αυτό αγωνίζονται και αγωνιούν να κρατήσουν ζωντανό το δεσμό του παρελθόντος με το παρόν και το μέλλον.
Αλλά δεν είναι ηδονή και τιμή να αισθάνεσαι ότι κάτι έκανες ως Έλληνας και ως άνθρωπος για την Πατρίδα σου και την Ανθρωπότητα;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ"

Ο ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Ανάσταση ή «Πάει ο παλιός ο χρόνος»;

Πώς η σύγχρονη Φυσική απελευθερώνει τον άνθρωπο από τα δεσμά του χρόνου
Η Ανάσταση του Κυρίου είναι για τη χριστιανική θρησκεία μια πράξη απελευθέρωσης από την έννοια του Χρόνου που καταδυναστεύει τη ζωή μας.
«Ο εκ Θεού Πατρός Λόγος προ των αιώνων γεννηθείς» θα ψάλουν στις ορθόδοξες εκκλησίες το Σάββατο μετά την Ανάσταση, σε έναν ύμνο βγαλμένο από το Πεντηκοστάριο, το βιβλίο με τους ύμνους για τις Κυριακές από σήμερα έως και των Αγίων Πάντων (19 Ιουνίου). Στην ορθόδοξη θρησκεία η Ανάσταση σχετίζεται και με την αίσθηση που έχει ο χριστιανός για τον χώρο και τον χρόνο.
Με αυτό το «προ των αιώνων γεννηθείς» είναι φανερό ότι ο Θεός θεωρείται εκτός χρόνου και φυσικά εκτός τόπου, αφού εκείνος δημιούργησε και τον χώρο. Στην ερμηνεία του μάλιστα για τη δημιουργία του κόσμου στο βιβλίο για την «Εξαήμερο», γραμμένο γύρω στο 370 μ.Χ., ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει ότι μαζί με τον κόσμο, δηλαδή με τον χώρο και την ύλη, δημιουργήθηκε και ο χρόνος.
Κάτι που έγινε αποδεκτό αιώνες μετά χάρη και στις θεωρίες των κοσμολόγων και με τη γενική θεωρία της σχετικότητας.
 Ο χώρος και ο χρόνος λοιπόν από τον ορθόδοξο χριστιανό θεωρούνται δοσμένοι από τον Θεό και είμαστε δέσμιοί τους: «Είναι ζυγός ο χωροχρόνος και θέλει ο άνθρωπος να ξεφύγει από αυτόν, αλλά και αγαπάει και αγκαλιάζει και τον χώρο και τον χρόνο, ενώ θέλει να τον υπερβεί» (Πατήρ Γεώργιος Φλορόφσκι, 4.10.200). Με την Ανάσταση που εδράζεται στην Καινή Διαθήκη (ενώ η Δημιουργία έχει τη βάση της στην Παλαιά Διαθήκη) κάθε χρόνο μάς υπενθυμίζεται από την ορθόδοξη λατρεία ότι «ο Χριστός με την ενσάρκωση και ενανθρώπισή του εισήλθε και εχωρήθη στον χωροχρόνο μας που ο ίδιος δημιούργησε» (ομιλία Γ. Φλορόφσκι: «Ο άνθρωπος και ο χωροχρόνος») και από αυτόν τον χωροχρόνο φεύγει το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου.
Σχηματικά θα λέγαμε ότι οι αρχαίοι Ελληνες ασχολήθηκαν πολύ με τον τόπο και τον χώρο, γι' αυτό και πέτυχαν τόσο πολλά στη γεωμετρία, ενώ από την εβραϊκή παράδοση μας έρχεται μια πιο επίμονη ενασχόληση με τον χρόνο. Τα δύο θεωρείται ότι παντρεύονται στη συνέχεια στο πλαίσιο του χριστιανισμού και μένουν έτσι για αιώνες.
Δημιουργός εκτός τόπου και χρόνου

Ο Αγγλος Τζον Πόλκινγκχορν ανατράφηκε σε μια αφιερωμένη στον χριστιανισμό οικογένεια. Μεγαλώνοντας αισθάνθηκε ότι η επιστήμη και μάλιστα αυτή που είχε σχέση με τα στοιχειώδη σωμάτια, εξαιτίας ίσως και μιας εξαιρετικής επίδοσης στα μαθηματικά που έδειξε, τον κέρδισε για πολλά χρόνια.
Δούλεψε δίπλα στον διάσημο νομπελίστα φυσικό και γνωστό ισλαμιστή Αμπντους Σαλάμ, έγινε καθηγητής Φυσικής στο Κέιμπριτζ, ένας από τους φοιτητές του ήταν ο Μπράιαν Γιόζεφσον, ο οποίος πήρε και αυτός Νομπέλ στη Φυσική, και ήταν βασικός συνεργάτης τού Μάρεϊ Γκελ Μαν, όταν εκείνος αποδείκνυε για πρώτη φορά την ύπαρξη των κουάρκ. Το 1979, έπειτα από 25 χρόνια στην έρευνα, αποφάσισε ότι ήταν καιρός να πάρει τον δρόμο της Εκκλησίας και χειροτονήθηκε ιερέας.
Δεν σταμάτησε όμως να ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της επιστήμης, μόνο που τώρα σε κάθε του παρέμβαση ήταν έντονο και το θρησκευτικό στοιχείο.
Μια από τις πιο γνωστές ήταν όταν θέλησε να κοντράρει την άποψη του Στίβεν Χόκινγκ ότι το Σύμπαν θα μπορούσε να δημιουργηθεί και από μόνο του.
Δεν χρειαζόταν δηλαδή να καταφύγουμε στην ιδέα της ύπαρξης ενός Δημιουργού για τον κόσμο μας. Εγραψε μάλιστα ένα ολόκληρο βιβλίο γι' αυτό και η βασική ιδέα του ήταν ότι «ο Θεός δρα στον κόσμο, αλλά όχι σαν ένας επιτήδειος ταχυδακτυλουργός που παραβιάζει τους νόμους της φύσης _ νόμους δηλαδή που ο ίδιος θέσπισε. Η ερώτηση που με απασχολεί είναι αν υπάρχει τρόπος να περιγράφουμε τις ενέργειες του Θεού έτσι ώστε να είναι αυτές συμβατές και με την επιστήμη».
Η αρχή της αβεβαιότητας

Συνδέθηκε με άλλους ομοϊδεάτες που είχαν την υποστήριξη του Βατικανού - αφού, όπως είναι γνωστό, στον Πάπα υπάγεται και ένα ολόκληρο αστεροσκοπείο - και άρχισαν την αναζήτηση του Δημιουργού με τη βοήθεια της κβαντομηχανικής. Και ο νους τους πήγε κατευθείαν - πού αλλού; - στην αρχή της αβεβαιότητας.
Εκεί, δηλαδή, στον μικρόκοσμο, φθάνοντας σε διαστάσεις ατόμων και μορίων, δεν μπορεί πλέον, όσα στοιχεία και αν διαθέτουμε, να προβλεφθεί με ακρίβεια η κίνηση και η συμπεριφορά τους. Μπορεί να έχεις στο χέρι σου δύο ακριβώς όμοια ραδιενεργά άτομα, αλλά δεν ξέρεις πότε ακριβώς το καθένα θα διασπαστεί και το πιο «πιθανό» είναι ότι δεν θα συμβεί και για τα δύο την ίδια στιγμή.
Η αρχή της αβεβαιότητας, πιο συγκεκριμένα, μας λέει ότι δεν μπορείς ταυτόχρονα να γνωρίζεις την ταχύτητα και τη θέση ενός σωματιδίου. Οσο μεγαλύτερη ακρίβεια επιδιώκεις στο ένα μέγεθος τόσο λιγότερη ακρίβεια προκύπτει για το άλλο.
Οπως όταν στριμώχνεις μια πεταλούδα στη γωνία και τότε εκείνη κάνει όλο και πιο απρόβλεπτες κινήσεις χτυπώντας έντονα τα φτερά της για να αποφύγει να την πιάσεις. Στα κβαντικά φαινόμενα λοιπόν έχουμε την πιθανότητα να συμβούν διάφορα πράγματα και εκεί ψάχνουν μερικοί τη θεία ενέργεια και παρέμβαση ως προς το τι τελικά θα συμβεί.
Επειδή αυτά όμως είναι αναρίθμητα και για την πιο απλή κίνηση, π.χ. το πέσιμο ενός μετεωρίτη στη Γη, υποδείχθηκε σε αυτούς που υποστήριζαν τη θεία παρέμβαση ότι φάνταζε παράλογο ο Δημιουργός να «ασχολείται» με τόσο πολλές μικροκινήσεις.
Το μπλέξιμο των σωματιδίων

Ο επόμενος λοιπόν χώρος αντίστασης επελέγη να είναι σχετικός με το φαινόμενο του «κβαντικού συσχετισμού». Οπου πάλι στον κόσμο των μικροσωματιδίων όταν δύο από αυτά, ας πούμε ότι είναι φωτόνια, συνδεθούν με κάποιες κοινές ιδιότητες ή μπλεχτούν, όπως θα το λέγαμε κάπως πιο χαλαρά, με κάποιο τρόπο, μετά όσο και αν τα απομακρύνουμε είναι σαν να υπακούουν σε κάποια αόρατη αλλά πολύ αποτελεσματική μορφή επικοινωνίας.
Για να το καταλάβουμε καλύτερα αυτό θα πούμε ότι, αν ήταν νομίσματα, ρίχνοντάς τα ταυτόχρονα στον αέρα όσο μακριά και αν ήταν το ένα από το άλλο θα παίρναμε πάντα το ίδιο αποτέλεσμα και από τα δύο, είτε κορόνα είτε γράμματα. Εγιναν πειράματα, λοιπόν, κάτω από πολύ αυστηρές συνθήκες και πάλι με το ίδιο αποτέλεσμα.
Ετσι ώστε τελικά ο Αντουάν Σουαρέζ, ειδικός στην Κβαντική Φυσική και μέλος του Κέντρου Κβαντικής Φιλοσοφίας με έδρα τη Ζυρίχη, να φθάσει να δηλώσει ότι «φαίνεται πως ο χωροχρόνος δεν μπορεί να στεγάσει όλες εκείνες τις έξυπνες οντότητες που θα επηρέαζαν τα πράγματα μέσα στον κόσμο μας, άρα κάτι απέξω δρα και ρυθμίζει τα διάφορα φαινόμενα (σε αυτό το επίπεδο)... Υπάρχουν τελικά σοβαρές ενδείξεις ότι άυλες υπάρξεις δρουν στον κόσμο μας».
Και πάντα βέβαια οι άπιστοι Θωμάδες θα ρωτούν τους Σουαρέζ: Γιατί τότε δεν διορθώνονται κάποια πράγματα όταν φθάνουμε στον εκτροχιασμό;
Βασικό ρόλο, όπως ίσως ήδη καταλάβαμε από τα προαναφερθέντα, παίζει για τη Θεολογία ο χρόνος. Ας μην ξεχνούμε ότι και στην ορθόδοξη παράδοση «εμπειρογνώμονας» σε θέματα χρόνου θεωρείται ο Οσιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο οποίος όμως ξεκινά πάντα από την κλασική διαίρεση του χρόνου σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, ξεκινώντας κυρίως από τη δεκαετία του 1980 και με αποκορύφωμα την περασμένη χρονιά, επιστήμονες της Θεωρητικής Φυσικής ξεκίνησαν να μελετούν τρόπους για να απαλλαγούμε από την έννοια του χρόνου εντελώς. Να τον εξορίσουμε κυριολεκτικά από τη Φυσική! Να φθάσουμε να λέμε ότι η έννοια του χρόνου εκεί ήταν ένα τρικ, ένα αποτελεσματικό κόλπο του Νεύτωνα για να βρει κάποια πράγματα και να βγάλει κάποια συμπεράσματα.
Η μέτρηση ενός δυναμικού γεγονότος, όπως είναι η έκλειψη, με ένα άλλο γεγονός, όπως είναι η άμμος που κυλά στην κλεψύδρα, δεν καλύπτει τις απαιτήσεις των σύγχρονων φυσικών ως προς τον ορισμό του χρόνου.
Σχετικότητα και Κβαντομηχανική

Για να κατανοήσουμε αυτό το παράδοξο που μας βγάζει εντελώς έξω από την καθημερινή λογική μας οι μυημένοι ήδη στην κατάργηση του χρόνου μάς λένε να σκεφθούμε αλλιώς μερικά κλασικά πράγματα. Διηγούνται ότι ο Γαλιλαίος, όταν βρέθηκε σε κάποια εκκλησία της Πίζας και είδε έναν πολυέλαιο να αιωρείται, βρήκε τη διάρκεια της κάθε αιώρησης και διαπίστωσε πως ήταν σχεδόν ίσες μεταξύ τους, έχοντας βάλει το χέρι στην καρδιά του και μετρώντας τους παλμούς της. Στην ουσία δηλαδή δεν μετρούμε τον χρόνο, αλλά βρίσκουμε κάποια μεταβλητή και με τη βοήθειά της υπολογίζουμε κάποιαν άλλη.
Ο Νεύτων όμως στις εξισώσεις του πρότεινε τη χρήση μιας απόλυτης και ανεξάρτητης μεταβλητής με το όνομα χρόνος, και μάλιστα οι τιμές της να είναι ένα συνεχές, δηλαδή να «παίζουν» όλες, άρα να είναι δυνατόν να εμφανισθούν όλες. Ο χρόνος εμφανίστηκε κάπως υποβαθμισμένος στη συνέχεια με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, που δεν μπορούσε να δεχθεί ότι υπήρχαν τυχαία και ανεξέλεγκτα από τον Θεό και τις εξισώσεις φαινόμενα. Κάθε σύστημα κινούμενο εδώ έχει τον δικό του χρόνο. Μόνο που όταν εμφανίστηκε η Κβαντική Μηχανική, η Φυσική δηλαδή για το τι συμβαίνει στον μικρόκοσμο, αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσαμε να συμβιβάσουμε την Κβαντική Μηχανική του μικροκόσμου με τη θεωρία της σχετικότητας, μια Φυσική για τις μεγάλες κλίμακες με έντονη την παρουσία του χρόνου εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι οι προτάσεις πέφτουν βροχή τον τελευταίο καιρό. Ο Κάρλο Ροβέλι, φυσικός στο Μεσογειακό Πανεπιστήμιο της Μασσαλίας, μαζί με τον διάσημο γάλλο μαθηματικό Αλέν Κον λέει: «Για εμάς ο χρόνος έχει να κάνει με το ότι αγνοούμε τις λεπτομέρειες. Αν ξέραμε όλες τις λεπτομέρειες, για παράδειγμα, στην κίνηση μιας ομάδας ατόμων, δεν θα καταφεύγαμε στο να τα μελετούμε στατιστικά και δεν θα είχαμε ανάγκη του χρόνου». Ο Ροβέλι μάλιστα συνηθίζει να διηγείται το εξής: Ανακαλύπτουν ένα νησί με ζώα που κατοικούν σε αυτό. Ενας βιολόγος ωστόσο λέει ότι αυτό που νομίζαμε για νησί είναι μια τεράστια φάλαινα, ένα άλλο ζώο δηλαδή όπου επάνω του κατοικούσαν τα άλλα πλάσματα. Αντί λοιπόν να έχουμε δύο διαφορετικά πράγματα, ένα νησί και τα ζώα, έχουμε αναγκαστικά ένα: μόνο ζώα. Αυτό λέμε τώρα ότι συμβαίνει και με τον χρόνο. Μετρούσαμε τη διάρκεια των φαινομένων με άλλα φαινόμενα: τη διάρκεια μιας έκλειψης, ενός δυναμικού φαινομένου δηλαδή, με τη ροή της άμμου σε μια κλεψύδρα (και ας λέμε ότι «κρατάμε χρόνο»).
Χρόνος ή «χρόνος»;

Στη Φυσική του Νεύτωνα είχαμε τον χώρο και τον χρόνο χωριστά. Στη Φυσική του Αϊνστάιν, χάρη στις εργασίες του Μινκόφσκι, προχωρήσαμε υποχρεωτικά στη συνένωση των δύο, στον χωροχρόνο. Σήμερα όμως η ίδια η ύπαρξη του χρόνου αμφισβητείται όχι από παραδοξολόγους, αλλά από ανθρώπους καλά εξοικειωμένους με ολόκληρο το σώμα των νόμων της Φυσικής. Και αυτό έχει να κάνει με το επίπεδο όπου βρίσκεται ο καθένας και θεωρεί τα πράματα. Οπως ένας που γνωρίζει ατομική φυσική ξέρει ότι, αν εξετάσει τα άτομα που αποτελούν ένα τραπέζι, θα βρει πως το πιο πολύ είναι κενό και όχι ύλη, κάποιος που απλώς το χρησιμοποιεί ξέρει ότι είναι κάτι πολύ στερεό.
Είμαστε εξοικειωμένοι με τη σκέψη του χρόνου που κυλάει και σε αυτόν αναφερόμαστε. Ενας ποιητής έγραψε ότι είναι ο άνεμος που φυσάει και φουσκώνει το πανί μας και με αυτόν πορευόμαστε. Οι αλλαγές που παρατηρούμε αναφέρονται όλες στον χρόνο. Χωρίς τον χρόνο μάς φαίνεται ότι δεν ζούμε, αυτός βάζει σε τάξη τα γεγονότα. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι της Φυσικής που μας λένε ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτόν. Να περιγράφουμε την αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών μας καθώς αυτά γκριζάρουν με βάση όχι ένα ημερολόγιο ή ένα ρολόι, αλλά με τις διαφορετικές θέσεις ενός δορυφόρου στο Διάστημα!
Η μπάλα και ο τοίχος

Με την έννοια του χρόνου βολευόμαστε. Παρακολουθούμε μια λαστιχένια μπάλα με την κάμερα καθώς αυτή χτυπάει στον τοίχο και απομακρύνεται. Είναι πολύ εύκολο να κόψουμε την όλη σκηνή σε πλάνα με διαφορά ενός δευτερολέπτου το ένα από το άλλο και στο καθένα να έχουμε την εκάστοτε θέση της μπάλας. Εδώ ο χρόνος είναι βοηθός και με τη βοήθειά του μπορούμε να αναπαραστήσουμε όλο το στιγμιότυπο.
Μια άλλη προσέγγιση όμως θα ήταν να στήσουμε την κάμερα ακριβώς απέναντι στον τοίχο και πίσω από την μπάλα και να καταγράφουμε ό,τι συμβαίνει εκεί. Χωρίζουμε στη συνέχεια τον χώρο από την αρχική θέση της μπάλας ως τον τοίχο σε λεπτές επίπεδες φέτες και σε κάθε φέτα μοντάρουμε την μπάλα προτού χτυπήσει στον τοίχο αλλά και την μπάλα αφού έγινε η ανάκλασή της, όταν βρέθηκε ακριβώς στην ίδια απόσταση από τον τοίχο. Σχεδόν κάθε νέο πλάνο, πλην ενός, δηλαδή, περιέχει πλέον δύο μπάλες. Μπορώ και με αυτή τη νέα τεχνική να επανασυνθέσω την πορεία της μπάλας από τη στιγμή που ξεκίνησε ως τη στιγμή που, αφού χτύπησε στον τοίχο, έφθασε στην ίδια απόσταση όπου ήταν προηγουμένως. Η διαφορά με την προηγούμενη περίπτωση ποια είναι; Οτι τώρα δεν χρειάστηκα τον χρόνο.

Αυτό λοιπόν θέλουν να μας πουν δίνοντας κάποια πρώτα παραδείγματα ερευνητές όπως ο μαθηματικός Κρεγκ Μακ Μάστερ και ο φιλόσοφος Στίβεν Γουαϊνστάιν: ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε τον χωροχρόνο όχι με βάση τη διαδοχή των χρονικών στιγμών, αλλά μόνο με ψάξιμο στον χώρο. Εκτός δηλαδή από το να κόβουμε τη φραντζόλα του χωροχρόνου με τον συνηθισμένο τρόπο, από τη μια άκρη ως την άλλη, να έχουμε βρει κάποιον άλλο υπερβατικό τρόπο. Σήμερα γίνεται μεγάλος αγώνας από μια μερίδα επιστημόνων να δημιουργήσουν θεωρίες, όπως η κβαντική βαρύτητα, που θα είναι απαλλαγμένες από το πρόβλημα του χρόνου και θα καταφέρουν να συμβιβάσουν τη θεωρία της σχετικότητας με την κβαντική θεωρία του μικροκόσμου.

Η κατάργηση βέβαια του χρόνου μάς φέρνει ξανά πίσω και σε δικούς μας φιλοσόφους, όπως οι Ελεάτες και ο Παρμενίδης, ενώ δίνει τη δυνατότητα και στους θρησκευομένους να μιλούν και αυτοί για την υπερβατικότητα εννοιών όπως η Ανάσταση και η κατάργηση του χρόνου.

ΤΟ ΒΗΜΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ"
Related Posts with Thumbnails