Που οφείλονταν τα κατορθώματα των Αθηναίων στους Περσικούς πολέμους

Πού οφείλονταν τα κατορθώματα των Αθηναίων στους Περσικούς πολέμους: η αιδώς απέναντι στο νόμο περιόριζε την απόλυτη ελευθερία.

ΑΘΗΝΑΙΟΣ: Και λοιπόν το θέμα των Περσών, ότι δηλαδή σήμερα δεν κυβερνούνται σωστά, ένεκα της υπερβολικής δουλείας και της απολυταρχίας, ας θεωρηθεί τελειωμένο.

ΜΕΓΙΛΛΟΣ: Μάλιστα.

 ΑΘΗΝΑΙΟΣ: Σχετικά τώρα με το αττικό πολίτευμα, είναι ανάγκη να το εξετάσουμε με όμοιο τρόπο, για να δούμε ότι η απόλυτη και χωρίς κανένα περιορισμό ελευθερία είναι πολύ χειρότερη από μια μετριοπαθή εξουσία, που ασκούν αιρετοί άρχοντες. Είναι αλήθεια πως σ’ εμάς την εποχή που έγινε η επίθεση των Περσών εναντίον των Ελλήνων, και ίσως εναντίον όλων σχεδόν των κατοίκων της Ευρώπης, υπήρχε ένα παλαιό πολίτευμα και την εξουσία ασκούσαν τέσσερις φορολογούμενες τάξεις. Βασίλευε ακόμη και η αιδώς προς τους τότε νόμους, που για χάρη της ήμασταν πρόθυμοι να ζούμε σαν υπηρέτες των νόμων.

Μαζί με τα παραπάνω ο κολοσσιαίος όγκος του στρατεύματος που μας επιτέθηκε και από τη ξηρά και από τη θάλασσα επειδή μας προκάλεσε απέραντο φόβο, μας έκαμε να πειθαρχούμε ακόμη περισσότερο στους άρχοντες και τους νόμους σαν πιστοί υπηρέτες, και να αναπτυχθεί εξ αιτίας όλων αυτών απόλυτη φιλία ανάμεσά μας.

Όπως είναι γνωστό, δέκα σχεδόν χρόνια πριν από τη ναυμαχία στη Σαλαμίνα είχε έρθει ο Δάτις επικεφαλής Περσικού στρατού, εναντίον των Αθηναίων και των Ερετριέων με την ρητή εντολή να τους υποδουλώσει και να τους φέρει πίσω σιδεροδέσμιους, με την απειλή θανατώσεως αν δε το κατόρθωνε. Και ο Δάτις μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ενίκησε κατά κράτος τους Ερετριείς με πολλές μυριάδες στρατού και άφησε να διαδοθεί στην πόλη μας η φοβερή φήμη ότι δε μπόρεσε να γλυτώσει κανένας από τους Ερετριείς. Ένωσαν τάχα οι στρατιώτες του Δάτιδος τα χέρια κι έπιασαν σαν μέσα σε δίχτυ όλη τη περιοχή.

Η διάδοση, λοιπόν, αυτή είτε αληθινή είτε πλασμένη από κάποιους, και τους άλλους Έλληνες, περισσότερο όμως τους Αθηναίους, ετρομοκράτησε. Όταν όμως αυτοί έστελναν παντού πρεσβευτές για να ζητήσουν βοήθεια κανένας δεν έδειξε προθυμία εκτός από τους Σπαρτιάτες. Αλλά κι αυτοί απασχολημένοι με τον πόλεμο που είχαν τότε εναντίον των Μεσσηνίων ή για κάποιον άλλον λόγο, δεν ξέρουμε ποιον ακριβώς, έφτασαν μια μέρα αργότερα μετά τη μάχη στο Μαραθώνα. Κατόπιν όμως άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για μεγάλες προετοιμασίες κι έφθαναν συχνές απειλές από μέρος του βασιλιά των Περσών.

Όταν πέρασαν μερικά χρόνια, έγινε γνωστό πως πέθανε ο Δαρείος και πως ο γυιός του που είχε καταλάβει την εξουσία, νέος και ορμητικός, δεν είχε καθόλου την πρόθεση να παρατήσει τα σχέδια του πατέρα του.

Οι Αθηναίοι, φυσικά, καταλάβαιναν ότι όλες αυτές οι προετοιμασίες είχαν για στόχο την πόλη τους γι’ αυτό που είχε γίνει στο Μαραθώνα και, επειδή πληροφορήθηκαν ότι ο Άθως διανοίγεται για να σχηματισθεί πέρασμα κι ο Ελλήσποντος ενώθηκε με γέφυρα, καθώς και πόσο μεγάλος ήταν ο στόλος, ενόμισαν πως δεν υπάρχει γι’ αυτούς σωτηρία, ούτε από την ξηρά, ούτε από τη θάλασσα. Γιατί δεν επρόκειτο να τους βοηθήσει κανείς ― επειδή δεν είχαν ξεχάσει, ότι, όταν είχαν έρθει οι Πέρσες για πρώτη φορά και κατάστρεψαν την Ερέτρια, αυτούς τουλάχιστον κανένας δεν τους είχε βοηθήσει τότε, ούτε θέλησε να διατρέξει κινδύνους πολεμώντας πλάι τους.

Επομένως το ίδιο περίμεναν ότι θα συνέβαινε πάλι από τη ξηρά σίγουρα αλλά κι από τη θάλασσα δεν έβλεπαν ούτε αποκεί καμιά ελπίδα σωτηρίας αφού ερχόνταν εναντίον τους χίλια και περισσότερα πλοία. Σκέφτηκαν, λοιπόν, ότι τους απέμεινε μια ελπίδα σωτηρίας, απίθανη και απελπιστική, αλλά και μοναδική, αφού έλαβαν υπ’ όψη τους το προηγούμενο γεγονός, ότι δηλαδή και τότε ενίκησαν, καθώς φαίνεται, πολεμώντας χωρίς καμιά ελπίδα. Στηριζόμενοι σ’ αυτή την ελπίδα εύρισκαν ότι καταφύγιο για τον εαυτό τους ήταν οι ίδιοι και οι θεοί.

Όλ’ αυτά ήταν φυσικό να τους εμπνεύσουν φιλία μεταξύ τους, δηλαδή ο φόβος που προκάλεσε ο Ξέρξης και ο φόβος εκείνος που πολλές φορές στη συζήτησή μας ονομάσαμε αιδώ. Στην αιδώ είπαμε ότι πρέπει να πειθαρχούν τυφλά εκείνοι που επιθυμούν να γίνουν ενάρετοι άνθρωποι και όποιος την φοβάται είναι ελεύθερος και άφοβος. Γιατί εκείνος που δεν ένιωσε τότε αυτόν τον φόβο, δε θα ήταν δυνατό να συνασπισθεί με τους άλλους και να αμυνθεί, ούτε να υπερασπίσει τα ιερά και τους τάφους και την πατρίδα και συγχρόνως όλους τους άλλους δικούς του και φίλους, όπως τους εβοήθησε τότε, αλλά θα χωριζόμασταν τότε όλοι μας σε μικρά τμήματα και θα σκορπιζόμασταν άλλος εδώ κι άλλος εκεί.

ΜΕΓΙΛΛΟΣ: Πολύ σωστά μίλησες, φίλε μου, και όπως ταιριάζει σε σένα και την πατρίδα σου.

ΑΘΗΝΑΙΟΣ: Αυτή είναι η πραγματικότητα, Μέγιλλε. Κι είναι, βέβαια, δίκαιο να πω σε σένα όσα έγιναν εκείνο τον καιρό, γιατί αισθάνεσαι εξ αιτίας φυσικά των προγόνων σου φιλία για την Αθήνα. Πρόσεξε όμως τώρα και συ κι ο Κλεινίας αν λέμε πράγματα που έχουν σχέση με τη νομοθεσία. Γιατί βέβαια δεν μιλώ για να εξιστορώ μύθους αλλά για το ζήτημα που σας είπα. Και προσέξτε για να δείτε. Επειδή το ίδιο πάθημα κατά κάποιον τρόπο συνέβη και σε μας και στους Πέρσες ― σ’ εκείνους επειδή επιβάλανε στο λαό τους απόλυτη δουλεία, σ’ εμάς πάλι επειδή αφήσαμε απόλυτη ελευθερία στα πλήθη ― αν κατορθώσουμε να πούμε πως έγινε αυτό και αν μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα, τότε η προηγούμενη συζήτησή μας έχει κάποια αξία

http://www.pronews.gr/ 

Ελληνικό ομόδοξο φύλο οι Γκαγκαούζιοι.

 Πόσοι από εμάς γνωρίζουν ότι υπάρχει ελληνικό ομόδοξο φύλο στη Μολδαβία με προεκτάσεις στη Βουλγαρία και τη Θράκη,;

Αντιπροσωπεία των γκαγκαουζων της Μολδαβιας και των γκαγκαουζων που ζουν στη Βουλγαρία, δέχθηκε ο μητροπολιτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός και είχε την ευκαιρία να αναπτύξει την αναγκαιότητα επικοινωνίας των απανταχού Γκαγκαούζων με εκείνους που είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα με επίκεντρο την πόλη της Νέας Ορεστιάδας.

Οι Γκαγκαούζοι ή Γκαγκαβούζοι υποχρεώθηκαν από τους Τούρκους να διαλέξουν τη γλώσσα ή τη θρησκεία (όπως έγινε και με τους Καππαδόκες). Διάλεξαν τον χριστιανισμό, αλλά είναι τουρκόφωνοι. Παραμένουν πιστοί στις προγονικές παραδόσεις. Στη Μολδαβία, είναι 200.000 περίπου, υπάρχουν επίσης στην Ουκρανία και στην Βουλγαρία.

Αυτό το ελληνικό φύλο έχει καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Περί το 13ο αιώνα εγκαταστάθηκαν στην Βόρεια Βουλγαρία, στην περιοχή της Βάρνας-Μπάλτζικ και Καβάρνας, όπου δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Καβάρνας. Η εγκατάσταση σε αυτό το χώρο έγινε εσκεμμένα από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα διότι επιθυμούσε να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορα του από τις συνεχείς επιδρομές Κουμάνων και Πετζενέκων.

Το Δεσποτάτο διαλύθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1383. Στο Δεσποτάτο υπήρχαν 68 χωριά στα οποία κατοικούσαν Γκαγκαούζιοι. Μετά τη διάλυση του Δεσποτάτου ένα τμήμα πληθυσμού των Γκαγκαούζιων ακολούθησε τους πρίγκιπές του και εγκαταστάθηκαν στα χωριά της Νέας Ζίχνης Σερρών και στα περίχωρα της Βέροιας, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία και στην Ανατολική Θράκη.

Οι επιδρομές των Οθωμανών και αργότερα των Κιρκάσιων συνεχίστηκαν με μοναδικό σκοπό να τους αλλάξουν τη θρησκευτική πίστη. Η αντίσταση των Γκαγκαβούζηδων περιγράφεται στο "Αι εν τη κωμοπόλει Καβάρνη και τοις πέριξ ελληνικοίς χωρίοις υπό των Κιρκασίων σφαγαί", έπος που γράφτηκε από τον Δ.Κ. Κραχτόγλου το 1878. Αργότερα συμμετείχαν στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους στο πλευρό των Ρώσων. Για το λόγο αυτό κυνηγήθηκαν από τους Οθωμανούς και διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία (Πάζαρτζικ, Γιάμπολ) και στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή Χάψας-Αδριανούπολη, όπου εγκαταστάθηκαν σε 15 χωριά. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Γκαγκαβούζηδων ακολούθησε τον Ρωσικό στρατό για να αποφύγει τα αντίποινα των Οθωμανών και εγκαταστάθηκε στη Βεσσαραβία, στην σημερινή Νότια Μολδαβία.

Κατά την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης από τον ελληνικό στρατό το 1919 συγκρότησαν το πρώτο σύνταγμα του ελληνικού στρατού με 700 άνδρες και σύμφωνα με τον Γενικό Διοικητή της Θράκης Γεραγά διακρίθηκαν για την ανδρεία τους. Με τη συνθήκη της Λωζάνης θεωρήθηκαν από τους Τούρκους ανταλλάξιμοι ως φανατικοί Έλληνες και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να εγκατασταθούν στην επαρχία Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου σε 21 χωριά.

Φυσικά οι Τούρκοι προσπαθούν να τους διεκδικήσουν σα Τούρκους, ομως έκαναν το λάθος οι ίδιοι να τους θεωρήσουν ανταλάξιμους ως φανατικούς Έλληνες και αυτό είναι ιστορικά καταγραμμένο.Μέχρι αυτή τη στιγμή όλοι οι γείτονές μας "ανακαλύπτουν" μειονότητες στη χώρα μας,καιρός να θυμηθούμε και τα δικά μας ξεχασμένα αδέλφια σε όλη τη Βαλακανική η μήπως τους ξεχάσαμε επιτηδες;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Γκαγκαούζοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

    

Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010.

Γκαγκαούζοι νέοι με παραδοσιακές φορεσιές

Οι Γκαγκαούζοι ή Γκαγκαβούζηδες θεωρούνται από Τούρκους ιστορικούς ως τουρκικό φύλο, το οποίο έχει εκχριστιανιστεί. Έλληνες ιστορικοί τους χαρακτηρίζουν ως Μικρασιάτες τουρκόφωνους και τους εντάσσουν στους Καραμανλήδες (Τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί) της Μικράς Ασίας.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές στις οποίες όλοι συμφωνούν, η εθνογένεσή τους θα πρέπει να τοποθετηθεί το 1243, όταν το Σελτζούκικο κράτος της Μ. Ασίας διαλύθηκε από τους Μογγόλους μετά τη μάχη του Κουσεντάγ. Σουλτάνος του Ικονίου ήταν τότε ο Ιτζεδίν Καϊκαβούζ, ο οποίος κατέφυγε στην αυλή των Βυζαντινών αυτοκρατόρων στην Κωνσταντινούπολη. Εικάζεται ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή.
Είναι γεγονός ότι αυτή την ιστορική περίοδο έχουμε πολλές μετακινήσεις λαών από τα βάθη της Ασίας προς την Μικρά Ασία και την Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά στο Βυζάντιο επικρατούσε ένα σκληρό φορολογικό σύστημα, Φεουδαρχικό, με αποτέλεσμα οι αγροτικοί πληθυσμοί να αλλάζουν συχνά στρατόπεδο. Στην προκείμενη ιστορική περίοδο έπαιρναν το μέρος των Σουλτάνων και των Χαλίφηδων, οι οποίοι τους υπόσχονταν καλύτερη ζωή. Η εμφάνιση του Ισλαμισμού ως νέας θρησκείας που υποσχόταν καλύτερη ζωή, η διαλλακτική στάση των Σουλτάνων που είχε ως σκοπό να αυξήσουν το στρατό τους επέδρασε πάνω στους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, που εύκολα άλλαζαν πολιτικό στρατόπεδο, αλλά δεν άλλαζαν θρησκευτικό στρατόπεδο. Το φαινόμενο των βίαιων εξισλαμισμών εμφανίστηκε αργότερα με την επικράτηση των Οθωμανικών και Οσμανικών τουρκικών φύλων.
Έτσι με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι ο Σουλτάνος του Ικονίου είχε πολλούς χριστιανούς υπηκόους, οι οποίοι τον επηρέαζαν ως προς την στάση του απέναντι στο Βυζάντιο. Υπάρχει και η παραδοχή που μας μεταφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ότι ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος έδωσε άδεια εγκατάστασης του Σουλτάνου και του λαού του στα εδάφη της αυτοκρατορίας, επειδή είχε σωθεί από τον Σουλτάνο όταν είχε λιποτακτήσει από το βυζαντινό στρατό μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας και του θρόνου. Το 1259 περίπου εγκαταστάθηκαν στην Βόρεια Βουλγαρία, στην περιοχή της Βάρνας-Μπάλτζικ και Καβάρνας, όπου δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Καβάρνας.
Η εγκατάσταση σε αυτό το χώρο έγινε εσκεμμένα από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα διότι επιθυμούσε να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορα του από τις συνεχείς επιδρομές Κουμάνων και Πετζενέκων. Έτσι ξεπλήρωσε την υποχρέωση που είχε απέναντι στον Σουλτάνο και είχε ήσυχο το κεφάλι του για 124 χρόνια τουλάχιστον από τις επιδρομές αυτές στα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Το Δεσποτάτο διαλύθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1383. Στο Δεσποτάτο υπήρχαν 68 χωριά στα οποία κατοικούσαν Γκαγκαβούζηδες. Μετά τη διάλυση του Δεσποτάτου ένα τμήμα πληθυσμού των Γκαγκαούζων ακολούθησε τους πρίγκιπές του και εγκαταστάθηκαν στα χωριά της Νέας Ζίχνης Σερρών και στα περίχωρα της Βέροιας, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία και στην Ανατολική Θράκη.
Οι επιδρομές των Οθωμανών και αργότερα των Κιρκάσιων συνεχίστηκαν με μοναδικό σκοπό να τους αλλάξουν τη θρησκευτική πίστη. Η αντίσταση των Γκαγκαβούζηδων περιγράφεται στο "Αι εν τη κωμοπόλει Καβάρνη και τοις πέριξ ελληνικοίς χωρίοις υπό των Κιρκασίων σφαγαί", έπος που γράφτηκε από τον Δ.Κ. Κραχτόγλου το 1878. Αργότερα συμμετείχαν στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους στο πλευρό των Ρώσων. Για το λόγο αυτό κυνηγήθηκαν από τους Οθωμανούς και διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία (Πάζαρτζικ, Γιάμπολ) και στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή Χάψας-Αδριανούπολη, όπου εγκαταστάθηκαν σε 15 χωριά. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Γκαγκαβούζηδων ακολούθησε τον Ρωσικό στρατό για να αποφύγει τα αντίποινα των Οθωμανών και εγκαταστάθηκε στη Βεσσαραβία, στην σημερινή Νότια Μολδαβία.
Κατά την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης από τον ελληνικό στρατό το 1919 συγκρότησαν το πρώτο σύνταγμα του ελληνικού στρατού με 700 άνδρες και σύμφωνα με τον Γενικό Διοικητή της Θράκης Γεραγά διακρίθηκαν για την ανδρεία τους. Με τη συνθήκη της Λωζάνης θεωρήθηκαν από τους Τούρκους ανταλλάξιμοι ως φανατικοί Έλληνες και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να εγκατασταθούν στην επαρχία Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου σε 21 χωριά. Ο κύριος όγκος τους είναι εγκαταστημένος στα χωριά: Οινόη, Σαγήνη, Κλεισώ, Αμμόβουνο, Θούριο, Λεπτή, Κέραμος, Καναδάς, κλπ.

ΟΛΑ τα δάνεια της Ελλάδας από το 1821 ως το 2011

ΕΡΕΥΝΑ ΣΟΚ: ΟΛΑ τα δάνεια της Ελλάδας από το 1821 ως το 2011 - Τι πληρώσαμε και σε ποιους!

Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια) ευρώ διαβάστε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια! Μια έρευνα - απάντηση στους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας, όπως η «Bild» και το «Focus»!

- Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;

- Μας αξίζει που το «Focus» χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο;

- Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο «μπαταξήδες» που δεν πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;

- Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των … «συμμάχων» μας;

Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.

Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα! Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματα που θέτουν τα «πειθήνια όργανα» των διεθνών τοκογλύφων όπως το «Focus» και η «Bild», που δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να «χτυπούν» την Ελλάδα!
-
Η έρευνα που ακολουθεί, διενεργήθηκε το 2011 και δημοσιεύτηκε τότε στην προσωπική μου σελίδα, στο adalis.gr [H αρχική δημοσίευση εδώ].

Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό των AegeanTimes.gr, τα εξωφρενικά δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς οίκους διεθνών τοκογλύφων, που καταδυναστεύουν την χώρα μας, πριν καν απαλλαχτεί από τους Οθωμανούς !

Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς όρους, τα οποία τα αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας ... δεκάρας!

Δάνεια τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι οποίοι σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο υποτιμητικά!

Η έρευνα που ακολουθεί, θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων από απεχθή δάνεια όπως αυτό που παρουσιάσαμε στο χτεσινό μας πρωτοσέλιδο [Διαβάστε ΕΔΩ] ! Και τελικά, ακόμη κι αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε στους διεθνείς λωποδύτες, θα έρθει η μέρα που ο Ελληνικός Λαός θα τα πάρει πίσω μόνος του! Τρόποι υπάρχουν πολλοί!

Ελπίζω όμως να μην φτάσουμε ως εκεί!

Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους!

Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε

Πρώτη περίοδος 1824 με 1897

Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι … πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο … 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν … έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!!
Από ποιους τα πήραμε όμως;

• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες

• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.

• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.

•Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ. και τέλος

•Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.

Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή. Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί! Φτάσαμε έτσι να έχουμε … 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας. Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία) !!!

Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους !!!

Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .

Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο … 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα

Περίοδος του Οθωνα

Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα … δανειάκι και μάλιστα με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και τότε μια ... Τρόικα)!

Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη … εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου με μια διαφορά! Την τρίτη δόση η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα δεν καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας. (Σας θυμίζει τίποτε αυτό άραγε;)

Πάντως όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις , σύνολο 20. εκ γαλ. Φράγκα , οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα κατακρατήθηκε στο εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε έξοδα του … Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!

Τελικά η καθαρή εισροή , από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις 14,2%. Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.

Με αυτά και μ αυτά , φτάσαμε στο 1843 οπότε είχαμε και τη δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδος.

Η Τρικουπική περίοδος

Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός. Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος. Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.). Ηταν ο υπερεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει. Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας ε;;;

Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού.

Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832-1893 στον Τρικούπη χρεώνεται το 58,4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.

Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.

Ετσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα 770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ. δηλαδή μόλις το 50,5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους τοκογλύφους «γραμμάτια» και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά. Και φυσικά τα τοκοχρεολύσια … έτρεχαν!!!

Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!

Ετσι το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον  Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν α 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή)

Απ’ αυτό το 62% καταβλήθηκε ως … αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης. Πάντως φανήκαμε αρκετά … «κύριοι» αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη που αρχίζει με το γράμμα «Μ»)

Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945

Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός. Την ίδια αυτή εποχή η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους Βαλκανικούς.

Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ.

Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.

Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν :

- Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων δανείων με … νέα δάνεια).

- Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και

- Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά.

Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική καταστροφή και να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν. Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά … δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!!

Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός.

Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!

Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο.
Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!! Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου … «μπακάλη της γειτονιάς» !!!

Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!

Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το … γενικό κουμάντο !!

ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ... ever !!!

Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει πάρει ποτέ χώρα! Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά μικρό αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν:

Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος, έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας σιδηροδρομική γραμμή! Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης! Και το πέτυχε αυτό! Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας!

Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι … η γραμμή τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς” ! Όμως ήταν κάτι που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο! Ετσι μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!

Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και μάλιστα σε δολάρια. Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας !!!!

Είπε κανείς τίποτα;


Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932

Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και σύγχυση. Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση.

Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας.

Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής. Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!

Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.

Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ.

Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.

Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά.

Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά την περίοδο 1824-1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2,2 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2,38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή 183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ. ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό; σας θυμίζω προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο : «το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ πληρώσαμε 517 δις ως το 2010 και παρ όλα αυτά χρωστάμε άλλα 340 δις»)

Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.

Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.

1946-1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη

Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη 19 και που έφθαναν στο 27,5% των συνολικών εξόδων.

Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις. Κατά μέσο όρο κάθε 5,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.

Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό. Το προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού. Στο προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.

Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους ανερχόταν στα 6,41 δισ. δρχ.

Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. δολ. Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28) εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολ.

Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14,36% από την Αγγλία. Τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς.

Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού η Ελλάδα κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει! Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;

Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974

Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και τετραπλασιάσθηκε. Αντίθετα ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή αύξηση.

Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6,4% του νέου Δανειακού Χρέους εξ αυτών το 92,2% ήταν σε δολ.

Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.

Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Στη συνέχεια τα παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες. Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός. Στο νέο Δημόσιο Χρέος ο δανεισμός σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23,6%.

Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)

Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0,6%.

Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3,9% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες. Κυριαρχία του δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.


Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α.Παπανδρέου)

Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση -ΔΕΚΟ από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000. Μαζί δε με τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις θα φθάσουν τις 640.000!!!

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από το 13,4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26,1%. Τα ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.

Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και όχι την ανάπτυξή της.

Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. κάλυψε το 33,61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου. Μεταξύ το 1975-87 συνομολογήθηκαν 18,4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των οποίων το 81% διετέθη για την εξυπηρέτηση των δανείων!!! Φοβερά μεγάλο ποσοστό! Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!

Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής. Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.

Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.

Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικά τα αρχεία της χώρας μας θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά! Το θέμα όμως είναι, και φαίνεται σε όλη του ην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ αποτέλεσε το «κακομαθημένο παιδί» των συμμάχων και τον «μπαταχτσή» της κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία ! Τόσο καλό που οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!

Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί σε «χρεοκρατία» (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός αποτελούσε το αντίκρισμα του πλούτου μιας χώρας! Όταν σταμάτησε αυτό και το χρήμα «γεννιόνταν» από το χρέος (Θεωρία «το χρέος γεννά χρήμα») η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών κρατών όχι μόνο γιατί πλήρωνε τοκογλυφικά δάνεια αλλά κυρίως γιατί με τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προϊόντα των χωρών που της δάνειζαν!!!

Ετσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια,

- πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα λάβαμε ποτέ,
-
- είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους ,
-
- είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα αποκτήσουμε!

Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και οι κατ όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!

Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους αιμοσταγείς κλέφτες του γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και ρήμαξαν τον τόπο! Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε μας αποζημίωσαν. Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!!!!

Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο ότι η χώρα μας ήταν από παλιά «άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων» !

- Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες! Για 200 χρόνια ο Ελληνας πληρώνει «αέρα» στους Γερμανούς και στους λοιπούς Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. Από το αστρονομικό ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.

Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ) φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!

Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες της ΕΕ. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το διανείμει όπου και όπως μπορεί! Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας! Να το εμπεδώσουν καλά γιατί έρχεται η σειρά τους!

Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα τελευταία 200 χρόνια! Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ, και το σπαταλήσαμε.

Ετσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο !!!

Κάντε λοιπόν την μετάφραση και στείλτε το σήμερα κιόλας για να αφυπνίσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη !!!

aegeantimes

ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ …ΚΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ!

            


Φίλες και φίλοι, πριν κλείσει τούτη η μαρτυρική χρονιά, θέλω να σας δηλώσω ότι είμαι: 

ξενοφοβικός, ομοφοβικός, ευρωφοβικός, αντιδιεθνιστής, εθνικιστής, δραχμιστής, αντισημίτης και τέλος ρατσιστής!!!!!!!!!!!!!

Και θα σας αναλύσω έναν προς έναν τους λόγους, που είμαι ένα προς ένα, τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Αυτές είναι οι μαγικές νέο-λεξούλες που «φύτευσαν» οι ημεδαποί υπάλληλοι της παγκοσμιοποίησης για να ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΟΥΝ όποιον αντιστέκεται στα σκοτεινά και σατανικά σχέδια των αφεντικών τους. 

Κι αυτά σε μια χώρα που δεν υπήρχε ποτέ ρατσισμός υπό τη πλήρη έννοια!

Ναι λοιπόν δηλώνω ΕΝΟΧΟΣ! 

Είμαι…

… όντως ξενοφοβικός! 

Αν το δικαίωμα να προασπίζεσαι τη κουλτούρα σου, τα ήθη της πατρίδας σου και ως υποσύνολο αρνείσαι την υποδοχή εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών (όπου μόλις το 10% είναι πραγματικοί πρόσφυγες), σε μια χώρα που δεν μπορεί να θρέψει ούτε τους κατοίκους της, κι αυτό λέγεται ξενοφοβία … ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟΣ!

… όντως ομοφοβικός! 

Το ότι δεν επιθυμώ να απελευθερωθούν πλήρως τα επαγγέλματα, ώστε να μπορούν πλέον οι τραβεστί να διδάσκουν τα παιδιά μας σε δημοτικά σχολεία με γόβα στιλέτο, μινάκι και … γένια και αν έχω την ικανότητα να διακρίνω ότι τα Gay Parades κάνουν κακό στη κοινωνία μας, αφού από τότε που ξεκίνησαν χωριστήκαμε σε 2 στρατόπεδα, όταν πριν δεν υπήρχε καν ζήτημα (!!) κι αυτά λέγονται ομοφοβία … ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΣ!

… όντως ευρωφοβικός! 

Αν η βαθιά δημοσιογραφική μου γνώση με καθιστά ικανό να μπορώ να γνωρίζω ότι από τότε που η ΕΟΚ πήρε τη σημερινή της μορφή (ως Ε.Ε. με ευρώ), εξαθλιώνει τους λαούς της γηραιάς ηπείρου με αιχμή του δόρατος τον πλέον αδύναμο κρίκο, την Ελλάδα και αυτό το ονομάζουν κάποιοι ευρωφοβία… ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΕΥΡΩΦΟΒΙΚΟΣ!

… όντως αντιδιεθνιστής! 

Αν επειδή κρατώ ζωντανά στη καρδιά μου τα πραγματικά σύνορα του κράτους μου, τα σύνορα του έθνους μου, τις παραδόσεις μου την ορθοδοξία μου και επειδή δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση όπως μου ζητάνε οι εχθροί μας, να τα αχταρματοποιήσω και να τα βάλω στο μπλέντερ μαζί με άλλες ξένες «κουλτούρες» … ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ!

… όντως Εθνικιστής! 

Εδώ δεν έχω να πω πολλά. 

Έχω τεράστια αγάπη για τη πατρίδα μου, για το έθνος μου και αν με τη πρώτη ευκαιρία θα χύσω ευχαρίστως το αίμα μου για την Ελλάδα, όπως το χύνω χρόνια τώρα ως μαχόμενος δημοσιογράφος. 

Αv αυτά τα ιερά συναισθήματα τα δαιμονοποίησαν κάποιοι και τα αποκαλούν σκοπίμως "εθνικισμό" ... ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ!

… όντως δραχμιστής! 

Αν μετά από τα τόσα χρόνια που βρίσκομαι στο πολιτικό ρεπορτάζ με επεκτάσεις στην εθνική οικονομία, αντιμετωπίζοντας επιτυχώς και ΔΗΜΟΣΙΑ στις εκπομπές μου τους ευρωλάγνους κι αν μετά τα τόσα χρόνια βαθιάς ενασχόλησης με τα πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, έχω διαμορφώσει μια σαφή και πάγια πλέον θέση κατά του δολοφονικού ευρώ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ αν έχω ήδη απολύτως τεκμηριωμένα (και όχι με μισά πολιτικά λόγια) αποδώσει μέσω της αρθρογραφίας μου τη λύση για το εθνικό μας νόμισμα κι αν μαζί με εκατομμύρια Έλληνες που είδαν να τους αρπάζουν τα πάντα στο όνομα του ευρώ… αφορίζω κι εγώ αυτό το κάλπικο πλέον νόμισμα … ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΔΡΑΧΜΙΣΤΗΣ!

… όντως αντι-σημίτης. 

Αν έχω τη στοιχειώδη διαύγεια πνεύματος ώστε να λέω ότι ο Ροκφέλερ, ο Ροτσάϊλντ, ο Σόρος και η Bilderberg, το εβραϊκό λόμπι δηλαδή, έχουν κηρύξει οικονομικό και κρυφο-θρησκευτικό πόλεμο εναντίον των λαών κι αν αφορίζω π.χ. τον προδότη "συγκυβερνήτη" Πάνο Καμμένο που πήγε και τους προσκύνησε προ μηνών παραδεχόμενος δημόσια, ότι είναι οι αφέντες μας με τη περιώνυμη και λίαν προσκυνημένη τότε δήλωσή του: «πάω στο μεγαλύτερο κέντρο αποφάσεων του κόσμου, το Ισραηλιτικό κέντρο των ΗΠΑ!!!» κι αν αυτά μαζί με τη τεράστια ακόμα ύλη που έχω στα κιτάπια μου για την ιστορία του Κώστα Σημίτη και των άλλων εβραίων Ελλήνων πολιτικών που πρόδωσαν το τόπο μας, με καθιστούν εχθρό των εχθρών μας… ΤΟΤΕ ΝΑΙ με τιμή & με καμάρι ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙ-ΣΗΜΙΤΗΣ!

Και τέλος … είμαι όντως με τιμή & με καμάρι ...και Ρατσιστής! 

Αν για όλα τα παραπάνω κάποιοι εχθροί σας τυχόν με αποκαλέσουν και ρατσιστή… ΤΟΤΕ ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ … όπως θα είμαι και χρυσαυγίτης που σαφώς δεν είμαι, όπως θα είμαι και κουμουνιστής, που σαφώς και δεν είμαι, όπως θα είμαι και χουντικός, που σαφώς και δεν είμαι, όπως θα είμαι κατ’αυτούς και πολλά άλλα που σαφώς και δεν θα είμαι!

Αυτό που σίγουρα όμως είμαι και τους πειράζει σφόδρα, είναι:

Περήφανος Έλληνας, πατριώτης και αγωνιστής!!!

Κι αυτά ...μόνο νεκρός θα τα απολέσω...............



Έγραψε ο δημοσιογράφος : Βασίλης Κασιμάτης

Το εν Αθήναις Δημόσιον Σήμα

ΠΕΡΙΚΛΗΣ

Οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων, από τήν εποχήν ακόμη τών Μινυών (4000 π.Χ ),  ετίμησαν τούς μεγάλους νεκρούς των καί πρός τούτο ήγειραν τάφους,οι οποίοι έγιναν σύμβολα ιερά,προπάντων διά τάς  επερχομένας γενεάς τών Ελλήνων.Τους Έλληνας έκτοτε εμιμήθησαν και άλλοι λαοί.

Η Ελλάς έχει τάφον Στρατιώτου,έχει μνημείον Αγνώστου Στρατιώτου. Εύγε!!!! Στερείται όμως Ηρώου τού Έθνους.

Καί τούτο διότι τό Ηρώον αυτό,ευρίσκεται αφανές-λησμονηθέν υπό τό χώμα  τής Αττικής,υπό τήν τεφραν τών αιώνων.Εκαλείτο δέ Δημόσιον Σήμα καί τοποθετείται μεταξύ Κεραμεικού καί Κολωνού. Τήν θέσιν αυτήν ο Παυσανίας απεκάλει<<Έξω Κεραμεικός>>,απετέλει δέ  η θέσις αυτή Χώρον Ιερόν καί Σήμα Τιμής. Η ευρυτέρα περιοχή,ο Δημος τού Κεραμικού,ήτο κατά τόν Θουκυδίδην,τό Κάλλιστον Προάστιον τών Αθηνών.[ Δυστυχώς,τό Δημόσιον αυτό Σήμα, σήμερον κατήντησεν Άσημον διότι ο καθείς από ημάς επέρασε καί επάτησεν εξ αγνοίας ανεβλαβώς,τούς τάφους πλείστων ενδόξων Ελλήνων οι οποίοι ευρίσκονται εκεί].

Εις το Δημόσιον Σήμα έχουν ταφή οι ένδοξοι άνδρες της Αθηναϊκής Πολιτείας

(Σόλων,Περικλής,Μιλτιάδης,Κίμων,Φωκίων,κ.λ.π.), όσοι Αθηναίοι έπεσαν εις τούς πολέμους καί οι σύμμαχοι αυτών Δημοσία Δαπάνη.Ευρίσκονται δηλαδή εκεί <<τά Κόκκαλα τών Ελλήνων τά Ιερά>>.

Σχετικώς μέ τό Δημόσιον Σήμα,(τό οποίον εκαλείτο καί Πολυάνδριον),δηλαδή τήν ακριβήν θέσιν του,τήν διάταξιν τών μνημείων,τήν έκτασιν αυτών,εις ποίον ή ποίους ανήκει έκαστος τάφος ή κοινοτάφιον,έχουν περισωθή αρκετές μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων(Αριστοφάνης,Ξενοφών,Θουκυδίδης κ.λ.π.).

Ιδιαιτέρως ανφέρεται εις αυτό ο περιηγητής Παυσανίας εις τό κεφ.29 τών Αττικών,όταν επεσκέφθη τάς Αθήνας τόν 2ον μ.Χ αιώνα.Αλλά καί η Αρχαιολογική Σκαπάνη κατά καιρούς(1873,1896,1922,1930),απεκάλυψεν τμήματα τού Δημοσίου Σήματος καί ακόμη ταφικούς περιβόλους,μέ ακεραίους<<Όρους Κεραμεικού>> Επίσης,κατά καιρούς καί όλως τυχαίως,ευρέθησαν επιγραφαί καί ανάγλυφα,τά οποία προέρχονται από τό Δημόσιον Σήμα.Επιγράμματα επίσης  έμμετρα τού Σιμωνίδου καί τού Ευρυπίδου διασωθέντα εις τήν Παλατίνην Ανθολογίαν(VII 258. 105 Bergk-4).

Από τίς αρχές τού 5ου π.Χ. Αιώνος, οι Αθηναίοι διά νά τιμήσουν τούς ενδόξους νεκρούς τών πολέμων,εδημιούργησαν ένα δημόσιον νεκροταφείον  εις τόν δρόμον ο οποίος αρχίζει από τήν Θριασίαν Πύλην(Δίπυλον) καί καταλήγει εις τήν Ακαδήμειαν καί είχε μήκος περίπου 1500 μέτρα. Τό δίπυλον ήτο η μία από τίς δύο πύλες τού οχειρωματικού τείχους τό οποίον κατεσκεύασεν ο Θεμιστοκλής τό 478 π.Χ., δύο έτη μετά τήν Ναυμαχίαν τής Σαλαμίνος.Η Ακαδήμεια ήτο η Φιλοσοφική Σχολή τήν οποίαν ίδρυσεν ο Πλάτων,εις τό Δάσος τού ήρωος Ακαδήμου. Η άλλη Πύλη ήτο η Ιερά Πύλη από τήν οποίαν άρχιζε η Ιερά Οδός πρός Ελαυσίνα. Αμέσως έξω από τό Δίπυλον,ο Δρόμος είχε πλάτος 40 μέτρα,τό οποίον πλάτος καθώριζαν οι δύο απέναντι <<όροι Κεραμεικού>>(ο ένας ευρέθη ακέραιος,τού άλλου ευρέθη η βάσις). Ο Παυσανίας αναφέρει ότι εκεί υπήρχε Περίβολος Ιερού τής Αρτέμιδος,η οποία ελατρεύετο μέ τά ονόματα  Αρίστη καί Καλλίστη.Εκεί ήτο καί ο χώρος συγκεντρώσεως μεγάλου πλήθους πολιτών κατά τίς δημόσιες τελετές. Εκεί πλησίον έγινε καί τό <<Πολυάνδριον>> γιά τούς νεκρούς τού πρώτου έτους τού Πελοποννησιακού Πολέμου γιά τούς οποίους ο Περικλής,όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης,εξεφώνησε τόν περίφημον Επιτάφιον Λόγον,ενώπιον μεγάλου πλήθους. Παρομοίους λόγους εκεί είχαν εκφωνήσει ο Αριστείδης,γιά τούς πεσώντες στίς Πλαταιές, ο Γοργίας, ο Λυσίας,ο Αισχίνης,ο Φωκίων,ο Ισοκράτης καί άλλοι,ολων δέ αυτών τό θέμα ήτο,η πίστις πρός τήν Αθηναϊκήν Πολιτείαν,ο σεβασμός καί ο έπαινος τών προγόνων καί τών  νεκρών, οι οποίοι εθυσίασαν τήν ζωήν των,πιστοί εις τόν όρκον....Ού καταισχυνώ όπλα τά ιερά...       Αμέσως μετά μέ κατεύθυνσιν πρός τήν Ακαδήμειαν,εκατέρωθεν τού δρόμου ήσαν οι δημόσιοι ταφικοί περίβολοι,αυστηρώς οριοθετημένοι μέ τούς <<Όρους Κεραμεικού>>.Αναφέρονται, ο τάφος τού Σόλωνος τού μεγάλου νομοθέτου καί αναμορφωτού τών Αθηνών,ο τάφος τού στρατηγού Θρασυβούλου(ο οποίος υπηρέτησε τάς Αθήνας ως στρατηγός καί απέθανεν τό 389 π.Χ.),ο τάφος τού Περικλέους,ο τάφος τού ενδόξου στρατηγού καί ναυάρχου Χαβρίου( κηδεμόνος τού επίσης ενδόξου Φωκίωνος τού διατελέσαντος στρατηγού τών Αθηνών σαράντα πέντε φορές καί φίλου τού Μ.Αλεξάνδρου,πρός τόν οποίον μόνον ο Μ. Αλέξανδρος έκλεινε τίς επιστολές του μέ τήν φράσιν -Αλέξανδρος Βασιλεύς, Φωκίωνι....Χαίρειν!!!-). Εκεί ευρίσκονται καί οι τάφοι,τού νικητού τού Μαραθώνος Μιλτιάδου[Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι,χρυσόφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν],τού νικητού τών Λακεδαιμονίων στή Ναύπακτο Φορμιώνος,τού μεγάλου στατιωτικού καί πολιτικού ανδρός Κίμωνος,τού ελευθερωτου τής Κύπρο,[ο οποίος ενίκησεν εις  όλες τίς μάχες μέ τούς βαρβάρους καί οι Αθηναίοι πρός τιμήν του τόν εστεφάνωσαν μέ τρείς στεφάνους ανδρείας καί έστησαν τρείς Ερμαϊκάς Στήλας],τού Κόνωνος καί τού υιού του Τιμοθέου,οι οποίοι είχαν επιτελέσει λαμπρά κατορθώματα. Λέγεται ότι η Εκκλησία τού δήμου εψήφισε τήν μεταφοράν καί τήν ταφήν εκεί καί τών οστών τού Αλκιβιάδου καί εκείνων τού Ξενοφώντος,όταν εξηλείφθησαν οι πρός αυτούς κατηγορίες. Κατά μήκος τού δρόμου,(εις τάς παρειάς αυτού πάντοτε),ευρίσκονται,τό κοινοτάφιον τών Θεσσαλών ιππέων,οι οποίοι  παρά τό πλευρόν τών Αθηναίων επολέμησαν τούς Πελοποννησίους,οι οποίοι Πελοποννήσιοι υπό τόν βασιλέα Αρχίδαμον είχαν εισβάλει στήν Αττικήν,τό κοινοτάφιον τών Κρητών τοξοτών,οι οποίοι επολέμησαν μέ τούς Αθηναίους στήν Σικελία,καί τό κοινοτάφιον τών χιλίων νεκρών τής μάχης τής Χαιρωνείας εναντίον τών Μακεδόνων τό 338 π.Χ. Εις τό Δημόσιον Σήμα  έχουν ενταφιασθή επίσης, ο μεγαλύτερος γλύπτης όλων τών εποχών Φειδίας καί ο φιλόσοφος Ζήνων ο Κιτιεύς γιά τόν οποίον η εκκλησία τού Δήμου είχεν αποφασίσει <<οικοδομήσαι τάφον επί τού Κεραμεικούδημοσία>>,ο μεταρρυθμιστής Κλεισθένης,ο οποίος εσχημάτισε τίς δέκα φυλές,ο ζωγράφος Νικίας καί άλλοι. Τέλος αναφέρομεν ότι  εκεί υπάρχουν μνημεία γιά όλους τούς Αθηναίους ,οι οποίοι εφονεύθησαν σέ πεζομαχίες ή ναυμαχίες,αλλά καί συμμάχων οι οποίοι επολέμησαν υπέρ τών Αθηναίων. Δέν ετάφησαν εκεί οι αγωνισθέντες στόν Μαραθώνα,διότι αυτοί διά τήν ανδραγαθίαν των ετάφησαν επί τόπου.[Εις τό Μαραθώνειον Άλσος].

Πιστεύω ότι πρέπει, διά συστηματικής μελέτης καί γραφής, νά αποκαλυφθούν οι τάφοι τού δημοσίου σήματος,μετά τών πολυαρίθμων ενεπιγράφων στηλών,επί τών οποίων πλήν άλλων,καί επιγράμματα μεγάλων ποιητών θά αναγράφωνται,μάχαι άγνωστοι θά αναφέρωνται καί πρόσωπα ένδοξα καί άλλα, τών οποίων τά ονόματα ελησμονήθησαν, θά καταστούν καί πάλιν γνωστά.

Καί θά πρόκεινται οι τάφοι αυτοί διδάγματα εις τούς επιγιγνομένους πρός διαιώνισιν τών υψηλών ιδανικών,τών οποίων οι εις τό Δημόσιον Σήμα κείμενοι νεκροί υπήρξαν πιστοί μέχρι θανάτου καί άριστοι τούτων υπερασπισταί καί διδάσκαλοι τού καλώς αποθνήσκειν υπέρ πάσης Ευγενούς Ιδέας καί δή καί υπέρ τής ευγενεστάτης όλων,όπως είναι η πρός τήν Ελευθερίαν καί τό Μεγαλείον τής Πατρίδος.

Πιστεύω ότι η σύγχρονος Ελλάς δέν θά επιτρέψει νά καταστραφή ο ιερός αυτός τόπος,δέν θά επιτρέψη τόν αφανισμόν τού τάφου τού Περικλέους,τού τάφου τού Σόλωνος , τών τάφων τών υπέρ Πατρίδος πεσόντων,όπως δυστυχώς έγινε μέ τό ανάκτορον τού Κάδμου εις Θήβας,τού Τύμβου τών Σαλαμινομάχων καί τόσων άλλων ιστορικών θησαυρών. Δεν πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να επιτρέψη να οικοδομηθούν τζαμιά με μιναρέδες εκεί που είχεν ανεγερθή μια υπέρλαμπρη Σχολή, Η Ακαδημία του Πλάτωνος,η οποία μέσα σε αμέτρητους χρόνους είχεν απείρους απηχήσεις και επιβιώσεις μέχρις αυτές ακόμη τις ημέρες μας. Γιατί ίσως ο τάφος τού Περικλέους καί τών άλλων Αθηναίων νά έχουν εξαφανισθή κατά τήν πάροδον τών χιλιετιών.Ίσως κατά τήν ανασκαφήν δέν τούς επανεύρωμεν αθίκτους. Αλλά τί σημαίνει τούτο;

Η Ελλάς αναζητεί καί επί χιλιατίας ανεζήτησε τό ΣΥΜΒΟΛΟΝ. Και ο Ελαιών ,δεν είναι ο τόπος όπου πρέπει να κατασκευασθούν γήπεδα ποδοσφαίρου,εμπορικά καταστήματα και μιναρέδες,αλλά ούτε καταυλισμοί προσφύγων.Γι/αυτά υπάρχουν άλλα μέρη. Ο ΕΛΑΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟΝ. ΤΟ  ΔΗΜΟΣΙΟΝ  ΣΗΜΑ  ΕΙΝΑΙ  ΣΥΜΒΟΛΟΝ.

Σύμβολον πνεύματος,σύμβολον ηρωϊσμού,σύμβολον ελευθερίας το οποίον αναζητεί ,όπως ανεζήτη  πάντοτε  η ΕΛΛΑΣ.

Κάπου εκεί υπό τά χώματα τού Κεραμεικού παραμένει καί περιμένει νά έλθη εις τήν επιφάνειαν τό απαράμιλλον τής Eλλάδος Ηρώον.

Τολμήστε το και πραγματοποιήστε το σεις ,οι σημερινοί ηγέτες.Και να  γνωρίζετε,ότι η Ιστορία θα σας ευγνωμονή και θα γράψη με χρυσά γράμματα τα ονόματά σας εις τας  Δέλτους της.      ΕΛΠΙΖΟΜΕΝ και ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝ  

Η αντιστασιακή δράση του Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα – Διγενή, κατά τη γερμανική κατοχή

Εις μνήμην Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα – Διγενή

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο επιβεβαιώνει και καταρρίπτει όλα τα μυθεύματα αυτόκλητων ιστορικών κατά της «X» και του αρχηγού της.

Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που ανέδειξε η νεότερη κυπριακή ιστορία, με σημαντική προσφορά και στην ευρύτερη ελληνική Iστορία. Ο Γεώργιος Γρίβας έλαβε μέρος και διακρίθηκε σε όλους τους αγώνες του Έθνους, από τη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922), στο Έπος της Πίνδου (1940-1941) στην Εθνική Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής (1941-1944) και στην απόκρουση της κομουνιστικής προσπάθειας για μετατροπή της Ελλάδας σε Λαϊκή Δημοκρατία (1944). Η κορυφαία, όμως, εθνική συνεισφορά του ήταν η οργάνωση και η διεξαγωγή του επικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), που οδήγησε στην ανεξαρτησία της Κύπρου.
Στο σημείωμα που ακολουθεί, φέρουμε σε γνώση του κυπριακού Ελληνισμού ένα ιδιαίτερα βαρυσήμαντο και ιστορικό ντοκουμέντο, το οποίο υπογράφει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος και με το οποίο επιβεβαιώνεται η αντιστασιακή δράση του Γεώργιου Γρίβα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας. Το έγγραφο αυτό, το οποίο ήταν άγνωστο σ’ εμάς, φέρει ημερομηνία 14 Ιουνίου 1947 και κατά τον πιο κατηγορηματικό τρόπο επιβεβαιώνει ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, ότι ο Γεώργιος Γρίβας και η οργάνωση της οποίας ηγείτο, η «Χ», ανέπτυξαν πλούσια αντιστασιακή δράση. Στη συνέχεια παραθέτουμε αυτούσιο το ιστορικό αυτό έγγραφο, το οποίο δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Γιώργου Ν. Καραγιάννη, «Η Εκκλησία από την Κατοχή στον Εμφύλιο»:
Αθήνα 2001. σσ. 353-354
«Βεβαίωσις Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος βεβαιοί ότι ο αντισυνταγματάρχης κ. Γεώργιος Γρίβας, αρχηγός της Εθνικής Στρατιωτικής οργανώσεως «Χ» κατά την περίοδο της κατοχής:
1. Ευρίσκετο εν στενή επαφή μετ’ εμού διά την τηρητέαν στάσιν υπό της οργανώσεως «Χ» και ελάμβανε οδηγίας, τας οποίας είχον εξ επαφών μου μετά της εν Καΐρω Ελληνικής Κυβερνήσεως και προς τα οποίας ούτος συνεμορφώθη.
2. Οργάνωσε μαχητικά τμήματα εντός των πόλεων Αθηνών – Πειραιώς και εις τα Περίχωρα, διά δράσιν κατά του κατακτητού και ειδοποίησε τόσο την Ελληνικήν Κυβέρνησιν Καΐρου όσον και το στρατηγείον Μ. Ανατολής, ότι αυταί ήσαν εις την διάθεσίν των δι’ οιανδήποτε αποστολήν.
3. Εξόπλισεν τα τμήματα ταύτα δι’ οπλισμού προερχόμενοι εξ αγοράς διά συλλεγέντων εράνων υπό της εν Αθήναις Εθνικής Επιτροπής.
4. Απέστειλε αξιωματικούς της οργανώσεως δι’ ενίσχυσιν των ανταρτικών σωμάτων Ζέρβα και Ψαρρού.
5. Συνειργάζετο μετά της εν Αθήναις μυστικής αγγλικής υπηρεσίας πληροφοριών «Κόδρος», μετά της οποίας είχον θέσει τούτον εις επαφήν, και εις την οποίαν διέθεσε προσωπικόν εξ αξιωματικών και πολιτών της οργανώσεων διά την συλλογήν πληροφοριών προς όφελος του Στρατηγείου Μ. Ανατολής.
6. Παρέδωσε εις ενταύθα Αγγλικήν υπηρεσίαν διάγραμμα των ναρκοπεδίων των λιμένων Πατρών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, προς αποστολήν τούτου εις το Γενικόν Στρατηγείον Μ. Ανατολής.
7. Ηρνήθη οιανδήποτε συνεργασίαν της οργανώσεως μετά της Κυβερνήσεως Ράλλη, ου ένεκεν αρκετοί αξιωματικοί αυτής εδιώχθησαν. Ο ίδιος δε ο αρχηγός της οργανώσεως, διατεθείς εις τα τάγματα ασφαλείας διά διαταγής της Κυβερνήσεως Ράλλη, δεν συνεμορφώθη προς την διαταγήν ταύτης, εξ ου και εστερήθη των αποδοχών του και εδιώχθη, επιχειρηθείσης μάλιστα υπό της Κυβερνήσεως Ράλλη και της συλλήψεώς του.
8. Λόγω της δράσεώς του ταύτης εδιώκετο απηνώς μετά των κυριωτέρων συνεργατών του υπό των Γερμανών από τον Μάρτιον 1943 μέχρι και της αποχωρήσεώς των εξ Ελλάδος, και
9. Επί παρουσία μου παρεδόθη υπό του κ. Χρήστου Ζαλοκώστα εις τον αντισυνταγματάρχη κ. Γ. Γρίβα, ως αρχηγόν της στρατιωτικής οργανώσεως «Χ», αποσταλέν προς αυτόν τηλεγράφημα εκ Καΐρου υπό του τότε πρωθυπουργού κ. [Γεωργίου] Παπανδρέου έχον ούτως:
«Εθνική Ένωσις απολύτως αναγκαία. Δι’ επίτευξιν σκοπού ωρίσαμεν Στρατιωτικόν Διοικητήν Αττικής. Σας διατάσσομεν εκτελέσητε διαταγάς του, όταν κληθήτε διά στρατιωτικήν ενέργειαν».
Εν Αθήναις τη 14η Ιουνίου 1947
Ο Βεβαιών Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος»
Το άνω έγγραφο αποτελεί μιαν αποστομωτική απάντηση στους αυτόκλητους «ιστορικούς» της αριστεράς ή των «συνοδοιπόρων» της, οι οποίοι εμφανίζονται κατά καιρούς να γράφουν αβασάνιστα ότι «Η «Χ» δεν είχε την παραμικρή δράση κατά των Γερμανών» (βλ. Μακάριος Δρουσιώτης, «ΕΟΚΑ: Η σκοτεινή όψη» σ. 28). Η ιστορική βαρύτητα της μαρτυρίας του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, καταδεικνύεται από την πορεία του θαυμαστού αυτού Έλληνα ιεράρχη και από την προσφορά του στο Έθνος.
Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης (1881 – 1949) διετέλεσε Μητροπολίτης Τραπεζούντας (1913 – 1913) σε μιαν ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Ήταν τότε που ο Κεμάλ Αττατούρκ επιχειρούσε να αφανίσει τους Ποντίους. Έλαβε μέρος στις διαπραγματεύσεις για την τύχη του Πόντου και συνεργάστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως αποκρισάριος του Οικουμενικού Θρόνου. Το 1938 ο Χρύσανθος εκλέγηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και παρέμεινε στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο μέχρι το 1941. Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση των δοσίλογων του Γεώργιου Τσολάκογλου (γνωστή ως κυβέρνηση Κουΐσλινγκς). Η άρνηση του Χρύσανθου να συνεργαστεί με τους Ναζί προκάλεσε την αντίδραση των γερμανικών κατοχικών αρχών και τον υποχρέωσαν να απομακρυνθεί από τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο.
Ο Χρύσανθος έχει και μιαν ενδιαφέρουσα σύνδεση με την Κύπρο. Την περίοδο της χηρείας του Αρχιεπισκοπικό Θρόνου της Κύπρου, μετά το θάνατο του Κύριλλου του Γ΄ (1933) ο Χρύσανθος προτάθηκε για Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Οι Άγγλοι, όμως, αντέδρασαν άμεσα και δεν τον δέχθηκαν, γιατί αντιλαμβάνονταν ότι οι εθνικές και αγωνιστικές περγαμηνές τού Χρύσανθου και η ισχυρή προσωπικότητά του θα φούντωναν ακόμη περισσότερο τον ενωτικό πόθο των Κυπρίων.
Με αυτό το σύντομο οδοιπορικό στους αγώνες και τη δράση του Χρύσανθου, καταδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η βεβαίωση, που υπογράφει για την εθνική προσφορά του Γεώργιου Γρίβα κατά την Κατοχή, αποκτά τεράστια ιστορική βαρύτητα. Όταν φυσιογνωμίες, όπως του πρώην Μητροπολίτου Τραπεζούντας, επιβεβαιώνουν και επικυρώνουν την εθνική προσφορά του Αρχηγού Διγενή κατά την περίοδο της Κατοχής, οι εμπάθειες και οι διαστρεβλώσεις των κονδυλοφόρων της κομουνιστικής αριστεράς εναντίον του Γεώργιου Γρίβα μένουν στο κενό.
Η κομουνιστική Αριστερά στην Κύπρο και στην Ελλάδα δεν συγχώρεσαν στον Γεώργιο Γρίβα το γεγονός ότι το Δεκέμβριο του 1944 τους ανέτρεψε τα σχέδια να μεταστρέψουν την Ελλάδα σε Λαϊκή Δημοκρατία. Η ιστορία, όμως, και η συνείδηση του Ελληνισμού τον έχει κατατάξει μεταξύ των εξέχουσων φυσιογνωμιών του Έθνους. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η Ελληνική όσο και η Κυπριακή Βουλή έχουν ανακηρύξει τον Γεώργιο Γρίβα – Διγενή άξιον τέκνον της πατρίδος, με την ανοχή τόσο της ΕΔΑ (το 1959) όσο και του ΑΚΕΛ (το 1974).
Πηγή ΕΛΛΑΣ

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

          

Φίλες & φίλοι μην βιαστείτε να απαντήσετε διαβάζοντας μόνο το τίτλο.

Και μπαίνω στο θέμα. 

Θεωρώ ότι αν υπήρχε ένα κόμμα που να στελεχωνόταν 100% από απόστρατους αξιωματικούς, αυτό το κόμμα θα ήταν και ο "Μεσσίας" που σήμερα προσεύχεται να έρθει, όλος ο πονεμένος Ελληνικός λαός. 

Από όλα τα «όπλα». 

Στρατό, ναυτικό , αεροπορία, λιμενικό, αστυνομία, πυροσβεστική. 

Και από ηλικίες συνταξιούχων, ήτοι από 50 έως 70. 

Καήκαμε από τα παιδαρέλια! 

Και εξηγώ το γιατί…

1. Ο στρατιωτικός είναι ο μόνος σπουδαγμένος Έλληνας που κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του διαδρομής, ζούσε με το τρίπτυχο: πατρίδα – θρησκεία – οικογένεια. 

Ούτε καταλήψεις, ούτε Gay Parades, ούτε «ξέρεις ποιανού ‘μαι εγώ ρε», ούτε κοπάνες και αιώνιο φοιτηταριό. 

Στις στρατιωτικές ακαδημίες δεν έχει τέτοια!

2. Έμαθαν να υπηρετούν και όχι να υπηρετούνται. 

Γνωρίζουν τι σημαίνει θυσία και πόνος, άρα είναι σε θέση να κατανοήσουν το λαό και τα προβλήματα του. Μια ζωή ολάκερη να προστατεύουν, άρα ικανοί να προστατεύσουν τη κατοικία, το βίος και το μέλλον των παιδιών μας.

3. Ξεκίνησαν καθαρίζοντας τουαλέτες και συμπλήρωσαν ένσημα σε αντίθεση με τους κοινοβουλευτικούς τσαρλατάνους, που η αφρόκρεμα τους αποτελείται από ανεπάγγελτους βολεμένους.

4. Έμαθαν να πολεμούν, να μην παραδίδονται και όχι να συνθηκολογούν στον κάθε Σόϊμπλε και να σκύβουν το κεφάλι στη κάθε Μέρκελ. 

Έμαθαν να κρατούν ψηλά τη σημαία και όχι να εκδίδουν νομοθετικές ρυθμίσεις για την αποποινικοποίηση του καψίματος της από αναρχικούς!!

5. Έμαθαν το σεβασμό, έζησαν φορώντας και τιμώντας τη στολή, σήμερα ξέρουν τι σημαίνει πρωτόκολλο, ξέρουν να υποδεχτούν έναν Ομπάμα δίχως να ξύνουν τα @αρχ…δι@ τους.

6. Στη κορύφωση της καριέρας τους διοίκησαν τάγματα, συντάγματα, μεραρχίες. 

Και μην ξεχνάμε ότι για να διοικήσεις μια μεραρχία αντιμετωπίζεις τα οικονομικά της, πρέπει να δώσεις λύση στα προβλήματα υγείας, εργασίας, κίνησης, εστίασης, ψυχαγωγίας, τάξης, ηθικής ακόμα και παιδείας. 

Συνεπώς, είναι αυτοί κι αν μπορούν να διοικήσουν ένα κράτος.

Σε αντιδιαστολή, όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, αντί να έχουμε τέτοιους κυβερνήτες, είχαμε κατά 80% γιατρούς και δικηγόρους. 

Έλεος!! 

Χρειάζονται κι αυτοί αλλά, σε ποσοστό άντε στο 10%!!

Φανταστείτε λοιπόν μια κυβέρνηση, με πρωθυπουργό έναν άνθρωπο σαν το Σμηναγό Στράλη που είπε μέσα από το αεροπλάνο του εκείνο το «Έλληνες σηκώστε το κεφάλι ψηλά» κι ανατριχιάσαμε όλοι. 

Και υπουργικό συμβούλιο που να απαρτίζεται από τους συντρόφους αξιωματικούς εκείνων που έπεσαν στα Ίμια, εκείνους που φυλάνε τα σύνορα μας στον Έβρο, εκείνους που καθημερινά και για δεκαετίες … κάθε πρωί χαιρετούν στρατιωτικά και με ευλάβεια την Ελληνική Σημαία μας. 

Αυτούς που ξέρουν τι σημαίνει Ελλάδα, Ορθοδοξία, Χριστά ήθη, Ελληνική κουλτούρα και ταυτόχρονα τεχνολογία, πρόοδο, στόχοι, σκοποί!!! 

Και αναφέρομαι σε αξιωματικούς μέχρι το βαθμό του Ταξίαρχου, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό που περνάει τις "κρίσεις" για το βαθμό του Υποστρατήγου, το πετυχαίνουν λόγω παλιοκομματικής εξάρτησης (με αρκετές όμως εξαιρέσεις!).

Φίλες και φίλοι μετά από 42 χρόνια της μεταπολίτευσης… χορτάσαμε. 

Εδώ που φτάσαμε… μόνο ο στρατός!! 

Τέρμα τα λόγια τα κενά.

Έγραψε ο δημοσιογράφος : Βασίλης Κασιμάτης