ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ? ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ-------

Στον καθημερινό μας λόγο χρησιμοποιούμε διαχρονικές φράσεις λαϊκής σοφίας, την προέλευση των οποίων οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε. Οι φράσεις αυτές κρύβουν μία μικρή ιστορία, με άγνωστους σε εμάς πρωταγωνιστές, η οποία αφενός έχει κάτι να μας διδάξει, και αφετέρου απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο ζωής και δράσης των ανθρώπων μίας άλλης εποχής.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων η λαϊκή αυτή σοφία, έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο, αποδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την συνέχεια του Ελληνισμού, εφόσον τις ίδιες φράσεις χρησιμοποιούμε και σήμερα.

Οι άνθρωποι μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές, ταυτόχρονα όμως, εύκολα διαπιστώνει κανείς, πως στην πραγματικότητα μοιραζόμαστε διαχρονικά τα ίδια πάθη, φόβους, ανησυχίες και ελπίδες.

ΧΤΥΠΑ ΞΥΛΟ
«Απτεσθαι ξύλου», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Λόγω της πεποίθησης τους πως στα δένδρα κατοικούσαν νύμφες (Δρυάδες/Αμαδρυάδες) χτύπαγαν το ξύλο του κορμού των δένδρων για να επικαλεστούν την προστασία τους, καθώς οι νύμφες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις ευχές των ανθρώπων. Αυτή η συνήθεια συνηθίζεται ακόμα και σήμερα, όταν ακούμε κάτι το οποίο δεν θέλουμε να μας συμβεί…
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ
Η παροιμιώδης αυτή έκφραση, προέρχεται από τον μύθο του Αισώπου, «Ανήρ κομπαστής», και χρησιμοποιείται για όσους καυχιούνται για κάτι και το υποστηρίζουν, αλλά αδυνατούν να αποδείξουν τα λεγόμενά τους. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας αθλητής που βρισκόταν στην Αθήνα καυχιόνταν συνέχεια ότι σε αγώνες στην Ρόδο είχε πραγματοποιήσει ένα τεράστιο άλμα. Καθώς δεν τον πίστευε κανείς, αυτός έλεγε στους Αθηναίους να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν τους θεατές των αγώνων. Τότε ένας Αθηναίος πήγε στο σκάμμα, και με το χέρι έγραψε πάνω στην άμμο τη λέξη «Ρόδος». Κατόπιν γύρισε προς τον καυχησιάρη αθλητή και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα», το οποίο έχει μείνει ως «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα». Το προφανές νόημα είναι ότι ο καθένας έχει οποτεδήποτε την δυνατότητα να αποδείξει τις δυνατότητές του και δεν χρειάζεται η επίκληση μυθικών προγόνων, κατορθωμάτων κτλ.

ΤΑ ΚΡΕΜΑΣΕ ΣΤΟΝ ΚΟΚΟΡΑ
Οι αρχαίοι αγαπούσαν και αυτοί τα τυχερά παιχνίδια, όπως τα κότσια

( ζάρια), αλλά και τα στοιχήματα στις κοκορομαχίες (αλεκτρυονομαχίαι). Όπως συμβαίνει και σήμερα κυρίως στην Ασία, έβαζαν δύο κοκόρια να μαλώσουν και άρχιζαν τα στοιχήματα, για τον νικητή. Έτσι, πάνω στα κοκόρια στοιχηματίζοντας, κρεμούσαν πολλές φορές ακόμα και ολόκληρες περιουσίες. Στον κόκορα κρεμούσαν τα χρήματά τους και όπως συμβαίνει συνήθως με τους παίχτες, τα έχαναν. Από τα αρχαία λοιπόν χρόνια, και από τις κοκορομαχίες, μας έμεινε και η φράση «τα κρέμασε στον κόκορα », που λέμε μέχρι και σήμερα με την ίδια σημασία.

.ΔΕ ΜΥΡΙΣΑ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΜΟΥ
Στην αρχαία Ελλάδα πριν αθλητές μπουν στο στίβο, πολλοί από τους θεατές έβαζαν μεγάλα στοιχήματα, για τον νικητή, όπως γίνεται σε πολλές περιπτώσεις και σήμερα. Πολλοί ακόμη πήγαιναν στα διάφορα μαντεία, για να μάθουν το νικητή. Οι «μάντισσες», «βουτούσαν» τότε τα νύχια τους σ ένα υγρό, από δαφνέλαιο, ύστερα τα έβαζαν κοντά στη μύτη τους κι έπεφταν σ ένα είδος καταληψίας. Τότε ακριβώς έλεγαν και το όνομα του νικητή. Από το περίεργο αυτό γεγονός έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «δε μύρισα τα νύχια μου», που τη λέμε συνήθως, όταν μας ρωτούν για κάποιο γνωστό συμβάν, το οποίο εμείς δεν έχουμε μάθει.

ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ.
Όταν οι Ρωμαίοι κυρίευσαν τις Συρακούσες το 212 π.Χ., μετά από τριετή αντίσταση των Ελλήνων, κάποιοι Ρωμαίοι στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι του Αρχιμήδη, και τον βρήκαν να σχεδιάζει κύκλους στο έδαφος. Ο Αρχιμήδης τους παρακάλεσε να τον αφήσουν να τελειώσει τη λύση κάποιου σπουδαίου προβλήματος που τον απασχολούσε, εξού και οι κύκλοι στο έδαφος. Για αυτό και τους είπε το γνωστό «μη μου τους κύκλους τάραττε». Ο Ρωμαίος στρατιώτης όμως δυστυχώς και τους κύκλους του χάλασε, και τον Αρχιμήδη σκότωσε…!!!! Η φράση όμως έμεινε…
ΚΟΡΑΚΙΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΨΑ.
Φράση που προέρχεται από έναν αρχαιοελληνικό μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, σε κάποια μικρή ορεινή πόλη της αρχαίας Ελλάδας, οι κάτοικοι αποφάσισαν κάποτε να κάνουν μια θυσία στο θεό Απόλλωνα. Το νερό όμως που θεωρούσαν ιερό και το χρησιμοποιούσαν στις θυσίες , βρίσκονταν ανάμεσα σε δύσβατα φαράγγια. Έπρεπε λοιπόν για αυτή τη σημαντική θυσία να στείλουν κάποιον σε αυτή τη δύσκολη και ανηφορική διαδρομή, για να φέρει το «ιερό» νερό. Ξαφνικά, ακούστηκε μια φωνή από ένα δέντρο εκεί κοντά. Ήταν η φωνή ενός κόρακα ο οποίος προσφερόταν να αναλάβει το συγκεκριμένο εγχείρημα.
Παρά την έκπληξη που ένιωσαν οι κάτοικοι ακούγοντας τη φωνή του κόρακα, αποφάσισαν να του αναθέσουν την αποστολή, μιας και με τα φτερά του θα έφτανε γρήγορα και εύκολα στην πηγή που έτρεχε το «ιερό» αυτό νερό. Έδωσαν λοιπόν, οι άνθρωποι στον κόρακα μια μικρή υδρία, αυτός την άρπαξε με τα νύχια του και πέταξε στον ουρανό με κατεύθυνση την πηγή. Ο κόρακας έφτασε γρήγορα στην πηγή.
 Πλάι της αντίκρισε μια συκιά γεμάτη σύκα, και λιχούδης καθώς ήταν άρχισε να δοκιμάζει μερικά σύκα. Τα σύκα όμως ήταν άγουρα, και ο κόρακας αποφάσισε να περιμένει μέχρι να ωριμάσουν, ξεχνώντας όμως την αποστολή που είχε αναλάβει για λογαριασμό των ανθρώπων. Περίμενε τελικά δύο ολόκληρες μέρες ώσπου τα σύκα ωρίμασαν.
 Έφαγε πολλά μέχρι που κάποια στιγμή θυμήθηκε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο είχε έρθει στην πηγή. Άρχισε να σκέφτεται λοιπόν, πώς θα δικαιολογούσε την αργοπορία του στους κατοίκους της πόλης. Τελικά γέμισε με νερό τη μικρή υδρία, άρπαξε με το ράμφος του ένα μεγάλο φίδι το οποίο διέκρινε να κινείται κοντά στους θάμνους και πέταξε για την πόλη.
 Όταν ο κόρακας έφτασε στην πόλη, οι κάτοικοι θέλησαν να μάθουν το λόγο για τον οποίο άργησε να επιστρέψει με το νερό από την πηγή.
Ο κόρακας αφού άφησε κάτω την υδρία και το φίδι, και ισχυρίστηκε ότι το συγκεκριμένο φίδι ρουφούσε το νερό από την πηγή, με αποτέλεσμα αυτή να αρχίσει να ξεραίνεται. Έπειτα τους είπε πως όταν το φίδι αποκοιμήθηκε, αυτός γέμισε την υδρία με το νερό και γράπωσε και το φίδι για να το παρουσιάσει στους κατοίκους. Οι άνθρωποι τον πίστεψαν και σκότωσαν το φίδι χτυπώντας το με πέτρες και ξύλα.
 Όμως, το φίδι αυτό ήταν του θεού Απόλλωνα, και ο θεός του φωτός οργισμένος αποφάσισε να τιμωρήσει τον κόρακα για το ψέμα του. Έτσι από εκείνη την ημέρα, κάθε φορά που ο κόρακας προσπαθούσε να πιει νερό από κάποια πηγή, αυτή στέρευε.
 Κράτησε πολύ καιρό το μαρτύριο αυτό της δίψας του κόρακα, μέχρι που ο Απόλλωνας τον λυπήθηκε και τον έκανε αστέρι στον ουρανό. Από τότε, όταν κάποιος διψούσε πολύ, έλεγε τη φράση « Κοράκιασα από τη δίψα ». Και αυτή η φράση έχει παραμείνει ως τις μέρες μας.

Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ
Αρχαία ελληνική έκφραση, (Αλωπεκίζειν προς ετέρα αλώπεκα). Παροιμία που λεγόταν για τους απατεώνες και μάλιστα σε περιπτώσεις που κάποιος εξ αυτών, επιχειρούσε να εξαπατήσει άλλον απατεώνα.

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ
Φράση που χρησιμοποιείται για να υποδείξει δολιότητα. Κατά την διάρκεια του Τρωικού πολέμου, O Λαοκόων ένας από τους Τρώες ιερείς του Θυμβραίου Απόλλωνα, προειδοποίησε τους συμπατριώτες του Τρώες, (μάταια) να μη δεχθούν το δώρο που πρόσφεραν οι Έλληνες -οι Δαναοί- στους Τρώες, όταν υποτίθεται ότι αποφάσισαν να τερματίσουν την πολιορκία τους. To προκείμενο δώρο ήταν, εννοείται, ο Δούρειος ίππος. Δώρο που αποδείχθηκε θανάσιμο και καταστροφικό για τους Τρώες, και την αγαπημένη τους πόλη, την Τροία.
ΚΑΒΑΛΗΣΕ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ
Είναι μια έκφραση που ίσως προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα. Οι Σπαρτιάτες το έλεγαν για να πειράξουν τον Αγησίλαο. Ο Αγησίλαος αγαπούσε πολύ τα παιδιά του και όταν ήταν μικρά έπαιζε μαζί τους, καβαλώντας σαν σε άλογο, ένα καλάμι. Κάποια μέρα όμως τον είδε ένας φίλος του σε αυτή την στάση και ο Αγησίλαος τον παρακάλεσε να μην πει τίποτα σε κανέναν.
Αλλά εκείνος δεν κράτησε τον λόγο του και το είπε σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά – σιγά σε όλους και να φθάσει στις μέρες μας, με αλλαγμένη την ερμηνεία του (το λέμε όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον ότι πήραν τα μυαλά του αέρα).
ΣΕ ΤΡΩΕΙ Η ΜΥΤΗ ΣΟΥ, ΞΥΛΟ ΘΑ ΦΑΣ
Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως ο «κνησμός», η φαγούρα, δηλαδή, του σώματος, ήταν προειδοποίηση των Θεών. Πίστευαν πως όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε η αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα. Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας. «Με τρώει το χέρι μου χρήματα θα πάρω», συνηθίζουμε να λέμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθανόταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στα αφτιά και στη μύτη.
 Κάποτε για παράδειγμα, ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον από αυτούς να ξύνει αφηρημένος το αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διέλυσε το συμβούλιο.- Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε. Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο. Ας αναβάλουμε για αργότερα την εκστρατεία. Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν έβλεπαν κανένα παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την ξαναξύσει άλλη φορά. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση : «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας».
ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ
Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λεει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: « Τί είναι αυτά που μου λες; Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα».Το «πράσσειν άλογα» λοιπόν, δεν είναι πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος «πράττω» ή/και «πράσσω» (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το «πράττειν» ή/και «πράσσειν» και του «άλογο» που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό «λόγος» που σημαίνει λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο το παράλογο, δηλαδή ,Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα.
ΕΝΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΔΕ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
Σ’ έναν από τους μύθους του Αισώπου διαβάζουμε, πως ένας άσωτος και σπάταλος νέος, αφού έφαγε όλη του την περιουσία, δεν του είχε απομείνει παρά ο καινούριος του χονδρός εξωτερικός μανδύας. Κάποια μέρα, λοιπόν, που τυχαία είδε ένα χελιδόνι να πετάει έξω από το παράθυρό του, φαντάστηκε πως ο χειμώνας είχε περάσει και πως ήρθε πια η άνοιξη.
 Πούλησε τότε και το μανδύα σαν αχρείαστο. Αλλά το χειμωνιάτικο κρύο είχε άλλη γνώμη και ξαναγύρισε την άλλη μέρα πιο τσουχτερό. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τη φράση αυτή με τα λόγια: « μία χελιδών έαρ ου ποιεί». Κατά τον Αριστοτέλη: «Το γάρ έαρ ούτε μία χελιδών ποιεί ούτε μία ημέρα». Επίσης, συγγενική είναι η φράση: «Μ’ ένα χελιδόνι, καλοκαίρι δεν κάνει, ούτε μια μέλισσα μέλι» και «μ’ ένα λουλούδι καλοκαίρι δε γίνεται».

ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ
Ο κροκόδειλος όταν θέλει να ξεγελάσει το θύμα του, κρύβεται και βγάζει κάτι παράξενους ήχους, που μοιάζουν καταπληκτικά με κλάμα μωρού παιδιού. Έτσι, αυτοί που τον ακούν, νομίζουν ότι πρόκειται για κάποιο παιδάκι και τρέχουν να το βοηθήσουν… Ο κροκόδειλος τότε επιτίθεται ξαφνικά και σκοτώνει το θύμα του.
Στην αρχαία Ελλάδα ο κροκόδειλος ήταν άγνωστος, οι Έλληνες όμως έμαθαν για αυτόν από τους Φοίνικες εμπόρους, που τους γέμιζε με τρόμο και θαυμασμό για την δύναμη και την πανουργία του κροκόδειλου . Έτσι λοιπόν, παρόλο που στην Ελλάδα δεν υπήρχαν κροκόδειλοι, τα «κροκοδείλια δάκρυα», που λέμε σήμερα γι’ αυτούς που ψευτόκλαινε, είναι φράση καθαρά αρχαία ελληνική.

ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ

Η Έκφραση προέρχεται από αρχαίες Ελληνικές κατάρες. Στον ενικό η λέξη είναι Κατάρα Κατ-άρα Με την πάροδο των χρόνων για λόγους καθαρά εύηχους και μόνο προσετέθη και το «Μ». Δηλαδή: Κατ-άρα-μάρα. Και έτσι στη νεότερη ελληνική έγινε -αρα-μάρα, άρες μάρες, έβαλαν και την «κούφια» ομοιοκατάληκτη λέξη κουκουνάρες (κούφια δεν είναι τα κουκουνάρια;)και δημιουργήθηκε αυτή η καινούρια φράση! την λέμε όταν θέλουμε να δηλώσουμε πως ακούσαμε κάτι χωρίς νόημα και χωρίς ουσία!

ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ
Τη φράση αυτή τη βρίσκουμε για πρώτη φορά σ’ ένα στίχο του Μένανδρου (342-291 π.Χ.),που μιλάει για το γάμο. Ο ποιητής γράφει ότι ο γάμος «…εάν τις την Αλήθειαν σκοπή, κακόν μεν εστίν, άλλ’ αναγκαίον κακόν». Δηλαδή: Εάν θέλουμε να το εξετάσουμε στο φως της αλήθειας, ο γάμος είναι μεν ένα κακό, αλλά «αναγκαίον κακόν». Σ’ ένα άλλο απόσπασμα του Μένανδρου διαβάζουμε -ίσως για παρηγοριά για τα παραπάνω- την εξής περικοπή: «Πάντων ιατρός των αναγκαίων κακών χρόνος εστίν». Επίσης: «αθάνατον εστί κακόν αναγκαίον γυνή». Δηλαδή, η γυναίκα είναι το αιώνιο αναγκαίο κακό.

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος.

Στην αρχαιότητα , όταν ένας γάιδαρος φώναζε πριν αρχίσει μια μάχη, νόμιζαν ότι οι θεοί τους προειδοποιούσαν για τη νίκη. Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. Τότε αποφάσισε ν’ αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες, που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι. Πάνω, όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδο του. – Κατά φωνή κι ο γάιδαρος! έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας. Και διέταξε ν’ αρχίσει η επίθεση, με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες. Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας, που δεν τον περιμέναμε

ΔΕΝ ΙΔΡΩΝΕΙ Τ’ ΑΥΤΙ ΤΟΥ

Την φράση αυτή την χρωστάμε στον πατέρα της Ιατρικής τον Ασκληπιό. Όταν κάποια νεαρή τον ρώτησε, με ποιον τρόπο θα μπορούσε να κάνει τον νεαρό που της άρεσε να την αγαπήσει, αυτός απάντησε : «Να τον κλείσεις σ’ ένα πολύ ζεστό δωμάτιο, την συμβούλευσε, και αν ιδρώσουν τ αφτιά του, θα σ αγαπήσει. Αν δεν ιδρώσουν, μην παιδεύεσαι άδικα». Από την περίεργη αυτή συμβουλή του Ασκληπιού, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση «δεν ιδρώνει τ’ αυτί του», που τη λέμε συνήθως, για τους αναίσθητους και αδιάφορους.

ΔΙΝΩ ΤΟΠΟ ΣΤΗΝ ΟΡΓΗ.

Δώσε τόπο της οργής», φράση που την βρίσκουμε στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (718): «είκε θυμώ και μετάστασιν δίδου». Αυτά τα λόγια λεει ο Αίμωνας στον πατέρα του τον Κρέοντα , που επιμένει να τιμωρήσει την Αντιγόνη, γιατί δεν υπάκουσε στη διαταγή του και έθαψε τον αδελφό της Πολυνείκη. «Είκε» σημαίνει υποχώρησε, «θυμώ και» αντί «και θυμώ μετάοτασιν δίδου» , δηλαδή, και άλλαξε γνώμη, δηλαδή, δώσε τόπο στην οργή. Στις «Ευμενίδες» του Αισχύλου (847) λεει η θεά Αθηνά στο Χορό (των Ευμενίδων): «οργάς ξυνοίσω σοι γεραιτέρα γαρ ει». Η λ έξη οργή έχει και τη σημασία: διάθεσης, των αισθημάτων, όπως κι εδώ «θα δώσω τόπο στην οργή», θα υποχωρήσω και θα ανεχθώ τις διαθέσεις σου (ξυνοίσω που σημαίνει συνοίσω , μέλλων του συμφέρω, εδώ ανέχομαι, συγχωρώ, υπομένω), γιατί είσαι γεροντότερη (Ευριπ. Ελ. 80, Απόσπ. 31) «οργή είκειν» κ.ά.

ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ
Όταν ο Σωκράτης, σε περασμένη πια ηλικία αποφάσισε να μάθει κιθάρα, τον πείραξαν οι φίλοι του, λέγοντας του: «Γέρων ών κίθαριν μανθάνεις;…». Κι ο Σωκράτης τότε απάντησε: «Κάλλιον οψιμαθής ή αμαθής (παραμένειν)».
ΤΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ..
Η έκφραση αυτή έχει παραμείνει από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τις ναυμαχίες που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες. Οποίος μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα τον αέρα μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα άρα και να νικήσει. Έτσι οποίος έπαιρνε τον αέρα ήταν και ο νικητής.
ΑΕΡΑ!
Στην αρχαία Ελλάδα, όταν άρχιζε κάποια μάχη, οι πολεμιστές έπεφταν πάνω στον αντίπαλό τους, φωνάζοντας «αλαλά», λέξη που δεν είχε κανένα νόημα, αλλά ήταν απλώς πολεμική κραυγή. Απ’ αυτό, ωστόσο, βγήκε η λέξη «αλαλάζω» και η αρχαία φράση «ήλόλαζον την νίκην». Ο αλαλαγμός χρησιμοποιήθηκε και στους νεότερους πολέμους, τόσο για εμψύχωση των πολεμιστών, ιδίως στις εφόδους, όσο και σαν επωδός της νίκης, αφού αντικαταστάθηκε η λέξη «Αλαλά» με τη λέξη «Aέρα». Αλλά ποιο ήταν πάλι το γεγονός εκείνο που έκανε τη λέξη «Αέρα» να επικρατήσει σαν πολεμική κραυγή;
Κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων (1912-13), οι οβίδες του εχθρού, που χτυπούσαν εναντίον των οχυρωματικών θέσεων του στρατού μας, δεν έφερναν σχεδόν κανένα αποτέλεσμα, εκτός από το δυνατό αέρα, που δημιουργούσαν ολόγυρα οι εκρήξεις. Σε κάθε τέτοια, λοιπόν, αποτυχημένη βολή, οι Έλληνες στρατιώτες -προπαντός όμως οι θρυλικοί Τσολιάδες- φώναζαν όλοι μαζί «Αέρα!», θέλοντας με τον τρόπο αυτό να εκδηλώσουν τη χαρά τους για την εχθρική αποτυχία (ειπώθηκε για πρώτη φορά από εύζωνα του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων). Η λέξη, όμως, «Αέρα» έγινε ένα πραγματικό σύμβολο κατά τον πόλεμο της 28ης Οκτωβρίου 1940.

ΤΑ ΤΣΟΥΞΑΜΕ
Στην αρχαιότητα, υπήρχαν πολλές γυναίκες, που έπιναν πολύ κρασί, ανακατεύοντας το ποτό τους με μια ειδική σκόνη, που έκανε το κρασί να γίνεται πιο πικάντικο. Απ’ αυτό βγήκε και η φράση «τα τσούξαμε».

ΕΣ ΑΥΡΙΟΝ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ

Αυτή η παροιμιακή φράση είναι του Πλουτάρχου, από το βίο του Πλουτάρχου που αναφέρεται στον Πελοπίδα. Ανήκει στον Θηβαίο στρατηγό Αρχία (4ος αι. π.Χ.), φίλο των Σπαρτιατών, όταν σε ένα συμπόσιο κάποιος του πήγε ένα γράμμα, που περιείχε την πληροφορία ότι κινδύνευε από τους δημοκρατικούς και τον Πελοπίδα που είχε επιστρέψει στη Θήβα από την Αθήνα κρυφά. Βρισκόμαστε στο 379 π.Χ. Ο Αρχίας, πάνω στο γλέντι και μέσα στη χαρά του, πάνω στη μέθη της δύναμής του και της εξουσίας, αμέλησε να το ανοίξει. Αντί να ανοίξει την επιστολή και να τη διαβάσει, την έβαλε στην άκρη λέγοντας «εις αύριον τα σπουδαία», δηλαδή αύριο 8α διαβάσω τα σημαντικά πράγματα που περιέχει αυτή η επιστολή. Αυτό ήταν και το λάθος του. Σε λίγο δολοφονήθηκε και αυτός και οι φίλοι του.
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ
Με την φράση «από μηχανής θεός» χαρακτηρίζουμε ένα πρόσωπο ή ένα γεγονός, που με την απροσδόκητη εμφάνισή του, δίνει μια λύση ή μια νέα εξέλιξη σε περίπτωση αμηχανίας ή διλήμματος. Η καταγωγή της έκφρασης αυτής, ανάγεται στην αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και ειδικότερα στην τραγωδία. Συγκεκριμένα, σε αρκετές περιπτώσεις ο τραγικός ποιητής οδηγούσε σταδιακά την εξέλιξη του μύθου σ’ ένα σημείο αδιεξόδου, με αποτέλεσμα η εξεύρεση μιας λύσης να είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Τότε, προκειμένου το θεατρικό έργο να φτάσει σε ένα τέλος, συνέβαινε το εξής: εισαγόταν στο μύθο ένα θεϊκό πρόσωπο, που με την παρέμβασή του έδινε μια λύση στο αδιέξοδο και το έργο μπορούσε πλέον να ολοκληρωθεί ομαλά. Η έκφραση «ο από μηχανής θεός» καθιερώθηκε, επειδή αυτό το θεϊκό πρόσωπο εμφανιζόταν στη σκηνή του θεάτρου με τη βοήθεια της «μηχανής», δηλαδή ενός ξύλινου γερανού, ώστε να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά, ή καμιά φορά από καταπακτή, εάν επρόκειτο για θεό του Άδη . Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για μια περίπτωση επιφάνειας (θεϊκής δηλαδή εμφάνισης στους θνητούς), που συνέβαινε στο τέλος μιας τραγωδίας, διευκολύνοντας τον τραγικό ποιητή να δώσει μια φυσική λύση στο μύθο του έργου του.

ΤΑ ΣΠΑΣΑΜΕ
Οι αρχαίοι Κρήτες την παραμονή του γάμου τους, συγκέντρωναν σε ένα μεγάλο δωμάτιο διάφορα πήλινα βάζα κι ενώ τραγουδούσαν και χόρευαν, τα έσπαζαν ένα ένα. Η συνήθεια αυτή με τον καιρό, γενικεύτηκε σε όλη την Ελλάδα. Από αυτή την συνήθεια βγήκε η φράση «τα σπάσαμε» που τη λέμε μετά από κάθε διασκέδαση.

ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΚΑΥΓΑ
Ένα από τα αγαπημένα θεάματα των Ρωμαίων και αργότερα των Βυζαντινών, ήταν η ελεύθερη πάλη. Οι περισσότεροι από τους παλαιστές, ήταν σκλάβοι, που έβγαιναν από το στίβο με την ελπίδα να νικήσουν και να απελευθερωθούν. Στην ελεύθερη αυτή πάλη επιτρέπονταν τα πάντα γροθιές, κλωτσιές, κουτουλιές, ακόμη και το πνίξιμο.Το μόνο που απαγορευόταν αυστηρά ήταν οι γρατσουνιές. Ο παλαιστής έπρεπε να νικήσει τον αντίπαλό του, χωρίς να του προξενήσει την παραμικρή αμυχή με τα νύχια, κάτι που δεν ήταν εύκολο, καθώς τα νύχια των σκλάβων, ήταν μεγάλα και σκληρά από τις βαριές δουλειές που έκαναν.Γι’ αυτό λίγο προτού βγουν στο στίβο, άρχιζαν να τα κόβουν, όπως μπορούσαν, με τα δόντια τους. Από το γεγονός αυτό βγήκε κι η φράση «τρωει τα νύχια του για καβγά».

ΓΙΑ ΨΥΛΛΟΥ ΠΗΔΗΜΑ

Από τον πρώτο αιώνα η επικοινωνία των Ρωμαίων με τον ασιατικό κόσμο, είχε σαν αποτέλεσμα την εισαγωγή πληθώρας γελοίων και εξευτελιστικών δεισιδαιμονιών, που κατέκλυσαν όλες τις επαρχίες της Ιταλίας. Εκείνοι που φοβόντουσαν το μάτιασμα, κατάφευγαν στις μάγισσες, για να τους ξορκίσουν μ’ ένα πολύ περίεργο τρόπο: Οι μάγισσες αυτές είχαν μερικούς γυμνασμένους ψύλλους, που πηδούσαν γύρω από ένα πιάτο με νερό. Αν ο ψύλλος έπεφτε μέσα και πνιγόταν, τότε αυτός που τον μάτιασε ήταν εχθρός. Αν συνέβαινε το αντίθετο -αν δεν πνιγόταν δηλαδή-τότε το μάτιασμα ήταν από φίλο, πράγμα που θα περνούσε γρήγορα. Κάποτε μια μάγισσα υπέδειξε σ’ έναν πελάτη της ένα τέτοιο εχθρό με τ’ όνομα του. Εκείνος πήγε, τον βρήκε και τον σκότωσε. Έτσι άρχισε μια φοβερή «βεντέτα» ανάμεσα σε δύο οικογένειες, που κράτησε πολλά χρόνια. Ωστόσο, από το δραματικό αυτό επεισόδιο, που το προξένησε μια ανόητη πρόληψη, βγήκε και έμεινε παροιμιακή η φράση: «Για ψύλλου πήδημα».

ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Με τη φράση αυτή εννοούμε ότι κάποιον τον διώχνουμε, τον απολύουμε από τη δουλειά του για διάφορους λόγους. Αυτή η έκφραση ξεκίνησε από ένα παλιό έθιμο, που είχε την πρώτη εφαρμογή του στη Βαβυλωνία. Όταν ο βασιλιάς ήθελε να αντικαταστήσει έναν άρχοντα, είτε γιατί ήταν ανεπαρκής, είτε γιατί με κάποια σφάλματά του είχε πέσει στη δυσμένειά του, του έστελνε ένα ζευγάρι από παλιά παπούτσια με γραμμένο από κάτω το όνομα αυτού που το λάβαινε. Το έθιμο αυτό το πήραν από τους Βαβυλώνιους και οι Βυζαντινοί και το διατήρησαν ως τα τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας. Σχέση έχει και η άλλη φράση που λέμε: «σε γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια». Δηλαδή δεν σε υπολογίζω, δε σου δίνω αξία, σημασία, σε αγνοώ.


http://www.elikoncc.info/?p=1958

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ? ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ"

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ -ΑΚΗΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ

-ΑΚΗΣ .Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.---
Τα εις -άκης είναι τα παλαιότερα από τα επώνυμα με τις τυπικές μανιάτικες καταλήξεις. Τα συναντάμε ήδη σε διάφορα έγγραφα που έχουν φτάσει ως εμάς και χρονολογούνται απ' το 1600 και εξής.
Τα ανωτέρω επώνυμα είχαν αρχικώς υποκοριστική σημασία, που αργότερα εξελίχθηκε σε πατρωνυμική.
Ο σχηματισμός τους έπαψε, καθώς φαίνεται, οριστικά γύρω στα 1800, οπότε τα επώνυμα αυτά αντικαταστάθηκαν από εκείνα που έχουν καταλήξεις -έας και -άκος, τα γνωστά τυπικά μανιάτικα.
Τα επώνυμα με τις καταλήξεις σε -άκης διατηρούνται μέχρι τελευταία στη μανιάτικη αποικία της Κορσικής, γιατί η ιστορική μοίρα των Μανιατών αυτών υπήρξε διαφορετική.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι τα επώνυμα σε -άκης επιχωριάζουν σήμερα κυρίως στην Κρήτη.
Αυτός είναι ένας λόγος, που μερικοί Μανιάτες, όχι λόγιοι ασφαλώς, πιστεύουν ότι όσοι έχουν τέτοια επώνυμα, κατάγονται από το ανωτέρω νησί.
Φαίνεται ότι πολλοί οδηγήθηκαν σ' αυτή την εσφαλμένη αντίληψη, επειδή τα ονόματα αυτά έπαψαν να σχηματίζονται κατά τη νεώτερη περίοδο. Άλλος λόγος που προκαλεί τη σύγχυση είναι ότι και οι Μανιάτες παλαιότερα φορούσαν βράκες.
Οπωσδήποτε πρέπει να εγκαταστάθηκαν Κρητικοί στη Μάνη καθώς και Μανιάτες στην Κρήτη, αλλά υστερότερα, ιδιαίτερα στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές, όπως τα 1669 (υποταγή της Κρήτης στους Τούρκους), καθώς και στα 1715 (ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους) και 1770 (μετά τα Ορλωφικά).Συνεπως, τα επώνυμα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα παλαιότερα μανιάτικα, που υπήρχαν, όπως είδαμε, πριν από το 1600.
Συνάγεται, εξάλλου, με βάση τη μελέτη των παλαιότερων κρητικών εγγράφων, ότι ονόματα σε -άκης ουσιαστικά δεν συναντώνται στην Κρήτη πριν από το 1700. Απ' αυτό πρέπει να δεχτούμε ότι είναι πιθανότερη η μανιάτικη επίδραση στο σχηματισμό των κρητικών επωνύμων.
Ο λόγος της υπάρξεως των ανωτέρω επωνύμων στη Μάνη οφείλεται στο γεγονός ότι προέρχονται από ένα παλαιό βυζαντινό πολιτιστικό στρώμα.
Τα παλαιότερα αυτά ονόματα είχαν αρχική κατάληξη σε -άκιος (πρβλ. Σταυράκιος, Ισαάκιος), που μετέπεσε σε -άκης.
Αυτά διατηρήθηκαν στην Κρήτη, ενώ στη Μάνη μετά το 1800 αντικαταστάθηκαν από τα επώνυμα σε -έας και -άκος. Όπως ήδη αναφέραμε, τα επώνυμα σε -άκης είναι τα παλαιότερα.
Τα επώνυμα σε -άκης δεν συναντώνται σε μιαν ορισμένη περιοχή της Μάνης, αλλά σε όλη την έκτασή της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ -ΑΚΗΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ"

Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΤΗΣ <<ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ>> ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας αφετηρία το οικονομικό του πρόγραμμα που εξήγγειλε στη Θεσσαλονίκη.-

Αυτό το πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα θα ήταν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον Ελληνικό λαό που μέχρι τότε βίωνε ένα συνεχές πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας μέσω δύο μνημονίων που είχαν επιβληθεί από το ιερατείο των Βρυξελλών και είχαν αποδεχτεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις διαδοχικά του Γιωργάκη Παπανδρέου και των Α. Σαμαρά και Ε. Βενιζέλου.

Το πρόγραμμα αυτό το επονομαζόμενο έκτοτε πρόγραμμα της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ το είχαν σχεδιάσει αρμόδια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Ε. Δραγασάκη.

Ήταν για την περίοδο εκείνη ένα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα αλλά ασφαλώς κινείτο προς την σωστή κατεύθυνση αφού είχε στόχο την αποκατάσταση πολλών αδικιών και κατά συνέπεια ανακούφιζε το μεγαλύτερο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας.

Για αυτό το πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε τότε πολύ έντονη κριτική από τα άλλα κόμματα εκείνης της προεκλογικής περιόδου και χαρακτηρίστηκε ανεδαφικό, οικονομικά μη ρεαλιστικά κοστολογημένο και επομένως μη εφαρμόσιμο.

Ωστόσο όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο νεαρός αρχηγός τους Αλέξης Τσίπρας διακήρυτταν σε έντονο ύφος ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν ήταν αυτό που ήθελαν αλλά αυτό που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν!!

Μάλιστα στελέχη του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ που αργότερα υπουργοποιήθηκαν ισχυρίζονταν μετά βδελυγμίας στα τηλεοπτικά κανάλια ότι το πρόγραμμα ήταν απόλυτα κοστολογημένο και ότι θα «κόψουν τον λαιμό τους να βρουν τα λεφτά που χρειάζονται» ότι και να γίνει προκειμένου να εφαρμοστεί!!

Βέβαια για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο ρηξικέλευθο πρόγραμμα θα έπρεπε να συμφωνήσουν και οι θεσμικοί εταίροι μας δηλαδή η ΕΕ και το ΔΝΤ που πολύ πρόσφατα είχαν δέσει χειροπόδαρα την χώρα μας μέσω των δύο μνημονιακών συμβάσεων που είχαν υπογράψει οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις.

Επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζοντας τις εκλογές μαζί με τους ΑΝΕΛ  θα ξεκινούσε το τεράστιο και πολύ δύσκολο έργο μιας αιμοσταγούς διαπραγμάτευσης με το ιερατείο των Βρυξελλών και του ΔΝΤ .

Ο Αλέξης Τσίπρας όφειλε να γνωρίζει τι ακριβώς είχαν περάσει οι προκάτοχοι του όταν πήγαιναν πριν από αυτόν να διαπραγματευτούν τις μνημονιακές συμβάσεις και  έπρεπε να ήταν περισσότερο προσεκτικός όταν κόμπαζε λέγοντας στις δημόσιες εμφανίσεις του ότι <<εμείς θα βαράμε το ζουρνά και οι Αγορές θα χορεύουν>>!!

Οι Αγορές λοιπόν ή καλύτερα αυτοί που θα δάνειζαν την χώρα μας και όχι κατά ανάγκη  μόνον η ΕΕ ήταν οι σκληροί και άκαμπτοι τεχνοκράτες του παγκόσμιου τραπεζικού κατεστημένου και οι λύσεις για την Ελλάδα μέσω Ευρωπαϊκών πολιτικών αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης ήταν ανύπαρκτες αφού η Γερμανοκρατούμενη  μέχρι και σήμερα Ευρώπη των Σόιμπλε και Μέρκελ επέβαλλαν  με ανάλγητο τρόπο στα κράτη της  Ευρωζώνης να έχουν απόλυτα ισοσκελισμένους μη ελλειμματικούς εθνικούς προϋπολογισμούς και να προβαίνουν σε περικοπές παντού στον Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα ώστε να μπορούν να αποπληρώνουν τα χρεολύσια που προκύπτουν από την συνεχή δανειοδότηση της χώρας μας μέσω των μνημονιακών συμβάσεων!

Έτσι αναπόφευκτα και πριν καν ξεκινήσει ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον ευφυή οικονομολόγο και άπειρο πολιτικό πλέον Υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη τις χρονοβόρες και όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων ατελέσφορες διαδικασίες της διαπραγμάτευσης το αποτέλεσμα ήταν προδικασμένο και χαμένο για τα Ελληνικά συμφέροντα!

Η χώρα μας διασύρθηκε για μήνες σε όλα τα φόρουμ εξάντλησε τα χρηματικά της διαθέσιμα , εκβιάστηκε και χειραγωγήθηκε από εξωθεσμικά κέντρα το τραπεζικό σύστημα, ενώ καθηλώθηκε η εσωτερική αγορά εργασίας.

Στο κυβερνητικό τιμόνι είχαμε ένα νέο και άπειρο πολιτικά πρωθυπουργό καθώς και έναν νέο ασύμβλητο πανεπιστημιακό Υπουργό Οικονομικών που προσπαθούσε να εκφοβίσει τους ερπετόμορφους των Βρυξελλών με διάφορες οικονομικές θεωρίες και παραπλανητικά  παιγνίδια τακτικής  ενώ την ίδια ώρα η χώρα βολόδερνε χωρίς πυξίδα σε θολά και αχαρτογράφητα νερά.

Το κόστος αυτής της αλογοπαράλογης πολιτικής παλινωδίας ήταν οικονομικά επώδυνο και ασφαλώς συνέβαλε στα μέγιστα για τις μετέπειτα αναγκαστικές αποφάσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2015.

Τότε τον Ιούνιο του 2015 παίχτηκε το μεγάλο δράμα και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δέχτηκε ένα ακόμη εκβιαστικό χτύπημα με την επιβολή ελέγχου των κεφαλαίων στο διατραπεζικό σύστημα ώστε να ενδώσει στις εξωφρενικές απαιτήσεις των Βρυξελλών.

Το κύκνειο άσμα πριν την ήττα και την απόλυτη παράδοση και υποταγή στο ιερατείο της ΕΕ και του ΔΝΤ ήταν το ευρηματικό δημοψήφισμα που προκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας για το εάν συμφωνεί ο Ελληνικός λαός με τα προτεινόμενα εξοντωτικά μέτρα των Ευρωπαϊκών θεσμικών εταίρων.

Το βροντερό ΟΧΙ της πλειοψηφίας των Ελλήνων πέρασε στην Ιστορία αλλά αντί να αξιοποιηθεί από τον πρωθυπουργό η ξεκάθαρη εντολή του λαού και να γυρίσει η πατρίδα μας άλλη σελίδα ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος που έκανε την μεγάλη κωλοτούμπα και γύρισε προς τα πίσω την χώρα προδίδοντας την λαϊκή εντολή!!

Υιοθετώντας διάφορα πολιτικά προσχήματα και εκφοβίζοντας τον κόσμο με τεχνάσματα του είδους ότι εάν δεν συμβιβαστούμε θα βγούμε από την Ευρωζώνη και την ΕΕ καθώς επίσης προπαγανδίζοντας το γνωστό Θατσερικό δόγμα ΤΙΝΑ(There is no alternative) παρέδωσε τα κλειδιά της τύχης της χώρας στους δανειστές διαμέσου ενός τρίτου καταστρεπτικότερου μνημονίου που τελικά φτωχοποιούσε μια ήδη χρεοκοπημένη κοινωνία!!!

Το ιερατείο των Βρυξελλών αναγνωρίζει πλέον στο πρόσωπο του Α. Τσίπρα τον καλύτερο εντολοδόχο τους τον στηρίζει ανοιχτά και απροκάλυπτα και σε πλήρη συνεννόηση μαζί του προκηρύσσουν πρόωρες εθνικές εκλογές με τον Ελληνικό λαό σε απόγνωση, απογοητευμένο, προδομένο αναστατωμένο, μπερδεμένο και για μια ακόμη φορά παραπληροφορημένο να απέχει σε μεγάλο ποσοστό από την κρίσιμη ψηφοφορία.

Τελικά ο άκρατος και συνεχής λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι εξακολουθεί ακόμη να γοητεύει και να παρασύρει κάποιες λαϊκές μάζες και έτσι ο συμπαθητικός εύγλωττος και χαμογελαστός Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να κερδίσει και αυτή την εκλογική αναμέτρηση και με την στήριξη των ΑΝΕΛ να έχει οριακά την πλειοψηφία των εδρών του Κοινοβουλίου.

Και ερχόμαστε πλέον σε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται ως «Η Ασυναρτησία της Ασυναρτησίας» όπως αυτή περιγράφεται στο ομώνυμο σύγγραμμα «Ταχαφούτ Ατ Ταχαφούτ » του Άραβα φιλοσόφου Αβερρόη.

Έχουμε πλέον μια νέα πολιτική συνθήκη η οποία χαρακτηρίζεται ως η εποχή μετά την διαπραγματευτική ήττα και εθνική υποταγή στους δανειστές/δυνάστες.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ την ονόμασαν «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ» και πορεύονται με άνεση από εδώ και πέρα μηνύοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι τα μνημονιακά μέτρα που εφαρμόζουν μπορεί να έχουν την υπογραφή τους αλλά όχι την καρδιά τους!!!!

Δεν ήθελαν τρίτο μνημόνιο δεν ήθελαν κανένα μνημόνιο μίλαγαν για εθνική αξιοπρέπεια και υπερήφανο ανεξάρτητο ελληνικό λαό που μπορούσε να διαγράψει μονομερώς το παράνομο και επαχθές δημόσιο χρέος και τελικά αντί όλων αυτών μας προέκυψαν εθνομηδενιστές, νεοταξίτες και φανατικοί οπαδοί της παγκοσμιοποίησης!!

Και το χειρότερο προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους ότι δεν είχαν άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνον τον εξευτελιστικό συμβιβασμό!!

Όμως δυστυχώς οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ανιστόρητοι και δεν γνωρίζουν ότι στην Δημοκρατία(εάν δεν είναι κατ’ ευφημισμό) δεν υπάρχουν πραγματικά αδιέξοδα!!

Επίσης ξεχνούν το βασικό αξίωμα της Δημοκρατίας ότι « Κάθε μορφή διακυβέρνησης φαίνεται καλή όταν φέρει ΕΥΗΜΕΡΙΑ στο λαό και ακόμα η καλύτερη φαίνεται κακή όταν την εμποδίζει»!!

Έτσι φτάσαμε να ζούμε την απόλυτη σχιζοφρένεια της λεγόμενης « ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ» που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια άλογη επίνοια των ντιλετάντων της πολιτικής ζωής του τόπου μας που προσπαθούν να κρατηθούν με κάθε τρόπο στην εξουσία κοροϊδεύοντας εξαπατώντας και ταπεινώνοντας τον λαό!

Έναν λαό που ενώ αυτός βλέπει «εναλλακτικές λύσεις» για την πορεία του ωστόσο δεν υπάρχουν αξιόπιστοι και φερέγγυοι πολιτικοί πατριωτικοί σχηματισμοί που να ακολουθήσουν την δύσκολη και ανηφορική διαδρομή που θα φέρει την ΑΛΛΑΓΗ και την προκοπή στο τόπο μας!!

Έγραψε ο : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΤΗΣ <<ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ>> ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ"

                       Ο ΝΟΥΣ Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ!!

Σχετικά με το ζήτημα της ΨΥΧΗΣ και του ΑΙΘΕΡΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ έχει ενδιαφέρον να διαλογιστούμε για λίγο το τι έλεγε(επιγραμματικά) 2.500 χρόνια πριν ο μεγάλος δάσκαλος και φιλόσοφος ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ.

Ο Επίκουρος μετά την απόρριψη της θρησκείας απορρίπτει και την μεταφυσική.

Έλεγε λοιπόν ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα πέραν του κόσμου των αισθήσεων.

Ο νους μας πρέπει να περιοριστεί στην πείρα των αισθήσεων και πρέπει να τις δεχτεί ως την τελική δοκιμασία της αλήθειας.

Εάν η γνώση δεν προέρχεται από τις αισθήσεις από πού αλλού μπορεί να προέρχεται;

Και αν οι αισθήσεις δεν είναι ο τελικός διαιτητής του γεγονότος, πώς μπορούμε να βρούμε τέτοιο κριτήριο στη διάνοια, της οποίας τα δεδομένα πρέπει να ληφθούν από τις αισθήσεις;

Ωστόσο οι αισθήσεις δεν μας δίνουν ασφαλή γνώση του εξωτερικού κόσμου.

Ο Επίκουρος πιστεύει σε μια κοσμοθεωρία που βασίζεται σχεδόν στο τρόπο λειτουργίας των ατόμων όπως περιγράφεται από τον Δημόκριτο αλλά επειδή ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για την ηθική παρά για την κοσμολογία και θέλει να διατηρήσει την ελευθέρα βούληση ως πηγή της ηθικής ευθύνης και ως στήριγμα της προσωπικότητας εγκαταλείπει μετέωρο τον Δημόκριτο και υποθέτει ένα είδος αυθορμητισμού των ατόμων της ύλης.

Υπάρχουν, λέει, αναρίθμητοι κόσμοι αλλά δεν είναι φρόνιμο να ενδιαφερθούμε για αυτούς.

Ο άνθρωπος είναι τελείως φυσικό προϊόν.

Η ζωή πιθανότατα άρχισε με την αυθόρμητη γέννηση και προόδευσε άνευ σχεδίου διαμέσου της φυσικής επιλογής των επικρατέστερων μορφών(Ο Δαρβίνος και όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι πνευματικοί φωστήρες απλά αντέγραψαν και εξακολουθούν να αντιγράφουν τους αρχαίους προπάτορες μας!!!!!!)

Ο νους είναι ένα άλλο είδος ύλης και μπορεί να αισθανθεί ή να δράσει μόνον διαμέσου του σώματος και πεθαίνει μετά το θάνατο του σώματος.

Παρόλα αυτά πρέπει να δεχτούμε τη μαρτυρία της άμεσης συνείδησης μας ότι η βούληση είναι ελεύθερη!!!

Αλλιώς θα είμαστε ανδρείκελα άνευ σημασίας στη σκηνή της ζωής.

Ο Επίκουρος εστιάζει το λόγο του στο ότι η αποστολή της φιλοσοφίας δεν είναι να εξηγήσει τον κόσμο, αφού το μέρος δεν μπορεί να εξηγήσει το όλον, αλλά να μας καθοδηγήσει στην αναζήτηση της ευτυχίας.

Στην είσοδο του κήπου της οικίας του Επίκουρου υπήρχε η εξής επιγραφή:

«Ξένε θα είσαι ευτυχής εδώ, γιατί εδώ η ευτυχία εκτιμάται ως το ανώτατο αγαθόν»

Δεν είναι δυνατόν να ζήσει κανείς ευχάριστα, εάν δεν ζει φρόνιμα, τίμια και δίκαια αλλά και ούτε μπορεί να ζήσει φρόνιμα , τίμια και δίκαια εάν δεν ζει ευχάριστα.

Οι απολαύσεις των αισθήσεων είναι νόμιμοι και η φρόνηση θα βρει χώρο για αυτές.

Όταν λοιπόν λέμε ότι η απόλαυση είναι το κυριότερο αγαθόν, δεν μιλούμε περί των απολαύσεων του διεφθαρμένου ανθρώπου, ούτε περί των σαρκικών απολαύσεων…..αλλά εννοούμε την ελευθερία του σώματος από το πόνο και της ψυχής από τη ταραχή.

Τελικά η κατανόηση δεν είναι μόνο η ανώτατη αρετή αλλά είναι επίσης και η ανώτατη ευτυχία, γιατί μας επιτρέπει περισσότερο από κάθε άλλη μας ιδιότητα, να αποφύγουμε το πόνο και την λύπη.

Η φρόνηση είναι ο μόνος ελευθερωτής.

Μας διδάσκει πώς να υπομένουμε την ατυχία και πώς να αντλούμε βαθιά και διαρκή ευχαρίστηση από τα απλά αγαθά της ζωής και τις ήρεμες τέρψεις του πνεύματος.

Ο Επίκουρος όπως άλλωστε και ο Σωκράτης πίστευαν ακράδαντα στην ύπαρξη της ΨΥΧΗΣ και μάλιστα διακήρυτταν ότι η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝΩ Η ΧΡΗΣΙΜΗ ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.

Όλοι, μικροί και μεγάλοι, έχουν διαχρονικά ασχοληθεί με το τεράστιο ζήτημα που λέγεται ΨΥΧΗ αλλά ο καθένας έχει προσπαθήσει να δώσει την δική του ερμηνεία.

Για να ασχολείται λοιπόν ο άνθρωπος αδιαλείπτως με την ΨΥΧΗ του σημαίνει ότι το έχει ανάγκη είναι δηλαδή συνυφασμένο με την ΦΥΣΗ του.

Ωστόσο θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ότι όλα αυτά που καταπιανόμαστε δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά φιλοσοφικούς υπαρξιακούς προβληματισμούς σε κολοσσιαία αγωνιώδη ζητήματα που ταλάνισαν, ταλανίζουν και θα εξακολουθούν να βυθίζουν στην άβυσσο της αβεβαιότητας την ανθρωπότητα έως την «αιωνιότητα».

Το ζήτημα του θεού είναι πρωτίστως συνδεδεμένο με την φύση του ανθρώπου.

Δηλαδή με το λαβύρινθο του μυαλού του επομένως με την σκέψη του!

Γιατί τα άλλα πλάσματα της φύσης δεν έχουν την ανάγκη να ψάξουν και να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για τον θεό τον δικό μας θεό!!!

Απλούστατα αυτά δεν χρειάζονται θεϊκό στήριγμα για να επιτελέσουν την υπαρξιακή αποστολή τους.

Υπάρχουν αυτόματοι «δεδομένοι» μηχανισμοί συμπεριφοράς σε αυτά με συνέπεια να επιβιώνουν σε βάθος χρόνου και το μόνο που τα επηρεάζει είναι η αλλαγή στο περιβάλλον που όμως συνεχώς τους προσφέρει επιπρόσθετα εργαλεία για να προσαρμοστούν ώστε να αποφύγουν τον αφανισμό τους.

Στον άνθρωπο όμως τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο και η συμπεριφορά του σαν άτομο αλλά και σαν κοινωνία είναι τελείως απρόβλεπτη.

Μπορεί ένας αγώνας ποδοσφαίρου, μπάσκετ τένις κ.λπ. να διεξαχθεί χωρίς την παρουσία του διαιτητή;;;;

Καταλαβαίνουμε λοιπόν τον ρόλο της διαιτησίας;;

Δυστυχώς ο άνθρωπος είναι Oν που συνεχώς θέλει να διεκδικεί να ηγεμονεύει να παλεύει για προσωπική νίκη βάζοντας στόχους που έχουν μόνο να κάνουν με έννοιες, επίνοιες και ιδεολογίες που θέλει να τις υλοποιεί δηλαδή κατασκευάσματα ή απότοκα του μυαλού του δηλαδή της σκέψης του.

Ο αυτοματισμούς της ζωής του είναι για αυτόν ο χειρότερος εφιάλτης!!

Ενώ στα άλλα πλάσματα η απαρέγκλιτη υπακοή στους φυσικούς νόμους είναι αυτονόητη στον άνθρωπο είναι απαράδεκτη!!

Ο άνθρωπος θέλει πάντα αυτός o ίδιος να φτιάχνει τους νόμους να στήνει το παιγνίδι και ύστερα για να αλλάξει τους κανόνες του παιγνιδιού προφασίζεται την παρέμβαση του θεού που θα αλλάξει τα πράγματα αφού έχουν φτάσει πλέον στο απροχώρητο και έχουν ξεφύγει από τον προσωπικό έλεγχο του.

Η έννοια δηλαδή του θεού δεν δημιουργήθηκε απλά και μόνον από το ερώτημα ποιος έφτιαξε τον κόσμο αλλά κυρίως από το ερώτημα πως θα διαχειριστούμε αυτόν τον κόσμο και με ποιους!!

Επομένως θέλουμε την θεϊκή παρουσία και βοήθεια, την θεϊκή συνδρομή, αφού όσα χρόνια και αν περάσουν ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να έχει άγνοια για τον κόσμο αφού δεν καταλαβαίνει καν τι είναι κόσμος και γιατί πρέπει να είναι διαφορετικός (αν είναι τελικά) από τα άλλα πλάσματα της φύσης!!!!

Έγραψε ο : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Τουρκία: Εμφύλιος, τρομοκρατία και συγνώμες!

Ο πειρασμός να επιχειρηθεί ένας αντιπερισπασμός στην εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί μέσα στην Τουρκία, με στόχους τόσο την συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου όσο και την διεκδίκηση «αντισταθμιστικών ωφελειών» για ένα μέρος των τεράστιων απωλειών σε όλα τα μέτωπα εξωτερικής πολιτικής, είναι μεγάλος.-----  

Η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία περνάει ένα πραγματικό εφιάλτη υπό τον ασφυκτικό έλεγχο ενός μεγαλομανούς, ανισσόροπου και αντιφατικού ηγέτη. Ένα εφιάλτη που έχει βυθίσει την συντριπτική πλειοψηφία του γειτονικού μας λαού στο φόβο, στην ανασφάλεια και στην επιδεινούμενη οικονομική απαξίωση. Ένα εφιάλτη, με ολοένα και μεγαλύτερο τίμημα σε αίμα αθώων ανθρώπων που δολοφονούνται χωρίς να φταίνε σε τίποτα. 

Η Τουρκία τον τελευταίο χρόνο (Ιούνιος 2015 - Ιούνιος 2016) δέχτηκε τις περισσότερες αιματηρές επιθέσεις από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (29 Οκτωβρίου 1923) και πραγματοποίησε τις μαζικότερες επιχειρήσεις στην Νοτιανατολική Τουρκία εναντίον του Κουρδικού πληθυσμού – όλα αυτά στοίχησαν την ζωή ή τραυμάτισαν χιλιάδες ανθρώπους, ένα μεγάλο μέρος των οποίων ήταν αθώοι, ανυποψίαστοι και άμαχοι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Ιούνιος 2015: Παραμονές βουλευτικών εκλογών, με ένα Πρόεδρο Δημοκρατίας να κάνει απροκάλυπτη προεκλογική εκστρατεία υπέρ του κόμματος των ισλαμιστών, να εξαπολύει απειλές για τιμωρίες και καταδίκες κατά παντός «αντιφρονούντος» και δύο εκρήξεις σε προεκλογική συγκέντρωση του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP) στο Ντιγιάρμπακιρ όπου επρόκειτο να μιλήσει ο Σελαχετίν Ντεμιρτάς, που είχαν σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο άνθρωποι και να τραυματιστούν περισσότεροι από 100.

Οι εκλογές της 7^ης Ιουνίου 2015 στέρησαν την αυτοδυναμία από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης - AKP των Ισλαμιστών (258 έδρες) και επέτρεψαν για πρώτη φορά την παρουσία του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος  των Λαών - HDP (80 έδρες) στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, παρά το όργιο των 140 επιθέσεων που δέχτηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Το κλίμα της εποχής συμπληρώνουν οι αποκαλύψεις της Cumhuriyet για το φορτηγό που πιάστηκε να μεταφέρει όπλα στους αντάρτες και τους τζιχαντιστές της Συρίας σαν δήθεν ανθρωπιστική βοήθεια, η απολογία του (διωχθέντα) εισαγγελέα Aziz Takçı ότι από τις έρευνες που διενήργησε διαπίστωσε την αποστολή περισσοτέρων από 2.000 φορτηγών με όπλα από την Τουρκία προς τις τρομοκρατικές οργανώσεις της Συρίας και οι πρωτοφανείς επιθέσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν σε διεθνή μέσα ενημέρωσης (BBC, CNN, Guardian) με αποκορύφωμα την επίθεση στους New York Times (Όλοι γνωρίζουμε ποιοί είναι τα αφεντικά τους. Δυστυχώς είναι το εβραϊκό κεφάλαιο).


Ιούλιος 2015: Στις 20 Ιουλίου 2015, βομβιστική επίθεση σε πολιτιστικό κέντρο κατά την διάρκεια Κουρδικής εκδήλωσης για την ανοικοδόμηση του Κομπάνι κοντά στα σύνορα με την Συρία (Suruç  Νοτιοανατολικής Τουρκίας), είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο 34 αθώων ανθρώπων και τον τραυματισμό περισσότερων από 100.

Στις 25 Ιουλίου 2015 δύο Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν και άλλοι τέσσερις τραυματίστηκαν όταν εξερράγη παγιδευμένο αυτοκίνητο κατά τη διέλευση στρατιωτικής αυτοκινητοπομπής στην Κουρδική επαρχία του Ντιγιάρμπακιρ, στη νοτιοανατολική Τουρκία. Την ίδια μέρα η Τουρκική πολεμική αεροπορία πραγματοποιούσε επιδρομές εναντίον στρατοπέδων  των ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) στο βόρειο Ιράκ, παραβιάζοντας την εκεχειρία που ίσχυε από τον Μάρτιο του 2013 και κατηγόρησε το φιλοκουρδικό κόμμα ότι συνδέεται με την τρομοκρατία.  

Στις 31 Ιουλίου 2015 στα Άδανα της νότιας Τουρκίας, δύο Τούρκοι αστυνομικοί σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών μετά από επίθεση που δέχθηκαν από μαχητές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) ενώ ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Ιράν Hasan Firuzabadi, προειδοποίησε την Τουρκία ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που ξεκίνησε κατά των Κούρδων θα προκαλέσουν πόλεμο στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Αύγουστος 2015: Την 1^η Αυγούστου 2015, σύμφωνα με το κυβερνητικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας Ανατολή, έγινε γνωστό ότι 260 περίπου Κούρδοι μαχητές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίσθηκαν σε διάστημα μιας εβδομάδας από τις επιδρομές της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας εναντίον βάσεων των ανταρτών.

Στις 10 Αυγούστου 2015 σημειώθηκε βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Sultanbeyli της Κωνσταντινούπολης με ένα αστυνομικό νεκρό και 10 τραυματίες, ενώ δύο από τους δράστες σκοτώθηκαν και στις 18 Αυγούστου 2015 σε συμπλοκή μεταξύ ειδικών δυνάμεων της Τουρκικής στρατοφυλακής και Κούρδων, έχασαν την ζωή τους ένας μόνιμος λοχίας και δυο στρατιώτες ενώ τραυματίστηκαν άλλοι τρεις.

Στις 29 Αυγούστου 2015, ο στρατιωτικός βραχίονας του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), ανακοίνωσε ότι στον ένα μήνα μαχών που ξεκίνησαν από τις 22 Ιουλίου 2015, έχουν σκοτωθεί 394 Τούρκοι στρατιώτες, 16 Αστυνομικοί και 61 ασφαλίτες καθώς και 42 Κούρδοι μαχητές.

Σεπτέμβριος 2015: Η Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν (KCK – Kurdistan Communities Union), με ανακοίνωση της καλεί σε ολοκληρωτική αντίσταση του Κουρδικού λαού εναντίον του Τουρκικού κράτους και των δυνάμεων ασφαλείας, κηρύττοντας εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα μέχρι τελικής νίκης.

Μέσα στον Σεπτέμβριο του 2015 επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας σε τέσσερις συνοικίες του Ντιγιαρμπακίρ και της πόλης Τζίρε της επαρχίας Σιρνάκ λόγω των συνεχών συγκρούσεων μεταξύ ανταρτών του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και των Τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας.

Οκτώβριος 2015: 10η Οκτωβρίου 2015 μια διαδήλωση στην Άγκυρα υπέρ της ειρήνης βάφτηκε στο αίμα: 95 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 177 τραυματίστηκαν. Οι Κούρδοι αντάρτες ανακοίνωσαν την μονομερή αναστολή οποιασδήποτε δράσης, ενόψει των Τουρκικών εκλογών της 1^ης Νοεμβρίου.

Στις 17 Οκτωβρίου 2015, το δεξί χέρι του Ρ. Τ. Ερντογάν και επικεφαλής της ΜΙΤ Φιντάν Χακάν καταδίκασε την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στη Συρία δηλώνοντας πως «Η ISIS είναι μια πραγματικότητα και οφείλουμε να δεχθούμε πως δεν μπορούμε να εκριζώσουμε  ένα σύστημα τόσο καλά οργανωμένο και τόσο δημοφιλές όπως αυτό του Ισλαμικού Κράτους. Ζητάω λοιπόν από τους δυτικούς συναδέλφους μου να αναθεωρήσουν την οπτική τους πάνω στα ισλαμικά πολιτικά κινήματα αφήνοντας στην άκρη τις κυνικές τους νοοτροπίες και να ματαιώσουν τα σχέδια του Πούτιν που στοχεύουν να συντρίψουν τους Σύριους ισλαμιστές επαναστάτες».

Στις 23 Οκτωβρίου 2015 ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου έκανε, μιλώντας στο Α Haber μια δήλωση που θα μπορούσε εύκολα να παρεξηγηθεί: «Μετά από την επίθεση στην Άγκυρα κάναμε μια δημοσκόπηση, σφυγμομετρώντας την κοινή γνώμη και είδαμε λοιπόν πως υπάρχει μια τάση ανόδου στις ψήφους μας!»

Νοέμβριος 2015: Την 1^η Νοεμβρίου 2015 διεξήχθησαν επαναληπτικές εκλογές στην Τουρκία που ξανάδωσαν αυτοδυναμία στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με 316 έδρες. Το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών κάτω από αφόρητες πιέσεις (επιθέσεις στα γραφεία του, έρευνα κατά του Σελαχατίν Ντεμιρτάς «για προσβολή του Προέδρου και για παραγωγή προπαγάνδας υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης», χωρίς προεκλογική εκστρατεία μετά την βομβιστική επίθεση της 10^ης Οκτωβρίου 2015 από τον φόβο δολοφονίας στελεχών του) εξασφάλισε ποσοστό 10,4% κι 59 έδρες στο νέο Τουρκικό Κοινοβούλιο.

Στις 2 Νοεμβρίου 2015 ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν αρνήθηκε να καταδικάσει την κατάρριψη Ρωσικού Αirbus στην Αίγυπτο από την τρομοκρατική οργάνωση Ansar Bait al-Maqdis που δραστηριοποιείται στο Σινά και έχει ενωθεί με το ISIS, δηλώνοντας: «Πως μπορώ να καταδικάσω το ISIS για κατάρριψη του Ρωσικού αεροσκάφους καθώς οι επιβάτες του επέστρεφαν από χαρούμενες διακοπές σε μια στιγμή που οι ομόθρησκοι μας βομβαρδίζονται από τα μαχητικά του Β. Πούτιν; Είναι το φυσικό επακόλουθο των πράξεων της Μόσχας στη Συρία και της υποστήριξης της στον Μ. Άσαντ!», ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει «πως θα συνεχίζει να υποστηρίζει την εκτός νόμου Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον εξόριστο πρώην πρόεδρο Μόρσι στην Αίγυπτο»!

Στις 13 Νοεμβρίου 2015 έγινε γνωστό ότι αμέσως μετά τις εκλογές η πόλη Σιρβάν που κατοικείται από Κούρδους πολιορκείται από χιλιάδες στρατιώτες και ειδικές ομάδες της αστυνομίας, υποστηριζόμενες από ελικόπτερα και θωρακισμένα οχήματα για την αντιμετώπιση Κούρδων μαχητών. Άγνωστος είναι ο αριθμός νεκρών ή τραυματιών λόγω της απαγόρευσης μετάδοσης ειδήσεων.

Στις 20 Νοεμβρίου 2015 έγινε γνωστό ότι Ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-25 και Su-24 κατέστρεψαν ολοσχερώς Τουρκική φάλαγγα που μετέφερε όπλα, πυρομαχικά και τρόφιμα σε έναν θύλακα Τουρκομάνων της al-Nusra στα μειονοτικά χωριά της Συρίας, προκαλώντας εκατόμβη νεκρών Τούρκων ισλαμιστών.

Στις 24 Νοεμβρίου 2015 μαχητικό αεροσκάφος F-16 της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας κατέρριψε ένα Ρωσικό βομβαρδιστικό τύπου Sukhoi Su-24M που επιχειρούσε κατά Σύριων Τουρκμένων ανταρτών μέσα στη βόρεια Συρία, με τον ισχυρισμό ότι παραβιάστηκε ο Τουρκικός εναέριος χώρος για… 17 δευτερόλεπτα!

Δεκέμβριος 2015: Από τις 15 Δεκεμβρίου 2015, δέκα χιλιάδες άνδρες των Τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, με την υποστήριξη αρμάτων μάχης, συμμετέχουν σε επιχείρηση με στόχο την εκδίωξη Κούρδων μαχητών από τα αστικά κέντρα των πόλεων Τζίζρε και Σιλόπι, κοντά στα σύνορα Συρίας και Ιράκ. Σύμφωνα με Τουρκικές πηγές η επιχείρηση έχει στοιχίσει την ζωή σε 102 μαχητές του Ρ.Κ.Κ., δύο Τούρκους στρατιώτες και πέντε πολίτες.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2015, στην ανατολική επαρχία Μπιτλίς, δύο Τούρκοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους και έξι ακόμη τραυματίστηκαν από εκρηκτικό μηχανισμό στο δρόμο.

Στις 23 Δεκεμβρίου 2015 το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοίνωσε ότι 100 γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια επιχειρήσεων των κυβερνητικών δυνάμεων της Τουρκίας τους τελευταίους έξι μήνες, τονίζοντας πως ο αριθμός των θυμάτων, μπορεί να είναι μεγαλύτερος. Την ίδια μέρα στο αεροδρόμιο Sabiha Gökçen της Κωνσταντινούπολης σημειώθηκε έκρηξη σκορπώντας τον θάνατο σε μια μητέρα δύο παιδιών και τραυματίζοντας ένα πολίτη. 

Στις 24 Δεκεμβρίου 2015 έγινε δεκτός στην Μόσχα, με τιμές αρχηγού κράτους, ο Σελαχετίν Ντεμιρτάς.

Ιανουάριος 2016: Στις 2 Ιανουαρίου 2016 ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πως «Η Τουρκία έχει ανάγκη το Ισραήλ» προετοιμάζοντας την εξομάλυνση των σχέσεων και «ξεχνώντας» παλαιότερες δηλώσεις του («Το Ισραήλ θα πνιγεί στο αίμα που χύνει»  -Αύγουστος 2014 κ.α.π.)

Στις 12 Ιανουαρίου 2016 στην πλατεία Σουλταναχμέτ της Κωνσταντινούπολης σε ώρα αιχμής, βομβιστής αυτοκτονίας παρέσυρε στον θάνατο 13 ανθρώπους τραυματίζοντας άλλους 16.

Στις 21 Ιανουαρίου 2016 η Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ Ayelet Shaked, στα πλαίσια ομιλίας κατά την διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου του εβραϊκού Institute for National Security Studies, τάχτηκε υπέρ της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.

Φεβρουάριος 2016: Στις 17 Φεβρουαρίου 2016 σημειώθηκε ισχυρή έκρηξη στο κέντρο της Άγκυρας όταν πυροδοτήθηκε παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο δίπλα σε υπηρεσιακά οχήματα του Τουρκικού στρατού. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 28 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 61.

Σχεδόν ταυτόχρονα με την έκρηξη στο κέντρο της Άγκυρας, μια άλλη έκρηξη σε Τουρκικό κομβόι στην περιοχή Ντιγιαρμπακίρ είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο επτά στρατιωτικών και τον τραυματισμό πολλών άλλων. 

Στις 23 Φεβρουαρίου 2016 ο Stanley Weiss,  πρόεδρος και ιδρυτής του Αμερικανικού think tank Business Executives for National Security, σε άρθρο του στην αμερικανική Huffigton ζητάει την αποβολή της Άγκυρας από το ΝΑΤΟ και την άμεση στήριξη των Κούρδων στην δημιουργία μεγάλου "Κουρδιστάν" αλλά και την σύναψη συμμαχίας μαζί τους.

Μάρτιος 2016: Στις 4 Μαρτίου 2016 το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας υπέβαλε αίτημα στην Εθνοσυνέλευση προκειμένου να άρει την ασυλία των ηγετών και ορισμένων βουλευτών του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP). Την ίδια ημέρα, επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο και ρουκέτα στην επαρχία Μαρντίν της νοτιοανατολικής Τουρκίας στοίχισε τη ζωή σε δύο αστυνομικούς, ενώ τραυματίστηκαν άλλα 35 άτομα.

Στις 7 Μαρτίου 2016 ο Σερντάρ Καρτζιλίογλου, πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών του Μπόντρουμ δήλωσε πως η περιοχή θα βιώσει την μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 30 ετών και ότι «Πριν ακόμη ανοίξει η τουριστική περίοδος, έμειναν άνεργοι 200.000 άνθρωποι».  

Στις 13 Μαρτίου 2016 σημειώθηκε η τρίτη μεγάλη έκρηξη  στην Άγκυρα μέσα στους τελευταίους πέντε μήνες, στην περιοχή Kızılay με απολογισμό 34 νεκρούς και 125 τραυματίες.

Στις 19 Μαρτίου 2016 στο κεντρικότερο σημείο της Κωνσταντινούπολης, την λεωφόρο του Πέρα, βομβιστής αυτοκτονίας παρέσυρε στον θάνατο 5 πολίτες και τραυμάτισε 37 ακόμα εκ των οποίων οι 5 βαριά.

Τον υπόλοιπο μήνα σημειώθηκαν τρείς ακόμα βομβιστικές επιθέσεις (μια στο Νούσαϊµπιν και δύο στο Ντιγιαρμπακίρ) με αποτέλεσμα τον θάνατο 12 στρατιωτών και πολιτών και τον τραυματισμό άλλων 46, ενώ κατά την διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ αστυνομίας και ενόπλων στο Ντιγιάρμπακιρ, έχασαν την ζωή τους 4 άνθρωποι.

Στις 24 Μαρτίου 2016 έγινε γνωστό από Τουρκικές πηγές ότι σε μάχες Κούρδων με δυνάμεις ασφαλείας σε διάφορες πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας σκοτώθηκαν 30 Κούρδοι και πέντε Τούρκοι στρατιωτικοί ενώ τραυματίστηκαν επτά ακόμα.

Απρίλιος 2016: Στις 12 Απριλίου 2016, στο κέντρο Διοίκησης του Hani (επαρχία Amed) σημειώθηκε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου με 34 νεκρούς και 70 τραυματίες. Σε ενέδρα που στήθηκε στους άνδρες των Τουρκικών ειδικών δυνάμεων οι οποίοι έσπευσαν στην περιοχή, σκοτώθηκαν άλλοι 11 άνδρες και τραυματίστηκαν 18 ακόμα.

Μάιος 2016: Την πρωτομαγιά σε συγκρούσεις του Τουρκικού στρατού μέσα στην πόλη Σιρνάκ σκοτώθηκε ένας Τούρκος στρατιώτης ενώ στην πόλη Γκαζιαντέπ βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της πόλης με παγιδευμένο όχημα, παρέσυρε στον θάνατο δύο αστυνομικούς τραυματίζοντας άλλους 23.

Στις 5 Μαΐου 2016 ο Αχμέτ Νταβούτογλου ανακοίνωσε την παραίτησή του τόσο από την πρωθυπουργία, όσο και από την προεδρία του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Στις 16 Μαΐου 2016 η πολεμική πτέρυγα του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) ανακοίνωσε ότι 48 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν από Κούρδους αντάρτες τις τελευταίες δύο ημέρες σε σκληρές μάχες στην ανατολική Τουρκία.

Ολόκληρο τον υπόλοιπο μήνα Μάιο, σε διάφορες βομβιστικές επιθέσεις ή πολεμικές επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας (Ντίτζλε, Ντιγιάρµπακιρ, Χακάρι, Σέµντινλι,  Μαρτίν, Τούντζελι, Σιρνάκ, Σιίρτ, Βάν) βρήκαν τον θάνατο 33 Τούρκοι στρατιώτες και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 75.

Ιούνιος 2016: Την 1^η Ιουνίου 2016 ο Αντιπρόεδρος της Τουρκικής Κυβέρνησης Νουµάν Κουρτουλµούς αποκάλυψε ότι 6.320 σπίτια σε πέντε περιοχές της (Κουρδικής) νοτιοανατολικής Τουρκίας έχουν καταστραφεί κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του Τουρκικού στρατού εναντίον των ανταρτών του PKK. 

Στις 7 Ιουνίου 2016 στο πολυσύχναστο Βέζνετζιλερ της Κωνσταντινούπολης σημειώθηκε ισχυρή έκρηξη με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 11 άνθρωποι (7 αστυνομικοί) και να τραυματιστούν άλλοι 36.

Στις 8 Ιουνίου 2016 σημειώθηκε βομβιστική επίθεση με όχημα – βόμβα έξω από τη Διεύθυνση Ασφαλείας του Μάρντιν σκοτώνοντας ένα αστυνομικό, δύο πολίτες και τραυματίζοντας άλλους 30.

Στις 9 Ιουνίου 2016 ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν ενέκρινε τις τροποποιήσεις για την άρση ασυλίας βουλευτών ανοίγοντας τον δρόμο για την δίωξη 148 «αντιφρονούντων».

Στις 28 Ιουνίου 2016, την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας για την εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, σημειώθηκε μεγάλη βομβιστική επίθεση στο τρίτο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Ευρώπης – το αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης. 41 νεκροί και 239 τραυματίες είναι ο απολογισμός της βομβιστικής επίθεσης.

Στις 29 Ιουνίου 2016 οι Πρόεδροι της Ρωσίας Βλαδιμίρ Πούτιν και Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν είχαν τηλεφωνική συνομιλία μετά την επιστολή του Ρ. Τ.  Ερντογάν προς τον Ρώσο ομόλογό του η οποία εστάλη στις 27 Ιουνίου 2016 και εξέφραζε τη βαθιά του λύπη για την κατάρριψη Ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους από την Τουρκική πολεμική αεροπορία στις 24 Νοεμβρίου 2015.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Μια απλή ανάγνωση της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Τουρκία τον τελευταίο χρόνο με την άφρονα πολιτική του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εξηγεί απόλυτα την στροφή 180 μοιρών του Τούρκου Προέδρου και τις συγνώμες που άρχισε να μοιράζει δεξιά και αριστερά.

Η Τουρκία θρηνεί περισσότερους από 500 νεκρούς στην επίθεση που εξαπέλυσε ο Ερντογάν εναντίον των Κούρδων από τον Ιούλιο του περσινού χρόνου και η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά. Οι συνεχείς βομβιστικές επιθέσεις γονατίζουν τον τουρισμό και την οικονομία της Τουρκίας, ακόμα και οι πλέον παραδοσιακοί σύμμαχοι αντιμετωπίζουν την χώρα με την μεγαλύτερη καχυποψία, οι απώλειες σε ένα αδιέξοδο εμφύλιο πόλεμο γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες, ενώ στο εσωτερικό μέτωπο η καταδίωξη κάθε κατηγορίας «αντιφρονούντων», από Κούρδους μέχρι οπαδούς του «τρομοκράτη» και τέως μέντορα Φετουλλάχ Γκιουλέν, συνεχώς εντείνονται.

Όλα αυτά αποτελούν εξαιρετικά επικίνδυνα σημάδια για την Ελλάδα. Ο πειρασμός να επιχειρηθεί ένας αντιπερισπασμός στην εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί μέσα στην Τουρκία, με στόχους τόσο την συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου όσο και την διεκδίκηση «αντισταθμιστικών ωφελειών» για ένα μέρος των τεράστιων απωλειών σε όλα τα μέτωπα εξωτερικής πολιτικής, είναι μεγάλος.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα αποτελεί τον διαχρονικό, παραδοσιακό και «ασφαλή» αποδέκτη των φαντασιώσεων και των παραλογισμών της Τουρκίας, ιδίως όποτε σπάει τα μούτρα της σε διάφορα άλλα μέτωπα.  

Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως η Ελλάδα είναι πανέτοιμη να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν χρειαστεί, στέλνοντας μια και καλή τον ψευτο-σουλτάνο της Άγκυρας και την αυλή του, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!

Λεωνίδας Κουμάκης

_________________________________________________________

Υ.Γ.: Ενώστε τώρα και εσείς την φωνή σας στην ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ για την προστασία της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, ενός ανεπανάληπτου μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού!

Υπογράψτε τώρα την έκκληση κάνοντας κλικ εδώ

Όταν υπογράψετε, κάντε ΚΛΙΚ ΣΕ FACEBOOK, TWITTER & EMAIL για να υποστηρίξετε την διάδοση της εκστρατείας!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τουρκία: Εμφύλιος, τρομοκρατία και συγνώμες!"

Β.Δημητρίου: Ο πρώτος πρόεδρος της Αργεντινής.

Β.Δημητρίου: Ο πρώτος πρόεδρος της Αργεντινής και ιδρυτής της θρυλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Boca Juniors.--

Ο πρώτος πρόεδρος της Ενωμένης Αργεντινής Δημοκρατίας, ήταν ένας Έλληνας, ο Βλαδίμηρος (Βαρθολομαίος) Δημητρίου (Μήτρε στην βορειοηπειρωτική > Μίτρε στην ισπανική, 1821-1906), Βορειοηπειρώτης εκ Χιμάρας. Αυτός, μετανάστης 4ης γενεάς, όταν τελείωσε ο 7ετής εμφύλιος με την Μάχη της Σεπέντα (1859), και το Μπ. Άυρες υποτάχθηκε στην Ομοσπονδία, ανήλθε στο υψηλότερο αξίωμα της χώρας (1862). --Και ίσως γι’ αυτό η σημαία της να είναι γαλανόλευκη.-- Στην διάρκεια της προεδρίας του, έγινε ο αιματηρός πόλεμος Αργεντινής-Ουρουγουάη, που στοίχισε στην Αργεντινή 50.000 άνδρες και πολλές υλικές ζημιές (200 εκατ. πιάστρα). Διάδοχος του προέδρου Δημητρίου ήταν ο Σαρμιέντο (1868-1874), που προσπάθησε να φέρει μετανάστες στην Αργεντινή, αλλά τον εμπόδισε ο εθνικιστής στρατηγός Δημητρίου, με στασιαστικό κίνημα. Ακολούθησε εμφύλιος, οι στασιαστές υπετάχθησαν, και εν τέλει το Μπ. Άυρες ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Αργεντινής, το 1880, υπό τον Ρόκα.

Η οικογένεια του Δημητρίου συνδεόταν φιλικά με την μεγάλη οικογένεια Ηπειρωτών ευεργετών Ζάππα, απ’ το Λάμποβο της Β. Ηπείρου. Η οικογένεια Δημητρίου πένθησε πολύ τον θάνατο του Ζάππα (1865). Οι πρόγονοι του Βαρθ. Δημητρίου άφησαν περί το 1670 την Χιμάρα, ακολουθώντας το μεγάλο ρεύμα φυγής του ελληνικού πληθυσμού της περιοχής, που έφευγε (κυρίως προς την ελεύθερη Ιταλία) για να μην υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό. Αυτό ακριβώς εξιστορεί το δημοτικό, όταν λέει.

«Δέλβινο και Τσαμουριάδεν τα δίνουν τα παιδιά, για νιζάμ του βασιλιά».

Η οικογένεια Δημητρίου ακολούθησε το δρομολόγιο αναζητήσεως νέας ζωής Γένοβα-Ενετία-Πειραιά-Αθήναι (1678) κι απ’ εκεί Ουρουγουάη.

Από την Ουρουγουάη οι Έλληνες διεσπάρησαν σε όλην την Ν. Αμερική. Κι αυτό συνεχίσθηκε έως τις αρχές του 20ού αι. (1907-1911). Την πρώτη δεκαετία του 20ού αι. περισσότεροι από 10.000 Έλληνες (κυρίως από Κρήτη, κ.α.) κατέφθασαν ως μετανάστες στην Ουρουγουάη, ενώ περίσσότεροι από 50.000 – κατά το πλείστον μικρέμποροι – έφθασαν στην Αργεντινή!

Στην Αργεντινή, που μαχόταν για την ανεξαρτησία της, ως ήρωάς της τιμάται κι ένας άλλος Έλλην, ο Ιωάννης Γεωργίου (1833-1935), από το «ανταρτοχώρι της Σάμου», Πλάτανο. Αυτός ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που εξεμέτρησε την Παταγονία και την Γη του Πυρός (1855-1890)! Μάλιστα, όταν ο Δαρβίνος μελετούσε την περιοχή, ο Σαμιώτης συνεργάσθηκε μαζί του! Το όνομά του και η δράση του έγιναν λαϊκό παραμύθι στην Αργεντινή! Έγινε μύθος και πέθανε σε βαθύ γήρας (102 ετών) στον Κάμπο του Μπ. Άυρες, χωρίς ν’ αφήσει απογόνους. Όσοι γνώρισαν τον Γεωργίου, έλεγαν πως μιλούσε για την πατρίδα του, την Σάμο, σαν να μην έφυγε ποτέ απ’ αυτήν. (Πριν απ’ αυτόν έφθανε στα λιμάνια της Ν. Αμερικής ο επίσης Σάμιος καπετάν Σταμάτης Γεωργιάδης, με το σκαρί του «Αχιλλεύς» – ο μετέπειτα ξακουστός πολέμαρχος του Αγώνος του 1821).

Αλλά δεν ήταν ο μόνος Έλλην πεσών για την ανεξαρτησία της Αργεντινής. Ως ήρωας αυτού του αγώνος τιμάται και ο Μιχ. Σπύρου, εκ Λέσβου, ο οποίος στα στερνά, ανατίναξε το καράβι του, για να μην πέσει στα χέρια των εχθρών του.

Η οικογένεια Δημητρίου έφθασε στο Μπουένος Άυρες. Εκεί μέσα σ’ ένα καφενείο, του Χιώτη Α. Ζέππου, τρεις Έλληνες της διασποράς, ο Σαμιώτης Κώστας Καρούλιας (πρόγονος του παλαιμάχου ποδοσφαιριστή και νυν προπονητή Νίκου Καρούλια), ο Σιάκης από την Βυτίνα (Αρκαδίας) και ο Σπ. Σπυριδάκης ίδρυσαν την ποδοσφαιρική ομάδα-καμάρι της Αργεντινής, την Μπόκα-τζούνιορς! Μάλιστα ο Κ. Καρούλιας ίδρυσε και τον προσκοπισμό στην Αργεντινή! Ενώ ο Σπυριδάκης, που έφθασε στην Αργεντινή απ’ τ’ Αναφιώτικα της Πλάκας, είχε πρωτοστατήσει και στην ανέγερση του πρώτου ορθόδοξου ναού στην περιοχή.

Το λιμάνι της πόλεως οργάνωσε και πάλι ένας Έλλην, ο Εμμανουήλ Χατζιδάκης, Δωδεκανήσιος εκ Κάσου! Αυτός διέμεινε για λίγο εν Αθήναις και το 1870 έφυγε για Αργεντινή, όπου έγινε υπεύθυνος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας και απ’ την θέση αυτή βοηθούσε πολύ τους Έλληνες καπεταναίους που προσέγγιζαν το μεγάλο λιμάνι…

Διευθυντής της Αστυνομίας Αργεντινής χρημάτισε ένας άλλος Έλλην, ο Ηπειρώτης Αλκ. Λάππας. Για όλα τούτα δεν είναι τυχαίο που λεν πως «οι Ηπειρώτες έκτισαν την Αργεντινή»!

Επανερχόμαστε στον αγωνιστή και πρώτο πρόεδρο της Αργεντινής: Όταν η χώρα πτώχευσε (1890) οι Αργεντινοί θυμήθηκαν και πάλι τον Δημητρίου. Αυτός, συμφώνησε με τον στρατηγό Ρόκα και υποστήριξαν στις προεδρικές εκλογές (Μάιος 1892) τον Σάενς Πένια, έναν ανώτερο δικαστικό λειτουργό, που έχαιρε γενικού σεβασμού. Ο Β. Δημητρίου δεν ξέχασε ποτέ τις καταβολές της οικογενείας του, κι ας μην είχε επισκεφθεί ποτέ ο ίδιος την Ελλάδα! Μιλούσε άριστα ελληνικά! Θεωρείται και εκ των κορυφαίων λογοτεχνών (ποιητών και ιστορικών) της Αργεντινής. Έγραψε το έργο «Η Ιστορία του Σαν Μαρτίν» και το «Η Ιστορία του Μπελγκράνο», στα οποία προσπάθησε να αναπτύξει το φρόνημα της εθνικής συνειδήσεως των Αργεντινών. Ας σημειώσω, ότι τότε η ελληνική ήταν η δημοφιλέστερη γλώσσα στο Μπ. Άυρες, μετά την τοπική.

Ο συγγραφέας Β. Δημητρίου ίδρυσε και την εφημερίδα «Έθνος», το 1862, την πρώτη εφημερίδα της Αργεντινής! Ενώ στο Μπ. Άυρες εκδιδόταν και ελληνικό – και μάλιστα γελοιογραφικό – φύλλο! Η «Εταιρεία της υπέρ των Πατρίων Αμύνης» (που ιδρύθηκε το 1901 και στεγάσθηκε στην Ακαδημία Αθηνών) κυκλοφορούσε ένα 4σέλιδο φυλλάδιο, με τίτλο «Τα Πάτρια» – επιμελεία των ακαδημαϊκών Γ. Χατζιδάκη, Κ. Ζησίου και του δημοσιογράφου Ι. Δαμβέργη – που κυκλοφορούσε τότε σε 20.000 δωρεάν αντίτυπα και που έφθανε και στην Αργεντινή! Το 1924 ιδρύθηκε η ομογενειακή εφημερίδα «Πατρίς», στο Μπ. Άυρες, από τον Γ. Παρασκευαΐδη (και είτα δ/ντή τον Αθ. Βαϊρακλιώτη). Μετά, ο πρέσβυς της Ελλάδος στο Μπ. Άυρες, Βασ. Δενδραμής, ίδρυσε την εφημερίδα «Ελλάς» (με δ/ντές τον Δημ. Λογοθέτη, έως το 1956, την θυγατέρα του Ελένη και είτα τον Λεων. Τριανταφυλλίδη). Το 1958 ιδρύθηκε η εφημερίδα «Νότιος Αμερική», από την Πολ. Μποσκαΐνου και ο «Ελληνισμός» από τον Δημ. Ρούτση.

Γι’ αυτό ο Αργεντινός εθνικός ποιητής και ένας των σημαντικότερων ποιητών της Ν. Αμερικής, που ήταν και μέλος του Αργεντινού Κοινοβουλίου Αντράντε Ολεγκάριο (1841-1882), ο οποίος ύμνησε τις ομορφιές της πατρίδος του, έγραψε έργα εμπνευσμένα από την Ελλάδα («Ατλαντίς», 1881 και «Προμηθεύς», 1877), στα οποία εκφράζει τους πόθους των λαών της Λατ. Αμερικής. Ενώ ένα από τα ωραιότερα γλυπτά έργα-δημόσια μνημεία που ευρίσκονται στην Αργεντινή, είναι ο «Θνήσκων Κένταυρος», έργο του Γάλλου γλύπτου Μπουρντέλ.

Η Αργεντινή συνδέεται και με την Θράκη, κυρίως δια μέσου του ιδιοφυούς επιχειρηματία και ευπατρίδη, Ευγένιου Ευγενίδη (εκ Διδυμοτείχου) ο οποίος – μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο – συνέδεσε ατμοπλοϊκώς την Νότιο Αφρική με την Νότιο Αμερική! Εν τέλει, εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή, απ’ όπου ο οξυδερκής επιχειρηματίας διείδε το ισχυρό μεταναστευτικό ρεύμα κι εστράφη στην ναυτιλία των υπερωκεανίων.

Και ο δις βραβευμένος με Όσκαρ Αργεντινός συνθέτης Γκουστάβο Σανταολάγια, δήλωσε: «Προσωπικά νοιώθω την ύπαρξη μιας υπόγειας σύνδεσης μεταξύ Ελλάδος-Αργεντινής, μεταξύ των δύο πολιτισμών. Νοιώθω πως η μουσική μας συγγενεύει κάπως με την δική σας και την συγγένεια την εντοπίζω ανάμεσα στο τάνγκο και στο ρεμπέτικο… Ίσως να υπάρχουν κοινές πηγές. Οι μουσικές και των δύο είναι πιο συναισθηματικές, κάπως σκοτεινές και θλιμμένες, και τα δύο ιδιώματα αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο την μελαγχολία.

Υπάρχει ένα περίεργο αίσθημα κενότητος που δεν μπορώ να το περιγράψω. Μου αρέσει ο Μ. Θεοδωράκης, ενώ παλαιότερα ήμουν φανατικός των Aphrodite’s Child του Β. Παπαθανασίου. Ο δίσκος τους “666″ είναι από τους αγαπημένους μου. Μου αρέσουν επίσης πολύ τα ρεμπέτικα. Στην συλλογή των οργάνων μου έχω – εννοείται – και το μπουζούκι. Εάν το χρησιμοποιούσα στην ταινία, θα το έπαιζα βέβαια με τον δικό μου τελείως διαφορετικό τρόπο» – βλ. σχ. εφημ. «Εποχή», Ιούνιος 2009.

Στο σημείο αυτό, καλό είναι να θυμηθούμε πως στα εθνικά μουσικά όργανα της Αργεντινής, ανάμεσα στο τύμπανο κάγια, τον καλαμένιο αυλό, τον κοκκαλένιο αυλό (κουένα), τον ευθύαυλο (μια πεντάμετρη σάλπιγγα, που λέγεται έρκε ή ερκέντχο ή τρουτρούκα), συγκαταλέγεται και ο αυλός του Πανός, που στην τοπική λέγεται «σίρου» ή «αντάρα».

Η ελληνική κοινότητα του Μπ. Άυρες από το 1911 είχε εκκλησία, σχολείο και νοσοκομείο! Στην απογραφή του 1963 οι Έλληνες της Αργεντινής ήσαν 43.000 (η πολυπληθέστερη εθνότητα μετά τους εντοπίους, τους Ιταλούς και τους εβραίους). Την δεκαετία του 1950-60 ο ελληνικός πληθυσμός αυξανόταν συνεχώς. Ζούσε κυρίως σε 8 κοινότητες (οι παλαιότερες: Δυο στο Μπ. Άυρες, μια στο Βερίσσο και μια στο Ρεμέντιος ντε Εσκαλάντα), είχε αναπτύξει 21 κοινωφελείς οργανώσεις, εκκλήσιαζόταν σε 6 εκκλησιές και λειτουργούσε 5 σχολεία!

Σήμερα, ο απόδημος ελληνισμός στην Αργεντινή υπολογίζεται σε 20.000 ανθρώπους. Η δε δρ. Χρ. Τσαρδίκου (πρόεδρος του «Νόστος» Μπ. Άυρες) δημιούργησε έδρα Ελληνικών Σπουδών σε μεγάλο πανεπιστήμιο της αργεντίνικης πρωτεύουσας. Το 2009 η Ένωση Συγγραφέων Αργεντινής έδωσε το α΄ διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας στην Ελλάδα και στον Πέτρο Κασιμάτη, κατά τον διεθνή διαγωνισμό «Ο Ελληνισμός και ο Μέγας Αλέξανδρος», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ελληνική πολιτιστική οργάνωση «Νόστος».

Πηγή: omonoia-deeem.org

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Β.Δημητρίου: Ο πρώτος πρόεδρος της Αργεντινής."