Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

5/4/1941 δόθηκε η μοναδική μάχη εκ συστάσεως του ελληνογερμανικού πολέμου

 1941: Η μάχη στη λίμνη της Καστοριάς

Μεγάλη Τρίτη 15/4/1941 δόθηκε η μοναδική μάχη εκ συστάσεως του ελληνογερμανικού πολέμου, η σύγκρουση σε δύο σημεία, νότια της λίμνης και ανατολικά του Άργους Ορεστικού, στο χωρίο Αμπελόκηποι και Μηλίτσα που εκδηλώθηκε η κύρια προσπάθεια των Γερμανών και στην διάβαση Φωτεινής που εκδηλώθηκε η δευτερεύουσα προσπάθεια.
            Στο χωριό Αμπελόκηποι εγκαταστάθηκαν αμυντικά μικρές ελληνικές δυνάμεις πεζικού, ιππικού και πυροβολικού, συγκεκριμένα το 1ο τάγμα του 23ου Συντάγματος Π/Ζ, 2 διμοιρίες βαρέων πολυβόλων (4 πολυβόλα των 13,2 mm), η επιλαρχία ιππικού, 4 βαριές πυροβολαρχίες της 20ης Μεραρχίας και 2 πεδινές της 13ης Μεραρχίας υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Ευσταθίου Λιώση.
ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΧΙΙΙ ΜΠ ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΑΧΗ:
  1. Διοικητής: Υ­πτγος Μουτούσης.
  2. Αρχηγός Πεζικού: Σχης Λιώσης Ευστάθιος.
  3. Επιτελάρχης: Αν­χης Αναγνωστόπουλος Σωτήριος.
  4. Διοικητής 23ου ΣΠ (Χίου): Σχης (ΠΖ) Μπάρμπακος Αριστοτέλης.
  5. Υποδιοικητής 23ου ΣΠ (Χίου): Αν­χης Παπαδάκης Γεώργιος.
Οι γερμανοί μετέφεραν την μηχανοκίνητη Μεραρχίας Σωματοφυλακής του SS Αδόλφου Χίτλερ (1η Μεραρχία SS Leibstandarte SS Adolf Hitler – LSSAH) που ήταν μονάδα σε επίπεδο ταξιαρχίας με διοικητή τον Γιόσεφ Ντήντριχ, νεαρό στρατηγό.
Την νύκτα της 14ης προς 15η Απριλίου κατευθύνθηκε η 1η Μεραρχία SS Leibstandarte SS Adolf Hitler – LSSAH από την οδό Κλεισούρα – Κορησσό και αναπτύχτηκε στην πεδιάδα γύρω από το χωριό Κρεπενή, επισκεύασαν την γέφυρα του χωριού και στις 5.30 πμ ενήργησαν επίθεση στην αμυντική γραμμή, στην επίθεση αυτή αποκρούστηκαν από τους Έλληνες και είχαν σημαντικές απώλειες σε άνδρες και έχασαν 25 άρματα και λοιπά οχήματα, τα οποία καταστράφηκαν από τις βολές του πυροβολικού. Από αυτή την επίθεση οι γερμανοί διέγνωσαν την αδυναμία της ελληνικής άμυνας νότια του χωριού Αμπελόκηποι στους πρόποδες του Σινιάτσικου, και εκεί επικέντρωσαν τις ενέργειές τους. Η Ελληνική διοίκηση ενίσχυσε τον τομέα αυτό με 2 τάγματα του 23 Συντάγματος ( οι άνδρες αυτοί ήταν κατάκοποι μετά από νυκτερινή πορεία και δεν είχαν υψηλό ηθικό). Ο υποστράτηγος Μουτούσης τους μίλησε και διέταξε την ανάπαυσή τους σε περιοχή βόρεια της γέφυρας Μανιάκους.
Στο μεταξύ οι γερμανοί διαρκώς ενισχυόμενοι από νέες δυνάμεις στις 11πμ προώθησαν 10 βαριές πυροβολαρχίες ( 40 πυροβόλα) στην επακολουθήσασα μάχη πυροβολικού οι ελληνικές δυνάμεις του πυροβολικού καθήλωσαν τις δυνάμεις των γερμανών και υπερίσχυσαν των περισσοτέρων  γερμανικών πυροβόλων, στο χωριό  Μηλίτσα με την ενίσχυση ενός τάγματος Π/Ζ οι γερμανοί ανανέωσαν την επίθεσή τους με αποτέλεσμα να αποτύχει και η δεύτερη γερμανική επίθεση.
Στη 1.30μμ εξαπολύθηκε νέα γερμανική επίθεση στην οποία οι γερμανοί είχαν μεγάλες απώλειες, οι ισχνές ελληνικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, στην μάχη αυτή έπεσε ο ίλαρχος Κλείτος Χατζηλιάδης, την στιγμή εκείνη τμήματα του 4ουτάγματος Πολυβόλων έφτασαν στις απειλούμενες περιοχές.  Η γερμανική επίθεση ήταν αφόρητη στις μάχες που ακολούθησαν χτυπήθηκαν τα πυροβόλα της 13β Ελληνικής Μοίρας και καταστράφηκαν, ενώ ο διοικητής τους ταγματάρχης Παπαρόδουέπεφτε μαχόμενος επί των όπλων του.
Στις 3μμ η ίλη (λόχος) ιππικού που μαχόταν στο ύψωμα 680  (Σπαιλίκια) υποχώρησε. Ο Μέραρχος (Σωτήρης Μουτούσης)  πάνω σε μοτοσυκλέτα συνάντησε στο Αρμενοχώρι την ανατραπείσα ίλη  ιππικού και τους διέταξε (αφού τους επίπληξε) να επανέλθουν στις θέσεις τους, ο υπίλαρχος Γερασιμίδης με την μονάδα του κατευθύνθηκε στα υψώματα, σύντομα όμως διαλύθηκαν λόγω του πεσμένου τους ηθικού, ο Μέραρχος έστειλε (αφού εμψύχωσε τους άνδρες),    το κατάκοπο από συνεχή πορεία (μειωμένης δύναμης) 3ο Τάγμα του 22ου Συντάγματος Λέσβου (3/22) με διοικητή τον ταγματάρχη Δέτση  και στις 4.30 κατέλαβε τις θέσεις που είχαν εγκαταλείψει οι ιππείς, εδώ πρέπει να πούμε ότι ο Σ Μουτούσης (ο οποίος συμμετείχε σαν υπουργός Συγκοινωνίας  στη κατοχική κυβέρνηση του Τσολάκογλου) έβγαζε λόγους στους στρατιώτες φέρνοντας τους στο φιλότιμο για να συνεχιστεί η Ελληνική άμυνα, ένας τραυματισμένος λοχίας την στιγμή που παρότρυνε τους άνδρες ο Μέραρχος άρχισε να φωνάζει «Αδέλφια, οι Γερμανοί είναι χειρότεροι από τους Ιταλούς χωρίς τα άρματά τους, τους πολέμησα και τους είδα», πραγματικά σε τέτοιες στιγμές η θέληση ενός υπαξιωματικού και ενός ψυχωμένου διοικητή κάνουν θαύματα, στις 5μμ ολόκληρη η επίλεκτη γερμανική ταξιαρχία έκανε σφοδρή επίθεση (την τέταρτη), στην επίθεση αυτή συμμετείχαν 40 στούκας και πολλά βαρέα πυροβόλα.
Στην αρχή οι ελληνικές θέσεις έμειναν ακλόνητες, όμως η γερμανική αεροπορία βομβάρδιζε ανενόχλητη και πολυβολούσε από μικρό ύψος τις ελληνικές θέσεις του 3/22 τάγματος, ο βομβαρδισμός αποδιάρθρωσε το ελληνικό πυροβολικό καταστρέφοντας 4 πυροβολαρχίες και πυρπολήθηκαν βυτιοφόρα του στρατού, σ αυτή την κατάσταση προήλασαν τα τεθωρακισμένα ανενόχλητα από το Ελληνικό πυροβολικά και διέσπασαν τις γραμμές των ελλήνων, φτάνοντας πίσω από τις θέσεις των ελληνικών πυροβόλων, ακολούθησε το γερμανικό πεζικό που εξουδετέρωνε τις εστίες αντίστασης, οι Έλληνες πυροβολητές έδωσαν απεγνωσμένο αγώνα και πολλοί έπεσαν επί των πυροβόλων τους, βάλλοντας μέχρι την τελευταία στιγμή κατά των γερμανικών αρμάτων.
Τα μηχανοκίνητα προήλασαν προς Άργος Ορεστικό, στις 6μμ η ελληνική διοίκηση διέταξε την ανατίναξη της γέφυρας στους Μανιάκους, οι δυνάμεις που βρισκόταν ανατολικά της γέφυρας είτε πολέμησαν, είτε ανασυγκροτούνταν και προσπάθησαν να διαφύγουν βορειοδυτικά υπό την κάλυψη των μαχόμενων πυροβολαρχιών που εξαντλούσαν τα πυρομαχικά τους κατά των γερμανικών αρμάτων. Μέχρι την είσοδο των γερμανών στο Άργος Ορεστικό ο Σ. Μουτούσης παρακολουθούσε την άνιση μάχη από μια ταράτσα στην ανατολική παρυφή της πόλης και επικοινωνεί με τις μαχόμενες μονάδες, λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών παίρνει τηλεφωνικό μήνυμα από τον λοχαγό Μανωλέσο που του φώναζε «Στρατηγέ αυτή είναι η τελευταία επαφή μας, αιχμαλωτίζομαι, βρίσκομαι κυκλωμένος εγώ και η μονάδα μου, δεν έχουμε πια βλήματα, ούτε σφαίρες. Τα αδειάσαμε όλα… Για χαρά! Ζήτω η αιωνία Ελλάς!».
Στις 7.30 μμ οι γερμανοί κατέλαβαν το Άργος Ορεστικό, όπου συνέλαβαν ασύντακτους στρατιώτες  της ελληνικής μεραρχίας. Η μάχη συνεχίστηκε στην παραλίμνια περιοχή όπου ελληνικά τμήματα εξακολουθούσαν να αντιστέκονται, η γερμανική πρέλαση από Δισπηλιό προς Καστορία τους συγκράτησαν άνδρες του 2ου Τάγματος Πυροβόλων Θέσεως, οι γερμανοί υποχρεώθηκαν σε σφοδρές συγκρούσεις που έδωσαν όμως την δυνατότητα σε ελληνικά τμήματα να διαφύγουν και να περάσουν την ξύλινη γέφυρα του Αλιάκμονα και να κατευθυνθούν προς Σκαλοχώρι, όπου και μεταφέρθηκε ο Σταθμός Διοίκησεως της Μεραρχίας. Στις 8μμ οι γερμανοί κατέλαβαν την Καστοριά. Και εκεί σταμάτησαν τις όποιες ενέργειές τους.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Στην διάβαση της Φωτεινής τμήματα του 3ου Συντάγματος της μεραρχίας Ιππικού (απόσπασμα του συνταγματάρχη Δέδε), παρ όλο που βαλόντουσαν από τα γερμανικά στούκας πολέμησαν με πείσμα αποκρούοντας διαδοχικές εφόδους  μανάδων του γερμανικού πεζικού και των τεθωρακισμένων τους, ιδιαίτερα μεταξύ 1 και 4μμ τα ελληνικά πυροβόλα προξένησαν βαριές απώλειες στους γερμανούς και μέχρι το τέλος της ημέρας έμειναν κύριοι του πεδίου της μάχης.
Τα βράδυ της 15ης προς 16 Απριλίου η ελληνική διοίκηση υπό το βάρος των εξελίξεων υποχρέωσε και το νικηφόρο σύνταγμα ιππικού και το σύνολο του υποχωρούντος ΤΣΔΜ σε αναδίπλωση στους ορεινούς όγκους του Τρικλάριου και μετά στα ορεινά της Πίνδου. Την πίεση υπό την οποία βρέθηκαν οι γερμανοί φαίνεται από την σχετική αναφορά της 12ης Στρατιάς την νύκτα της 15ης Απριλίου: «Οι Έλληνες προβάλουν πεισματώδη αντίσταση δυτικά της Φλώρινας και στην Καστοριά….».
ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
Στα μέσα Μαΐου του 1941 στην κατεχόμενη Αθήνα, οι γερμανοί αναζήτησαν πληροφορίες για την μάχη της λίμνης της Καστοριάς,  το κατοχικό ελληνικό υπουργείο Εθνικής αμύνης έστειλε τον συνταγματάρχη Ευστάθιο Λιώση στο γερμανικό φρουραρχείο, ο οποίος βρέθηκε προ του αντιστράτηγου Ζεπ (Γιόσεφ ) Ντίντριχ, ο οποίος τον ρώτησε για την διάταξη των ελληνικών μονάδων στις 15 Απριλίου. Ο συνταγματάρχης Ευστάθιος Λιώσης παρέταξε επί χάρτου τις θέσεις των ελληνικών μονάδων. Ο Γερμανός στρατηγός εξοργίστηκε και κατηγόρησε τον Έλληνα αξιωματικό ότι λέει ψέματαΔεν πίστευε ότι του είχαν αντιταχθεί τόσο λίγες δυνάμεις (δύο τάγματα πεζικού, μια επιλαρχία ιππικού, ένα τάγμα πολυβόλων και εννιά πυροβολαρχίες με 47 στοιχεία). Σύμφωνα με τις γερμανικές εκτιμήσεις στην μάχη έλαβαν μέρος 3 ελληνικές μεραρχίες της 9ης, της 10ης και της 13ης.Ο συνταγματάρχης Ευστάθιος Λιώσης αντέταξε τα επιχειρήματά του και τεκμηρίωσε τις απόψεις του, ο γερμανός στρατηγός αναγκάστηκε να παραδεχτεί την πικρή αλήθεια. Είχε αντιμετωπίσει όχι 3  μεραρχίες αλλά 3 τάγματα, στο τέλος της συζήτησης ρώτησε ποιος ήταν ο Έλληνας μέραρχος και που βρισκόταν στις διάφορες φάσεις της μάχης και ζήτησε να του διαβιβάσει τα συγχαρητήρια του.
Ο Μέραρχος Σωτήρης Μουτούσης στην κυριολεξία κράτησε την περιοχή με διαρκή κηρύγματα προς τους υποχωρούντες στρατιώτες μας, είχε πια επικρατήσει η άποψη ότι ήταν άσκοπος ο πόλεμος και με τους Ιταλούς και με τους Γερμανούς που πραγματικά έκαναν  την σαρωτική επίδειξη της αεροπορικής και τεθωρακισμένης δύναμής τους.
Ο Τσολάκογλου γράφει στην πολεμική του έκθεση :

«Ένεκα τούτου την 15 Απριλίου, συνήψεν ο Μουτούσης ημερήσιαν μάχην προς τους  εισβάλλοντας Γερμανούς, δι ην μετά θαυμασμού εξεφράσθη ο στρατηγός Φον λιστ. Την μάχην αυτήν παρακουλούθησα αυτοπροσώπως υπό υψώματος ανατολικώς της Σμίξης (Ν Άργους Ορεστικού) και αντελήφθην τας σοβαράς απωλείας, ας υπέστησαν οι Γερμανοί. Κατεστράφησαν κατά αυτήν 25 άρματα. Οι Γερμανοί δεν θα διέσπων την ασθενήν μας άμυναν, αν δεν κατεστρέφοντο παρά των στούκας τα πυροβόλα μας». 
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ 1940-1941 του ΝΑTIONAL GEOGRAPHIC.
ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41 του Δ Ζαφειροπουλου Αν/ρχου ΠΖ
ΙΤΑΛΟΜΑΧΟΙ του Κώστα Καλατζή εκδόσεις ΔΙΦΡΟΣ 1961 (βραβείο Ακαδημείας Αθηνών)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "5/4/1941 δόθηκε η μοναδική μάχη εκ συστάσεως του ελληνογερμανικού πολέμου"

Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Πλάτωνας 'Είμαστε άραγε αυτοί που νομίζουμε;'

Πόσο αληθινός είναι ο κόσμος μας; Πόσο αυθεντικοί είμαστε εμείς σαν άνθρωποι; Είμαστε άραγε αυτοί που νομίζουμε; Φιλόσοφοι αλλά και επιστήμονες έχουν επισημάνει εδώ και αιώνες την απατηλότητα αυτού του κόσμου, το κατά πόσον είμαστε αυτοί που νομίζουμε και πιο ποσοστό ελευθερίας έχει ο άνθρωπος για να αναδείξει τον «πραγματικό» του εαυτό.
Η απατηλότητα της ιδέας για τον εαυτό μας αλλά και τον κόσμο έχει παρουσιαστεί από τον Πλάτωνα, εδώ και 2.500 χρόνια με τον «Μύθο της Σπηλιάς» που παρουσιάζεται στην «Πολιτεία» του. Εκεί ο Πλάτωνας παρουσιάζει τους ανθρώπους δεμένους με αλυσίδες στο βάθος μιας σπηλιάς, να παρακολουθούν σκιές που παρουσιάζονται σε έναν τοίχο, τις οποίες αυτοί αντιλαμβάνονται σαν πραγματικότητες. Επιπλέον οι δεσμώτες αντιλαμβάνονται τις αλυσίδες τους σαν «κοσμήματα», σαν πολύτιμα εργαλεία που τους δένουν με τον κόσμο, χωρίς όμως να συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για τα δεσμά που τους εμποδίζουν να απομακρυνθούν από τη σπηλιά και να αντικρίσουν το φως του ήλιου και τη ζωή που σφύζει έξω από τη σπηλιά.
Ο μύθος του σπηλαίου
Ο μύθος αυτός διηγείται πως σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντί τους τοίχο. Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναμμένη μια φωτιά. Έτσι οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω από την πλάτη τους αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα μόνα πράγματα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγμάτων, έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν όμως κάποιος από τους αλυσοδεμένους ανθρώπους του σπηλαίου κατορθώσει να ελευθερωθεί, να βγει από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, δει τα πράγματα, θα καταλάβει την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν μέσα στη σπηλιά. Θα αντιληφθεί τότε ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεμένοι στο σπήλαιο, ζουν βυθισμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις.
Έρχεται όμως κάποια στιγμή, που κάποιοι δεσμώτες, καταφέρνουν ν’ απαλλαγούν απ’ την επιρροή των αισθήσεων και των δογμάτων και να γνωρίσουν την αλήθεια, βασιζόμενοι στις αποδείξεις που τους παρέχει μόνο ο ορθός λόγος και η καθαρή σκέψη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι φιλόσοφοι και οι «πεπαιδευμένοι», οι μορφωμένοι, που η παιδεία τους δείχνει τον τρόπο πώς, ξεγλιστρώντας μέσα από τα ποικίλα δογματικά δίχτυα, να ξεφύγουν από τη μοίρα των δεσμωτών της σπηλιάς…
Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου ως βασιλιά στην Ιδεώδη Πολιτεία. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν τα μη πραγματικά σχήματα των σκιών με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα.
Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο. Αν κάποιοι καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.Αλλά ας πάμε και κάπου πιο κοντά στην εποχή μας: στον διάσημο φυσικό Max Planck, τον πατέρα της Κβαντικής Φυσικής, που δήλωνε καθώς παραλάμβανε το βραβείο Νόμπελ:
«Ως άνθρωπος που αφιέρωσα όλη μου τη ζωή στην μελέτη της ύλης, μπορώ να πω αυτό σαν αποτέλεσμα της έρευνάς μου σχετικά με τα άτομα: η ύλη ως τέτοια δεν υπάρχει. Όλη η ύλη πηγάζει και υπάρχει μονάχα ως συνέπεια μιας δύναμης που κάνει τα άτομα να δονούνται και τα συγκρατεί μαζί για μια στιγμή. Πρέπει να υποθέσουμε πίσω από αυτή τη δύναμη την ύπαρξη μιας συνείδησης και ενός έξυπνου νου. Αυτός ο νους είναι η μήτρα («Matrix») όλης της ύλης».
Κι έτσι το… «παζλ της απατηλότητας» συμπληρώνεται δείχνοντας ένα μονοπάτι που οδηγεί σε μια πιο… «πραγματική πραγματικότητα» από τον κόσμο και τις καταστάσεις συνείδησης που βιώνουμε… το ζήτημα είναι : ποιος τολμάει να ακολουθήσει τον Neo;
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
https://www.youtube.com/watch?v=xsK7OKCfUFk&t=12


Απόσπασμα από το ramnousia.blogspot.com και το πολύ καλό άρθρο που έχει φτιάξει για το θέμα.http://maiandros.blog-spot.gr/2015/03/01/to-matrix-itan-mia-archea-elliniki-theoria-piou-allouma-fisika-tou-sokrati/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πλάτωνας 'Είμαστε άραγε αυτοί που νομίζουμε;'"

Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!
Ο άνθρωπος σίγουρα δεν είναι και το πιο αισιόδοξο ον που υπάρχει.
Η τάση του προς τον αρνητισμό είναι έμφυτη και αν σε αυτή προσθέσουμε την απογοήτευση για τις συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο μας τότε το μείγμα είναι ιδανικό για να «ανθίσει» μια εσχατολογία χωρίς όρια.
Η ανάγκη για μια δικαίωση που θα βάλει τέλος στην μιζέρια του παρόντος, θα αποκαταστήσει τις αδικίες και θα κάνει «επανεκκίνηση» στις ζωές μας οδηγεί σε μια άκρατη καταστροφολαγνεία.
Οι πιο αισιόδοξοι μιλούν για ένα τέλος που θα αποτελέσει νέα αρχή ή ένα πέρασμα σε μια πνευματική κατάσταση.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν πως δεν υπάρχει ύστερα και είτε λόγω ότι απλά ήρθε η ώρα μας είτε λόγω κάποιας θρησκευτικής τιμωρίας πρέπει να κλείσουμε τον κύκλο μας.
Είτε γιατί κάποιος θέλει να πουλήσει βιβλία, είτε γιατί έχει φάει βαριά το βράδυ ή γιατί απλά ήπιε ένα μπουκάλι ουίσκι «πετάει» τη δική του θεωρία «πατώντας» στις ανθρώπινες φοβίες.
Μέσω της φυσικής ή της θρησκευτικής οδού λοιπόν το τέλος έρχεται, όπως βέβαια είχε έρθει και πριν 11, πριν 111 ακόμα και πριν 1011 χρόνια.
Μέσα σε όλη αυτή την ιστορία το τραγικό είναι πως κάποιοι πίστεψαν τόσο πολύ στο τέλος που θα τα άλλαξε όλα και έφυγαν πριν καν αυτό έρθει.
Οι… επιστημονικές θεωρίες
Ακόμα και οι πιο σκεπτικιστές τρομάζουν από θεωρίες που έχουν επιστημονικό υπόβαθρο.
Το δημοφιλέστερο αλλά και πιο βάσιμο σενάριο είναι η σύγκρουση με έναν αστεροειδή.
Έχει γίνει στον παρελθόν και δεν είναι απίθανο να γίνει ξανά στο μέλλον.
Η «Nasa» τονίζει ότι μέχρι το 2036 η μόνη «πέτρα» που μας απειλεί είναι ο «Απόφι» με τις πιθανότητας να μας χτυπήσει να είναι μια στις 37.
Πάντως θεωρείται πιθανό, αν ο αστεροειδής δεν είναι γιγάντιος, να μπορέσουμε να τον κομματιάσουμε ή να αλλάξουμε την πορεία του με πυρηνικά όπλα.
(Στο http://neo.jpl.nasa.gov/ μπορείτε να δείτε αντικείμενα που βρίσκονται γύρω από τον πλανήτη)
Η επόμενη απειλή είναι ένας εσωτερικός εχθρός.
Η έκρηξη ενός υπερηφαιστείου μπορεί να βάλει τέλος στη ζωή.
Το ηφαίστειο στο Yellowstone των ΗΠΑ είναι αυτό που προβληματίζει περισσότερο τους επιστήμονες.
Πάντως μια τέτοια έκρηξη είναι σπάνια καθώς οι μελέτες μιλούν για 1-2 κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια.
(Στο http://topdocumentaryfilms.com/supervolcanoes/ μπορείτε να δείτε ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ για το θέμα).
Η τρίτη επικρατέστερη επιστημονική θεωρία καταστροφής είναι μια πανδημία που θα σαρώσει τον πλανήτη.
Η φτώχεια και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο μπορούν να οδηγήσουν και να γιγαντώσουν έναν λοιμό.
Αυτό το σενάριο επίσης δεν θεωρείται απίθανο.
Υπάρχουν και αυτοί που μιλούν για την μακρινή εποχή που ο Ήλιος θα σβήσει.
Σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια είναι αλήθεια ότι ο Ήλιος θα εξαντλήσει τα καύσιμα του.
Οι επιστήμονες όμως τονίζουν πως το μέγεθος του είναι μικρό για να γίνει σουπερνοβα και να εκραγεί.
Έτσι απλά θα αποδυναμώνεται σταδιακά έως ότου γίνει μια παγωμένη πέτρα.
Τέλος δύο ακόμα θεωρίες μιλούν για μια πλήρης αντιστροφή της πολικότητάς του πλανήτη και για καταστροφή από μια μαύρη τρύπα που θα ρουφήξει τη Γη.
Μάλιστα κάποιοι λένε πως ίσως το πείραμα που πραγματοποιείται στο ερευνητικό κέντρο CERN να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα που θα καταπιεί τον πλανήτη μας.
Το θρησκευτικό τέλος
Στις θρησκείες το τέλος αντιμετωπίζεται σαν λύτρωση και ώρα της κρίσης.
Οι κακοί θα τιμωρηθούν και οι καλοί θα ανταμειφθούν για τον σεμνό τους βίο.
Το εντυπωσιακό είναι πάντως πως σχεδόν όλες οι θεωρίες έχουν κοινά στοιχεία.
Στον Χριστιανισμό η εσχατολογία βασίζεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου.
Το τρομερά γεγονότα που περιγράφει θα οδηγήσουν στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την τελική κρίση.
Η θεωρία του Ισλαμισμού δεν απέχει πολύ από την Χριστιανική καθώς μιλάει για τεράστιες καταστροφές, ένα κτήνος που θα κυριαρχήσει και τελικά τον Ιμάμ Μαντχί που θα διδάξει και θα ιδρύσει την αυτοκρατορία του Αλλάχ πάνω στη Γη.
Ο Ιουδαισμός μιλάει για το τέλος των ημερών.
Ο κόσμος με τη σημερινή του μορφή θα διατηρηθεί για 6.000 χρόνια και το τέλος του κόσμου ορίζεται στο 2240 μ.Χ..
Όλοι οι Εβραίοι του κόσμου θα συγκεντρωθούν στο Ισραήλ και οι εχθροί του θα αφανιστούν.
Οι προφητείες μιλούν για ανακατασκευή του Ναού του Σολομώντα, ανάσταση των νεκρών και την εμφάνιση του Μεσσία που θα γίνει Βασιλιάς του Ισραήλ.
Τότε θα γίνει ο Αρμαγεδδών, ο πόλεμος του Γωγ και του Μαγώγ, με παρέμβαση του Θεού και επικράτηση των Εβραίων.
Οι ινδουιστές πιστεύουν ότι βαθμιαία η ανθρωπότητα θα χειροτερεύει και τα σκοτεινότερα ένστικτα των ανθρώπων θα βγουν στην επιφάνεια.
Όμως ένας Άβαταρ, ο Καλκί, θα αποκαταστήσει τις αδικίες και ένας χρυσός αιώνας, ο Κρτα Γιούγκα θα ανατείλει.
Ο Βούδας τώρα είχε προφητεύσει ότι οι διδασκαλίες του θα ξεχνιούνταν σε 500 χρόνια, αλλά μεταγενέστεροί του, όπως ο Μπούνταγκόσα μετέθεσαν το χρονικό διάστημα στα 5000 χρόνια.
Αφού ξεχαστούν τα πάντα ένας νέος Βούδας, ο Μετρέγια, θα εμφανιστεί, αφού ενσαρκωθεί από τον Παράδεισο που βρίσκεται και θα βοηθήσει ξανά τους ανθρώπους να βρουν το δρόμο προς τη Νιρβάνα.
Ο Ζωροαστρισμός μιλάει για μια μάχη μεταξύ των καλών και των κακών και στη συνέχεια την τελική κρίση.
Οι κακοί θα τιμωρηθούν για τρεις ημέρες αλλά τελικά θα συγχωρεθούν. Σύμφωνα με τους Ινδιάνους Χόπι το τέλος του κόσμου θα σημάνει ο ερχομός του λευκού ανθρώπου, οπότε και η γη θα μαστιγώνεται από σιδερένια φίδια, πέτρινα ποτάμια και δίχτυα αράχνης, ενώ η θάλασσα θα γίνει μαύρη.
Ένα μπλε αστέρι θα πέσει στη γη και θα ξεκινήσουν πόλεμοι αλλά όσοι κατανοήσουν τις προφητείες και ζήσουν στις περιοχές των Χόπι, θα σωθούν.
Έπειτα, ο Παχάνα, ο μεγάλος λευκός αδελφός θα έρθει στη γη για να διδάξει τους ανθρώπους.
Τέλος στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε η πίστη ότι η κυριαρχία του Δία δεν θα είναι παντοτινή.
Ο πατέρας Θεών και ανθρώπων θα εκθρονιστεί από έναν απόγονό του, ακριβώς όπως είχε συμβεί με τον πατέρα του Κρόνο και τον παππού του Ουρανό, αιώνες παλιότερα.
Το όνομα του νέου Θεού δεν αποκαλύπτεται αλλά είναι ένα τρομερό μυστικό που γνωρίζει μόνος ο Προμηθέας.
Οι θεωρίες που έπεσαν έξω
1000: Τότε περίμεναν για πρώτη φορά την Αποκάλυψη που όμως δεν ήρθε.
1033: Η Αποκάλυψη μετατέθηκε για τα 1000 χρόνια από την σταύρωση του Χριστού αλλά και πάλι τίποτα
20 Φεβρουαρίου 1524: Ένας κατακλυσμός 8α αφάνιζε τον κόσμο σύμφωνα με τον Γερμανό Γιόχανες Στέφλερ.
19 Μαΐου 1719: Ο Ελβετός μα8ηματικός Ζακ Μπερνούλι προέβλεψε τη σύγκρουση ενός κομήτη με τη Γη.
1732: Το… πρώτο Τέλος του Κόσμου,σύμφωνα με τον Νοστράδαμο.
1834.: Ο αμερικάνος μεθοδιστής Ουίλιαμ Μίλερ ανακοινώνει πως στις 3 Απριλίου επιστρέφει ο Χριστός. Τελικά μεταθέτει την ημερομηνία για τις 7 Ιουλίου και στη συνέχεια για τις 21 Μαρτίου 1844. Τελικά καταλήγει στις 22 Οκτωβρίου 1844. Κατάφερε να συγκεντρώσει 50.000 που μάταια περίμεναν τον Μεσσία.
1874: Οι «Μάρτυρες του Ιαχωβά» περίμεναν την τελική μάχη του Αρμαγεδδώνα που τελικά πήρε αναβολή.
1910: Ο κομήτης του Χάλεϊ πλησιάζει τη Γη και κάποιοι είναι σίγουροι ότι θα μας χτυπήσει. Τελικά πέρασε σε τόσο μεγάλη απόσταση που ίσα που ήταν ορατός δια γυμνού οφθαλμού.
1914: Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» περιμένουν και πάλι τη μάχη του Αρμαγεδδώνα αλλά αναβάλλεται ξανά.
1982: Οι αστρονόμοι Γκρίμπιν και Πλάγκερμαν γράφουν σε ένα βιβλίο του ότι στις 10 Μαρτίου του 1982 η ευθυγράμμιση των πλανητών θα διαλύσει τα πάντα. Αφού δεν συμβαίνει τίποτα βγάζουν και δεύτερο βιβλίο που τονίζουν ότι τελικά η ευθυγράμμιση είχε γίνει το 1980 χωρίς να συμβεί κάτι.
1992: Ο Νοτιοκορεάτης Λι Γιάνγκ Λιμ έχει προβλέψει το τέλος του κόσμου για τις 28 Οκτωβρίου. Τελικά αποδεικνύεται πως έχει καταχραστεί τα χρήματα των 100.000 οπαδών του.
1999: Οι οπαδοί του Νοστράδαμου περίμεναν το τέλος στις 11 Αυγούστου.
2000: Οι χριστιανοί περίμεναν την Δευτέρα Παρουσία ενώ υπήρξε και η απειλή του «ιού της χιλιετίας» Τελικά τίποτα δεν χάλασε το ρεβεγιόν.
2008: Ένας Ρώσος προβλέπει το τέλος του κόσμου τον Μάιο του 2008. Περίπου 40 άτομα κλείνονται σε μια σπηλιά και περιμένουν. Τελικά βγαίνουν μετά από πέντε μήνες.
Τα θύματα της εσχατολογίας
Δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί που η ανάγκη του να πιστέψουν τους οδηγεί στην παράνοια και σε ένα τραγικό τέλος.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η σέχτα «Πύλη του Παραδείσου» που έπεισε τα μέλη της ότι πρέπει να αυτοκτονήσουν για να πάρουν τις ψυχές του οι εξωγήινοι.
Το 1997 λοιπόν σε ένα ράντσο στη Σάντα Φε η αστυνομία βρήκε τα πτώματα 39 ατόμων που είχαν βάλει τέλος στη ζωή τους.
Είχαν όλοι στις τσέπες τους το διαβατήριο τους και πέντε δολάριο θεωρώντας πως πάνε κάποιο ταξίδι.
Τέσσερα χρόνια πριν ο Ντέιβιντ Κορές πείθει τους οπαδούς του πως η αστυνομία που έχει κυκλώσει το ράντσο είναι σατανικές δυνάμεις.
Ακολουθεί μαζική αυτοκτονία και φωτιά με 75 θύματα.
Το Μάρτιο του 2000 οι ηγέτες της «Κίνησης για την αποκατάσταση των Δέκα Εντολών του Θεού» στην Ουγκάντα ανακοινώνουν ότι η Παναγία τους ενημέρωσε πως έρχεται το τέλος.
Στις 17 Μαρτίου 778 μέλη αυτοκτονούν μαζικά (όσοι προέβαλαν αντίσταση στραγγαλίστηκαν).
Τέλος για αρκετά χρόνια ο Ρος Θεριό είχε πείσει μια ομάδα γυναικών πως είναι ο προφήτης.
Τις βίαζε, σκότωσε μια, έκοψε το χέρι από μια άλλη και ευνούχισε δύο παιδιά πριν συλληφθεί.
Μην κανονίσετε τίποτα…
Οι ημερομηνίες που προαναγγέλλουν το τέλος του κόσμου
9 Σεπτεμβρίου 2017: Σύμφωνα την φυλή Ζάποτέκ από το Μεξικό ένας τεράστιος κατακλυσμός θα μας πνίξει όλους
2017: Η αδελφότητα «Ξίφος του Θεού» λέει ότι ο άγγελος Γαβριήλ θα κατέβει μια μέρα και δεν θα αφήσει κανέναν ζωντανό. Εκτός φυσικά από τα μέλη της αδελφότητας.
28 Σεπτεμβρίου 2020: Ο δόκτωρ Τζορτζ Μαντράι προέβλεψε το τέλος για αυτή την ημερομηνία.
8 Ιουλίου 2022: Εδώ έχουμε και ώρα καθώς σύμφωνα με τη θεωρεία των New Age στις 18:42 θα εισβάλουν εξωγήινοι από τον πλανήτη 3 Reticuli
3 Απριλίου 2033: Ο Ήλιος πάει στον 13ος ζωδιακό αστερισμό, λένε οι Σουμέριοι, και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
2033: Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 2000 ετών από την σταύρωση του Χριστού καταστρέφεται και ο κόσμος.
2035: Οι Raelians δηλώνουν ευθαρσώς ότι οι εξωγήινοι Ελοχίμ θα έρθουν στον πλανήτη μας και θα βάλουν τέλος.
Μια Παρασκευή στις 21:47 κάποτε:
Αυτή είναι η πρόβλεψη του καθηγητή Έμετ Μέντλερ.
Μόνο το έτος δεν βρήκε ο άνθρωπος και σε ποια χρονική ζώνη της γης θα είναι 21:47!!!!!!



Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Άλλοτε σε εποχές κρίσης οι Έλληνες 
βασίζονταν στις δικές τους δυνάμεις για 
να επιβιώσουν!!!!!!!!!!!!!!!!!


Ο Έλληνας πολίτης είχε μόνιμη σχέση με τα θεία δρώμενα, τα οποία αγωνιούσε να αναγνωρίσει στην ζωή της πολιτείας του, να τους δώσει ζωή και υπόσταση, αφού τα αναγνωρίσει στον εαυτό του ή σε άλλους, να τα μορφοποιήσει και να τα παρουσιάσει στο ευρύ κοινό που για κάθε Έλληνα πάντοτε αποτελούσε ο συνολικός πληθυσμός της Πόλης του.
Κάθε Έλληνας πολίτης ήταν φύσει και θέσει δραματουργός, εκ φύσεως γιατί ο έλλογος βίος του αποτελούσε την συνέχεια της επουράνιας πολιτείας του και εκ θέσεως διότι όλη η κοινωνία γύρω του, αυτό του ζητούσε να κάνει, να παράξει δηλαδή με τις πράξεις του δρώμενα που τους κινητοποιούσαν, τους αφύπνιζαν, τους ένωναν, τους έδειχναν τον δρόμο της ένωσης με την συλλογική τους διάνοια, τους έθεταν σοβαρά ηθικά διλήμματα και τους έδειχναν ποιες παρέες να δημιουργήσουν με αυτούς που είχαν παρόμοια ενδιαφέροντα.
Και καθώς έβλεπαν και παρακολουθούσαν τα δρώμενα στον χώρο της συλλογικής τους διανοίας, αποφάσιζαν ότι εκεί ήθελαν και οι ίδιοι να κατοικούν, όχι μόνο όσο απολάμβαναν τα προνόμια της συγχώρεσης που όσοι βρίσκονται στον βίο αυτονοήτως διαθέτουν, αλλά κυρίως όταν με τις πράξεις και τα έργα τους διεκδικούσαν μια θέση στην αθανασία, δηλαδή την δική τους κατοικία στα ουράνια παλάτια της συλλογικής τους διανοίας.
Οι Έλληνες ήταν πραγματιστές και μεταφυσικά υλιστές!!!
Πίστευαν σε αυτά που έβλεπαν, άσχετα αν αυτά υπερέβαιναν τις δυνατότητες της επίγειας όρασής τους και ήθελαν άλλου είδους οφθαλμούς για να γίνουν αντιληπτά.
Γιατί η διάνοια έχει το εξής χαρακτηριστικό.
Άπαξ και δημιουργηθεί, αυτοτροφοδοτείται και παράγει εαυτό.
Αυτοτροφοδοτείται σημαίνει ότι η διάνοια παράγει διάνοια, με την έννοια ότι όποιος επικοινωνεί με τον επέκεινα χώρο της συλλογικής διανοίας, αυτομάτως παράγει έργα της διανοίας για την κοινωνία του!!!!
Αυτά βοηθούν περισσότερους ανθρώπους να επικοινωνήσουν με τον χώρο της συλλογικής διανοίας, ο οποίος με την σειρά του διευρύνεται για να τους δημιουργήσει χώρο.
Έτσι έχουμε την αυτόματη διεύρυνση του χώρου της συλλογικής διανοίας που με την σειρά της παράγει περισσότερα έργα της διανοίας προς όφελος των ανθρώπων.
Η διάνοια παράγει εαυτό σημαίνει ότι δημιουργεί τα μονοπάτια που πρέπει κάθε άνθρωπος να διανύσει για να καταλήξει να κατοικεί σε αυτήν, αυτονοήτως και αυθορμήτως, σαν αυτό να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο και σαν να τον προκαλεί να το κάνει.
Και πράγματι έτσι συμβαίνει.
Τα έργα της διανοίας προκαλούν τους ανθρώπους να κατοικήσουν σε αυτά, να εξοικειωθούν με το πνεύμα τους, να πάρουν ζωή από τα ιδανικά τους, να τροφοδοτηθούν από την ψυχή τους, να συνδιαλαγούν με τους δημιουργούς τους, να τα αφομοιώσουν οι ίδιοι δημιουργικά και να τα εξαπλώσουν με τις πράξεις τους.
Έτσι οι κοινωνίες τους αυξάνονται, η ζωογόνος τους δύναμη επαυξάνει, οι άνθρωποι που ωφελούνται από αυτά πολλαπλασιάζονται, οι επιρροές τους δυναμώνουν, οι άνθρωποι γαληνεύουν και η ψυχή ανακουφίζεται από την δύναμή τους.
Τα πολύ παλιά χρόνια όλοι πίστευαν ότι ο άνθρωπος είναι αθάνατος!!!
Δεν χρειαζόντουσαν αποδείξεις για αυτό, γιατί όλοι ζούσαν με την συντροφιά πνευμάτων, που δεν ήταν ανάγκη να τα γνωρίζουν ή να προέρχονται από τους στενούς τους συγγενείς, αφού τα πνεύματα υπήρχαν και κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους, ακολουθώντας τους δικούς τους δρόμους, που πάντα όμως διασταυρωνόντουσαν με αυτούς των ανθρώπων.
Ήταν μια ωραία εποχή τότε, <<γιατί ο θάνατος δεν ήταν απειλητικός>>, ήταν απλώς ένας σύντομος αποχωρισμός από όλα όσα ο άνθρωπος αγαπούσε και φρόντιζε στην επί γης ζωή του, αφού πεθαίνοντας δεν γνώριζε ποιους δρόμους θα ακολουθούσε και πόσο μακριά θα τον έφερναν από αυτούς που αγαπούσε!!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές από σχετική αναφορά 
                                           της Β. Φατσή
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018



ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ <<ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ>>!!!!!
Σχετικά με το μεγάλο και πάντα επίκαιρο ερώτημα του κατά πόσο είμαστε ελεύθεροι θα δώσω μια απάντηση που μάλλον θεωρείται <<ΑΠΟΓΕΙΩΜΕΝΗ>>!!
Για εδώ μέσα, εννοώ στο πλανήτη που ζούμε, τα πρότυπα και τις νόρμες όλοι τις γνωρίζουμε και πολύ καλά μάλιστα !!
Ωστόσο εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν τομές, όλα είναι Ένα.
Υπάρχει ένα συστατικό, θες να το πεις ενέργεια, θες να το πεις αόρατο κενό, θες να το πεις Θεό;
Αυτή την ενιαία δημιουργία, αυτή τη κοχλάζουσα ενέργεια εκεί έξω, όταν την προσλάβει η φυσιολογία του ανθρώπου της δημιουργεί τομές, της δημιουργεί ατομικότητες.
Σύντομα η ύλη θα χάσει αυτόν τον αξιακό της χαρακτήρα.
Διότι δεν είμαστε ύλη πια!
Για φαντάσου όμως έναν άνθρωπο που έχει αντιληφθεί τον ανώτερο χαρακτήρα του και το ανώτερο εγώ του, μέσα σε μια ενότητα συμπαντική- τι θα ζητάει από την κοινωνία;
Θα ζητάει άλλα αγαθά, τα οποία δεν είναι έτοιμα και δε μπορεί η παρούσα κοινωνική δομή να τα δώσει.
Μια κοινωνία που θα βάλει το σαρκίο σε δεύτερη μοίρα, χωρίς να το παραγνωρίζει βέβαια, είναι επικίνδυνη για τον παλιό πολιτισμό!!!
Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος!!
Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου.
Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης.
Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη.
Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους.
Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων.
Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να λοιπόν το πρώτο βήμα:
να περιορίσουμε τις ανάγκες μας στις φυσικές μας ανάγκες, για να περιορίσουμε τους φόβους μας στους φυσικούς φόβους.
Έτσι κάθε μέρα θα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι!!!!!!!!!


Έγραψε :ο Γιώργος Χαβαλές   
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΚΤΙΖΕΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝΕΣ!!

Ολόκληρος ο Παρθενώνας είναι ένας ύμνος στην δημιουργική έκφραση μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που περιλάμβανε ανώτερο στοχασμό, ενορατικές ικανότητες ευρέως διαδεδομένες, αγάπη στον λόγο, αγάπη στις
ανώτερες ιδιότητες της διανοίας, που τις εξέφραζαν οι θεοί στο δωδεκάθεο, πολλές τεχνικές γνώσεις, επαρκή τεχνολογία και κυρίως αντοχή.
Αντοχή στο να οραματίζεται ένα πολύ δύσκολο Έργο που υπερέβαινε τις συνήθεις δυνάμεις της, αντοχή στο να βρει πόρους να το χρηματοδοτήσει, αντοχή στο να συγκεντρώσει όλους όσοι χρειάζονται για να το υλοποιήσει, αντοχή για να εργασθούν νυχθημερόν χιλιάδες άνθρωποι, αντοχή για να απεικονισθούν οι ανάγλυφες παραστάσεις από πλήθος καλλιτεχνών, αντοχή στο να κοπούν τα μάρμαρα, να μεταφερθούν και να κτισθεί ο Ναός.
Όλη αυτή η αντοχή είναι ένδειξη για την ύπαρξη τριών μορφών Αγάπης:
• της αγάπης προς τον άνθρωπο, όπως αυτή εκδηλώνεται στην πίστη όλων ότι μπορούν να καταφέρουν, όλοι μαζί, ένα τόσο δύσκολο έργο που υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνάμεις τους.
• της αγάπης προς τον Θεό, όπως αυτή εκδηλώνεται στην υπέρμετρη πεποίθηση όλων ότι ένα Έργο που έρχεται αρχικά ως ισχυρός οραματισμός σε μια ομάδα επιφανών ανδρών της Πόλης, μπορεί και πρέπει να υλοποιηθεί, γιατί μέσα του κρύβει την βοήθεια του Θεού προς την Πόλη.
• της αγάπης προς την κοινωνία, όπως αυτή εκδηλώνεται στην θαυμάσια ομόνοια που όλοι ανέπτυξαν, στο θάρρος, στην επιμονή, στην καθημερινή εργασία, στην συνεργασία, στην ανταλλαγή ιδεών και σε όλες εκείνες τις θαυμάσιες ιδιότητες που όλοι αναπτύσσουν όταν αυτοβούλως συμμετέχουν σε ένα Έργο, που αναγνωρίζουν ότι είναι εκ Θεού.
ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!
Γιατί προέρχεται από την αγάπη, δημιουργήθηκε με αγάπη και κτίσθηκε με περίσσευμα Αγάπης!!!!
Ο μόνος τρόπος που βρήκαν οι Αθηναίοι για να ζήσουν ήταν η Δημοκρατία και τον βρήκαν ακολουθώντας την απλή, ξεκάθαρη σκέψη που οδηγούσε πάντα τα βήματά τους στον δημόσιο βίο:
«ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΪΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ, ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΠΙΤΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΑ ΈΡΓΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΑΛΕΓΕΙ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΜΕΛΗΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ».
Απλές σκέψεις που θωρακίζονται και οδηγούν σε ξεκάθαρες πράξεις, όπως αυτή που αποφάσισαν όλοι μαζί οι Αθηναίοι: να κτίσουν τον Παρθενώνα.
Γιατί θα έδειχνε σε όλους ποιοι ήταν και τι πίστευαν οι πολίτες της Αθήνας, αφού τόσο μεγάλη είναι η Αγάπη των θεών στο πρόσωπο της Πόλης τους και στους ίδιους, που τους βοηθάνε να εμπνευστούν, να υλοποιήσουν και να κατασκευάσουν ένα τέτοιο λαμπρό έργο.
Γιατί θα είχαν οι ίδιοι κάτι για το οποίο να χαίρονται, επειδή συμμετέχουν σε αυτό, ο καθένας με τον τρόπο του, επειδή εργάζονται για αυτό, ο καθένας κατά το επάγγελμά του, επειδή το βλέπουν σιγά - σιγά να σηκώνεται στον Βράχο και συνειδητοποιούν ότι είναι η δική τους ζωή που αναδύεται μέσα από τα ερείπια, ο καθένας από αυτούς κρύβει μέσα του έναν Παρθενώνα, δικό του, προϊόν της σκέψης και της βούλησής του, αποκύημα της βαθιάς του επιθυμίας για ζωή και μεγάλη απόδειξη της πίστης του στους θεούς της Πόλης του.
Γιατί οι Έλληνες αγαπούσαν τον Εαυτό τους, αυτήν την πανίσχυρη μικρή θεότητα που ζούσε μέσα τους και έπρεπε να την μάθουν, γιατί ήταν διαφορετική από τις άλλες, να της φτιάξουν χώρο και να δημιουργήσουν τα έργα της.
ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΙΩΝΑΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΜΕ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ!!!!!
Έναν τρόπο που υπαγόρευε τις πράξεις τους, καθοδηγούσε τα έργα τους, έδινε πνοή στα όνειρά τους, τους έφερνε οράματα, δημιουργούσε μεγάλα έργα και τους βοηθούσε να ζουν μια καλή, όμορφη και χρήσιμη ζωή.

Έναν Ελληνικό τρόπο, που ελπίζω ότι δεν είναι αργά για να τον ξαναβρούμε..................!!!


Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές από το ομόνυμο βιβλίο της Β.Φατσή
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "
Related Posts with Thumbnails