Oλόκληρος ο κόσμος οφείλεi στους Έλληνες

Όταν μας ρωτούν για τους προγόνους μας πρέπει να υποδεικνύουμε τους Έλληνες.----
Κατά καιρούς, πολλοί επιφανείς άνθρωποι των τεχνών και της διανόησης ,έχουν μιλήσει για την αξία του ελληνικού πολιτισμού και για όλα όσα χρωστά ο υπόλοιπος κόσμος σε αυτόν. ----Ποιητές, συγγραφείς, φιλόσοφοι, ακόμα και πρόεδροι εθνών τόνισαν τη σημασία του ελληινκού πολιτισμού και του πνεύματος. -

Γιόχαν Σίλερ, Γερμανός ποιητής: Έλληνα όπου και να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.

Μπούτρος Γκάλι,γενικός γραμματέας Ο.Η.Ε: Σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη καθοδηγούνται από το όραμα της Ελλάδος, για να επικρατήσουν οι έννοιες της Πολιτείας, της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας.

Μπιλ Κλίντον,πρόεδρος Η.Π.Α: Τα πλούσια χαρίσματα του Ελληνικού λαού και του πολιτισμού του
βοήθησαν να γίνει η Αμερική ισχυρή.

Φρ. Ρούσβελτ,πρόεδρος Η.Π.Α: Οι μεγαλειώδεις αγώνες του Ελληνικού λαού γι την ελευθερία συνοδεύονται από τους ύμνους και τις ευχές μας.

Ουίλσων Τσώρτσιλ,πρωθυπουργός της Αγγλίας: Εμείς στην Αγγλία γνωρίζουμε ότι ο αγώνας για τον οποίο πέθανε ο λόρδος Βύρων είναι ιερός και θα τον συνεχίσουμε.

Παντίτ Νεχρού,πρωθυπουργός Ινδίας: Η Ευρώπη είναι θυγατέρα της Ελλαδος, που δεν πρέπει να ξεχνά.

Γουίλ Ντιράν,Αμερικάνος ιστορικός: Το αλφάβητο προήλθε από τους Έλληνες, η γλώσσα μας βρίθει ελληνικών λέξεων, όλα τα πνευματικά δημιουργήματα ανήκουν σ’αυτή.

Γιόχαν Σίλερ, Γερμανός ποιητής: Έλληνα όπου και να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.

Δρ, Χέγκελ, Γερμανός φιλόσοφος: Το Ελληνικό Έθνος είναι η αιώνια νεότητα, γιατί από από επήγασαν. Ο ανθρωπισμός και η συμπόνια προς τους δυστυχούντες και τους δυναστευόμενους.

Καρλ Μαρξ,ιδρυτής του κομμουνισμού: Ο Έλληνας Προμηθέας είναι ο πιο ευγενικός άγιος και μάρτυρας
του φιλοσοφικού ημερολογίου.

Πέρσι Σέλει,Άγγλος ποιητής: Καταγόμαστε από τους Έλληνες πολιτιστικά, οι νόμοι μας, οι επιστήμες μας,
οι ΄τέχνες μας έχουν τις ρίζες τους στην ένδοξη Ελλάδα.

Βίκτωρ Ουγκώ,Γάλλος συγγραφέας: Είναι ωραίο να κατάγεται κανείς από την Ελλάδα, την χώρα,
που έδωσε το φως στην ανθρωπότητα

Φρ, Νίτσε, Γερμανός Φιλόσοφος: Γινόμαστε καθημερινά περισσότερο Έλληνες, τουλάχιστον στις αντιλήψεις. Ας ελπίσουμε πως κάποτε θα γίνουμε και κατά φύση Έλληνες.

Φρ, Βολταίρος, Γάλλος διανοούμενος: Υπερασπιστείτε την Ελλάδα γιατί σ’αυτή χρωστάμε τα φώτα μας, τις επιστήμες, τις τέχνες και τις αρετές μας. Και μη φοβηθείτε ότι θα κλονιστεί η ισορροπία της Ευρώπης.

Γιόχαν Γκαίτε,Γερμανός ποιητής: Οι Έλληνες είναι δάσκαλοι μας, τους θαυμάζω σαν άφθαστες διάνοιες.

Μάρκος Τίλιος Κικέρων,Ρωμαίος ρήτορας: Αν οι θεοί συνομιλούν, την γλώσσα των Ελλήνων χρησιμοποιούν.

Ρωσική παροιμία: Ο Έλληνας είναι το δεξί χέρι του θεού!

Ο Φρειδερίκος Νίτσε : Μπροστά στον Όμηρο πάντα θα δείχνομε όλοι φτωχοί και μικρότεροι. Κάθε σύγκριση μαζί του καταλήγει πάντα υπέρ του…

Αισχύλος: «Διότι μόνον εμείς, αντίθετα από τους βαρβάρους, δεν μετράμε ποτέ το πλήθος του εχθρού. Εμείς πάντα λέμε: «και ούτος ο αριθμός ικανός εστί» και χυνόμαστε στην μάχη. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι οι Έλληνες. Γινόμαστε αήττητοι.»

Ιωσήφ Στάλιν. 1879-1953. Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως:
«Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.» (Από ομιλία του που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31η Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη του Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση του στρατάρχη Paulus.)

Ντε Γκωλ. 1890-1970 - Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός της Γαλλικής Αντίστασης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: «Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του Λαού και των ηγετών της Ελλάδος.»

Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμμία σημασία ας μου επιτραπεί να πώ ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρεί τον εαυτό του.
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ

Αν οι Ελληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας. Sir Winston Churchill

Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθειά στίς πολιτιστικές του ρίζες... Να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα...
ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΙΓΚΕΡ

Όταν η κοιτίδα του ευγενεστέρου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότης, η χώρα που της οφείλομε ότι καθιστά την ζωή ανώτερη και ωραιότερη, υφίσταται τέτοια επίθεση, η θέση όλων των αληθινών ανθρώπων είναι στο πλευρό της. ΜΑΚΕΝΖΙ ΚΙΝΚ Πρωθυπουργός Καναδά

Ο πολιτισμός μας περνάει σήμερα κρίση.... κρίση φαινομενικά οικονομική αλλά πρωτίστως κρίση πνευματική, κρίση πολιτισμού. Δεν έχω να προτείνω άλλη θεραπεία απο την επιστροφή στην Ελλάδα.
ΡΕΝΕ ΠΟΟΥΞ Γάλλος δημοσιογράφος

Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει να ακολουθήσei, ώσπου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε της γης κι αν βρίσκονται, υποστούν την δίκαιη τιμωρία της.
ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ Πρόεδρος ΗΠΑ

Ο ανθρωπισμός κατά το Ελληνικό πρότυπο είναι η πρώτη αξία καί η μοναδική αρετή του ανθρώπου, πού περιλαμβάνει μέσα της όλες τις άλλες.
K. ΗELBETIUS

Ο Δυτικός κόσμος ανάγει την γέννησή του στους Ελληνες, πού πρώτοι έκαναν το βήμα από τα φυλετικά ήθη στο ανθρώπινο φρόνημα.
Κ. ΠΟΠΕΡ

Οι Ελληνες εδημιούργησαν σε πολλούς τομείς διαχρονικά πρότυπα, και γι' αυτό θα έπρεπε να τους θεωρήση κανείς ως τον πνευματικά υγιέστερο λαό του κόσμου.
ΕΓΚΟΝ ΦΡΙΝΤΕΛ (EGON FRIEDELL)

Η Ελλάς είναι το εκτυφλωτικό φώς. Μ' αυτήν όλες οι απορίες λύονται, τα σύννεφα διαλύονται.
ΑΛΕΝ ΖΙΣΠΕΝ Γάλλος πολιτικός

Ολα τα πολιτισμένα έθνη εις ότι αφορά την δραστηριότητα τού πνεύματος, είναι αποικίες της Ελλάδος.
ΧΕΝΡΙ ΜΕΝ

Χωρίς Ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία.
ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΪ

Στη Βίβλο υπάρχουν εικόνες, μύθοι, μιά θρησκεία, μόνο πού δεν υπάρχει σκέψη, στοχασμός. Είναι οι Ελληνες πού πρώτοι άρχισαν πραγματικά να στοχάζονται, οι πρώτοι πού δημιούργησαν ένα εξειλιγμένο αστικό πολιτισμό.
Χ.Λ.ΜΠΟΡΧΕΚ

Δεν γνώρισα κανένα που να εμπνέει τόσον σεβασμό όσο οι Ελληνες φιλόσοφοι.ΝΙΤΣΕ

Αν στην βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φώς.
ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΕΡΝΑΡ ΣΩ

Είναι ντροπή να λέγονται μορφωμένοι όσοι δεν μελετούν τους αρχαίους Ελληνες συγγραφείς.
ΡΑΜΠΕΛΑΙ Γάλλος ιστορικός

Αυτό που χρειάζεται η Δύση σήμερα, είναι να ξαναγυρίσει στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ Φιλόσοφος-συγγραφεύς

Οι Ελληνες είχαν το χάρισμα να απορούν γιά πράγματα που οι άλλοι λαοί τα νόμιζαν αυτονόητα.
ΜΠΛΟΥΦΙΛΝΤ

Τά μαθηματικά ως επιστήμη βρήκαν τον δρόμο τους εις τον αξιοθαύμαστο λαό των Ελλήνων. Η διαπίστωση ότι οι Αιγύπτιοι δεν είχαν ιδέα της γεωμετρίας ως επιστήμης, ενισχύεται από την άγνοια αυτών ως προς τον υπολογισμό του ύψους κ.λ.π.
ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ

Αν η διορατικότης των Ελλήνων συμβάδιζε με την ιδιοφυία τους, τότε ίσως και η βιομηχανική επανάσταση να άρχιζε χίλια χρόνια πριν απο τον Κολόμβο. Και στην εποχή μας τότε δεν θα προσπαθούσαμε να περιφερόμαστε απλώς γύρω απο την Σελήνη, αλλά θα είχαμε φθάσει και σε άλλους κοντινούς πλανήτες.
ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ

Οταν γνωρίσουμε σε βάθος την αρχαία Ελληνική επιστήμη και μελετήσουμε τις προτάσεις της, θα μπορούμε να προχωρήσουμε με μεγαλύτερα βήματα στην κατανόηση του Σύμπαντος και των μυστικών του. ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΗΝΤΛ βραβείο Νόμπελ Φυσικής

Ο κόσμος είναι η διαστελλόμενη Ελλάς και η Ελλάς είναι ο συστελλόμενος κόσμος.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Η Ελλάς καταληφθείσα, τον άγριον νικητή κατέκτησε, και τις τέχνες εισήγαγε είς το αγροίκο Λάτιον.
ΟΡΑΤΙΟΣ Ρωμαίος ποιητής

Είμαι από την Σικελία, δηλαδή την Μεγάλη Ελλάδα και υπάρχει ακόμη πολύ από την Ελλάδα στην Σικελία. Το μέτρο, η αρμονία και ο ρυθμός ζούν ακόμη. Εξ' άλλου είμαι και ο ίδιος εγώ Ελληνικής καταγωγής. Ναι, ναι μην εκπλήτεσθε. Το οικογενειακό μου όνομα είναι Πυράγγελος. Το Πυραντέλλο δεν είναι παρά η φωνητική παραφθορά του Πιράτζελο-Πιραντέλλο.
ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ

Αν δεν υπήρχε η ανδρεία και η γενναιοψυχία των Ελλήνων, δεν γνωρίζουμε ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Sir Winston Churchill

Ρίξτε ένα βλέμμα στον μικρό κατάλογο των εθνών που υπετάχθησαν υπό του Αξονα από τό 1938, και θα δήτε ότι η γενναιοψυχία των Ελλήνων φωτίζει σαν ήλιος ένα σκοτεινό κόσμο. ΚΑΝΤΙΤΟΥΣ Άγγλος συγγραφεύς

Κανείς δεν τολμούσε να προείπη, ότι οι Ελληνες πού πριν από 2.500 χρόνια είχαν ρίξει στην θάλασσα τους παντοκράτορες Πέρσες, θα επαναλάμβαναν κατά το 1940 αυτό το κατόρθωμα. Και όμως οι Ελληνες κατέπληξαν τον κόσμο μέ ένα νέο Μαραθώνα. ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ Γκάβελγκάντε

Πρώτη η Ελλάς μας εδίδαξε πως οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν να είναι γενναίοι, και ότι καμμιά ήττα δεν είναι παντοτινή. Ο μικρός αυτός λαός απεδείχθη αντάξιος της ιστορίας του. ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία. Μας συγκινεί τόσο πολύ ώστε παραμερίζοντας κάθε άλλο αίσθημα φωνάζουμε: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ. "ΗΜΕΡΑ", Ιαπωνική εφημερίδα, 7 Δεκεμβρίου 1940.

Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον ενόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνη αλλιώς γιατι είσθε Ελληνες. Ως Ρώσσοι και ως άνθρωποι σας είμαστε ευγνώμονες, γιατί χάρη στις δικές σας θυσίες κερδίσαμε τον απαιτούμενο καιρό νά προετοιμάσουμε την άμυνά μας. Ελληνες, σας ευγνωμονούμε. ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

Ο θαρραλέος αγώνας αυτού του λαού, του σχετικά μικρού έθνους, για το δικαίωμα να ζει χωρίς επεμβάσεις από δικτατορικά έθνη, προκαλεί σεβασμό και θαυμασμό όλων των λαών που αγαπούν την ελευθερία. ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, 3 Απριλίου 1941

Μετά την τελική νίκη και λύτρωση η Ελλάδα θα πάρει όλα όσα της ανήκουν, και θα ζήσει υπερήφανα και ηρωικά μέσα στους νικητές. Sir Winston Churchill

Η Ιστορική δικαιοσύνη μου επιβάλει να διατυπώσω οτι μεταξύ των εχθρών οι οποίοι ευρίσκοντο απέναντί μας, ο Έλλην στρατιώτης προ πάντων, επολέμησε με το μεγαλύτερο θάρρος. Παρεδόθη μόνον όταν η εξακολούθηση της αντιστάσεως δεν ήταν πλέον δυνατή και δεν είχε πλέον κανένα λόγο... Επολέμησεν εν τούτοις τόσον γενναίως ώστε και οι πολέμιοί του δεν δύνανται να του αρνηθούν την εκτίμησιν των... Ούτω οι αιχμάλωτοι Έλληνες απελύθησαν αμέσως, λαμβανομένης υπ' όψιν της ηρωικής στάσεως των στρατιωτών αυτών Adolph Hitler, Reichstag 4 Μαίου 1941

Μέχρι τωρα λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Από 'δω και στο εξής θα λέμε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Sir Winston Churchill

Αδόλφος Χίτλερ. 1889-1945. Αρχηγός του Γερμανικού κράτους 1889-1945: «Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, επολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον». (Από λόγο που εκφώνησε στις 4 Μαίου 1941 στο Ράιχσταγκ.)

Μπενίτο Μουσολίνι. 1833-1945. Πρωθυπουργός της Ιταλίας 1922-1945: «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δεν είναι ακλόνητον εις τα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μας περιμένουν εκπλήξεις.». (Από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941.)

Ιωσήφ Στάλιν. 1879-1953. Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως: «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.» (Από ομιλία του που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31η Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη του Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση του στρατάρχη Paulus.)

Maurice Schumann 1911-1992. Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974: «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης. Ποτέ μιά ήττα δεν υπήρξε τόσο τιμητική για κείνους που την υπέστησαν». (Από μήνυμά του πού απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα που ο Χίτλερ κατέλαβε την Αθήνα ύστερα από πόλεμο των Ελλήνων, 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι και 6 εβδομάδων κατά τού Χίτλερ.)

Γκεόργκι Ζουκώφ. 1896-1974. Στρατάρχης του Σοβιετικού Στρατού: «Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της Ελληνικής προσφοράς». (Απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)

Σέρ Άντονι Ηντεν. 1897-1977. Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Βρεταννίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρεταννίας 1955-1957: «Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή της επανάστασης στην Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή εκράτησε τους Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε την χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων του Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε γενική μεταβολή στην όλη πορεία του πολέμου και ενικήσαμε». (Από λόγο του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 24/09/1942.)

Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει να ακολουθήσei, ώσπου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε της γης κι αν βρίσκονται, υποστούν την δίκαιη τιμωρία της.
ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ Πρόεδρος ΗΠΑ

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, 1882-1945. Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945: «Εις την Ελλάδα παρεσχέθη την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν' αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, η απάντησις θα ήτο η ίδια. Οι Έλληνες εδίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπειαν. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός ετόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητον του γερμανικού τέρατος, αντιτάσσοντας το υπερήφανον πνεύμα της ελευθερίας.» (Από ραδιοφωνικό λόγο που εξεφώνησε στις 10/6/1943.)

και,
«Ο ηρωικός αγών του Ελληνικού λαού κατά της επιθέσεως της Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τους Ιταλούς στην απόπειρά τους να εισβάλλουν στο Ελληνικό έδαφος, γέμισε με ενθουσιασμό τις καρδιές του αμερικανικού λαού και εκίνησε την συμπάθειά του. Προ ενός και πλέον αιώνος, κατά τον πόλεμον της Ελληνικής ανεξαρτησίας, το έθνος μας, εξέφρασε την φλογερή του συμπάθεια για τους Έλληνες και ευχότανε για την Ελληνική νίκη.» (Δήλωσή του, στο Ύπατο Συμβούλιο της ΑΧΕΠΑ στις 25/04/1941, που μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τον Λευκό Οίκο.)

Γεώργιος ΣΤ' (1898-1952) Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952: «Ο μεγαλοπρεπής αγώνας της Ελλάδος, υπήρξε η πρώτη μεγάλη καμπή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.» (Από λόγο του στο κοινοβούλιο τον Μάιο του 1945.)

Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969. Βρετανός Στρατάρχης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: «Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η Ελλάς ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων της Γερμανίας εξαναγκάζοντας αυτήν να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά της Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποία θα ήταν η θέση της Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς την Ελλάδα». (Από ομιλία του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941.)

 - See more at: http://www.pronews.gr 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Oλόκληρος ο κόσμος οφείλεi στους Έλληνες"

Ο ΦΟΒΟΣ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!!!!!

Ασφαλώς πέρα από την εκπαίδευση και τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται από τα ΜΜΕ που έχει σαν στόχο την αποχαύνωση την ηττοπάθεια και την παραίτηση των Ελλήνων από το κοινωνικό ''γίγνεσθαι'' που σήμερα δείχνει μια παρακμιακή πορεία και ένα ατελείωτο πολιτισμικό κατήφορο και εθνική υποτέλεια οι διώκτες του Ελληνισμού έχουν καταφέρει να περάσουν στην πλειοψηφία του πληθυσμού τον ''ΦΟΒΟ'' !!

Συναίσθημα ξένο ως προς στην ιδιοσυγκρασία των παλαιότερων Ελλήνων που αψηφούσαν και έβαζαν στο περιθώριο τους ενδόμυχους φυσιολογικά φόβους τους και δόξαζαν όταν έπρεπε την ιερή πατρίδα μας!!

Ωστόσο ο ΦΟΒΟΣ άρχισε να εμφανίζεται εντονότερα στο κοινωνικό προσκήνιο όταν ο Έλληνας έπαψε να αγαπάει!!!

Γιατί στην ουσία ο ΦΟΒΟΣ είναι το αντίθετο της ΑΓΑΠΗΣ!!

Ο ΦΟΒΟΣ είναι «καλωδιωμένος» βαθιά στον ανθρώπινο εγκέφαλο και είναι συνδεδεμένος με την αντίδραση «πάλης ή φυγής», που είναι ένας από τους πρωταρχικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου μας.

Δυστυχώς είναι ένας απαρχαιωμένος μηχανισμός που έχει απλωθεί σαν ιός στη ζωή μας, ένας μηχανισμός που έχει «κλειδώσει» όλο το δυναμικό μας μέσα μας και αρνείται να μας δώσει πρόσβαση!!

Ένα δυναμικό που μπορεί να απελευθερωθεί και να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη!!

Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΠΛΟ!!!

Ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, από γονείς, δασκάλους, εργοδότες, αρχές, πολιτικούς και φυσικά τα μέσα ενημέρωσης…!!!

Ο ίδιος μας ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί το φόβο στην προσπάθειά του να μας εμποδίσει να δοκιμάσουμε οτιδήποτε καινούργιο και μη οικείο, κρατώντας μας έτσι παγιδευμένους στην ίδια, παλιά ιστορία που λέμε στον εαυτό μας και τους άλλους, κρατώντας μας μέσα στο « κουτί » όλους μαζί, κρατώντας μας μέσα στα όρια της ζώνης άνεσής μας!!

Φόβος για το άγνωστο, φόβος για την αλλαγή, φόβος να είμαστε ο εαυτό μας…

Ο ΦΟΒΟΣ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!!!!!

Έτσι χαρτογραφώ την σημερινή περιρρέουσα κατάσταση στη χώρα μας και για όλα αυτά που βιώνουμε είμαι συγκρατημένα απαισιόδοξος!!

Οψόμεθα!!

Γιώργος Χαβαλές

Αρχή φόρμας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΣΟΥ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ (ΕΠΩΝΥΜΑ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στον Ελλαδικό χώρο από τους ιστορικούς ακόμη χρόνους παρατηρείται ένα είδος επωνύμου σε σχέση με το πατρώνυμο και τον τόπο καταγωγής (π. χ. Περικλής Ξανθίππου Αθηναίος). Λίγους αιώνες αργότερα οι Ρωμαίοι δίπλα στο βαφτιστικό τους χρησιμοποίησαν το επώνυμο. Στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αρχίζει να καθιερώνεται το επώνυμο δίπλα στο βαπτιστικό χριστιανικό όνομα, όπως συνηθίζεται και σήμερα (Νικηφόρος Φωκάς, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος κ. ά. ). Στην πραγματικότητα από το 16ο αιώνα όλοι οι Έλληνες έχουν επώνυμο, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν οι Τούρκοι έχουν αποχωρήσει, καθιερώνεται και θεσμικά στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.

Είναι φυσικό να υπάρχουν και επώνυμα με ξενική προέλευση, κυρίως τουρκική και βαλκανική, αφού οι λαοί αυτοί συνυπήρχαν στους περασμένους αιώνες στον ίδιο γεωγραφικό χώρο και με ρίζα αρβανίτικη, βλάχικη, σλαβική, τουρκική, εβραϊκή και τσιγγάνικη.

Επίσης, κυρίως στα νησιά μας, υπάρχουν και πολλά επώνυμα ιταλικής ή φραγκικής προέλευσης.

ΕΙΔΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Η συλλογή και κατάταξη των επωνύμων σε κατηγορίες, ομάδες και τάξεις με βάση τη σημασία τους, συναντά σημαντικές δυσκολίες, κυρίως λόγω της ποικιλίας των εννοιών που εκπροσωπούν.

Μπορούμε να διακρίνουμε τα επώνυμα σύμφωνα με τη σημασία τους σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, που δηλώνουν αντίστοιχα α) βαφτιστικό όνομα , β) καταγωγή , γ) επάγγελμα και δ) παρατσούκλια (ή προσωνύμια). Η κάθε κατηγορία περιλαμβάνει τις ομάδες και τις τάξεις της.

Έτσι έχουμε την παρακάτω διάταξη:

1. Επώνυμα που χρησιμοποιούν για ρίζα τους βαφτιστικά ονόματα (ή αλλιώς πατρωνυμικά ). Είναι το προχειρότερο είδος για να χαρακτηριστεί ένα άτομο και είναι μαζί με τα παρατσούκλια, το συχνότερο είδος των οικογενειακών ονομάτων. Πατρωνυμικά ονόματα είχαν οι αρχαίοι Έλληνες που τα κληρονόμησαν από τους προγόνους τους και τα μετέδωσαν στους μεταγενέστερους. Τα ονόματα αυτά χωρίζονται σε πολλές υποκατηγορίες. Μπορούμε να τα συναντήσουμε σε ονομαστική πτώση (π. χ Αργύρης), σε γενική (π. χ. Γεωργίου) αλλά και με πολλές καταλήξεις και υποκοριστικά (π. χ. Σπυρόπουλος, Στεφανίδης, Αθανασούλας κ.ά.).

2. Μητρωνυμικά είναι το οικογενειακό όνομα του ανθρώπου που επονομάζεται από το βαφτιστικό της μητέρας του.

3. Επώνυμα που δηλώνουν καταγωγή (ή αλλιώς εθνικά ). Τα οικογενειακά αυτά ονόματα φανερώνουν τον τόπο που γεννήθηκε ή έζησε αυτός που έχει το όνομα. Κυρίως αναφέρονται σε πόλεις, χωριά ή σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές (επαρχίες, χώρες). Και εδώ οι καταλήξεις που συνηθίζονται είναι πάρα πολλές.

4. Επώνυμα που δηλώνουν επάγγελμα (ή αλλιώς επαγγελματικά). Η ποικιλία των επωνύμων αυτών παρουσιάζεται αρκετά μεγάλη, αφού μεγάλο είναι το πλήθος των επαγγελμάτων.

5. Παρατσούκλια. Τα οικογενειακά ονόματα που προέρχονται από παρατσούκλια εκφράζουν, όπως και εκείνα, ορισμένες ιδιότητες ή χαρακτηριστικά του παρανομασμένου. Τα παρατσούκλια ταξινομούνται σε πολλές ομάδες ανάλογα σε τι αναφέρεται ο χαρακτηρισμός.

6. Ξενικά οικογενειακά.

ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ

Τα οικογενειακά ονόματα δεν συνηθίζονται μόνο με τον αρχικό τους τύπο. Πολλά σχηματίζουν και παράγωγα οικογενειακά με διάφορες καταλήξεις καθώς και σύνθετα, με τη βοήθεια κάποιων λέξεων που χρησιμεύουν σαν πρώτο συνθετικό.

α) Καταλήξεις

Η κατάληξη ενός επωνύμου μας βοηθάει πολλές φορές να καταλάβουμε από ποιο μέρος της Ελλάδας είναι κάποιος. Αυτό συμβαίνει γιατί μερικά γεωγραφικά μέρη της χώρας μας έχουν τις δικές τους χαρακτηριστικές καταλήξεις. Έτσι λοιπόν έχουμε τις καταλήξεις:

-ίδης: Παυλίδης (Πόντιοι)

-άδης: Γεωργιάδης (Πόντιοι)

-ούδης: Παυλούδης (Μακεδονία, Θράκη)

-όγλου: Αρζόγλου (Μικρασιάτες)

-άκης: Καζαντζάκης (Κρήτη)

-άκος: Γιατράκος (Μάνη)

-πουλος: Δημόπουλος (κυρίως στην Πελοπόννησο)

-άτος: Γεωργάτος (Κεφαλονιά)

-έλης: Παπαδέλης (Μυτιλήνη)

-ούσης: Φιλιππούσης (Χίο)

β) Σύνθετα Οικογενειακά

Τα σύνθετα οικογενειακά έχουν για πρώτο συνθετικό επίθετο ή και ουσιαστικό. Το πρώτο συνθετικό είναι κυρίως παρατσούκλι (π.χ. Κοντογιάννης), επάγγελμα (π.χ. Παπαγιάννης) ή ακόμα και βαφτιστικό όνομα (π.χ. Μητροπάνος).

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ

Βρετέας : Από το βρετός, ο ευρημένος, ο ευρετός 1) επί νηπίων το υπό των οικείων του εγκαταλειφθέν ή ευρεθέν υπό τινός βρέφoς το έκθετον 2) νήπιον υπό των γονέων τον αποτεθέν εμπρόσθεν της εκκλησίας είτε εν τη οδώ, ίνα ανάλαβη τη βάπτιση του ο πρώτος τυχόν διαβάτης. Σύνηθες στη Μάνη όπου ονομάζεται έτσι από πρόληψη πιστεύοντας ότι θα αποφευχθεί ο θάνατος. Επώνυμο από το 14ο αι με την αρχική μορφή Ευρετός.

Γιαννόπουλος : πατρωνυμικό, προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης, Γιάννης.

Ελισσαίου : Εβραϊκό όνομα. Σημαίνει ο θεός βοηθά, βλέπει.

Καπακλής : Τούρκικο kapak = καπάκι, kapakli = σκεπασμένος.

Κλάδη : Πιθανόν από τη λέξη κλαδί.

Κοντόπουλος : Προέρχεται από παρατσούκλι που οφείλεται σε σωματική ιδιότητα του ατόμου = χαμηλός, κοντός, όχι ψηλός + οπουλος.

Κοντούλη : Προέρχεται από το παρατσούκλι που οφείλεται σε . . . σωματική ιδιότητα του ατόμου = χαμηλός, κοντός, όχι ψηλός.

Κότσης : Ίσως από τη λέξη κότσι = αστράγαλος.

Κουτουμάνου : Από την κεφαλονίτικη ιδιωματική λέξη κουτουμάνος που σημαίνει το μικρό ευτραφές κουτάβι. Σπάνια σημαίνει και το μικρό παιδί με τα ίδια χαρακτηριστικά.

Μαυροειδή : Προέρχεται από παρατσούκλι που έχει σχέση με σωματική κατάσταση ή ιδιότητα του ατόμου που είναι μελαχρινός ή μαύρος. Μαύρος + ουσ. είδος. Επώνυμο από το 10ο αι. (Μαυροειδής Μιχάλης, ιερέας στην πόλη.)

Μητσέας : Επώνυμο που προέρχεται από το βαφτιστικό Δημήτρης υποκοριστικό Μήτσος + -έας.

Μποσίνη : Τούρκικο bos + ίνη = χαλαρός.

Μπούρας : Σλάβικη λέξη bura = τρικυμία, θύελλα, μπόρα ή από το από το αρβανίτικο burrei = άντρας, γενναίος.

Οικονομοπούλου : Συχνότατο ελληνικό επώνυμο κυρίως λόγω της σημασίας της λέξης οικονόμος ως εκκλησιαστικός αξιωματούχος, κληρικός υπεύθυνος για οικονομική διαχείριση εκκλησίας ή μοναστηριού.

Πανταζής : προέρχεται από την ευχή «πάντα να ζει!».

Περδικέα : Επώνυμο που προέρχεται από το ζωικό κόσμο. Το πουλί η πέρδικα το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Βυζαντινοί + κατάληξη -εας.

Πέτρουλα : Πατρωνυμικό από το βαφτιστικό Πέτρος = ο ψαράς από την Καπερναούμ.

Ρήγας : Από το νεοελληνικό ρήγας, λαϊκότροπα ο βασιλιάς (μεσαιωνικό ρήγας). Προέρχεται από το ελληνιστικό ρηξ, αιτιατική ρήγα, που προέρχεται από το λατινικό rex.

Σαμαράς : Προέρχεται από το προσηγορικό (κοινής έννοιας) ουσιαστικό σαμάρι με την κατάληξη -ας με την οποία σχηματίζονται επαγγελματικά ουσιαστικά (ψωμάς, ψαράς):Στο σαμάρι υπάρχει η αρχαία ελληνική λέξη σάγμα (σέλα) από το ρήμα σάττω (=φορτώνω, συσκευάζω) και η λατινική κατάληξη -arium, -αριον. σαγμάριον - σαμάριον - σαμάρι. Τη λέξη τη δανείστηκαν από εμάς οι Τούρκοι και την έχουν στη γλώσσα τους ως σεμερ και σεμερσί = σαμαράs.

Σπεντζοπούλου : α) Ίσως από τη λέξη σπέντζα που σημαίνει ο καρπός της πιπεριάς ή β) σπέντζα κατά την τουρκοκρατία ήταν χρηματικός φόρος που εισέπρατταν οι σπαχήδες από τους εγκατεστημένους στα φέουδά τους χριστιανούς χωρικούς και ο οποίος ήταν ανάλογος με την έκταση και την ποιότητα του εδάφους αλλά και την οικογενειακή κατάσταση του φορολογουμένου + κατάληξη -οπουλος.

Φαληρέα : Είναι ο κάτοικος του Φαλήρου. Φαληρέας όμως κατά τον Πειραιά λέγεται και το Φάληρο.

Χρονόπουλος : Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαφτιστικό όνομα Πολυχρόνης +­οπουλος.

Ασλλάνι : από τη τούρκικη λέξη aslant που σημαίνει λιοντάρι.

Διονυσόπουλος : Από το βαφτιστικό όνομα Διονύσιος + κατάληξη ­οπουλος.

Λυμπερόπουλος : Από βαφτιστικό αρχαιοελληνικής προέλευσης Ολυμπιάς -Ολυμπιάδα - Λυμπιάδα - Λυμπία - Λύμπος- Λυμπέρης ή β)από την ξένη λέξη Iibero = ελεύθερος + -όπουλος.

Μέτσιος : Πατρωνυμικό όνομα από το όνομα Θωμάς.

Παπαδόπουλος : Γιος ή απόγονος του παπά (παπαδοπαίδι) ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα + την κατάληξη -οπουλος.

Παπαχρόνης : Επώνυμο σύνθετo από τη λέξη παπά - που προέρχεται από την ιδιότητα του κληρικού παπά και το βαφτιστικό Χρόνης.

Πουλέτης : Προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι και την κατάληξη-­έτης.

Σαμπαζιώτη : Πιθανόν από την τούρκικη λέξη sabau = άροτρο ή saban = ηλίθιος.

Σπανού : Από το παρατσούκλι που αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (άντρας που από τη φύση του δεν έχει καθόλου γένια) μεσαιωνικό σπανός συντομογραφία του ελληνιστικού σπαν (οπώγων)} που έχει αραιά γένια + -ος.

Σπυροπούλου : Από το όνομα Σπύρος + -όπουλος = γιος, απόγονος.

Ταμπάκου : Από τη τούρκικη λέξη tabak = βυρσοδέψης.

Χριστόπουλος : Προέρχεται από το βαφτιστικό όνομα Χριστός - ο έχων το χάρισμα. Η κατάληξη -οπουλος προσδιορίζει την Πελοπόννησο.

Αθηνέλη : Εθνικό οικογενειακό όνομα. Η κατάληξη -ελης προέρχεται από τη Μυτιλήνη, Αϊβαλί, Λήμνο, Έβρο, Έδεσσα.

Βασιλοπούλου : Είναι πατρωνυμικό με αρχική ρίζα το βαφτιστικό Βασίλειος + την κατάληξη -οπουλος.

Βλαχάκης : Ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά που φανερώνουν προέλευση, β)με τη σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WΑIΗ (κελτικό) ή σλαβική vlach + - ακης.

Γεωργιόπουλος : Είναι πατρωνυμικό με αρχική ρίζα το βαφτιστικό όνομα Γεώργιος με προσθήκη την κατάληξη -oπoυλoς.

Καραγιαννίδης : Σύνθετο όνομα από τούρκικη λέξη kara = μαύρος, μελαχρινός + βαφτιστικό όνομα Γιάννης +κατάληξη - ιδης.

Κορωνιού : Ίσως είναι ο κάτοικος της Κορώνης.

Κουκέας : Από το δημώδες κουκί / κουκκί, το όσπριο της οικογένειας των ψυχανθών ελληνιστικό <κοκκίον.

Κουμουνδούρου : -ουρος μανιάτικη κατάληξη που δηλώνει ιταλικό αξίωμα.

Κωνσταντόπουλος : Γιος ή απόγονος του Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος προέρχεται από το λατινικό Constantinus.

Μάλαμα : Επώνυμο που προέρχεται από το μάλαμα πολύτιμος λίθος.

Μαρινάκης : Ανήκει στην κατηγορία μητρωνυμικών προερχόμενο από το βαφτιστικό όνομα Μαρίνα + - ακης που προσδιορίζει τα Χανιά Κρήτης.

 Μποβολής ή Μπόβολης κατ’ άλλους.

Κατάγομαι από τον νομό Αιτ/νίας περιοχή Μεσολογγίου-παραχελωίτιδα.

Το επίθετο αυτό απαντάται στην περιοχή αυτή και στην Πελοπόννησο/Καλαμάτα,

Μάλλον από προγόνους προερχόμενους από την Αιτ/νία.

Έχει καταχωρηθεί και ως «Μπόβολας», αναφερόμενο σε πεσόντα αγωνιστή

κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Πιστεύω ότι προέρχεται από το μπόβολας ή μποβόλιας, μποβόλι, μποβόλια δηλ. σαλίγκαρος,

όπως ονομάζεται στην Στερεά-Ελλάδα-Ήπειρο.

Απαντάται επίσης ευρέως και στην Ιταλία, ως «Bovoli» (το επίθετο της μητέρας

του τέως πρωθυπουργού Ματέο Ρέντζι), που και εκεί έχει την έννοια

του κοχλία-σαλίγκαρου-κυκλικής σκάλας, γεγονός που δεν αποκλείει και Ιταλική προέλευση.

Νικόλης : Παρατσούκλι πατρωνυμικό. Από το όνομα του πατέρα Νικολή.

Παπαδάτος : Προέρχεται από τη λέξη παπάς και τη κατάληξη -άτος.

Τοπτσίου : Τοπτσί = κανόνι. Πιθανόν κάποιος πρόγονος ήταν καλός κατασκευαστής κανονιών.

Τριανταφυλλόπουλος : Από παρατσούκλι που έχει προέλευση από το λουλούδι τριαντάφυλλο.

Τσουμέα : cume-a < υδροδοχείο ή από τη τούρκικη λέξη comak = ρόπαλο.

Τσώκου : αραβική λέξη coku = σφυρί, αστράγαλος. Περιπαικτικά χαρακτηρίζονται οι κάτοικοι των Πραμάντων επειδή βγάζουν πολλούς χτίστες.

Φιλανδριανού : Σύνθετο όνομα από τη λέξη Φίλος + άνδρας.

Χρανιώτης : Πιθανόν δηλώνει τόπο.

Αθανασίου : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό όνοµα Αθανάσιος.

Αµπατζής : Από τη τούρκικη λέξη abaci = ράπτης ή πωλητής χοντρών ρούχων ή µάλλινων υφασµάτων.

Ανδρεάδης : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό όνοµα που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνοµα Ανδρέας που σηµαίνει ανήρ = ανδρείος.

Βιτάκης : Από το όνοµα Βίτος - Βίκτωρ.

Βρυώνης : Από τη µεταγενέστερη µεσαιωνική λέξη βρυώνης είδος αµπέλου συχνό κατά την Παλαιολόγεια εποχή. Ο Οµέρ Βρυώνης οφείλει το όνοµά του στο χωριό Βρυώνη στη νότια Αλβανία. Στα νέα ελληνικά βρυωνιές είναι είδος Φυτού.

Γεωργαντάς : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Γιώργος.

Δηµητρακόπουλος : Πατρωνυµικό επώνυµο από το βαφτιστικό όνοµα Δηµήτριος + -οπουλος.

Ζαΐµης : Από την τούρκικη λέξη ΖΑΙΜ = τιµαριούχος, τίτλος τιµητικός, επωνυµία για ολόκληρη τάξη.

Ζαχαροπούλου : Προέρχεται από παροµοίωση για να δηλώσει ορισµένες σωµατικές ή άλλες ιδιότητες του ανθρώπου από τη ζάχαρη + -οπουλος.

Καρδαράς : Επώνυµο που προέρχεται από το παρατσούκλι καρδάρα που σηµαίνει ξύλινο σκεύος.

Μαρινόπουλος : Προέρχεται από την κατηγορία των µητρωνυµικών από το βαφτιστικό όνοµα Μαρίνα + -οπουλος.

Ρακόπουλος : Από την τούρκικη λέξη raki = ρακί + κατάληξη - οπουλος.

Σταυρόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό προερχόµενο από το βαφτιστικό όνοµα Σταύρος + παράγωγη κατάληξη - οπουλος.

Φρέσκος : Πιθανόν από παρατσούκλι.

Αγγελής : Πατρωνυµικό όνοµα, προέρχεται από το βαφτιστικό Άγγελος (αρχαίο ελληνικό όνοµα ):Ηταν αυτός που έφερνε ειδήσεις.

Αλεξοπούλου : Προέρχεται από το βαφτιστικό Αλέξης + κατάληξη ­οπουλος, που προσδιορίζει τη Πελοπόννησο. Αλέξιος - Ρωµαίος ευγενής - βυζαντινό όνοµα, συναντάται και στη Ρωσία.

Αναστασοπούλου : Πατρωνυµικό όνοµα από το βαφτιστικό όνοµα Αναστάσιος + κατάληξη -οπουλος.

Αντωνόπουλος : Πατρωνυµικό όνοµα από το βαφτιστικό όνοµα Αντώνιος + κατάληξη -οπουλος.

Γεωργίου : Πατρωνυµικό µε αρχική ρίζα το βαφτιστικό όνοµα Γεώργιος + κατάληξη, ανάλογα µε την περιοχή.

Γιαννοπούλου : Πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Ιωάννης - Γιάννης.

Δασκαλάκης : Προέρχεται από το επάγγελµα του δασκάλου + κατάληξη - ακης που προσδίδει καταγωγή από Κρήτη.

Δουβαρά : Από τη τούρκικη λέξη d uνar = ντουβάρι.

Θάνος : Επώνυµο πατρωνυµικό προερχόµενο από το βαφτιστικό όνοµα Αθανάσιος.

Ιωάννου : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό Ιωάννης.

Καραβίτης : Εθνικό οικογενειακό όνοµα (Καραβάς, Κύθηρα).

Κισόγλου : Από περσική λέξη kesis = καλόγερος παπάς χριστιανός +τούρκικη κατάληξη - ογλου = παιδί.

Κουλούκη : Από την τούρκικη λέξη kiIik = κουστούµι.

Κουρούπης : Από την αρχαία λέξη κορύπη = είδος δοχείων (κουρούπι) µεταφορικά µεθυσµένος.

Κυρκοριανός : Από το βαφτιστικό Κύρκος, που προέρχεται από το µεσαιωνικό Κύρικος κυρ(ιος) ικος ή και του βαφτιστικού Κυρ(ια)κος.

Λαγού : Παρατσούκλι από όνοµα ζώου.

Λεβαντή : Επώνυµο που συνηθίζεται σε ορθόδοξες πια οικογένειες στη Κύθνο.

Λιότσης : loci = φίλος <ανόητος βλάκας

Λαµπροπούλου : Πατρωνυµικό _ι προερχόµενο από το βαφτιστικό Λάµπρος = αυτός που λάµπει µεταφορικά = ονοµαστός περίφημος ή και από τη «Λαµπρή».

Λουκά : Ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυµικών, προερχόµενο από το βαφτιστικό Λουκάς.

Λύρας : Από όνοµα Φυτού; ή άνθους (Λύρα).

Μακρέα : Επώνυµο που προέρχεται από το επίθετο µακρύς = ψηλός.

Μπιζίµης : Από τη τούρκικη λέξη bίΖίm = δικό µας.

Μπίνη : Από_τη τούρκικη λέξη bina = κατασκευή οικοδοµή.

Μπούρας : Σλάβικη λέξη bura = τρικυµία θύελλα µπόρα ή από το από το αρβανίτικο burrei = άντρας

Νικητέας : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Νικήτας + -εας.

Ξυδέας : Επώνυµο προερχόµενο από παροµοίωση προκειµένου να δηλώσει ορισµένες σωµατικές και άλλες ιδιότητες του ανθρώπου,+-εας. (παρόµοια επώνυµα, καφές, παστός).

Παπαµικρούλης : Σύνθετο επώνυµο, παρατσούκλι. Αποτελείται από τη λέξη παπάς + το επίθετο µικρούλης.

Πετρόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό Πέτρος +­οπουλος.

Στασινοπούλου : Από το βαφτιστικό όνοµα Στασινός, παραλλαγή του Αναστάσης και από την Ανάσταση του Χριστού. Από την παλαιολόγεια εποχή σε περιοχές όπως Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Πόλη - Χαλκιδική και Αρκαδία.

Ταβουλαρέας : Επώνυµο βυζαντινό που κατατάσσεται στα βυζαντινά = συµβολαιογράφος. Από το ελληνιστικό ταβουλάριος = ο γραµµατοφύλακας, αρχειοφύλακας στο Βυζάντιο.

Χειλάς : Αυτός που κατεβάζει τα χείλη όταν θυµώσει, ο θυµώδης, ο δύστροπος.

Χριστοφιλέας : Σύνθετο επώνυµο από το βαφτιστικό όνοµα Χριστός = ο έχων το χάρισµα + Φίλος = Ο Φίλος του Χριστού + - εας.

Αβράµη : Επώνυµο πατρωνυµικό από το εβραϊκό βαπτιστικό όνοµα Αβραάµ.

Αγγελόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Άγγελος + κατάληξη –όπουλος.

Βαβαρούτσος : Ιταλοκατάληκτο σε –ουτσος, χωρίς ιταλική ρίζα (μανιάτικο).

Βλαχογιαννόπουλος : Σύνθετο επώνυμο. Αποτελείται από τη λέξη Βλάχος + το βαφτιστικό όνομα Γιάννης + κατάληξη -οπουλος.

Γεωργουδιός : Πιθανόν προέρχεται από το όνομα Γεώργιος.

Δρούγας : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι. Από τη λέξη δρούγα που σημαίνει αδράχτι η οποία έχει σχέση με την αλβανική λέξη druge.

Εξαδάκτυλος : Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει μια σωματική ιδιότητα (6 δάκτυλα).

Κουρέας: Επαγγελματικό επώνυμο + κατάληξη -εας.

Μαντέας : Από τη τούρκικη λέξη manda = βούβαλος ή και από τη λέξη μαντάτο.

Πουλακίδας : Επώνυμο που προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι.

Πουλάκος : Επώνυμο που προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι + κατάληξη -ακος.

Πρίφτης : Επώνυμο αρβανίτικης προέλευσης (παπάς). Συχνά το συναντάμε στην· Κορώνη τη Σπάλα και την Κερατέα.

Σίκαλης : Παρατσούκλι από το φυτό σίκαλη.

Στούπη : Παρατσούκλι από τη λέξη στούπα, στουπί (μάζα από υφαντικές ίνες που τοποθετείται μέσα στα καλαμά:ρια για συγκράτηση του μελανιού.

Φούντας : Παρατσούκλι πιθανόν από την ιταλική λέξη funda που σημαίνει θύσαννο, φούντα ή πολλές τρίχες μαζί.

Αράπογλου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι. Αράπης είναι ο μαυριδερός + τουρκική κατάληξη -ογλου που σημαίνει παιδί.

Αργυροπούλου : Επώνυμο που πιθανόν προέρχεται από το βαφτιστικό Αργύρης.

Γεωργακοπούλου : Πατρωνυμικό από το βαφτιστικό όνομα Γεωργάκης.

Γκιουλέκα : Επώνυμο που δείχνει ψυχικές πνευματικές ή ηθικές ιδιότητες. Από τη λέξη α) gul = τριαντάφυλλο ή β) gylle = βλήμα πυροβόλου.

Δημητρίου : Επώνυμο που προέρχεται από η γενική του ονοματος Δημήτριος.

Δημακουλέα :

Ζωγόπουλος : Προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη ζόγκου = πουλί. Γράφεται και Ζώγκας και Ζώγος. Με το όνομα Ζόγκα φέρεται μεγάλος μεσαιωνικός αρχοντι­κός οίκος της Αλβανίας με έδρα το ανατολικό άκρο της Μεγάλης Μαλεσίας.

Καλαμουδάκος :

Καραγιώργη : Σύνθετο όνομα. Το α συνθετικό καρα=μαύρος και το β’ συνθετικό από το βαφτιστικό όνομα Γεώργιος.

Κισκήρα : Πιθανόν προέρχεται από την έκφραση «της κυράς» - Κισκήρας ή από την έκφραση «της χήρας».

Κοντοπούλου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι που έχει σχέση με σωματικά χαρακτηριστικά. Κοντός + οπουλος. Το παιδί του κοντού.

Κοτσονούρη : Σύνθετο όνομα που προέρχεται από παρατσούκλι. Ζώο με κομμένη ουρά. Αποδίδεται σκωπτικά σε κυνηγό.

Κουδούνη : Παρατσούκλι από αντικείμενο. Δείχνει ασχολία με μέταλλα.

Λάγιος : Παρατσούκλι από όνομα ζώου (λάγιο πρόβατο είναι το μελαχρινό πρόβατο.

Λαγωνικάκος : Πιθανόν παρατσούκλι από όνομα ζώου.

Λινάρδου : Από το βαφτιστικό Λινάρδος, ελληνική μορφή του φράγκικου ονόματος Lenard , Linardo .

Μαρινάκος : Μητρωνυμικό από το βαφτιστικό όνομα Μαρίνα+άκος.

Μπογιατζή : Από την τούρκικη λέξη boyaci = μπογιατζής.

Μπουγέα : Πιθανόν από την τούρκικη λέξη boga = ταύρος.

Νταβέας : <Νταβάς <Ταβάς = στρογγυλό ταψί Ίσως από τουρκική λέξη tava + καταλ. -εας.

Νταγκούλη : Το -λης είναι τούρκικο επίθεμα.

Ντανάκας : Ίσως από τη λέξη dana = μοσχάρι ή από την αραβική λέξη dana = σοφός, διαβασμένος.

Νυφούδη : Μητρωνυμικό όνομα που δηλώνει βαθμό συγγένειας.

Ξαρχάκου : Από τα βυζαντινά επαγγελματικά που προσδιορίζουν εκκλησιαστικά αξιώματα (έξαρχος + -άκος ).

Ξυπολύτου : Από τις ιδιωματικές παραλλαγές του ξυπόλητος, ο ανυπόδητος. Εξυπόλητος < ξυπόλητος.

Παπαδέας : (Παπάδι) Υποκοριστικό του παπάς. Σημαίνει ο γιος παπά, το παπαδοπαίδι που συνήθως είναι «διαβόλου αγγόνι». Το πειραχτήρι+ -εας

Παπαδοπούλου : Απόγονος του παπά (Παπαδοπαίδι). Ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα.

Πέτρουλας : Πιθανόν από το βαφτιστικό όνομα Πέτρος.

Σκλήκα : Από το ρήμα κατασκέλλομαι = α) γίνομαι σκελετός, ξεραίνομαι, μαραίνομαι β) είμαι σκληρός ή παγωμένος και γ) η μετοχή παρακ. κατεσκληκώς –υια- ός = στρυφνός, αυστηρός.

Στραβολαίμου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι Σύνθετο από στραβός + λαιμός.

Τριανταφυλλόπουλος : Από παρατσούκλι που έχει προέλευση από λουλούδια.

Φιλίππου : Επώνυμο που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνομα Φίλιππος. Η ετυμολογία του είναι από το φίλος + ίππος = ο φίλος των αλόγων.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ : Θα θέλαμε να τονιστεί πως τα οικογενειακά μας ονόματα και η σημασία τους δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μας χαρακτηρίζουν. Προήλθαν και αναφέρονταν σε κάποιους προγόνους μας, χαρακτηρίζοντας το επάγγελμα τους, την καταγωγή τους ή κάποιο ελάττωμά τους, αλλά όχι εμάς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. «Τα οικογενειακά μας ονόματα», Μανόλη Τριανταφυλλίδη, εκδ. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη1995.
2. «Ονόματα – Επώνυμα – Παρατσούκλια», Ανδρέα Καλαντζάκου, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 2000.
3. «Νεοελληνικό Ετυμολογικό και Ερμηνευτικό Λεξικό», Αθανασίου Φλώρου, εκδ. Α. Λιβάνη «Νέα Σύνορα, Αθήνα 1980.
4. «Τα Νεοελληνικά Κύρια Ονόματα», Θεοδ. Σερεμετάκη και Μαρίας Δημητρίου, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2003.
5. «Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας», εκδ. Πάπυρος, Αθήνα.
6. «Ελληνικά επώνυμα τούρκικης προέλευσης», Τομπαΐδη Δημ.,εκδ. Επικαιρότητα.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ

1. ΠΑΝΤΑΖΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

2. ΠΑΝΤΑΖΗ ΣΤΕΛΛΑ

3. ΠΑΝΤΑΖΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

4. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

5. ΣΟΥΛΑΝΤΙΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

6. ΣΠΑΝΤΙΔΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

7. ΤΟΠΤΣΙΟΥ ΚΕΤΙ

8. ΤΟΣΚΑ ΚΛΙΝΝΤΕΣ

9. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

10. ΤΣΕΡΠΕ ΓΡΗΓΟΡΙΑ

11. ΤΣΟΥΜΕΑ ΑΝΘΟΥΛΑ

12. ΤΣΟΚΟΥ ΤΖΕΙΣΙΚΑ

13. ΦΙΛΑΝΔΡΙΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

14. ΧΟΧΩΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

15. ΧΟΧΩΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

16. ΧΡΑΝΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ – ΙΑΣΟΝΑΣ

http://2gym-kalam.mes.sch.gr/onomata/eponyma.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΣΟΥ"

Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία.

Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία μόνο τυχαία δεν δίνοντας στους ήρωες, οι οποίοι συχνότατα χαρακτηρίζονταν και "ημίθεοι".
Το όνομα τού Ημίθεου Ηρακλή, γιού τού Δία και τής Αλκμήνης, προέρχεται από το κύριο όνομα «Ήρα» και το ουσιαστικό «κλέος» (δόξα), και σημαίνει «δόξα τής Ήρας». Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και τα ονόματα Ηρακλείδης (ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή), Ηράκλειος (εκείνος που ανήκει στον Ηρακλή, που είναι τού Ηρακλή) και Ηράκλειτος (ο φημισμένος, ο ένδοξος όσο και η Ήρα).
Από τον μέλλοντα «θήσω» (θα θέσω) τού ρήματος «τίθημι» (θέτω) προέρχεται το όνομα Θησεύς, που σημαίνει «αυτός που θα θέσει, που θα ιδρύσει». Ο Ήρωας Θησεύς (Θησέας), γιός τού Αιγέα και τής Αίθρας, είναι ο θεμελιωτής τής πόλης των Αθηνών και εμπνευστής τής γιορτής των Παναθηναίων.

Από το ρήμα «ιάομαι ιώμαι», που σημαίνει «γιατρεύω, θεραπεύω», και συγκεκριμένα από τον μέλλοντα «ιάσομαι» (θα γιατρεύσω, θα θεραπεύσω) προέρχεται το όνομα τού Ήρωα Ιάσονα, γιού τού Αίσονα και τής Πολυμήδης και αρχηγού τής Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ιάσων
(Ιάσονας), λοιπόν, σημαίνει «αυτός που θα γιατρεύσει, που θα θεραπεύσει».

Το όνομα προέρχεται από τον μέλλοντα «πέρσω» (θα εκπορθήσω) τού ρήματος «πέρθω» (εκπορθώ) και σημαίνει «αυτός που θα εκπορθήσει».

Ο Ήρωας Περσεύς (Περσέας) είναι γιός τού Δία και τής Δανάης. Παρατηρούμε ότι τα ονόματα Θησεύς, Ιάσων και Περσεύς προέρχονται από τον μέλλοντα χρόνο των ρημάτων που τα παράγουν, γεγονός που υποδεικνύει ότι η ονοματοθεσία των τριών Ηρώων, κατά την παιδική τους ηλικία, επείχε θέση προφητικής αποκάλυψης ή, έστω, σαφούς προτροπής σχετικά με το μέλλον τους.

http://www.pronews.gr/istoria/265960_i-simasia-ton-onomaton-ton-imitheon

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία."

Τι σημαίνουν τα ονόματα δεκάδων ελληνικών νησιών;

Ο κ. Γιώργος Λεκάκης, συγγραφέας του βιβλίου «Αιγαίο-ετυμολογίες νήσων» τόνισε ότι «… κατά την αρχαιότητα υπήρχαν περίοδοι μεγάλων γεωλογικών αναταράξεων....  Oι ονομασίες των νησιών εξυπηρετούσαν και την ανάγκη καταγραφής των αναταράξεων αυτών. 
Για παράδειγμα το Αγκίστρι, ονομαζόταν Κεκρυφάλεια, και έτσι ο αρχαίος καταλάβαινε ότι επρόκειτο για ύφαλο» και προσθέτει: «Όποιος μπορεί και διαβάζει πίσω από τις λέξεις, θα γνωρίσει την προϊστορία της Ελλάδας. Το όνομα κρύβει μνήμη».
 Κεφαλονιά: Η Κεφαλονιά πήρε το όνομα της από τον ήρωα Κέφαλο, τον πρώτο ηγεμόνα του νησιού, ο οποίος ήταν Αθηναίος αρχηγός και γιος του Διονύσου. Ο Κέφαλος εκδιωχθείς από την Αθήνα για κάποιο φόνο, εξορίστηκε και εγκαταστάθηκε το νησί. Γι’ αυτό μάλιστα και η ορθή ονομασία είναι Κεφαλονιά με ένα λάμδα. 
Χίος: Το νησί απέκτησε το όνομά του από την Χιόνη, η οποία ήταν κόρη του Ποσειδώνα. Όταν γεννήθηκε στο νησί έπεσε χιόνι γι’ αυτό το μωρό ονομάστηκε έτσι και εξ αυτού το νησί Χίος. Λένε μάλιστα ότι όταν έφτασε ο Ποσειδώνας στο νησί ήταν έρημος και με το χιόνι που έπεσε το έδαφός του έγινε γόνιμο. 
Σάμος: Το όνομα προκύπτει από την μηκυναϊκή λέξη «σάμη» ή «σάμος», η οποία σημαίνει ύψωμα δίπλα στην ακτή. Η γεωμορφολογία της Σάμου επιβεβαιώνει αυτήν την ονομασία, αφού το νησί έχει αρκετά βουνά και υψώματα. 
Λευκάδα: Το όνομα της νήσου Λευκάδας μας το παραδίδει ο Όμηρος και προέρχεται από το «λευκάς» γιατί ήταν λευκογαία, είχε δηλαδή άσπρο χώμα. Το όνομα της νήσου Λευκάδας μας το παραδίδει ο Όμηρος και προέρχεται από το «λευκάς». Pixabay 
Κως: Από το «Κωfoς» (το f αντιπροσωπεύει το αρχαίο δίγαμμα), το οποίο σημαίνει νήσος με πολλά σπήλαια. Από το «κωfoς» προκύπτει η λέξη cave, στα αγγλικά, καθώς επίσης και το όνομα του καβουριού, το καβούκι του οποίου θυμίζει σπήλαιο. 
Τήνος: Το όνομά της προκύπτει από την αρχαία ελληνική ρίζα «ταν», η οποία μας έδωσε το «ταναός» που σημαίνει μακρύς, λόγω του σχήματός του νησιού. Αν και η λέξη «ταναός» δεν χρησιμοποιείται πλέον, παρ’ όλα αυτά από αυτή τη λέξη προκύπτει η «ταινία». 
Ιθάκη: Από το «ιθύς», που σημαίνει ευθύς, ίσιος, μακρύς. Η μακρόστενη νήσος. Από το «ιθύς» προκύπτει και ο ιχθύς, το ψάρι, επειδή είναι κι αυτό μακρόστενο.
 Σίφνος: Πήρε το όνομά της από τον ήρωα Σίφνο, ο όποιος ήταν γιος του ήρωα Σουνίου και πρωτοκατοίκησε το νησί. 
Παξοί: Το όνομά τους το πήραν από τη λέξη «πάθος», το ερωτικό πάθος. Ο Ποσειδώνας έχοντας ερωτευτεί παράφορα τη νύμφη Αμφιτρίτη, μπορούσε να την κάνει δική του μόνο αν της χάριζε μια δική της γη, όπως εκείνη του ζήτησε. Έτσι σήκωσε την κοσμική του τρίαινα, έκοψε ένα κομμάτι από την Κέρκυρα, το οποίο… μετακίνησε λίγο νοτιότερα και εκεί, στους Παξούς, στέγασε τον έρωτά του με τη νύμφη.
 Παξοί: Το όνομά τους το πήραν από τη λέξη «πάθος», το ερωτικό πάθος. Pixabay
 Αγκίστρι: Στα αρχαία χρόνια το νησί λεγόταν Κεκρυφάλεια, που σήμαινε κορυφή υφάλου, γιατί πρόκειται για ένα μικρό νησάκι σαν εξοχή υφάλου. Σήμερα ονομάζεται Αγκίστρι γιατί είναι αγκιστρωμένο στην Αίγινα.
 Πόρος: Ο Πόρος είναι στην ουσία δύο νησιά. Το ένα λεγόταν Σφαιρία από τον Σφαίρο, ηνίοχο του άρματος του Πέλοπα (ο οποίος σημειωτέον υπήρξε ονοματοδότης της Πελοπονήσου) ο οποίος Σφαίρος πέθανε και τάφηκε στο ένα νησί. Το άλλο νησί ήταν η Καλαυρία και ονομάστηκε έτσι επειδή είχε καλή αύρα. Τα δύο αυτά νησάκια γίνανε ένα και ονομάστηκαν Πόρος γιατί εκεί υπάρχει ένας μικρός πόρος, ένα πέρασμα δηλαδή που χωρίζει το νησί από τον Γαλατά. 
Φολέγανδρος: Αρχικά ονομαζόταν «Πολύκανδρος» γιατί είχε πολύ μεγάλο πληθυσμό. Ο πρώτος οικιστής της ήταν ο Φολέγανδρος, γιος του Μίνωα, ο οποίος έφερε στο νησί μεγάλο πληθυσμό Κρητών, χαρίζοντας παράλληλα το όνομά του σε αυτό. 
Σέριφος: Το όνομα προκύπτει από τη ρίζα «σερ», η οποία μας έχει δώσει το σέριφον, θαλάσσιο φυτό και διάφορα άλλα ονόματα βοτάνων. Σε συνδυασμό με το άφθονο χρυσάφι που είχε στην αρχαιότητα, σήμαινε ότι αυτά τα βότανα ήταν ισχυρά και ιαματικά. Επομένως, το όνομα Σέριφος, δηλώνει την πλούσια σε ιαματική χλωρίδα νήσο, με πλούσιο υπέδαφος. 
Αίγινα: Το κοντινό στην Αττική νησί, οφείλει την ονομασία του στην ελληνική μυθολογία και στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την… ξεμονάχιασε στο νησί Οινώνη, το οποίο και μετονομάστηκε σε Αίγινα. 
Αλόννησος: Το όνομά της προκύπτει από την αρχαία ελληνική λέξη « αλς» (=θάλασσα) συν τη λέξη νησί. Πρόκειται δηλαδή για ένα νησί καταμεσής της θάλασσας. Το αρχαίο της όνομα ήταν Ίκος, ενώ το σύγχρονο της το πήρε επί Όθωνα, το 1838. Αλόννησος: Το όνομά της προκύπτει από την αρχαία ελληνική λέξη « αλς» (=θάλασσα) συν τη λέξη νησί. Wikimedia Commons 
Άνδρος: Από τον ήρωα Άνδρο ή Ανδρέα, ο οποίος ήταν περίφημος μάντης, τόσο σπουδαίος που του χάρισε το νησί ο Ραδάμανθης, αδελφός του Μίνωα. Ο Ραδαμάνθης θεωρείτο ο πιο δίκαιος άνθρωπος του κόσμου και όταν πέθανε συνέχισε να είναι δίκαιος γι’ αυτό και έγινε ο κριτής του Κάτω Κόσμου. Αυτός έκρινε ότι ο περιφημότερος μάντης της εποχής ήταν ο Άνδρος και έτσι αποφάσισε να του χαρίσει ένα ολόκληρο νησί. 
Αστυπάλαια: Ονομάστηκε έτσι γιατί υπήρξε ένα από τα παλαιότερα άστεα, δηλαδή πόλεις του Αιγαίου. Είναι το νησί που ενώνει τα Δωδεκάνησα με τις Κυκλάδες και βρισκόταν σε κομβικό σημείο για τους ναύτες. Γι’ αυτόν τον λόγο ιδρύθηκε στο νησί μια ολόκληρη πόλη, η οποία μάλιστα ήταν από τους πρώτους ναύσταθμους στο Αιγαίο. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι το νησί πήρε το όνομα του από την κόρη του Φοίνικα και της Περιμήδης, η οποία υπήρξε αδελφή της Ευρώπης. Αμοργός: Το όνομά του ατμοσφαιρικού αυτού νησιού προκύπτει από την αμόργη, ένα φυτό από το οποίο οι αρχαίοι έφτιαχναν ένα εξαιρετικό λινάρι, ένα διάφανο λινό ύφασμα. Εξ ου και στην αρχαιότητα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τα αμοργινά ιμάτια, από τα οποία έφτιαχναν τους καλύτερους χιτώνες. 
Εύβοια: Η χώρα με τα καλά βόδια, από τις πολλές αγέλες βοδιών που είχε εκεί. Ως γνωστόν τα βόδια καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού και δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μικρό νησάκι. Μάλιστα στα νομίσματα της Εύβοιας στην αρχαιότητα, σύμβολο ήταν η αγελάδα. Ζάκυνθος: Από τον Ζάκυνθο ο οποίος ήταν γιος του πρίγκιπα Τρώα, γενάρχη των Τρώων. Όταν τέλειωσε η τρωική εκστρατεία, ο Ζάκυνθος με τον λαό του έφυγε από την Τροία και κατοίκησαν σε ένα νησί που πήρε το όνομά του. 
Κύθηρα: Το όνομά τους σημαίνει «τα κρυφά» γιατί σε αυτά γεννήθηκε εν κρυπτώ η Αφροδίτη (κεύθω =κρύβω, επομένως Κύθηρα = τα καλά κρυμμένα). Ο μύθος λέει ότι η θεά γεννήθηκε στα κύματα κοντά στην Κύπρο, όμως την έβαλαν σε ένα κοχύλι για να κρατηθεί μυστική η γέννα της και την «έκρυψαν» σε ένα άλλο νησί μέχρι να μεγαλώσει. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι τα Κύθηρα στην αρχαιότητα ήταν ο… top προορισμός για γαμήλια ταξίδια, ένα νησί βαθιά… αφροδισιακό ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.
 Κύθηρα: Το όνομά τους σημαίνει «τα κρυφά» γιατί σε αυτά γεννήθηκε εν κρυπτώ η Αφροδίτη (κεύθω =κρύβω, επομένως Κύθηρα = τα καλά κρυμμένα). Wikimedia Commons 
Λήμνος: Για το όνομά της υπάρχουν δύο ερμηνείες. Η μία ότι προκύπτει από το ρήμα λείβω που σημαίνει «πλήρης υδάτων», αυτός δηλαδή που έχει πολλά ύδατα (λίμνη, λημνιώνας σήμερα) και η άλλη από το λήιον πεδίον, δηλαδή την πολύ πλούσια πεδιάδα, φράση που πραγματικά αντικατοπτρίζει τη Λήμνο, η οποία ήταν και είναι ο σιτοβολώνας του Αιγαίου. Σήμερα η λέξη «λήιον» έχει αφήσει τα… απομεινάρια της στην λέξη «ληστής», αυτός δηλαδή που πάει να κλέψει κάποιον που έχει λήη, πλούτο. 
Μήλος: Πήρε το όνομά της από τον ήρωα Μήλο, ο οποίος κατοίκησε πρώτος το νησί. Ο Μήλος κάποτε πήγε στην Κύπρο, όπου γνώρισε τον Άδωνι και οι δυο νέοι έγιναν φίλοι με παροιμιώδη φιλία. Όταν πέθανε ο Άδωνις, ο Μήλος αυτοκτόνησε κάτω από ένα δέντρο το οποίο έκτοτε ονομάστηκε μηλιά. Αυτός ο Μήλος ήταν και ο πρώτος διδάξας της κουράς των προβάτων, ο πρώτος κτηνοτρόφος θα λέγαμε σήμερα, γι’αυτό και στα ομηρικά έπη «μήλος» σημαίνει πρόβατο. 
Νάξος: Στα αρχαία χρόνια το νησί λεγόταν Δία, γιατί είναι η μεγαλύτερη των Κυκλάδων και ως τέτοια πήρε το όνομα του μεγαλύτερου των Θεών. Όταν την αποίκησε ο ήρωας Νάξος, Γιος του Ενδημίωνα του εραστή της Σελήνης, ονομάστηκε από τον ήρωα με το σημερινό της όνομα. 
Πάρος: Το όνομα του νησιού σημαίνει «παραλία». Πάρος, λοιπόν, ένα νησί με ωραίες παραλίες. Αμφιβάλλει κανείς; 
Σκιάθος: Το όνομά της προκύπτει από την σκιά επειδή είναι πολύ σκιερή νήσος με πολλά δέντρα. Μία άλλη ερμηνεία αναφέρει ότι το όνομα προκύπτει από τη σκιά του Άθου, η οποία «πέφτει» πάνω στο νησί. Ικαρία: Πήρε το όνομά της από τον Ίκαρο, ο οποίος προσπαθώντας να πετάξει με κέρινα φτερά, έπεσε στη θάλασσα και τα κύματα ξέβρασαν το σώμα του στο νησί. Ικαρία: Πήρε το όνομά της από τον Ίκαρο, ο οποίος προσπαθώντας να πετάξει με κέρινα φτερά, έπεσε στη θάλασσα και τα κύματα ξέβρασαν το σώμα του στο νησί. Flickr
 Κρήτη: Το όνομά της σημαίνει κραταιή, αυτή που είναι κράτος. Κραταιή σημαίνει ισχυρή, δυνατή. Η Κρήτη υπήρξε η μεγαλύτερη θαλασσοκράτειρα του κόσμου και οι πρώτοι της φύλακες ήταν οι Κουρήτες από τους οποίους πήραν το όνομά τους οι Κρήτες. 


 

 

Πηγή: Το Ποντίκι Web...  
  http://www.mixanitouxronou.gr/kriti-naxos-paros-serifos-sifnos-egina-chios-ti-simenoun-ta-onomata-dekadon-ellinikon-nision/?fbclid=IwAR1dCCqHsPIFe8JnKFZgL__AEsEBIWAcBvnKmNBw6lCwu2vHDFTY9OldhpU
 http://www.mixanitouxronou.gr/kriti-naxos-paros-serifos-sifnos-egina-chios-ti-simenoun-ta-onomata-dekadon-ellinikon-nision/?fbclid=IwAR1dCCqHsPIFe8JnKFZgL__AEsEBIWAcBvnKmNBw6lCwu2vHDFTY9OldhpU

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι σημαίνουν τα ονόματα δεκάδων ελληνικών νησιών;"

ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ;

Είναι άξιον απορίας γιατί τα παρακάτω αρχαιολογικά ευρήματα δεν είναι γνωστά όχι μόνον στο ευρύ κοινό, αλλά ούτε καν σε πολλούς αρχαιολόγους. Μια γνωστή μου ιστορικός έλεγε πως "δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να μην είχαν μιλήσει ή ανακαλύψει πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες".
 Η συμβολή της αρχαίας Ελλάδος είναι τεράστια στην οικοδόμηση του δυτικού πολιτισμού και η έκφραση ελληνορωμαϊκός πολιτισμός μειώνει λίγο τη συμβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που οι Ρωμαίοι αντέγραψαν (κακέκτυπα).
Μην ξεχνάμε ότι και η κάτω Ιταλία και Σικελία αποικήθηκαν πρώτα από τους Έλληνες.
Στην αναγέννηση, αλλά και τον διαφωτισμό, τα αρχαία ελληνικά αγαθά αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης σε όλους τους τομείς του πολιτισμού, από την τέχνη (αναγέννηση) ως την φιλοσοφία, τις επιστήμες, τις τέχνες και τα γράμματα.
 Μήπως σήμερα υπάρχει φθόνος για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό όπου αποτέλεσε την απαρχή της δημοκρατίας, του θεάτρου, της τέχνης, των επιστημών (ας θυμηθούμε τον Δημόκριτο που ανακάλυψε το άτομο!), της φιλοσοφίας, του αθλητισμού (ολυμπιακοί αγώνες) και γενικά όλων όσων σήμερα θεωρούμε δεδομένα. 
Άλλωστε η απόκρουση των Περσών (αλλά και των Τούρκων στη νεότερη ιστορία) έχει τεράστια σημασία και η Ευρώπη θα ήταν διαφορετική σήμερα αν δεν είχαν απωθηθεί οι Πέρσες (και οι Τούρκοι Οθωμανοί). Δεν είναι τυχαίο το έμβλημα της Ακρόπολης με τον Παρθενώνα της Αθήνας ως σύμβολο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Το ότι σήμερα οι ξένοι μελετητές φτύνουν χολή λέγοντας ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι προσβάλλει τους ίδιους γιατί καταρχάς οι αρχαίοι ήταν αμφιφυλόφιλοι (όπως και όλοι οι αρχαίοι λαοί), αλλά η αγαμία ήταν επονείδιστη.
Τονίζουν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ομοφυλόφιλος, αν και τα ιστορικά στοιχεία είναι ελλιπή, άλλωστε είχε πολλές γυναίκες στο πλευρό του (όπως τη Ρωξάνη). Ομοίως λένε για τον Αχιλλέα με τον Πάτροκλο, αν και ήταν μυθικά πρόσωπα (ή μήπως όχι; Αυτό θα το δούμε παρακάτω).
Παράλληλα, υπάρχουν πολλές γενικεύσεις του στιλ ο Αλέξανδρος ήταν μακελάρης, αν και στην πραγματικότητα εκπολίτισε όλη την Νότιο-Δυτική Ασία και Αίγυπτο που αργότερα ο ισλαμισμός έφερε σε πρωτόγονα επίπεδα. Επίσης έσωσε την Ευρώπη από τους Πέρσες.
Παράλληλα, σε ντοκιμαντέρ του History Channel υπερτονίζεται η προσφορά των Ρωμαίων π.χ. σε πολεμικές τακτικές, όπλα και κατασκευές (αν και πράγματι επινόησαν το τσιμέντο), αλλά στην πραγματικότητα οι αρχαίοι Έλληνες ήταν αυτοί που πρώτοι ανέπτυξαν τις παραπάνω πολεμικές τακτικές (π.χ. ιερός λόχος της Θήβας, σάρισα των Μακεδόνων, πολιορκητικές μηχανές) και κατασκευές (από γέφυρες και υδραγωγεία ως πολυώροφα κτίρια και μάλιστα προϊστορικά όπως στη Σαντορίνη) και γενικά ανέπτυξαν όλες τις επιστήμες, τέχνες και γράμματα.
Παρά ταύτα, το ίδιο το χόλλυγουντ έχει ως θέμα συχνά την αρχαία Ελλάδα όπως στις πρόσφατες ταινίες Troy, Helen of Troy, Alexander, Argonauts, Hercules κτλ. Παράλληλα, τον Μάρτη του 2007 η Warner Brothers λανσάρει την ταινία "300" που αναφέρεται στους 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα που πολέμησαν τους Πέρσες στις Θερμοπύλες.
 Η ταινία, γυρισμένη εξ ολοκλήρου στο στούντιο, παρουσιάζει αρκετά ηρωικά τους Σπαρτιάτες να πολεμούν σχεδόν γυμνοί, ξεφεύγοντας επιτέλους από τον ψευδοπουριτανισμό, αν και στην πραγματικότητα οι αρχαίοι είχαν πανοπλίες, περικνημίδες κτλ
 Η ταινία ίσως δεν είναι απλά ριμέικ της παλιάς ταινίας (που είχε γυριστεί στην Ελλάδα: στην λίμνη Βουλιαγμένης στο Λουτράκι), αλλά σχετίζεται με την επικείμενη επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν (Περσία). Αλλά και πάλι, τονίζεται η συμβολή των Ελλήνων στην απόκρουση των Περσών και την προστασία της Ευρώπης.
Πέρα από τους περσικούς πολέμους που περιγράφει πολύ ωραία ο Ηρόδοτος (ο πατέρας της ιστορίας) η αρχαιοελληνική γραμματεία έχει πολλά να επιδείξει. Πολύ γνωστός είναι ο τρωικός πόλεμος όπως περιγράφεται από την Ιλιάδα του Ομήρου. Το κείμενο αυτό έχει εμπνεύσει γενεές - γενεών και ακόμα και σήμερα έχουν γυριστεί ταινίες (πρόσφατα το "Troy"με τον Μπραντ Πιτ) με το θέμα αυτό. Βασίζεται όμως η ιστορία του τρωικού πολέμου σε πραγματικά γεγονότα;

Αναλύοντας στο κείμενο αυτό τις αρχαιολογικές αποδείξεις σχετικά με το αν ήταν αληθινός ο τρωικός πόλεμος ή όχι, θα ξεκινήσουμε από την γερμανική πρωτεύουσα. Στο Βερολίνο υπάρχουν γραπτές αναφορές για τον τρωικό πόλεμο. Υπάρχει αρχείο με επιστολές προς τον Αγαμέμνονα.
 Όπως αναφέρεται στην Ιλιάδα, ο Αγαμέμνονας, βασιλιάς της ελληνικής πόλης των Μυκηνών, τέθηκε επί κεφαλής μεγάλης εκστρατείας εναντίον της Τροίας (πόλης της Μ.Ασίας, κοντά στα Δαρδανέλια) που έπρεπε να τιμωρηθεί για την αρπαγή της Ελληνίδας βασίλισσας ωραίας Ελένης από τον Τρώα βασιλιά Πάρι. Ο Αγαμέμνων είχε συμμάχους από όλη την Ελλάδα και τα νησιά. Μετά από πολιορκία δέκα ετών η Τροία έπεσε. Μπορεί η παραπάνω ερωτική ιστορία να ήταν αιτία πολέμου μεταξύ υπερδυνάμεων της αρχαιότητας;
Τον 13ο αιώνα π.Χ. υπήρχαν μεγάλες αυτοκρατορίες στην εγγύς ανατολή: οι Βαβυλώνιοι (σε παρακμή πλέον), οι Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι και οι Χετταίοι στη σημερινή Τουρκία (Μ.Ασία) που η κυριαρχία τους έφτανε μέχρι το Αιγαίο. Την εποχή του χαλκού πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Χετταίων ήταν οι Χαττούσες (Hattusas).
Τον 13ο αιώνα π.Χ. ήταν από τις μεγαλύτερες πόλεις με ναούς (επικεφαλής θεός ήταν ο θεός της καταιγίδας), κατοικίες και ένα μεγάλο ανάκτορο. Στην περιοχή Boghazkou (200 μίλια ανατολικά της Άγκυρας) έγινε μια σημαντική ανακάλυψη: ένα διπλωματικό αρχείο γραμμένο πάνω σε πήλινες πινακίδες. Βρέθηκαν 7 αρχεία στο Boghazkou και το 1983 βρέθηκε ένα αρχείο ναού. Το τελευταίο φέρει ίχνη της φωτιάς που κατέστρεψε την περιοχή το 1180 π.Χ. Σημειώνεται ότι οι Χετταίοι κυριεύθηκαν από τους Ασσύριους.
Το 1906 Γερμανοί αρχαιολόγοι βρήκαν 2500 πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή στο Boghazkou. Ήταν αρχεία του χετταϊκού υπουργείου εξωτερικών την περίοδο που έγινε ο τρωικός πόλεμος.
Οι πινακίδες μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο και αποκωδικοποιήθηκαν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο μουσείο της Περγάμου ο Έμλιχ Φόρερ, ένας Ελβετός μελετητής, εργάστηκε στη μετάφραση των πινακίδων όπου ανακάλυψε ονόματα γνωστά από τον Όμηρο, με επαναλαμβανόμενες αναφορές στην Τροία, τον Ατρέα (πατέρα του Αγαμέμνονα), τον Αλέξανδρο (ομηρική ονομασία του Πάρι) κτλ. Οι πινακίδες αναγνώριζαν μάλλον την Ελλάδα ως σημαντικό κράτος.
Παράλληλα με τα βασίλεια της εγγύς ανατολής, που προαναφέρθησαν παραπάνω, υπήρχαν οι πολύχρυσες Μυκήνες του Σλίμαν που ήταν το πλουσιότερο βασίλειο της Ελλάδος. Στις Μυκήνες είχε κυβερνήσει ένας μεγάλος βασιλιάς, ο Αγαμέμνων, και αυτόν μάλλον ο Χετταίος αυτοκράτορας είχε αποκαλέσει σε επιστολή του "αδελφό" και "ίσο". Στην δεκαετία του 1930 η θεωρία του Φόρερ απορρίφθηκε από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Όμως, οι Έλληνες βρίσκονταν σε χετταϊκά κείμενα και ο μύθος του τρωικού πολέμου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που κατέγραψε ο Χετταίος αυτοκράτορας Χαττούσιλις ο 3ος.
Μετά την αποκωδικοποίηση των κειμένων γραμμικής γραφής Β´ το 1952, γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες την εποχή του χαλκού είχαν διπλωματικές σχέσεις με την Αίγυπτο. Στις Θήβες της Αιγύπτου (σημερινό Καρνάκ) υπήρχαν εμπορικές ανταλλαγές με Κρήτες και Έλληνες. Αιγύπτιοι διπλωμάτες, όπως έχει βρεθεί σε αιγυπτιακές επιγραφές, γνώριζαν τις ελληνικές πόλεις και ιδίως τις Μυκήνες.
Κατά τον Όμηρο, ο Αγαμέμνονας ήταν μεγάλος βασιλιάς της ηπειρωτικής Ελλάδος και νησιών όπως η Κρήτη και η Ρόδος. Αυτό (το ότι ήταν μεγάλος βασιλιάς) καταγράφηκε και από το χετταϊκό υπουργείο εξωτερικών. Ο Όμηρος αποκαλεί τους Έλληνες Αχαιούς.
Οι Χετταίοι, σε επιγραφές τους, αναφέρονται σε ένα ισχυρό βασίλειο στα Δυτικά τους: την Αχιάβα, εννοώντας προφανώς τους Αχαιούς (Έλληνες). Για το που βρισκόταν η Αχιάβα (στην οποία αναφέρονται οι χετταϊκές επιγραφές) υπάρχουν θεωρίες όπως ότι ήταν στην Θράκη ή Ανατολία ή Ρόδο ή ηπειρωτική Ελλάδα (με έδρα τις Μυκήνες). Η Αχιάβα, αναφέρουν οι χετταϊκές επιγραφές, ήταν θαλασσινό κράτος με ευρύτατες επαφές και σχέσεις με τους Χετταίους άλλοτε φιλικές και άλλοτε εχθρικές. Ο κυβερνήτης της Αχιάβα (Ελλάδας;) αναφέρεται ως "μεγάλος βασιλιάς" (Αγαμέμνων;).

Υπάρχει χετταϊκή επιγραφή που περιγράφει μια συνθήκη μεταξύ Χετταίων και του συριακού κράτους Αμούρου η οποία συντάχθηκε για τον αυτοκράτορα Τούντχαλις τον 4ο (υιός του Χαττούσιλις), μετά τον τρωικό πόλεμο (12ο αιώνα π.Χ.).

 Εκεί ο Τούντχαλις κατονομάζει τους βασιλείς που ήταν στην ίδια κατηγορία με αυτόν: τους βασιλείς της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας, της Ασσυρίας και τέλος τον βασιλιά της Αχιάβα. Όμως στην επιγραφή η λέξη "Αχιάβα" ήταν διεγραμμένη και αυτό σημαίνει ότι ο βασιλιάς της Αχιάβα δεν ήταν πια στην ίδια κατηγορία με τους άλλους βασιλείς ή ότι οι όροι της συνθήκης δεν αναφέρονταν σε αυτόν. Παρά ταύτα, κάποιοι ερευνητές αποσυνδέουν τα ευρήματα αυτά από την Ελλάδα και τον Αγαμέμνονα.

Πάντως, υπάρχει ένα μεγάλο βασίλειο στα Δυτικά των Χετταίων που εμπλέκεται στρατιωτικά και διπλωματικά μαζί τους και διατηρεί εμπορικές σχέσεις με τη Συρία και άλλα κράτη. Και μάλιστα ονομάζεται Αχιάβα. Η περιγραφή ταιριάζει με τους Αχαιούς (Έλληνες), αν και υπάρχουν αρχαιολόγοι που αντιπαραβάλλουν το γεγονός ότι δεν υπήρχε μεγάλο μυκηναϊκό κράτος, αλλά πολλά μικρά που μάχονταν μεταξύ τους

 Άλλωστε η αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ένα ενιαίο κράτος, αλλά ένα συνονθύλευμα από πόλεις - κράτη που συχνά μάχονταν μεταξύ τους, όμως ενώνονταν όταν είχαν να αντιμετωπίσουν κοινό εχθρό (Πέρσες).

Παρά ταύτα, οι παραπάνω αρχαιολόγοι δεν δικαιολογούν την αναφορά του Χετταίου αυτοκράτορα Χαττούσιλις του 3ου που αποκαλεί σε επιστολή του τον βασιλιά της Αχιάβα "αδελφό". Ήταν ο βασιλιάς της Αχιάβα ο Αγαμέμνων, ο βασιλιάς των Μυκηνών και αρχιστράτηγος των Αχαιών; Κάποιοι μελετητές αντιπαραθέτουν και πάλι ότι ακόμα και στην Ιλιάδα του Ομήρου ο Αγαμέμνων έπαιζε δευτερεύοντα ρόλο μπροστά στον Αχιλλέα, τον βασιλιά των Μυρμιδόνων.

Αρχαιολογικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την παρουσία των Ελλήνων στη Μ.Ασία, στις παρυφές του κράτους των Χετταίων. Ελληνικά αγγεία βρέθηκαν σε 30 περιοχές. Σε πινακίδες της γραμμικής Β´ αναφέρονται 6 τοπωνύμια απ´ όπου οι Έλληνες πήραν Ασιάτισες δούλες, ενώ σε 3 μέρη της Νοτιοδυτικής Τουρκίας βρέθηκαν στοιχεία ότι κατοικούσαν Έλληνες με κυριότερη περιοχή τη Μίλητο (μιλάμε πάντα για την εποχή του χαλκού).
Τότε η Μίλητος είχε τείχος και ανάκτορο και σε νεκροταφείο της βρέθηκαν κτερίσματα εισαγόμενα από τις Μυκήνες. Η Μίλητος ήταν μυκηναϊκή αποικία ή μια περιοχή συνάντησης πολλών γειτονικών λαών. Σε πινακίδες γραμμικής γραφής Β´ αναφέρεται η Μίλητος ως περιοχή εισαγωγής Ασιάτισων δούλων από Έλληνες ηγεμόνες.

Όμως, κατά το χετταϊκό υπουργείο εξωτερικών, υπήρχε μια πόλη στην δυτική ακτή της Μ.Ασίας που ήταν υπό τον έλεγχο της Αχιάβα (Αχαιών - Ελλήνων;) και λεγόταν "Μιλαβάντα" και αργότερα "Μιλαβάτα". Υπήρχε μεγάλη διένεξη μεταξύ των Χετταίων και της Αχιάβα για την πόλη Μιλαβάντα. Ήταν η Μιλαβάντα η Μίλητος;

 Αν ναι, τότε η Αχιάβα είναι η ηπειρωτική Ελλάδα. Σε χετταϊκές πινακίδες περιγράφεται αντίγραφο της επιστολής του Χετταίου αυτοκράτορα Χαττούσιλις του 3ου προς τον βασιλιά της Αχιάβα, που δεν ονομάζει, γύρω στο 1250 π.Χ., την εποχή του τρωικού πολέμου.
 Είναι γνωστή ως επιστολή "Ταβακαλάβα" και αναφέρεται σε κάποιον αχρείο ονόματι Πιαμάραντο ο οποίος ήταν μάλλον τυχοδιώκτης βασιλικής καταγωγής με δράση στα ανοιχτά της Δυτικής Ανατολίας (στη Μ.Ασία) και που ήλθε σε σύγκρουση με την Αχιάβα (Ελλάδα;) και με τον αδελφό του: βασιλιά των Ελλήνων (αποκαλούμενο από τους Χετταίους ως) Ταβακαλάβα.

Ο Πιαμάραντος τρομοκρατούσε τους συμμάχους των Χετταίων στα δυτικά. Επίκεντρο της έριδας ήταν η πόλη Μιλαβάντα ή Μιλαβάτα στην δυτική ακτή της Μ.Ασίας που ήταν υπό τον έλεγχο των Αχιάβα (Ελλήνων;). Ο βασιλιάς των Χετταίων Χαττούσιλις ο 3ος, για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, έγραψε επιστολή στον βασιλιά της Αχιάβα όπου του αναφέρει τα μέρη που πέρασε ταξιδεύοντας δυτικά, από τα οποία αναγνωρίζουμε την πρωτεύουσα των Χετταίων: Χαττούσες (Hattusas).
Γύρω στο 1250 π.Χ. ο Χαττούσιλις, ξεκινώντας από τη πρωτεύουσα των Χετταίων Χαττούσες, εξεστράτευσε προς τα δυτικά.
Σε μια εβδομάδα έφθασε στην πόλη Sallaba (σημερινό Sivrihisar, 100 μίλια δυτικά της Άγκυρας στην Τουρκία;). Εκεί ο υιός του έφερε μήνυμα μη συμφιλίωσης με τον Πιαμάραντο. Μετά ο Χαττούσιλις έφθασε στο χετταϊκό φρούριο Hapanuba (Afion) και από εκεί συνέχισε προς την Τροία ή προς τη Σμύρνη ή στην ακτή απέναντι από την Κω.

Ο Χαττούσιλις ζήτησε βοήθεια από το λαό Λούκα, το λαό που κατοικούσε στην Λυκία της Μ.Ασίας (σημερινή Λυσία) και που έκανε επιδρομές σε διάφορες περιοχές, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος. Ο Χαττούσιλις μάλλον έστριψε νότια στην πόλη Vilivanda (Alabanda) και μάλλον συνέχισε φθάνοντας στο φρούριο Iyalanda όπου δέχθηκε επίθεση από επιθετικούς λαούς τους οποίους τελικά νίκησε. Στην ίδια πόλη (ως Alinda) υπάρχουν προγενέστερα οχυρωματικά έργα.
Εκεί ο Χαττούσιλις έστειλε επιστολή στον βασιλιά της Αχιάβα (Ελλάδα;) λέγοντας ότι: "ξεμείναμε από νερό και αφήσαμε φρουρούμενους τους 7000 αιχμαλώτους τους οποίους, όμως, πήρε ο Πιαμάραντος. Όταν ήλθε ο απεσταλμένος του αδελφού μου, δεν έφερε φιλικούς χαιρετισμούς και δώρο (όπως συνηθίζεται) από εσένα, αλλά ότι έδωσε εντολή στον κυβερνήτη της Μιλαβάντα να του παραδώσει τον Πιαμάραντο."

Ο Χαττούσιλις μάλλον πήρε πορεία βορειοδυτικά προς την θάλασσα, παράλληλα προς τη σημερινή λίμνη Μπάφα η οποία την εποχή του χαλκού σχημάτιζε κόλπο. Οι εκβολές του Μαιάνδρου ποταμού ήταν σε μεγάλο κόλπο όπου βρισκόταν η πόλη Μιλαβάντα (Μίλητος;). Ο Χαττούσιλις διαπίστωσε φθάνοντας στην Μιλαβάντα ότι ο Πιαμάραντος είχε φύγει και ότι ο μεγάλος βασιλιάς (Αγαμέμνων;) δεν του επέτρεπε να συλλάβει τον Πιαμάραντο.

Η κυριαρχία των Χετταίων στα δυτικά της Μ.Ασίας ήταν ασταθής. Η Τροία βρίσκεται στο στενό των Δαρδανελίων στην βορειοδυτική Τουρκία και εκεί έγιναν ανασκαφές αρχικά από τους Γερμανούς Σλίμαν και Ντέρκφελντ και τον Αμερικανό Μπλέγκεν. Ο Ντέρκφελντ ανακάλυψε την Τροία Νο 6 η οποία ήταν πρωτεύουσα ενός βασιλείου που είχε εμπορικές σχέσεις με τις Μυκήνες και καταστράφηκε την εποχή του Χαττούσιλις από σεισμό ή πόλεμο.

 Η Ομηρική Τροία ήταν ίσως η Τροία Νο 7 α. Ο Όμηρος αναφέρει την Τροία ως Ίλιον. Εκεί επιγραφές την αναφέρουν ως Taruisa και Wilusia. Την εποχή του τρωικού πολέμου, κατά τον Χετταίο αυτοκράτορα Χαττούσιλις τον 3ο, στην Wilusia οι Χετταίοι ήλθαν σε σύγκρουση με το στρατό της Αχιάβα (Έλληνες;). Ήταν τελικά η Wilusia η Τροία;

Στο βρετανικό Μουσείο φυλάσσεται συνθήκη μεταξύ του βασιλιά της Wilusia και του αδελφού του Χαττούσιλις, ίσως την εποχή του τρωικού πολέμου. Ο Χαττούσιλις ζητάει βοήθεια από τον δυτικό σύμμαχό του. Οι Αιγύπτιοι γνώριζαν ότι στους συμμάχους των Χετταίων ανήκε και ο λαός ονόματι Δάρδανοι, όνομα που δίνει ο όμηρος στους Τρώες!
Στη συνθήκη αναφέρεται ως πρίγκιπας της Wilusia ο Αλέξανδρος, όνομα που δίνει ο Όμηρος στον Πάρι, πρίγκιπα του Βιλίου της Τροίας και εραστή της Ελληνίδας βασίλισσας ωραίας Ελένης (συζύγου του βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαου, αδελφού του Αγαμέμνονα) την οποία άρπαξε και αποτέλεσε την αφορμή της πολιορκίας της Τροίας από τους Έλληνες. Τελικά η Wilusia καταστράφηκε.

Ήταν η καταστροφή της Τροίας ή κάποιας άλλης πόλης; Ήταν ο Πάρις ο Χετταίος σύμμαχος;

Στο χετταϊκό αρχείο που σώζεται στο μουσείο του Βερολίνου καταλήγουμε ότι λίγο πριν την αναρρίχηση του Χαττούσιλη του 3ου στον θρόνο των Χετταίων το 1263 π.Χ. κάποιοι στα δυτικά προτεκτοράτα των Χετταίων έπαψαν να δηλώνουν υποταγή, στηριζόμενοι στο μεγάλο βασιλιά της Αχιάβα (Ελλάδας;). Η Wilusia (πιθανώς η Τροία) ήταν πιστή στους Χετταίους.
 Έτσι, δέχθηκε επίθεση από τους Έλληνες και καταστράφηκε. Το 1982 ανακαλύφθηκε κομμάτι επιγραφής που έδενε με την επιστολή του Τούντχαλις του 4ου, υιού του Χαττούσιλις. Αναφέρεται στο διάστημα 1220 - 1230 π.Χ. (μετά τον τρωικό πόλεμο) .
 Στην επιγραφή αναφέρεται ότι ο Αλέξανδρος (Πάρις;), ο πρίγκιπας της Wilusia (Τροία;), είχε πεθάνει και ότι στην θέση του οι Χετταίοι έβαλαν κάποιον φίλα προσκείμενο σε αυτούς ονόματι Βαλμού τον οποίον αργότερα τον εκθρονίσανε. Η περιοχή της Wilusia (Τροία;) δέχθηκε επίθεση και οι Χετταίοι στρατιώτες μεταφέρθηκαν δυτικά.

Ήταν η πόλη Wilusia, που παρέμεινε πιστή στους Χετταίους, η Τροία; Οι Χετταίοι θα αναγνώριζαν ότι η περιοχή Μιλαβάντα (Μίλητος;) ήταν υπό την σφαίρα επιρροής της Αχιάβα (Ελλήνων;). Όμως τα βασίλεια της Wilusia και της Αρζάβας ήταν στη σφαίρα επιρροής των Χετταίων

. Η κρίση πιθανώς κορυφώθηκε μεταξύ των 2 υπερδυνάμεων της εποχής. Ήταν η Τροία Νο 6 - με τα ωραία τείχη (που έχουν ανηφορική κλίση την οποία περιγράφει και ο Όμηρος) - ή η Τροία Νο 7α - με τα παραπήγματά της - η ομηρική Τροία;

Τελικά η Τροία έπεσε από τους Έλληνες ή από τους Χετταίους;

 Και ποια Τροία; 

http://www.globalusers.org/globaluser_gr/index.htm

JAMES MANOS

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ;"