Εμείς Αγγλικά και οι Άγγλοι… Αρχαία Ελληνικά

 Σε επιστολή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» των Αθηνών (στην έκδοση της 17ης Οκτωβρίου 2010) και υπό τον τίτλο «Τα Αρχαία Ελληνικά και ο εγκέφαλος», ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος του Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας κ. Σταύρος Παπαμαρινόπουλος αναφέρεται στη θεωρία του καθηγητή Eric Havelock, σύμφωνα με την οποία το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.

Πλήθος κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων κατέληξαν σε επιστημονικά αποτελέσματα, τα οποία είναι δημοσιευμένα σε έκδοση που επιμελήθηκαν ο καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο Charles Lumsden και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας Derrick de Kerckhove.

Βρέθηκε το παλάτι του Οδυσσέα στην Ιθάκη;

Το παλάτι του Οδυσσέα υποστηρίζουν ότι έχουν ανακαλύψει στην Ιθάκη ο καθηγητής Αρχαιολογίας, Θανάσης Παπαδόπουλος, ο οποίος μαζί με τη συζυγό του, Λίτσα Κοντορλή, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων παρουσίασαν στις 20 Αυγούστου την επιστημονική τους ανακάλυψη. Πρόκειται για ένα μέγαρο τριών επιπέδων με κλιμακοστάσιο λαξευμένο στον βράχο και μέσα σε αυτό υπολείμματα μυκηναϊκής κεραμικής. Ένα ακόμα σημαντικό εύρημα είναι μια κρήνη, που τοποθετείται στον 13ο αιώνα π.Χ, περίοδο κατά την οποία έζησε ο Οδυσσέας. Αντίστοιχες κρήνες ήρθαν στο φως στην Ακρόπολη των Μυκηνών και την Τίρυνθα.

Έλληνες σχεδιαστές αυτοκινητων

Έλληνες σχεδιαστές υπογράφουν ορισμένα από τα πιο πετυχημένα μοντέλα αυτοκινήτων Δευτέρα, 26 Ιούλιος 2010 16:48

Σχεδίασαν μοντέλα αυτοκινήτων που αγαπήθηκαν και χάρισαν στις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, μεγάλα ποσοστά πωλήσεων και απαράμιλλη δόξα. Τέσσερις Έλληνες σχεδιαστές δημιούργησαν τις δικές τους τάσεις στο design του αυτοκινήτου, δίνοντας ώθηση σε μοντέλα που έγιναν μπεστ σέλερ και συνεχίζουν, ακόμη και πολλά χρόνια μετά, να κερδίζουν τις καρδιές ανδρών και γυναικών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Αλέξανδρου Ισηγόνη, ο οποίος και σχεδίασε το γνωστό "Mini", το οποίο όχι μόνο άνοιξε το δρόμο των επιτυχιών στην εταιρία, αλλά αποτελεί, ακόμη και σήμερα, έναν θρύλο, αποτελώντας από μόνο του μία ολόκληρη κατηγορία.
Το λαμπρό παράδειγμα του Ισηγόνη ακολούθησαν και άλλοι Έλληνες σχεδιαστές, όπως ο Ανδρέας Ζαπατίνας, ο Σωτήρης Κωβός και η Βίκυ Βλαχάκη, σε άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στο σημερινό προφίλ των αυτοκινήτων, αλλά προπάντων συμβάλλοντας αποφασιστικά στην εκτίναξη των πωλήσεων των μοντέλων που οι ίδιοι σχεδίασαν.
Αλέξανδρος Ισηγόνης
Μικρός δεν ήταν καλός μαθητής. Όμως, όλοι διέκριναν την εξυπνάδα και την εργατικότητά του. Το 1922, μαζί με την οικογένειά του, βρέθηκε στην Αγγλία.

Η Γερμανία ανακοίνωσε την πληρωμή της τελευταίας δόσης του χρέους από τις αποζημιώσεις του Α’ ΠΠ!

 Η Γερμανία πρόκειται να πληρώσει τελικά και την τελευταία δόση των αποζημιώσεών της που εκκρεμούσαν από το τέλος του Α’ΠΠ πριν από 91 χρόνια. Αυτό ανακοινώθηκε κατά την επέτειο των 20 χρόνων από την επανένωση της Γερμανίας. Σύμφωνα με την συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919 η ηττημένη Γερμανία υποχρεώθηκε να καλύψει οικονομικά μέρος των καταστροφών που προκάλεσε από τον Α’ ΠΠ στους συμμάχους. Το αρχικό ποσό που είχε συμφωνηθεί ανερχόταν στα 226 δις. μάρκα ένα ποσό που αργότερα μειώθηκε στα 132 δις. μάρκα ή 22 δις. λίρες Αγγλίας σε τιμές της εποχής.
Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία η Γερμανία σταμάτησε την πληρωμή των δόσεων του χρέους έως το 1953 όταν υπολογίστηκε εκ νέου το τι χρωστούσε η Γερμανία για την πληρωμή του χρέους.
 Η τελευταία δόση ύψους 59,5 εκατ. λιρών πρόκειται να καταβληθεί μέσα στις επόμενες ημέρες κλείνοντας και επίσημα το κεφάλαιο του πιο αιματηρού πολέμου στην Ευρώπη όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από 10 εκατομμύρια στρατιώτες.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΗΣ

 Σε αυτή την περίοδο της έντονης προεκλογολογίας μου ήρθαν στον νού κάποιες άλλες εποχές στην ιστορία μας που παρουσιάζουν πολλά κοινά με τις στιγμές που ζούμε τώρα.
Η Αθήνα του δεύτερου μισού του 19ου αι. με τις έντονες πολιτικές αναταραχές, το ξέσπασμα σκανδάλων στον δημόσιο βίο,την αχαλίνωτη εγκληματικότητα,την οξύτατη πολιτική αντιπαράθεση και την εναλλαγή ανάμεσα σε δύο κόμματα (του Τρικούπη και του Διλιγιάννη) στα μάτια μου φαντάζει τόσο κοντά στις μέρες μας......
Οσον αφορά λοιπόν την εγκληματικότητα, σε μια γειτονιά της Αθήνας που στις μέρες μας είναι πολυσύχναστη και γεμάτη από κέντρα ψυχαγωγίας και φαγάδικα, κάποτε κυριαρχούσε η τρομοκρατία και η εγκληματικότητα.
Μάλιστα σήμερα εάν δεν συχνάζει κάποιος στα στέκια της τα βράδυα (όπως εγώ) θεωρείται "out", έστι λοιπόν σε αλλοτινές εποχές ήταν μαγκιά (στην κυριολεξία) να κατοικείς εκεί. Θεωρώ λοιπόν πολύ ενδιαφέρον να ασχολείται κανείς με συνοικίες που ενώ στις μέρες μας θεωρούνται "trendy" κάποτε αποτέλεσαν άντρο εγκληματικών δραστηριοτήτων.
 Η συνοικία περί ής ο λόγος, είναι του Ψυρρή, μια συνοικία που κατά το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα αποτέλεσε τον φόβο και τον τρόμο των Αθηναίων.
Εκεί μαζεύτηκαν κατά τον δέκατο ένατο αι. πολλά άτομα που εγκαταλείποντας τα πάτρια εδάφη σε ορεινές περιοχές,άγονα νησιά αλλά και αλύτρωτες πατρίδες έσπευσαν να εγκατασταθούν στην "γη της επαγγελίας" , όπως τουλάχιστον νόμιζαν, την Αθήνα.......

Ἀνακοίνωσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἰ. Μεταξᾶ πρὸς τοὺς ἰδιοκτήτας καὶ ἀρχισυντάκτας τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου

Ἀνακοίνωσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἰ. Μεταξᾶ πρὸς τοὺς ἰδιοκτήτας καὶ ἀρχισυντάκτας τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου εἰς τὸ Γενικὸν Στρατηγεῖον (ξενοδοχεῖον «Μεγάλη Βρεταννία») εἰς τὰς 30 Ὀκτωβρίου 1940

(«Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς κατὰ τὸν Δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον - Ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς Πόλεμος 1940-41 -
 Ἡ Ἰταλικὴ εἰσβολὴ 28/10/1940 μέχρι 13/11/1940», ἔκδοσις ΓΕΣ/ Διεύθυνσις Ἱστορίας Στρατοῦ, 1960.
Ἡ εἰσαγωγὴ καὶ οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ Γιάννη Λ. Μπακούρου, ἀπὸ ἀναδημοσίευση τῆς ἀνακοινώσεως Μεταξᾶ, στὸ περιοδικὸ «Πολιτικά Θέματα», 27 Ἰαν. 1995, «Κείμενα Ἑλλήνων».)
Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς
Ἀθήνα, 28 Ὀκτωβρίου 1997
--------------------------------------------------------------------------------
Εἰσαγωγή
Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου 1940. Τρίτη μέρα του πολέμου. Τα στρατεύματά μας δεν έχουν περάσει ακόμη στην αντεπίθεση. Οι Ιταλοί διατηρούν την πρωτοβουλία. Στον παραλιακό τομέα και στην Πίνδο προχωρούν. Μόνο στο κέντρο, στην γραμμή Καλαμάς-Καλπάκι έχουν αναχαιτισθεί.

Στην Αθήνα, ο πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς καλεί, στο Γενικό Στρατηγείο (στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρεταννία") τους εκδότες και αρχισυντάκτες των εφημερίδων και "κεκλεισμένων των θυρών" τους ενημερώνει για το πώς φτάσαμε σε πολεμική αναμέτρηση με την φασιστική Ιταλία.
Ο διοπτροφόρος πρεσβύτης, που το παρουσιαστικό του δεν έχει τίποτε το επιβλητικό, δεν είναι εκείνη την κρίσιμη ώρα, ο δικτάτωρ του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν". Είναι ο ηγέτης μιας μικρής χώρας που έχει αποδυθεί σε αγώνα υπάρξεως. Ο ηγέτης ενός λαού που διεξάγει αγώνα υπέρ βωμών και εστιών. Ο ηγέτης που, εδώ και τρεις μέρες, σηκώνει στους ώμους του το συντριπτικό βάρος μιας ιστορικής αποφάσεως και μιας ευθύνης τρομακτικής.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΤΟ 1940

ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ 7.948 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΑΣ ΤΟΥ 1940

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΒΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

https://docs.google.com/fileview?id=0B4ja4zDdc5CfYTY2YWQ2YjQtMzM4My00YWYzLThhYjctYjFjNGVjMGJhOTc4&hl=en

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η 26η Οκτωβρίου αποτελεί την πλέον σημαντική ημέρα για τη Θεσσαλονίκη, καθώς η γιορτή του πολιούχου Άγιου Δημητρίου συνδυάζεται με την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, το 1912

Του Αριστείδη Αποστόλου (arap@kathimerini.gr)
Οι δύο βαλκανικοί πόλεμοι στις αρχές του 20ου αιώνα έδωσαν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να διεκδικήσει και να κατακτήσει ορισμένα πάλαι ποτέ δικά της εδάφη, επεκτείνοντας σημαντικά τη μεθοριακή της γραμμή.
 Μεταξύ των πιο σπουδαίων κατακτήσεων συγκαταλέγεται η Θεσσαλονίκη, η «φυσική πρωτεύουσα» της Μακεδονίας: μία πόλη με αξιοσημείωτη στρατηγική θέση, η οποία ανέκαθεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στην ιστορική πορεία των Ελλήνων.
 Ωστόσο, η απελευθέρωση της πόλης κάθε άλλο παρά μία εύκολη υπόθεση ήταν. Παράλληλα με την Ελλάδα, η Βουλγαρία κινούταν απειλητικά προς τη Θεσσαλονίκη, επιχειρώντας να εισέλθει πρώτη στην πόλη: γεγονός που πιθανότητα σήμαινε ότι η Θεσσαλονίκη θα περνούσε από την οθωμανική στη βουλγαρική κατοχή.
 Τελικά, κάτω από την πίεση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο ελληνικός στρατός υπερέβαλλε εαυτόν, έκαμψε τις όποιες αντιστάσεις συνάντησε στο δρόμο του και μπήκε πανηγυρικά, το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η κατάσταση στα Βαλκάνια το 1912

Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες

 H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας, και Βουλγαρίας.

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ….

Ελλάς: 219

Νορβηγία 61

Γαλλία 43 [Η υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία 0 μέρες [Οι Δανοί παραδώθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ.......]
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Οι νεκροί Ελληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών στους 13.676
Κατά την διάρκεια της τετραπλής κατοχής που ακολούθησε τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν :
Αλβανοί: 1165 (Πάργα , Μαργαρίτιο, Παραμυθία)
Ιταλοί: 8000
Boύλγαροι: 25000
Γερμανοί: 50000

Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945

Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945
"Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οί Ελληνες, εξ' όλων τών αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, επολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί υψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον.."
(Από λόγο πού εκφώνησε στίς 4 Μαίου 1941 στό Ράιχσταγκ.)

Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965

Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
"Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δέν αποδίδει τό ελάχιστο εκείνων τών πράξεων αυτοθυσίας τών Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα τών εθνών, κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διά τήν ανθρώπινη ελευθερία καί αξιοπρέπειαν."
"Εάν δέν υπήρχε η ανδρεία τών Ελλήνων καί ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β' Παγκόσμιο Πολέμου θά ήταν ακαθόριστη."
(Από ομιλία του στό Αγγλικό κοινοβούλιο στίς 24 Απριλίου 1941.)
"Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες."
(Από λόγο πού εκφώνησε από τό BBC τίς πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)
"Μαχόμενοι οί Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θά μοιρασθούν μαζί μας τά αγαθά τής ειρήνης."
(Από λόγο πού εξεφώνησε στίς 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945

Πρόεδρος τών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945
"Εις τήν Ελλάδα παρασχέθη τήν 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών διά ν'αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντησις θά ήτο ή ίδια."
"Οί Έλληνες εδίδαξαν δία μέσου τών αιώνων τήν αξιοπρέπειαν. Οταν όλος ό κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ό Ελληνικός λαός ετόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητον τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανον πνεύμα τής ελευθερίας."
(Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στίς 10/6/1943.)
"Ο ηρωικός αγών τού ελληνικού λαού.κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τούς Ιταλούς στήν απόπειρά τους νά εισβάλλουν στό ελληνικό έδαφος, γέμισε μέ ενθουσιασμό τίς καρδιές τού αμερικανικού λαού καί εκίνησε τήν συμπάθειά του. Πρό ενός καί πλέον αιώνος, κατά τόν πόλεμον τής ελληνικής ανεξαρτησίας, τό εθνος μας.εξέφρασε τήν φλογερή του συμπάθεια γιά τούς Ελληνες καί ευχότανε γιά τήν ελληνική νίκη."
(Δήλωσή τουστό Υπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στίς 25/04/1941, πού μεταδώθηκε ραδιοφωνικά από τόν Λευκό Οίκο.)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: "10 Απριλίου 1941, μετά τήν Συνθηκολόγηση μέ τήν Γερμανία παραδίδονται τά οχυρά Παλιουριώτες καί Ρούπελ. Οί Γερμανοί εκφράζουν τόν θαυμασμό τους στούς Ελληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή καί υπερηφάνεια τό ότι είχαν σάν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό καί ζητούν από τόν Ελληνα διοικητή νά επιθεωρήση τόν Γερμανικό στρατό ώς ένδειξι τιμής καί αναγνωρίσεως! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά τήν πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.

"Ενας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας εδήλωσε στόν διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγον Δέδεν ότι ό Ελληνικός Στρατός ήταν ό πρώτος στρατός στόν οποίον τά στούκας δέν προκάλεσαν πανικό. "Οι στρατιώται σας'' είπε, ''αντί νά φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν είς τήν Γαλλία καί τήν Πολωνία, μας επυροβόλουν από τας θέσεις των.''
Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, τεύχος Απριλίου 2003."
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/10/blog-post_5339.html#ixzz13Z4ErBnG

Η ιστορία της ιαχής ”Aέρα”

Παρουσίαση με λίγα λόγια:

Οι στρατιωτικές ιαχές των Ελλήνων, μέχρι τον Β' παγκόσμιο πόλεμο ήταν οι αρχαίες ελληνικές: αλαλά ή αλαλαί ή ελελεύ ή το εξευρωπαϊσμένο: χιπ, χιπ, ουρρά (hip, hip, hurrah).
 Η ιαχή “αέρα” πρωτοακούστηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης 30 χρόνια πριν από το έπος του ΄40. Χρησιμοποιήθηκε σε εκπαιδευτική πορεία, από κάποιον στρατιώτη, κατά τη διάρκεια ανεμοστρόβιλου και το επανέλαβαν, χάριν ευθυμίας, οι υπόλοιποι.

Από τότε, το επαναλάμβαναν συχνά, κάθε φορά που διαλυόταν ή συντασσόταν το Τάγμα (αρχικά, ήταν, δηλαδή, μία ζητωκραυγή, ένα “πείραγμα”, και όχι πολεμική ιαχή). Χρησιμοποιήθηκε, περιορισμένα, από τους Κρήτες και στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων (1912, 1913, Ήπειρο και Μακεδονία) .
Το «αέρα» επισημοποιήθηκε, ως πολεμική ιαχή κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και σ΄αυτό συνέβαλαν, άθελα τους, οι Ιταλοί. Ο Ιταλικός φασιστικός στρατός χρησιμοποιούσε την ιαχή : «eja (προφ. : εγιά), eja, eja, alala». Ήταν μία ιαχή που είχε καθιερώσει ο ποιητής Gabriele d' Annunzio (1863–1938) στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου (Αύγουστος του 1917). Η ηχητική ομοιότητα με την επανάληψη των φωνηέντων -α- και -ε- (στη λ. eja: προφ. εγιά) έφερε στο μυαλό των Ελλήνων την Κρητική ζητωκραυγή “αέρα” και ανταπέδωσαν καθιερώνοντας τη λ. αέρα, ως την πιο ηρωική ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας (διαβάστε αναλυτικά στα 24grammata.com την ιστορία της ιαχής και πως “φτήνυνε” στον εμφύλιο).
Γιώργος Δαμιανός.
http://www.24grammata.com/

Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσιντζερ

 Η Απόφαση για τη Διχοτόμηση

Ο υπόγειος πόλεμος του Χένρι Κίσιντζερ εναντίον του Μακάριου, έφτασε στο αποκορύφωμά του στις αρχές του 1974. Παρά το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος γενικά ήταν συνεργάσιμος και δεν δημιουργούσε προβλήματα στον Αμερικανό υπουργό, εν τούτοις ο Κίσιντζερ συνέχιζε να μην τον αντέχει. Και εφεύρισκε «επιχειρήματα», που δεν στηρίζονταν σε γεγονότα και δεδομένα, για να διατηρεί ζωντανή την απέχθειά του για τον πρόεδρο της Κύπρου.

Στο βιβλίο «Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσιντζερ-Η Απόφαση για τη Διχοτόμηση» των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου (Εκδόσεις ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-Λιβάνης) περιγράφονται οι σχεδιασμοί του υπουργού Εξωτερικών εναντίον της Κύπρου, και αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας, πλέον, αυτό που πίστευαν όλοι οι Ελληνες από το 1974: ότι το έγκλημα εναντίον του νησιού σχεδιάστηκε στην Ουάσιγκτον και υλοποιήθηκε από τη CΙΑ με τη βοήθεια του αόρατου δικτάτορα, Δημήτριου Ιωαννίδη. Η Ημερησία δημοσιεύει σήμερα ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

Εχουν δεσμευθει οι ΗΠΑ για τα συνορα μας

Με την ΑΜΥΝΤΙΚΗ συμφωνια του '90 αναγνωριζουν την ελληνικη κυριοτητα στα νησια και στις βραχονησιδες του Αιγαιου
 Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Οι Ηνωμενες Πολιτειες δεσμευονται, με βαση την ισχυουσα "Συμφωνια Αμοιβαιας Αμυντικης Συνεργασιας" ΗΠΑ-Ελλαδας (ΔΕΨΑ) του 1990, σε αμοιβαια βαση να περιφρουρουν και να προστατευουν την ασφαλεια, την κυριαρχια, την ανεξαρτησια και την εδαφικη ακεραιοτητα των αντιστοιχων χωρων κατα ενεργειων που απειλουν την ειρηνη.

Παραλληλα δεσμευονται να σεβονται τις υφισταμενες διεθνεις συνθηκες που αφορουν ειδικοτερα στην περιοχη.
Οι συμβατικες αυτες δεσμευσεις των ΗΠΑ ερχονται σε ευθεια αντιθεση με τις προσφατες δηλωσεις του Στειτ Ντιπαρτμεντ συμφωνα με τις οποιες οι ΗΠΑ δεν παιρνουν "νομικη θεση" για την ελληνικη κυριαρχια στις βραχονησιδες, ενω διαθετουν και "καταλογο 50 βραχονησιδων" με αμφισβητουμενο καθεστως.
Ομοιως οι δεσμευσεις αυτες ερχονται σε αντιθεση και τις προσφατες δηλωσεις του Αμερικανου πρεσβη Τ. Ναιλς, ο οποιος μετα την επισκεψη του στον κ. Σημιτη δηλωσε σε ο,τι αφορα το καθεστως των βραχονησιδων, οτι το Στειτ Ντιπαρτμεντ "δεν εχει λαβει θεση επι του θεματος. ...Δεν εχουμε αρμοδιοτητα..."
Η δεσμευση  Πιο συγκεκριμενα:

«Η Τουρκία διαθέτει πυρηνικά όπλα»

 Ταράζει τα νερά μία έκθεση του πρώην Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Τζορτζ Ρόμπερτσον, η οποία ασκεί δριμεία κριτική στην γερμανική κυβέρνηση για την απόφασή της να απαλλαγεί από τα εναπομείναντα πυρηνικά όπλα αμερικανικής προελεύσεως που έχει στο έδαφός της.
Στην έκθεση αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι η Τουρκία είναι και αυτή μία από τις χώρες της Ευρώπης που διαθέτουν πυρηνικά όπλα.
Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, η έκθεση του Ρόμπερτσον επιβεβαιώνει δημοσιεύματα των τελευταίων μηνών που έκαναν λόγο ότι στην αεροπορική βάση Ιντζιρλίκ της Τουρκίας φυλάσσονται από 40 έως 90 ατομικές βόμβες.
Στην έκθεση του πρώην γγ του ΝΑΤΟ, η οποία έχει τίτλο «Η Γερμανία ανοίγει το κουτί της Πανδώρας», αναφέρεται πως είναι στρατηγικό λάθος της Γερμανίας να επιλέξει να απαλλαχτεί από τα πυρηνικά όπλα που έχει, γιατί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την προστασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι εκτιμώμενες θέσεις πυρηνικών όπλων ανά το κόσμο

Οι εκτιμώμενες θέσεις πυρηνικών όπλων ανά το κόσμο. Οι γραμμοσκιασμένες περιοχές των ωκεανών αποτελούν το πεδίο επιχειρήσεων των Πυρηνικών Υποβρυχίων Βαλλιστικών Βλημάτων (SSBN).
Ο έγκριτος εμπειρογνώμονας Ηans Kristensen της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων (FAS) έδωσε στη δημοσιότητα αναφορά του Bulletin of the Atomic Scientist σχετικά με τις θέσεις όπου βρίσκονται αποθηκευμένες περί τις 23.300 πυρηνικές κεφαλές σε 111 σημεία 14 κρατών του πλανήτη. Σχεδόν τα μισά πυρηνικά όπλα βρίσκονται σε επιχειρησιακή κατάσταση που επιτρέπει εκτόξευση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η Ρωσία εκτιμάται ότι διατηρεί 48 θέσεις αποθήκευσης για 13.000 πυρηνικές κεφαλές, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται εντός επιχειρησιακών βάσεων, αριθμός σημαντικά μικρότερος σε σχέση με τις 90 προ δεκαετίας και 500 πριν το 1991. Πολλές ρωσικές θέσεις αποθήκευσης πυρηνικών όπλων βρίσκονται σε γειτνιάζουσες μεταξύ τους και πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως το Saratov, που φιλοξενεί εκτοξευτές Διηπειρωτικών Βαλλιστικών Βλημάτων (ICBM) SS-19 και SS-27, πλησίον αεροπορικής βάσης με στρατηγικά βομβαρδιστικά Τu-160 Blackjack και Τu-95MS Bear.

Ισραήλ και Πυρηνικά Όπλα

του Κώστα Δελήμπαση

 Η ιστορία
Η πυρηνική ιστορία του Ισραήλ είναι μια ιστορία μυστηρίου και ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 50. Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1952 και η πρώτη της βασική επιδίωξη ήταν η κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στο έδαφος του Ισραήλ. Για το σκοπό αυτό επεδίωξε και επέτυχε τη συνεργασία με τη Γαλλία.
Το φθινόπωρο του 1956, η Γαλλία συμφώνησε να παρέχει στο Ισραήλ ένα αντιδραστήρα για ερευνητικούς σκοπούς. Ένα χρόνο αργότερα η συμφωνία αναθεωρήθηκε και προέβλεπε πια την κατασκευή ενός αντιδραστήρα με συστήματα ψύξης τα οποία θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τριπλάσια δυναμικότητα και μιας εγκατάστασης χημικής επανεπεξεργασίας..
Ως τόπος κατασκευής του αντιδραστήρα επελέγη η Ντιμόνα στην έρημο Νεγκέβ, ενώ όλο το έργο της κατασκευής αποφασίσθηκε να κρατηθεί μυστικό. Στις αρχές της δεκαετίας του 60 δημιουργήθηκαν τα πρώτα προβλήματα καθώς οι Γάλλοι άρχισαν να πιέζουν το Ισραήλ να ανακοινώσει την κατασκευή του αντιδραστήρα και να δεχθεί διεθνή έλεγχο. Ο Πρόεδρος De Gaulle προφανώς φοβόταν το διεθνή αντίκτυπο που θα είχε η διαρροή της είδησης ότι η Γαλλία βοηθούσε μυστικά το Ισραήλ στην κατασκευή ενός αντιδραστήρα και μάλιστα σε μια περίοδο που η διεθνής κοινή γνώμη παρακολουθούσε και την κατάσταση στην Αλγερία.
Οι ΗΠΑ εντόπισαν για πρώτη φορά το συγκρότημα της Ντιμόνα το 1958 μέσω φωτογραφιών. Οι Ισραηλινοί αρχικά παρουσίαζαν το εργοτάξιο ως μεγάλη κλωστοϋφαντουργία, αγροτοβιομηχανικό ερευνητικό κέντρο μέχρι που το Δεκέμβριο του 1960 ανακοινώθηκε επίσημα ότι η Ντιμόνα είναι πυρηνικό ερευνητικό κέντρο κτισμένο για ειρηνικούς σκοπούς. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο αντιδραστήρας πέρασε σε κρίσιμη κατάσταση.

ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ τα νέα «όπλα» των στρατιωτών

iΡod και iΡhone, τα νέα «όπλα» των στρατιωτών
Δημοσιευμένο από terracomputerata στην κατηγορία Τ.Π.Ε., tags: ipod
Σε μία σιιτική συνοικία της Βασόρας, στο Ιράκ, μια αμερικανική περίπολος διασταυρώνεται με δύο Ιρακινούς, τους οποίους θεωρεί ύποπτους. Με την ένταση να ανεβαίνει, ο επικεφαλής των Αμερικανών βγάζει μια συσκευή από την τσέπη του. Έπειτα από λίγα λεπτά οι υποψίες διαλύονται και οι δυο ομάδες παίρνουν η καθεμιά τον δρόμο της. Η συσκευή που χρησιμοποίησε ο λοχίας- και ο αμερικανικός στρατός θεωρεί ιδανικό όπλο στις συγκρούσεις του 21ου αιώνα- ήταν ένα iΡod Τouch. Σε λίγα λεπτά, ο Αμερικανός αξιωματικός διαπίστωσε μέσα από λέξεις και εικόνες ότι οι δύο Ιρακινοί δεν αποτελούσαν απειλή και ότι δεν υπήρχε λόγος να τους συλλάβει.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Μαζί με το δάσκαλό του Πλάτωνα αποτελεί τη φωτεινή

δυάδα της φιλοσοφικής σκέψης του αρχαίου κόσμου. Υπήρξε σοφός μεγαλοφυής,

εγκυκλοπαιδικός, φυσιοδίφης, δημιουργός της λογικής και ο σημαντικότερος από

τους διαλεκτικούς της αρχαιότητας.

Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ.

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγειρα της Μακεδονίας. Ο πατέρας του

Νικόμαχος ήταν γιατρός του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Β΄, τον οποίο είχε

πατέρα ο Φίλιππος. Ο Νικόμαχος, που κατά το Σουίδα είχε γράψει έξι βιβλία

φυσικής και ένα ιατρικής, θεωρούσε πρόγονό του τον ομηρικό ήρωα και γιατρό

Μαχάονα, το γιο του Ασκληπιού. Πίστευαν ότι και της μητέρας του η καταγωγή ήταν

θεϊκή. Ονομαζόταν Φαιστίς, είχε έρθει με Χαλκιδείς αποίκους στα Στάγειρα και

ανήκε στο γένος των Ασκληπιαδών.

Ο Αριστοτέλης πρόωρα ορφάνεψε από πατέρα και μητέρα και την κηδεμονία του

ανέλαβε ο φίλος του πατέρα του Πρόξενος, που ήταν εγκαταστημένος στον Αταρνέα

της μικρασιατικής Αιολίδας, απέναντι από τη Λέσβο. Ο Πρόξενος, που φρόντισε τον

Αριστοτέλη σαν δικό του παιδί, τον έστειλε στην Αθήνα σε ηλικία 17 ετών (367

π.Χ.), για να γίνει μαθητής του Πλάτωνα. Πράγματι ο Αριστοτέλης σπούδασε στην

Ακαδημία του Πλάτωνα επί 20 χρόνια (367 - 347), μέχρι τη χρονιά δηλ. που πέθανε

ο δάσκαλός του. Στο περιβάλλον της Ακαδημίας άφηνε κατάπληκτους όλους και τον

ίδιο το δάσκαλό του, με την ευφυΐα και τη φιλοπονία του. Ο Πλάτωνας τον ονόμαζε

"νουν της διατριβής" και το σπίτι του "οίκον αναγνώστου".

Όταν το 347 π.Χ. πέθανε ο Πλάτωνας, προέκυψε θέμα διαδόχου στη διεύθυνση της

σχολής. Επικρατέστεροι για το αξίωμα ήταν οι τρεις καλύτεροι μαθητές του

Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης, ο Ξενοκράτης και ο Σπεύσιππος. Ο Αριστοτέλης τότε μαζί

με τον Ξενοκράτη εγκατέλειψε την Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στην Άσσο, πόλη της

μικρασιατικής παραλίας, απέναντι από τη Λέσβο. Την Άσσο κυβερνούσαν τότε δύο

πλατωνικοί φιλόσοφοι, ο Έραστος και ο Κορίσκος, στους οποίους είχε χαρίσει την

πόλη ο ηγεμόνας του Αταρνέα και παλιός μαθητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη,

Ερμίας. Οι δύο φίλοι, κυβερνήτες της Άσσο, είχαν ιδρύσει εκεί μια φιλοσοφική

σχολή, ως παράρτημα της Ακαδημίας.

Στην Άσσο ο Αριστοτέλης δίδαξε τρία χρόνια και μαζί με τους φίλους του κατόρθωσε

ό,τι δεν μπόρεσε ο Πλάτωνας. Συνδέθηκαν στενά με τον Ερμία και τον επηρέασαν

τόσο, ώστε η τυραννία του να καταστεί πραότερη και δικαιότερη. Το τέλος του

τυράννου όμως ήταν τραγικό. Επειδή προέβλεπε την εκστρατεία των Μακεδόνων στην

Ασία, συμμάχησε με το Φίλιππο. Γι' αυτό τον συνέλαβαν οι Πέρσες και τον

θανάτωσαν με μαρτυρικό σταυρικό θάνατο.

Το 345 π.Χ. ο Αριστοτέλης, ακολουθώντας τη συμβουλή του μαθητή του Θεόφραστου,

πέρασε απέναντι στη Λέσβο και εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη, όπου έμεινε και δίδαξε

μέχρι το 342 π.Χ. Στο μεταξύ είχε παντρευτεί την ανιψιά και θετή κόρη του Ερμία,

την Πυθιάδα, από την οποία απέκτησε κόρη, που πήρε το όνομα της μητέρας της.

Μετά το θάνατο της πρώτης του συζύγου ο Αριστοτέλης συνδέθηκε αργότερα στην

Αθήνα με τη Σταγειρίτισσα Ερπυλλίδα, από την οποία απέκτησε ένα γιο, το

Νικόμαχο.

Το 342 π.Χ. τον προσκάλεσε ο Φίλιππος στη Μακεδονία, για να αναλάβει τη

διαπαιδαγώγηση του γιου του Αλέξανδρου, που ήταν τότε μόλις 13 χρονών. Ο

Αριστοτέλης άρχισε με προθυμία το έργο της αγωγής του νεαρού διαδόχου. Φρόντισε

να του μεταδώσει το πανελλήνιο πνεύμα και χρησιμοποίησε ως παιδευτικό όργανο τα

ομηρικά έπη. Η εκπαίδευση του Αλέξανδρου γινόταν άλλοτε στην Πέλλα και άλλοτε

στη Μίεζα, μια κωμόπολη της οποίας τα ερείπια έφερε στο φως η αρχαιολογική

σκαπάνη· βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού πάνω στο οποίο είναι χτισμένη η

σημερινή Νάουσα της Μακεδονίας. Εκεί το 341 π.Χ. πληροφορήθηκε το θάνατο του

Ερμία.

Ο Αριστοτέλης έμεινε στη μακεδονική αυλή έξι χρόνια. Όταν ο Αλέξανδρος συνέτριψε

την αντίσταση των Θηβαίων και αποκατέστησε την ησυχία στη νότια Ελλάδα, ο

Αριστοτέλης πήγε στην Αθήνα (335) και ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή. Για να

εγκαταστήσει τη σχολή του διάλεξε το Γυμνάσιο, που λεγόταν και Λύκειο, ανάμεσα

στο Λυκαβητό και τον Ιλισό, κοντά στην πύλη του Διοχάρη, στο σημείο δηλ. που

σήμερα βρίσκεται ο Εθνικός Κήπος. Εκεί υπήρχε άλσος αφιερωμένο στον Απόλλωνα και

τις Μούσες. Με χρήματα που του έδωσε άφθονα ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης έχτισε

μεγαλόπρεπα οικήματα και στοές, που ονομάζονταν "περίπατοι". Ίσως γι' αυτό η

σχολή του ονομάστηκε Περιπατητική και οι μαθητές του περιπατητικοί φιλόσοφοι.

Η οργάνωση της σχολής είχε γίνει κατά τα πρότυπα της Πλατωνικής Ακαδημίας. Τα

μαθήματα για τους προχωρημένους μαθητές γίνονταν το πρωί ("εωθινός περίπατος")

και για τους αρχάριους το απόγευμα ("περί το δειλινόν", "δειλινός περίπατος"). Η

πρωινή διδασκαλία ήταν καθαρά φιλοσοφική ("ακροαματική"). Η απογευματινή

"ρητορική" και "εξωτερική".

Η σχολή είχε μεγάλη βιβλιοθήκη και τόσο καλά οργανωμένη, ώστε αργότερα

χρησίμευσε ως πρότυπο για την ίδρυση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας και της

Περγάμου. Ο Αριστοτέλης μάζεψε χάρτες και όργανα χρήσιμα για τη διδασκαλία των

φυσικών μαθημάτων. Έτσι σύντομα η σχολή έγινε περίφημο κέντρο επιστημονικής

έρευνας. Στα δεκατρία χρόνια που έμεινε ο Αριστοτέλης στην Αθήνα δημιούργησε το

μεγαλύτερο μέρος του έργου του, που προκαλεί το θαυμασμό μας με τον όγκο και την

ποιοτική του αξία. Γιατί είναι άξιο απορίας, πώς ένας άνθρωπος σε τόσο λίγο

χρονικό διάστημα συγκέντρωσε και κατέγραψε τόσες πολλές πληροφορίες.

Το 323 π.Χ. με την είδηση του θανάτου του Μ. Αλεξάνδρου οι οπαδοί του

αντιμακεδονικού κόμματος νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τους

Μακεδόνες στο πρόσωπο του Αριστοτέλη. Το ιερατείο, με εκπρόσωπό του τον

ιεροφάντη της Ελευσίνιας Δήμητρας Ευρυμέδοντα, και η σχολή του Ισοκράτη, με το

Δημόφιλο, κατηγόρησαν τον Αριστοτέλη για ασέβεια ("γραφή ασεβείας"), επειδή είχε

ιδρύσει βωμό στον Ερμία, είχε γράψει τον ύμνο στην Αρετή και το επίγραμμα στον

ανδριάντα του Ερμία, στους Δελφούς. Ο Αριστοτέλης όμως, επειδή κατάλαβε τα

πραγματικά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις των μηνυτών του, έφυγε για τη

Χαλκίδα, προτού γίνει η δίκη του (323 π.Χ.). Εκεί έμεινε, στο σπίτι που είχε από

τη μητέρα του, μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του την Ερπυλλίδα και με τα δύο του

παιδιά, το Νικόμαχο και την Πυθιάδα.

Το 322 π.Χ. πέθανε στη Χαλκίδα από στομαχικό νόσημα, μέσα σε θλίψη και

μελαγχολία. Το σώμα του μεταφέρθηκε στα Στάγειρα, όπου θάφτηκε με εξαιρετικές

τιμές. Οι συμπολίτες του τον ανακήρυξαν "οικιστή" της πόλης και έχτισαν βωμό

πάνω στον τάφο του. Στη μνήμη του καθιέρωσαν γιορτή, τα "Αριστοτέλεια", και

ονόμασαν έναν από τους μήνες "Αριστοτέλειο". Η πλατεία όπου θάφτηκε ορίστηκε ως

τόπος των συνεδρίων της βουλής.

Φεύγοντας από την Αθήνα, διευθυντή της σχολής άφησε το μαθητή του Θεόφραστο, που

τον έκρινε ως τον πιο κατάλληλο. Έτσι το πνευματικό ίδρυμα του Αριστοτέλη

εξακολούθησε να ακτινοβολεί και μετά το θάνατο του μεγάλου δασκάλου.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο Αριστοτέλης ως άνθρωπος είχε πιστούς φίλους, αλλά και φοβερούς αντίπαλους

(Επίκουρος, Τίμαιος, Ευβουλίδης κ.ά.), γιατί έβλεπαν με φθόνο την ανωτερότητά

του και αισθάνονταν ότι η παρουσία του τους μηδενίζει. Γι' αυτό τον διέβαλλαν με

κάθε είδους συκοφαντίες. Τον παρουσίαζαν ως φιλάργυρο, φιλήδονο, ραδιούργο,

μηχανορράφο, ακόμα ως οργανωτή δολοφονίας του Αλέξανδρου κλπ.

Αντίθετα, από αξιόπιστες πηγές μαθαίνουμε ότι ο Αριστοτέλης υπήρξε η ενσάρκωση

του ορθού μέτρου σ' όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του. Την έμφυτη ευγένεια και

τρυφερότητα της ψυχής του τη βρίσκουμε διάχυτη μέσα στη διαθήκη του. Μέσα σ'

αυτή φροντίζει για τη μνήμη των γονέων και του αδερφού του και δε λησμονεί ούτε

την οικογένεια του πατρικού φίλου Πρόξενου, που τον ανέθρεψε. Φροντίζει για τη

δεύτερη γυναίκα του την Ερπυλλίδα και το γιο που απέκτησε μαζί της, το Νικόμαχο.

Ακόμα για την κόρη του Πυθιάδα, καρπό του πρώτου του γάμου. Η μεγάλη του όμως

φιλανθρωπία φαίνεται στο σημείο εκείνο της διαθήκης, όπου ορίζει να μην πουληθεί

κανείς από τους δούλους που τον υπηρέτησαν, αλλά να ελευθερώνονται μόλις

ενηλικιώνονται.

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ

Οι Αλεξανδρινοί υπολόγιζαν ότι ο Αριστοτέλης έγραψε 400 περίπου συνολικά βιβλία.

Ο Διογένης ο Λαέρτιος υπολόγισε το έργο του σε στίχους και βρήκε ότι έφταναν τις

44 μυριάδες, δηλ. 440.000. Μεγάλο μέρος από το έργο του αυτό χάθηκε. Ανήκε στην

κατηγορία των δημόσιων ή "εξωτερικών" μαθημάτων και ήταν γραμμένα σε μορφή

διαλογική. Από αυτά σώθηκε μόνο η "Αθηναίων Πολιτεία", σ' έναν πάπυρο που

βρέθηκε στην Αίγυπτο. Τα σωζόμενα σήμερα έργα του αντιστοιχούν στη διδασκαλία

που ο Αριστοτέλης έκανε στους προχωρημένους μαθητές του και που λέγονται

"ακροαματικές ή εσωτερικές". Γι' αυτό και είναι γραμμένα σε συνεχή λόγο και όχι

σε διάλογο.

Από τα συγγράμματά του κανένα δε δημοσίευσε ο Αριστοτέλης. Τα χειρόγραφα των

παραδόσεων έμειναν στα χέρια του Θεόφραστου και από τότε μέχρι την εποχή του

Σύλλα περνούσαν από χέρι σε χέρι. Ο Σύλλας μετά την κατάληψη των Αθηνών (86

π.Χ.) τα μετέφερε στη Ρώμη. Εκεί πρωτοδημοσιεύτηκαν (60 π.Χ.) από τον

περιπατητικό φιλόσοφο Ανδρόνικο το Ρόδιο και τον Ίωνα φιλόλογο Τυραννίωνα. Από

τότε μέχρι σήμερα αρκετά από τα βιβλία του έχουν υποστεί επεμβάσεις και

επεξεργασίες και γενικά η κατάστασή τους δεν είναι καλή. Από το τεράστιο έργο

του τελικά σώθηκαν 47 βιβλία και μερικά αποσπάσματα από τα άλλα. Δε θεωρούνται

όμως όλα γνήσια. Η συνηθέστερη κατάταξή τους είναι η ακόλουθη:

α) Λογικά ή Όργανον, δηλ. πραγματείες χρήσιμες για τη γνώση. Είναι οι εξής έξι:

"Περί ερμηνείας", "Κατηγορίαι", "Αναλυτικά πρότερα", "Αναλυτικά ύστερα",

"Τοπικοί και Σοφιστικοί έλεγχοι". Οι πραγματείες αυτές αποτελούν την αιώνια δόξα

του φιλοσόφου, γιατί πρώτος αυτός διατύπωσε τους νόμους της ανθρώπινης νόησης

και τους τρόπους του συλλογισμού.

β) Φυσικά. Περιλαμβάνουν τις εξής πραγματείες: "Φυσική ακρόαση" (βιβλία 8),

"Περί ουρανού" (βιβλία 4), "Περί γενέσεως και φθοράς" (βιβλία 3),

"Μετεωρολογικά" (βιβλία 4), "Περί κόσμου" (ψευδεπίγραφο).

γ) Βιολογικά. "Περί ζώων ιστορίας" (βιβλία 10), "Περί ζώων μορίων" (βιβλία 4),

"Περί ζώων πορείας" (1 βιβλίο), "Περί ζώων κινήσεως", "Περί ζώων γενέσεως"

(βιβλία 5), "Περί φυτών" (ψευδεπίγραφο). Με τα έργα του αυτά έγινε ο δημιουργός

της φυσικής επιστήμης, της ζωολογίας και της συγκριτικής ανατομίας. Με τις

πραγματείες αυτές έστρεψε ο Αριστοτέλης τη φιλοσοφική συζήτηση στο γόνιμο έδαφος

του αισθητού κόσμου.

δ) Ψυχολογικά: "Περί ψυχής" (βιβλία 3), "Περί αισθήσεως και αισθητών", "Περί

μνήμης και αναμνήσεως", "Περί ύπνου και εγρηγορήσεως", "Περί ενυπνίων", "Περί

μαντικής της εν τοις ύπνοις", "Περί μακροβιότητος και βραχυβιότητος", "Περί ζωής

και θανάτου", "Περί αναπνοής", "Περί πνεύματος" (ψευδεπίγραφο). Εκτός από το

πρώτο, τα υπόλοιπα της ομάδας αυτής είναι γνωστά με το κοινό όνομα "Μικρά

φυσικά".

ε) Μεταφυσικά ή πρώτη φιλοσοφία, όπως τα αποκαλούσε ο Αριστοτέλης. Απ' αυτά

προήλθε ο όρος "μεταφυσική" των νεότερων χρόνων. Στα 12 βιβλία των Μεταφυσικών

προσθέτουν συνήθως και τη διατριβή "Περί Μελίσσου, Ξενοφάνους και Γοργίου"

(πιθανώς ψευδεπίγραφο). Στην ομάδα αυτή των έργων του ο Αριστοτέλης εξετάζει τις

πρώτες αρχές όλων των όντων και των "κινουμένων" και των "ακινήτων".

στ) Ηθικά: "Ηθικά Ευδήμεια" (βιβλία 7), "Ηθικά μεγάλα" (βιβλία 2), "Ηθικά

Νικομάχεια" (βιβλία 10). Αυτά ιδιαίτερα τα τίμησαν οι θεολόγοι.

ζ) Πολιτικά: "Πολιτικά" (βιβλία 8), "Αθηναίων Πολιτεία", "Οικονομικά" (βιβλία

2). Αποτελούν, και σήμερα ακόμα, τη βάση των ερευνών για όσους ασχολούνται με

τις πολιτικές επιστήμες.

η) Τεχνικά: "ρητορική" (βιβλία 3), "Ποιητική" (δε σώθηκε ολόκληρη).

θ) Προβλήματα: Περιέχουν προβλήματα από διάφορες περιοχές της γνώσης.

Στο σώμα των αριστοτελικών έργων έχουν συμπεριληφθεί και τα ακόλουθα ακόμα έργα,

που δε θεωρούνται γνήσια: Φυσιογνωμικά, Περί θαυμασίων ακουσμάτων, Περί

χρωμάτων, Περί ατόμων γραμμών, Μηχανικά, ρητορική εις Αλέξανδρον και Περί

ακουστών.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ

Εκτός από τη γνώμη του τη σχετική με τις "ιδέες" του Πλάτωνα ο Αριστοτέλης

υποστηρίζει και άλλες αρχές. Δεν αποκρούει την ηδονή, αλλά προτιμά την πιο

τέλεια, αυτή δηλ. που πηγάζει από τη διάνοια. Ο σκοπός των ανθρώπινων ενεργειών,

κατά τον Αριστοτέλη, είναι η ευδαιμονία, την οποία ορίζει ως ενέργεια σύμφωνη με

την αρετή. Η αρετή, όταν κυριαρχεί στα πάθη και στις ορμές, τα ρυθμίζει,

παίζοντας το ρόλο του μέτρου ανάμεσα στις δύο ακρότητες, δηλ. στην υπερβολή και

την έλλειψη. Έτσι π.χ. η "πραότης" είναι αρετή ως μεσότητα της οργής και της

αναισθησίας, η "ανδρεία", επειδή βρίσκεται ανάμεσα στη θρασύτητα και στη δειλία,

και η "αιδώς", επειδή κατέχει το μέσο της αδιαντροπιάς και της κατάπληξης, που

είναι ακρότητες. Συμπλήρωμα της αρετής είναι και τα αγαθά του σώματος (δύναμη,

υγεία, ομορφιά) και τα αγαθά της τύχης (πλούτος, ευγενική καταγωγή κλπ.).

Σύμφωνα μ' αυτά, ευτυχισμένος είναι εκείνος που ενεργεί κατά τις επιταγές της

αρετής και συγχρόνως έχει μερίδιο και στα άλλα αγαθά, τα "εκτός αγαθά", όπως τα

ονομάζει.

Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τον υλισμό. Κάθε πράγμα,

κατ' αυτόν, αποτελείται από ύλη και πνεύμα, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα

ενωμένα. Η ύλη είναι παθητική, είναι η δυνατότητα του πράγματος, ενώ το πνεύμα

ενεργητικό, δηλ. η δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα.

Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος, ενώ η οικουμένη έχει

σχήμα σφαίρας με κέντρο τη γη. Με το να δέχεται την καταγωγή των γνώσεων από τις

αισθήσεις, πλησιάζει πολύ τον υλισμό. Τέλος με την τυπική λογική βλέπει την

αντικειμενική πραγματικότητα "στατικά" και όχι μέσα στην αέναη μεταβολή και

κίνησή της.

(Δυστυχώς δεν γνωρίζω τον συντάκτη του πονήματος)

ΟΙ ΙΝΔΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Το Νέο Δελχί αναζητεί νέο παγκόσμιο status
Ο ινδικός στρατός ξεχνά τον Γκάντι
Νέο αμυντικό δόγμα με το βλέμμα στο Πεκίνο
dimanche 24 janvier 2010, par Παπακριβόπουλος Βασίλης (μετάφραση), Zajec Olivier
Αφού κάλεσε για κατάθεση προσφορών αξίας 12 δισ. δολαρίων τους έξι κυριότερους κατασκευαστές αεροναυπηγικής στον κόσμο, για την αγορά 126 μαχητικών αεροσκαφών, η Ινδία προχώρησε, στις 17 Αυγούστου 2009, σε συγκριτικές δοκιμές. Στις 26 Ιουλίου είχε εγκαινιάσει το πρώτο της πυρηνικό υποβρύχιο. Ισχυρό χάρη στην οικονομική του εξάπλωση, το Νέο Δελχί χρησιμοποιεί την επιλογή της στρατιωτικής δύναμης για να καταξιωθεί ως πόλος εξουσίας σε παγκόσμια κλίμακα.
Η Ινδία σήμερα συγκαταλέγεται στους ισχυρούς του πλανήτη, όχι για την αριθμητική υπεροχή της, ούτε για το ημιεπίσημο καθεστώς πυρηνικού έθνους που απολαμβάνει από το 1998 [1], αλλά χάρη στην οικονομική της εξάπλωση. Το διεθνές πλαίσιο, με το συντριπτικό ναυάγιο του μονοπολικού αμερικανικού μοντέλου, συνέβαλε τα μέγιστα για να την εμφανίσει ως αυτό που είναι εκ φύσεως : ένας από τους έξι ή επτά πόλους επιρροής παγκοσμίως, μαζί με τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ευρώπη, την Ιαπωνία και, ενδεχομένως, τη Βραζιλία.

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Στρατιωτική νανοτεχνολογία

Ο στρατιώτης του μέλλοντος θα μπορεί να θεραπεύει μόνος τα τραύματά του, να εξοστρακίζει σφαίρες και να γίνεται αόρατος. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις ιδέες του ΜΙΤ, το οποίο συνεργάζεται με τον αμερικανικό στρατό για την εξέλιξη του σχετικού προγράμματος.

Τα ελαφρά υλικά δεν επαρκούν

Σύμφωνα με τους αξιωματούχους του αμερικανικού πενταγώνου, ο ατομικός εξοπλισμός κάθε στρατιώτη αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες που θα εξασφαλίσουν την αποτελεσματική προστασία και τελική επικράτησή του στα πεδία των μαχών. Για το λόγο αυτό, η ποιότητα, η αρτιότητα και η αξιοπιστία που παρουσιάζει αποτελούν βασικές προτεραιότητες για τον αμερικανικό στρατό, που σήμερα πρωτοπορεί στο σχεδιασμό, στην ανάπτυξη και εισαγωγή σε υπηρεσία των πλέον προηγμένων ατομικών εξαρτύσεων.

 Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες στον συγκεκριμένο τομέα στράφηκαν προς την παραγωγή νέων υλικών που θα συνδυάζουν το μικρό βάρος με την ανθεκτικότητα, ενώ παράλληλα προτάθηκε, και σε πολλές περιπτώσεις ήδη υιοθετήθηκε, ο εξοπλισμός του μαχητή με τηλεπικοινωνιακές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές μάχης.

ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Οι λόγοι της αναποτελεσματικότητας των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων
Κάθε Οκτώβριο, καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, έρχεται και η ώρα για τη κατάταξη των νέων στρατεύσιμων της Ρωσίας.

 Ο φετινός στόχος είναι να καταταγούν 278.000 νέοι, έως την 31/12/10. Φέτος μάλιστα, ο στρατός θα εφαρμόσει κάποιες περισσότερο ανθρωπιστικές μεθόδους, προκειμένου η εμπειρία της υποχρεωτικής θητείας να γίνει πιο ευχάριστη. Για παράδειγμα, οι γονείς των νέων θα μπορούν να τους συνοδεύουν στις διαδικασίες κατάταξης και μέχρι τη τελική τους μονάδα.

 Αυτή η αρχική περίοδος είναι και η περίοδος στη διάρκεια της οποίας σημειώνονται τα περισσότερα προβλήματα προσαρμογής και οι περισσότερες παραβάσεις. Επιπλέον, οι νεοσύλλεκτοι θα μπορούν στο εξής να έχουν και κινητό τηλέφωνο, ώστε να διατηρούν επαφή με τις οικογένειες τους, ή και για να καταγγέλλουν τυχόν καταστρατηγήσεις εκ μέρους των ανωτέρων τους. Μάλιστα θα γίνονται προσπάθειες, ώστε να μετατίθενται και να υπηρετούν κοντά στο τόπο καταγωγής τους. Τέλος, αποφασίστηκε, οι στρατιώτες να έχουν ρεπό κάθε σαββατοκύριακο.Το όλο σκεπτικό είναι να μετεξελιχθεί η μέχρι σήμερα θητεία, που θύμιζε φυλακές, σε κάτι σαν κατασκήνωση.
Όλα αυτά ακούγονται ευχάριστα.
 Όμως δεν θα έχουν κάποιο απτό αποτέλεσμα όσον αφορά στη μαχητικότητα των ενόπλων δυνάμεων, και αυτό για δυο λόγους: Πρώτον, το υπουργείο Άμυνας απέρριψε το σύγχρονο μοντέλο ενός συμπαγούς, ειδικά καταρτισμένου, και εκπαιδευμένου επαγγελματικού στρατού. Δεύτερον, από τη στιγμή που η κατάταξη γίνεται δυο φορές το χρόνο, φθινόπωρο και άνοιξη, και η θητεία έχει μειωθεί στο 12μηνο, αυτό σημαίνει πως οι πλέον έμπειροι φαντάροι ανά πάσα στιγμή, θα έχουν το πολύ μια 6μηνη υπηρεσία πίσω τους, που ουσιαστικά δεν αρκεί ούτε για μια βασική εκπαίδευση.
Το αποτέλεσμα θα είναι λυπηρό: μια χαμηλή μαχητική ετοιμότητα, ειδικά σε έναν κόσμο όπου ο σύγχρονος πόλεμος απαιτεί υψηλή κατάρτιση στις επικοινωνίες, και χειρισμό οπλισμού ιδιαίτερα υψηλής τεχνολογίας.

Ο αμερικανικός αιώνας έχει ημερομηνία λήξης;

Απαντούν στο «Βήμα» δύο αναλυτές από κορυφαία think tanks της Ουάσιγκτον
ΤΑΝΙΑ ΜΠΟΖΑΝΙΝΟΥ
 Ο 21ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ξεκίνησε αναμφισβήτητα αμερικανικός, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς θα τελειώσει. Την ώρα που όλοι μιλάμε αγγλικά και «γκουγκλάρουμε» την παραμικρή απορία μας στο Ιnternet, αναρωτιόμαστε αν οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κυριαρχούν στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτικά, διπλωματικά και πολιτιστικά ύστερα από 90 χρόνιαμια ερώτηση την οποία, παρεμπιπτόντως, μπορούμε να θέσουμε στο Google.Ο «μακρύς αμερικανικός αιώνας»,όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, στην πραγματικότητα έχει διαρκέσει λίγο παραπάνω από 60 χρόνια. Πολλοί προβλέπουν ότι θα δικαιώσει τον τίτλο του, άλλοι αρχίζουν ήδη να μαθαίνουν μανδαρίνικα ή καντονέζικα. Ενα, όμως, είναι βέβαιο:η Αμερική δεν θα πέσει χωρίς να δώσει μάχη.
Περί τις 150 από τις 200 χώρες στον κόσμο έχουν κάποιου είδους αμερικανική στρατιωτική παρουσία. Και οι 200 πίνουν Κόκα-Κόλα- ακόμη και το Ιράν για το οποίο οι ΗΠΑ είναι «ο μεγάλος σατανάς». Χαμπουργκεράδικα ΜcDonald΄s υπάρχουν σε 119 χώρες και ο Μπαράκ Ομπάμα, εκτός από πρόεδρος της Αμερικής, φέρει τον τίτλο του «πλανητάρχη».

Ο Γερμανικος αντι-ισλαμισμός

Εχει αντίκρισμα στους Γερμανούς ο αντι-ισλαμισμός της Μέρκελ

Σε δημοσκόπηση το 39% δηλώνει ότι «η κατάσταση θα ήταν καλύτερη χωρίς τους μουσουλμάνους»
ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ομοσπονδιακή Γερμανία, το φάντασμα του «κυρίαρχου πολιτισμού». Ετσι όρισε η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ τη σημερινή γερμανική κουλτούρα την οποία θεωρεί προφανώς ανώτερη από άλλες που συνυπάρχουν στη χώρα, όπως για παράδειγμα η μουσουλμανική. Ο «κυρίαρχος» αυτός πολιτισμός που, όπως λέει η ίδια, στηρίζεται στη « χριστιανική θεώρηση του ανθρώπου » πρέπει να γίνει αποδεκτός από τους ξένους μετανάστες. « Οποιος δεν τον αποδέχεται, δεν έχει θέση μεταξύ μας » είπε.
Η καγκελάριος ξέρει ακριβώς τι λέει. Ο αντι-ισλαμισμός έχει όλο και μεγαλύτερο αντίκρισμα στον γερμανικό πληθυσμό. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 39% των Γερμανών δηλώνει ότι «η κατάσταση στη Γερμανία θα ήταν καλύτερη χωρίς τους μουσουλμάνους», ενώ το 36% φοβάται ότι «η μουσουλμανική θρησκεία θα μπορούσε να διαδοθεί ανεξέλεγκτα στη χώρα».

Μηχανισμός των Αντικυθήρων

 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (γνωστός και ως αστρολάβος των Αντικυθήρων ή υπολογιστής των Αντικυθήρων) είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.
 Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανἀμεσα στο 87 π.Χ. και 63 π.Χ.. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο.
Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900 σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων και πολλοί θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα, ανασύρθηκαν από Συμιακούς σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Τι αλλόκοτα ονόματα!

Σαράντα εκατομμύρια διαφορετικά είδη κατοικούν στον πλανήτη μας: ζώα, φυτά, μύκητες, βακτήρια...

Οι μελετητές τους προσπαθούν να δώσουν μια ονομασία στο καθένα. Πολλά ζώα και φυτά διαθέτουν άλλωστε ήδη μια ονομασία που τις περισσότερες φορές αναφέρεται στο σχήμα ή σε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους.
 Η καμπανούλη θυμίζει καμπανάκι, κι ένα πουλί που λέγεται σπαθίς ή σπάτουλα πήρε αυτό το όνομα από το σχήμα του ράμφους του.

 Ο προσδιορισμός του κάθε οργανισμού μ´ έναν τρόπο που δεν χωρά παρερμηνείες, δηλαδή με μια επιστημονική ονομασία, είναι σαν να βάζει κάποιος τάξη σ´ ένα συρτάρι με κάλτσες κάθε είδους.
Δίνοντάς τους μια «ετικέτα» μπορεί να χωρίσει τους οργανισμούς σε ομάδες. Για παράδειγμα, με βάση τη γενετική συγγένειά τους, και στη συνέχεια συγκρίνοντάς τους, μπορεί να αντλήσει ακόμα και νέες πληροφορίες για τη βιολογία ή τη συμπεριφορά τους.
Το 1700, οι ζώντες οργανισμοί περιγράφονταν με μεγάλη σοβαρότητα μέσα από μακροσκελείς λατινικές φράσεις που ανέφεραν και την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Θέλετε ένα παράδειγμα; «Cyclamen est planta genus, flore monopetalo, rotato, goboso, in quinque partes sursum revolutas plerumque secto...».

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ

  Στο Ίντερνετ ελληνικά χειρόγραφα από την Βρετανική Βιβλιοθήκη

Βρετανική Βιβλιοθήκη στο Λονδίνο ανέβασε στο Ίντερνετ πάνω από το ένα τέταρτο των ελληνικών χειρογράφων που διαθέτει, τα οποία αντιστοιχούν σε περισσότερους από 280 τόμους, στο πιο πρόσφατο βήμα που γίνεται για την ψηφιοποίηση σημαντικών αρχαίων εγγράφων.

Τα χειρόγραφα, τα οποία διατίθενται δωρεάν στην ιστοσελίδα www.bl.uk/manuscripts ανήκουν σε μία, σύμφωνα με τη βιβλιοθήκη, από τις πιο σημαντικές συλλογές που υπάρχουν εκτός Ελλάδος για τη μελέτη των περισσότερων από 2.000 ετών του ελληνικού πολιτισμού.

Η βιβλιοθήκη έχει ένα σύνολο άνω των 1.000 ελληνικών χειρογράφων, άνω των 3.000 ελληνικών παπύρων και μια πλούσια συλλογή της πρώιμης ελληνικής τυπογραφίας.

Τα χειρόγραφα αυτά περιέχουν πληροφορίες για λόγιους που εργάστηκαν πάνω στη λογοτεχνία, την ιστορία, την επιστήμη, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία και την τέχνη της Ανατολικής Μεσογείου κατά την Κλασική και τη Βυζαντινή Περίοδο.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

Οι τοκογλύφοι Γερμανοί μας απειλούν με αποπομπή από το € !! Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Μια πρωτοφανή απειλή εκτοξεύει πλέον η Γερμανία προς την Ελλάδα αν δεν σταματήσει να πιέζει την Ευρωζώνη για χρονική αναδιάρθρωση του χρέους: Θα μας βγάλουν, όπως ανεπισήμως διεμήνυσαν στην ελληνική κυβέρνηση, για ένα διάστημα από το ευρώ. Μα, είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο εφ’ όσον δεν υπάρχει διαδικασία που να προβλέπει έξοδο μιας χώρας από την Ευρωζώνη; Έλα ντε!
Η απειλή όντως διατυπώνεται. Γιατί όμως; Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά για να καταλάβουμε σε πόσο περίπλοκα παιχνίδια έχει μπει ακόμη μια φορά η κυβερνησάρα μας δημιουργώντας πραγματική ανησυχία όχι μόνο για το αν ξέρει τι κάνει, αλλά και για το αν οι νέες επιλογές της μπορεί να μας κοστίσουν και πάλι πολύ ακριβά...
Είναι γνωστό στους αναγνώστες μας, από δημοσιεύματα τόσο στο «Π» όσο και στην ιστοσελίδα του (δείτε και το σημερινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στις σελίδες 10-11 της εφημερίδας), ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει έναν ρόλο περίπου... «πολιορκητικού κριού» σε σχέση με την Ευρωζώνη, σε πλήρη ευθυγράμμιση με το ΔΝΤ.
Ταυτιζόμενη πλήρως με τις επιλογές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το τελευταίο διάστημα έχει αποδυθεί σε ένα είδος «εκβιασμού» προς τις χώρες της ζώνης του ευρώ διεκδικώντας παράταση στην αποπληρωμή του δανείου των 110 δισ. ευρώ, το οποίο έχει λάβει στο πλαίσιο του «μηχανισμού στήριξης». Κύριο μοχλό πίεσης εκ μέρους της κυβέρνησης αποτελεί η διακηρυγμένη επιθυμία του Νομισματικού Ταμείου να προχωρήσει σε «επιμήκυνση» αποπληρωμής για το δικό του μέρος του δανείου αυτού.
Όπως είδαμε τις προηγούμενες μέρες, ύστερα από αρκετή προετοιμασία τόσο στο διεθνές όσο και στο ελληνικό πεδίο, με διαρροές εδώ και πολύ καιρό, ο ίδιος ο Ντομινίκ Στρος - Καν δήλωσε κατόπιν συνάντησής του με τον Γ. Παπακωνσταντίνου στην Ουάσιγκτον: «Εάν οι Ευρωπαίοι αποφασίσουν να κάνουν κάτι (στο θέμα της παράτασης αποπληρωμής του χρέους), φυσικά θα κάνουμε κι εμείς το ίδιο».

Χρειαζόμαστε άμεσα άλλη μία Γη για να επιβιώσουμε

ΛΟΝΔΙΝΟ. Ακρως ανησυχητική είναι η έκθεση Living Ρlanet Report την οποία συντάσσουν κάθε δύο χρόνια μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως η WWF και η Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου. Σύμφωνα με την εφετινή έκθεση, αν ο άνθρωπος δεν σταματήσει την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Γης, σε 20 χρόνια θα τους έχει εξαντλήσει και για να επιβιώσει η ανθρωπότητα θα χρειάζεται πλέον μια... δεύτερη Γη. Η έκθεση αναφέρει ότι ο άνθρωπος απομυζά τους φυσικούς πόρους του πλανήτη 1,5 φορές ταχύτερα από τον ρυθμό αναπλήρωσής τους και έτσι ως το 2030 για να υπάρχει τροφή, πόσιμο νερό αλλά και δυνατότητα απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να υπάρχουν τόσοι φυσικοί πόροι όσοι βρίσκονται σε δύο πλανήτες σαν τη Γη. Η έκθεση δημοσιεύθηκε λίγα 24ωρα πριν από τη σύνοδο στην Ιαπωνία, όπου 190 κράτη θα συζητήσουν το πώς θα μπορέσουν από κοινού να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη και να εμποδίσουν την εξαφάνιση των απειλούμενων ειδών πανίδας και χλωρίδας.

"ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ"!!!!!1893

ΟΛΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Να θυμίσω πως εκείνη την περίοδο μετά από αλλεπάλληλες εναλλαγές μεταξύ 2 κομμάτων στην εξουσία (του Τρικούπη και του Διλιγιάννη), το 1893 ο Τρικούπης ανήγγειλε τελικά το θρυλικό : "ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ"!!!!!

Αφίσα της εποχής που επεικονίζει την Ελλάδα στην μέση και τον Τρικούπη και τον Διλιγιάννη εκατέρωθεν οι οποίοι θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για το κακό που βρήκε την Ελλάδα
Οσο για τους κουτσαβάκηδες και τους τραμπούκους της εποχής αυτό που απομένει στις μέρες μας να τους θυμίζει είναι μια ξεχαρβαλωμένη πόρτα κάπου εκεί απέναντι από τους Αέρηδες, η πόρτα του Μεντρεσέ όπως ονομάζεται, της φυλακής όπου αναστέναζαν οι κουτσαβάκηδες :
"Τα στήθη μου κατάντησαν βασάνων κατοικία,
που κατοικούν οι λέοντες και τ' άγρια θηρία.....Αχ! Βαχ!"
(ο εθνικός ύμνος των κουτσαβάκηδων)
Στοχασμοί από το dyosmaraki στις 8/24/2007 09:54:00 πμ

Οι Γιαπωνέζοι και οι Σαλαμινομάχοι!

Συνέβη κάποτε στην Σαλαμίνα...

Θα σας γράψω μια μικρή ιστορία σχετική με τον τύμβο, που μου την αφηγήθηκε προ πολλού ένας φίλος, μόνιμος κάτοικος της Σαλαμίνας.

Ήτανε μέσα προς τέλη της 10ετίας τουʼ80 όταν έφτασε στο νησί μια οικογένεια Γιαπωνέζων που έκανε τουρισμό. Μετά από αρκετή ταλαιπωρία καταφέρανε να βρούνε στο λιμάνι κάποιον άνθρωπο που μιλούσε την Αγγλική γλώσσα και αμέσως ζήτησαν πληροφορίες για τον τύμβο των Σαλαμινομάχων.
Ο άνθρωπος που μίλησε μαζί τους δεν κατάλαβε αμέσως τι ακριβώς θέλανε, ίσως γιατί οι τουρίστες του έλεγαν ότι στο νησί υπάρχει ένα μνημείο που είναι εξίσου σημαντικό όσο και Παρθενώνας, το οποίο θα ήθελαν πολύ να επισκεφτούνε.
Ίσως να μην γνώριζε καλά την Αγγλική, ή ίσως να αγνοούσε την ιστορική σημασία του τύμβου, αλλά την περισσότερη ώρα που μιλούσε μαζί τους προσπαθούσε να τους εξηγήσει πως ο Παρθενώνας δεν βρίσκεται στην Σαλαμίνα αλλά στο κέντρο των Αθηνών.
Όταν τελικά κατάλαβε τι ακριβώς θέλανε, προσπάθησε να βρει κάποιο ταξί το οποίο θα τους μετέφερε ως εκεί.
Η περίπτωση ήταν λίγο δύσκολη γιατί από τα λιγοστά μισθωμένα αυτοκίνητα που υπήρχαν τότε, κανένας δεν δεχόταν να κάνει αυτή την διαδρομή. Ίσως γιατί ο δρόμος ήταν κακοτράχαλος και επικίνδυνος, ίσως κάποιοι άλλοι να αγνοούσαν το που ακριβώς είναι η τοποθεσία, ή ίσως επειδή δεν ήθελαν να μπλέξουν σε μια κούρσα άγονης γραμμής με παράξενους επιβάτες που μιλούσαν ακαταλαβίστικα.
Η επιμονή και η υπομονή των Γιαπωνέζων όμως ήταν τεράστια, καθώς ήθελαν να επισκεφτούνε τον ιερό χώρο με κάθε θυσία.
Τελικά βρέθηκε ένας οδηγός που δέχτηκε να αναλάβει αυτό που δεν ήθελαν οι συνάδελφοι του, κι εφόσον έλαβε τις κατάλληλες οδηγίες από τον μεσάζοντα μεταφραστή, ξεκίνησαν για τον τύμβο.
Σε όλη την διάρκεια της διαδρομής, σύμφωνα με τις ομολογίες του οδηγού, οι επιβάτες ήταν σιωπηλοί και τυπικότατοι σαν στρατιωτάκια. Όταν έφτασαν στο σημείο, έδειξε με το χέρι του στους επιβάτες προς τον λόφο.
- Εκεί είναι ο τύμβος. Τους είπε.
Κατέβηκαν τότε όλοι διστακτικά από το αυτοκίνητο, και κοιτάξανε με απορία την γύρω περιοχή.
Ο οδηγός παρέμεινε στο αυτοκίνητο κι ανάβοντας ένα τσιγάρο με το ένα του χέρι, τους έδειχνε με το άλλο προς την κορυφή του λόφου και τους ξαναείπε:
- Τι με κοιτάτε? Εκεί πάνω είναι αυτό που θέλετε...
Οι τουρίστες έκαναν μερικά βήματα προς το σημείο εξετάζοντας την γύρω περιοχή. Στάθηκαν σε ένα σημείο, συζητήσανε για λίγο μεταξύ τους χαμηλόφωνα, και αμέσως επέστρεψαν προς το αυτοκίνητο εκφράζοντας έντονα τις διαμαρτυρίες τους.
Σαφώς ο οδηγός δεν μπορούσε να καταλάβει τι ακριβώς του λέγανε, αλλά κατάλαβε ότι οι Γιαπωνέζοι μάλλον θα νόμιζαν ότι τους έφερε σε λάθος προορισμό.
Κατέβηκε τότε αμέσως από το αυτοκίνητο, και άρχισε να ανεβαίνει προς τον λόφο κάνοντας νόημα με το ένα του χέρι στους τουρίστες να τον ακολουθήσουν.
Εκείνοι τον ακολουθήσανε και δεν άργησαν να φτάσουν στην κορυφή του μικρού λόφου.
- Εδώ είμαστε.. Τους είπε πάλι δείχνοντας το έδαφος με το χέρι του, μα εκείνοι τον κοιτάζανε ακόμα γεμάτοι απορία...
Μετά από λίγες στιγμές αμηχανίας, ο οδηγός του αυτοκινήτου που τους ξεναγούσε με όποιον τρόπο μπορούσε καλύτερα, έκανε μερικά βήματα πιο κάτω και εκείνοι τον ακολούθησαν πάλι. Περπάτησαν εκεί που είχαν αφήσει οι μπουλντόζες των ναυπηγείων τα ίχνη τους στο ιερό χώμα, (που σύμφωνα με μαρτυρίες αρκετών αυτόπτων μαρτύρων πετάγανε τους τάφους των ηρώων με τα οστά τους μαζί με τα μπάζα μέσα στην θάλασσα), και στάθηκαν όλοι μαζί δίπλα σε έναν τάφο.
Ο οδηγός τους υπέδειξε ξανά το ακριβές σημείο χαμογελώντας και στάθηκε παράμερα παρατηρώντας γεμάτος περιέργεια τους παράξενους τουρίστες.
Τότε οι Γιαπωνέζοι, εμφανώς αναστατωμένοι, εφόσον κοίταξαν με δέος εκείνον τον τάφο και τους υπόλοιπους, έσκυψαν και καθάρισαν ένα σημείο από τα ξερόχορτα και σχημάτισαν έναν μικρό κύκλο από λιθαράκια.
Ο οδηγός τους παρακολουθούσε σαστισμένος, ενώ είχε αρχίσει να θρέφει υποψίες πως ίσως να πρόκειται για αρχαιοκάπηλους....
Τότε οι Γιαπωνέζοι, υψώσανε εκστασιασμένοι τα χέρια και τα βλέμματά τους προς τον Ουρανό λέγοντας κάποια λόγια στην «παράξενη» γλώσσα τους, στην συνέχεια γονάτισαν γύρω από τον μικρό κύκλο με τα λιθαράκια αφήνοντας μέσα σε αυτόν μερικά άνθη, και φίλησαν όλοι τους το ιερό χώμα που σκεπάζει τους ήρωες Σαλαμινομάχους.

Ο οδηγός σοκαρίστηκε ολοκληρωτικά με αυτό που είδε.
Όταν συνειδητοποίησε ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν κάνει τόσο μεγάλο ταξίδι για να ασπαστούν το ιερό χώμα της πατρίδας του, κάτι που ποτέ δεν είχε κάνει ο ίδιος ή κάποιος άλλος που να γνωρίζει, ξέσπασε σε κλάματα σαν μικρό και απαρηγόρητο παιδί...
Οι σκηνές που ακολούθησαν μπορείτε να φαντασθείτε μόνοι σας πόσο δύσκολες ήταν, καθώς οι τουρίστες μιλούσαν διαφορετική γλώσσα από τον οδηγό, και ό ίδιος, για αρκετή ώρα δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει πρός δρόμο της επιστροφής, από την συγκίνηση που τον είχε συγκλονίσει κυριολεκτικά....

Από το www.12830.gr/Forum/draseis/3310

Η ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Ο φουσκωτός ρωσικός στρατός

Φουσκωτά τανκς, αεριωθούμενα αεροσκάφη και γενικά φουσκωτό οπλοστάσιο έχει δημιουργήσει ο ρωσικός στρατός. Σύμφωνα με το BBC, τα φουσκωτά είναι κατασκευασμένα από ένα υλικό που ξεγελά τα ραντάρ και τους θερμικούς ανιχνευτές, οι οποίοι νομίζουν ότι πρόκειται για πραγματικά όπλα.
Τα φουσκωτά μετακινούνται εύκολα και είναι ταυτόχρονα οικονομικά. Ο ρωσικός στρατός μπορεί να φτιάξει σε φουσκωτό από τανκς μέχρι ολόκληρους σταθμούς ραντάρ. Οι στρατιώτες πηγαίνουν στα σύνορα με μια απλή τσάντα, βγάζουν ένα μεγάλο κομμάτι πλαστικό που μοιάζει με σκηνή και... απλά φουσκώνουν τα τανκς.

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

Καποδιστριας Ιωαννης [ Λες και δεν περασε μια μερα ].......

 Προς τον Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιο

...Οι γενναίοι μας Έλληνες χαίρονται. Μόνον ολίγοι τινές απατώνται και μεγάλως νομίζοντες ότι τα χρήματα ταύτα είναι δι' αυτούς και μέλλουσι να πάθωσιν, ό,τι έπαθον και αι λίραι του δανείου. Ότι μεν κλέπτουσιν όπου υπάρχει διοίκησις, είναι αναμφίβολον. αλλά δεν υπάρχει χώρα, όπου πλησίον των κλεπτών να υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες οικογενειών αστέγων και αποθνησκουσών εκ πείνης καθώς εν Ελλάδι. Στοχασθήτε δέσποτά μου, ότι αι δύστυχείς αυταί οικογένειαι πάσχουν εξ αιτίας των κλεπτών και παρακαλώ αν δύνασθε, ενθαρρύνατέ με να είμαι συγκαταβατικός προς μιαν δράκαν ανθρωπαρίων μεταλλοθέων εναντίον των οποίων δεν εκίνησα την βαρείαν χείρα της δικαιοσύνης, αρκούμενος να τους γνωρίσω καλώς και να τους παραδώσω εάν παραστεί ανάγκη εις τας αράς του λαού...

ΕΛΛΑΔΑ 1844-1875

ΜΙΚΡΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
1844 - 1875: Να περάσει ο επόμενος...

Αν και νικητής χάρη στη βία και τη νοθεία, ο πρώτος εκλεγμένος πρωθυπουργός, Ιωάννης Κωλέττης, αποδείχτηκε άξιος των περιστάσεων και δε δίστασε να τα βάλει ακόμα και με τον πρώην σύμμαχό του, Θεόδωρο Γρίβα, που κάθε τόσο ύψωνε επαναστατική σημαία στην Αιτωλοακαρνανία. Ούτε φοβήθηκε τους πρεσβευτές των ξένων δυνάμεων. Και όταν του... παρακόλλησαν διέλυσε τη Βουλή, προκήρυξε εκλογές (καλοκαίρι 1847) και τις πήρε με απόλυτη και τεράστια πλειοψηφία. Πέθανε, όμως, στις 31 Αυγούστου κι έλυσε τα χέρια «εχθρών και φίλων».

Από εκεί κι έπειτα, το ποιος θα γινόταν πρωθυπουργός εξαρτιόταν από το ποιος ήταν ο ευνοούμενος του Οθωνα και της πρεσβείας, που τύχαινε να έχει το πάνω χέρι στην κρίσιμη στιγμή. Συνολικά, από τις εκλογές του 1844 έως το 1875, οπότε ο Χαρίλαος Τρικούπης υποχρέωσε τον βασιλιά Γεώργιο Α να δεχτεί την «αρχή της δεδηλωμένης», έγιναν δεκαπέντε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά η πρωθυπουργία άλλαξε χέρια 39 φορές!

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Για σας τους λάτρεις των αρχαίων και νεοτέρων φιλοσοφικών ρητών και αποφθεγμάτων και των φιλοσοφικών και εσωτερικών αλλά και επίκαιρων προβληματισμών

Kαι μάχες για το Xρόνο;

Για τον Xριστόφορο Kλάβιους (Clavius), τον Γερμανό μαθηματικό και αστρονόμο του πάπα Γρηγορίου 13ου, όχι μόνο έλεγαν τα χειρότερα που τους έκλεψε δέκα μέρες από τη ζωή τους, αλλά και το «απέδειξαν» πως ήταν αναμειγμένος με τη μαύρη μαγεία. O αναγραμματισμός του ονόματός του (στα λατινικά) δίνει το Σουίβαλκ, που βεβαίως πρόκειται για ένα από τα εξακόσια εξήντα έξι απόκρυφα ονόματα του Σατανά!

Tο νέο ημερολόγιο ετοιμάστηκε από τον Kλάβιους και ονομάστηκε «Γρηγοριανό». Αυτό γιορτάζουμε τη νίκη του - αφού κάθε άλλο παρά υιοθετήθηκε με χαρές και πανηγύρια. (Tο ίδιο και μετά 150 χρόνια, όταν κυριάρχησε και στις προτεσταντικές χώρες.)
H αφορμή για την καχυποψία -τότε, το 1582- ήταν η θυσία δέκα ημερών από τη «ζωή».
Διότι με την εφαρμογή του νέου ημερολογίου το 1582, θα «χάνονταν» δέκα μέρες από το παλιό και συγκεκριμένα από τις 5 ώς τις 15 Oκτωβρίου. Kαι πώς θα πληρώσουμε το νοίκι; Kαι τα χρέη; Γιατί πάλι οι αδύνατοι να πληρώσουν σε 20 μέρες για ένα μήνα;

Ο ρωσικός στρατός του 21ου αιώνα

Πώς θα είναι ο ρωσικός στρατός του 21ου αιώνα

Ο πρόεδρος Μεντβέντεφ και ο πρωθυπουργός Πούτιν υποστηρίζουν τις αλλαγές αλλά το στρατιωτικό κατεστημένο έχει τρομοκρατηθεί

Ριζικές αλλαγές σχεδιάζει να εφαρμόσει η ρωσική κυβέρνηση στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Πρόκειται για το πιο φιλόδοξο σχέδιο μεταρρύθμισης από το 1856, όταν η ήττα της Ρωσίας από τη Βρετανία και τη Γαλλία στον Κριμαϊκό Πόλεμο οδήγησε τον τσάρο Αλέξανδρο Β Δ να δημιουργήσει έναν εθνικό στρατό υποχρεωτικής θητείας.

Το μοντέλο αυτό απεδείχθη αποτελεσματικό κατά τον Β Δ Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980 άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες αδυναμίες.

Οι πρόσφατες συγκρούσεις στην Τσετσενία και στη Γεωργία, αν και κατέληξαν σε νίκη των Ρώσων, κατέστησαν ακόμη πιο εμφανείς τις ελλείψεις μιας πολεμικής μηχανής σχεδιασμένης να μάχεται ενάντια σε μεγάλες συμβατικές δυνάμεις.
Το Κρεμλίνο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρός αλλά αρτηριοσκληρωτικός στρατός της χώρας αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις στρατηγικές προκλήσεις του 21ου αιώνα και σχεδιάζει ένα νέο δόγμα που προβλέπει τη δυνατότητα ταυτόχρονης συμμετοχής της Ρωσίας σε τρεις τοπικές ή περιφερειακές συγκρούσεις.

ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

Τo «απόρρητο» των blogs και “το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου"

Αναφορικά με την ανάρτηση ”Βουλευτής της ΝΔ ζητά έλεγχο των blogs με …συμπάθεια στην Διαμαντοπούλου και επικλήσεις στον Καστανίδη και στον Ραγκούση;;” Τo «απόρρητο» των blogs με κατάληξη σε .com, καλύπτεται απ΄την Αμερικανική νομοθεσία, που προβλέπει ρητά πως «δεν επιτρέπεται να γίνει άρση του απορρήτου λόγω συκοφαντικής δυσφήμισης».

 Αν ο εισαγγελέας που το χειρίζεται κρίνει ότι δεν πρόκειται για συκοφαντική δυσφήμηση, αλλά για πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα (όπως είναι ο εκβιασμός) ΜΟΝΟ TOTE γίνεται άρση.
To 2006, το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνιας γνωμοδότησε ότι οι bloggers “δεν θα διώκονται ποινικά αν ο διαδικτυακός τους τόπος φιλοξενεί σχόλια αναγνωστών που είναι συκοφαντικά προς τρίτα πρόσωπα.” Λίγο αργότερα μάλιστα το ίδιο δικαστήριο αναγνώρισε και το δικαίωμά τους “να μην αποκαλύπτουν τις πηγές τους”. Στις ΗΠΑ, οι bloggers προστατεύονται από το πρώτο άρθρο του Συντάγματος, που δίνει σε όλους “το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Τόσες δεκαετίες, τις πολιτικές και αθλητικές εφημερίδες, τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τα υπόλοιπα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας που φανατίζουν, εκβιάζουν, συκοφαντούν και γαλουχούν το μίσος και την διχόνοια στο έθνος μας κανέναν δεν συγκίνησαν. Φαίνετε το μερτικό των εκάστοτε πολιτηκάντηδων είναι ικανοποιητικό για να κάνουνε τα στραβά μάτια και να ασπάζονται την ελευθερία του λόγου επιλεκτικά…
Άρση της Ανωνυμίας; Ας άρουν πρώτα την βουλευτική τους ασυλία και το συζητάμε…
 http://logioshermes.blogspot.com