|
|
Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του Γρηγόρη Κριμπά «Η Εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία», η πρώτη ανταρτοομάδα συγκροτήθηκε στο χωριό Κόκλα στις 28 Φεβρουαρίου του 1943. Στρατιωτικός υπεύθυνος ορίστηκε ο Εύελπις Β΄ Τάξεως Ναπ. Παναγιωτόπουλος από το Ψάρι, πολιτικός υπεύθυνος ο Χρήστος Αντωνόπουλος από το Πιτσά (Σιτοχώρι), καπετάνιος ο Γιάννης Παπαδόπουλος από το Βασιλικό. Συμμετείχαν οι εξής αντάρτες: Γιώργης Τασιόπουλος (Πιτσά), Παναγιώτης Γεωργακόπουλος (Πιτσά), Κώστας Νταλαχάνης - Κορυζής (Κόκλα), Περικλής Ηλιόπουλος - Καραντάνης (Κόκλα), Νίκος Γεωργίτσης (Ψάρι), Παναγιώτης Καζάντζας (Αετός), Νίκος Λόντος (Αετός), Στάθης Μπινιώρης (Βιδίσοβα), Χρήστος Μάμαλος (δάσκαλος από την Κέρκυρα).
Σύμφωνα με το Ναπολέοντα Παπαγιαννόπουλο , τα πρώτα όπλα για το αντάρτικο ήρθαν με ρίψεις από βρετανικά αεροπλάνα το Νοέμβριο του 1942 στο Πιτσά, ενώ δεύτερη ρίψη έγινε στις 15 Μαΐου 1943. Τότε έφτασε στην Πελοπόννησο και η πρώτη βρετανική αποστολή με επικεφαλής τον ταγματάρχη Χένρυ (Ριντ;).
|
|
Η πρώτη αυτή ανταρτική ομάδα γρήγορα δέχτηκε ένα αποφασιστικό πλήγμα. Ένας πράκτορας των Ιταλών από τη Θράκη, ονόματι Λευτέρης Κάτσικας, γνωρίστηκε με τον αντάρτη Στάθη Μπινιώρη και του παρουσίασε έναν Ιταλό ως Εγγλέζο που ζητούσε σύνδεση με τους αντάρτες.Ο Μπινιώρης έπεσε στην παγίδα και του εκμυστηρεύτηκε όσα ονόματα ανταρτών θυμόταν, καθώς και το όνομα του γιατρού Κωστόπουλου που είχε νοσηλεύσει έναν αντάρτη από το Ψάρι.
Στις 26 Μαρτίου του 1943 ένα ιταλικό απόσπασμα 60 αντρών έφτασε από την Καλαμάτα στο Κοπανάκι. Οι Ιταλοί ζήτησαν από τους προέδρους των χωριών να παρουσιαστούν και στις 12 τη νύχτα τρία τμήματα με οδηγούς τους προέδρους ξεκίνησαν για το Δώριο, τον Αετό και το Ψάρι. Στον Αετό συνέλαβαν τον Νίκο Λόντο μέσα στο γρέκι που κοιμόταν, ενώ ο σύντροφός του Παναγής Καζάντζας πρόλαβε να διαφύγει. Πάνω στον Λόντο βρήκαν ένα πιστόλι ή χειροβομβίδα και ένα ιταλικό τουφέκι. Όταν τον ρώτησαν τι τα θέλει, τους απάντησε:
"Για σας τα έχω".
Ο Νίκος Λόντος οδηγήθηκε ξημερώματα στο Κοπανάκι και εκτελέστηκε στο νεκροταφείο του χωριού. Πέθανε σαν ήρωας τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο .
ΑΝΑΖΗΤΩ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΜΟΥ ΝΤΑΛΑΧΑΝΗΣ ,ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥ ΜΟΥ ΜΗΤΡΟΥ ΝΤΑΛΑΧΑΝΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΟΥΒΛΙΣΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΠΡιΝ ΠΕΘΑΝΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ
Κώστα Νταλαχάνη - Κορυζή (Κόκλα)ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΦΕΡΩ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΣΤΟΥ ΒΥΔΙΣΟΒΑ ΚΙ ΕΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΝΙΒΙΤΣΑΣ.
ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ Γ ΓΚΟΤΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΟΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ...και τα αδέλφια Κορυζή που δικάστηκαν το 1958 στη δίκη των αεροπόρων,
ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ Τ ΑΚΟΥΘΟΥΘΑ ΑΔΕΡΦΟΙ ΚΟΡΥΖΗ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ 1943 ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΗ ΣΤΟ ΣΥΡΜΑ(Οπως λεγοταν τοτε η εξορια στους τοπους αυτους) κι αλλος αδερφος ο ΝΤΙΝΟ ΚΟΡΥΖΗΣ Συμμετείχε στην ομαδα του Ναπ. Παναγιωτόπουλου από το Ψάρι , τον οποιο ενθυμούμαινα μας επισκεπτεται στο σπιτι μας στην Αθηνα εκει γυρω στα 1957-60 ) για να μην μακρυγορώ
Η «Δίκη των Αεροπόρων» άρχισε στις 22 Αυγούστου 1952 και ολοκληρώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου.ο πατερας μου απηλλάγη με βουλευμα λογω
προηγουμενης καταδικης του 8ακις σε θανατο . για το ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Στην δικη μάταια οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί επέσειαν στους Αεροδίκες τα μετάλλια και τα παράσημα, που είχαν λάβει στα πεδία των μαχών) ο φάκελλο της υπόθεσης των αεροπόρων έκλεισε οριστικά τον Νοέμβριο του 1955, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή χορήγησε αμνηστία στους καταδικασθέντες, αλλά και στους σκευωρούς, πολλοί από τους οποίους υπηρέτησαν πιστά την Απριλιανή Χούντα. Όταν χρόνια αργότερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναντήθηκε μ' έναν από τους αμνηστευθέντες αξιωματικούς, τον συμπατριώτη του από τις Σέρρες Γεώργιο Μαδεμλή, του είπε ότι γνώριζε ότι «είναι αθώοι».
αυταπρος το παρον απο εμένα
εεγωθασας στειλω την καταγραφη του γεναολογικου μου δενδρου απο τον 17ο αιωνα με οσα ιστορικά στοιχεια εχω καταφερει να συλλεξω μεχρι τωρα