Σελίδες

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Ή ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ

Κλείνοντας το 2010 και καθώς μαζί του κλείνει και το 1/10 της νέας χιλιετίας, αντί απολογισμού ανατρέξαμε στη πορεία του ναυτιλιακού συναλλάγματος από το 2000 και εντεύθεν.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το διάστημα 2000-2010 η ναυτιλία έφερε στη χώρα μας 140 δις ευρώ σε συνάλλαγμα.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης όταν μιλάμε για τη ναυτιλία, το συνάλλαγμα αυτό αντιστοιχεί στο μισό του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας το οποίο ανήλθε σε 280 δις ευρώ το 2009 ή σε 3,5 φορές το ποσό που εισέπραξε και θα εισπράξει η χώρα μας από το Γ΄ ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ για την περίοδο 2000-2013, συνολικά 46 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 26 δις από το Γ΄ΚΠΣ και τα 20 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ.

Δηλαδή 750 περίπου ναυτιλιακές επιχειρήσεις Ελληνικών συμφερόντων, έφεραν στην Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια τρεις φορές περισσότερα από ότι τα δυο τελευταία «κοινοτικά πακέτα» και τα μισά από το σύνολο του Δημόσιου χρέους.

Ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων αυτών, περίπου το μισό, εξήχθη και πάλι καθώς οι παραπάνω ναυτιλιακές εταιρίες αναγκάζονται να «ψωνίζουν» υπηρεσίες από άλλα κράτη, καθώς το Ελληνικό κράτος εδώ και δεκαετίες αδυνατεί να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται ώστε όλο και περισσότερο ναυτιλιακό συνάλλαγμα να παραμένει στη χώρα.

Μια άλλη μικρή, πλην όμως σημαντική λεπτομέρεια που αφορά το ναυτιλιακό συνάλλαγμα σε σχέση με το τουριστικό, καθώς πολλοί αρέσκονται στο να αναφέρονται σε αυτούς τους δύο κλάδους ως τους πλέον συναλλαγματοφόρους, είναι πως η Πολιτεία δεν έχει επενδύσει ούτε ένα ευρώ για το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, σε σχέση με το τουριστικό.

Αντί λοιπόν να ψάχνουμε να βρούμε τι φταίει και η Ελλάδα δεν μπορεί να καρπωθεί τα μέγιστα από την τεράστια αυτή εισροή κεφαλαίων, παρατηρείται, μία απέλπιδα προσπάθεια διαφόρων κύκλων, των κυβερνητικών μη εξαιρουμένων, να «απομονώσουν» αυτή την τεράστια πηγή συναλλάγματος για την εθνική οικονομία, από την ελληνική κοινωνία.

Τα περί μικροσυμφερόντων που ακούσθηκαν, κατά το περασμένο έτος, από τα πλέον επίσημα κυβερνητικά στόματα όπως αυτά του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κ. Θεόδωρου Πάγκαλου και του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Γιώργου Πεταλωτής με αφορμή της ρυθμίσεις για το Λιμενικό Σώμα, αλλά και η σχετική αρθρογραφία ενός τμήματος μιας καθηγητικής ιντελιγκέντσιας, αναφέρονται σε αυτούς (τους Έλληνες εφοπλιστές) που έχουν «πρόσωπο» μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες να δανείζονται περισσότερα από 60 δις δολάρια από ξένες και Ελληνικές τράπεζες ώστε να διατηρούν σήμερα τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο παγκοσμίως σε χωρητικότητα και τον τρίτο μεγαλύτερο στόλο σε αριθμό πλοίων σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ.

Βαδίζοντας ήδη στο 2011, μια χρονιά ορόσημο για την χώρα, κατά την διάρκεια του οποίου η Ελλάδα στην οποία μεγαλώσαμε και η οποία ξέρουμε θα σταματήσει να υπάρχει, καλούμαστε να απαντήσουμε σε ένα πολύ απλό και συγκεκριμένο ερώτημα: Η εθνική οικονομία και η χώρα θέλει αυτή τη ναυτιλία των 140 δις δολαρίων και της παγκόσμιας πρωτιάς ή όχι ;

Την ίδια ώρα τα νούμερα αυτά, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, είναι μια σαφής και ξεκάθαρη απάντηση σε όλους εκείνους που αναρωτιούνται για το ποια είναι η προσφορά της ναυτιλίας των Ελλήνων στον τόπο αυτές τις δύσκολες ώρες.

Μόνο το πρώτο δεκάμηνο του περασμένου έτους 2010, στη χώρα εισέρρευσε από τις ναυτιλιακές δραστηριότητες συνάλλαγμα ύψους 13 δις δολαρίων.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και εκείνοι - όπου και να βρίσκονται και όπως και αν τους λένε - που αρνούνται να την αποδεχθούν καλλιεργώντας ένα κλίμα μιζέριας και απομονωτισμού, παίζουν ένα πολύ επικίνδυνο και ύπουλο παιχνίδι σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας.

gskordilis@theseanation.com

http://www.theseanation.gr/news/powerhouse/i-prosfora.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου