Σελίδες

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Θηλυκός κυνηγός πειρατών! – Η µοναδική γυναίκα στην οµάδα των ΟΥΚ του «Λήµνος» που κάνει νηοψίες

Ως µαθήτρια, τις ελεύθερες ώρες της µάθαινε στη Βέροια κικ µπόξινγκ, καράτε και τάε κβον ντο και ονειρευόταν θαλασσινά ταξίδια, όπως αυτά της Ελίζαµπεθ Σουάν των «Πειρατών της Καραϊβικής». Σήµερα µε το αυτόµατο G-3 στα χέρια και µε πλήρη εξάρτυση κοµάντο κάνει βόλτες στο κατάστρωµα της φρεγάτας «Λήµνος» ανοιχτά της Λιβύης, ψάχνοντας για «πειρατές»-εµπόρους όπλων, οι οποίοι ίσως θελήσουν να σπάσουν το εµπάργκο που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ στον Καντάφι.
Η 27χρονη επαγγελµατίας οπλίτης ∆έσποινα Ελευθεριάδου, µία από τις 15 γυναίκες που επιβαίνουν στο ελληνικό πολεµικό σκάφος, είναι η µοναδική γυναίκα µέλος του αγήµατος νηοψιών του «Λήµνος» – τα υπόλοιπα µέλη είναι άνδρες των ΟΥΚ µε ειδική εκπαίδευση και εξοπλισµό. Η µόλις ενός έτους ναύτης – θαλαµηπόλος στην κανονική της ειδικότητα – επιλέχτηκε από τον κυβερνήτη, αντιπλοίαρχο Ανδρέα Βέττο, για να στελεχώσει το άγηµα λόγω των… διπλωµάτων της στις πολεµικές τέχνες και της έφεσής της για δράση.

Η φύση των αποστολών νηοψίας επιβάλλει την ένταξη στην οµάδα των µάχιµων και µιας γυναίκας, για να κάνει σωµατική έρευνα σε περιπτώσεις όπου µεταξύ των υπόπτων υπάρχουν και γυναίκες.
Το πλοίο περιπολεί ανοιχτά της Λιβύης, στο πλαίσιο της επιχείρησης του ΝΑΤΟ, από τις 26 Μαρτίου. Κάθε ηµέρα διανύει 250-300 µίλια και µέχρι τώρα έχει κάνει περίπου 15 ελέγχους ύποπτων πλοίων µέσω ασύρµατου, ενώ χθες έκανε την πρώτη νηοψία σε πλοίο γαλλικών συµφερόντων µε σηµαία Μάλτας. «∆εν φοβάµαι, νιώθω ασφάλεια σε αυτή την οµάδα» – το ίδιο ένιωσε, λέει η κ. Ελευθεριάδου, και όταν έµαθε ότι το «Λήµνος» θα µπει στην «πρώτη γραµµή» της συµµαχικής επιχείρησης. «Ηµουν σίγουρη για τον κυβερνήτη µας», επισηµαίνει και συµφώνησε όταν την επέλεξε και τηνέστειλε για εξτρά-επείγουσα εκπαίδευση στο «αντιτροµοκρατικό» Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ στη Σούδα.
Η διαβίωση στο καράβι δεν είναι µια εύκολη υπόθεση – εναλλάσσονται η βάρδια στο πόστο, ο ύπνος και κάποιες ελεύθερες ώρες. «Το κλίµα είναι πολεµικό, πάνω από τα κεφάλια µας έχει συχνά, συχνότατα – φίλια – αεροπορική δράση, απαιτείται και έχουµε πλήρη ετοιµότητα. Μπορεί η απειλή να µην είναι υψηλή, αλλά εµείς είµαστε συνεχώς σε εγρήγορση, βάσει των κανόνων εµπλοκής» λέει ο κυβερνήτης Α. Βέττος περιγράφοντας λιτά τις συνθήκες του ταξιδιού. Μπορεί το γνωστό ρεµπέτικο να λέει «στο Τούνεζι, στην Μπαρµπαριά, µας έπιασε κακοκαιριά», ωστόσο η ελληνική φρεγάτα, πλέοντας λίγα µίλια ανατολικότερα, δεν έχει συναντήσει κακές καιρικές συνθήκες…
Οι πιο δύσκολες επιχειρησιακά φάσεις ήταν, λένε οι πληροφορίες από το… ηµερολόγιο καταστρώµατος, δύο: την πρώτη ηµέρα, όταν εξαιτίας µιας καθυστερηµένης ενηµέρωσης από το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Ντε Γκολ» ένα µαχητικό Ραφάλ εµφανίστηκε στα ραντάρ της φρεγάτας ως «άγνωστο» και πιθανά εχθρικό «ίχνος» µε αποτέλεσµα το πλήρωµα να βρεθεί σε δευτερόλεπτα – και για λίγα λεπτά – σε «κίτρινο συναγερµό». Ηταν τελικά µια καλή ευκαιρία για άσκηση ετοιµότητας σε πραγµατικές συνθήκες πολέµου και για τους 185 άνδρες και γυναίκες του σκάφους… Η άλλη δύσκολη περίπτωση ήταν τις προάλλες, όταν σε εκτέλεση έκτακτης αποστολής χρειάστηκε να φτάσει στις παρυφές του λιµανιού της Βεγγάζης – µόλις στα 10-15 µίλια – παρακολουθώντας µερικά ύποπτα ρυµουλκά.
Η «γέφυρα» µε την πατρίδα είναι τα δορυφορικά τηλέφωνα που έχουν µπει µε εντολή του αρχηγού ΓΕΝ αντιναυάρχου ∆. Ελευσινιώτη για να µιλούν όλοι µε τα σπίτια τους. Οι ελεύθερες ώρες καλύπτονται µε Ιντερνετ, βίντεο και τηλεόραση – ακόµα και Νova πιάνουν σε ορισµένες περιοχές – επιτραπέζια παιχνίδια και ελαφρύ αθλητισµό. «Οταν µπορώ από τα καθήκοντα θαλαµηπόλου κάνω αθλητισµό και συντήρηση πολεµικών τεχνών», λέει η ναύτης κ. Ελευθεριάδου και δεν διστάζει να πει «θαυµάζω τον πρωταθλητή κικ µπόξινγκ Μιχάλη Ζαµπίδη ως ολοκληρωµένο αθλητή». Με τις άλλες γυναίκες του πληρώµατος µένουν µαζί σε δύο θαλάµους και κάνουν παρέα όταν το επιτρέπουν οι βάρδιες. Οι άλλες έχουν διάφορες ειδικότητες όπως µηχανικός, ασυρµατίστρια, ηλεκτρονικός, αρµενιστής, σηµατωρός κ.ά. µε βάρδιες από τη γέφυρα και το κέντρο επιχειρήσεων µέχρι το µηχανοστάσιο. Το φαγητό είναι ίδιο για όλους όπως και οι χώροι εστιάσεως – ανεξαρτήτως βαθµού και φύλου. Οι βαθµοί φαίνονται µόνο στα «καρέ» – τις λέσχες, ας πούµε – όπου έχουν διαβαθµίσεις. Ωστόσο «η αποστολή είναι µία» βεβαιώνει ο κυβερνήτης.
http://gdailynews.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου