Η Δύση παρακολουθεί φοβισμένη και ρωτά: μήπως ήρθε η ώρα της Σ. Αραβίας;
Και αν συμβεί κάτι στο βασίλειο των Σαούδ τι θα γίνει με το πετρέλαιο;
Μετά λοιπόν την Τυνησία, την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν και την Λιβύη γιατί όχι και η Σ. Αραβία; Στο κάτω κάτω της γραφής πρόκειται για μια ακόμα μεσαιωνική μοναρχία με έναν βασιλιά τόσο παλιό που μπροστά του ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι μοιάζουν παιδάκια.
Το καθεστώς στη Σ. Αραβία είναι απολυταρχικό και εκλείπουν η ελευθερία του τύπου, της έκφρασης και της θρησκείας. Έχει δηλ. όλα τα συστατικά για μια ξεγυρισμένη επανάσταση. Έχει όμως και κάτι παραπάνω.
Όπως φαίνεται στο παραπάνω γράφημα(1) (κόκκινη καμπύλη με τιμές στον δεξιό κατακόρυφο άξονα) ο πληθυσμός της χώρας έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια και θα συνεχίσει να αυξάνεται γραμμικά φθάνοντας λίγο κάτω από τα 30 εκ. το 2016 σύμφωνα με πρόβλεψη του ΔΝΤ. Το στοιχείο αυτό συνδυαζόμενο με το γεγονός ότι το πετρέλαιο αποτελεί το 75% των εσόδων και το 90% των εξαγωγών σημαίνει ότι η χώρα θα βρεθεί πολύ σύντομα σε μεγάλους μπελάδες. Γιατί;
Μα επειδή η αύξηση του πληθυσμού σημαίνει και την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης, στοιχείο που συνεπάγεται την μείωση των εξαγωγών. Η μείωση των εξαγωγών μεταφράζεται σε λιγότερα έσοδα.
Σύμφωνα με μία έκθεση του CBC World, το 40% της αύξησης της παραγωγής κατευθύνεται πλέον στην κάλυψη των αυξημένων αναγκών της χώρας στο εσωτερικό της. Επίσης ένα άρθρο του Bloomberg αναφέρει ότι οι εξαγωγές πετρελαίου μειώθηκαν κατά 4.9%, από τα 6.36 στα 6.05 εκ. βαρέλια ανά ημέρα, για πρώτη φορά τον περασμένο Δεκέμβριο. Και αυτό παρόλο που η παραγωγή αυξήθηκε φθάνοντας στα 8.37 εκ. βαρέλια ανά ημέρα, τιμή που αποτελεί υψηλό δύο χρόνων.
Μέχρι το 2028, οι εσωτερικές ενεργειακές απαιτήσεις θα φθάσουν τα 8 εκ. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου ανά ημέρα. Η αύξηση είναι υπερδιπλάσια δεδομένου ότι πέρυσι ήταν 3.4 εκ. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου ανά ημέρα.
Συνολικά τον περασμένο Δεκέμβριο η παραγωγή έπεσε κατά 14% σε σχέση με τον Νοέμβριο, στα 55.5 εκ. βαρέλια ανά ημέρα. Η τιμή αυτή αποτελεί ιστορικό χαμηλό από το 2002.
Όμως ας επιστρέψουμε στην Σ. Αραβία. Η ανεργία στην χώρα είναι πλέον σε διψήφιο νούμερο. Αυτό μπορείτε να το δείτε στο γράφημα(1) στην κορυφή της ανάρτησης όπου η ανεργία αναπαρίστανται με τις μπλε μπάρες με τιμές στον αριστερό κατακόρυφο άξονα. Οι Σαουδάραβες δεν δουλεύουν (μάλλον το θεωρούν εξευτελιστικό) και στηρίζονται στο πετρέλαιο. Η χώρα τους όμως βάσει του επόμενου γραφήματος(1) από τον FAO (παγκόσμιος οργανισμός τροφίμων) βρίσκεται μεταξύ των χωρών που εξαρτώνται περισσότερο από το εξωτερικό για την σίτιση του πληθυσμού. Με απλά λόγια, χρησιμοποιούν μέρος των εσόδων από το πετρέλαιο για να εισάγουν τρόφιμα. Βλέπετε, με το πέρασμα των χρόνων η έρημος δυστυχώς γι' αυτούς δεν πρασίνισε, αν και θα μπορούσε. Όμως οι Σαούδ προτίμησαν τα λούσα από έναν συνετό προγραμματισμό που θα καθιστούσε την χώρα παραγωγό τροφίμων.
Όπως είδαμε και εδώ, ακριβώς αυτή η αύξηση της εσωτερικής ζήτησης σε ενέργεια ήταν που οδήγησε στην εξέγερση στην Αίγυπτο. Συνέβη ακριβώς την στιγμή που η χώρα έπαψε να εξάγει πετρέλαιο και το διοχέτευε όλο στην εσωτερική αγορά. Έτσι μπορούσαν οι Αιγύπτιοι να έχουν φθηνή βενζίνη. Δεν μπορούσαν όμως να έχουν και φθηνή τροφή αφού πλέον δεν είχαν χρήματα για να την αγοράσουν. Στο προηγούμενο γράφημα(1) φαίνεται ότι και η Αίγυπτος βρίσκεται στο κόκκινο με περισσότερο από 70% μέση εξάρτηση της σίτισης από τις εισαγωγές τροφίμων. Έπεσε πείνα και η κατάσταση έγινε αφόρητη. Αναπόφευκτα ξέσπασαν οι γνωστές αναταραχές.
Η Σ. Αραβία δεν έχει φθάσει ακόμα σε αυτό το σημείο. Με τους ρυθμούς αύξησης του πληθυσμού της όμως, δεν θα αργήσει η στιγμή αυτή. Και τότε οι μπελάδες δεν θα αφορούν μόνο τους Σαούδ αλλά τον κόσμο ολόκληρο. Βλέπετε η Σ. Αραβία έχει την μερίδα του λέοντος στις εξαγωγές πετρελαίου. Δεν είναι ούτε Αίγυπτος, ούτε και Λιβύη.
Read more: http://center24.blogspot.com/2011/04/blog-post_29.html#ixzz1Kz78bl86
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου