Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», εκδόσεις Δίον, του Στρατηγού και συγγραφέως κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη.
Ο φιλικός Χριστόφορος Περραιβός (1773-1863) στο βιβλίο του «Ιστορία του Σουλίου και Πάργας» (Έκδοση 1857) γράφει για την δράση του μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιερόθεου, που δρούσε σαν εκτελεστικό όργανο του Τούρκου Πασά των Ιωαννίνων, παρακινώντας τους κατοίκους της Πάργας να στραφούν «εναντίων των κακούργων Σουλιωτών, εχθρών του Αλή Πασά και του Σουλτάνου».
Οι Παργινοί δεν πειθάρχησαν στις ιερές νουθεσίες του προδότη ιερωμένου, ο οποίος έγραψε επιστολή προς τον επίσκοπο Παραμυθιάς και τον συμβουλεύει να πειθαρχήσουν οι πιστοί «που έχασαν το νου τους με το να βοηθούν τους Σουλιώτες… να μη δίνετε καμία βοήθεια στους Σουλιώτες, να μην τους δέχεστε στον τόπον σας… Και όποιος δέχεται τέτοιους κακούργους, πέφτει και αυτός στην ίδια οργή του υψηλού δοβλετίου και στο τέλος αφανίζεται από του προσώπου της γης… Όπως μαθαίνω, ακούτε και ακολουθάτε τις συμβουλές του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ξέρετε ότι αυτός με κάποιον Ρήγα [Φεραίο] και άλλους μερικούς… σκοπεύουν να κάνουν επανάσταση κατά του κραταιού σουλτάνου… Αλλά ο μεγαλοδύναμος Θεός τους παίδευσε κατά τις πράξεις τους με το θάνατο που τους έπρεπε…
Αν θέλετε σωτηρία, ζητείστε το γρηγορότερο τη χάρη και τη σκέπη του υψηλοτάτου Βεζίρη [Αλή Πασά]… Θέλω προσπέσει στα γόνατα του να τον παρακαλέσω να συγχωρήσει τα περασμένα σφάλματά σας… Αν όμως μείνετε αμετανόητοι… τότε ο θεός μέλλει να σας παιδεύσει για την παρακοή σας, και το κρίμα των φαμελιών σας ας είναι στο λαιμό σας, και σε αυτόν και στον άλλον κόσμο». 5 Ιουλίου 1801 Ιωάννινα Ιερόθεος Μητροπολίτης Ιωαννίνων
Οι Παργινοί δεν πειθάρχησαν στις ιερές νουθεσίες του προδότη ιερωμένου, ο οποίος έγραψε επιστολή προς τον επίσκοπο Παραμυθιάς και τον συμβουλεύει να πειθαρχήσουν οι πιστοί «που έχασαν το νου τους με το να βοηθούν τους Σουλιώτες… να μη δίνετε καμία βοήθεια στους Σουλιώτες, να μην τους δέχεστε στον τόπον σας… Και όποιος δέχεται τέτοιους κακούργους, πέφτει και αυτός στην ίδια οργή του υψηλού δοβλετίου και στο τέλος αφανίζεται από του προσώπου της γης… Όπως μαθαίνω, ακούτε και ακολουθάτε τις συμβουλές του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ξέρετε ότι αυτός με κάποιον Ρήγα [Φεραίο] και άλλους μερικούς… σκοπεύουν να κάνουν επανάσταση κατά του κραταιού σουλτάνου… Αλλά ο μεγαλοδύναμος Θεός τους παίδευσε κατά τις πράξεις τους με το θάνατο που τους έπρεπε…
Αν θέλετε σωτηρία, ζητείστε το γρηγορότερο τη χάρη και τη σκέπη του υψηλοτάτου Βεζίρη [Αλή Πασά]… Θέλω προσπέσει στα γόνατα του να τον παρακαλέσω να συγχωρήσει τα περασμένα σφάλματά σας… Αν όμως μείνετε αμετανόητοι… τότε ο θεός μέλλει να σας παιδεύσει για την παρακοή σας, και το κρίμα των φαμελιών σας ας είναι στο λαιμό σας, και σε αυτόν και στον άλλον κόσμο». 5 Ιουλίου 1801 Ιωάννινα Ιερόθεος Μητροπολίτης Ιωαννίνων
Η απάντηση των προεστών και των κατοίκων της Πάργας ήταν η εξής: «Πανιερώτατε Μητροπολίτη, σας προσκυνούμε. Την σεβαστή σας επιστολή την λάβαμε, θα θέλαμε να δεχτούμε τις συμβουλές σας, εάν αυτές ήταν σύμφωνες με τις περιστάσεις και τα συμφέροντα της πατρίδας μας.. αλλά σαν ποιμένας πάσχετε δυστυχώς από μυωπία και βραδυκινησία. Πως μπορείτε έτσι πανιερώτατε, να διαφυλάξετε τα πρόβατά σας; Μας συμβουλεύετε να μη δεχόμαστε, ούτε να βοηθούμε τους Σουλιώτες κακούργους… Γι’ αυτό τους δεχόμαστε στην πατρίδα μας όχι σαν κακούργους και προδότες, αλλά σαν υπερμάχους της πατρίδας τους… Να είσαστε κι εσείς βέβαιος, ότι κι εμείς όλοι γνωρίζουμε το συμφέρον της πατρίδας και ο Περραιβός τα ίδια αισθήματα τρέφει με εμάς, επομένως ούτε αυτός εξαπατά εμάς, ούτε εμείς πλανιόμαστε από αυτόν… Της δικής σας πανιερότητας τέκνα ευπειθή στο Χριστό. Οι προεστώτες και όλος ο λαός της Πάργας». 10 Ιουλίου 1801 Πάργα
Τα κείμενα του Περραιβού αποσιωπήθηκαν από τους περισσότερους ιστορικούς.
Όταν υπήρχε ελεύθερο Ελληνικό κράτος, το Πατριαρχείο, με την 1323/794/16.3.1882 εγκύκλιό του προς τους επισκόπους εκκλησιών Γαλατά και Καταστένου, δίνει εντολή κατά την περιφορά του επιταφίου να αναγνώσουν με ευλάβεια, όπως συνηθίζεται, μεγαλόφωνα και καθαρά και με τον αρμόζοντα σεβασμό και ευταξία την ευχή: «Κύριε προσευχόμαστε και σε παρακαλούμε, το μεγαλειότατο, κραταιότατο, γαληνότατο και ευσπλαχνικότατο βασιλιά μας Σουλτάν Αβδούλ Χαμίτ Χαν Εφένδη να τον προστατεύσεις στη σκιά των πτερύγων σου και ενίσχυσε αυτόν σε κάθε έργο του… φύλακα άγγελο σε αυτόν στείλε από το άγιο κατοικητήριό σου. Χάρισε σε αυτόν υγεία αμετάβλητη, μακροβιότητα ειρηνική και ήρεμη,,, Αμήν» (μέγας πρωτοσύγκελος Αθανάσιος).
Εκτός του ύμνου αυτού, η αγία του Χριστού εκκλησία είχε «πολυχρόνιον» και ύμνους υπέρ του Σουλτάνου.
«Πολυχρόνιον να κάνει, ο κύριος ο Θεός το μεγαλειότατο και κραταιότατο βασιλιά μας Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Χαν, συ Θεέ μας Κύριε, φύλαξε αυτόν εις πολλά έτη, εις πολλά έτη, εις πολλά έτη». Πολυχρονισμός του Πατριαρχείου, που μελοποιήθηκε από τον Αδάμ Άκρατο.
Ήταν γραμμένο και στην τουρκική γλώσσα. Κυκλοφορούσε επίσης στην τουρκική γλώσσα και ύμνος του Σουλτάνου, που τον είχε μελοποιήσει ο Αχ. Α. Διαμαντάρας και τραγουδούσαν τα Ελληνόπουλα στα σχολεία. Χαίρε κοινή ελληνοχριστιανική παράδοση.
Έτσι πολεμούσε το ιερατείο τους Τούρκους. Αν ακούγαμε τον ανώτερο κλήρο θα ήμασταν ακόμη σκλάβοι των Τούρκων και θα είχαμε αφανιστεί.
Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», εκδόσεις Δίον, σελ। 316, 317, 318, του Στρατηγού και συγγραφέως κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη.
Πηγή
Όταν υπήρχε ελεύθερο Ελληνικό κράτος, το Πατριαρχείο, με την 1323/794/16.3.1882 εγκύκλιό του προς τους επισκόπους εκκλησιών Γαλατά και Καταστένου, δίνει εντολή κατά την περιφορά του επιταφίου να αναγνώσουν με ευλάβεια, όπως συνηθίζεται, μεγαλόφωνα και καθαρά και με τον αρμόζοντα σεβασμό και ευταξία την ευχή: «Κύριε προσευχόμαστε και σε παρακαλούμε, το μεγαλειότατο, κραταιότατο, γαληνότατο και ευσπλαχνικότατο βασιλιά μας Σουλτάν Αβδούλ Χαμίτ Χαν Εφένδη να τον προστατεύσεις στη σκιά των πτερύγων σου και ενίσχυσε αυτόν σε κάθε έργο του… φύλακα άγγελο σε αυτόν στείλε από το άγιο κατοικητήριό σου. Χάρισε σε αυτόν υγεία αμετάβλητη, μακροβιότητα ειρηνική και ήρεμη,,, Αμήν» (μέγας πρωτοσύγκελος Αθανάσιος).
Εκτός του ύμνου αυτού, η αγία του Χριστού εκκλησία είχε «πολυχρόνιον» και ύμνους υπέρ του Σουλτάνου.
«Πολυχρόνιον να κάνει, ο κύριος ο Θεός το μεγαλειότατο και κραταιότατο βασιλιά μας Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Χαν, συ Θεέ μας Κύριε, φύλαξε αυτόν εις πολλά έτη, εις πολλά έτη, εις πολλά έτη». Πολυχρονισμός του Πατριαρχείου, που μελοποιήθηκε από τον Αδάμ Άκρατο.
Ήταν γραμμένο και στην τουρκική γλώσσα. Κυκλοφορούσε επίσης στην τουρκική γλώσσα και ύμνος του Σουλτάνου, που τον είχε μελοποιήσει ο Αχ. Α. Διαμαντάρας και τραγουδούσαν τα Ελληνόπουλα στα σχολεία. Χαίρε κοινή ελληνοχριστιανική παράδοση.
Έτσι πολεμούσε το ιερατείο τους Τούρκους. Αν ακούγαμε τον ανώτερο κλήρο θα ήμασταν ακόμη σκλάβοι των Τούρκων και θα είχαμε αφανιστεί.
Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», εκδόσεις Δίον, σελ। 316, 317, 318, του Στρατηγού και συγγραφέως κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου