Σελίδες

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Ορέστης και Ηλέκτρα (Επεισόδιο 10)


Επεισόδιο 10: Ηλιακή τέφρα και ολική έκλειψις
Του Νίκου Λυγερού
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου

Σούρουπο, ο Ορέστης κι ο Πυλάδης βρίσκονται στον χώρο του παλατιού, έτοιμοι να το εξερευνήσουν. Ο Πυλάδης κρατά στα χέρια του μια μικρή τεφροδόχο.
Φωνή Ηλέκτρας.
Εσείς λοιπόν είστε οι δύο ξένοι από τη Φωκίδα;
Ορέστης, στον Πυλάδη.
Νομίζω πως αναγνωρίζω τη φωνή τούτη…
Πυλάδης, στον Ορέστη.
Πρόσεχε, Ορέστη! Δεν πρέπει ν’ αποκαλυφθούμε…
Ορέστης, στονΠυλάδη.
Δίκιο έχεις. Μετά προς την κατεύθυνση της φωνής. Ναι, ακριβώς εμείς.
Η Ηλέκτρα τούς πλησιάζει τρέχοντας.
Ηλέκτρα
Σας αναζήτησα σ’ ολόκληρη την πόλη.
Ορέστης
Γιατί τέτοια βιασύνη; Ποια είσ’ εσύ, γυναίκα;
Ηλέκτρα
Ήθελα να δω την τέφρα τού αγαπημένου μου αδερφού Ορέστη, προτού να πεθάνω. Σιωπή. Είμαι η Ηλέκτρα.
Ορέστης
Η Ηλέκτρα; Μονολογώντας. Ω θεοί, ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να δω την αδερφή μου. Χρόνος. Μα είναι μια νέα δοκιμασία να τη βλέπω σε τούτη δω την κατάσταση. Η φωνή της είναι μια πληγή, το κορμί της ένα μαρτύριο…
Ηλέκτρα
Τι λες, ξένε; Αμφιβάλεις για την ταυτότητά μου; Οπωσδήποτε, δεν περίμενες να δεις την κόρη ενός βασιλιά σ’ αυτή την περιβολή;
Πυλάδης, στονΟρέστη.
Πρόσεχε, Ορέστη, τα λόγια σου θα μπορούσαν να μας αποκαλύψουν.
Ορέστης
Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα. Ωστόσο η αξία της ύπαρξής σου δεν εξαρτάται από την εμφάνισή σου!
Ηλέκτρα
Ευγενή ξένε, τα λόγια σου σε μεγαλοποιούν στα μάτια μου. Και θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Χρόνος. Σε ικετεύω, δώσε μου την τέφρα του αδερφού μου.
Πυλάδης
Αδύνατον! Πρέπει να την αφήσουμε στο παλάτι. Αυτή είναι η αποστολή μας.
Ηλέκτρα
Το ξέρω, όμως θα ήταν ιεροσυλία να την εμπιστευτείτε στους τυράννους.
Πυλάδης
Στους τυράννους είπες; Έτσι αποκαλείς εσύ τους ηγεμόνες του παλατιού;
Ηλέκτρα
Πώς αλλιώς να τους αποκαλώ; Καταπιέζουν τον μυκηναϊκό λαό … Εν τούτοις έχεις δίκιο, δεν θα έπρεπε να τους αποκαλώ έτσι. Χρόνος. Είναι δολοφόνοι!
Ορέστης, ταραγμένος, ενώ συγκρατείται.
Είναι βαριά η κατηγορία. Μονολογώντας. Απόλλων, συλλογίσου την αθλιότητά της και βοήθησέ με.
Ηλέκτρα
Αν ήταν ψευδής…
Ορέστης,
Άρα έχεις αποδείξεις για όσα εκθέτεις…
Ηλέκτρα
Μόνον οι ξένοι θα είχαν ανάγκη αποδείξεων. Το έγκλημά τους μολύνει όλη τη πόλη των Μυκηνών. Η αχρειότητά τους έχει κολλήσει σ όλους τους κατοίκους.
Ορέστης
Αυτή είναι η αιτία της σιωπής τους;
Ηλέκτρα
Όχι, η σιωπή τους οφείλεται στη δειλία της συνείδησής τους. Η ενοχή τους είναι που τους κάνει να σιωπούν.
Ορέστης
Εσύ όμως, τι λες εσύ;
Ηλέκτρα
Κατηγορώ τους άντρες των Μυκηνών για δειλία.
Ορέστης
Έγιναν έτσι, δεν πρέπει να τους συνερίζεσαι.
Ηλέκτρα
Κατηγορώ τους τυράννους για το πιο αποτρόπαιο έγκλημα. Δολοφόνησαν τον πατέρα μου, τον βασιλιά τούτης της επιφανούς πόλης, τον ένδοξο Αγαμέμνονα. Ακρωτηρίασαν φρικτά με τον διπλό πέλεκυ το φτωχό του το κορμί, για να μην μπορέσει η ψυχή του να εκδικηθεί. Κι από τότε, ρίχτηκαν επάνω μου γιατί αποτελώ τη μόνη αντίσταση. Χρόνος. Τέλος, σήμερα, από το στόμα της αδερφής μου, έμαθα την εις θάνατον καταδίκη μου. Θα εκτελεστώ αύριο τα χαράματα. Αυτός είν’ ο λόγος που θέλω να πάρω μαζί μου την τέφρα τού αδερφού μου.
Πέφτει στα γόνατά τους. Σας ικετεύω, βοηθήστε με, δώστε μου το μόνο δώρο που διεκδικώ στη ζωή: την τεφροδόχο του Ορέστη.
Ορέστης, μηναντέχονταςάλλο, τρυφερά.
Σήκω, Ηλέκτρα, τα παθήματά σου τελείωσαν.
Ηλέκτρα
Θα μου παραδώσετε λοιπόν την τέφρα του αδερφού μου. Οι θεοί να σας ευλογούν!
Ορέστης
Όχι…
Ηλέκτρα, τον διακόπτει.
Ανελέητε ξένε, παίζεις μαζί μου;
Ορέστης, συντετριμμένος
Ποτέ δεν θά ’κανα κάτι τέτοιο.
Ηλέκτρα
Τότε σε παρακαλώ, βοήθησέ με!
Ορέστης, συντετριμμένος
Είναι ο μόνος λόγος του ερχομού μου!
Ηλέκτρα
Δεν σε καταλαβαίνω ξένε.
Ορέστης
Ηλέκτρα, εγώ είμαι…
Ο Πυλάδης κάνει μια τελευταία προσπάθεια, μα ο Ορέστης τον αποθαρρύνει.
Όχι, Πυλάδη. Πρέπει να της μιλήσω αλλιώς δεν θα μπορούσα να είμαι αυτό που είμαι. Χρόνος. Εγώ είμαι ο Ορέστης.
Ηλέκτρα
Πώς είναι δυνατόν;
Ορέστης
Δεν πήγες σήμερα στον πατρικό τάφο;
Ηλέκτρα
Ναι. Όπως κάθε μέρα της ύπαρξής μου από τη θανάτωσή του.
Ορέστης
Δεν είδες τα αποτυπώματα των βημάτων;
Ηλέκτρα
Πράγματι…
Ορέστης
Τις σπονδές που είχαν γίνει προς τιμήν του;
Ηλέκτρα
Ναι, και…
Ορέστης
Και τέλος μια τούφα βοστρύχων που έθεσα δίπλα του εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου