Σεξ, ναρκωτικά, τζόγος: Οι τρεις πυλώνες της πράσινης ανάπτυξης…

Γράφει ο Ναούμης Νικόλαος

Πολιτικός επιστήμονας
Που πηγαίνουμε ως οικονομία, κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να μας πληροφορήσει με ακρίβεια, ακόμα και οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου στα χέρια τους. Που βαδίζουμε όμως ως κοινωνία, μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων κατά την τελευταία διετία, μας προϊδεάζει μα απόλυτη σαφήνεια. Λένε, ότι φαινόμενα όπως η πορνεία, τα ναρκωτικά και ο τζόγος, αποτελούν ενδεικτικοί,
μετρήσιμοι δείκτες, για την σήψη και τον ξεπεσμό μιας οργανωμένης πολιτείας. Αν αυτό θεωρηθεί παραδεκτό, τότε λυπάμαι που θα το πω, αλλά ξύνουμε ήδη τον πάτο του βαρελιού της κατάντιας που έχουμε βυθιστεί.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Τα ναρκωτικά, αποτελούν την μάστιγα που θερίζει τους νέους, κυρίως τον 20ό και 21ο αιώνα. Η αντιμετώπιση του φαινομένου, διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία. Αν το περιορίσουμε στην χώρα μας, το φαινόμενο, έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Μια πολιτεία ανίσχυρη να το αντιμετωπίσει, όπως η δική μας, μέχρι τώρα ξεμπέρδευε με τους χρήστες ναρκωτικών, όταν τέλοσπάντων τους συλάμβανε, στέλνοντάς τους στις φυλακές. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο, στις ελληνικές φυλακές, σύμφωνα με τα επισήμως καταγεγραμμένα στοιχεία, περίπου το 40% των φυλακισμένων, να είναι άτομα αυτής της κατηγορίας του… εγκλήματος. Η παρούσα κυβέρνηση, θέλοντας να λύσει αυτό το πρόβλημα λειτουργώντας με το ίδιο σκεπτικό, μ’ ένα νόμο που έφερε στα πράγματα, αποφάσισε την πλήρη απελευθέρωση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, καθώς δεν μπορεί απ’ ότι φαίνεται, να σκεφτεί πιο αποδοτικούς τρόπους, είτε για περιορισμό, είτε για εξάλειψη του φαινομένου. Ωραία λογική δεν συμφωνείτε; Μεταξύ όλων των άλλων, το νομοσχέδιο που δόθηκε στην δημοσιότητα από τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου, προβλέπει την αποποινικοποίηση της ιδιωτικής χρήσης ναρκωτικών, τον εξορθολογισμό των ποινών, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και την κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία. Έτσι απλά…! Το επόμενο βήμα φαντάζομαι, είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, να έχουν το δικαίωμα να γράφουν κιόλας ηρωίνη, κοκαΐνη και χασίς. Είπαμε, το κράτος χρειάζεται έσοδα… Σίγουρη μπίζνα και αποδοτική. Κατά την γνώμη μου, το ζητούμενο δεν είναι πως θα διαιωνίσουμε την χρήση ναρκωτικών αλλά το πώς θα την εξαλείψουμε. Εκτός κι αν κάνω λάθος.
Πάμε τώρα στην πορνεία. Με τον καταιγιστικό ρυθμό των εξελίξεων στην οικονομία, μας έχουν διαφύγει πράγματα, τα οποία και άξια απορίας είναι και οδηγούν την κοινωνία μας στην πλήρη σήψη. Αλήθεια, πόσοι από σας γνωρίζετε τον ν. 3904 ΤΟΥ 2010; Ο συγκεκριμένος νόμος λοιπόν του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη με τίτλο: «εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» αποποινικοποίησε την παράνομη πορνεία μετατρέποντας την σε πταισματική παράβαση! Με την παράγραφο επτά του άρθρου 31 ο εν λόγω νόμος ακυρώνει τον παλαιότερο νόμο 2734/1999 που προέβλεπε τη σύλληψη των παράνομα εκδιδόμενων γυναικών και των ιδιοκτητών μη αδειοδοτημένων οίκων ανοχής και την επιβολή ποινής φυλάκισης μέχρι δυο έτη. Σε δυο γραμμές αντικαθιστά τη σύλληψη και τη φυλάκιση των παράνομα εκδιδομένων με την επιβολή προστίμου μέχρι και τρεις χιλιάδες ευρώ! Με λίγα λόγια, όποιος θέλει, μπορεί να εκδίδεται η να εμπορεύεται ανθρώπινα δυστυχισμένα κορμιά, ελεύθερα. Μην απορείτε λοιπόν γιατί η Πατησίων για παράδειγμα έχει μετατραπεί σ’ έναν απέραντο οίκο ανοχής, τους τελευταίους πολλούς μήνες.
Να δούμε τώρα και τον τρίτο πυλώνα υποβάθμισης της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. Κάπου ανάμεσα στις φωνές που ακούει ο πρωθυπουργός και στις παλινωδίες του ρήτορα υπουργού των οικονομικών, ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η υπουργική απόφαση του 2003, που είχε απαγορεύσει συλλήβδην την εγκατάσταση μηχανημάτων για ηλεκτρικά – ηλεκτρονικά παίγνια (είτε ψυχαγωγικά – τεχνικά, είτε τυχερά) σε οποιονδήποτε χώρο καταστήματος (π.χ. ειδικά κέντρα, Internet cafe κ.λπ.) πλην των καζίνων. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι το όνειρο που είχε ως στόχο αυτή η κυβέρνηση, για την δημιουργία σε κάθε γειτονιά κι ενός καζίνο, είναι πια μια πραγματικότητα! Έτσι, ο καθένας πλέον μπορεί να ονειρεύεται ότι… αν του κάτσει, αν το κυνηγήσει λίγο παραπάνω, μπορεί να γίνει ο Τ. Τάραμας της γειτονιάς του!
Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Αλήθεια, το επάγγελμα του ψυχιάτρου είναι ανοιχτό η κλειστό; Αλήθεια, όλα τα παραπάνω, εντάσσονται στις πολιτικές της πράσινης ανάπτυξης να υποθέσω που ευαγγελιζόταν για την κοινωνία μας ο Γ. Παπανδρέου και οι κηπουροί του; Αν είναι έτσι λυπάμαι… Όλα τα παραπάνω, έχω την εντύπωση ότι συνθέτουν την εικόνα μιας διαλυμένης κοινωνίας. Φοβάμαι πως τίποτα δεν μας σώζει. Εκτός κι αν όλοι αυτοί που έπαιξαν στο μπαρμπούτι τις τύχες της γλυκιάς μας πατρίδας, ξεκουμπιστούν μια ώρα αρχύτερα για να σώσουμε ότι μπορεί πλέον να περισωθεί. Άλλη λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Πηγη
http://antistasi.org/?p=20464