Η ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

.

.

.

Δημήτρης Τσιρόγλου

Πρώην γενικός γραμματέας Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου

Νομού Θεσσαλονίκης

Τελευταία έλαβε χώρα μία πρωτοφανής, στα ελληνικά χρονικά, είδηση, που μας άφησε εμβρόντητους. Ειλικρινά δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Ανήκουστη. Πρωτάκουστη: ‘’Οι Έλληνες είναι τελευταίοι στην ανάγνωση και μελέτη των βιβλίων, ανάμεσα στους αναγνώστες όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης’’. Τρομερή διαπίστωση!! Και όλα αυτά σύμφωνα με έρευνα της περίφημης Eurostat, η οποία αποφαίνεται κάθε λίγο και λιγάκι για οτιδήποτε αφορά τους πολίτες της Ένωσης. Τι, πώς, πόσο δηλαδή. Παρόμοια είναι και τα πρόσφατα αποτελέσματα της πολλής   «Πανελλήνιας Έρευνας Αναγνωστικής Συμπεριφοράς και Πολιτιστικών Πρακτικών» του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).

Την είδηση φρόντισαν να αναδημοσιεύσουν οι γνωστοί αδηφάγοι δεινόσαυροι, ώστε να εμπεδώσουμε και να αφομοιώσουμε την συγκλονιστική είδηση, μπας και συνέλθουμε λιγάκι κι αρχίσουμε να μελετάμε λιγουλάκι παραπάνω. Δημοσιεύθηκαν άρθρα με ‘’βαρύγδουπους τίτλους’’, όπως: ‘’Πιαστήκαμε αδιάβαστοι‘’, ‘’ένας στους δύο δεν ανοίγει βιβλίο’’ κ.ά.

Ποτέ, μα ποτέ, κανένας ανευθυνοϋπεύθυνος δεν μελέτησε, και κυρίως, δεν συνδύασε και τα αποτελέσματα των άλλων στατιστικών αναλύσεων της eurostat, που αφορούν άλλα ζητήματα, όπως – και κυρίως – είναι ο συνολικός χρόνος εργασίας των εργαζομένων στη χώρα μας σε σχέση με τους συναδέλφους των άλλων χωρών. Τι σύμπτωση(!!): Ο Έλληνας εργαζόμενος είναι ο περισσότερο εργαζόμενος σ’ όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από το γεγονός αυτό (αλλά κι από στατιστικές) προκύπτει ότι έχει τον λιγότερο ελεύθερο χρόνο από κάθε άλλον πολίτη. Να ανατρέξουμε και σ’ άλλα στατιστικά στοιχεία; Είναι επί πλέον και ο λιγότερο αμειβόμενος απ’ όλους. Επίσης (αν αντέχετε) είναι ο σκληρότερα εργαζόμενος σ’ όλη την Ένωση.*

Πριν από λίγα χρόνια η εφημερίδα ‘’Καθημερινή’’, προς τιμήν της, ερεύνησε στατιστικά τις τιμές ενός συγκεκριμένου τίτλου βιβλίου, ‘’Ο Χάρι Πόττερ και η φιλοσοφική λίθος’’, του οποίου η ελληνική έκδοση ήταν (τι σύμπτωση πάλι) η ακριβότερη σ’ όλη την Ένωση. Γενικά ο μέσος όρος του κόστους ενός βιβλίου κυμαίνεται περί τα 18 ευρώ, κοντά δηλαδή ένα μεροκάματο, καθιστώντας το βιβλίο το ακριβότερο στην Ευρώπη.

Σ’ όλα αυτά προστίθεται και η ανυπαρξία κρατικής πολιτικής βιβλίου. Η πολιτεία συμμετέχει σε εκδηλώσεις που αφορούν το βιβλίο με…  χαιρετισμούς. ‘’Χαιρετισμό απηύθυνε ο χ υπουργός πολιτισμού’’. Ή με παραστάσεις: ‘’Παρέστη ο χ υπουργός’’. Ή με τις περίφημες αιγίδες: ‘’Υπό την αιγίδα του τάδε υπουργείου’’ κλπ. Δηλαδή νά ‘χαμε να λέγαμε.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι, κύρια αιτία, εκτός των άλλων που έχουν αναφερθεί, αποτελεί η πλήρης εμπορευματοποίηση του αγαθού που λέγεται βιβλίο, η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία των εκδοτικών οίκων (επίσημα ονομάζεται ‘’ένταξη της χώρας στο ευρώ’’), η κρατική πολιτική που επικεντρώνεται κυρίως στην ενίσχυση των καημένων εκδοτικών επιχειρήσεων, για την οποία αποτελεί ‘’πολιτιστικό καθήκον’’. Η μέριμνα εκδοτών, βιβλιοπωλών και πολιτικών παραγόντων επικεντρώνεται κυρίως στην δημιουργία όλο και περισσοτέρων σχολικών βιβλιοθηκών με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος (ελάτε τώρα Φαρισαίοι, δεν περνάν αυτά σε μας). Μεταξύ των αιτίων είναι και το γεγονός ότι πολύ μεγάλος αριθμός βιβλίων και μάλιστα παιδικών τυπώνονται στην Κίνα και στην Ταϊλάνδη, με ό,τι συνεπάγεται αυτό: Π.χ. ορθογραφικά λάθη ακόμη και στους τίτλους των βιβλίων, δηλαδή στα εξώφυλλα. Μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει η αγάπη των εκδοτών γενιτσάρων προς τους λιλλιπούτειους αναγνώστες.

Ένας σημαντικός λόγος είναι και η ποιότητα του βιβλίου. Σήμερα οι κατηγορίες έχουν αλλάξει σημαντικά: Βιβλία ‘’θαλάσσης’’, ‘’ελαφρά’’, ανάλαφρα’’, χαλαρωτικά’’, που όταν τα διαβάσεις γίνεσαι αλοιφή. Δηλαδή ό,τι χρειάζεται σήμερα η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και ο παγκοσμιοποιημένος ανήθικος καπιταλισμός.

Ουσιαστικά δεν βλέπουν τους πολίτες ως αναγνώστες, αλλά ως αγοραστές. Δεν τους ενδιαφέρει η ανάγνωση του βιβλίου, αλλά η αγορά του, η κατανάλωσή του και μόνο, που θα φέρει νέα κέρδη στα ήδη υπάρχοντα.

Συμπερασματικά υπάρχουν (ευτυχώς) απλές λύσεις-κινήσεις που , αν γίνουν, θα φέρουν και τα επιθυμητά αποτελέσματα, δηλαδή αύξηση της αναγνωσιμότητας, και είναι: γενναία αύξηση των αμοιβών των εργαζομένων τουλάχιστον σύμφωνα με τις πραγματικές πληθωριστικές τιμές και άνω,** μείωση ή και κατάργηση του Φ.Π.Α. στο βιβλίο, μείωση των ωρών εργασίας στις 35 κ.ά.

Μήπως κανείς από τους αναγνώστες αυτού του αρθριδίου εξακολουθεί να διερωτάται γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λιγότερο απ’ όλους του πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

 .

.

*Απλή λογική: Έχουμε ως χώρα την ακριβότερη τηλεφωνική μονάδα, άρα θα έχουμε και το μικρότερο ποσοστό προσβάσιμων πολιτών στο διαδίκτυο. Πράγμα το οποίο, ακριβώς, συμβαίνει. Τα αυτά και για το βιβλίο, όπως και για πολλά άλλα αγαθά.

**Πρόσφατα διεθνούς φήμης οικονομικός σύμβουλος μεγάλης πολυεθνικής είπε το περίφημο: ‘’Πρέπει να γίνουν αυξήσεις μισθών ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να αγοράσουν τα προϊόντα   που παράγουμε’’.

ΠΗΓΗ.

http://eistorias.wordpress.com/ 

.