Του Νίκου Λυγερού
Το γενικό πρόβλημα της αντίληψης για τη σημασία της ΑΟΖ είναι ότι δεν έχουμε εικόνα της πραγματικότητάς της. Τα 200ΝΜ αλλάζουν τόσο πολύ τα συνηθισμένα δεδομένα που μας δυσκολεύουν στη νοητική μας μοντελοποίηση. Επιπλέον, η κλασική γεωγραφία με την απλοϊκή της έννοια δίνει έμφαση μόνο στην ξηρά. Για την ΑΟΖ χρειαζόμαστε μία θαλασσογραφία, για να αποκτήσουμε μία εικόνα υψηλής στρατηγικής. Μέσω των διαγραμμάτων Voronoi μπορούμε να κατασκευάσουμε μία νοητική Χάρτα της ΑΟΖ, όπου η ξηρά ενσωματώνεται στην κυψέλη Voronoi που ελέγχει και δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο η θάλασσα και η ξηρά της κυψέλης αποτελούν μία ενιαία οντότητα. Έτσι τα μεγέθη είναι άμεσα συγκρίσιμα και μάς επιτρέπουν μία αποτελεσματική αξιολόγηση της επιρροής της ΑΟΖ από κάθε νοητική οντότητα. Η νοητική Χάρτα της ΑΟΖ παρουσιάζει σημαντικές διαφορές σε σχέση με τον κλασικό γεωγραφικό χάρτη. Βλέπουμε ότι ακόμα και μικρά νησιά τα οποία θεωρούμε και περιθωριακά έχουν ένα εμβαδόν τεράστιο μέσα στο μοντέλο μας και άλλα που θεωρούσαμε παραδοσιακά ως πιο σημαντικά δεν έχουν τόσο μεγάλη έκταση, διότι βρίσκονται κοντά σε άλλες κυψέλες. Κατά συνέπεια, μπορούμε να δούμε την τοποστρατηγική αξία κάθε κυψέλης και να αντιληφθούμε βέβαια πόσο σημαντικές είναι οι ακριτικές, λόγω της ουράς που διαθέτουν μέσω της τοποθεσίας τους πάνω στο χάρτη. Η νοητική Χάρτα της ΑΟΖ δίνει επιπλέον τη δυνατότητα να μελετήσουμε αντικειμενικά με ποιον τρόπο μας κοιτάζουν κράτη που έχουν διεκδικήσεις. Βλέπουμε έτσι την αντικειμενική αξία του συμπλέγματος του Καστελλόριζου, αλλά και της Γαύδου. Σε αυτή τη Χάρτα έχουν εντελώς διαφορετικές διαστάσεις. Το Καστελλόριζο, παραδείγματος χάρη, αποκτά έτσι την αξία σε μέγεθος της Πελοποννήσου, πράγμα το οποίο διαμορφώνει την άποψή μας για το θέμα. Διότι ακόμα και για τον λιγότερο πατριώτη άλλο είναι να χάσει το Καστελλόριζο και άλλο την Πελοπόννησο. Ενώ στην πραγματικότητα, όπως το δείχνει η Χάρτα της ΑΟΖ είναι απολύτως το ίδιο. Η Χάρτα επιτρέπει μία νέα προσέγγιση των πραγμάτων και των δυνατοτήτων που έχουμε ως Ελλάδα, χάρη στα πολυάριθμα νησιά μας. Τώρα μπορούμε εύκολα να δείξουμε ότι αποτελούμε ένα μεσογειακό μετασχηματισμό του παραδείγματος της γαλλικής ΑΟΖ στην υδρόγειο, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο. Οι μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των νησιών μας που χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για τη δημιουργία άγονων γραμμών, μέσω της Χάρτα, γίνονται ισχυρές διότι παρουσιάζουν τα αληθινά μεγέθη των δεξαμενών έλξης των ελκυστών που είναι τα νησιά μας. Η νοητική Χάρτα της ΑΟΖ είναι η τοποστρατηγική απόδειξη της ισχύος της Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα. Είναι μία διαφορετική εικόνα που κάνει τη διαφορά και δείχνει τη στρατηγική που πρέπει να εφαρμόσουμε, για να μετατρέψουμε αυτό το απέραντο γαλάζιο σε εθνικό θησαυρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου