Πέθανε ο διακεκριμένος επιστήμονας, Αρτσι Καλοκαιρινός, που έσωσε χιλιάδες παιδιά Αβοριγίνων

Μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ομογένειας της Αυστραλίας έσβησε, πλήρης ημερών. Πρόκειται για τον Αρτσι Καλοκαιρινό, που το 2000 είχε ανακηρυχτεί "Έλληνας του Αιώνα" από την ομογενειακή εφημερίδα Νέος Κόσμος. Ο Αρτσι Καλοκαιρινός έγινε παγκόσμια γνωστός για τις έρευνές του με αντικείμενο την αποβιταμίνωση των ανηλίκων και τις συνέπειες του τραχώματος και του καταρράκτη. Τα συμπεράσματα των ερευνών του τα κατέγραψε σε ένα βιβλίο με τίτλο "Every Second Child". Για το βιβλίο αυτό -που ο τίτλος του στα ελληνικά είναι "Κάθε Δεύτερο Παιδί" - ο διακεκριμένος επιστήμονας και τιμηθείς δύο φορές με το βραβείο Νόμπελ, Λίνος Πόλιγκ, έγραψε: "Χιλιάδες βρέφη πεθαίνουν πρόωρα. Το βιβλίο αυτό εξηγεί, ότι ο θάνατός τους οφείλεται στην αποβιταμίνωση και, κυρίως, στην έλλειψη της βιταμίνης C. Η ανακάλυψη του Αρτσι Καλοκαιρινού αποτελεί τεράστια προσφορά στην παγκόσμια υγεία. Κάθε δεύτερο παιδί των ιθαγενών ήταν καταδικασμένο σε θάνατο έως ότου εμφανίστηκε ένας γιατρός, με ανοικτά μάτια, που άνοιξε τα μάτια και τους εγκέφαλους των συναδέλφων του".

Όπως έγραφαν οι αυστραλιανές εφημερίδες, της δεκαετίας του '70, τον ομογενή γιατρό βασάνιζαν τα τεράστια ποσοστά θνησιμότητας που παρουσίαζαν τα παιδιά των ιθαγενών, που ζούσαν στην απομονωμένη αυστραλιανή έρημο. Προσπάθησε να βρει την αιτία και έκανε μια απίστευτη ανακάλυψη. Το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας οφειλόταν στην έλλειψη βιταμίνης C. Από εκείνη τη στιγμή αμέτρητες φορές βρήκε βρέφη και παιδιά έτοιμα να πεθάνουν. Τους έκανε μια ένεση με βιταμίνη C και τα παιδιά ανάρρωναν!

Αρχικά, οι συνάδελφοί του τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία. Και τα παιδιά συνέχισαν να πεθαίνουν... Αργότερα, το έργο του έγινε γνωστό -και αποδεκτό- στις ΗΠΑ (αν και η διάθεση του βιβλίου του απαγορεύτηκε εκεί "πολιτικούς λόγους") και στον υπόλοιπο κόσμο. Μάλιστα, η έγκυρη βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση British medical Journal, έγραψε, μεταξύ άλλων, την 1η Μαρτίου 1975: "Αμέτρητοι γιατροί έχουν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας που παρουσιάζουν τα παιδιά των ιθαγενών αλλά όλοι απέτυχαν να εντοπίσουν τα αίτια. Ένας, πραγματικά πρωτοπόρος, γιατρός, ο Δρ Κακολαιρινός, πήγε επί τόπου, ασχολήθηκε με το φαινόμενο και έκανε μια ανακάλυψη, η οποία θα εκτιμηθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον". Το ίδιο περιοδικό γράφει, ότι οι επιστήμονες, αρχικά, αντί να υιοθετήσουν την ανακάλυψη του Καλοκαιρινού, την απέρριψαν και έφτασαν στο σημείο να κυνηγήσουν τις ιδέες του και να απαγορεύσουν την κυκλοφορία του βιβλίου του. Απέτυχαν όμως και ο Καλοκαιρινός δικαιώθηκε.

Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο "Ένας Επαναστάτης Γιατρός" ο Καλοκαιρινός σημείωνε ότι αντλούσε δυνάμεις από τη σύζυγό του, Κάθριν, και τα παιδιά του, Χέλεν και Πίτερ, τους γονείς του, συγγενείς και μέλη της ελληνικής παροικίας (τους οποίους αναφέρει ονομαστικά) και από τους Αβοριγίνες.

"Λόγω μοίρας και προσωπικής επιλογής, φορτώθηκα με την ευθύνη να βελτιώσω την υγεία των Αβοριγίνων της Αυστραλίας. Γνωρίζω ότι οι Αβοριγίνες ενοχλούνται, αν κάποιος ασχοληθεί με τους νεκρούς. Ας με συγχωρέσουν που παραβιάζω κάποιες από τις αρχές τους, σε αυτό το βιβλίο, προκειμένου να επιτευχθούν οι κοινοί μας στόχοι" έγραφε ο Καλοκαιρινός στην αυτοβιογραφία του.

Ο διακεκριμένος επιστήμονας γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1927 στο Γκλέιν Ίνες της Νέας Νότιας Ουαλίας. Οι γονείς τους κατάγονταν από τα Κύθηρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ και έχει γράψει τέσσερα βιβλία. Η ζωή του έχει γίνει ντοκιμαντέρ από τον βραβευμένο Αυστραλό σκηνοθέτη, Φιλ Νόις, και προβλήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Σίδνεϊ το 1976.

Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο, εργάστηκε, για λίγο, στο νοσοκομείο της ναυτικής βάσης Lismore και από το 1953 έως το 1957 εργάστηκε στην Αγγλία. Κατά την περίοδο 1975-1967 εργάστηκε στην εξόρυξη οπάλιου στο Κούπερ Πίντι, μαζί με άλλους Έλληνες. Εκεί είδε και το δράμα των ιθαγενών σε όλο του το μεγαλείο και έτσι από το 1976 έως το 1982 απασχολήθηκε αποκλειστικά στην Ιατρική Υπηρεσία των Αβοριγίνων.

Ο Δρ. Καλοκαιρινός λίγο πριν πεθάνει είχε πει ότι: "καθώς περνούν τα χρόνια, διαπιστώνω, ότι έχω την τάση να επιστρέφω όλο και πιο πολύ στις ελληνικές ρίζες μου. Θέλω όλο και περισσότερο να είμαι κοντά σε Έλληνες. Η ελληνική καταγωγή μου ήταν πάντοτε το φως, που με καθοδηγούσε στο σκοτάδι της άγνοιας".

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Σ। Χατζημανώλης
ΠΗΓΗ