ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ

Στην Ελλάδα τα ναυπηγεία βουλιάζουν και στην Τουρκία μία νέα ναυπηγική δύναμη γεννιέται

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται η αποκοπή της ελληνικής πολιτικής ελίτ από τον παραγωγικό ιστό της χώρας αφού είναι ζήτημα αν μια χούφτα από αυτούς έχουν κολλήσει ένσημα στον χώρο της βιομηχανίας και της παραγωγής αγαθών. Ο λόγος για την κατάντια της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας αποτέλεσμα των απίστευτα ερασιτεχνικών επιλογών των τελευταίων ετών που είτε προσπαθούσαν να λύσουν τα προβλήματα του χώρου με «έξυπνες-καταστροφικές» λύσεις, είτε αδιαφορούσαν εντελώς αφήνοντας τα πράγματα στον αυτόματο πιλότο. Στην αντίπερα όχθη όμως οι επιχειρηματίες που ασχολούνται με την ναυπήγηση και επισκευή πλοίων αντιλήφτηκαν ότι η δύναμη στην εποχή μας βρίσκεται στις συνεργασίες. Έτσι δύο μικρά ναυπηγεία στην Τουρκία Desan Shipyard και Yardgem Docks στην Τούζλα αποφάσισαν τον συνασπισμό τους στην νέα εταιρεία με την ονομασία Desan Yardgem United Shipyards. Η νέα εταιρεία διαθέτει τέσσερις πλωτές δεξαμενές για την ναυπήγηση πλοίων οι οποίες είναι των 8.500 τόνων, 12.500 τόνων, 20.000 τόνων και 49.500 τόνων. Υπενθυμίζεται πως το Δεκέμβριο όταν η ΕΕ αποφάσισε να παρατείνει το καθεστώς επιδοτήσεων στα ευρωπαϊκά ναυπηγεία και ενώ Ελευσίνα και Θεσσαλονίκη επιχειρούν να μπουν στο χάρτη των διεθνών ναυπηγο-επισκευαστικών εργασιών, η Άγκυρα κατάργησε τους φόρους για όλους όσους αποφασίζουν να χτίσουν πλοία στα ναυπηγεία της. Το ευρωπαϊκό καθεστώς επιδοτήσεων θα ισχύσει έως τα τέλη του 2012 και ουσιαστικά επιτρέπει την έως και κατά 10% επιδότηση του κόστους πλοίων τα οποία θα χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες και θα φέρνουν καινοτόμα δεδομένα. Αξίζει να σημειωθεί ότι Έλληνες πλοιοκτήτες που αδυνατούν να εξασφαλίσουν έγκαιρες και ολοκληρωμένες υπηρεσίες στην Ελλάδα κυρίως λόγω απεργιών και λοιπών απροσδόκητων προβλημάτων, προσφεύγουν στις υπηρεσίες τουρκικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων. Από την άλλη πλευρά ο πόλεμος τιμών μεταξύ των μεγάλων ναυπηγικών μονάδων στην Κίνα, την Νότιο Κορέα και την Ιαπωνία, προκειμένου να προσελκύσουν δουλειές, έχει οδηγήσει το κόστος ναυπήγησης νέων πλοίων σε χαμηλά 10 ετών συμπαρασύροντας χαμηλότερα και πολλά από τα τιμολόγια για επισκευές και μετατροπές που αποτελεί και το βασικό αντικείμενο εργασίας των ελληνικών ναυπηγείων. Την ίδια ώρα τα ελληνικά ναυπηγεία λειτουργούν με κόστος που κυμαίνεται μεταξύ 5,25-6,5 δολάρια ανά κιλό δουλεμένης λαμαρίνας την στιγμή που στα τουρκικά ναυπηγεία το κόστος ανέρχεται στα 2 δολάρια ανά κιλό δουλεμένης λαμαρίνας. Παρ’όλα αυτά ακόμα και σε αυτά τα επίπεδα κόστους εξακολουθεί να υπάρχει ζήτηση για τα ελληνικά χέρια εξαιτίας της υψηλής τεχνογνωσίας και ποιοτικής δουλειάς που μπορούν να κάνουν. Δυστυχώς όμως οι απεργίες που τα συνδικάτα αποφασίζουν για ποικίλους λόγους μερικοί εκ των οποίων αποτελούν χρόνια λογικά αιτήματα καθιστούν αβέβαιους τους χρόνους ολοκλήρωσης των εργασιών στα πλοία. Από την άλλη πλευρά η εγκατάλειψη του χώρου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις διότι όπως κάποια κυβερνητικά στελέχη έλεγαν "τα ναυπηγεία μολύνουν το περιβάλλον", δεν βοήθησε στην αντιμετώπιση των χρονίων αλλά επιλύσιμων προβλημάτων. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr