Τον Απρίλιο του 1941, οι έλληνες έδιναν από τις πιο μεγάλες μάχες στη μακραίωνη Ιστορία τους. Η εαρινή, διπλή επίθεση Ιταλών και Γερμανών, η οποία ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου, βρισκόταν στο αποκορύφωμα, λίγο πριν η χώρα μας λυγίσει κάτω από τις υπέρμετρες δυνάμεις του Άξονα. Χιλιάδες νεκροί στα πεδία των μαχών στην ελληνική μεθόριο. Αναγκαστική υποχώρηση και τετράχρονη σκλαβιά.
6 Απριλίου 1941 αρχίζει η γερμανική Κατοχή. Πείνα, φτώχεια, μαρασμός, θάνατοι, εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, εκτοπίσεις, διώξεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις, βομβαρδισμοί, ερείπια, αλλά και το ηρωικό Έπος της Αντίστασης.
27 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί μπαίνουν στην έρημη πόλη της Αθήνας. Η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί, μην μπορώντας να διαννοηθεί πως η πατρίδα της σκλαβώθηκε. «Σιωπή»: Η μόνη λέξη που ζήτησε να γραφεί στο κρύο, λευκό μάρμαρο του τάφου της.
Την ίδια μέρα, στην Ακρόπολη, ο εθελοντής φρουρός της Σημαίας, νεαρός Κωνσταντίνος Κουκίδης, αρνείται να παραδώσει το ελληνικό σύμβολο στους Γερμανούς, έτοιμους να υψώσουν τη σβάστικα, και πέφτει από τον Ιερό Βράχο.
Η κατάληψη της χώρας μας άργησε κατά πολύ σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες κατελήφθησαν μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες. Οι ελληνικές δυνάμεις, έχοντας γράψει το νικηφόρο Έπος της Πίνδου, με εισχώρηση στο έδαφος της Αλβανίας κι απελευθέρωση των πρώην ελληνικών εδαφών εκεί, άντεξε από τις 28 Οκτωβρίου 1940, μέχρι τον Απρίλιο του 1941.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη Μάχη της Κρήτης, η οποία ακολούθησε, το Μάιο του ιδίου χρόνου, ανάγκασαν τον Χίτλερ να καθυστερήσει την επίθεσή του εναντίον της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να πιάσει ο βαρύς ρωσικός χειμώνας του 1942 τα γερμανικά στρατεύματα, και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για Ναζισμό – Φασισμό. Η καθυστέρηση κατοχής της Ελλάδας συνετέλεσε και στο να συντριβεί η ιταλική Στρατιά, στη Β. Αφρική, αλλά κι έδωσε χρόνο στο Φρ. Ρούσβελτ να επανεκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ και να προωθήσει την κατά του Άξονα πολιτική του.
Η Ελλάδα και η κατεχόμενη από τους Άγγλους μικρή Κύπρος «πλήρωσαν» για την Ειρήνη, αναλογικά με τον πληθυσμό τους, το μεγαλύτερο φόρο αίματος από όλους τους συμμάχους μας, κάτι το οποίο, δυστυχώς, εκείνοι λησμόνησαν, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
«ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ», ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ (Απόσπασμα)
«Ξημερώνοντας του Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερνές και σχόλες. Έπρεπε, λέει, να πιάσουμε τις γραμμές που κρατούσανε ως τότε οι Αρτινοί, από Χιμάρα ως Τεπελένι. Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω από τον άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου φορές εκατοβούλιαζε ίσαμε το γόνατο, επειδή το πιο συχνά, ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας».
ΤΣΟΡΤΣΙΛ, ΑΓΓΛΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: «Του λοιπού, δε θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες».
ΧΙΤΛΕΡ: «Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί εις την Ελλάδα και δεν εχρειάζοντο την βοήθειάν μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετικήν τροπήν. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσωμεν το Λένινγκραντ και την Μόσχαν, πριν πιάσει το Ρωσικόν ψύχος» (συνέντευξη).
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ: «Η Ελλάς εδημιούργησε το παράδειγμα, το οποίον ο καθείς από ημάς οφείλει να ακολουθήση μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας αχθούν τελικώς εις την δικαίαν εξόντωσίν των».
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΚΕΪΤΕΛ: «Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων εβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας, για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήτο διαφορετική, τόσο εις το Ανατολικό μέτωπο, όσο και εις τον πόλεμο γενικώς».
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΓΚΕΜΠΕΛΣ: «Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχηταί… Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς Ελληνικής καταγωγής εις αυτούς».
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΟΣΧΑΣ: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σάς ευγνωμονούμε».
ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΓΙΑΝ ΣΜΑΤΣ, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ν. ΑΦΡΙΚΗΣ: «Πραγματικώς εγεννήθη μία νέα Ελλάς, όπως την ωνειρεύθησαν οι ποιηταί».
«Και πιστεύω κι ελπίζω και είμ’ ελεύθερος».
Εξώφυλλο περιοδικού “Life”, της εποχής
http://national-pride.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου