«Έφοδος» της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο,
καθώς πλέον βάζει πόδι με τον πιο επίσημο τρόπο στην ελληνική ΑΟΖ, υπό την πλήρη
αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης, που για μια ακόμα φορά παρακολουθεί ως
«απλός θεατής» την Άγκυρα να δημιουργεί τετελεσμένα στο Αιγαίο αλλά και στην
ευαίσθητη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Ουσιαστικά, η κίνηση της Τουρκίας, μέσω της απόφασης του Υπουργικού της Συμβουλίου (που ελήφθη στις 16 Μαρτίου, αλλά δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης μόλις πριν από λίγες μέρες - στις 27 Απριλίου), με την οποία ανακοινώνονται έρευνες και γεωτρήσεις εντός της ελληνικής ΑΟΖ, νότια της Ρόδου και του Καστελλόριζου, καθώς και οι χάρτες με τα «καυτά σημεία» για έρευνες και άδειες για γεωτρήσεις, που εγκρίθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο της Τουρκίας, καταγράφουν ανάγλυφα όχι μόνο τις βλέψεις και τις μονομερείς διεκδικήσεις της, αλλά και την πολιτική αυταπάτη ότι υπάρχει ελληνοτουρκική προσέγγιση για την επίλυση των όποιων προβλημάτων.
Πάντως, όπως υποστηρίζουν διπλωματικοί και πολιτικοί κύκλοι, με αυτήν την ενέργεια αλλά και με τους συγκεκριμένους χάρτες που ενέκρινε το τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, η Τουρκία προχωρεί στο τρίτο και πλέον καθοριστικό στάδιο αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο.
Η πρώτη φάση έμπρακτης αμφισβήτησης του καθεστώτος του Αιγαίου και πρωτίστως του Βόρειου Αιγαίου από την Άγκυρα ξεκινάει το 1973, με ανάλογη με την πρόσφατη απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου και με τη δημοσίευση και τότε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ενός χάρτη με σημεία ερευνών εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (αργότερα ακολούθησε η επιχείρηση με το ερευνητικό σκάφος «Χόρα»).
Η δεύτερη και ιδιαίτερα σκληρή φάση των τουρκικών αμφισβητήσεων, που οδήγησε εκ νέου Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα μιας ανεξέλεγκτης έντασης, επικεντρώθηκε στα Δωδεκάνησα και άρχισε με την κρίση του 1996 στα Ύμια με το δόγμα των «Γκρίζων Ζωνών».
Αυτό που βέβαια ανησυχεί ιδιαίτερα διπλωματικούς και πολιτικούς κύκλους στην Αθήνα είναι το γεγονός ότι η Άγκυρα δημιουργεί τετελεσμένα και επαναφέρει όλο το πακέτο των σκληρών διεκδικήσεών της στο Αιγαίο, αλλά και σε βάρος της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, την ώρα που η Ελλάδα είναι διαλυμένη από την οικονομική κρίση και δεμένη «χειροπόδαρα» από τους δανειστές της.
Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή με την απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου για έρευνες και άδειες γεωτρήσεων θέτει μια σειρά κρίσιμα ερωτήματα για το πώς κινήθηκε η Αθήνα και ιδιαίτερα πώς διαχειρίστηκε το όλο θέμα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, μέσα από τις περιβόητες διερευνητικές επαφές τα τελευταία δύο χρόνια και τις συνεχείς συναντήσεις που είχε όλο εκείνο το διάστημα ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με τον τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, στο επίκεντρο των οποίων ήταν το θέμα του Αιγαίου και υπό τη σκιά των δηλώσεων του τότε υπουργού Εξωτερικών και αποκαλούμενου «κηπουρού» Δημήτρη Δρούτσα, ο οποίος είχε ταχθεί δημοσίως κατά της ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα.
Πάντως, μέσα από την προσεκτική μελέτη των χαρτών που ενέκρινε το τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο, όπως σημειώνουν διπλωματικοί και στρατιωτικοί κύκλοι, η Άγκυρα προσπαθεί να αποκόψει την ελληνική ΑΟΖ από εκείνες της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Η Τουρκία με την πρόσφατη κίνησή της απαντά στην πρόθεση «ευθυγράμμισης» των συμφερόντων της Κύπρου και του Ισραήλ, που γεωγραφικά αρχίζουν από τα σημεία «Αφροδίτη» και «Λεβιάθαν», ανατολικά της Κύπρου, και εκτείνονται θεωρητικά έως νότια της Κρήτης. Είναι δε ισραηλινές οι εταιρείες που εξέφρασαν προ εβδομάδων έντονο ενδιαφέρον να αποκτήσουν την άδεια έρευνας και γεώτρησης στο θαλάσσιο οικόπεδο νότια της Κρήτης που έχει θέσει σε δημόσιο διαγωνισμό η ελληνική κυβέρνηση.
Πάντως, για μία ακόμα φορά η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν «διεκπεραιωτικού τύπου» και πολύ χαμηλών τόνων και περιορίστηκε σε μια τυπική ανακοίνωση του εκπροσώπου του υπουργείου, στην οποία τονίζεται ότι «η δημοσίευση, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας, σειράς αποφάσεων του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου, που είχαν ληφθεί στις 16 Μαρτίου 2012, περί χορήγησης αδειών εκτέλεσης πετρελαϊκών εργασιών, μεταξύ των οποίων και σε περιοχές νότια της Ρόδου και του Καστελλόριζου, αντιβαίνει στους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θίξει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της Ελλάδας που θεμελιώνονται στο διεθνές δίκαιο». «Το υπουργείο Εξωτερικών προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την κατοχύρωση και την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας», καταλήγει η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, που θα προχωρήσει και σε διάβημα προς το αντίστοιχο τουρκικό.
Ουσιαστικά, η κίνηση της Τουρκίας, μέσω της απόφασης του Υπουργικού της Συμβουλίου (που ελήφθη στις 16 Μαρτίου, αλλά δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης μόλις πριν από λίγες μέρες - στις 27 Απριλίου), με την οποία ανακοινώνονται έρευνες και γεωτρήσεις εντός της ελληνικής ΑΟΖ, νότια της Ρόδου και του Καστελλόριζου, καθώς και οι χάρτες με τα «καυτά σημεία» για έρευνες και άδειες για γεωτρήσεις, που εγκρίθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο της Τουρκίας, καταγράφουν ανάγλυφα όχι μόνο τις βλέψεις και τις μονομερείς διεκδικήσεις της, αλλά και την πολιτική αυταπάτη ότι υπάρχει ελληνοτουρκική προσέγγιση για την επίλυση των όποιων προβλημάτων.
Πάντως, όπως υποστηρίζουν διπλωματικοί και πολιτικοί κύκλοι, με αυτήν την ενέργεια αλλά και με τους συγκεκριμένους χάρτες που ενέκρινε το τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, η Τουρκία προχωρεί στο τρίτο και πλέον καθοριστικό στάδιο αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο.
Η πρώτη φάση έμπρακτης αμφισβήτησης του καθεστώτος του Αιγαίου και πρωτίστως του Βόρειου Αιγαίου από την Άγκυρα ξεκινάει το 1973, με ανάλογη με την πρόσφατη απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου και με τη δημοσίευση και τότε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ενός χάρτη με σημεία ερευνών εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (αργότερα ακολούθησε η επιχείρηση με το ερευνητικό σκάφος «Χόρα»).
Η δεύτερη και ιδιαίτερα σκληρή φάση των τουρκικών αμφισβητήσεων, που οδήγησε εκ νέου Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα μιας ανεξέλεγκτης έντασης, επικεντρώθηκε στα Δωδεκάνησα και άρχισε με την κρίση του 1996 στα Ύμια με το δόγμα των «Γκρίζων Ζωνών».
Αυτό που βέβαια ανησυχεί ιδιαίτερα διπλωματικούς και πολιτικούς κύκλους στην Αθήνα είναι το γεγονός ότι η Άγκυρα δημιουργεί τετελεσμένα και επαναφέρει όλο το πακέτο των σκληρών διεκδικήσεών της στο Αιγαίο, αλλά και σε βάρος της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, την ώρα που η Ελλάδα είναι διαλυμένη από την οικονομική κρίση και δεμένη «χειροπόδαρα» από τους δανειστές της.
Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή με την απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου για έρευνες και άδειες γεωτρήσεων θέτει μια σειρά κρίσιμα ερωτήματα για το πώς κινήθηκε η Αθήνα και ιδιαίτερα πώς διαχειρίστηκε το όλο θέμα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, μέσα από τις περιβόητες διερευνητικές επαφές τα τελευταία δύο χρόνια και τις συνεχείς συναντήσεις που είχε όλο εκείνο το διάστημα ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με τον τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, στο επίκεντρο των οποίων ήταν το θέμα του Αιγαίου και υπό τη σκιά των δηλώσεων του τότε υπουργού Εξωτερικών και αποκαλούμενου «κηπουρού» Δημήτρη Δρούτσα, ο οποίος είχε ταχθεί δημοσίως κατά της ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα.
Πάντως, μέσα από την προσεκτική μελέτη των χαρτών που ενέκρινε το τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο, όπως σημειώνουν διπλωματικοί και στρατιωτικοί κύκλοι, η Άγκυρα προσπαθεί να αποκόψει την ελληνική ΑΟΖ από εκείνες της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Η Τουρκία με την πρόσφατη κίνησή της απαντά στην πρόθεση «ευθυγράμμισης» των συμφερόντων της Κύπρου και του Ισραήλ, που γεωγραφικά αρχίζουν από τα σημεία «Αφροδίτη» και «Λεβιάθαν», ανατολικά της Κύπρου, και εκτείνονται θεωρητικά έως νότια της Κρήτης. Είναι δε ισραηλινές οι εταιρείες που εξέφρασαν προ εβδομάδων έντονο ενδιαφέρον να αποκτήσουν την άδεια έρευνας και γεώτρησης στο θαλάσσιο οικόπεδο νότια της Κρήτης που έχει θέσει σε δημόσιο διαγωνισμό η ελληνική κυβέρνηση.
Πάντως, για μία ακόμα φορά η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν «διεκπεραιωτικού τύπου» και πολύ χαμηλών τόνων και περιορίστηκε σε μια τυπική ανακοίνωση του εκπροσώπου του υπουργείου, στην οποία τονίζεται ότι «η δημοσίευση, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας, σειράς αποφάσεων του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου, που είχαν ληφθεί στις 16 Μαρτίου 2012, περί χορήγησης αδειών εκτέλεσης πετρελαϊκών εργασιών, μεταξύ των οποίων και σε περιοχές νότια της Ρόδου και του Καστελλόριζου, αντιβαίνει στους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θίξει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της Ελλάδας που θεμελιώνονται στο διεθνές δίκαιο». «Το υπουργείο Εξωτερικών προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την κατοχύρωση και την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας», καταλήγει η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, που θα προχωρήσει και σε διάβημα προς το αντίστοιχο τουρκικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου