Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ
Μην τα παρατάς πολύ γρήγορα!
Η επιµονή είναι ισχυρότερη από τη βία - Πλούταρχος
Ο νικητής δεν είναι εκείνος που κερδίζει πάντα.
Ο νικητής είναι εκείνος που προσπαθεί πάντα.Η διαφορά µεταξύ νικητή και νικηµένου είναι, πως παρά το γεγονός ότι και οι δύο τους προσπαθούνκαι πέφτουν, ο νικητής ορθώνει το παράστηµά του και συνεχίζει, ενώ ο νικηµένος µένει πεσµένος στοέδαφος και σταµατά την προσπάθεια.
Τόσο ο νικητής όσο και ο νικηµένος, έχουν την ίδια αφετηρία.Ξεκινούν µαζί την προσπάθεια. Η ζωή σφυρίζει την έναρξη του αγώνα και για τους δύο. Η ανηφόρα είναι κοινή – τις περισσότερες τουλάχιστον φορές.
Μαζί ξεκινούν να ανηφορίζουν. Κάπου όµως στη διαδροµή, σκοντάφτουν. Πέφτουν κάτω, χτυπούνε, τραυµατίζονται. Ξανασηκώνονται και συνεχίζουν.Σε λίγο, ξαναπέφτουν και τότε είναι που φαίνεται η διαφορά.
Ο νικηµένος έχει απογοητευθεί, έχει δειλιάσει, έχει παραλύσει και θα µείνει πεσµένος! Θα σταµατήσει την προσπάθεια. Ο νικητής θα σηκωθεί, θα τινάξει τη σκόνη από πάνω του, θα πάρει µια βαθιά ανάσα και θα συνεχίσει µέχρι τοτέλος.
Η βασική και ουσιώδης διαφορά, εντοπίζεται στο αν θα συνεχιστεί η προσπάθεια. ∆εν βρίσκεται µόνοστις ικανότητες και στις τεχνικές. Η διαφορά βρίσκεται στο κουράγιο και στη λεβεντιά να συνεχιστεί η ανηφορική διαδροµή µέχρι το τέλος της.
Στην ψυχική δύναµη που σε ωθεί να τερµατίσεις. Στη διαύγεια να φτάσεις στο στόχο σου.Μήπως κάπως έτσι δεν ζούµε και τις ζωές µας; Κάποιοι από µας συνεχίζουν, κάποιοι άλλοι βγαίνουν στην πρόωρη σύνταξητων ελπίδων και των ονείρων τους.
Πεθαίνουν στα 25, αλλά τους θάβουν στα 80! Πόσο άδικο, άσκοπο και θλιβερό είναι αυτό το σενάριο!
Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωµα στην αξιοπρέπεια του να προσπαθήσει και να αγωνιστεί. Ο καθένας από εµάς µπορεί να δώσει τις µάχες του και να τις κερδίσει, ή να τις χάσει. Αυτό δεν έχει και τόση σηµασία.
Αυτό που έχει σηµασία, αυτόπου κάνει τη διαφορά ανάµεσα στον νικητή και στον νικηµένο είναι η προσπάθεια και όχι το αποτέλεσµα. Είναι ο θρίαµβος της διαδροµής και όχι µια νίκη που µπορεί να αποδειχθεί «Πύρρειος».
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας άνθρωπος που έψαχνε απεγνωσµένα να βρει την επιτυχία. Σε κάποιο σηµείο της αναζήτησής του συναντάει στο δρόµο του ένα γκουρού.
Ο άνθρωπος ρωτάει τον γκουρού : «Κατά που πέφτει η επιτυχία ;»
Ο ρασοφόρος σοφός µε τη µακριά γενειάδα δεν µιλάει, αλλά δείχνει µε το δάχτυλό του προς µια κατεύθυνση πέρα µακριά.
Ο άνθρωπος, κατενθουσιασµένος µε την προοπτική µιας γρήγορης και εύκολης επιτυχίας, τρέχει γρήγορα προς την κατεύθυνσηαυτή.
Ξαφνικά, ακούγεται ένα ηχηρό «Πλατς!»
Ο άνθρωπος επιστρέφει λασπωµένος, βρεγµένος, κουτσαίνοντας και ζαλισµένος, έχοντας την υποψία ότι δεν κατάλαβε καλά την απάντηση. Επαναλαµβάνει την ερώτησή του στον γκουρού, ο οποίος και πάλι δείχνει σιωπηλά προς την ίδια κατεύθυνση.
Υπάκουος ο άνθρωπος ξαναφεύγει προς το ίδιο µέρος. Τούτη τη φορά το «πλατς» ξεκουφαίνει, κι όταν πια εκείνος σέρνεται πίσω είναι καταµατωµένος, διαλυµένος και εξοργισµένος. «Σε ρώτησα πώς πάνε στην επιτυχία», ουρλιάζει στον γκουρού,«Ακολούθησα την κατεύθυνση που µου έδειξες και αυτό που πέτυχα είναι τα χάλια που έχω!
Τέρµα οι υποδείξεις µε το δάχτυλο!Μίλα!»Και τότε µόνο, πράγµατι, µιλάει ο γκουρού, και λέει αυτά : «Η επιτυχία είναι προς τα εκεί. Ακριβώς λίγο µετά το πλατς».
Μην έχετε ψευδαισθήσεις φίλοι µου, πάντα υπάρχει ένα ή και περισσότερα «πλατς» πριν βρείτε το µονοπάτι της επιτυχίας.
Ο Τσόρτσιλ είπε ότι «Ο απαισιόδοξος το µόνο που βλέπει σε κάθε ευκαιρία είναι τα εµπόδια, ενώ ο αισιόδοξος το µόνο που βλέπει είναι η ευκαιρία». Είναι αυτό που τόσο περιγραφικά, λυρικά και ανθρώπινα περιέγραψε ο εθνικός µας ποιητής,∆ιονύσιος Σολωµός
Ο ποιητής µίλησε για «αρετή και τόλµη».
Χρειάζεται τόλµη, αρετή, λεβεντιά, τσαγανό και αξιοπρέπεια γιανα περάσεις τα «πλατς» της ζωής και να βρεθείς στο µονοπάτι της ευηµερίας, της επιτυχίας και της προκοπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου