Του Νίκου Λυγερού
Την ώρα που δρομολογούμε τη θέσπιση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης πρέπει να σκεφτούμε δυναμικά και την οριοθέτησή μας με την ΑΟΖ της Κύπρου. Η Κύπρος έχει δείξει το παράδειγμα και έχει μάλιστα την πρωτοπορία. Δύο φορές ζήτησε από την Ελλάδα να κάνουν οριοθέτηση μέσω της μέσης γραμμής και οι παλιότερες κυβερνήσεις απάντησαν αρνητικά για να μην ενοχληθεί η Τουρκία λόγω Καστελλορίζου. Αυτήν την περίοδο η Κύπρος έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το πλαίσιο είναι πολύ θετικό. Ακόμα και η Τουρκία αναγκάζεται να φλερτάρει με την Κύπρο λόγω του προγράμματος του αγωγού φυσικού αερίου. Κατά συνέπεια υπάρχει ένα πολύ καλό παράθυρο για μια αποτελεσματική διαπραγμάτευση. Όσον αφορά στο τεχνικό μέρος δεν υπάρχει καμιά δυσκολία, διότι λόγω διαγραμμάτων Voronoi η οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου είναι μια απλή ευθεία γραμμή μήκους 48,6 χιλιομέτρων κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητο να καθορίσουμε πολλά στίγματα, για να επιτευχθεί η συμφωνία. Επιστημονικά είναι απλό και η απόφαση είναι στην ουσία αποκλειστικά πολιτική. Αφού τώρα η Ελλάδα θέλει την ΑΟΖ της μέσω της θέσπισης και γνωρίζει ότι η υλοποίησή της γίνεται μέσω των οριοθετήσεων, πρέπει λοιπόν να είναι συνεπής με τις αποφάσεις της ειδικά με την Κύπρο που ανήκει στον Ελληνισμό. Αλλιώς δεν θα είχε νόημα να γίνονται επαφές με την Αλβανία και με την Αίγυπτο. Πρέπει λοιπόν να συντονιστούν όλες αυτές οι κινήσεις μας για να ενισχύσουμε στρατηγικά την ΑΟΖ μας και να μπορούμε έτσι να περάσουμε γρήγορα στο στάδιο της οικοπεδοποίησης που είναι απαραίτητη για να έχουμε οικονομικές απολαβές μέσω της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ.