Πριν από δύο περίπου χρόνια (4/7/2011) σε άρθρο μας με τίτλο Λαθρομετανάστευση: Προβλήματα καθημερινότητας και πιθανές λύσεις με την …. κοινή λογική! επισημαίναμε ότι το πολύ σοβαρό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης ξεπερνάει ακόμα και εκείνο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα: Η οικονομική κρίση, αργά ή γρήγορα, δύσκολα ή πολύ δύσκολα, θα ξεπεραστεί. Η λαθρομετανάστευση όμως που «φυτεύεται» μεθοδικά μέσα στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεφεύγει ολοένα και περισσότερο από τον έλεγχο του κράτους και της κοινωνίας με ορατές, δεδομένες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον της χώρας μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:
Η Ελλάδα γεωγραφικά αποτελεί ένα γωνιακό μαγαζί σε πολυσύχναστο δρόμο: Η μορφολογία των απέραντων Ελληνικών ακτών, νησιωτικών και ηπειρωτικών, οι ιδιαιτερότητες των χερσαίων συνόρων μας, η δεδομένη δυσκολία φύλαξης των άπειρων σημείων «εισόδου» στη χώρα μας (ακτογραμμή στα 13.676 χιλιόμετρα -11.η στον κόσμο-, 2.500 νησιά και βραχονησίδες εκ των οποίων κατοικούνται τα 165), καθώς και η θέση της Ελλάδος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τραβάνε σαν μαγνήτης στρατιές δυστυχισμένων ανθρώπων, κάθε χρώματος, θρησκείας και φυλής, από την αχανή Ασία και την ατέλειωτη Αφρική, από την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, από τα Βαλκάνια και από την Μέση Ανατολή.
Αποφασιστική «συμβολή» σε αυτό διαδραματίζει ένα πλήθος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που χρηματοδοτούνται με πακτωλό εκατομμυρίων όχι μόνο των Ευρωπαίων φορολογούμενων αλλά και «πρόθυμων» δισεκατομμυριούχων, το Ευρωπαϊκό κέντρο των Βρυξελλών, οι άσπονδοι φίλοι – γείτονες εξ ανατολών που προωθούν συστηματικά παράνομους μετανάστες – έποικους, κατά σύμπτωση μουσουλμανικού θρησκεύματος σε ποσοστό 99%, η φυσιολογική ανεπάρκεια των μηχανισμών φύλαξης των συνόρων μας και το ανθηρό σε παγκόσμιο επίπεδο σύγχρονο δουλεμπόριο ανθρώπων.
Το συντριπτικό ποσοστό των παράνομων μεταναστών – εποίκων που διοχετεύονται στη χώρα μας, δεν έχει την παραμικρή πολιτισμική, γλωσσική, θρησκευτική ή μορφωτική επαφή με την ελληνική κοινωνία, ίσως δεν έχει καν την πρόθεση να παραμείνει στην Ελλάδα την οποία βλέπει, τουλάχιστον στην αρχή, σαν μια βολική «γέφυρα» προς ένα άλλο τελικό προορισμό. Δυστυχώς, το σύνολο των ανθρώπων που δεν καταφέρνει να πάει σε άλλο προορισμό ή πηγαίνει αλλά «επιστρέφεται» στην Ελλάδα, πολύ σύντομα «ενσωματώνεται» σε ομάδες ανθρώπων ανάλογης μορφής και κατηγορίας, δημιουργώντας σε όλες τις μεγάλες Ελληνικές πόλεις επικίνδυνα και ανεξέλεγκτα γκέτο. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ολοένα και ισχυρότερη, αφοπλισμένη βόμβα μέσα στο σώμα της Ελληνικής κοινωνίας, που όλοι ελπίζουμε να μην εκραγεί με μεγάλο θόρυβο και αιματηρές συνέπειες. Τα «υλικά» της, η καλπάζουσα εγκληματικότητα σε όλες τις εκφάνσεις, οι έντονες απειλές σε ζωτικά θέματα όπως η εθνική ασφάλεια, η κοινωνική συνοχή, η υγιεινή του πληθυσμού, η ποιότητα ζωής των Ελλήνων και φυσικά ο ισλαμικός φονταμενταλισμός.
Θυμάμαι πως όταν κατέφτασαν οι πρώτοι ρακένδυτοι, καταταλαιπωρημένοι και κυνηγημένοι πρόσφυγες από την Αλβανία και το τουρκικό Κουρδιστάν, συγκεντρώναμε ρούχα και φαγητά για τους συμπαρασταθούμε. Σίγουρα δεν μπορούσαμε με τίποτα να διανοηθούμε ότι με κίνητρο την ανθρωπιά και τα φιλόξενα αισθήματα του Έλληνα, θα ανοίγαμε άθελα μας, μαζί με πολλούς άλλους, ένα επικίνδυνο δρόμο δίχως επιστροφή!
Το έτος 2001 διάφορες μελέτες και έρευνες υπολόγιζαν τον αριθµό του συνόλου των αλλοδαπών στη χώρα μας μεταξύ 870.000 και 1.000.000 ανθρώπων, δηλαδή, το 9% περίπου του συνολικού πληθυσμού της χώρας (Εισήγηση Γιώργου Αγοραστάκη «Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι επιπτώσεις στην Απασχόληση στην Περιφέρεια», Χανιά 4-11-2004).
Την εποχή εκείνη οι Ελληνικές αρχές αποφάσισαν να ψηφίσουν τον νόμο 2910/2001 με τον οποίο ρυθμίζονται ορισμένα θέματα μετανάστευσης, με την (φρούδα) ελπίδα να τεθεί τέρμα στο καθεστώς της γενικευμένης παρανομίας των μεταναστών – εποίκων που συνέχιζαν να εγκαθίστανται σχεδόν ανενόχλητοι στην Ελλάδα. Ο νόμος όριζε πως επιτρέπεται, καταρχήν, η είσοδος μεταναστών στην Ελλάδα, αλλά μόνον εάν πρόκειται για συγκεκριμένη απασχόληση, σε συγκεκριμένο εργοδότη και μόνον εφόσον χορηγηθεί άδεια εργασίας. Δεν επιτρέπεται, δηλαδή, η είσοδος σε όποιον, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, επιθυμούσε να μπει παράνομα στην Ελλάδα ψάχνοντας δουλειά.
Δέκα χρόνια αργότερα (2010), το «έγκυρο» ΕΛΙΑΜΕΠ δήλωνε στο www.casss.gr πως οι αλλοδαποί στην χώρα μας υπολογίζονται από 1.050.000 έως 1.140.000, από τους οποίους οι 700.000 διαμένουν «νόμιμα». Αντίθετα, έκθεση του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας (Μάρτιος 2011) υπολόγιζε τους «νόμιμους» αλλοδαπούς, μαζί με τις «νομιμοποιήσεις» του 2005 (Ν.3386) και 2007 (Ν.3536) σε 923.259 άτομα. Επί πλέον, η Ελληνική Αστυνομία υπολόγιζε στην ίδια έκθεση, ότι στην χώρα μας διέμεναν 480.000 επί πλέον παράνομοι λαθρομετανάστες – έποικοι, δηλαδή συνολικά 1.400.000 αλλοδαποί. Με τις ολοένα και πιο θερμές εστίες αναταραχής σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, η ίδια έκθεση της Ελληνικής Αστυνομίας εκτιμά ότι μέχρι το έτος 2015 οι παράνομοι λαθρομετανάστες – έποικοι θα ξεπεράσουν το 1.200.000, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των ξένων της χώρας μας σε 2.000.000 ανθρώπους. Ο αριθμός αυτός είναι σε ποσοστό του συνολικού πληθυσμού το μεγαλύτερο στην Ευρώπη! (Ας μην σκεφτούμε καλύτερα τι θα συμβεί το 2030 στα παιδιά και το 2060 στα εγγόνια μας, αν συνεχίσουμε αμέριμνοι σαν να μην συμβαίνει τίποτα…).
Το 2010 ο «εμπνευσμένος» νόμος του Ραγκούση (3838/10) καθόρισε μόνο τυπικές προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση και την απονομή της Ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς (χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, ανυπαρξία καταδίκης για ορισμένα σοβαρά ποινικά αδικήματα). Η Ολομέλεια όμως του Συμβουλίου της Επικρατείας τον Φεβρουάριο του 2013, έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου αυτού προκαλώντας έμφραγμα στους διάφορους «προστάτες» που έσπευσαν να γράψουν στους εκλογικούς καταλόγους αλλοδαπούς με εξασφαλισμένη την ψήφο τους! Η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας αιτιολογείται διότι στον νόμο δεν γίνεται εξατομικευμένη κρίση για τη συνδρομή της ουσιαστικής προϋπόθεσης του δεσμού προς το ελληνικό έθνος του αλλοδαπού εκείνου που υποβάλλει αίτηση πολιτογράφησης και διότι το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι επιφυλάσσεται μόνο στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, χωρίς αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος.
Το 2011 με τον Νόμο 3907 εναρμονίστηκε η νομοθεσία της χώρας μας με την Κοινοτική Οδηγία 2008/115/ΕΚ με την οποία ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία επαναπατρισμού των παράνομων μεταναστών στις χώρες μέλη της ΕΕ. Ο επαναπατρισμός πραγματοποιείται σε δύο στάδια, δηλαδή μετά την έκδοση της σχετικής «απόφασης επιστροφής», είτε με οικειοθελή συμμόρφωση, είτε με αναγκαστική απομάκρυνση. Η απομάκρυνση μπορεί να γίνει στην χώρα καταγωγής του, σε άλλη τρίτη χώρα κατ΄ εφαρμογή διμερών ή κοινοτικών συμφωνιών (π.χ. Τουρκία) ή σε άλλη τρίτη χώρα που επιλέγει ο ίδιος και η οποία τον δέχεται.
Η «απόφασης επιστροφής» ενός παράνομου μετανάστη εκδίδεται για συγκεκριμένα πρόσωπα, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις: (α) πρόσωπα που υπόκειται σε απαγόρευση εισόδου στην χώρα, (β) πρόσωπα στα οποία επιβάλλεται απέλαση με δικαστική απόφαση, (δ) πρόσωπα στα οποία απορρίπτεται το αίτημα για χορήγηση άδειας διαμονής στην χώρα, (ε) πρόσωπα στα οποία δεν ανανεώνεται η χορηγηθείσα άδεια διαμονής, (ζ) πρόσωπα στα οποία ανακλήθηκε η άδεια διαμονής και (η) πρόσωπα που δεν φρόντισαν καθόλου να υποβάλλουν αίτημα ανανέωσης της άδειας διαμονής.
Η διαχρονικά «υποτονική» εφαρμογή της δυνατότητας επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών – εποίκων από την Ελλάδα, προκύπτει ανάγλυφα από τον παρακάτω πίνακα των συλλήψεων από αστυνομικές & λιμενικές αρχές και των αντίστοιχων απελάσεων από το 2006 έως σήμερα:
ΕΤΟΣ
ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ
ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ
ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
2006
95.239
17.650
2007
112.364
17.077
2008
146.337
20.555
2009
126.146
20.342
2010
132.524
52.460
2011
99.368
17.279
2012
76.878
22.117
ΙΑΝ-ΜΑΡ 13
8.288
5.543
ΣΥΝΟΛΟ
797.144
173.023
Πίνακας: Λ. Κουμάκης, Πηγή: Ελληνική Αστυνομία
Η ανεπάρκεια όμως του σύγχρονου Ελληνικού κράτους αποκαλύπτεται ανάγλυφη και τελείως γυμνή από ένα έγγραφο του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών Χ. Αθανασίου (26/2/2013) σε ερώτηση αντιπολιτευόμενου βουλευτή για τον αριθμό των παράνομων μεταναστών – εποίκων που συρρέουν στην Ελλάδα, εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, από ολόκληρο τον κόσμο: «Δεν υπάρχει έγκυρος τρόπος να υπολογιστεί ο αριθμός των παρανόμως διαμενόντων στην Ελλάδα αλλοδαπών. Οποιαδήποτε απόπειρα προσδιορισμού του αριθμού τους είναι παρακινδυνευμένος!».
Μάλιστα. Αν καταλαβαίνουμε καλά, η Ελλάδα του έτους 2013 δεν γνωρίζει, ούτε μπορεί να προσδιορίσει πόσοι παράνομοι μετανάστες – έποικοι εγκαταστάθηκαν και εγκαθίστανται καθημερινά σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια, όπου και όπως επιθυμούν! Η Ελλάδα του 2013 παραμένει για δεύτερη συνεχόμενη δεκαετία ένας ιδανικός εποικιστικός προορισμός ελεύθερης πρόσβασης - πιθανότατα με την κωδική ονομασία «το ξέφραγκο αμπέλι»! Επί πλέον καταφέρνει να συλλάβει μέσα σε οκτώ χρόνια 800.000 παράνομους μετανάστες – έποικους και στέλνει πίσω μόνο τους 174.000, δηλαδή το 21,7% - όλοι οι υπόλοιποι και άγνωστος αριθμός όσων δεν συλλαμβάνονται, εποικούν ανενόχλητοι τις ελληνικές πόλεις, τα ελληνικά χωριά, τα ελληνικά νησιά κάτω από το αδιάφορο βλέμμα όλων μας!
Αν κάποιοι τολμήσουν να αναφερθούν στο πολύ σοβαρό αυτό πρόβλημα έχουν προκαταβολικά εξασφαλισμένη την ρετσινιά του «φασίστα» και του «ρατσιστή» από όλους ανεξαιρέτως τους δήθεν «προοδευτικούς», τους «διανοούμενους», τα «δημοκρατικά ΜΜΕ» και τα διάφορα παρακλάδια τους!
Η βιομηχανία παραγωγής πλαστών «αδειών παραμονής», από ατσίδες από απλώνονται και μέσα στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, εφοδιάζει συνεχώς με δεκάδες χιλιάδες άδειες – μαϊμού (με το αζημίωτο βέβαια) παράνομους μετανάστες – έποικους, χωρίς συναίσθηση της τεράστιας ζημιάς που προκαλείται στην Ελλάδα. Φυσικά δεν συζητάμε καθόλου για τους ανεκτικούς, «δημοκρατικούς» Δημάρχους οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία με ύποπτες ΜΚΟ βρίσκονται στο «απυρόβλητο» επιτελώντας το «ανθρωπιστικό» τους έργο με το να στοιβάζουν σε τρώγλες, χωρίς καμιά στοιχειώδη υγιεινή, χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους στους οποίους πουλάνε ψεύτικα όνειρα και «προστασία».
Αλήθεια πώς να μην έρθουν στο νου τα λόγια του δολοφονημένου πρωθυπουργού (1983-1989) και μετέπειτα Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας (1989-1993) Τουργκούτ Οζάλ για την διαχρονική ελληνοτουρκική αντιπαράθεση: «Το πρόβλημα δεν λύνεται με το πόσα αεροπλάνα έχει η κάθε πλευρά, αλλά με το δημογραφικό!». Δηλαδή, αυτό που ζούμε έντονα σήμερα!
Στα 400 χρόνια κατοχής της Ελλάδος από τους Οθωμανούς, οι έποικοι – κατακτητές δεν ξεπέρασαν τις 800.000 ανθρώπους με οπλισμό και αιματηρές απώλειες. Σήμερα οι κατά 99% μουσουλμάνοι έποικοι – εισβολείς που μας στέλνει η Τουρκία από κάθε σημείο της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το ένα εκατομμύριο και στρογγυλοκάθονται όπου τραβάει η ψυχή τους μέσα την Ελλάδα (επί του παρόντος) «ειρηνικά»!!!
Εν τω μεταξύ όμως, η εγκληματικότητα των παράνομων μεταναστών – εποίκων καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφού τα περιστατικά εγκληματικότητας που συνέβαιναν ανέκαθεν έχουν πολλαπλασιαστεί με ανατριχιαστικούς ρυθμούς: Δεκάδες ανθρωποκτονίες ακόμα και για πολύ ασήμαντες αφορμές, βίαια εγκλήματα, αιματηρές ληστείες, αναρίθμητες κλοπές στους δρόμους, στις παραλίες ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εισβολές σε σπίτια και διαμερίσματα με την συχνότητα ενός καθημερινού περιπάτου, εκτεταμένη πορνεία λευκών και έγχρωμων γυναικών που πλημμυρίζουν κεντρικούς δρόμους μεγάλων πόλεων τις νυχτερινές (και όχι μόνο) ώρες χωρίς κανένα στοιχειώδη υγειονομικό έλεγχο, ολοένα και μεγαλύτερο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπων, ανασφάλεια και δραματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των Ελλήνων.
Κάποιο ευαίσθητοι «ακτιβιστές» και διάφοροι «προοδευτικοί» της χαζομάρας, είναι ικανοί να διαλύσουν μια ολόκληρη πόλη για να μην κοπούν μερικά δέντρα που «θα υποβαθμίσουν την ποιότητα ζωής» μιας χούφτας κατοίκων. Οι ίδιοι όμως «ακτιβιστές» και «προοδευτικοί» δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για την δραματική καταστροφή της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι ξαφνικά είναι υποχρεωμένοι να συμβιώνουν στην γειτονιά και στο σπίτι τους με αυτόκλητους, πολύχρωμους έποικους που έχουν άλλα ήθη, άλλα έθιμα, άλλη γλώσσα, άλλες συνήθειες, άλλη συμπεριφορά, άλλη θρησκεία και καμιά απολύτως πιθανότητα αφομοίωσης από την Ελληνική κοινωνία!
Η συγκλονιστική ομιλία της ποιήτριας Κικής Δημουλά (η τρίτη γυναίκα – μέλος στην ιστορία της Ακαδημίας Αθηνών) αποτελεί ένα ηχηρό ράπισμα στην αναισθησία των επιλεκτικά «ευαίσθητων»:
«…… ζω στην Κυψέλη 76 χρόνια και στον ίδιο δρόμο ….. Η Κυψέλη ήταν παράδεισος, η οδός Πυθίας που έζησα ήταν ωραίες μονοκατοικίες με κήπους όλα τα σπίτια, γνώριμοι οι κάτοικοι πάρα πολύ, γραφική η Φωκίωνος Νέγρη όπου κατηφόριζα για το Γυμνάσιο το 6ο για την οδό Επτανήσου…... Μην ξεχνάμε πως οι ξένοι που βρέθηκαν εδώ ήταν λόγω της φτώχειας των χωρών εκείνων. Ήρθαν να ζήσουν εδώ πέρα. Οι ξένοι (οι Αλβανοί τουλάχιστον) επιστρέφουν βέβαια στις πατρίδες τους. Το μόνο που κάνω για την Κυψέλη είναι να ζω ακόμη εκεί. Θα πρέπει να το πούμε πάντως και αυτό, πρέπει να πω όμως ότι είναι και ένας συνεχής κίνδυνος, κινδυνεύουν οι ντόπιοι από κλοπές φοβερές ακόμη και στον δρόμο. Σας λέω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα: Πυθίας 42 ήταν το πατρικό μου όπου ζει σε ένα διαμέρισμα η αδελφή μου. Δύο φορές την πήγαν στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι διότι δεν έβρισκε τα κλειδιά για να μπει μέσα… Την πρώτη φορά και εκείνη και τον άνδρα της επί δύο ώρες τους έκλεισαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και έκλεβαν το σπίτι ανενόχλητοι. Περιορισμένα περιστατικά ναι αλλά ο φόβος είναι απεριόριστος. Δεν θέλω να πω ότι οι ξένοι της Κυψέλης είναι και ληστές. Πάντως εάν πάει κανείς στην πλατεία της Κυψέλης, δεν έχει χώρο να πατήσει. Στα δε παγκάκια κάθονται άνθρωποι ξένοι - πολύ φυσικό βέβαια πώς να περάσουν την ώρα τους - και παίζουν κάτι δικά τους χαρτιά και με χαρτάκια γεμίζει ο τόπος. Βεβαίως οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί, αυτό είναι μια πραγματικότητα, βεβαίως τους αγάπαμε τους ξένους αφού φύγαν από εκεί για έλθουν και να ζήσουν να δουλέψουν αλλά κάπως πρέπει να μοιραστούν οι χώροι…...».
Από σεβασμό στην προσωπικότητα και στην θέση της Κικής Δημουλά, παραθέσουμε ολόκληρη την απομαγνητοφωνημένη ομιλία της ώστε να αποκτήσετε πλήρη εικόνα για τα λόγια και το πνεύμα της (Μάιος 2013 - κάντε κλικ εδώ).
Το ετήσιο κόστος της λαθρομετανάστευσης για την γονατισμένη από την οικονομική κρίση Ελλάδα ανέρχεται κάθε χρόνο σε επίπεδα αρκετών δισεκατομμυρίων Ευρώ! Τα εμβάσματα των μεταναστών που γίνονται στις πατρίδες τους πλησιάζουν κάθε χρόνο το 1 δις Ευρώ (922 εκατομμύρια Ευρώ με στοιχεία έτους 2011). Η δωρεάν περίθαλψη μη νόμιμων μεταναστών στη χώρα μας (το 50% των νοσηλευομένων στο ΕΣΥ είναι αλλοδαποί), ανέρχεται σε 150 εκατομμύρια Ευρώ (στοιχεία έτους 2010). Το κόστος των φυλακισμένων αλλοδαπών που αντιστοιχεί στο 65% του συνόλου των φυλακισμένων ανέρχεται, σύμφωνα με στοιχεία έτους 2012, σε 81,5 εκατομμύρια Ευρώ. Αν σε αυτά προσθέσουμε το κόστος των κάθε μορφής και κατηγορίας κρατικών υπηρεσιών και τοπικής αυτοδιοίκησης που απασχολούνται αποκλειστικά με τον τομέα της μη νόμιμης μετανάστευσης, το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της καλπάζουσας εγκληματικότητας, την πλήρη φορολογική «ασυλία» των λαθρομεταναστών, την δωρεάν μεταφορά τους από τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ποσοστό τουλάχιστον 90% τα χρησιμοποιεί χωρίς να πληρώνει εισιτήριο), τις τακτικές ή έκτακτες δαπάνες για την ασφάλεια στους δρόμους ή την φύλαξη των συνόρων κ.π.α. αντιλαμβάνεται κανείς το τεράστιο κόστος της λαθρομετανάστευσης και μάλιστα σε εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης που «υποχρεώνει» την Ελλάδα να κόβει συντάξεις 300 Ευρώ από υπέργηρους πρόσφυγες του Πόντου με το αιτιολογικό ότι «δεν συμπλήρωσαν 20 χρόνια διαμονής στην Ελλάδα»!
Ο «πολιτισμός» των πολιτικών μας παραμένει παγερά αδιάφορος, αλλά ευαισθητοποιείται αμέσως για την «Ελληνοποίηση» πολύχρωμων εποίκων με συνοπτικές διαδικασίες ώστε να τους προσφέρουν μερικούς χρυσοπληρωμένους από τις τσέπες των Ελλήνων ψήφους!
Πως καταντήσαμε όμως έτσι; Πως φθάσαμε έως εδώ; Τι έφταιξε, τι φταίει ακόμα για την απίστευτα άσχημη αυτή κατάσταση;
(1) Το Ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο: Το Δουβλίνο ΙΙ καταδικάζει την Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων, ουσιαστικά και πρακτικά, σαν την πιο σημαντική «πύλη εισόδου» της Ευρώπης των 700 εκατομμυρίων κατοίκων! Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να «υποδέχεται» τους παράνομους μετανάστες – έποικους που καταφθάνουν ασταμάτητα …. και όσους καταφέρνει να εντοπίσει, να τους ξαναστέλνει πίσω στην πατρίδα τους. Οι συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Τουρκία, να δέχεται δηλαδή η Τουρκία πίσω όσους εισέρχονται στην χώρα μας από το έδαφός της, αγνοήθηκαν τελείως από την Τουρκία χωρίς να εφαρμοστούν – όπως ακριβώς και η Συνθήκη της Λωζάνης που γελοιοποιήθηκε από τους Τούρκους, αφού όχι μόνο δεν εφάρμοσαν ούτε ένα άρθρο από τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν, έχουν και την απαίτηση να εφαρμοστούν στο ακέραιο όλα τα άρθρα που πιστεύουν πως τους εξυπηρετούν! (Σχετικό είναι το άρθρο μας 4ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!). Την ίδια ακριβώς τύχη της γελιοποίησης πιστεύουμε ότι περιμένει και την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που μονογραφήθηκε στις Βρυξέλλες στις 12 Ιουνίου 2012 και προβλέπει την επανεισδοχή παράνομων μεταναστών.
(2) Η ασυνάρτητη, υποκριτική και αντιφατική Ευρωπαϊκή πολιτική στο θέμα της λαθρομετανάστευσης: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσα σε ένα ασυνάρτητο μείγμα ανθρωπισμού, προοδευτισμού και προστασίας όλης της Ευρώπης …. πλην Ελλάδος, έχει ουσιαστικά μετατρέψει την χώρα μας σε ένα ιδανικό τόπο εποικισμού αφού επιτρέπεται σε κάθε λευκό, μαύρο ή κίτρινο, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, να έρχεται ελεύθερα και μάλιστα με «δικαιώματα» στην Ελλάδα, αλλά απαγορεύεται να φύγει σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα! Αν μάλιστα κάποιος ξεφύγει, φθάσει σε μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα αλλά συλληφθεί, στέλνεται πίσω όχι στην πατρίδα του αλλά στην …. Ελλάδα! Διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με χρήματα Ευρωπαίων φορολογουμένων και «αφανών» εκατομμυριούχων, εργάζονται για πάρα πολλά χρόνια ειδικά πάνω στον τομέα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των παράνομων μεταναστών - εποίκων που καταφθάνουν ασταμάτητα στην Ελλάδα. Ορισμένες μάλιστα ΜΚΟ διαφημίζουν την Ελλάδα, σε υποβαθμισμένες περιοχές του κόσμου, σαν «ιδανική χώρα υποδοχής μεταναστών»! Οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι, που πληρώνουν όμως χρυσάφι στους σωματέμπορους και τους διάφορους προστάτες τους, καταφθάνουν στην Ελλάδα κρατώντας φωτοτυπίες που τους έχουν διανεμηθεί, με τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που έχουν στην χώρα την οποία μόνοι τους αποφάσισαν να εποικίσουν! Η δε Ελλάδα συχνά κατηγορείται και από πάνω από υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Βρυξελλών ότι …. παραβιάζει τα δικαιώματα των μεταναστών! Αυτό το απόλυτο θέατρο του παραλόγου συμπληρώνεται με την συχνή-πυκνή «έκφραση ανησυχίας» της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών για τον ανύπαρκτο πριν από λίγα χρόνια φασισμό στην Ελλάδα και την διαρκή άνοδο του! Από την μία πλευρά σπέρνουν απλόχερα τους σπόρους με τους οποίους φυτρώνει και ισχυροποιείται ο φασισμός, τον ποτίζουν συνεχώς με τις ασυνάρτητες αποφάσεις τους και από την άλλη πλευρά εκφράζουν την «ανησυχία» τους, συστήνοντας επίμονα αντιρατσιστικούς νόμους, με άλλα λόγια «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι»!
(3) Η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα : Τα τελευταία χρόνια κάτω από την αφόρητη πίεση μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης στην οποία μας οδήγησαν μερικές δεκαετίες χλιδής με δανεικά χρήματα, οι παραδοσιακές μονοκομματικές αυτοδυναμίες φαίνεται να ανήκουν οριστικά στο παρελθόν της Ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα εξακολουθούν να θεωρούν αυτονόητη την έννοια της πατρίδας, δηλαδή του τόπου που γεννηθήκαμε εμείς και η οικογένεια μας, του τόπου για τον οποίο θυσιάστηκαν πολλοί Έλληνες για να φθάσει στην δική μας γενιά, του τόπου με δεσμούς συνέχειας από γενιά σε γενιά, του τόπου που ζούμε με ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε μια κοινή ιστορία, τα ίδια ήθη και έθιμα, την ίδια γλώσσα, τα ίδια ενδιαφέροντα, την ίδια θρησκεία, την ίδια αίσθηση ότι ανήκουμε στον Ελληνικό λαό με όλες τις ιδιαιτερότητες του καθ΄ ένα από εμάς και φυσικά του τόπου που θέλουμε όλοι να αφήσουμε στις επόμενες γενιές σαν πολύτιμη κληρονομιά. Τα περισσότερα ελληνικά πολιτικά κόμματα θεωρούν επίσης αυτονόητο ότι η έλευση μεταναστών (νόμιμων ή λαθραίων) γίνεται στη βάση της φιλοξενίας σε μια χώρα που στο πέρασμα των αιώνων έχει ήδη μια διαμορφωμένη ταυτότητα, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στα οποία οφείλουν απόλυτο σεβασμό. Αν μάλιστα θέλουν να εγκατασταθούν μόνιμα, θα πρέπει να είναι ικανοί να προσαρμοστούν ενστερνιζόμενοι την γλώσσα, τις αξίες και τα ιδανικά της χώρας μας.
Υπάρχουν όμως και κόμματα που ανήκουν στην ευρύτερη αριστερά με μια τελείως διαφορετική προσέγγιση του θέματος των παράνομων μεταναστών θεωρώντας (γενικά) πως υπάρχει μόνο μια, απέραντη σοσιαλιστική πατρίδα.
Το ΚΚΕ θεωρεί το πρόβλημα σαν συνέπεια της «παγκόσμιας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής», ζητώντας «να νομιμοποιηθούν, να απλουστευθούν οι διαδικασίες, τα παιδιά των μεταναστών στο 18ο έτος της ηλικίας τους να έχουν το δικαίωμα και πρέπει να ζητήσουν ιθαγένεια», ενώ εκφράζουν την ριζική αντίθεση τους στη ΦΡΟΝΤΕΞ, πιστεύοντας πως «ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός και ο φασισμός είναι εχθροί της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων».
Η αριστερά (εκτός ΚΚΕ) που σήμερα διαθέτει πολύ ευρύτερη απήχηση στα λαϊκά στρώματα, θεωρεί την εκμετάλλευση των μεταναστών «ταξική, λόγω της εκμετάλλευσης που υφίστανται στην εργασία και την παραγωγή» και «φυλετική λόγω κρουσμάτων ρατσισμού, ξενοφοβίας και κοινωνικής προκατάληψης» ζητώντας την παροχή πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες, όπως ιθαγένεια, δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στην πολιτική ζωή κλπ. και «μια ανοιχτή και διαρκή διαδικασία νομιμοποίησης» με την συμπληρωματική επεξήγηση πως «έτσι, θα μπορούν να πάνε σε όποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν!».
Η πραγματικότητα όμως αυτή παρουσιάζει επίσης όλα τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου του παραλόγου:
Η αριστερά που μάχεται στα λόγια την παγκοσμιοποίηση πολύ σκληρά, γίνεται στην πράξη ο πιο φανατικός και αποτελεσματικός υποστηρικτής της, με το πρόσχημα του «προοδευτικού ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης»! Και μάλιστα, «αγνοώντας» τα (προφητικά) λόγια του φιλόσοφου και θεμελιωτή του κομμουνισμού Καρλ Μάρξ (1818-1883): «Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά μειώνεται το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου».
Με άλλα λόγια, η αριστερά σήμερα στην Ελλάδα, από την μία πλευρά καλλιεργεί συστηματικά την εικόνα – προστάτη στις τάξεις των πάσης φύσεως και κατηγορίας νόμιμων και παράνομων μεταναστών – εποίκων που καταφθάνουν συνεχώς στην χώρα μας και την ίδια στιγμή με τις θέσεις αυτές, δυναμιτίζει και διαλύει τις αμοιβές, το βιοτικό επίπεδο και την ποιότητα ζωής όλων των Ελλήνων εργαζόμενων για τους οποίους υποστηρίζει πως αγωνίζεται!
Συμπέρασμα: Οι περισσότεροι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε μια παλιά, κακή συνήθεια. Για ότι άσχημο συμβαίνει στη χώρα μας, στη δουλειά μας, στην οικογένεια μας ακόμα και στον εαυτό μας, συνήθως φταίνε «οι άλλοι». Ποτέ, ή σχεδόν ποτέ, εμείς. Αυτό είναι μια διαχρονική μας αδυναμία που πρέπει κάποτε να προσπαθήσουμε, όσο καλύτερα μπορούμε, να την διορθώσουμε.
Για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες έποικους να εγκαθίστανται ανενόχλητοι και μάλιστα με «ανθρωπιστική προστασία», όπου τραβάει η καρδιά τους, φταίμε όλοι μας.
Φταίμε γιατί εκλέγουμε ανίκανους ή διεφθαρμένους Κυβερνήτες, Δημάρχους, Κοινοτάρχες κ.ο.κ.ε. οι οποίοι, πνιγμένοι μέσα σε υποκριτικούς «ανθρωπισμούς», «δημοκρατικές ευαισθησίες» και «αλληλεγγύη», δεν έχουν την δύναμη να αντιμετωπίσουν το κορυφαίο από τα πιο σοβαρά και απειλητικά προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδος.
Φταίμε γιατί εμείς στέλνουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αυτούς που «συνωστίζονται» στην παραλία της Σμύρνης με παράξενες νέο – οθωμανικές απόψεις, αυτούς που κατουράνε, δήθεν για διαμαρτυρία, στις πόρτες τηλεοπτικών καναλιών, αυτούς που την πρώτη κιόλας μέρα της «εξουσίας» τους διορίζουν χωρίς λεπτό καθυστέρησης την κόρη ή τον γιό τους, αυτούς που καυχώνται δημόσια πως «πηδήξανε» την μισή Αθήνα, αυτούς που αν και υπεύθυνοι «δεν είδαν», «δεν άκουσαν», «δεν ξέρουν» πως εξαφανίστηκε ένας μεγάλος κατάλογος ονομάτων πιθανών (και ζάμπλουτων) φοροφυγάδων, αυτούς που αν και βουλευτές διαφημίζουν τον…. «τσελεμεντέ του αναρχικού» - με δύο λόγια, κάθε καρυδιάς καρύδι, με την ψευδαίσθηση πως οι άνθρωποι αυτοί είναι ικανοί να λύσουν τα σοβαρά προβλήματα της πατρίδας μας!
Φταίμε γιατί παρ΄ όλο που βλέπουμε, ακούμε και ζούμε μια εξωφρενική καθημερινότητα, πέρα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η οποία επιδεινώνεται συνεχώς από το φαινόμενο των παράνομων μεταναστών, δεν μιλάμε γιατί φοβόμαστε μην μας κολλήσουν αμέσως την ταμπέλα του «φασίστα» ή του «ρατσιστή».
Φταίμε γιατί προσλαμβάνουμε με μεγάλη ευκολία ένα ανασφάλιστο Πακιστανό με 5 ή 15 Ευρώ την ημέρα και δεν πληρώνουμε τα διπλά ή και τα τριπλά ακόμα σε ένα ασφαλισμένο Έλληνα.
Φταίμε γιατί προκειμένου να γλυτώσουμε μερικές πενταροδεκάρες, αγοράζουμε ένα λαθραίο εμπόρευμα στους δρόμους και δεν σκεφτόμαστε καθόλου πως με την ενέργεια αυτή κλείνουμε ένα μαγαζί, στέλνουμε στην ανεργία έλληνες εργαζόμενους και στερούμε το κράτος από πολύτιμους φόρους.
Φταίμε γιατί όσοι βρίσκονται μέσα στα διάφορα όργανα των κομμάτων της αριστεράς, δεν τολμούν, ακόμα και να το πιστεύουν, να αντιταχτούν στις ξεπερασμένες από την σκληρή πραγματικότητα θέσεις των κομμάτων αυτών στο κρίσιμο πρόβλημα των παράνομων μεταναστών, μετατρέποντας έτσι σύσσωμη την Ελληνική αριστερά στον χρυσό χορηγό του (ανύπαρκτου πριν από λίγα μόλις χρόνια) φασισμού στην Ελλάδα, που απλά «εισπράττει» την ανικανότητα όλων των «δημοκρατικών δυνάμεων» να αντιληφθούν το μέγεθος της τραγωδίας που ζει ο σύγχρονος, μέσος Έλληνας στην βασανιστική καθημερινότητα του! Αυτοί που επιβάλλουν τις θέσεις αυτές, το πιθανότερο είναι πως έχουν χρόνια να πατήσουν το πόδι τους νύχτα στην Αχαρνών, στην Κυψέλη, στην Αριστοτέλους, στην Πατησίων, στην Ομόνοια και σε εκατοντάδες άλλες γκετοποιημένες περιοχές της χώρας μας!
Φταίμε γιατί κάνουμε πως δεν βλέπουμε τους πάσης φύσεως και κατηγορίας «ατσίδες» σε διάφορα πόστα της ευρύτερης κρατικής μηχανής που βρήκαν σαν πηγή πλουτισμού την λαθρομετανάστευση, δηλαδή την καταστροφή της Ελλάδος!
Μετά όμως από την "απόπειρα αυτοκριτικής", ας δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε πρακτικά για να αντιμετωπίσουμε την αφόρητη αυτή κατάσταση.
Είναι κοινά αποδεκτό πως οι μέρες που ζούμε είναι για τους πολλούς ανυπόφορες και επιδεινώνονται από την οικονομική κρίση, την ύφεση και την απίστευτη ανεργία –ειδικά στους νέους. Για όσους μάλιστα είχαν την ατυχία να συνδέσουν την προσωπική η την επαγγελματική τους ζωή με τόπους που έχουν εποικιστεί, όπως η Κική Δημουλά, η καθημερινότητα τους έχει μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη. Πρέπει λοιπόν, πρώτα να εμποδίσουμε την εξάπλωση του προβλήματος και στην συνέχεια να προσπαθήσουμε να το περιορίσουμε στα λογικά ευρωπαϊκά πλαίσια μιας αναλογίας τοπικού πληθυσμού και μεταναστών - εποίκων που δεν θα ξεπερνάει το 6% . Μέσα στα πλαίσια αυτά:
(1) Το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να εντατικοποιήσουμε αμέσως την κοινοτική διαδικασία των «αποφάσεων επιστροφής» όλων των παράνομων μεταναστών – εποίκων, μέσα από αδιάβλητες και σωστές διαδικασίες (ως γνωστόν, οι ατσίδες –λαϊκίζοντες ή μη- είναι πανταχού παρόντες!). Είναι κρίσιμο να δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα πως στην Ελλάδα δεν χωράνε πλέον άλλοι έποικοι και πως μόλις μπαίνουν παράνομα στη χώρα, ξαναστέλνονται πίσω. Η εντατικοποίηση της διαδικασίας αυτής θα βοηθήσει την χώρα να «αποσυμπιέσει» τα ασφυκτικά γεμάτα γκέτο των παράνομων μεταναστών σε μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ) και να μειώσει το αστρονομικό για τη χώρα ύψος του ποσοστού και του κόστους των εποίκων.
(2) Είναι πολύ σημαντικό να αριθμήσουμε επιτέλους με ασφάλεια τους μετανάστες – έποικους που αποκτήσαμε και ο πιο πρακτικός τρόπος είναι να καθιερώσουμε ηλεκτρονική κάρτα διαφόρων χρωμάτων, με πλήρη βιομετρικά στοιχεία, για κάθε ένα αλλοδαπό που διαμένει, μόνιμα ή προσωρινά στη χώρα μας, καταργώντας τελείως τις αμαρτωλές «άδειες παραμονής». Έτσι θα μπορούμε, σε λίγα έστω χρόνια, να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι μας γίνεται! Επί πλέον, θα είναι εύκολο για όσους δεν είναι εφοδιασμένοι με ηλεκτρονική κάρτα να εκδίδεται «απόφαση επιστροφής», χωρίς οι διωκτικές αρχές να ρίχνουνε τα χαρτιά για να αποφασίσουν αν μια «άδεια παραμονής» ενός έποικου είναι αυθεντική ή απλά …. μαιμού!
(3) Όσοι μετανάστες – έποικοι (μέσα στην αναλογία ποσοστού έως 6% του Ελληνικού πληθυσμού) επιθυμούν πραγματικά να ενταχτούν στην Ελληνική κοινωνία προκειμένου να εξασφαλίσουν μόνιμη άδεια διαμονής στην χώρα μας, θα πρέπει να περνούν από «ειδικά προγράμματα ομαλής ένταξης στην Ελληνική κοινωνία» τα οποία, μεταξύ άλλων, θα περιλαμβάνουν εκμάθηση Ελληνικής γλώσσας, Ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, υποχρεωτική εγγραφή σε εθελοντικές δράσεις πολιτισμού και πεντακάθαρο ποινικό μητρώο. Μόνο μετά την «αποφοίτηση» από τα «ειδικά προγράμματα ομαλής ένταξης στην Ελληνική κοινωνία» θα πρέπει να ακολουθήσει η ένταξη τους στα συστήματα εργασίας, ασφάλισης, υγείας και φορολογίας.
(4) Κατά την γνώμη μας, η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και η ευρύτερη αριστερά, αν θέλει πραγματικά να αξιοποιήσει την μεγάλη ευκαιρία που της παρουσιάζεται από την σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης, τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα, πρέπει να προτείνει πραγματικές λύσεις όχι μόνο στα θέματα της οικονομίας, αλλά και στα θέματα των παράνομων μεταναστών. Η «ανοιχτή και διαρκής διαδικασία νομιμοποίησης» των παράνομων μεταναστών - εποίκων με την συμπληρωματική επεξήγηση «για να πάνε σε όποια Ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν» μόνο σαν ρομαντική αφέλεια μπορεί να θεωρηθεί, αφού πριν εκτυπωθούν οι πρώτες «άδειες νομιμοποίησης» το πιθανότερο είναι η Ελλάδα να έχει εκπαραθυρωθεί, με συνοπτικές διαδικασίες, και να βρεθεί εκτός χωρών - μελών της συνθήκης Σένγκεν μένοντας με ένα βάρος απροσδιόριστου αριθμού ανθρώπων που είναι τελείως αδύνατο να αντέξει. Επί πλέον οι πολύ δραστήριες και «εξειδικευμένες» ΜΚΟ θα διαδώσουν σε ολόκληρο τον «προβληματικό» κόσμο, ένα πανίσχυρο μήνυμα πως η Ελλάδα υποδέχεται όποιο έποικο επιθυμεί να εγκατασταθεί στην χώρα παρέχοντας «ανοιχτή και διαρκή διαδικασία νομιμοποίησης» (αν υπάρχουν κάποιες υποτυπώδεις προϋποθέσεις, αυτές είναι ψιλά γράμματα που δεν τα διαβάζει κανείς) προκαλώντας ένα νέο, τεράστιο κύμα αφίξεων. Το χειρότερο όμως είναι ότι θα οδηγήσει εκ του ασφαλούς τους φασίστες στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού κάποιοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του «προοδευτισμού», του «ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης των λαών» θα έχουν φροντίσει γι΄ αυτό!
(5) Όπως είναι γνωστό, ο Δήμος της Αθήνας –και όχι μόνο, διαθέτει πληθώρα δραστηριοτήτων για τους πολυπληθείς μετανάστες – έποικους που καταλήγουν στην πρωτεύουσα (Διεύθυνση Αλλοδαπών με τμήματα Διοικητικής Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών, Γραμματείας & Αρχείου, Κοινωνικής Μέριμνας Αλλοδαπών, ξενώνα για αλλοδαπούς άστεγους, ιατρεία με δωρεάν πρόσβαση για αλλοδαπούς, προγράμματα εκμάθησης ελληνικής γλώσσας, διαπολιτισμικοί παιδικοί σταθμοί, ξενόγλωσσο πρόγραμμα του Δημοτικού Σταθμού «Αθήνα 9.84» κ.α.). Οι ανθρωπιστικές αυτές δραστηριότητες που είναι πολύ σωστές και χρηματοδοτούνται από τους σκληρά δοκιμαζόμενους Έλληνες πολίτες, μέσα από τσουχτερά «Δημοτικά Τέλη», πρέπει απαραίτητα να συμπληρωθούν, σε όλους τους Δήμους της χώρας μας, με υπηρεσίες υποστήριξης της προαιρετικής παλιννόστησης (νόμιμων ή μη νόμιμων) μεταναστών. Ειδικά για την πρωτεύουσα, ο κ. Δήμαρχος της Αθήνας, που δεν είναι και το πρότυπο του θρήσκου πολιτικού, πρέπει να σταματήσει τον προγραμματισμό ανέγερσης δεκάδων τζαμιών στην Αθήνα με τα χρήματα των δημοτών του για να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο την ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητας τους! Με μερικές ακόμα παρόμοιες «φαεινές ιδέες», δεν αποκλείεται καθόλου μα καθόλου, στις επόμενες δημοτικές εκλογές, να χαρίσει ολόκληρο τον Δήμο της Αθήνας στους φασίστες!
Τελειώνοντας, οφείλουμε να σημειώσουμε πως, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο «τρέχον» Υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι ο πιο δραστήριος και ο πιο αποτελεσματικός σε σύγκριση με όλους τους προηγούμενους που παρέλασαν από την θέση αυτή την τελευταία δεκαετία (τουλάχιστον): Τέθηκε σε λειτουργία ο φράχτης κατά μήκος του προγεφυρώματος Καραγάτς για την αποτροπή εισόδου των λαθρομεταναστών στον Έβρο (16/12/2012), δρομολογήθηκε η εγκατάσταση συστήματος ανίχνευσης παρείσφρησης με δίκτυο θερμικών καμερών και ανιχνευτών κίνησης κατά μήκος των συνόρων Ελλάδας – Τουρκίας, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο Μπαγλαντές όπου υπεγράφη η πρώτη συμφωνία καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης (23/2/2013), εφαρμόζονται με συνέπεια οι Επιχειρήσεις της Ελληνικής Αστυνομίας «Ξένιος Ζεύς» για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης στην ξηρά και του Λιμενικού Σώματος «Ποσειδών» στην θάλασσα που βελτίωσαν, έστω και λίγο, την τραγική κατάσταση των μεγάλων Ελληνικών πόλεων (οι απόψεις που ακούγονται πως «Η επιχείρηση Ξένιος Ζεύς προσβάλλει τον πολιτισμό μας» θυμίζουν έντονα την παροιμία εδώ ο κόσμος χάνεται και το … μαλλί χτενίζεται!), αυξάνονται σταθερά τα Κέντρα Φιλοξενίας και Υποδοχής όπου οδηγούνται οι παράνομοι μετανάστες – έποικοι οι οποίοι συλλαμβάνονται στα σύνορα ή στις πόλεις της χώρας – με δυο λόγια κάτι κινείται επί τέλους στην μακάρια αφασία ανεύθυνων ή λαϊκίζοντων πολιτικών μετά από δύο περίπου δεκαετίες!
Εν κατακλείδι: Προσωπικά δεν αισθάνομαι, όπως και το συντριπτικό ποσοστό των Ελλήνων, ίχνος ρατσισμού, ούτε θεωρώ πως έχουμε να χωρίσουμε κάτι με τους ανθρώπους αυτούς που αξίζουν τον σεβασμό μας αφού οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι φτωχοί που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Απλά δεν μπορώ να δεχτώ τον ανεξέλεγκτο και καταιγιστικό εποικισμό της πατρίδας μου, ούτε κατά ένα δέκατο του εκατοστού πέρα από το μέσο Ευρωπαϊκό ποσοστό που μας αναλογεί!
Οι διάφοροι πολιτικοί στους οποίους παρατηρείται το συχνό φαινόμενο να μην έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα, ας αντιληφτούν επί τέλους πως η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της αντοχής της με τους ποικιλόχρωμους έποικους που καταφθάνουν ασταμάτητα στην γειτονιά και στο σπίτι τους. Αν νομίζουν πως επειδή κατοικούν στην Εκάλη ή στην Βουλιαγμένη το πρόβλημα δεν τους αφορά, πλανώνται πλάνη οικτρά. Οι χαώδης πολιτισμικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές που μας χωρίζουν, είναι βέβαιο πως όταν ξεσπάσουν, θα κάνουν τα τραγικά επεισόδια με νεκρούς και τραυματίες σε Σουηδία, Αγγλία και Γαλλία να μοιάζουν με παιχνιδάκι. Και εμείς, δεν έχουμε δίπλα μας τους φιλικούς λαούς της Δανίας ή της Ισπανίας αλλά Τούρκους, Αλβανούς, Βούλγαρους και Σκοπιανούς με ότι αυτό συνεπάγεται…
Λεωνίδας Κουμάκης
lk@kbanalysis.com
http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2908.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου