Του Νίκου Λυγερού
Όταν κάποιοι είναι άπιστοι μόνο τα γεγονότα μπορούν να τους αλλάξουν κι όταν κάποιοι κατηγορούν αυθαίρετα τους πάντες για τα πάντα, πάλι τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Ποιος θυμάται πόσες κατηγορίες άκουσε ο Τάσσος Παπαδόπουλος όταν προωθούσε το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων της Κύπρου; Σχεδόν κανένας εκτός από τους πολύ δικούς του, γιατί ξέρουν πόσο τον πλήγωναν. Η μεγάλη πλειοψηφία όμως βλέπει το αποτέλεσμα των πράξεών του και των αποφάσεών του όταν η προηγούμενη πλειοψηφία ήταν εναντίον του. Με το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και της θέσπισής της, ζούμε ανάλογες καταστάσεις μόνο που έχουμε ξεχάσει τι έχει γίνει στην Κύπρο κι επαναλαμβάνουμε τα ίδια σχέδια. Ενώ η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη ακολουθώντας το ίδιο νοητικό σχήμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Έχουμε ενημερώσει όλες τις χώρες γύρω μας για το θέμα της θέσπισης, το ίδιο έγινε και με τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης και τώρα τις ΗΠΑ. Σε αυτό το πλαίσιο δεν αρκούμαστε να λέμε ότι θα θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ και να κάνουμε τις απαραίτητες οριοθετήσεις, αλλά αναφερόμαστε ντόμπρα και σταράτα για τα ευρήματα και τις εκτιμήσεις των μεγεθών των κοιτασμάτων δίχως κανένα περιορισμό, δίχως καμιά φοβία γιατί δεν αδικούμε κανένα και δεν καταπατούμε κανένα ανθρώπινο δικαίωμα. Αδιαφορούμε παντελώς για το θέμα των γκρίζων ζωνών, διότι υπάρχουν μόνο μέσα σε γειτονικές φαντασιώσεις και συνεχίζουμε το έργο μας ακάθεκτα δίχως καμιά παύση έως την υλοποίηση του οράματος και την εκτέλεση της αποστολής. Με πρακτικό τρόπο αποδεικνύουμε ότι το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση και κάνουμε αναφορές όπου μπορούμε σε διεθνές επίπεδο για να γίνει γνωστό το θέμα, έτσι ώστε η υψηλή μας στρατηγική να αρχίζει να επηρεάζει τα υπάρχοντα δεδομένα και να βλέπουν πια θετικά την πατρίδα μας, διότι αναγνωρίζουν τώρα ότι έχει προοπτικές και αποτελεί πρόσφορο έδαφος για σημαντικές επενδύσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων. Έτσι φαίνεται το έργο μας, όχι με λόγια αλλά με πράξεις.