Του Νίκου Λυγερού
Όσοι ακόμα αναρωτιούνται αν πρέπει να ασχοληθούν με το ζεόλιθο, πρέπει να καταλάβουν ότι είναι θέμα νοημοσύνης. Δεν μπορείς από τη μία πλευρά να κλαίγεσαι συνεχώς γιατί δεν τα βγάζεις πέρα οικονομικά κι από την άλλη να μη βλέπεις ότι ο ζεόλιθος είναι η λύση στα προβλήματά σου. Ο ζεόλιθος σου επιτρέπει εξοικονόμηση νερού για το πότισμα, εξοικονόμηση λιπάσματος για τον εμπλουτισμό της γης, αύξηση παραγωγής, απολύμανση του νερού, αξιοποίηση του κατσίγαρου και όλα αυτά με ένα τρόπο οικονομικό. Μπορεί βέβαια οι παραγωγοί να μην το αντιλαμβάνονται αμέσως ότι ακόμα κι η επένδυση για τη μεταφορά και τη διανομή του ζεόλιθου είναι τεράστιας σημασίας και στρατηγικά ως επένδυση και οικονομικά ως απόσβεση, αλλά οι ελαιοπαραγωγοί που βλέπουν μεγάλες ποσότητες λαδιού δεν έχουν καμιά δικαιολογία. Διότι μπορούν να δουν επί του πρακτέου τα τεράστια οφέλη του ζεόλιθου ακόμα και για την καταπολέμηση του δάκου της ελιάς. Δεν μπορούμε ν’ αφήνουμε παραγωγούς να υποφέρουν από αυτή την ασθένεια, ενώ γνωρίζουμε τη λύση που μάλιστα είναι και βιολογική. Σε γενικό επίπεδο όμως τα πράγματα προχωρούν γιατί όλο και περισσότεροι αγρότες και κτηνοτρόφοι καταλαβαίνουν την αξία του ζεόλιθου για τη γη μας και κατά συνέπεια θα πιέσουν την αγορά για να γίνει η αξιοποίηση αυτού του φυσικού προϊόντος που έχει και οικολογικές επιπτώσεις, αφού καλυτερεύει όλη τη διαχείριση της φύσης. Έτσι αναπόφευκτα όλοι θα αντιληφθούν τη σημασία του σε βάθος χρόνου. Θα θέλαμε απλώς να είναι χαρούμενοι και να μη βρίζουν τον εαυτό τους όσοι δεν σκέφτηκαν να αξιοποιήσουν την πηγή γνώσης που προσφέρεται, αφού θα έχουν αποδείξει στον εαυτό τους ότι είναι βάρβαροι. Γιατί η νοημοσύνη κάνει τη διαφορά.