Του Νίκου Λυγερού
Όταν παλεύεις καθημερινά με προβλήματα τακτικής, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει λύση στρατηγική. Όταν λειτουργείς πάντα στα επείγοντα ή στην εντατική, ο χρόνος σου λείπει τόσο πολύ που δεν συνειδητοποιείς ότι τον χρειάζεσαι για να σκεφτείς διαφορετικά τη δράση σου. Διότι η δράση όταν δεν είναι προετοιμασμένη από την σκέψη όχι μόνο δεν έχει ουσία, αλλά το νόημά της είναι απλώς τυπικό. Δεν μπορεί να σκεφτεί πολλά γιατί σκέφτεται μόνο μετά τα τοπικά προβλήματα. Το πρόβλημα της ελληνικής ΑΟΖ, και το μοναδικό, είναι η εμβέλεια της. Γι’ αυτό το λόγο, τα περισσότερα άτομα δεν καταλαβαίνουν και τη σημασία της και βέβαια δεν βλέπουν ότι είναι το μέλλον την Ελλάδας. Ενώ επί της ουσίας η ελληνική ΑΟΖ υπάρχει ήδη και επηρεάζει τις σχέσεις της με τα άλλα κράτη και με τις συμμαχίες μας. Η Ελλάδα δεν είναι πια μια μικρή χώρα χωρίς προοπτικές που τρώει τα παιδιά της. Η Ελλάδα αποκτά σιγά σιγά μια στρατηγική οντότητα που αποτελείται από την υλοποίηση της επινόησης της θαλάσσιας υψηλής στρατηγικής μας. Δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα αλλάζει με την ΑΟΖ, αλλά ότι αποκτά μέλλον και αυτοί που δεν το βλέπουν ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Τώρα πια οι επιφυλάξεις μοιάζουν με κουτσομπολιά που έχουν μερικοί για να μπορούν να πουν και κάτι για να πείσουν τον εαυτό τους ότι υπάρχουν. Σημασία έχει μόνο η ελληνική ΑΟΖ για τους Έλληνες του μέλλοντος που ζουν ήδη από τώρα, για τους φοιτητές που κάνουν ήδη εργασίες για τις διαπραγματεύσεις των οριοθετήσεων, για τα καράβια LNG, για τη θαλάσσια γεωλογία, για τους μαχητές που εδώ και χρόνια παλεύουν να πείσουν τους πάντες, για τους οραματιστές που βλέπουν ήδη τις προβλέψεις γιατί σκέφτονται συνεχώς και συνεχίζουν ακάθεκτοι έως το τέλος που θα δείξει σε όλους τους δικούς μας την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Γι’ αυτό τώρα, όσοι καταλαβαίνουν τα νοητικά σχήματα της στρατηγικής είναι προετοιμασμένοι για την τελική ευθεία της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ. Άρα η διαφορά είναι απλώς θέμα χρόνου. Και η διαφορά κάνει τη διαφορά. Η ελληνική ΑΟΖ είναι το αποτέλεσμα μιας βαθιάς στρατηγικής σκέψης, γι’ αυτό και θα γίνει κατανοητή στους περισσότερους όταν και μόνο όταν τη δουν, διότι οι γέφυρες του χρόνου φαίνονται μόνο όταν έγιναν.