Του Νίκου Λυγερού
Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ επηρεάζει θετικά την ανάδειξη της θαλάσσιας περιοχής της Αδριατικής και του Ιονίου. Με την Ιταλία έχουμε συμφωνία υφαλοκρηπίδας από το 1977. Και το 2013, υπογράψαμε τη συμφωνία για την αρχή διαβουλεύσεων περί οριοθέτησης των ΑΟΖ. Το κλίμα είναι δυναμικό μεταξύ των δυο χωρών και υπάρχει ένα συνεργατικό πλαίσιο για να μετατραπεί η περιοχή σε οικονομικό άξονα για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ φαίνεται σε πρακτικό επίπεδο η εφαρμογή της θαλασσοστρατηγικής αλλά και η καινοτομία που αποτελεί η θαλάσσια ενέργεια. Βλέπουμε λοιπόν πλέον ξεκάθαρα ότι η αξιοποίηση της ΑΟΖ, η ναυτιλία, η ναυπηγική, η ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, της οικονομίας, της έρευνας αλλά και η ανάπτυξη του τουρισμού στην Αδριατική και στο Ιόνιο είναι ένα ολοκληρωμένο πακέτο που ακολουθεί την ίδια στρατηγική επί της ουσίας και όλα περιστρέφονται γύρω από τη θάλασσα. Η θάλασσα δεν είναι όμως μόνο και μόνο ένας οικονομικός παράγοντας, είναι η απόδειξη της εξωστρέφειας του Ελληνισμού που έχει επηρεάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω Ευρώπης και ιστορίας. Με τη θάλασσα δεν είμαστε μόνο μια γωνία ξηράς αλλά ένας φάρος που φωτίζει εδώ και αιώνες την Ανθρωπότητα. Η Ελλάδα είναι και θάλασσα και μέσω της δηλαδή με τον πολιτισμό της θάλασσας που είναι ο Ελληνισμός, η Ευρώπη έχει μια ολόκληρη ιστορία. Τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να το αξιοποιήσει και η Ελληνική Προεδρία δεν χάνει αυτό το μονοπάτι που δεν είναι μόνο ενεργειακό αλλά και μνήμη μέλλοντος.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=14422&l=gr