Του Νίκου Λυγερού
Ένα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι πια επίσημο και αφορά άμεσα την ελληνική ΑΟΖ. Το νοητικό σχήμα που ακολουθήθηκε βασίζεται στη γενίκευση της κυπριακής προσέγγισης μέσω της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να προχωρήσει μετά, και μάλιστα δυναμικά στη θέσπιση της ΑΟΖ και την επικύρωση της οριοθέτησης μεταξύ της Αιγύπτου και της Κύπρου. Επί του πρακτέου ενεργοποιήθηκε η γεωπολιτική έννοια, η οποία δεν είναι νομική της «ευρωπαϊκής ΑΟΖ». Πιο συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζει έμπρακτα πράξεις που διασφαλίζουν τον συντονισμό των κινήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τα θαλάσσια σύνορά τους, αλλά και την ένωση των ΑΟΖ. Αυτή η απόφαση στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας αποτελεί ένα κατόρθωμα για την πατρίδα μας. Με αυτόν τον τρόπο εξετάζουμε συνολικά για όλα τα κράτη μέλη την ασφάλεια της ενέργειας και την πρόσβαση σε αυτή. Με άλλα λόγια πρόκειται για κινήσεις που αφορούν τους υδρογονάνθρακες. Μια άμεση επίπτωση αυτού του ευρωπαϊκού κειμένου είναι το θέμα της ενέργειας στη Μεσόγειο Θάλασσα αλλά και στον Εύξεινο Πόντο και ακολουθεί βέβαια το ψήφισμα στις 14 Μαρτίου 2013 αλλά και την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συνεχίζεται πλέον σε στρατηγικό επίπεδο η στρατηγική της ευρωπαϊκής ενέργειας που ενισχύει το πεδίο δράσης της ελληνικής ΑΟΖ. Έτσι το εθνικό μας όραμα υποστηρίζεται πια και από το ευρωπαϊκό πλαίσιο στον τομέα της θαλάσσιας ενέργειας. Η γαλάζια ενέργεια λειτουργεί καταλυτικά για να περάσουμε στην Ευρώπη, τις εθνικές μας θέσεις όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ. Και αυτό το γενικότερο πλαίσιο που προσφέρει μεγαλύτερες δυνατότητες για την ενεργοποίηση και του θέματος της θέσπισης και των οριοθετήσεων αφού τώρα θα μπορούμε να προβάλλουμε και το πρακτικό επίπεδο των θαλάσσιων οικοπέδων που θα δώσουν και το στίγμα των στόχων μας σε επίπεδο στρατηγικής.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=15713&l=gr