ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΔΙΑΛΕΓΕΤΕ; ΤΗι ΚΑΛΛΙΣΤΗι Ή ΤΗι ΑΡΙΣΤΗι;

by ellas

Στὴν Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου μαθαίνουμε τὸ “γενεαλογικό” δέντρο τῆς Ἔριδος, ἡ ὁποία εἶναι κόρη τῆς Νυκτός. Ἀδέρφια τῆς Ἔριδος εἶναι ὁ στυγερὸς Μόρος, ἡ μαύρη Κήρα, ὁ Θάνατος, ὁ Ὕπνος, ὁ Μώμος, οἱ Μοίρες, ἡ Νέμεσις , ἡ Ἀπάτη, ἡ Φιλότητα καὶ ὁ Γῆρας. Παιδιὰ τῆς Ἔριδος εἶναι ὁ Πόνος, ἡ Λήθη, ἡ Πείνα, οἱ Ὀδύνες, οἱ Συμπλοκές, οἱ Μάχες, οἱ Φόνοι, οἱ Ανδροσκοτωμοί, οἱ Φιλονικείες, οἱ Ψευδολογίες, οἱ Διαφωνίες, ἡ Κακονομία (ἀναφέρεται στοὺς συμπαντικοὺς Νόμους), ἡ Ἄτη* καὶ ὁ Ὄρκος. Θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἡ θεὰ τῆς ζήλιας, τῆς διχόνοιας καὶ τοῦ τσακωμού.

Στὴν Ιλιάδα τοῦ Ὁμήρου στὴν περιγραφὴ γιὰ τὸν γάμο τοῦ Πηλέα μὲ τὴν Θέτιδα, λαμβάνουμε τὴν πληροφορία πὼς λόγῳ τοῦ ἰδιαίτερου τοῦ χαρακτῆρος της, δὲν τὴν κάλεσαν γιὰ νὰ μὴν προκαλέσῃ κάποια φιλονικία. Ἐκείνη προσβεβλημένη ἐμφανίστηκε ἐν μέσῳ τῆς γιορτῆς καὶ γλίστρησε ἕνα χρυσό, περίτεχνο μῆλο τὸ ὁποῖο εἶχε τὴν ἐπιγραφὴ“ΤΗι ΚΑΛΛΙΣΤΗι” δηλαδῆ στὴν ὀμορφότερη.

Ὅλες οἱ θεὲς ποὺ ἦταν καλεσμένες προσπάθησαν νὰ διεκδικήσουν τὸ μῆλον τῆς Ἔριδος, μὰ ὅταν μέσα σὲ αὐτὲς τὸ διεκδικούσαν καὶ οἱ τρεῖς καλύτερες και καλλίτερες θεὲς οἱ ὑπόλοιπες ἀποσύρθηκαν. Πάνω στὴν ἀψιμαχία τους εἴδαν τὸν Πάρη, τὸν υἰό τοῦ Πριάμου, ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νὰ κάνῃ τὴν ἐπιλογή.

Οἱ θεὲς ἐμφανίστηκαν μπροστὰ του κι ἀφοῦ τοῦ ἐξήγησαν τί ζητούσαν ἀπὸ ἐκείνον τοῦ ἔδωσαν τὸ μῆλο καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ ἐπιλέξῃ τὴν καλύτερη, ἐκείνος δυστακτικός, πῶς νὰ μὴν ἦταν ἄλλωστε, ἀπέναντί του εἶχε τὶς τρεῖς ὠραιότερες καὶ καλύτερες θεές. Ἔτσι ἡ κάθε μία τοῦ εἶπαν τί θὰ ἀπολάμβανε, σὲ περίπτωση ποὺ τὴν ἐπέλεγε. Ἡ Ἥρα πῆρε πρώτη τὸν λόγο καὶ τοῦ ἔταξε μιὰ εὐτυχισμένη, συνετὴ οἰκογενειακὴ ζωὴ καὶ νὰ γίνῃ ἕνας δοξασμένος βασιλιάς. Ἡ Ἀθηνᾶ, μὲ τὴν σειρὰ της, τοῦ ἔταξε νὰ γίνῃ ἕνας σοφὸς βασιλιάς καὶ κορυφαῖος τεχνίτης. Ἡ Ἀφροδίτη τοῦ ἔταξε τὸ εὔκολο ὑλικό κέρδος καὶ τὴν καλλίστη θνητὴ γιὰ σύζυγό του.

Ὁ Πάρης, εἶχε τρεῖς ὑπέροχες ἐπιλογές, καὶ διάλεξε τὴν πιὸ δελεαστική καὶ ἔτσι ἔδωσε τὸ μῆλο στὴν Ἀφροδίτη. Μετὰ ἀπὸ χρόνια ἡ Ἀφροδίτη ἐκπλήρωσε τὴν ὑπόσχεσή της καὶ τὸν ἔστειλε στὴν Σπάρτη, ἀπὸ ὅπου πἦρε τὴν Ὠραία Ἑλένη καὶ ὅτι θησαυρὸ μποροῦσε ἀπὸ τὸν Μενέλαο καὶ γύρισε πίσω στὴν Τροία.

Προκάλεσε τὸ μένος τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ Τροία πλήρωσε τὸ τίμημα καὶ γνώρισε τὴν ἐκθεμελίωσή της.

Στὸ παραπάνω κείμενο δὲν ἀνθρωποποιοῦνται οἱ θεὲς, ἀλλὰ θεοποιοῦνται οἱ ἐπιλογές τοῦ Πάρη καὶ τοῦ κάθε Πάρη. Ὁ Πάρης εἶναι τὸ δείγμα τοῦ μέσου ἀνθρώπου καὶ τὸ πῶς σκέφτεται. Ἀποφεύγει τὴν πνευματικὴ καὶ σωματικὴ ἐργασία ὅταν ὑπάρχει ὁ εὔκολος τρόπος, ἀλλὰ ὁ δρόμος τῆς Ἀρετῆς εἶναι δύσβατος καὶ θέλει κόπο γιὰ νὰ φτάσῃς στὸ τέρμα. Ἡ εὔκολη λύση πολλὲς φορὲς ὀδηγεῖ σὲ Τρωικὰ (τραγικά) ἀποτελέσματα καὶ ὁ ὑπόλογος δὲν εἶναι μόνο αὐτὸς ποὺ πράττει ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ποὺ συμπράττει μὲ τὴν σιωπὴ καὶ τὴν συγκάλυψη τῶν ὅσων γίνονται.

Καὶ ἐδῶ τίθεται ἕνα ἐρώτημα ποὺ ὁ καθένας πρέπει καθημερινὰ νὰ ἀπαντᾶ στὸν ἐαυτὸ του:

ΠΗΓΗ