Σελίδες

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Το κατόρθωμα της Ελλάδας

Του Νίκου Λυγερού
Σήμερα ζούμε μια αλλαγή φάσης για τον Ελληνισμό, αφού είναι η πρώτη φορά που δηλώνουμε ότι διεκδικούμε πρακτικά το δικαίωμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχουν καμιά σχέση με όλη τη μιζέρια που έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε και να βλέπουμε στη χώρα μας, διότι έχουν όλα τα στρατηγικά κριτήρια που απαιτεί η στρατηγική και η αξιοπρέπεια ενός λαού, του ελληνικού λαού. Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι σ' ένα χώρο που περιορίζεται από τα εθνικά χωρικά ύδατα. Ανήκουν όντως σε χώρο της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής προσέγγισης σε θέματα και σε μέγεθος και σε πλήθος. Από μόνα τους δείχνουν ήδη την εμβέλεια της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν επίσης την ιδιότητα να αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Αλβανία, με την Ιταλία και μάλιστα το τριπλό σημείο, αλλά και με την Λιβύη, όπου αγγίζουν και το τριπλό σημείο της Ελλάδας, της Λιβύης και της Αιγύπτου. Έτσι το μήνυμα της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρο για όλους τους ξένους φορείς, αφού δείχνουμε ότι είμαστε στη θάλασσα κι ότι κανένας πια δεν μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Τα θαλάσσια οικόπεδα σπρώχνουν πλέον το θέμα της ανακήρυξης και των οριοθετήσεων σε πρακτικό επίπεδο. Τώρα δεν λέμε πια ότι υπάρχουν κοιτάσματα στόχοι, αλλά εξηγούμε σε όλους ότι είναι η Ελλάδα που θα δώσει την άδεια παραχώρησης και κανένας άλλος. Θα μας επιτρέψει αυτή η νέα βάση δεδομένων να καθορίσουμε ορθολογικά και τις θέσεις μας σε εθνικό επίπεδο. Δεν είμαστε πια η χώρα που όλο οπισθοχωρούμε, όπως το λένε οι ραγιάδες. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ΑΟΖ, επειδή είναι το πρέπον και το αξίζουμε. Έτσι κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί από εδώ και πέρα να λέει ότι ανήκει στην εποχή που έγινε αυτή η πράξη γενναιοδωρίας για τις επόμενες γενιές. Δεν θα είμαστε πια η κοινωνία της μιζέριας, αλλά το κομμάτι της Ανθρωπότητας που ζει με το Δίκαιο και τη θάλασσα και μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων είναι η δικαίωση του Ελληνισμού που δείχνει αυτό το μονοπάτι σε όλους τους ελεύθερους ανθρώπους που αποφάσισαν να μην γονατίσουν γιατί γεννήθηκαν όρθιοι, για ν’ αγγίζουν ταυτόχρονα τη θάλασσα και τον ουρανό.
Πηγή: http://lygeros.org/articles?n=15766&l=gr