Του Νίκου Λυγερού
Μετά από την Αφροδίτη ως κοίτασμα του θαλάσσιου οικοπέδου 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, έρχεται η σειρά του Οσαναγόρα στο 9. Ενώ το 12 είναι ένα από τα πιο φτωχά τεμάχια της Κυπριακής ΑΟΖ, το 9 είναι το πιο ακριβό από όλα. Γι’ αυτό το λόγο, 9 από τις 15 κοινοπραξίες των 33 υποψηφίων εταιρειών είχαν υποβάλει φάκελο γι’ αυτό το οικόπεδο. Τελικά η αδειοδότηση κατέληξε στην κοινοπραξία της ENI- Kogas που έκανε μια καλύτερη προσφορά από την κοινοπραξία Novatec, Gas Prom Bank και Total. Και τώρα βλέπουμε αντικειμενικά τη σοβαρότητα της ENI-Kogas, αφού αναμένουμε ήδη τη μεταφορά της πλατφόρμας γεώτρησης, για να εκτελέσει την αποστολή της στην Κυπριακή ΑΟΖ. Έτσι δεν θα έχουμε μόνο πρακτικά στοιχεία από την αμερικανική εταιρεία Nobel αλλά και από την ιταλοκορεατική κοινοπραξία. Με αυτόν τον τρόπο θα πάψουν και οι κριτικές των θεωρητικών προσεγγίσεων της ΑΟΖ. Και θα ενισχυθούν τα 13 θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου με έμμεσες επιπτώσεις και στα 20 θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας. Όσοι λοιπόν αναρωτιούνται ακόμα πότε θα αλλάξουν τα δεδομένα, πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι η ενέργεια δεν είναι μόνο για την οικονομία αλλά και για τη στρατηγική. Διότι είναι αυτή που ενεργοποιείται με την ένωση της κυπριακής και της ελληνικής ΑΟΖ. Γιατί η ΑΟΖ του Ελληνισμού ακολουθεί τη χρονική οριζόντια στρατηγική της Μεσογείου. Έτσι η Ανατολική Μεσόγειος μέσω της ενέργειας επιτρέπει την ανασυγκρότηση και την αναδίπλωσή μας στην περιοχή μας. Γι’ αυτό το λόγο, δείχνει στοιχεία της τοποστρατηγικής και αποτελεί εισαγωγή στη χρονοστρατηγική.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=16003&l=gr