Του Νίκου Λυγερού
Όταν είσαι ικανός να δηλώσεις ότι θέλεις ν’ ακυρώσεις το διαγωνισμό αδειοδότησης που έχει αρχίσει για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ, δεν είναι ότι είσαι επικίνδυνος για την πατρίδα, αλλά απλώς ανεύθυνος κι ότι δεν έχεις καμιά θεσμική εθνική θέση. Το πρόβλημα με τις δηλώσεις είναι ότι μπορεί να είναι κάλλιστα απαράδεκτες, γιατί αυτός που τις κάνει νομίζει ότι μπορεί να λέει ό,τι γουστάρει, δίχως να αντιληφθεί ότι του το επιτρέπουν μόνο και μόνο επειδή δεν έχει καμιά επίπτωση. Απλώς πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτά τα κομματικά παιχνίδια είναι πολύ επικίνδυνα για τους ψηφοφόρους, αφού αυτοί δεν ξέρουν την ουσία του θέματος και πιστεύουν πραγματικά τα λεγόμενα της ασχετοσύνης. Το πιο σοβαρό πρόβλημα όμως είναι το θέμα της αξιοπιστίας της πατρίδας μας απέναντι στις ξένες εταιρείες σε ένα διαγωνισμό διεθνούς επιπέδου και αυτός ο διαγωνισμός δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να είναι αυτόματα αναγνωρισμένος από τα 28 κράτη-μέλη. Το ενδιαφέρον είναι ότι καμιά χώρα από αυτές δεν τον θεώρησε παράξενο και ξαφνικά για λόγους κομματικούς γίνεται μια προσπάθεια για να απαξιωθεί όλη η Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο. Ο διαγωνισμός είναι αυτός που μας επιτρέπει να ασκήσουμε πρακτικά πίεση για να υπογράψουμε συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ αλλά και της θέσπισης. Έτσι πρέπει να αντιληφθούμε ότι η υλοποίηση τέτοιων δηλώσεων θα καθυστερήσει αβάσταχτα όλο το πρόγραμμα και τη διαδικασία της αξιοποίησης της ΑΟΖ, αλλά βέβαια και των απολαβών για το ελληνικό έθνος. Ο διαγωνισμός πρέπει να συνεχιστεί, γιατί είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που αξιολογούμε ορθά και αξιοποιούμε στρατηγικά το απέραντο γαλάζιο της πατρίδας μας. Διότι αυτό είναι το πρέπον.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18546&l=gr