Το παραμύθι είναι πολύ γνωστό και υπέροχα διαχρονικώς αλληγορικό. Ο υπερφίαλος αυτοκράτορας ράβει συνεχώς καινούργια ρούχα και οι ράφτες του και οι αυλοκόλακες του τον ξεγελούν με αποτέλεσμα να παρελαύνει γυμνός. Από φόβο, χειραγώγηση και συνήθεια, οι υπήκοοι υποτελείς του, τον χειροκροτούν και ο ίδιος καμαρώνει αυτάρεσκα. Οι πολλοί έχουν πάντα δίκιο;;;;
Όχι, θα αποδείξει ένα παιδί.
Μαμά, λέει, το παιδί, ο αυτοκράτορας είναι γυμνός, δεν φοράει τίποτα.
Βλέπει το παιδί;
Βλέπει καθαρά με τα μάτια της ψυχής του και εκτός κοινωνικής διαμόρφωσης,πριν παγιωθεί.
Τι είναι κοινωνική διαμόρφωση;
Κοινωνική διαμόρφωση, είναι ένα ΜΑΤΡΙΞ, ένα σπήλαιο. Μπαίνουμε γύρω στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων, χάνοντας την παιδική αθωότητα και γύρω στα 12, με την είσοδο στην εφηβεία, έχουμε τον πλήρη διαχωρισμό του ενεργειακού σώματος με το φυσικό σώμα. Τα παιδιά και οι έφηβοι βρίσκονται στο έλεος του άγριου Κέρβερου και της φιλελεύθερης σεξουαλικότητος να χρησιμεύουν σαν φρέσκια ενέργεια για ζόμπι ενήλικες.Αποστραγγίζονται νωρίς. Στην ουσία πεθαίνουν νωρίς ακόμη και αν αυτός ο θάνατος δεν είναι φυσικός. Ό,τι απομένει θα το αποστραγγίξει το κατεστημένο μιας εργασιακής συνθήκης δουλοπαροικίας, το αδιέξοδο μιας ανεργίας, οι πληρωμές των φόρων και των ειδικών τελών, στο ανύπαρκτο περιτύλιγμα των κατά συνθήκη κοινωνικών σχέσεων.
Έρωτας; Πληρωμένος ή εξαγορασμένος.
Φιλία; Γνωστοί και άγνωστοι του Φβ. Καμιά σχέση με τον Δάμωνα και τον Φιντία.
Κοινωνικές επαφές, καθαρά συμφερολοντογικές, χρησηοθηρικές, με μόνη αξία, τη χρηματοπιστωτική.
Ο δε «αυτοκράτωρ» ανακοινώνει νέα μέτρα για την αγάπη, την ισότητα για την ειρήνη μέσω κομμάτων, επιχορηγούμενων ΜΚΟ και οργανώσεων θρησκευτικών σε μία αλλοτρίωση λέξεων και εννοιών, καθολική.
-Μαμά, λέει τι παιδί, αφού ο αυτοκράτωρ θέλει την ισότητα γιατί είναι αυτός πολύ πλούσιος και εμείς φτωχοί; Υπάρχει αληθινή ισότητα σε μια μεγάλη οικονομική ανισότητα;
-Μαμά, τον αυτοκράτορα τον ψηφίζει ο θεός ή εμείς; Πως είναι ο ίδιος πάντα ή, παρόμοιος;
-Μαμά, πόσα ρούχα, κόμματα, εκκλησίες και αρώματα, έχει ένας αυτοκράτορας;
-Πόσους ράφτες και μανδαρίνους, υπουργούς και συμβούλους;
-Γιατί τον χειροκροτούν όλοι αυτοί με τις αλυσίδες γύρω στο λαιμό τους, που φορούν;
-Δεν κρυώνει τόσο γυμνός που κυκλοφορεί ;
-Σε τι κλίμακα μετριέται η παγωνιά της ψυχής και η ανυπαρξία της φωτιάς του πνεύματος;
«Θέλω να δω με τα δικά σου μάτια, τον κόσμο από την αρχή, τον αυτοκράτορα, τα ρούχα του, τους ραφτάδες του, τις σκιές που τον ακολουθούν. Θέλω να δω αυτή την παρέλαση, όλων αυτών που τον χειροκρ0τούν χωρίς τις αλυσίδες τους να φορούν στην απέλαση των νιφάδων του χιονιά
Δείξε μου πως βλέπεις καθαρά μέσα στην ομίχλη με μια ελεύθερη ψυχή, ενός νέου Ηρακλή, λέει η μητέρα καρδιά, σε ένα παιδί και, μονομιάς ένα διεφθαρμένο σύστημα θα γκρεμιστεί.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου