Δελτίο τύπου και συνεντεύξεις: Νίκος Λυγερός "Στρατηγική και Οικονομία"

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η διάλεξη του κύριου Λυγερού με θέμα "Στρατηγική και Οικονομία" που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό θέατρο της Ρόδου. Στην εισήγησή του ο κύριος Λυγερός υποστήριξε μπροστά σε ένα θερμό ακροατήριο 300 και πλέον Ρόδιων πολιτών ότι η στρατηγική είναι οικονομική και σπάνια η οικονομία είναι στρατηγική, αφού η τέχνη της μίας φοβίζει την επιστήμη της άλλης, κι όμως η θεωρία παιγνίων καθώς το απέδειξε ο John Nash είναι ικανή να συνδυάσει και τις δύο. Στη θεωρία παιγνίων υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες: τα παίγνια συνεργασίας και τα παίγνια μη συνεργασίας. Η ριζοσπαστική προσέγγιση του John Nash σε σχέση με την παράδοση του John von Neumann είναι η ενοποίηση αυτών των δύο κατηγοριών. Αυτή η ολική αντιμετώπιση του προβλήματος επιτρέπει την απόδειξη της ύπαρξης ισορροπίας κατά Nash . Δεν σημαίνει όμως ούτε ότι αυτή η λύση είναι μοναδική ούτε ότι δεν υπάρχει άλλη μορφή. Όταν όμως υπάρχουν δεσμευτικές συμφωνίες που επιτρέπουν και κάποτε αναγκάζουν τη συνεργασία, τότε είναι προτιμότερο να μην εξετάζουμε μόνο τις ισορροπίες Nash αλλά και τις αποτελεσματικές λύσεις Pareto . Η έννοια της αποτελεσματικότητας είναι τότε σημαντική. Διότι επιτρέπει την επιλογή θέτοντας ένα πλαίσιο σύγκρισης. Η αποτελεσματική λύση είναι τότε το αποτέλεσμα μιας αποτελεσματικής στρατηγικής, η οποία μεγιστοποιεί τα κέρδη και των δύο παικτών που είναι πλέον συνεργάτες. Συνεπώς αυτή η προσέγγιση είναι προτιμότερη όταν πρόκειται να κάνουμε κατασκευαστικές διαπραγματεύσεις. Όλα αυτά παρουσιάστηκαν μέσω από το πρίσμα της βιωματικής εφαρμογής που μπορούμε να έχουμε σε τομείς όπως το σκάκι, το τάβλι, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τη ρουλέτα, το black jack αλλά και την ευρωζώνη και τις διακρατικές συμφωνίες. Τέλος ο κύριος Λυγερός υποστήριξε ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι ένας οικονομικός παράγοντας, δεν μετριέται με δείκτες.Μπορεί να ξερίζωσαν ακόμα και τα θεμέλια των σπιτιών μας όταν αντισταθήκαμε αλλά το αντέξαμε και χτίσαμε καινούργια πάνω στην ίδια γη, ενώ οι κατακτητές μας έφτυσαν αίμα και φύγαν. Είμαστε ακραίοι, υπερβολικοί και φωνακλάδες γιατί είμαστε ακρίτες, δεν μας αρέσει η μετριότητα και αγαπάμε δυνατά. Παίζουμε θέατρο ναι, αλλά από την αρχή για ν' αντέχουμε τις τραγωδίες και να πεθαίνουμε με κωμωδίες. Χαζεύουμε τον ουρανό, αγναντεύουμε τη θάλασσα, είναι αλήθεια. Έτσι δημιουργήσαμε την αστρονομία και κατασκευάσαμε το ναυτικό. Μας αρέσει να ξαναφτιάχνουμε τον κόσμο, έτσι πλάσαμε τα μαθηματικά. Κι όπως νιώθουμε πάντα αδύναμοι επινοήσαμε τη στρατηγική. Δεν είμαστε διαφορετικοί αλλά κάνουμε τη διαφορά. Ζούμε αιώνες μ' ένα κομμάτι γης γιατί έχουμε τον ουρανό και τη θάλασσα. Κι αν είμαστε μόνο σκιές για τους άλλους είναι γιατί έχουμε ήλιο. Ο λαός μας έτρωγε πέτρες αλλά σκάλιζε μάρμαρο. Πολλές φορές μας έκαψαν αλλά δεν μας κατέστρεψαν γιατί το φως δεν καίγεται. Μας πήραν πολλές φορές το χώρο μας αλλά πάντα είχαμε το χρόνο. Μοιάζουμε με τη θάλασσά μας. Ποιος μπόρεσε να την αρπάξει; Κι αν την μαστίγωσαν δεν έπαθε τίποτα. Αυτή είναι το αίμα μας γιατί δεν μας έδωσαν άλλο γαλάζιο. Είναι το δώρο μας, το μοναδικό. Αυτός είναι και ο μόνος μας πλούτος. Αλλιώς θα μας είχαν κατακλέψει. Είμαστε τα παιδιά που δεν έκανε η Αντιγόνη γι' αυτό και δεν πεθαίνουμε ποτέ. Ποιος να σκοτώσει ένα σύμβολο; Κι όταν πεθαίνει ένας δικός μας κι έχει αφήσει έργο, δεν είναι τυχαίο που η κραυγή μας βγάζει τη λέξη: άξιος! Και ζούμε για να τον θυμόμαστε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι θέμα ανάγκης. Είμαστε λίγοι στην αρχή και γινόμαστε σπάνιοι στο τέλος. Αυτή είναι η μοναχική μας πορεία. Έτσι γεννήθηκε ο ελληνισμός και παραμένει μια αξία για όλη την ανθρωπότητα ενώ έπεσαν τόσες ιδεολογίες που θεωρούσαμε αθάνατες. Ενώ εμείς ξέρουμε εξαρχής ότι δεν υπάρχει αθανασία. Το έχουμε μέσα μας με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ακόμα και αν είχαμε χάσει τις πινακίδες μας, τις μυκηναϊκές. Τίποτα δεν ξεχάσαμε γιατί ποτέ δεν χάσαμε τις αξίες μας. Κι αν δίνουμε τόση σημασία στην ελευθερία, είναι γιατί συνδυάζεται με τη σκέψη. Δίχως ελεύθερη σκέψη, δεν είσαι άνθρωπος. Κι εμείς παραμείναμε άνθρωποι ακόμα και σκλαβωμένοι. Μόνον έτσι δεν γίναμε σκλάβοι. Πολιορκημένοι ναι, αλλά πάντα ελεύθεροι, διότι δεν ξέραμε να ζήσουμε αλλιώς.