Του Νίκου Λυγερού
Με τα πλέον επίσημα σεισμικά δεδομένα της εταιρείας PGS αλλά και του ΥΠΕΚΑ περνάμε σε μία άλλη φάση για το θέμα της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Τώρα είναι το επιστημονικό και το τεχνολογικό που συμβαδίζουν πρακτικά και πιέζουν πάνω στο πολιτικό σκέλος. Δεν υπάρχει πια καμία αμφισβήτηση των εκτιμήσεων, αφού τώρα έχουμε δεδομένα. Κατά συνέπεια, πολλοί αλλάζουν πορεία και ενισχύουν πια το πλαίσιο της ΑΟΖ. Επιπλέον, καθώς τα δεδομένα αφορούν το Ιόνιο και Νότια της Κρήτης σχετίζονται άμεσα με το θέμα των οριοθετήσεων της ελληνικής ΑΟΖ με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρξει κι ένας συντονισμός κινήσεων, αφού για να βγουν τα θαλάσσια οικόπεδα πρέπει, αν δεν υπάρχει ακόμα υπογραφή, το πλαίσιο να είναι προετοιμασμένο, όπως έγινε και με τα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ πριν γίνει η επίσημη συμφωνία με το Ισραήλ το 2010. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε αποτελεσματικά δίχως τα εμπόδια της γραφειοκρατίας, για να είμαστε έτοιμοι για τις υποψηφιότητες των εταιρειών με την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε επίπεδο στρατηγικής υπάρχει ένα πολύ καλό timing μέσω του ευρωπαϊκού πεδίου τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ιταλία. Και αυτό σχετίζεται άμεσα και με το θέμα της Αλβανίας και του αγωγού TAP. Το πρέπον λοιπόν είναι το στρατηγικό μείγμα, που οργανώνεται για αυτό το νέο άνοιγμα για την πατρίδα μας. Κάθε κίνησή μας τώρα πρέπει να γίνει μία πράξη που δημιουργεί μέλλον και διαφοροποιείται από το παρελθόν, γιατί πρόκειται για μια αλλαγή φάσης κι όχι απλώς κινήσεις εντυπώσεων, οι οποίες μας αφήνουν αδιάφορες. Διότι η Ελλάδα χρειάζεται πραγματικά αυτήν την ελληνική ΑΟΖ, για να την αξιοποιήσει, για να ξεπεράσει τα οικονομικά εμπόδια και να γίνει ένας αξιόπιστος γεωπολιτικός παίκτης σε ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές επίπεδο μέσω του τομέα της ενέργειας. Για αυτή τη φάση όμως πρέπει να προετοιμαστεί και η παιδεία μας και σε επιστημονικό επίπεδο και στη διαχείριση αλλά και στον στρατηγικό σχεδιασμό από το εθνικό έως την περιφέρεια, αφού υπάρχει άμεση σχέση με τον Νόμο περί υδρογονανθράκων, που καθορίζει το πεδίο δράσης μας.