Πάντα έπίκαιρος καί είδικά σήμερα,ό μύθος τού Έρυσίχθονα τού Θεσσαλού

Ο Ερυσίχθονας ο Θεσσαλός (Αγιά Λάρισας) ήταν μυθικός γιος του Μυρμιδόνα ή του Τρίοπα (παντόπτη με τρία μάτια) και εγγονός του θεού Ποσειδώνα.

Ο Ερυσίχθονας ήταν γνωστός για την ασέβειά του. Μια ημέρα πήρε μαζί του 20 δούλους του και πήγε στο άλσος που είχαν αφιερώσει οι Πελασγοί στη θεά Δήμητρα. Εκεί διέταξε τους δούλους να κόψουν τα δέντρα για να μπορέσει να χτίσει εκεί παλάτι στο οποίο θα γλεντούσε με τους φίλους του. Ανάμεσα στα άλλα δέντρα βρισκόταν και μία πανύψηλη λεύκα που ήταν το αγαπημένο δέντρο της Δήμητρας. 

Γύρω από τη λεύκα αυτή οι Δρυάδες Νύμφες έψελναν τα όμορφα τραγούδια τους και χόρευαν τους μαγικούς χορούς τους. Ο ασεβής Ερυσίχθονας δεν σταμάτησε το καταστρεπτικό του έργο ούτε μπροστά στο ιερό αυτό δέντρο. Με την πρώτη όμως τσεκουριά που του έδωσε παρουσιάσθηκε ενώπιόν του η ιέρεια της Δήμητρας Νικίππη, που δεν ήταν παρά η ίδια η θεά μεταμορφωμένη.

 Η ιέρεια προσπάθησε να σταματήσει το κόψιμο των δέντρων, αλλά ο Ερυσίχθονας την απείλησε με την αξίνα του. Η θεά τότε πέταξε τη μεταμφίεση της ιέρειας και εμφανίσθηκε με όλη της τη θεϊκή μεγαλοπρέπεια. Οι δούλοι σκόρπισαν από δω και από κει, και ήταν έτοιμοι να πεθάνουν από τον φόβο τους. Η Δήμητρα όμως τους λυπήθηκε και τους άφησε να φύγουν χωρίς να τους βλάψει, ενώ τον ασεβή Ερυσίχθονα τον τιμώρησε με ακράτητη πείνα.

Από τη στιγμή εκείνη ο Ερυσίχθων άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Αφού έφαγε ό,τι φαγώσιμο βρισκόταν στο σπίτι του και όλα του τα ζώα, άρχισε να γυρίζει στους δρόμους και να αρπάζει τις προσφορές από τους βωμούς. Οι δυστυχισμένοι οι γονείς του δεν ήξεραν πώς να τον βοηθήσουν. Ο πατέρας του κατέφυγε στον Ποσειδώνα, ο οποίος όμως ήταν εξίσου ανίκανος να θεραπεύσει τον εγγονό του από το κακό που τον βρήκε. Στο μεταξύ ο Ερυσίχθονας βασανιζόταν όλο και περισσότερο από την πείνα. Πούλησε την κόρη του Μήστρα για να αγοράσει τρόφιμα. Αλλά η Μήστρα, που ήταν μάγισσα, επέστρεψε στο σπίτι της και παρακάλεσε και πάλι τον Ποσειδώνα. 

Ο θεός, μη μπορώντας να βοηθήσει τον Ερυσίχθονα, έδωσε στη Μήστρα την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε διάφορα ζώα και να ξεφεύγει από τον πατέρα της. Μία εκδοχή αναφέρει ότι η Μήστρα, από δική της πρωτοβουλία, εκμεταλλεύθηκε το χάρισμα της μεταμορφώσεως για να πουλιέται ως δούλα συνεχώς και να βοηθά έτσι τον πατέρα της. Αλλά στο τέλος, ο Ερυσίχθονας, μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει το ίδιο του το κρέας μέχρι που πέθανε.

Με τον μύθο του Ερυσίχθονα ασχολήθηκαν πολλοί αρχαίοι ποιητές και μυθογράφοι, όπως ο Καλλίμαχος στον έκτο του ύμνο προς τη Δήμητρα, ο Λυκόφρων, ο Νίκανδρος και ο Οβίδιος.

Βικιπαίδεια

ΣΧΟΛΙΑ:

Ο παραπάνω μύθος είναι πάντα επίκαιρος και ειδικά σήμερα που Ερυσίχθονας είναι η Νέα Τάξη, η αδηφάγος οικονομική ελίτ, η οποία είναι ασεβής προς το περιβάλλον με το πρόσχημα της ανάπτυξης επιβάλλοντας την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Βελανιδιές είναι το περιβάλλον (γη) και Δρυάδες Νύμφες οι λαοί. Πρόθυμοι υπηρέτες (δούλοι) του Ερυσίχθονα οι πολιτικοί ηγέτες. Η Μήστρα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η αστική τάξη, η οποία ξεπουλιέται συνεχώς!

Στο τέλος μη έχοντας άλλες πηγές τροφής τρώει και τις ίδιες του τις σάρκες!! 

Σαν συμπέρασμα προκύπτει με βάση τον μύθο, ότι θα επέλθει η φάση καταστροφής όλων των ειδών ελίτ, όπως τις γνωρίζουμε, αφού θα εξαντλήσουν τα πάντα και θα προκύψει κάτι καινούργιο και μάλιστα σε σύντομο ιστορικό χρόνο, καθόσον αυτός λόγω της παγκοσμιοποίησης είναι πλέον συμπυκνωμένος. 

Καθήκον του "ΑΝΘΡΩΠΟΥ" υποκειμένου, που θα προκύψει από αυτή την κοσμογονία είναι να διασώσει ότι μπορεί από την ταυτότητά του και να πορευτεί προς το μέλλον συλλογικά με βάση τις αρχέγονες ρίζες του (Δήμητρα).

ΠΗΓΗ