ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Περί των Ελληνικών ονομάτων

«Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία» μας λέει ο Πλάτων, διότι εφόσον η Ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη γλώσσα στον κόσμο, δεν θα μπορούσε παρά το κάθε όνομα που αποδίδει να είναι βασισμένο σε αυτήν! Η κάθε λέξη στην Αρχαία Ελληνική ήταν βασισμένη σε ρίζες με όχι τυχαία σημασία και ιδιαίτερα όσα από τα ονόματα που έδιναν οι πρόγονοί μας ήθελαν κάτι να «πουν», σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου στο οποίο αναφέρονταν. Έτσι δεν ήταν καθόλου δύσκολο κάποιος να σχηματίσει κάποια πρώτη εικόνα για τα χαρακτηριστικά του οποιουδήποτε ονόματος!

Ξεκινώντας από τις ονομασίες των θεών στην Αρχαία Ελλάδα διαπιστώνουμε ακριβώς το κάθε χαρακτηριστικό στοιχείο που πρέσβευε το όνομα τους! Το Ζευς υποδηλώνει το «ζην» που έχουν όλα τα όντα, είναι γιος του Κρόνου που σημαίνει το «καθαρό» και «ακήρατο» (αμόλυντο) στοιχείο του νου και αυτός με τη σειρά του γιος του Ουρανού που είναι αυτό που βλέπουμε προς τα επάνω και λέγεται «ουράνιον» γιατί «ορά τα άνω». Η Εστία εύλογα ονομάζεται έτσι διότι είναι η «εσσία» η ουσία δηλαδή των πραγμάτων, ο Ποσειδώνας ονομάστηκε έτσι λόγω της φύσεως της θάλασσας η οποία τον είχε δέσμιο και δεν τον άφηνε να προχωρήσει, έτσι σαν να ήταν «Ποσίδεμος» (με δεμένα πόδια) ονομάστηκε Ποσειδών. Ο Πλούτωνας ή αλλιώς Άδης ονομάστηκε έτσι λόγω του πλούτου που κατέχει και σχετίζεται με το «πάντα τα καλά ειδέναι» την γνώση δηλαδή όλων των πραγμάτων. Η Δήμητρα ήταν συσχετιζόμενη με την παροχή τροφής και ονομάστηκε «Δημήτηρ» δηλαδή δίδουσα ως μήτηρ και η Ήρα ονομάστηκε έτσι καθότι ήταν «ερατή» δηλαδή αξιαγάπητη. Το φως και οι ιδιότητες του «απλού, αεί βάλλοντος, απολούοντος, ομοπολούντος» (που είναι ενιαίος, τοξεύει συνεχώς, αποκαθαίρει, δημιουργεί κοινές περιστροφές) ονομάστηκε Απόλλων. Η Άρτεμις φαίνεται ότι πήρε το όνομα της από το «αρτεμές» που σημαίνει ακεραιότητα, ο Διόνυσος είναι ο «διδούς τον οίνον» και Αφροδίτη η γεννημένη και αναδυόμενη από τον αφρό της θάλασσας. Η «α θεονόα» είναι η Αθηνά ή αλλιώς Παλλάδα από το «πάλλειν» και «πάλλεσθαι», ο Ήφαιστος είναι η «γνώση του φωτός», ο Άρης ο «άρρατος» (άκαμπτος) χαρακτήρας και ο Ερμής ο «Ερμηνέας». Ο Πλάτων μας δίνει πολλές πληροφορίες για τις σημασίες και το πώς δίνονταν τα ονόματα στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και τα «απλά» ονόματα των Ελλήνων δεν ήταν τυχαία. Κάποια από τα ονόματα, που πολλά δίνονται και στις μέρες μας, με την σημασία τους είναι τα παρακάτω :

Ονόματα ανδρών
Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος

Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής.
Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος
Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ όλα
Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός.

Ονόματα γυναικών
Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη
Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.
Aλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας
Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.
Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.
Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη
Αρσινόη (άρσις <αίρω+νους) η υψηλόφρων.
Δέσποινα (από το ρήμα δεσπόζω) η κυρίαρχος

Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών.
Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή.
Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα
Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών.
Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη.
Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών.
Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη.
Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη.
Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα.
Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα
Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη
Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα
Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.
Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.
Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.
Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.
Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.
Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.
Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.
Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.
Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης.
Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.
Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.
Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.
Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια.
Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.
Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.
Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.
Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.
Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.
Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος
Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.

Ο Πλάτων στο έργο του «Κρατύλος» η αλλιώς «η περί ορθότητος ονομάτων» εκτός από τα ονόματα των θεών, δίνει τις ρίζες και πολλών άλλων λέξεων όπως των στοιχείων της φύσεως («αήρ» επειδή κινείται συνεχώς «αεί ρει», «γαία» η «γεννέτειρα») καθώς και διάφορων εννοιών όπως η «φρόνηση» («φοράς» της κίνησης και «ρου νόησις» της μεταβολής αντίληψη), δαίμονες (οι συνετοί και «δαήμονες» σοφοί δηλαδή), «άρρεν» και «ανήρ» από το «άνω ροή» και «θύλη» από το «θηλή» και το ρήμα «τεθηλέναι» (κάνω κάτι να θάλλει). Τα Ελληνικά ονόματα μας είναι υπέροχα και δεν τους «αξίζει» να τα διαστρεβλώνουμε και να αντικαθιστούμε με ξένα. Άλλη μία απόδειξη λοιπόν για την αέναη σημαντικότητα της Ελληνικής γλώσσας και την χρησιμότητα της να διδάσκεται και η αρχαία αλλά και η νέα Ελληνική καθώς η νέα έχει τις ρίζες της στην αρχαία. Αρκεί να διδάσκεται όμως και η βαθύτερη έννοια των λέξεων της αρχαίας Ελληνικής έτσι ώστε να αγαπηθεί και όχι απλά να μαθαίνεται ως νεκρή γλώσσα, δίνοντας την εσφαλμένη εντύπωση σε πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών και σπουδαστών, ότι δεν χρησιμεύει.  Η χρησιμότητα της είναι βαθύτερη καθώς η πλήρη κατανόηση, μελετώντας την, όλων των εννοιών είναι αδιαμφισβήτητη!!!

Πηγές : Πλάτων – «Κρατύλος»

δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Ελληνική Διεθνής Γλώσσα” τεύχος 3251

ABOUT GREEK NAMES

“The naming of beings  is not at random” says Plato, as if the Greek language is the richest language in the world could not even any name attached to it based on that! Every word in Ancient Greek was based on roots with no chance especially important as many of the names given by our forefathers wanted something to “say” in accordance with the characteristics of the person mentioned. So it was not difficult to gain a first insight into some of the features any name!

Starting from the names of gods in ancient Greece, just seeing each feature that advocated their name! The Zeus shows the “life” we are all beings, is the son of Saturn, which means “clean” and “Akiratos (unspoiled) element of the mind and this in turn is the son of Heaven is what we see upwards and is called “heaven” because “the vision above. The Centre is so named because it reasonably be “essia” is the essence of things, Neptune was named because of the nature of the sea which the prisoner had not let him go, so if they were “Posidemos (with bound feet) named Poseidon. Pluto or Hades otherwise named because of the wealth it possesses and relates to the “always good eidenai ‘knowledge that all things. Demeter was associated with feeding and was named Dimitir “didousa is a mother and Hera was so named because” Erato “is adorable. The light and the properties of “simple, endlessly ronment, apolouontos, omopolountos (who is single, continuous arrows, cleanse, create joint rotations) named Apollo. Artemis appears to have taken its name from the “Artemis” means integrity, Dionysus is the “give the wine” and Aphrodite is born and the emerging waves. The “a theonoa ‘is Pallas Athena, or else the” pallein “and” pallesthai, Hephaestus is the “knowledge light” Mars “the Arras” (rigid) nature and Hermes’ interpretation’. Plato gives us much information about the meanings and how they were given the names of ancient Greece and the “simple” names of the Greeks was not accidental. Some names, and many are nowadays, the importance is the following:

Names of men
Agathoklis (goods + glory) the owner of reputation.
Agesilaus (ago + people) is meant leader.
Athenagoras (Athens + market), the wise speaker
Athinodoros (Athena + gift) gift of Athena, the wise.
Alexander (Alex: Remove + man) the repeller men, the brave.
Alcibiades (Alki + violence) brave.
Androcles (man + glory) the glorious.
Aristogenis (+ excellent Genus) the fair.
Aristobulus (+ excellent house) the best director.
Aristoklis (excellent + fame) the owner excellent glory.
Aristomenis (excellent + menu) the bravest.
Demosthenes (municipality + vigor) the power of people.
Diogenes (Zeus + genus) the born of the Gods

Diomedes (Zeus + Medon: Principles), the ruler with divine power.
Epaminondas (a + ameinon) the progressive.
Eteocles (eteos: true + fame), the owner of real glory.
Evagoras (ef + plead) that a good speaker.
Eurybiades (broad + violence) the very bossy.
Eurysthenes (broad + strength) the most waiting.
Themistocles (legitimate + glory), the renowned defender of the law.
Thucydides (+ God glory: glory) that glorify God.
Thrasyvoulos (cheeky + Members), the bold thinking.
Jason (Iasis: treatment) the therapist.
Ion (Ion: flower) the menexed-colored.
Kimon (chimon: winter) the turbulent.
Klearhos (+ archo fame) illustrious sire.
Kleovoulos (+ fame parliament) the resourcefulness.
Cleomenes (glory + menu) on the glorious bravery.
Kriton (judge) the intelligent.
Leander (people + man) the brave of the people.
Menelaus (Menu + people) the momentum of the people.
Miltiades (minium: red paint), the sanguine, the brave.
Neoklis (new + fame) the new glory.
Xenophon: The brave leader of the foreign
Ulysses (Odysseus: prosecuted) the prosecuted under the gods.
Orestes (term + stand) the Mountaineer.
Patroclus (home + fame) the glory of the fatherland
Pericles (on + fame) the glorious
Pollux (very + defkos: grape) a very sweet
Pin (ex russet) the low-grade
Solon (possibly from r. Saddle: shake) the concussions of the old, radical
Sophocles (+ Wise fame) the owner of fame wise
Socrates (save + state), the savior of the State
Telemachus (Tele: + fight off) the competitor is far from the homeland
Timoleon (price + lion) strong as a lion
Phaidon (light) during all the brilliant
Philip (kiss + horse) lover of horses
Phoebus (faos: light) the radiant
Frixos (shudder) the terrifying.

Names of women
Agathocleous (goods + fame) is having a good reputation
Agathonikos (goods + win) won the glorious victory.
Alkistis (Alki + outbreak) because the family
Alcmene (Alki + wrath: the moon) or radiation.
Andromache (man + battle) to the forefront.
Ariadne (Ari: very pure +) the purest
Arsinoe (Arsis <+ decontrol mind) the high-minded.
Rosemary (from the verb overtop) the dominant

Deidamia (diios: + enemy overpower) the winner of the enemies.
Dione (by Zeus) the divine.
Erato (Herault: love), the adorable, Muse
Eriphyle (responsibility: too + tribe) super women.
Eudoxia (ef + fame) is having a good reputation.
Eunomia (ef + nemo: distribute) fair sponsored goods.
Evridiki (broad + lawsuit) is very fair.
Eurycleia (broad + fame) the most famed.
Euterpe (ef + regale) very happy, Muse.
Puberty (puberty: acne) is always vigorous, new
Electra (ilektor: the radiator sun) radiation from grace
Hero (Hera) was the personification of the goddess Hera
Thalia (palmy) cool, the beautiful, Muse
Themis (tithimi> institution), the goddess of law, very fair.
Jocasta (Ion + kazo: prim) is a beautiful violet.
Hippolyta (horse + loosen) the armatilatis.
Iris (eiro: advertise) the messenger of the gods.
Iphigenia (ifi: strong gignomai +) very strong.
Calliope (beauty + ops: eye) is having a good eye.
Callirhoe (well flow +) cool as pure water.
Clio (fame) The glorious, Muse.
Kleoniki (+ win fame) the glorious winner.
Cleopatra (fame + Patras) the glory of his country.
Leto (latency) is mysterious.
Melpomene (Melpo) the delight of the song.
Myrto (Mirtia) is pleased to myrtle.
Nausicaa (+ ships kainymai: ymnoumai) ymnoumeni by the sailors.
Nefeli (nefo: pour water) the bidding vivifying water.
Xanthippe blonde equestrienne.
Penelope (pini: warp + lepo: unwrap) the artist weaver.
Polyxena (much hospitality +) very welcoming.
Polyhymnia (song + a lot), the divine singer, Muse.
Terpsichore (dance regale +) to delight in the dance, Muse.
Phaedra (gay Fereniki (get + win), the winning
Philomela (kiss + State), the philharmonic, the girlfriend of harmony.
Chryseïs (gold) is valuable, the chrysafeneia.

Plato in his work “Cratylus” means “on the correctness of names” in addition to the names of the gods, gives roots and many other words as the elements of nature (air “because it moves constantly” forever Rhei, Gaia the “birthplace”) and various concepts such as “Wisdom” (“time” traffic and “conditions noisis ‘perception of change), demons (the wise and” daimones’ wise words), ‘male’ and ‘man’ from the “upper stream” and “Female” from the “nipple” and the verb “tethilenai (do something to blossom). The Greek name of our wonderful and do not “deserve” to distort and replaced with an alien. So one more proof of the transcendent importance of Greek language and the usefulness of being taught the ancient and the modern Greek as the new has its roots in ancient. Enough to be taught but the deeper meaning of the words of ancient Greek in order to be loved and not just learn a dead language, giving the false impression of a very large proportion of pupils and students that it serves. The utility is deeper and the full understanding, studying, of all concepts is undeniable!

Sources: Plato – “Cratylus”

published in the journal International Greek Language “issue 3251

About these ads