Η ΠΙΟ ΕΝΔΟΞΗ ΗΤΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Η μάχη των Θερμοπυλών---




Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ----



Επιμέλεια: Αργ. Παγαρτάνης (εφημερίδα Φίλαθλος)



Το ψυχρό βλέμμα του Λεωνίδα σε καρφώνει πιο βα­θιά από το υψωμένο του δόρυ. Αυτό το βλέμμα της περηφάνειας, της περιφρόνησης για το θάνατο, της απόλυτης συναίσθησης του καθή­κοντος και της θυσίας, βρίσκεται εκεί κάθε φο­ρά που περνάμε από τις Θερμοπύλες για να μας θυμίζει στους αιώνες το απόλυτο παράδειγμα της παλικαριάς και του χρέους προς την πατρίδα.



Ελάχιστοι, βέβαια, από εμάς στρίβουμε το κεφάλι κάθε φορά που περνάμε από τις Θερμοπύλες για να ρίξουμε έστω και μία ματιά στο μνημείο του πιo δοξασμένου βασιλιά της Σπάρτης.



Τι γνωρίζουμε για τη μάχη των Θερμοπυλών, την πιο ακατανόητη στρα­τιωτική ενέργεια στην αρ­χαία ιστορία; Ό,τι μας δί­δαξαν οι "300" αυτή n ταινία-καρικατούρα, βασισμέ νη σε κόμικ. Αυτό ήταν και το άλλοθί της. Όταν τα πράγματα "δυσκόλευαν" όλοι έλεγαν ότι η ταινία δεν αποτυπώνει την Ιστορία, είναι απλά βασισμένη στη θυσία του Λεω­νίδα και των Σπαρτιατών. Μήπως. όμως. η πλειοψη­φία την πήρε τοις μετρη­τοίς; Μήπως φαντάζονταν τους ήρωες έτσι όπως παρουσιάστηκαν στο πανί; Αποτελεί κατάντια για έναν λαό να περιμένει α μάθει την ιστορία του από τις παραγωγές του Χόλιγουντ.



Σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές μελέτες, η μάχη των Θερμοπυλών έληξε σαν σήμερα , 9 Αυγούστου, πριν από 2.489 χρόνια. Το κείμενο φυσικά και δεν είναι επιστημονικό, έχει σκοπό να θυμίσει κάποια γεγονότα όπως τα παρουσιάζουν ο Ηρόδοτος και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης και όχι το πενάκι του Φρανκ Μίλερ...



Δεν ήταν 300, αλλά και πάλι ήταν ελάχιστοι



Κατ' αρχάς, αυτοί που πολέμησαν στις Θερμοπύ­λες δεν ήταν 300. Αυτός ο αριθμός αντιστοιχεί στους Σπαρτιάτες όμοιους, οι ο­ποίοι ακολούθησαν τον Λε­ωνίδα και έμειναν μαζί του μέχρι το τέλος στα στενά. Ο αριθμός των Ελλήνων που υπερασπίστηκαν το στενό πέρασμα κυμαίνεται από 5.000 (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Η­ρό­δοτου) με 7.500 (σύμφωνα με τον Διόδωρο).



Και πάλι, βέβαια, ο αριθμός είναι ελάχιστος σε σχέση με το περίπου έ­να εκατομμύριο άνδρες που αριθμούσε ο κατακτη­τικός στρατός των Περσών. Δεν μειώνεται η έννοια της θυσίας από την αλλαγή των αριθμών... Μαζί με τον Λε­ωνίδα πολέμησαν άνδρες από τη Μαντινεία, την Τεγέα, τις Μυκήνες, την Κόριν­θο, την Αρκαδία.



Οι Σπαρτιάτες δικαιού­νται τον μεγαλύτερο έπαινο επειδή ακόμα κι όταν έφτα­σαν στο ελληνικό στρατό­πεδο τα νέα για την προδοσία του Εφιάλτη και την κυκλωτική κίνηση που ετοίμα­ζαν οι Πέρσες, αποφάσισαν να μείνουν στο στενό και να μην αποχωρήσουν για να πολεμήσουν το στρατό του Ξέρξη σε άλλο σημείο. Μα­ζί τους, όμως, έμειναν και 700 Θεσπιείς, οι οποίοι επι­καλέστηκαν την κοινή τους καταγωγή με τους Σπαρτιάτες από τον ημίθεο Ηρα­κλή. Αλλά και 400 Θηβαίοι, τους οποίους ο Λεωνίδας δεν άφησε να φύγουν επει­δή φοβόταν τα φιλοπερσικά τους αισθήματα. Οι υπό­λοιποι αποχώρησαν με δια­ταγή του Λεωνίδα, ο οποίος προτίμησε να βαδίσει όσο το δυνατόν πιο μοναχικά το δρόμο της θυσίας.









Η πιο ένδοξη ήττα



Τι ήταν οι Θερμοπύλες; Μία χί­μαιρα. Δεν ήταν πραγματική αντί­σταση. Ηταν ψυχολογική καταρ­ράκωση των Περσών, όχι στρατιω­τική. Αν πίστευαν οι Ελληνες ότι θα μπορούσαν να σταματήσουν τους Πέρσες δεν θα έφτιαχναν ισχυρά οχυρωματικά έργα στο στενό, το οποίο είχε τότε μήκος μόλις 12 μέτρα; Αν το υπερασπί­ζονταν δεκάδες χιλιάδες πολεμι­στών (και αντίστοιχα άλλοι δια­σκορπίζονταν στα γειτονικά βουνά και απέκλειαν τα δύσβατα πε­ράσματα) δεν θα μπορούσαν να καθυστερήσουν για περισσότερο καιρό τους Πέρσες, ίσως να τους κρατήσουν για εβδομάδες στο ση­μείο, και να τους αποδείξουν ότι θα ήταν αδύνατο να περάσουν;



Οι ελληνικές πόλεις αμφιταλαντεύονταν για τη στάση που θα έ­πρεπε να κρατήσουν απέναντι στους Πέρσες. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που εισηγούνταν την άνευ ό­ρων υποταγή στον Ξέρξη, για να γλυτώσουν από την οργή του. Αλ­λοι υποστήριζαν ότι οι ελληνικές πόλεις-κράτη θα έπρεπε να κρα­τήσουν ουδετερότητα μέχρι να α­ντιληφθούν τις προθέσεις του Πέρση βασιλιά. Οι Σπαρτιάτες, οι Αθηναίοι και άλλοι τάχθηκαν υ­πέρ της αντίστασης και κέρδισαν την πλειοψηφία, αλλά χρειαζόταν ένας φάρος, μία ένδειξη πίστης στη νίκη, διότι και όλοι οι στρατοί των ελληνικών πόλεων-κρατών να μαζεύονταν, είναι ζήτημα αν θα έ­φταναν το 1Ο-15% των δυνάμεων των Περσών. Ποια, λοιπόν, ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες δεν φοβούνται ακόμα και να πε­θάνουν για την ελευθερία τους; Το να σταθούν μια χούφτα άνθρω­ποι απέναντι σ' έναν τεράστιο στρατό.



Οι Θερμοπύλες είναι η πιο ένδοξη... ήττα ελληνι­κού στρατού από καταβολής Ιστορίας. Η θυσία και το μεγαλεί­ο όσων αψήφησαν τον Ξέρξη καταχω­νιάζει σε μία γωνία του μυαλού ότι στο τέλος έχασαν, σκο­τώθηκαν από τους Αθανάτους του Υδάρνη ή από τα βέλη των τοξοτών. Αφού οι ίδιοι δεν θέλησαν να το σκεφτούν, γιατί να το βάζουμε εμείς στο μυαλό μας;



Ιστορικές φιγούρες που έμειναν



Ο Λεωνίδας ήταν το κεντρικό πρόσωπο της μάχης, ω­στόσο οι ιστορικοί μεταφέρουν και άλλα ονόματα αν­δρών που αξίζει να αναφερθούν. Ο Διηνεκής π.χ. έμεινε γνωστός για την ατάκα του «καλύτερα, θα πολεμήσου­με στη σκιά» όταν οι κήρυκες των Περσών είπαν ότι τα βέλη τους είναι τόσα πολλά που θα σκεπάσουν τον ήλιο. Οι λεπτομέρειες της ιστορίας του, όμως, δείχνουν ακό­μα λαμπρότερο μεγαλείο. Σύμφωνα με το σπαρτιατικό νόμο ο Διηνεκής δεν θα έπρεπε να βρισκόταν στις Θερ­μοπύλες, καθώς δεν είχε αρσενικό απόγονο για να συ­νεχίσει τη γενιά του, αλλά τέσσερις κόρες. Μέσω της παρέμβασης, όμως, μίας δούλης, που ισχυρίστηκε ότι είχε φέρει στον κόσμο έναν γιο του, απέκτησε το δικαί­ωμα να πολεμήσει και να πεθάνει δίπλα στον Λεωνίδα. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι όταν ο βασιλιάς του έπεσε νε­κρός, τέσσερις φορές όρμησε και τράβηξε το πτώμα του από τα χέρια των Περσών στρατιωτών.



Άλλη φιγούρα ήταν ο Αριστόδημος, ο οποίος μαζί με τον Εύρυτο επιλέχθηκαν από τον Λεωνίδα να αποχωρή­σουν από τις Θερμοπύλες και να μεταβούν στη Σπάρτη, ώστε να δώσουν μια λεπτομερή αφήγηση της θυσίας. Ο Εύριπος δεν άντεξε να αφήσει μόνο τον βασιλιά του, ε­πέστρεψε στις Θερμοπύλες και πέθανε μαζί του. Ο Αρι­στόδημος υπάκουσε στην βασιλική εντολή και επέστρε­ψε στη Σπάρτη, όπου αντιμετώπισε την περιφρόνηση των συμπατριωτών του επειδή εγκατέλειψε τη μάχη. Η ντροπή του ήταν δυσβάσταχτη και φρόντισε να την ξε­πλύνει με τον καλύτερο τρόπο, αφού στη μάχη των Πλα­ταιών ζήτησε να τοποθετηθεί στην πρώτη γραμμή και έ­κανε μόνος του επιθέσεις εναντίον ολόκληρων ομάδων Περσών, ώσπου έπεσε νεκρός.



Η προδοσία του Εφιάλτη



Η φιγούρα του Ε­φιάλτη είναι κομβική σ' αυτή την ιστορία. Όσο κι αν φαντάζει απίθανο, οι Έλληνες να κρατούσαν τους Πέρσες για πολλές ημέρες ακόμη στο στενό πέρασμα, η προδοσία του ντό­πιου άνδρα, ο οποί­ος ήξερε την περιο­χή και οδήγησε τους 10.000 επίλεκτους πολεμιστές του Υδάρνη στα νώτα των Ελλήνων μέσω ενός δύσβατου μονοπατιού που έμεινε γνω­στό ως Ανοπαία Ατραπός, απλοποίησε τα πράγματα.



Όσο οι Έλληνες έμεναν συγκεντρωμένοι στα μέτωπα των στενών ήταν δύσκολο να υποχωρήσουν, επειδή η παράτα­ξη των ανδρών που πολεμούσαν ήταν σχετικά μικρή, υπήρ­χε χρόνος για πολεμιστές να ξεκουραστούν και να αντικα­ταστήσουν συναδέλφους τους που είτε κουράζονταν, είτε τραυματίζονταν στις μάχες με τους Πέρσες. Η ανωτερότη­τα των όπλων των Ελλήνων τους έδινε μεγάλο πλεονέκτη­μα μαζί με τη μορφολογία του εδάφους. Οι ελληνικές πα­νοπλίες άφηναν ελάχιστα σημεία του σώματος ακάλυπτα στον εχθρό και τα δόρατα ήταν πολύ μακρύτερα απ' αυτά των Περσών, οι οποίοι είχαν ασπίδες από ψάθα που δεν συ­γκρατούσαν τις ελληνικές αιχμές, και τα δόρατα τους ήταν και μικρότερα και πιο ελαφρά και προκαλούσαν ελάχιστες απώλειες.



Η προδοσία του Εφιάλτη ουσιαστικά έφερε τους Ελλη­νες σε απελπιστική θέση. Για την κίνηση του αυτή ανταμεί­φθηκε πλουσιοπάροχα από τον Ξέρξη, αλλά χάρηκε λίγο τα πρόσκαιρα πλούτη του. Οταν οι Πέρσες νικήθηκαν σε Σαλαμίνα και Πλαταιές και αποχώρησαν, η δελφική αμφικτυονία τον επικήρυξε για μεγάλο χρηματικό ποσό, οπότε ο Ε­φιάλτης κρυβόταν στην περιοχή της Θεσσαλίας. Μετά από χρόνια πίστεψε ότι το ζήτημα ξεχάστηκε και επέστρεψε στην πόλη του, τα Αντίκυρα Φθιώτιδας, και αμέσως ανα­γνωρίστηκε από τον Αθηνάδη τον Τραχίνιο, ο οποίος και τον δολοφόνησε. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Αθηνάδης αρνήθηκε να εισπράξει το ποσό της επικήρυξης...



~~~



ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΠΟ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ



Στο πολύ ωραίο και καταπληκτικό άρθρο του, ο αρθρογράφος του Φιλάθλου κ. Αργ. Παγαρτάνης επειδή ίσως έμεινε -και καλά έκανε- από τη σκοπιά του στην παρουσίαση και μόνο του Ιστορικού της Μάχης των Θερμοπυλών και δεν παρουσίασε την κατάσταση που υπάρχει ΣΗΜΕΡΑ στον ιστορικότατο χώρο του πεδίου της Μάχης των Θερμοπυλών, καλό είναι πιστεύουμε, να αναφέρουμε προς ΟΛΟΥΣ-ΕΣ την πραγματική ΟΛΙΓΩΡΙΑ και ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ προς τους ΗΡΩΕΣ των ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ.



ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΛΕΜΕ.



Α) Από το 1829 (που ιδρύθηκε) το Νεώτερο Ελληνικό Κράτος μέχρι το 1955 (δηλαδή 126 ολόκληρα χρόνια, δεν υπήρξε κανένα ΜΝΗΜΕΙΟ, ΚΑΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΙΜΗΣ στην ΑΝΔΡΕΙΑ εκείνων που δίδαξαν ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ και έγιναν ΑΙΩΝΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΗΡΩΙΣΜΟΥ.



ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, όπως το ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ισχύει, ούτε ΜΙΑ ΤΑΜΠΕΛΑ, ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ Ξένο περαστικό, ότι ΕΔΩ στις ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ υπήρξε μια ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΑΝΔΡΕΙΑΣ δεν υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια.



Β) Στα 1954 με πρωτοβουλία των Ελλήνων Μεταναστών στις ΗΠΑ και τον Καναδά, με ΕΡΑΝΟ, μαζεύτηκαν τα χρήματα και έτσι ΦΤΙΑΧΘΗΚΕ το γνωστό άγαλμα για τον Λεωνίδα. Δηλαδή από τους ξενιτεμένους φτωχούς Μετανάστες της Αμερικής και όχι βέβαια από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ...



Γ) Για τη θυσία των 700 Θεσπιέων που έπεσαν μέχρι ενός, από αλληλεγγύη και λόγω κοινής καταγωγής (και η θυσία τους ήταν τουλάχιστον ΙΣΟΔΥΝΑΜΗ των 300 Σπαρτιατών και των βοηθών τους, αφού οι Θεσπιές ξεκληρίσθηκαν ολοκληρωτικά -αφού ήταν μια μικρή βοιωτική πόλη με λίγες εκατοντάδες ετοιμοπόλεμων ανδρών που θυσιάσθηκαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ στον ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ) το ΕΠΙΣΗΜΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ δεν ΕΠΡΑΞΕ ΤΙΠΟΤΕ... Σαν να μην υπήρχαν κι αυτοί για πάνω από 160 χρόνια κι ευτυχώς ο Σύλλογος των Θεσπιέων, με ΕΡΑΝΟ πάλι, φιλοτέχνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 και εγκατέστησε το Μνημείο δίπλα στο Μνημείο του Λεωνίδα.



Δ) Από το 1955 λοιπόν μέχρι σήμερα όλοι οι φορείς του Νομού Φθιώτιδας διαχρονικά (Νομαρχία, βουλευτές, περιφερειάρχες, Δήμος Λαμιέων, πρώην Κοινότητα Θερμοπυλών) αλλά και το Ελληνικό Κράτος μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού έκανε τα εξής καταπληκτικά. “Άφησε” τον Λεωνίδα Μόνο του... Χωρίς ένα τουριστικό περίπτερο που να δίνει κάποια αναμνηστικά, κάποια βιβλία, μια καρτ-ποστάλ βρε αδερφέ...



Μέχρι το 2007 περνούσε ο δρόμος της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας μπροστά από το μνημείο (ή καλύτερα Μνήμα από τις αρχές του '90 όταν τοποθετήθηκε και το μνημείο των Θεσπιέων).



Μπροστά από τον Λεωνίδα, εκατομμύρια πέρασαν, στάθηκαν, προσκύνησαν... Και φυσικά σε κάποιους υπήρχε και η αναπόφευκτη σωματική ανάγκη... Για φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη Ελλήνων και Ξένων, οι οποίοι δεν έβρισκαν ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΧΗΜΙΚΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑ!!! με αποτέλεσμα να ξαλαφρώνουν δίπλα ή πίσω από το Μνημείο και μέσα στον Ιστορικό Τόπο... εξευτελίζοντας κάθε ιερό και όσιο των πεσόντων Ηρώων.



Ε) Η Ανικανότητα και η Παντελής Έλλειψη Σεβασμού τους εκδηλώθηκε με τη χάραξη του Νέου Οδικού Άξονα Αθηνών-Λαμίας που περνώντας μόλις 500 μ. κάτω από το χωριό των Θερμοπυλών, ΕΞΑΙΡΕΣΕ και Στέρησε τη δυνατότητα στους εκατοντάδες χιλιάδες -εκατομμύρια ετήσια διερχόμενους- να προσκυνήσουν στον Λεωνίδα και τους Θεσπιείς, αφού δεν προέβλεψαν ούτε μια παράκαμψη (γιατί θα ανέβαζε, βλέπετε, το κόστος του έργου!!!) για να μπορούν 0ΟΣΟΙ ΗΘΕΛΑΝ- να ΕΠΙΣΚΕΦΘΟΥΝ το Μνημείο και τον Τόπο, έστω Γυμνό, όπως το είχαν αφήσει τόσα χρόνια. Και το άκρον άωτον της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ ΤΟΥΣ είναι ότι ΔΕΝ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΤΑΜΠΕΛΑ στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ και τα ΑΓΓΛΙΚΑ που να σηματοδοτεί τους δυο δρόμους από και προς τη Λαμία και να καθοδηγούν τον -περίεργο- έστω ταξιδιώτη ανιχνευτή της Ιστορίας, για να επισκεφθεί τον Αρχαιολογικό Ιστορικό Τόπο των Θερμοπυλών. Τι να πει και τι να γράψει κανείς... Τι να πρωτοθαυμάσει... Τους ανίκανους πολιτικάντηδες διαχρονικά, τους ανιστόρητους κατασκευαστές Μεγαλο-εργολάβους που “λυπήθηκαν” ένα με ενάμιση χιλιόμετρο παράκαμψη και δυο-τρεις ταμπέλλες;



ΣΤ) Αλλά το χειρότερο που αγγίζει τα όρια της φαρσοκωμωδίας είναι ότι τώρα πια που δεν περνάει πουλί πετούμενο μπροστά από το Μνημείο του Λεωνίδα των 300 ανδρών και των Θεσπιέων, ΤΩΡΑ με λεφτά από το Κοινοτικό Πακέτο, έφτιαξαν ΜΟΥΣΕΙΟ που κόστισε εκατοντάδες εκατομμυρίων πρώην δραχμών και νυν ΕΥΡΩ, χωρίς επαναλαμβάνουμε να υπάρχει η στοιχειώδης πρόσβαση-επικοινωνία, χωρίς να σέβονται τη ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ του -Ανάπηρου, όπως φαίνεται- ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ που κατασπαταλούν, χωρίς καμία ΑΙΔΩ το ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ του.



ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ πολλές και Αβάσταχτες. Τόσα χρόνια (180 χρόνια από την ίδρυση) γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ από το Ελληνικό Κράτος δεν Μερίμνησε για την ΑΝΑΔΕΙΞΗ των ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ; Γιατί τόση ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, τόση ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, γιατί τόση ΕΜΠΑΘΕΙΑ στην ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ;



Θα έχει ενδιαφέρον φαντάζομαι, να δούμε την επισκεψιμότητα του Μουσείου των Θερμοπυλών, όταν με το καλό λειτουργήσει... Σ' ένα τόπο χωρίς καμία ουσιαστικά, επικοινωνία, χωρίς καμία σήμανση για την ιστορική του αξία, ποιος και πόσοι θα περνούν από εκεί...



Αλλά αυτό ακριβώς έκαναν και κάνουν και στον Μαραθώνα (όπου φθάσαμε το 2004 και λόγω των Ολυμπιακών) για να συμμαζευτούν τα χάλια του Τύμβου και να αναδειχθούν εν μέρει έστω κάποια ιστορικά σημεία της περιοχής...



Για τη Σαλαμίνα και το χάλι του Σήματος των Σαλαμινομάχων τι να πρωτοπεί και τι να πρωτογράψει κανείς.



Για την εγκατάλειψη των Πλαταιών πάλι, τι να πει κανείς... Για το τρόπαιο του Επαμεινώνδα στη μέση του πουθενά στα Λεύκτρα πάλι τι να πει κανείς... Για τον Δέξιππο τον Αθηναίο στην επική του μάχη και νίκη στους καταστροφείς της Ακρόπολης Ερούλους, μήπως είδε κανένας κάποιο μνημείο στον Ελαιώνα που τους κατενίκησε; Για τα τόσα και τόσα ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ (ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ) ότι έχει εξαπολυθεί από το Νεώτερο Ελληνικό Κράτος και τους εκπροσώπους του, διαχρονικά, μια ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΙΩΠΗΣ και ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ...



Και κάτι ακόμα για τον Αρθρογράφο κ. Άναργ. Παγαρτάνη. Συγχαρητήρια κύριέ μου... Γιατί είσαστε ο Μόνος, μέσα σε ολόκληρο τον Ελληνικό Τύπο που την Κυριακή 9 Αυγούστου, αφιερώσατε αυτές τις γραμμές και τις προσφέρατε στους ΤΥΧΕΡΟΥΣ αναγνώστες σας... (λίγους χιλιάδες δυστυχώς).



Αν αναρωτιέστε τι έκανε ο Νομάρχης ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ κ. Χειμάρας, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Κοτρωνιάς, ΟΛΟΙ οι βουλευτές του Νομού, ο Περιφερειάρχης, ο Υπουργός Πολιτισμού, η Πνευματική Ηγεσία του Τόπου, την Κυριακή 9 Αυγούστου, στον χώρο των Θερμοπυλών, η απάντηση είναι ΜΙΑ κ. Παγαρτάνη και αγαπητοί ΦΙΛΟΙ... ΤΙΠΟΤΕ... Τι είναι άλλωστε η θυσία των 300 Λακεδαιμονίων και των 700 Θεσπιέων (και όσων ακόντες-άκοντες συμμετείχαν στη θυσία) μπροστά στα Μπάνια των Εκλεκτών του Λαού;



Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ΟΣΟΙ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ από ΚΑΠΟΥ, είναι να ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ με ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ και να ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ από τη μια τη Θυσία εκείνων σε κάθε τόπο, και από την άλλη να καταδεικνύουμε το Ήθος και την Ανικανότητα όλων όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτό τον δύσμοιρο Λαό και τόπο.



Και πέρα από τα ευχολόγια και την αυτονόητη ευγνωμοσύνη για τον κ. Αναργ. Παγαρτάνη που ανέδειξε και ανέσυρε από τη ΛΗΘΗ τον Λεωνίδα και τα παλικάρια του, αξίζει νομίζουμε σε κάθε τέτοια ΙΣΤΟΡΙΚΗ συγκυρία και να ΒΓΑΙΝΟΥΝ και ΝΑ δημοσιεύονται τέτοια Άρθρα...



Κωνσταντίνος Σάμιος (Θερμοπυλιώτης από τη γιαγιά μου)



ΥΓ.: Μετά από την κατακραυγή για την πλήρη απουσία της Πολιτείας διαχρονικά, προγραμματίσθηκαν; (εκτός χρόνου) για φέτος και πρώτη φορά, εκδηλώσεις στον Ιστορικό τόπο με την επωνυμία Θερμοπύλαια 2009 για την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου. Είναι ένα ακόμα δείγμα της προχειρότητας και της Ιστορικής Αφασίας και ασχετοσύνης, αλλά και ακόμα ένα δείγμα έλλειψης σεβασμού στη Μνήμη Εκείνων που έπεσαν, το να προγραμματίζονται εκδηλώσεις μια άσχετη ημερομηνία, αφού βέβαια για τόσα χρόνια ΑΓΝΟΟΥΣΑΝ και ΑΦΗΝΑΝ στην ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ και την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ τον Ιστορικό Τόπο, αλλά και με την κατασκευή του δρόμου και χωρίς καμιά αναφορά με ΜΙΑ!!! ΕΣΤΩ Ευανάγνωστη ταμπέλλα από και προς τις Θερμοπύλες που να αναφέρεται στον ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ, τον έχουν ΚΑΤΑΧΩΣΕΙ και Παραπετάξει στη Λήθη... Εύγε τους και εις κατώτερα!!!

Ν. Λυγερός - "Ανθρωπότητα: διαβάζουμε τους νεκρούς, γράφουμε για τους αγέννητους". 27/10/2013

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΜΠΛΕ ΑΙΜΑ

Πάνω από 7.000 άνθρωποι έχουν μπλε αίμα!

Η Αγγλίδα Polly Neti (12 χρονών) είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι, μόνο που το αίμα της είναι στο χρώμα μελιτζάνας. Κατά τη γέννηση της το αιματολογικό κέντρο διαβεβαίωσε τους γονείς ότι το παιδί θα αναπτυχθεί φυσιολογικά.




Όταν ρώτησαν γιατί το αίμα είναι μπλε; Η απάντηση ήταν απρόσμενη: υπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση ήταν το αντισυλληπτικό που έπαιρνε η μητέρα του κοριτσιού αρκετά χρόνια προτού μείνει έγκυος.



Ο γιατρός της Πόλλυ, καθηγητής στο Κέντρο Αιματολογίας του Λονδίνου Efresi Robert, εξήγησε: «Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί από το cyanea (Λατινικά – μπλε). Ο σιδήρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του, το χρώμα μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκού και σιδήρου».



Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης. Στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή αλλαγή επιδημιών, όταν τα «κανονικά» πεθαίνουν τα «μετατραπόμενα» μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς.



Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος – τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία. Αποδεικνύεται ότι η έκφραση «γαλαζοαιματοι» – είναι ένα σημάδι της ευγενικής καταγωγής – δεν είναι τυχαία. Ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, των πρώτων αρχαίων ευγενών οικογενειών είχαν όντως μπλε αίμα. Ήταν λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της.



Ο καθηγητής επίσης τόνισε ότι το μπλε αίμα, είναι η εξέλιξη του αίματος, καθώς στο μπλε αίμα δεν επιτίθενται μικρόβια και πήζει ίσως και 3 φορές πιο γρήγορα απο το κανονικό αίμα.



ΠΗΓΗ newsbomb.gr



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αναζητήσεις προγόνων On line

On line αναζητήσεις προγόνων------
Εκατομμύρια κυβερνοναύτες ψάχνουν τις οικογενειακές τους ρίζες μέσω του MyHeritage «E» 
Εκεί όπου η πανταχού παρούσα κοινωνική δικτύωση συναντά τις οικογενειακές συνεστιάσεις, «ευδοκιμεί» πλήθος ψηφιακών γενεαλογικών δέντρων τα οποία έρχονται να λειτουργήσουν ως μέσα τόσο διατήρησης όσο και αναζήτησης συγγενικών δεσμών.
Τις οικογενειακές τους ρίζες ψάχνουν εκατομμύρια κυβερνοναύτες στον αχανή ωκεανό πληροφοριών του Παγκόσμιου Ιστού. «Το ίδιο το Διαδίκτυο, άλλωστε, μοιάζει φτιαγμένο ακριβώς για να ταξινομεί τα όποια από μακρού λησμονημένα αρχεία», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Τhe Wall Street Journal».
Με έδρα το Ισραήλ και έτος εμφάνισης στον Ιστό το 2005, η υπηρεσία MyHeritage (www.myheritage.com), «Η κληρονομιά μου» ελληνιστί, προσφέρει στους χρήστες της τη δυνατότητα να διαμορφώνουν ψηφιακά γενεαλογικά δέντρα, να δημιουργούν οικογενειακές ιστοσελίδες διανθισμένες με φωτογραφίες, βίντεο και προσωπικές μαρτυρίες, να επικοινωνούν με τους συγγενείς τους μέσω υπολογιστή, καθώς και να προβαίνουν σε on line αναζητήσεις των προγόνων τους.
Σε 23 γλώσσες

Το MyHeritage προσφέρει τις υπηρεσίες του σε 23 γλώσσες, μεταξύ αυτών και στα ελληνικά (www.myheritage.gr), ενώ λειτουργεί και τη δική του μηχανή αναζήτησης, η οποία αντλεί στοιχεία από περίπου 1.200 βάσεις γενεαλογικών δεδομένων παγκοσμίως.
Ταυτόχρονα, η υπηρεσία ανιχνεύει, βάσει φωτογραφικού υλικού και μεταδεδομένων (metadata), τα οποία έχουν καταχωρίσει οι ίδιοι οι χρήστες της, πρόσωπα που πιθανό να σχετίζονται, χωρίς βεβαίως να το γνωρίζουν, συγγενικά το ένα με το άλλο.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία που δημοσιεύονται στον χώρο του MyHeritage είναι τόσο προσωπικά όσο και ευαίσθητα, για την πρόσβαση στις ιδιωτικές, οικογενειακές ιστοσελίδες απαιτείται ειδικός κωδικός και όνομα χρήστη, τα οποία ο ίδιος ο δημιουργός του εκάστου γενεαλογικού δέντρου φροντίζει να παρέχει αποκλειστικά και μόνο σε άτομα δικής του επιλογής.

Σε περίπτωση, ωστόσο, που μια οικογενειακή ιστοσελίδα καθοριστεί ως μείγμα μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας, ο δημιουργός της και πάλι είναι αυτός που ορίζει ποιες περιοχές της θα είναι ανοικτές στο ευρύ κοινό και ποιες όχι.
«ΤΙΝΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ»

Παράλληλα, διαθέτει έναν on line «Μετρητή Ομοιότητας», ο οποίος καλείται να δώσει απάντηση στο θεμελιώδες, πανανθρώπινο ερώτημα «τίνος μοιάζει το παιδί». Εφαρμόζοντας προηγμένη τεχνολογία αναγνώρισης προσώπων, ο εν λόγω «μετρητής» έρχεται, συγκρίνοντας τις φωτογραφίες των γονέων με αυτές των παιδιών τους, να μας πει σε ποιον από τους δύο γεννήτορες ομοιάζει περισσότερο κάθε τέκνο.

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Διαχείριση διαφορετικότητας". 25/10/2013

Κατοχικό Δάνειο: Μιά Άγνωστη Αλήθεια

 Το στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και, Λιβύη-Μ.Ανατολή

συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν στην ευρύτερη περιοχή της

-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να'αυτήν και είχαν πεδίο δράσης.

Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής

Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της

των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης

η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων

.Λιβύης. Στόχος-Μ. Ανατολής και.

Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το

20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου.

Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των

Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η  υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε

προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις ακόμα και της  Τσολάκογλου

Ελλάδα. Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση γιακατοχικής κυβέρνησηςπου απειλούσε με παραίτηση.

Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η

Παράλληλα ο Ελλάδακατοχής για την Ελλάδα Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την, Γκύντερ Αλτενμπουργκ πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα."ήταν το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμόπαντός αγαθού" λεηλασία του τόπου, φυσικό επακόλουθο της οποίαςο λιμός. Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε.

Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού μετέπειτα

, νούτσιος Α. Ρονκάλι, οπάπας Ιωάνης ΚΓ', μετά από έρευνες του, διαπίστωνετριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα1941-42 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, ".... η πείνα(οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντλησηστην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας".

Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το την πληθυσμό προς την αντίσταση αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν αντιδράσεις και την αντίσταση

Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα

Λονδίνο που είχε κηρύξειΕλλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό. Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές.δύο κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα τον στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίστασηανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια ηάλλη η πείνα που.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής

Οκτώβριο του τεχνοκράτες θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων Μάρτιο του

"Όσα έρχονται στην Ελλάδα θα κάνουν τη καταστροφή του 1922 να μοιάζει ασήμαντη"!

Οι απόψεις που εκφράζει σε ανάλυσή του ο Καθηγητής  Διεθνών - Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Παναγιώτης Ήφαιστος είναι άκρως ανησυχητικές. Το ίδιο και τα επιχειρήματα με τα οποία τις υποστηρίζει. Τα όσα έρχονται για την Ελλάδα γράφει θα κάνουν τη καταστροφή του 1922 να μοιάζει με ασήμαντο ιστορικό γεγονός.

Προτείνει λύση στο τέλος της ανάλυσής του στην οποία όπως θα διαπιστώσετε περιλαμβάνει και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Άρθρο του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΗΦΑΙΣΤΟΥ
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς

1.     Βυθιζόμαστε μέσα σε μια δίνη θανάτου

Ακούοντας πρόσφατα μια ανερυθρίαστη-αδιάντροπη ομολογία βουλευτή ότι «η χώρα εκβιάστηκε από τους δανειστές της» και γι’ αυτό ενώ δεν το επιθυμούσε ψήφισε το μνημόνιο, σκέφτηκα να γράψω το παρόν. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων, ακριβώς, εμπεδώνεται πλέον μια τραγική αλήθεια: Τους αρπάζουν τον μόχθο τους, τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους, το νερό τους, τις επιχειρήσεις τους, τα σπίτια τους και το μέλλον των επόμενων γενεών διαγράφεται ζοφερό. Το δε δειλό ή εκβιαζόμενο πολιτικό προσωπικό μετατρέπεται σε πραιτοριανούς τρίτων.

Οι Έλληνες επί μακρό μόχθησαν για να είναι σήμερα η Ελλάδα μια πλούσια χώρα. Μετανάστες, ναυτικοί, ξενιτεμένοι επιστήμονες, γεωργοί, εργάτες, νοικοκυραίοι και επιχειρηματίες κάθε είδους επί δεκαετίες με μόχθο και κόπο έκτισαν σπίτια, υποδομές, επιχειρήσεις και Ένοπλες Δυνάμεις που προασπίζουν την ελευθερία τους. Τα κεκτημένα συρρικνώνονται ραγδαία και σύντομα θα εκμηδενιστούν. Η Ελλάδα βυθίζεται μέσα σε μια οικονομική, πολιτική, κοινωνική και διπλωματική δίνης θανάτου. Στην δε καλή «Βαλκανική γειτονιά μας» –διατύπωση του συρμού ασπόνδυλων οργανικών διανοουμένων της ξενοκρατίας την δεκαετία του 1990–, στα καρναβάλια ντυμένοι κανίβαλοι παρελαύνουν με σεντούκια πάνω στα οποία γράφεται «Ελλάδα: Επιτέλους πέθανε».     

Μπορεί οι Έλληνες πολίτες να έκαναν λάθος με το να εμπιστευτούν κάποιους λαοπλάνους κομματάρχες της ξενοκρατίας –κατά κανόνα λόγω αφέλειας και κατ’ εξαίρεση λόγω σύμπραξης με το φαύλο κομματικό πελατειακό σύστημα– αλλά η κλίμακα της καταστροφής που συντελείται είναι εκτός αναλογιών και γι’ αυτό η Ελληνική κοινωνία δεν φέρει ευθύνη. Εν τέλει, ποιο σύγχρονο κράτος δεν είναι ατελές; Δεν είμαστε ουτοπιστές: Η ιδεατή πολιτεία ακόμη δεν υπήρξε και μάλλον ποτέ δεν θα υπάρξει. Ο προσανατολισμός και η φορά κίνησης προς δημοκρατία και ελευθερία ενδιαφέρει και γι’ αυτό μιλάμε. Είναι κατεπείγον λοιπόν το κράτος να τεθεί υπό τον έλεγχο των εντολέων Ελλήνων πολιτών.

Ακόμη και οικονομικά νήπια γνωρίζουν τα αίτια της δεινής θέσης των  Ελλήνων και μερικών ακόμη κοινωνιών. Εντοπίζονται πρωτίστως στο έλλειμμα της ευρωπαϊκής και ευρύτερα διακρατικής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης, την δημιουργία μια επικράτειας ανεξέλεγκτης εγκληματικής ιδιωτείας στον διεθνικό κόσμο, την διάβρωση των κρατικών εξουσιών από αυτούς τους ιδιώτες και την μετατροπή της ΕΕ σε μια δυναστική τεχνόσφαιρα στερούμενη και την παραμικρή πολιτική νομιμοποίηση.

Εξάλλου, μια ανεύθυνη κραυγή «ο Τιτανικός βυθίζεται» σε συνδυασμό με ελλειμματική εθνική διακυβέρνηση αρκούν για να παρθούν χρηματοοικονομικές αποφάσεις σε όλο τον πλανήτη που προκαλούν χρέη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε μια χώρα. Μερικοί λένε –λέτε να είναι φήμες;– ότι αυτοί οι θηριώδεις διεθνικοί αλήτες είχαν και εγχώρια βύσματα και ότι η συμφορά που μας βρήκε μεθοδεύτηκε.


Σε αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας –ναι, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι και μας επαναφέρουν στην προ-προπολιτική βαρβαρική εποχή– προσθέστε και τα δικά μας εμπορικά ελλείμματα που είναι τα εμπορικά πλεονάσματα των Βόρειων ισχυρών μελών της ΕΕ λόγω εγκληματικής ΟΝΕ. Ή μήπως και για αυτά φταίει ο εργαζόμενος πολίτης ή ο ανυποψίαστος επιχειρηματίας ο οποίος θεωρεί ως δεδομένο ότι τη πολιτεία μεριμνά να του διασφαλίζει ανταγωνιστικότητά και ευνοϊκό εξωτερικό περιβάλλον οικονομικής δραστηριότητας!

Αποτελεί ύβρη εάν κανείς ισχυριστεί ότι για την κρίση φταίνε οι συνήθεις επενδυτικές δραστηριότητες των ελλήνων πολιτών ή άλλων πολιτών του Ευρωπαϊκού νότου που δοκιμάζονται σκληρά. Μπορεί βέβαια να συνέβαλαν και πρακτικές διαφθοράς. Όμως, κάποια ξένα μεγαθήρια όπως η Ζήμενς είναι που διέφθειρε πολιτικά πρόσωπα, κάποια κράτη χρημάτισαν για υποβρύχια που έγερναν  και κάποιοι ευρωπαίοι γραφειοκράτες συνηγόρησαν με το μαγείρεμα των ελληνικών στατιστικών –γνωστή πρακτική στην Ευρώπη– για να «επιτευχθεί» το άλμα στο κενό της ΟΝΕ. Ποιοι πολιτικοί του ξενοκρατικού συστήματος, επίσης, έφτιαξαν αεριτζίδικα νέα τζάκια των ληστών της λίστας Λαγκάρτ (και των πολλών άλλων λιστών-ληστών που δεν ξέρουμε), και ποιοι ευνοούν αυτές τις άνομες, παράνομες και καταχρηστικές κερδοσκοπικές δραστηριότητες; Μήπως ο μικροεπιχειρηματίας και ο τίμιος εργάτης ή ο μισθωτός που κτίζει ένα σπίτι;       

2.     Ξένες κλίκες, εγχώριοι πραιτοριανοί και το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα

Αντί όμως μιας ορθολογικής πορείας εξυγίανσης οι εγχώριοι και ξένοι δράστες της συμφοράς υποκριτικά και προσχηματικά αποδίδουν συλλογική ευθύνη στους πολίτες. Έτσι, πάνω από τα κεφάλια μας απλώνεται ο πιο αδίστακτος, στυγνός και εξεζητημένα γενοκτονικός φασισμός της πρόσφατης ιστορίας. Μας κλέβουν, μας ληστεύουν και οι ίδιοι υποκριτικά βρίζουν τα θύματά τους ως κλέφτες.          
Μια απρόκλητη ξενόφερτη «τρόικα» απλώνει τα πλοκάμια της παντού χωρίς κανείς να ξέρει ποιος την καθοδηγεί: Οι υπηρεσίες των ηγεμονικών κρατών και ποιων; Η κοινωνικά ανεξέλεγκτη και πολιτικά ανεύθυνη κλίκα της τεχνόσφαιρας των Βρυξελλών; Η θηριώδης ιδιωτεία των διεθνικών χρηματοοικονομικών κερδοσκόπων; Εγκληματικά στοιχεία του διεθνικού υποκόσμου; Ποιοι τέλος πάντων κινούν τα νήματα, ποιοι ωφελούνται και ποιοι είναι αυτοί που έχουν το «δικαίωμα» να αρπάξουν την χώρα μας.
         
  Οι ίδιοι περίπου εγχώριοι δράστες ενός κλειστού ξενοκρατικού κομματικού πελατειακού κυκλώματος που επί δεκαετίες λεηλατούσαν την χώρα μετατρέπονται τελικά σε πρόθυμους πραιτοριανούς που υπηρετούν αδίστακτα την δεύτερη και μεγαλύτερη λεηλασία της Ελλάδας από ξένα αρπακτικά. Έτσι, ενώ δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις εμφυλίου πολέμου επειδή η ελληνική κοινωνία διακρίνεται από μια μοναδική συνοχή, οι ξένοι και οι ντόπιοι πραιτοριανοί μας εξωθούν –ελέω και κάποιων προβοκατόρων ή πρακτόρων– σε εμφύλιες συγκρούσεις που θα προκύψουν εάν η κοινωνική καταστολή μετατραπεί σε κοινωνική εξέγερση.

Μπροστά στην καταστροφή που επέρχεται, το 1922, η χούντα και το 1974 θα αποτελούν δυσάρεστα πλην συγκριτικά μικρά και ασήμαντα ιστορικά γεγονότα. 

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η οδοιπορία ενός κυβερνητικού θιάσου στην Άγκυρα την στιγμή που η Τουρκία εισβάλλει αρπακτικά στον θαλάσσιο χώρο μας

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η οδοιπορία ενός κυβερνητικού θιάσου στην Άγκυρα την στιγμή που η Τουρκία εισβάλλει αρπακτικά στον θαλάσσιο χώρο μας, απειλεί καθημερινά, κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, ασχημονεί στην Θράκη και εντείνει κάθε είδους ηγεμονικές και αναθεωρητικές αξιώσεις. Κατευνάζοντας στις διεθνείς σχέσεις σημαίνει: Καλώ τον αντίπαλο να μου επιτεθεί.

3.     Το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα και η άμεση ανάγκη οι έλληνες να γίνουν οι εντολείς της διακυβέρνησης

Επιχειρείται το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα: Λεηλασία της Ελλάδας, κατάργηση της δημοκρατίας, καταστροφή της οικονομίας, εξευτελιστική εκποίηση του ιδιωτικού και δημόσιου πλούτου συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων και των οικιών των νοικοκυριών, αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, εξώθηση των Ελλήνων σε εμφύλιο και προετοιμασία του εδάφους για εκμετάλλευση της αδυναμίας μας με επιθέσεις εχθρικών κρατών. Το νεοελληνικό εθνοκράτος κινδυνεύει να εκμηδενιστεί ολοσχερώς. Μπροστά στην καταστροφή που επέρχεται, το 1922, η χούντα και το 1974 θα αποτελούν δυσάρεστα πλην συγκριτικά μικρά και ασήμαντα ιστορικά γεγονότα.

Μπροστά στην καταστροφή που επέρχεται, το 1922, η χούντα και το 1974 θα αποτελούν δυσάρεστα πλην συγκριτικά μικρά και ασήμαντα ιστορικά γεγονότα.


Οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει να αφήσουν τους εαυτούς τους να διολισθήσουν άλλο στην κατάθλιψη, την εξουθένωση, την εγκατάλειψη των δικαιωμάτων τους, την εκμηδένιση της δημοκρατίας τους και την καταστολή της ελευθερίας τους. Σύμφωνα και με το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος το νεοελληνικός κράτος θα πρέπει να περιέλθει υπό τον έλεγχο των εντολέων ελλήνων πολιτών.
           
Σήμερα, καμιά παλαιοκομματική παράταξη δεν είναι σε θέση να διακυβερνήσει την Ελλάδα. Πρέπει να καταναγκαστούν ειρηνικά να αποχωρήσουν από το προσκήνιο πριν είναι πολύ αργά. Τον ειρηνικό τρόπο δεν τον ξέρουμε αλλά πρέπει να είναι αναίμακτος. Η μετάβαση πρέπει να διασφαλίζει την εθνική ασφάλεια, την δημόσια τάξη κατά προβοκατόρων, την διαχείριση της οικονομίας και –τέσσερα χρόνια μετά την εγκληματική εξαγγελία της επικείμενης «βύθισης του Τιτανικού»– επιτέλους κάποιος να διαπραγματευτεί εξ ονόματος των Ελλήνων.

Εν τέλει, είναι αντί-αισθητικό και ανορθολογικό να κάθεται στο σβέρκο μας το ίδιο πολιτικό προσωπικό που μας οδήγησε στο χείλος της αβύσσου. Καθημερινά φτύνουν πάνω στην έννοια Δημοκρατία. Εκλέχθηκαν εν μέσω πολιτικών εκβιασμών, νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας και εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, καταστρατήγησαν κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και στο πεδίο της εθνικής επιβίωσης πέρασαν κόκκινες γραμμές. Τα τρία τελευταία χρόνια έγιναν πειθήνιοι υποτελείς μιας ξενόφερτης τεχνόσφαιρας που κατάργησε την λαϊκή κυριαρχία. Τους υποχρεώνουν να ψηφίζουν χιλιάδες σελίδες νόμων που δεν διαβάζουν, δέχονται να δένουν την ελληνική κοινωνία χειροπόδαρα χωρίς έλεος, σέρνονται μπροστά στους τεχνοκράτες παίρνοντας μέτρα που οι ίδιοι (οι τεχνοκράτες) ομολογούν ότι είναι λάθος και σαδιστικά σκόπιμα κάνουν λάθος διαγνώσεις της κατάστασης για να διαιωνίσουν την καταστροφική εξουσία τους και για να εξουθενώσουν την κοινωνία μέχρι πτώσεως. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η φασιστική απόδοση συλλογικών ευθυνών των θυτών κατά τον θυμάτων. Έτσι εκτελούνται οι μεταμοντέρνες γενοκτονίες.

4.     Διέξοδος: Μετάβαση με άριστους στο τιμόνι – Συντακτική Συνέλευση

Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΉ. Χωρίς υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες αναφέρουμε τα αυτονόητα.

ΠΡΩΤΟΝ, η εντολέας κοινωνία επιβάλλει ένα ειρηνικό ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΌ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΌ να αποχωρήσουν οι φαύλοι, οι υπάλληλοι των ξένων και οι εγχώριοι μεταπράτες-τεχνοκράτες. Εάν χρειαστεί όλοι οι πολίτες κάθονται στις πλατείες μέχρι νεοτέρας μέχρι τα μέλη του φαυλοκρατικού παλαιοκομματισμού να πάνε σπίτια τους.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, οι ΈΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ πιστές στην Υψηλή αποστολή προάσπισης της συλλογικής ελευθερίας των ελλήνων βελτιστοποιούν και μεγιστοποιούν τους όποιους συντελεστές ισχύος διαθέτουμε και με ακλόνητη ετοιμότητα αφοσιώνονται στην προάσπιση της εθνικής επικράτειας κατά κάθε έξωθεν απειλής. Το κόστος κατά όποιου σκεφτεί να μας βλάψει πρέπει να είναι συντριπτικά και ανελέητα υψηλό. Γνωρίζουμε ότι ακόμη μπορούμε να επιβάλουμε ένα τέτοιο κόστος.
ΤΡΊΤΟΝ, οι ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΉΣ ΤΆΞΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΆΛΕΙΑΣ: Είναι δικά μας παιδιά που υπηρετούν τις δυνάμεις εσωτερικής τάξης προστατεύουν αποτελεσματικά την κοινωνία κατά προβοκατόρων που πάντοτε εκμεταλλεύονται τέτοιες στιγμές. Αυτονόητα θεωρούμε δεδομένο ότι δεν θέλουν να αγγίξουν ούτε μια τρίχα ελλήνων πολιτών οι οποίοι συμπεριφέρονται ειρηνικά και με τους οποίους θα πρέπει να αγκαλιάζονται και όχι να συγκρούονται. Κάθε εξάλλου διαταγή να κτυπηθούν άοπλοι ειρηνικά συμπεριφερόμενοι πολίτες είναι αντί-Συνταγματική, παράνομη, ανήθικη και αντί-πατριωτική.
ΤΈΤΑΡΤΟΝ, ως πασίδηλο κοινωνικό αίτημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναθέτει άμεσα την (ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΉ) ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ της χώρας σε «δέκα» αδιάφθορους και ικανούς Έλληνες. Εάν δεν βρούμε δέκα ικανούς και αδιάφθορους έλληνες εκτός του φαύλου παλαιοκομματικού συστήματος θα πάθουμε ότι μας αξίζει. Η εντολή ρητή και ξεκάθαρη, σχεδόν μοναδικού σκοπού: Να επιχειρήσουν να σώσουν των χώρα, να αναθερμάνουν την οικονομία και να διεξάγουν σκληρές διαπραγματεύσεις με τους τρίτους.
ΠΈΜΠΤΟΝ, δημιουργείται μια ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΉ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ για Συνταγματική αναθεώρηση από την οποία θα απουσιάζουν οι γνωστοί επιστημονικά μεταμφιεσμένοι κομματάνθρωποι. Το νέο Σύνταγμα να τεθεί σε δημοψήφισμα σε έξη μήνες ή το πολύ σε ένα χρόνο. Κύριοι σκοποί της μεταρρύθμισης θα πρέπει να είναι, μεταξύ άλλων:

α) Εμπράγματη απόδοση της εξουσίας στους εντολείς πολίτες με ευρηματικές προσεγγίσεις της ημέτερης μακραίωνης δημοκρατικής παράδοσης που θα δημιουργούν αδιάλειπτη φορά κίνησης προς δημοκρατική αποκέντρωση σε συνδυασμό με κεντρικό οικονομικό σχεδιασμό.
β) Άμεση Δημοκρατία στο επίπεδο του Ανώτατου Άρχοντα του οποίου οι αρμοδιότητες –ιδιαίτερα στα μακροοικονομικά και στα στρατηγικά– θα διευρυνθούν με πρόβλεψη 1) δυνατότητας ανάκλησης και 2) συνταγματικό περιορισμό για θητεία ενός έτους.
γ) Δημιουργία νομοθετικής εθνοσυνέλευσης θητείας ενός έτους η οποία θα ορίζει την εκτελεστική εξουσία, θεσμού του οποίου τα ανακλητά μέλη εκλέγονται όχι στην βάση κλικών-κομμάτων ή απαρχαιωμένων ιδεολογιών αλλά στην βάση τοπικής, περιφερειακής και εθνικής αριστείας.
δ) Στην βάση των ημέτερων δημοκρατικών παραδόσεων, δημιουργία δυνατοτήτων διαρκών ευρηματικών κοινωνικοπολιτικών ελέγχων και εξισορροπήσεων της εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο και εάν ασκείται.
ε) Συνταγματική ρήτρα που θα καθιστά την διαφθορά εσχάτη προδοσία με ποινές ισόβιας κάθειρξης.
στ) Δημιουργία Συνταγματικών προϋποθέσεων ούτως ώστε οι κρατικοί λειτουργοί να γνωρίζουν ότι είναι εντολοδόχοι των πολιτών.
ζ) Συνταγματική ρήτρα που να απαγορεύει έξοδα περισσότερα από τα έσοδα.    

5.     Το άμεσο έργο μιας άξιας μεταβατικής διακυβέρνησης: Διασφάλιση και διάσωση της κοινωνίας και της οικονομίας

ΠΈΜΠΤΟΝ, μια άξια μεταβατική διακυβέρνηση με την οποία θα συμπράξουμε όλοι μας και η οποία θα μεριμνήσει να αυτοσυντηρηθούμε υποχρεωτικά θα κινηθεί στην βάση των εξής αρχών προσανατολισμών και προσεγγίσεων:
α) Εφεξής δεν δανειζόμαστε και «ξοδεύουμε ότι παράγουμε». Ούτε ευρώ περισσότερο. Έτσι μόνο θα ενισχύσουμε την διαπραγματευτική μας θέση,
β) Με άμεσο νόμο διασφαλίζονται οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά κατά ντόπιων και εγχώριων τρωκτικών,
γ) Οι τράπεζες που εισέπραξαν δεκάδες δισεκατομμύρια. Γι’ αυτό τίθενται υπό δημόσιο έλεγχο. Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις πληρώνουν δόσεις μόνο όσο μπορούν. Σε κάθε περίπτωση μέχρι νεοτέρας δεν χάνουν οτιδήποτε. Υπό τις περιστάσεις τίποτα δεν εκποιείται, κανείς δεν απειλείται.
δ) Οι εγγυήσεις προς τους πολίτες στο όνομα της ελευθερίας τους, της δημοκρατίας τους, της ασφάλειάς τους και του μέλλοντος των νέων μας συνοδεύονται από απαίτηση να ζήσουν λιτά για λίγους μήνες ή όσο χρειαστεί.
ε) Δεν θα λείψει στους πολίτες οτιδήποτε παρά μόνο αχρείαστες πολυτέλειες. Αποτελεί προσβολή κατά της νοημοσύνης μας να λέγεται ότι θα κοπούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα φάρμακα. Τα κλεμμένα των κερδοσκόπων είναι που πρέπει να κοπούν. Με επιστράτευση όλων των δεξιοτήτων μας μπορούμε να διασφαλίσουμε το ελάχιστο διαβίωσης των πολιτών, τους συνταξιούχους, το ιερό μας Εθνικό Σύστημα Υγείας και την λειτουργία του κράτους.
στ) Αναζητούμε με «κανόνια και πυραύλους» όλες τις «λίστες των ληστών» που λεηλάτησαν την χώρα και τους ζητούμε να φέρουν τα χρήματά μας!! πίσω για να φορολογηθούν.
ζ) Όποιος δεν το πράξει με νόμο δημεύονται όλα τα περιουσιακά του στοιχεία και τίθενται υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.
η) Με προειδοποιητικό νόμο καθίσταται σαφές σε αυτούς τους «ληστές των λιστών» ότι να μην νομίσουν ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα και θα επαναφέρουν τα κονδύλια για να κατεξουσιάσουν ξανά τους Έλληνες. Ποτέ δεν θέλουμε τα κλεμμένα τους και θα τιμωρηθούν με την πρώτη ευκαιρία.
θ) Με νόμο ορίζεται ότι κανένας έλληνας δεν περνά το κατώφλι της εξαθλίωσης και όλοι μαζί μονιασμένοι θα αναπτύξουμε την οικονομία προς δημιουργικούς τομείς με ότι έχουμε.
ι) Καθιστούμε άμεσα την Ελλάδα επενδυτικό παράδεισο ξένων επενδύσεων. Όχι όμως με εκποίηση του δημόσιου πλούτου μας, της πολιτισμικής και φυσικής μας κληρονομιάς (νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες). Με τον σωστό τρόπο, με σωστούς επιχειρηματίες (υπάρχουν πάμπολλοι, πανέτοιμοι και όχι κατ’ ανάγκη στην Εσπερία).
κ) Δρομολογούμε άμεσα με όποιο τρόπο το επιτυγχάνει την κατά το συντομότερο δυνατό εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικών μας πόρων.

6.     Το περιεχόμενο μιας διαπραγμάτευση με τους τρίτους

ΈΚΤΟΝ, αφού είναι λογικό να πούμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε με το να καταναλώνουμε ότι παράγουμε –θα είναι ντροπή εάν πούμε το αντίθετο μιας και το τίμημα είναι η ελευθερία μας, η δημοκρατία μας και το μέλλον των παιδιών μας– λέμε σε όλους τους ξένους ότι όλα είναι υπό διαπραγμάτευση:
α) η Ελλάδα αρνείται –και μεθοδεύει να την μιμηθούν και άλλα κράτη-μέλη– να γίνει το θύμα των ελλειμμάτων της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης ή βορά των ανεξέλεγκτων θηρίων του διεθνικού κόσμου. Από το ευρώ βέβαια δεν φεύγουμε! Το ζήτημα ήταν να μην είχε διαπραχτεί το έγκλημα της απροετοίμαστης ένταξής μας στο ΟΝΕ. Τώρα δεν πρέπει να τους  κάνουμε την χάρη να φύγουμε. Στους καθημερινούς εκβιασμούς αντιτάσσουμε πως δεχόμαστε μια δίκαιη συντεταγμένη οικονομική διασφάλισή μας (πχ ολική διαγραφή των άδικων χρεών), οπότε ευχαρίστως αποχαιρετούμε το ευρώ.
            β) Επιστρατεύονται όλα τα ταλέντα των κρατικών λειτουργών και όλων των μελών του έθνους οπουδήποτε και εάν βρίσκονται για να συγκροτηθούν άμεσα στέρεα και ακλόνητα νομικά, πολιτικά και ηθικά επιχειρήματα,
            γ) Δηλώνουμε απερίφραστα ότι αποδεχόμαστε τις οφειλές μας για χρέη που είναι θεμιτά. Αρνούμαστε όμως τα καταχρηστικά ή τα οφειλόμενα σε λάθη άλλων, ιδιαίτερα τα καταχρηστικά κέρδη των άλλων λόγω δημιουργίας της τερατώδους κατασκευής της ΟΝΕ (όποιος ξέρει γιατί δημιουργήθηκε, φρίττει).
            δ) Ετοιμαζόμαστε άμεσα και πυρετωδώς για μια σκληρή διεθνή νομική, ηθική, πολιτική και επικοινωνιακή μάχη υπεράσπισης μιας ακλόνητης θέσης: η θυματοποίηση των Ελλήνων (ή πολιτών άλλων κοινωνιών) απορρίπτεται. «Στα τσακίδια» άνομες και καταχρηστικές κανονιστικές ρυθμίσεις οποιουδήποτε είδους. Ότι βλάπτει τον άνθρωπο είναι παράνομο, καταχρηστικό και εγκληματικό.
            ε) Στα κάτι κοράκια του διεθνούς εγκληματικού χρηματοοικονομικού περίγυρου λέμε ότι εάν όπως ακούεται σκοπεύουν να αγοράσουν «κόκκινα δάνεια» για να κερδοσκοπήσουν ισχύει το εξής: 1) δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ και 2) δεν θα βρίσκονται στην εξουσία στην Ελλάδα εγχώριοι πραιτοριανοί για να εκτελέσουν τις εγκληματικές, παράνομες και ανήθικες εκποιήσεις του πλούτου των ελλήνων πολιτών. Κανένας νόμος δεν το δικαιολογεί και εάν υπάρχουν τέτοιοι εγκληματικοί νόμοι καταργούνται άμεσα. Οποιοσδήποτε δήθεν «νόμος» ή δήθεν «δίκαιο» επιβάλλει εξαθλίωση και εξόντωση μιας κοινωνίας απορρίπτεται και σε κάθε περίπτωση οι έλληνες τον απορρίπτουν και παλεύουν μέχρι νεοτέρας για να καταδείξουν ότι αυτό είναι σωστό και ορθολογιστικό.
            ε) Με σοβαρές και αξιόπιστες προτάσεις γινόμαστε σημαιοφόροι μιας υπεύθυνης και συντεταγμένης μεταρρύθμισης της ΕΕ που θα προϋποθέτει, μεταξύ άλλων: 1) Συντεταγμένη κατάργηση της τερατώδους ΟΝΕ και επιστροφή στην νομισματική και δημοσιονομική ευελιξία και τις ισόρροπες εμπορικές συναλλαγές με ρήτρες και διασφαλίσεις. 2) Εμπέδωση των διακυβερνητικών θεσμών ως εντολέων των εντολοδόχων υπερεθνικών θεσμών (οι τεχνοκράτες δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή ανεξάρτητη εξουσία – τα αντι-αισθητικά πρόσωπα της τρόικα να εξαφανιστούν). 3) Καθολική καθιέρωση της ομοφωνίας στην λήψη των αποφάσεων της ΕΕ καθότι μεταξύ κυρίαρχων κρατών αυτό μόνο είναι δημοκρατία. 4) Διασφάλιση με κάθε τρόπο του αντί-ηγεμονικού χαρακτήρα της ΕΕ. 5) Πρόταξη ως έσχατου θεσφάτου ότι τίποτα και ποτέ δεν αποφασίζεται που δυνατό να βλάψει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Πολλοί θα συνηγορήσουν και εάν δεν πλειοψηφήσουν τότε εξ αντικειμένου η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έκλεισε τον κύκλο της.

Για την αντι-αισθητική, φασιστική και καταχρηστική εκβιαστική προπαγάνδα  όταν υπογράφονταν τα μνημόνια («δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και δεν θα έχουμε φάρμακα») υπενθυμίζουμε ότι αυτή την στιγμή στην Ελλάδα η πραγματικότητα είναι η εξής: α) Πολλά εκατομμύρια είναι άνεργοι, β) εκτός από αυτές που έβαλαν λουκέτο, καμιά βασικά επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει, γ) υπάρχει μεγάλο έλλειμμα φαρμάκων σε κρίσιμους τομείς της υγείας και δ) οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώθηκαν σε βαθμό που απλά οι έλληνες πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις που δυναστικά επιβάλλονται καθημερινά.
Οι πολίτες είναι σε απελπισία και απόγνωση. Η πιο πάνω συντεταγμένη διέξοδος που προβλέπει μεταβατική διακυβέρνηση, Συνταγματική μεταρρύθμιση, ορθολογιστικές διαπραγματεύσεις με τους τρίτους και διασφάλιση των Ελλήνων πολιτών είναι η μόνη που αρμόζει σε μια κοινωνία τα μέλη της οποίας δεν έχασαν ακόμη το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Μια κοινωνία που διαφυλάττει πάση θυσία την δημοκρατία της και μια κοινωνία τα μέλη της οποίας είναι έτοιμα να επιδείξουν αυτοθυσία για την ελευθερία τους. Όλα πλήττονται θανάσιμα και οι έλληνες πολίτες θα πρέπει να γίνουν εντολείς της τύχης τους.

7.     Τα «καλά πλην εγκλωβισμένα παιδιά»  των κομμάτων

Τέλος, όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν υποστηρίζουμε ότι όσοι αναμείχθηκαν με την πολιτική ή συμμετείχαν στο κομματικό σύστημα είναι ένοχοι και δράστες. Όσοι εντός των παρατάξεων του σάπιου παλαιοκομματικού συστήματος είναι αδιάφθοροι και κατανοούν την κρισιμότητα των περιστάσεων να το αποδείξουν με το να υποστηρίξουν μια υπερκομματική σωτήρια μετάβαση για να διασωθεί η οικονομία, να ανασυνταχθούν οι δυνάμεις μας και να ανασυγκροτηθεί το πολιτικό σύστημα σε δημοκρατική βάση σύμφωνα με τις πολιτικές μας παραδόσεις.                 

www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.grhttp://www.onalert.gr/stories/ta-osa-erxontai-stin-ellada-tha-kanoun-to-1922-na-moiazei-asimanto

Ο Κυκεώνας

 

Ο Κυκεώνας των αρχαίων Ελλήνων

 

Τι έπιναν και… δεν έδιναν οι μύστες στα Ελευσίνια Μυστήρια;
Τι περιείχε ο κυκεώνας, το κοκτέιλ που έπιναν οι προχωρημένοι πρόγονοί μας; Είναι τα ερωτήματα με τα οποία ασχολούνται τρεις επιστήμονες στα βιβλία τους που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις «Κυκεών tales».
Πρόκειται για τα «Ο δρόμος για την Ελευσίνα: Αποκαλύπτοντας το μυστικό των Μυστηρίων» των Γκόρντον Γουόσον, Αλμπερτ Χόφμαν, Καρλ Ρακ και
«Τα μυστικά της Αρχαίας Ελευσίνας: Τα ιερά μανιτάρια της θεάς» του Κ. Ρακ.
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
Ο μύθος της Περσεφόνης
Οι Ελευσίνιοι έδωσαν στην Θεά Δήμητρα να πιει κυκεώνα, ένα ποτό φτιαγμένο από κριθάρι, νερό και δυόσμο. Η θεά όμως απαρηγόρητη έστρεψε το θυμό της στη γη εμποδίζοντας να βλαστήσει οποιοσδήποτε καρπός. Η πόλη απειλήθηκε με λιμό και τότε ο Δίας διέταξε τον Ερμή να φέρει πίσω την Περσεφόνη. Εντέλει αποφασίστηκε η κόρη να ζει έξι μήνες με τη μητέρα της και τους υπόλοιπους στον Αδη. Η Δήμητρα επέτρεψε στη γη της Ελευσίνας να ξανακαρπίσει κι έτσι θεσμοθετήθηκαν τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Οι τρεις συγγραφείς Γουόσον, Χόφμαν και Ρακ καταγράφουν την εμπειρία τους ψάχνοντας να βρουν τις ουσίες που βοηθούσαν τους μύστες να φθάσουν στο σημείο βίωσης των Μυστηρίων. Όλα άρχισαν την… καρπερή δεκαετία του ’70. Ο Γκ. Γουόσον (οικονομολόγος αλλά και φανατικός μυκητολόγος) είχε την τρελή ιδέα να ψάξει τι έτρωγαν και τι έπιναν οι μύστες στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Γι” αυτό κατέφυγε στον φίλο του χημικό Αλμπερτ Χόφμαν. Στόχος ήταν να καταλάβει αν μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ν” απομονώσουν μια ουσία από φυτά που υπήρχαν τότε στο Θριάσιο Πεδίο. Η προσοχή είχε στραφεί σ” ένα παράσιτο της σίκαλης και πιο συγκεκριμένα στην «ερυσιβώδη όλυρα» ή «εργότιο της σίκαλης».
Επειδή, όμως, δεν είχαν στοιχεία για το αν η σίκαλη ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα, αναζητούσαν το παράσιτο ως συστατικό στο σιτάρι ή στο κριθάρι. Η έρευνα απέδειξε ότι το παράσιτο υπήρχε και σε άλλα δημητριακά. Με δεδομένο ότι ο κυκεώνας περιείχε κριθάρι, ξεκίνησαν τα πειράματα.
Τότε εμφανίζεται στο προσκήνιο ο Καρλ Ρακ, καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Ειδικευμένος στις εκστατικές τελετές των αρχαίων Ελλήνων, εθεωρείτο θιασώτης της χρήσης ουσιών -που βάφτισε ο ίδιος «ενθεογενείς»- οι οποίες οδηγούσαν σε κατάσταση έμπνευσης και καταληψίας.
Η συνεργασία των τριών επιστημόνων οδήγησε στο βιβλίο «Ο δρόμος για την Ελευσίνα: Αποκαλύπτοντας το μυστικό των Μυστηρίων» που εκδόθηκε το 1978 στις ΗΠΑ. Αρχικά κυνηγήθηκε στην Αμερική και χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να επανεκδοθεί, με τελευταία την τρίτη έκδοση του 2008. Παρά τις αμφιβολίες που μπορεί να εγείρει η θεωρία των επιστημόνων σχετικά με τις ουσίες που έπαιρναν οι μύστες στα Ελευσίνια Μυστήρια, τα ερωτήματα παραμένουν: Ποια ήταν τελικά τα συστατικά του κυκεώνα; Ο Ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα δίνει τη «σωστή» συνταγή;
«Τα βιβλία, πέρα από την εμπειρία του Χόφμαν να παρασκευάσει και να πιει κυκεώνα, αγγίζουν κι άλλα θέματα», επισημαίνει ο υπεύθυνος του μικρού εκδοτικού οίκου «Κυκεών tales» Ηλίας Μοναχολιάς.
Και συνεχίζει: «Γιατί τέτοιες ουσίες χρησιμοποιούνταν στα Ελευσίνια Μυστήρια και γιατί εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και σήμερα από ινδιάνικες φυλές κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών; Και γιατί μια τέτοια χρήση απορρίπτεται στη χριστιανική λειτουργία;
Η απάντηση είναι ότι ο χριστιανισμός λατρεύει μια θεϊκή δύναμη ενθρονισμένη στον Παράδεισο, δηλαδή μια δύναμη που υπάρχει έξω από το άτομο. Αντίθετα, στην Ελευσίνα, το ζητούμενο ήταν μια σπάνια οραματική εμπειρία που μετέτρεπε τα άτομα σε μύστες».
Ο Καρλ Ρακ, ο μόνος επιζών σήμερα, συνέχισε τις έρευνες μόνος του, στον ίδιο δρόμο. Το 2006 εκδόθηκε στις ΗΠΑ το βιβλίο του «Τα μυστικά της Αρχαίας Ελευσίνας: Τα ιερά μανιτάρια της θεάς».
Πρόσφατα επισκέφθηκε τα απομεινάρια του Τελεστηρίου στην Ελευσίνα και παραδέχτηκε ότι δεν χρειάζεται να «πίνει» κάτι για να νιώθει καλά εκεί…
Ο κυκεώνας ήταν ένα μείγμα κριθαριού με νερό και διάφορα αρωματικά φυτά όπως φλισκούνι, μέντα, θυμάρι. Πολλές φορές ο κυκεώνας ήταν κριθάλευρο με νερό, κρασί ή γάλα. Σε αυτό πρόσθεταν μέλι, τριμμένο τυρί, αλάτι ή χόρτα. Σε κάποιες περιπτώσεις, κυρίως στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις μπορούσε να αντικαταστήσει το φαγητό.
Η Ιλιάδα τον περιγράφει ως αποτελούμενο από κριθάρι, νερό, βότανα, και τριμμένο τυρί αιγών (XI, 638-641). Στην Οδύσσεια, η Κίρκη προσθέτει κάποιο μέλι και χύνει το μαγικό φίλτρο της σε αυτόν. Θεωρείται ότι είχε χωνευτικές ιδιότητες. Ο Ερμής το συστήνει, στην Ειρήνη του Αριστοφάνη (V. 712), στον ήρωα που έφαγε πάρα πολλά ξηρά φρούτα και καρύδια. Οι αριστοκράτες τον απέφευγαν ως ποτό των αγροτών. Ο Θεόφραστος απεικονίζει στους χαρακτήρες του (IV, 2-3) έναν αγρότη του οποίου η αναπνοή θυμαριού ενοχλεί τους γείτονές του στην Εκκλησία.
Σε μία προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα του πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι στη διάρκεια δύο χιλιετιών, είχαν οράματα χρησιμοποιώντας τον Κυκεώνα κατά τη διάρκεια της τελετής των Ελευσίνιων Μυστηρίων, εικάζεται ότι το κριθάρι που χρησιμοποιούνταν ήταν μολυσμένο από τον παρασιτικό μύκητα Ερυσίβη, οι ψυχοενεργές ιδιότητες του μύκητα προκάλεσαν την έντονη εμπειρία που περιέγραφαν οι συμμετέχοντες στα Ελευσίνια
ΚΥΚΕΩΝΑΣ ΚΙΡΚΗΣ
Μισό ποτήρι σιμιγδάλι, κάπου 2 ποτήρια κρασί, καμιά 250ρια γραμμάρια μαλακό ανάλατο λευκό τυρί (οποιουδήποτε τύπου πλην μυζήθρας) και μέλι. Οι αναλογίες δεν είναι δεσμευτικές.
Η παρασκευή είναι απλούστατη. Απλά βάζεις το σιμιγδάλι με το κρασί και το ζεσταίνεις. Διαλύεις μέσα το τυρί και βάζεις τόσο μέλι για όσο γλυκό θες να το κάνεις. Το φέρνεις αργά σε βράση, το κατεβάζεις από τη φωτιά και το ανακατεύεις μέχρι να δέσει. Αν το θες πιο αραιό, ώστε να πίνεται βάζεις έξτρα κρασί. Γίνεται με οποιοδήποτε κρασί, γλυκό ή μη, καλή είναι η μαυροδάφνη ή το αραιωμένο κονιάκ. Πάει και κανέλα.
Με κάτι τέτοιο είχε ταΐσει η Κίρκη τους άνδρες του Οδυσσέα για να τους κάμει γουρούνια. Όντως «βαράει».
Παρατήρησις «τροφής»:
Σύμφωνα με τον κο Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ, που έχει μελετήσει επισταμένως τον Όμηρο και εμπιστεύομαι τις γνώσεις του:

«Ὁ κυκεὼν ἦταν μεῖγμα ἢ κρᾶμα ἀπὸ Πράμνειο οἶνο (μαῦρο δυνατὸ καὶ στυφό), γίδινο τυρὶ τριμμένο καὶ ἄλφιτα λευκά (Λ 638-641). Στοὺς μεταγενεστέρους χρόνους, σύμφωνα μὲ τὸν Θεόφραστο (Χαρακτῆρες, Δ, 1-2), ὁ κυκεὼν ἦταν εὔχρηστος μεταξὺ τῶν χυδαίων».

Και συνεχίζει, γιά «τὸν Πράμνειον οἶνον»:

Ὀνομάστηκε ἔτσι ἀπὸ τὸ Πράμνη, ἕνα ὄρος τῆς Ἰκαρίας, ἢ ἀπὸ περιοχὴ τῆς Ἐφέσου ἢ τῆς Σμύρνης, ἢ ἀπὸ τὴν παλαιὰ ἄμπελο πραμνία (ἐκ τοῦ πρέμνον= στέλεχος, κορμός), ἢ ἀπὸ τὴ ρίζα πρη (πίμπρημι= πυρπολῶ). Φαίνεται ὅτι τὸ παραγόμενο κρασὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς ἀμπέλου ἦταν βέβαια μαῦρο ἢ κόκκινο, ὁπωσδήποτε ὅμως ἦταν δριμὺ καὶ στυφό, ὅπως τὸ λεγόμενο σήμερα «μπροῦσκο» (λέξη ἰταλική).

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/10/o-kukeonas-ton-arxaion-ellinon.html

ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Λόγος πολύς έχει γίνει κατά το παρελθόν, και πολλές μελέτες έχουν γραφεί, με θεματολογία περιστρεφόμενη γύρω από τα στρατηγήματα και τις τακτικές που εφήρμοσαν στα Πεδία τις Μάχης οι Αρχαίοι Έλληνες, επιτυγχάνοντας αποφασιστικό αποτέλεσμα για την Τροπή της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας.
http://www.youtube.com/watch?v=DHZt5kpN8T8

Ήδη κατά την ύστερη αρχαιότητα, Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς μέχρι και σύγχρονοι ακαδημαϊκοί, εξετάζουν το αντικείμενο από μία σχετική απόστασι, είτε σαν να παρακολουθούν επί χάρτου τις τακτικές κινήσεις των αντιπάλων στρατευμάτων, είτε σε γεωστρατηγικό και πολιτικό επίπεδο σε συσχετισμό με τις συνθήκες της υπό εξέτασι περιόδου.

VENETIANS GREEK SURNAMES IN NAXOS

ΒΕΝΕΤΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Αρκετα κυκλαδιτικα οικογενειακα ονοματα έχουν τις ρίζες τους βαθειά στο παρελθόν, ξεκινώντας στην Ελλάδα από τον Μάρκο Σανούδο, Ενετό κατακτητή της Νάξου και άλλων κυκλαδίτικων νησιών, το 1207, όπου και εγκατέστησε το Δουκάτο του στη Νάξο.

Ο ίδιος κατέστρεψε το κάστρο τ' Απαλίρου, την τότε πρωτεύουσα της Νάξου και έχτισε τον πύργοτου στο νέο Κάστρο στη σημερινή Χώρα και μοίρασε, σύμφωνα με την παράδοση, το υπόλοιπο νησί στους αξιωματούχου ς του, αφού το χώρισε σε 56 τόπους.

Έτσι, έφερε από την Ιταλία και την Ευρώπη διάφορες οικογένειες, ευγενείς και μη, ώστε να κατοικήσουν στη Νάξο.

«Κατά το έτος 1212 ήλθον εν Νάξω οι καθολικοί, ομού με τον αρχηγόν αυτών Δούκα Σανούδον, και εκατώκησαν, εισίν ευγενείς και κατάγονται εκ διαφόρων πόλεων ευρωπαικών.

Αι αρχαιόταται ευγενείς οικογένειαι εισίν αι εξής

Σανούδος Δούξ Duca Sanudo de Venise

Δελακάρσερος Della Carcero

Κρίσπης Crispi d 'Espagne

Βαρότσης Barozzi de Venise Ιουστινιάνης Giustiniani de Geπes

Γρυμάλδης Grimaldi «»

Λαορεδάνος Laoredano de Venise

Σομμαρίπα Sommaripa «»

Γηράρδης Girardi «» Μαλατέστας Malatesta «»

Κόκκος Cocco «» νυν Ανατολ.

Βαζαίγιος Basegio «» εξέλειπε

Σφόρτσα Κάστρη Sforza Castri «»

Κορονέλος Koronelli dΈSΡagne

Μεταγενεστέρως ήλθον οι εξής ευγενείς οικογένειαι

Ραϊμόνδος δε Raimond de da France

Μοδένα Modene

Λαστίκ δε Lastic de Vijourou Βιγουρού

Δε κάμπις

Γοζαδίνος

ΔάμπιςDe Campis

Gozadini DambidΊta1ίa

ΔελαρόκαςDellaRocca«»

Αι εξής απλαί καθολικαί οικογένειαι, καταγόμεναι εκ διαφόρων μερώντης Δυτικής Ευρώπης εκατώκησαν εις το Νεοχώριον, οίτινες έλθοντες εις μικτού ς γάμους μετά των Ανατολικών, εγένοντο τα τέκνα του Ανατολικού δόγματος, και εξ αυτών οι υπολειπόμενοι εισίν Ανατολικοί.

Δόβελος

Γκίλης

Δέτσι

Κούλης

Κουρλέτης

Λύκαρης

Ζαούρης

Βίλλιας

Γάτος

Βουραζέρης

Γασπαρίνης

Σκλαβούνος

Καρδαμίτσης

Φακουρέλης

Κορνάρος

Φουτρής

Κοδοφρέος

Βιάνης

Ζούλης

Γας Βαρβαρίγος

Αρκόλεος

Ποσατσής

Καζανόβας

Βελίτσας

Γαβράνος

Ζάγος

Κάλφος

Δεσδές

Μούγγος

Γάλφος

Αρώνης

Ρώσις

Γουάνος

Γκοβέος

Βελόνιας

Καστελάνος

Δράγαζης

Μανέτας

Ρουγγέρης

Ζέππος

Βενιέρης

Πίκουλος

Σκλαβάτσος

Δεγαίτας

Δασλιβοίας

Βάλιος

Βονάκης»(Κατάλογος των κατοίκων του κάστρου, Δουκών, αρχόντων, απλών οικογενειών, από ανέκδοτη χειρόγραφη ιστορία της Νάξου του Ιακ. Γκριμάλvτι-190ς αιώνας, αποκείμενη στο Αρχείο Νάξου)

ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΔΕΤΣΗΣ σύμφωνα με το πρώτο καταγεγραμμένο στοιχείο που έχουμε, απαντάται στο έτος 1537 (παπα-Ιάκωβος Δάτζης). Αρχικά συναντάται μόνο στη Νάξο και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Δαμαριώνα. Με το πέρασμα των αιώνων και με τη μετανάστευση, η διασπορά του επιθέτου έγινε σε όλη την Ελλάδα.Έτσι σήμερα συναντάμε φαμίλιες μόνιμα εγκατεστημένες σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στο Βόλο (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στην Πάτρα, στην Κρήτη, στη Ρόδο, στην Καστοριά αλλά και αλλού, όπως στην Αυστραλία, Αμερική, κλπ.

Η Μακεδονία του Αλέξανδρου λογοκρίνεται από τον ΟΗΕ !

Από το μαχητικό ιστολόγιο history-of-macedonia.com.πληροφορηθήκαμε ότι ο ΟΗΕ αναγκάσθηκε να λογοκρίνει επίσημο δημοσίευμά του στο διαδίκτυο επειδή ενοχλήθηκαν οι σκοπιανοί.
Συγκεκριμένα στις 27.9.2013 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ανήρτησε σε επίσημη ιστοσελίδα περίληψη της ομιλίας του Πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Νίκολας Γκρούεφσκι στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. 
Το άρθρο κατέληγε στο τέλος με την ακόλουθη επισήμανση: «Η Ελλάδα χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία για τη δεύτερη σε μέγεθος περιφέρειά της, η οποία κατά την αρχαιότητα είχε κατοίκους ελληνικής εθνικότητος και των οποίων το πιο διάσημο μέλος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος». Φαίνεται ότι αυτό το σχόλιο ενόχλησε βαρύτατα τους σκοπιανούς οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν και ο ΟΗΕ αφήρεσε την τελευταία φράση από το κείμενο.
Έτσι η ελληνικότητα της αρχαίας Μακεδονίας, αν και αρχικά προβλήθηκε από κάποιον υπάλληλο του ΟΗΕ που γνωρίζει ιστορία, τελικά έπεσε θύμα του σκοπιανού εθνικισμού και ψευδομακεδονισμού. Το ερώτημα που με απασχολεί είναι γιατί ο ΟΗΕ υποκύπτει τόσο εύκολα στις απαιτήσεις ενός κρατιδίου, το οποίο ούτε καν το συνταγματικό του όνομα δεν κατόρθωσε μέχρι τώρα να επιβάλει σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό.
Δύο είναι οι εξηγήσεις που δίνω. Πρώτον η συστηματική και μεθοδική προσπάθεια των γειτόνων μας να οικειοποιηθούν οτιδήποτε αρχαιοελληνικό, ελληνιστικό και βυζαντινό στοιχείο τούς συμφέρει. Δεύτερον η δική μας υποχώρηση από την αρχική μας θέση για το όνομα. Ξεκινήσαμε με την πανελλήνια απόφαση να μην παραχωρήσουμε το ιερό όνομα της Μακεδονίας, το οποίο είναι η ψυχή μας, όπως δήλωσαν ο Ελύτης, ο Ανδρόνικος και άλλοι διανοητές. Κάναμε μία υποχώρηση καλής πίστεως αποδεχόμενοι τη σύνθετη ονομασία. Προσωπικά διαφώνησα από την αρχή με αυτή την υποχώρηση, αλλά κατανοώ σε ένα βαθμό τους υποστηρικτές της. Κολύμπησαν σε θολά νερά ελπίζοντας ότι τα Σκόπια θα υποχωρήσουν και θα βρεθεί κάποια  λύση. Αποτέλεσμα μηδέν. Τα Σκόπια αποθρασύνθηκαν από την παραχώρησή μας. Δεν υποχωρούν ούτε χιλιοστό από τις αρχικές τους θέσεις.
Ὁταν η Ελλάδα υποχωρεί και τα Σκόπια μένουν σταθερά, τότε το αποτέλεσμα το βλέπουμε χειροπιαστό. Οι πλαστογράφοι παρεμβαίνουν στην ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών και η αναφορά στην ελληνικότητα του Αλεξάνδρου εξαφανίζεται εν μια νυκτί. Να επανέλθουμε, λοιπόν, στην αρχική μας θέση: Δεν δεχόμαστε τη σύνθετη ονομασία.

Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία" Κωνσταντίνος Χολέβας - Πολιτικός Επιστήμων

Η γλώσσα των Βυζαντινών

H ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν κράτος πολυεθνικό. Στην τεράστια επικράτειά της, η οποία απλωνόταν σε τρεις ηπείρους, στην πρωτοβυζαντινή περίοδο, συμβίωναν Έλληνες και εξελληνισμένοι λαοί, αυθεντικοί Ρωμαίοι, Αρμένιοι, Σύροι, Αιγύπτιοι και Ιουδαίοι, υπολείμματα παλαιών μικρασιατικών λαών (Ίσαυροι, Φρύγες, Καππαδόκες),στη Χερσόνησο του Αίμου, καθώς επίσης υπολείμματα νεώτερων εποικισμών Γαλατών και Γότθων.
Όλοι αυτοί αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι, στον βαθμό που ήταν αφοσιωμένοι στην Εκκλησία και στον Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης, τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα, και ασφαλώς μιλούσαν τις δικές τους γλώσσες.
Γνωστότερες από αυτές ήταν η λατινική, στην οποία γράφονταν οι νόμοι του κράτους και οι αποφάσεις των αυτοκρατόρων και των δικαστών, και η ελληνική, την οποία μιλούσε το μεγάλο μέρος των κατοίκων της αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα των ανατολικών περιοχών.
Η Ελληνική γλώσσα κυριαρχούσε στις ανατολικές επαρχίες του ρωμαϊκού κράτους, η λατινική επικρατούσε στη διοίκηση  αλλά ήδη από τα τέλη του 4ου αιώνα επέτρεψε τη σύνταξη των δικαστικών αποφάσεων και στην ελληνική γλώσσα.
Από τον 5ο αιώνα άρχισε να επεκτείνεται  και η σύνταξη των νόμων στην ελληνικά και η οποία γενικεύτηκε προς τα τέλη του 6ου αιώνα. Η λατινική γλώσσα εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται στη διοίκηση και στη διπλωματία, αλλά σταδιακά υποχωρούσε διότι οι υπάλληλοι του κράτους επιλέγονταν μέσα από τους μορφωμένους αστούς που είχαν λάβει ελληνική μόρφωση. Η γλώσσα της εκκλησίας ήταν η Ελληνική. Τελικά, από τον 7ο αιώνα η λατινική γλώσσα παραχώρησε τη θέση της στην ελληνική σε όλα  τα πεδία.
Πρέπει βέβαια να τονιστεί ότι η Ελληνική γλώσσα του Βυζαντίου δεν ήταν η αρχαία ελληνική γλώσσα, δεν ήταν δηλαδή επιβίωση κάποιας από τις αρχαίες ελληνικές διαλέκτους, αλλά η συνέχεια της Κοινής, της γλώσσας που δημιουργήθηκε στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια, όταν η Ελληνική γλώσσα έγινε μέσο έκφρασης μη ελληνόφωνων πληθυσμών. Ήταν η απλή  εύκολη γλώσσα όλης της Μεσογειακής λεκάνης.

Α) Ήταν γλώσσα του Ευαγγελίου,
Β) απλή λεξιλογικά – συντακτικά,
Γ) με ευκολία την χρησιμοποιούσαν οι Ελληνικοί – ελληνίζοντος πληθυσμού.

Πιστεύεται ότι η γλώσσα των Βυζαντινών έμοιαζε πολύ περισσότερο με την νέα ελληνική παρά με την αρχαία Ελληνική.
Παράλληλα με την καθημερινή γλώσσα διατηρήθηκαν και κάποια γλωσσικά ιδιώματα της αρχαιότητας, όπως η αττική διάλεκτος. Αυτή δεν είχε καμιά σχέση με την αττική διάλεκτο του 5ου αιώνα αλλά ήταν η αττικίζουσα των ρωμαϊκών χρόνων.
Οι Βυζαντινοί λόγιοι προσκολλήθηκαν σε αυτήν τη γλώσσα, περιφρονώντας την απλή λαϊκή.Το μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής γραμματείας γράφτηκε υπό την επίδραση Αρχαϊσμού – αττικισμού. Η επίμονη προσπάθεια μιμήσεως ύφους – ρητόρων, το κυνήγι σπανίων λέξεων, οδήγησε στην απώλεια επαφής με τον καθημερινό λόγο, έτσι ο αττικισμός εξελικτικά είχε αρνητική σημασία.
Ουσιαστικά από τότε και για πρώτη φορά  θα ξεκινήσει ο γλωσσικός διχασμός. Το πρόβλημα της διγλωσσίας ανάγεται στην Ύστερη Αρχαιότητα, όταν εξαφανίζεται η προσωδιακή προφορά και απλοποιείται η ελληνική, καθώς γίνεται γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας. Ωστόσο, οι κλασικοί φιλόλογοι της εποχής επέμειναν να γράφουν στην αρχαία αττική διάλεκτο.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας πάλι επέλεξαν να γράφουν στην ομιλούμενη γλώσσα της εποχής τους, την ελληνιστική κοινή. Οι βυζαντινοί συγγραφείς κληρονόμησαν την παράδοση και συνέχισαν να γράφουν σε αττικίζουσα γλώσσα ορισμένα λογοτεχνικά είδη, ως επί το πλείστον εκείνα που είχαν τις καταβολές τους στην αρχαία λογοτεχνία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις η ελληνιστική κοινή, η γλώσσα της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών βιβλίων, πρόσφερε μια αποδεκτή λύση. Με το πέρασμα του χρόνου όμως και αυτή η γλώσσα απομακρύνεται από την ομιλουμένη.
Από το 12ο αιώνα και εξής εμφανίζεται και λογοτεχνία γραμμένη στη δημώδη γλώσσα που πλησιάζει την κοινή, σε κείμενα όπως ο Διγενής Ακρίτης και τα Πτωχοπροδρομικά ποιήματα.
Πρόκειται για «βυζαντινά λογοτεχνικά έργα» με μια σημασία κάπως ευρύτερη από τα αυστηρά χωρικά και χρονικά όρια της βυζαντινής αυτοκρατορίας και συμπεριλαμβάνει και έργα που γράφτηκαν σε περιοχές που είχαν περιέλθει σε δυτική κυριότητα (όπως το Χρονικό του Μορέως και την πρώιμη κρητική λογοτεχνία).
ΠΗΓΗhttp://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/10/h-glwssa-twn-vyzantinwn.html

Η πρώτη διπλωματική αναγνώριση της Ελλάδας

Η Αϊτή -το Χαΐτιον, σύμφωνα με τα ελληνικά της εποχής- ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε την Επανάσταση του '21 και το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση, με την επιστολή του προέδρου της Ιωάννου Βόγιερ (Jean Pierre Boyer) προς τον Αδαμάντιο Κοραή, η οποία φέρει ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1822.


Είχε προηγηθεί επιστολή του Κοραή και άλλων επιφανών Ελλήνων των Παρισίων προς τον Βόγιερ, με την οποία του ζητούσαν βοήθεια για την Επανάσταση, κατόπιν συστάσεων του περίφημου Γάλλου στρατηγού Λαφαγιέτ και του Επισκόπου Βλαισών Γρηγορίου, που είχε επισκεφθεί την περιοχή.

Η Αϊτή, μια φτωχή χώρα της Καραϊβικής, δεν ήταν δυνατόν να στείλει βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά ο πρόεδρός της απάντησε με την ακόλουθο επιστολή, που χαρακτηρίζεται από θερμά αισθήματα για την ελληνική εξέγερση:




    “

    Ελευθερία… Ισότης
    Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην.

    Εις τα Παρίσια

    Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20η παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε.

    Μία  τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας.

    Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου , εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην. επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ού η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας, ής προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών την δαπάνην. Εάν δ’ επέλθωσι κατάλληλοι, ως επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσωμεν προς τιμήν ημών τοις τέκνοις της Ελλάδος, όσον δυνηθώμεν.

    Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, άς λαός του Χαϊτίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Ελληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεκνυόμενοι και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ήν επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος, διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων.

    Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρτησίας
    ΒΟΓΕΡ
   

Η Αϊτή, προϊόν της Γαλλικής Επανάστασης, ήταν η πρώτη χώρα που κατάργησε τη δουλεία και κυβερνήθηκε από μαύρους. Ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία την Πρωτοχρονιά του 1804, αλλά ακόμη και σήμερα παραμένει μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

ΠΗΓΗhttp://ypogeia-drasi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1755.html