Του Νίκου Λυγερού
Όταν αρχίζουμε και αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικός είναι ο ζεόλιθος στη γεωργία και συνειδητοποιούμε ότι προετοιμαζόμαστε να περάσουμε στο στάδιο της ζεοπιστοποίησης, σιγά σιγά δημιουργούμε ένα πλαίσιο που λειτουργεί ως εισαγωγή στη ζεοπονία. Διότι βλέπουμε ότι οι αγρότες έχουν ανάγκη από πρακτικές συμβουλές για την εφαρμογή και την ενσωμάτωση του ζεόλιθου στις καλλιέργειές τους. Ο ζεόλιθος δεν είναι μια πανάκεια, αλλά ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τον αγρότη όχι μόνο σε θεωρητικό, αλλά και σε πρακτικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε λοιπόν ανθρώπους που να έχουν εξειδικευτεί στο ζεόλιθο για να μπορούν να απαντούν σε όλες τις πρακτικές ερωτήσεις που αφορούν φυτά σ’ ένα πολύ μεγάλο φάσμα. Αυτό είναι που ονομάζουμε από τώρα ζεοπόνους. Ουσιαστικά πρέπει να έχουν γνώσεις γεωπονίας και βιώματα με τον ζεόλιθο. Αλλιώς οι αγρότες θα μπουν πρώτα στη διαδικασία του πειραματισμού, αλλά δεν θα έχουν δοκιμάσει ποτέ το προϊόν. Στην πραγματικότητα, ο ζεοπόνος λειτουργεί συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά, αφού συμβουλεύει αποκλειστικά τη χρήση του ζεόλιθου και στο πεδίο της συμβατικής καλλιέργειας και στο πεδίο της βιολογικής, πράγμα το οποίο βοηθά αφάνταστα στο πέρασμα της μιας στην άλλη. Διότι τα δεδομένα δεν είναι πια μόνο επιστημονικά, αλλά και βιωματικά με τα αποτελέσματα που μπορούμε να φανταστούμε. Διότι μετράμε ήδη παραγωγούς που λειτουργούν ήδη με το ζεόλιθο αλλά αυτό αξιοποιείται ελάχιστα και μάλιστα περισσότερο για ενημέρωση παρά για την παραγωγή. Όμως η ζεοπονία μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στη γεωργία.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18570&l=gr