Η ενδιαφέρουσα οικογενειακή Ιστορία του Ζιγκμουντ Μινέϊκο και η άλωση του Μπιζανίου

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 86 χρόνια από την ημέρα που απεβίωσε στην Αθήνα ο Σίγκμουντ/Ζιγκμουντ Μινέϊκο (1840 - 1925), μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που συνδέθηκε με την

Σίγκμουντ Μινέϊκο

κοινωνία των Πατρών. Το επώνυμο Μινέϊκο βέβαια είναι γνωστό στην Ελλάδα λόγω της Σοφίας Μινέϊκο^[1], συζύγου του Γεωργίου Παπανδρέου και μητέρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Πρόκειται για αριστοκρατική οικογένεια πολωνικής καταγωγής, μέλη της οποίας εντοπίζονται ακόμα και σήμερα στην Πολωνία. Σε αρκετά ιστολόγια διαβάζω για την δήθεν εβραϊκή καταγωγή της οικογένειας Μινέϊκο, πληροφορία που δεν επιβεβαιώνεται από καμία πηγή και που προφανώς αποτελεί μέρος της σφαίρας του φανταστικού.

Το πρώτο μέλος των Μινέϊκο που εμφανίζεται στον ελλαδικό χώρο ήταν ο Σίγκμουντ Μινέϊκο (1840 - 1925) γεννημένος το 1840 στη Λιθουανία. Σπούδασε μηχανικός στην Αγία Πετρούπολη και το 1863 συμμετείχε^[2] στην πολωνική επανάσταση εναντίον των ρωσικών δυνάμεων του Τσάρου. Για την δράση του αυτή συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο, εν τέλει όμως μεταφέρθηκε στη Σιβηρία απ' όπου δραπέτευσε το 1868 για να καταφύγει στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του εκεί συμπλήρωσε τις σπουδές του στη στρατιωτική σχολή της Γαλλίας με υποτροφία του Βασιλιά λόγω της συνεισφοράς του στην απελευθέρωση Γάλλων υπηκόων που συμμετείχαν στην πολωνική επανάσταση.
Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία όπου εργάστηκε στις υπηρεσίες αυτής για την κατασκευή δρόμων, γεφυρών, οχυρών (Μπιζάνι) κ.α. ενώ μεταξύ άλλων πραγματοποίησε και αρχαιολογικές ανασκαφές. Από δημοσίευμα^[3] της εφημερίδας "Ελευθερία" μαθαίνουμε πως από αυτές τις ανασκαφές απέκτησε αρκετά αρχαία αντικείμενα, τα οποία πούλησε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 1891 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα υπηρετώντας από διάφορες θέσεις το ελληνικό κράτος και το 1910 του απονεμήθηκε^[4] τιμητικά η ελληνική υπηκοότητα. Στους Βαλκανικούς Πολέμους διαδραμάτισε^[5] σημαντικό ρόλο καθώς χάρις αυτόν έγινε εφικτή η κατάληψη του οχυρού του Μπιζανίου. Ως μηχανικός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συμμετείχε στην κατασκευή του γνωρίζοντας τα ακριβή σχέδια του οχυρού, τα οποία και αποκάλυψε^[6] στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Γι' αυτή του τη συμβολή τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος. Να σημειωθεί ότι ήταν ανταποκριτής πολωνικών εφημερίδων κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας καθώς και επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου του Λβοφ.

Υπήρξε οπαδός του Ελευθέριου Βενιζέλου και τέκτονας με πλούσια δράση. Από τα δημοσιευμένα αρχεία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος επιβεβαιώνεται^[7] ότι ήταν μέλος της Στοάς "Πυθαγόρας". Στα μέλη της ίδιας στοάς συγκαταλέγονταν εκείνη την εποχή σημαντικοί επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί, στρατιωτικοί και πολιτικοί. Σύμφωνα με τα ίδια αρχεία φαίνεται να διετέλεσε και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος χρηματίζοντας^[7] Μέγας Αρχιτρίκλινος. Κατα καιρούς υπήρξε^[8] μέλος των Μεγάλων Στοών της Ιταλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας.

Γ. Παπανδρέου και Σ. Μινέϊκο^[9]

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 27 Δεκεμβρίου 1925 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Το οικογενειακό μνήμα διατηρείται ακόμα στο νεκροταφείο Αθηνών. Η νεκρώσιμος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στην Μητρόπολη Αθηνών, ο επικήδειος δε εκφωνήθηκε από τον τέκτονα Παναγιώτη Δ. Καλογερόπουλο, ο οποίος κατείχε σημαντική θέση στην στοά "Πυθαγόρας". Λόγω της ιδιότητας του Καλογερόπουλου ο Αρχιεπίσκοπος του απαγόρευσε^[14] να εκφωνήσει τον επικήδειο, κάτι που δεν έγινε λόγω αμέλειας του ιερέα του ναού, ο οποίος και τέθηκε σε αργία. Ήταν παντρεμένος με την Περσεφόνη Μάναρη, κόρη του Σπύρου Μάναρη, μαθηματικού & διευθυντού της Ζωσιμαίας Σχολής στα Ιωάννινα, και είχαν αποκτήσει αρκετά παιδιά: την Jadwiga (1886 - 1932), σύζυγο του Stanislaw Maria Ludwik Maciej Jablonowski, μέλους της πολωνικής αριστοκρατίας, την Ανδρομάχη, σύζυγος κάποιου κόμη, πέθανε στην Αυστρία το 1939, την Σοφία (1883 - 1981), σύζυγο Γεωργίου Παπανδρέου, την Έλενα (1904 - 1995), η οποία έζησε μεταξύ Πολωνίας, Βρετανίας και Ελλάδας και πέθανε στην Αθήνα, την Μαρία (1907 - 1978), την Καρολίνα (1906 - 1956), η οποία έζησε στην Πολωνία, τον Στανίσλαος (1875 - 1924), ιατρό που υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό και ποιητή που πέθανε στη Θεσσαλονίκη, τον Βίτολντ, την Aldona - Safo, σύζυγο Έλληνα αξιωματικού του στρατού που πέθανε το 1912 και τον Ευθύμιο (1893 - ;), σύζυγο Μερόπης Κατσαρού και πρόεδρο του ελληνοπολωνικού εμπορικού συμβουλίου. Εγγονός του τελευταίου είναι ο Φίλιππος Μινέϊκο που ζει στην Αθήνα.

οικογένεια Παπανδρέου. διακρίνεται: Σ. Μινέϊκο (πρώτη αριστερά)^[9]

Η παρουσία της οικογένειας στην Πάτρα χρονολογείται από το 1880. Στην Πάτρα γεννήθηκαν τα περισσότερα, αν όχι όλα, παιδιά του ζεύγους Μινέϊκο. Στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων στην οδό Αθανασίου Διάκου υπήρχε μέχρι την δεκαετία του 1960 το κτίριο Μινέϊκο, στο οποίο στεγάζονταν^[10] τα γραφεία της Παναχαϊκής. Ο Σίγκμουντ Μινέϊκο στην Πάτρα εργάστηκε^[11] ως νομομηχανικός Αχαιοήλιδος ενώ τον Ιούλιο του 1919 κλήθηκε^[12] ως αναπληρωματικό μέλος του δημοτικού συμβουλίου Πατρών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του υποθέτω ότι θα διέμενε στην Αθήνα. Η Σοφία Μινέϊκο (1883 - 1981) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Το 1910

Στο κέντρο του card postal το κτίριο Μινέϊκο

αναγορεύθηκε^[13] διδάκτωρ φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Λίγο αργότερα παντρεύτηκε τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας, με τον οποίο όμως χώρισε το 1926 για να παντρευτεί ο τελευταίος την διάσημη ηθοποιό Κυβέλη. Μοναχοπαίδι της Σοφίας ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ενώ εγγονός της ήταν ο Γιώργος Α. Παπανδρέου. Για την οικία της στο Παλαιό Ψυχικό υπήρξε διαμάχη μεταξύ των κληρονόμων λόγω της ανεύρεσης δεύτερης διαθήκης.

Σημειώσεις

1. ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, τόμος Β΄, σελ.1249. Σημείωση: Ο Τριανταφύλλου αναφέρει τον Ζίγμουντ/Σίγμουντ Μινέϊκο ως "Μενέϊκος Στεν."
2. ↑ Πληροφορίες για τα μέλη της οικογένειας Μινέϊκο, από απόγονο της ίδιας οικογένειας
3. ↑ Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο 3/1/1960, σελ.7
4. ↑ Πληροφορίες για τα μέλη της οικογένειας Μινέϊκο, από απόγονο της ίδιας οικογένειας
5. ↑ Πληροφορίες για τα μέλη της οικογένειας Μινέϊκο, από απόγονο της ίδιας οικογένειας
6. ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, ο.π.
7. ↑ Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, Λεύκωμα των υπο την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος Τεκτονικών Στοών, Αθήνα 1998, σελ.85
8. ↑ Πληροφορίες για τα μέλη της οικογένειας Μινέϊκο, από απόγονο της ίδιας οικογένειας
9. ↑ Οι δύο αυτές φωτογραφίες προέρχονται από το ιστολόγιο http://istorikesphotografies.blogspot.com/
10. ↑ Νίκος Μολόχας, Οι πλατείες της Πάτρας, Αθήνα 1998, σελ.५१
12. ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, ο.π.
13. ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, ο.π.
14. ↑ Άρθρο για την Σοφία Μινέϊκο από την Βικιπαίδεια (http://el.wikipedia.org)
15. ↑ Από το ιστολόγιο http://sarantakos.wordpress.com/2011/04/14/mineyko

ΠΗΓΕΣ

http://www.istorikathemata.com/2012/01/blog-post_19.html#more

http://istorika-8emata.blogspot.com