Χαράλαμπος Λυσή
Σε γνωρίζω μέσα από την στάση των Ελλήνων, την
αξιοπρεπή, βασιλιά της Σπάρτης. Σε γνωρίζω μέσα απο τους βάρβαρους που
αποθρασύνονται με ηδονή για τις υπεράριθμες ορδές τους, που θα διαβούν
και θα συνθλίψουν. Για τον σαδισμό τους που αποχαλυβδώνεται στο
αντίκρισμα της αδυναμίας που με αξιοπρέπεια, τους αντιστέκεται.
Σε βλέπω κάθε μέρα μπροστά μου, στα πέρατα της
οικουμένης, όπου ο άνθρωπος αρνείται, όπου ο άνθρωπος διώκεται σαν ζωό,
στην ανασφάλεια.
Σε είδα, σε γνώρισα από κοντά, στο σπίτι μου, στην χώρα μου να σε αναφωνούν στα φλεγόμενα χείλη τους, ημίθεοι Θερμοπύλαρχοι.
Σε είδα ολόιδιο, σαν να ξαναγεννήθηκες, πρόσφατα,
κάπου εκεί στο Μαρί, κάπου εκεί που ξαποστένουν τα καράβια των
Μυκηναίων, ταλαιπωρημένα αλλά πανέτοιμα να αράξουν στο λιμάνι της
Κερύνειας.
Κάπου εκεί, απάνω στην πλώρη του καθήκοντος, μέσα
στην απέραντι θάλασσα του φιλότιμου, σε είδα να κομματιάζεσαι, εσένα και
τους συντρόφους σου.
Να κομματιάζεστε, να γίνεστε χίλια κομμάτια για την πατρίδα, «υπο την σκιή» της ανθρώπινης βλακείας, ασέβειας και ασυδοσίας.
Και πέρασαν οι βάρβαροι, και έφτασαν στην Αθήνα, όπου
έκαψαν τους ναούς, βίασαν και λεηλάτησαν. Φαίνεται δεν τους άγγιξε καν
το μεγαλείο της γνώσης του ανθρώπου. Δεν άγγιξε τα νοσηρά, απολίτιστα
μυαλά, η λακωνική αξιοπρέπεια, στις Θερμοπύλες.
Αποθρασύνθηκαν περαιτέρω, και ετοίμαστηκαν για άλλα σχέδια σκλαβιάς, κατοχής και καταπίεσης.
Το Αθάνατο όμως Ελληνικό πνεύμα ταξίδεψε βόρεια, στην
γή της Μακεδονίας. Στην γή του ένδοξου, φιλεύσπλαχνου και ανδριωμένου
βασιλιά. Του Μέγα. Για να συσσωρεύσει μέσα του όλο το φώς που αναβλύζει
αναλλοίωτο απο τον πανάρχαιο πολιτισμό των Ελλήνων. Να το συσσωρεύσει
και να το στείλει σαν αστραπή στην Περσέπολη, την Βαβυλώνα, τον Ιδάσπη
και τα όρη του Πουντζάμπ.
Να το στείλει για να μάθει τους βάρβαρους καλά, ότι
οι πολιτισμένοι ανθρώποι οφείλουν να τιμούν, ακόμα και νεκρούς, εκείνους
που αγωνίζονται έστω και άν «προβλέπουν πως ο Εφιάλτης στο τέλος θα
φανεί, και οι Μήδοι επι τέλους θα διαβούνε.»
ΠΗΓΗ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου