“Τσάμικη” προπαγάνδα στα αλβανικά σχολεία, μέσω οικολογικού περιοδικού

Είναι το περιοδικό «Γύρω, τριγύρω», που απευθύνεται στους μαθητές των σχολείων και, όπως αναγράφει στην εξώφυλλό του, στηρίζεται από: το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Ινστιτούτο Παιδαγωγικών μελετών, τους «Αλβανούς φίλους της φύσης» και την «Αλβανική Οικολογική Λέσχη».
Η πρώτη όψη του τεύχους 71 με τα πολλά λουλούδια και τα φανταχτερά χρώματα είναι τόσο αθώα, μα τόσο αθώα, σαν τα ίδια τα παιδιά. Το δηλητήριο, όμως, αρχίζει να στάζει από την πρώτη κιόλας σελίδα. Διαφημίζει την Ελληνική κωμόπολη Σύβοτα, η οποία φέρει ακόμα την «πελασγο – ιλλυρική αρχιτεκτονική», ότι τα «Αλβανικά χρώματα τα βρίσκει και στις μικρότερες λεπτομέρειες», ότι «οι 11.000 κάτοικοι είναι Αλβανοί, που δεν τους επιτρέπουν να ομιλήσουν την όμορφη αλβανική γλώσσα», αλλά «μολονότι η Ελληνική Κυβέρνηση δεν τους επιτρέπει να μιλήσουν … εκείνοι συνεχίζουν να μιλούν αλβανικά», ότι «στην περιοχή κατοικούσαν ιλλυρικές φυλές της Θεσπρωτίας, Κεστρίνης, Αμφιλοχίας, Χαονίας, Μολοσίας», και πολλά άλλα τέτοια αηδιαστικά μαργαριτάρια, στα οποία επιδίδονται με μανία μικροί και μεγάλοι σ’ αυτή τη χώρα, που φοβάται τον εαυτό της.
Στην σελίδα 4 αναφέρεται στον Μερκούρη Σπάτα και σε όλους τους Σπαταίους, οι οποίοι έσφαζαν εκατοντάδες απ’ εδώ, χιλιάδες απ’ εκεί, και που «οι μελετητές και οι ιστορικοί τον παρομοιάζουν με τον Αχιλλέα, τον Έκτορα, τον Αινεία, τον Μέγα Αλέξανδρο της Ιλλυρικής Μακεδονίας, ενώ για τη σοφία του, με τον Νέστορα»
Πιο κάτω πληροφορεί τους μαθητές για το Avokado ή το αχλάδι βουτύρου, για τις ζέβρες και τα άλογα, για τον Κινέζο μάγειρα, για τη θερμότητα στο Big Beng και την εμφάνιση της ύλης, για την Ημέρα της Γης και τα νέα ηλιακά στοιχεία, αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά το πρόσχημα για να φτάσει στην πόλη της Εφέσου στη Μικρά Ασία, η οποία «είναι αρχαία πελασγική πόλη… που έγινε διάσημη από τον ναό της Αρτέμιδος» κι ακόμα πληροφορεί ότι «Η πόλη της Εφέσου χτίστηκε από τους κατοίκους της αρχαίας Τσαμουριάς τον 10 – ο αιώνα π. Χ».
Για να κλείσει με το άρθρο «Τα τραγούδια και η γλώσσα των Αρβανιτών», που επιτέλους, είναι άρθρο επώνυμο, αφού αυτός που το υπογράφει ονομάζεται Pilo Zyba.Και τι λέει ο Pilo Zyba;  Ότι «το πουλί Γκιώνης είναι ο Γκιων Καστριώτης, ο οποίος έχασε τη βασιλεία και τα παιδιά», ότι «Οι Αρβανίτες πολεμούσαν ενάντια στην Τουρκία και αξίζουν να αναφερθούν και οι πόλεμοι  των αδερφών Κοσοβάρων, ενάντια στην Τουρκία και τη Σερβία…. Που πολεμούσαν δύο καταχτητές, δύο θρησκείες, την ορθοδοξία και τον μουσουλμανισμό, εχθροί της Αλβανίας», ότι «η λύρα (το μουσικό όργανο) προέρχεται από τη λέξη «Ιλλυρία», ότι «Οι Αρβανίτες εργάστηκαν και πολέμησαν  και δημιούργησαν τον πολιτισμό τους, πριν από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι (Έλληνες) όλα τα πήραν απ’ αυτούς».
Εκείνο, που σε αναστατώνει δεν είναι τόσο τα ιστορικά, αρχαιολογικά και γλωσσικά «μαργαριτάρια». Είναι γεμάτος ο μπαξές από τέτοια σε δεκάδες και εκατοντάδες εκδόσεις, τα οποία φανερώνουν άγχος, κενό, θυμό, ματαιοδοξία, μυθομανία, απώλεια επαφής με την πραγματικότητα και πολλά άλλα σύνδρομα. Εκείνο που σε αναστατώνει είναι η προσπάθεια να φυτέψουν όλα αυτά στις αθώες ψυχές των μαθητών, να τα παραμορφώσουν, να τα τυφλώσουν. Όπως έγινε πρόσφατα στην Τρίτη τάξη του Εννιάχρονου Σχολείου των Αγίων Σαράντα, όπου η υποδιευθύντρια επέβαλε στους μικρούς μαθητές να αγοράσουν το εν λόγω περιοδικό. [Πηγές: Εδώ και εδώ]
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "“Τσάμικη” προπαγάνδα στα αλβανικά σχολεία, μέσω οικολογικού περιοδικού"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα"Πανταζή 2/4/12

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην ραδιοφωνική εκπομπή της Ουρανίας Πανταζή "Ταξίδια και οράματα"
Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου
02/04/2012

http://www.lygeros.org/view.php?number=9030

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα"Πανταζή 2/4/12"

Επίσκεψη του Ν. Λυγερού στο χωριό Ασκληπειό της Νότιας Ρόδου

 

 

 Φωτογραφικό υλικό από την χθεσινή επίσκεψη του κύριου Λυγερού στο χωριό Ασκληπειό της Νότιας Ρόδου. Ο κ. Λυγερός προσκεκλημένος από τον Πρόεδρο του χωριού κύριο Σταμάτη Χατζηλαζάρου μαζί με τον κύριο Χρήστο Σπανό. 

Αρχικά ο κύριος Λυγερός επισκέφτηκε τον βρεφονηπιακό σταθμό "Καστροφωλίτσα" όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει του λιλιπούτειους μαθητές και να δει τους παραδοσιακούς χορούς που είχαν ετοιμάσει για τους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου.

 Στη συνέχεια, περιηγήθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο αλλά και στους εσωτερικούς χώρους του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που πρωτοκτίστηκε το 1060 και διατηρεί μέχρι και σήμερα τις υπέροχες τοιχογραφίες με την πλήρη απεικόνιση της Κοίμισης της Θεοτόκου. 

Παράλληλα, συνέχισαν την επίσκεψή τους στο Εκκλησιαστικό και Λαογραφικό Μουσείο του χωριού όπου υπήρχαν μαρμάρινες στήλες από τον 5ο αιώνα μ.Χ της Παλαιοχριστιανικής Εκκλησίας. 

Τέλος, η περιήγηση του κύριου Λυγερού ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή του στο Κάστρο του Ασκληπειού.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επίσκεψη του Ν. Λυγερού στο χωριό Ασκληπειό της Νότιας Ρόδου"

Περί ναυτοσύνης...

Με αφορμή διάφορα σχόλια που έγιναν στο κείμενό μας σχετικά με τη σύγκρουση των δύο τουρκικών πυραυλακάτων στο Βόσπορο και τις ατυχείς συγκρίσεις που επιχείρησαν μερικοί με το ναυάγιο της ΤΠΚ Κωστάκος, φίλος του "Εν Κρυπτώ" μας έστειλε μερικές χαρακτηριστικές ανέκδοτες φωτογραφίες που βάζουν τα πράγματα στη θέση τους...


Βρισκόμαστε σε νατοϊκή άσκηση, και μια ελληνική φρεγάτα έχει παραβάλει δίπλα στην τουρκική φρεγάτα Gokova (F 496). Η ελληνική φρεγάτα αποπλέει από δύσκολη θέση ελλιμενισμού χωρίς βοήθεια ρυμουλκού, ενώ το πλήρωμα της τουρκικής παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον τις ενέργειες του ελληνικού πληρώματος για τον απόπλου, και μάλιστα βιντεοσκοπώντας τις.



Το γιατί ειναι προφανές: η τουρκική φρεγάτα απέπλευσε με τη βοήθεια ρυμουλκού, που επίσης διακρίνεται στις φωτογραφίες. Από την θέση του προκύπτει καθαρά ότι δε μπορει να εξυπηρετήσει το ελληνικο πλοιο, ενώ αντίθετα ετοιμάζεται να εξυπηρετήσει το τουρκικό.





Για όποιον ενδιαφέρεται να κάνει μια επανάληψη στα κατορθώματα της τουρκικής ναυτοσύνης, θυμίζουμε πάλι τα δημοσιεύματά μας για τη "στενή επαφή" της κορβέτας Bodrum με ύφαλο στο Καστελλόριζο (1, 2, 3) και την προσάραξη της φρεγάτας Gokceada στην Κένυα (1,2). Είπαμε: Μάλτα γιοκ! 
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Περί ναυτοσύνης..."

Διάλεξη Ν.Λυγερού περί ΑΟΖ, Θεσσαλονίκη 31/3/12

Διάλεξή του Νίκου Λυγερού
στην εκδήλωση με τίτλο "ΑΟΖ: αφήνουμε πίσω μας το χθες, νέες γενιές -νέες πολιτικές - 2 ζητούμενα με μια κίνηση: εθνική κυριαρχία και ανάπτυξη"
Ξενοδοχείο Holiday Inn, Θεσσαλονίκη
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη Ν.Λυγερού περί ΑΟΖ, Θεσσαλονίκη 31/3/12"

Ποιος και γιατί αφήνει τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου χωρίς εθνική μνήμη

Του Δρ. Παναγιώτη Μπάρκα

Λέει μια λαϊκή παροιμία ότι "αν θέλεις να περιφρονήσεις κάποιον, αγνόησέ τον". 

Η γνωστή Γαλλίδα εθνολόγος κοινωνιολόγος για θέματα Βαλκανικής, NathalieClayer, στην προσπάθειά της να εντοπίσει και ερευνήσει την πορεία της Αλβανικής εθνογένησης, θεωρεί ως την πιο αποτελεσματική πηγή τον αλβανικό τύπο (τέλη ΧΙΧ αρχές ΧΧ αιώνα). 

Ο τύπος στην Ήπειρο, αρκετά πλούσιος, αποτελεί το βασικό τεκμήριο για να παρακολουθήσουμε την υποχώρηση του Ελληνισμού στο Βόρειο της Τμήμα μετά την ίδρυση του αλβανικού κράτους και κατά τον Μεσοπόλεμο. Η μοναδική εφημερίδα το «Λαϊκό Βήμα», ανεξαρτήτως του κομουνιστικό ιδεολογικό του περιεχόμενο, αποτέλεσε και αποτελεί μια σημαντική πηγή για την παρακολούθηση εκείνων των ιδεολογικών γεγονότων… στην εθνική ελληνική μειονότητα.

Από την άλλη πλευρά, ο τύπος και γενικώς οι εκδόσεις, όπως αναφέρει και η κα Clayer, αποτελεί ένα σημαντικό μέσο ζύμωσης της κοινής γνώμης.

 Και από κοινού με τα υπόλοιπα συστατικά: παράδοση, ήθη και έθιμα, αποτελούν το συλλογικό σύστημα και οπλοστάσιο κοινής εθνικής, κοινωνικής, πολιτιστικής, οικονομικής συμπεριφοράς, σχέσεις με τους άλλους κλπ.

Δεν είναι λοιπόν απλώς μνήμη, καταγραφή, αλλά και ένα ενεργό μέσο, επεξεργασίας, καθοδήγησης, προσανατολισμού, μιας κοινότητας κλπ. Αυτό ισχύει περισσότερο για τον τόπο μας, όπου καθετί γραμμένο έχει ισχύει εξουσίας, είναι για την ανθρώπινη συνείδηση αδιαμφισβήτητο.

Μετά το 1990, φάνηκε ότι η κοινότητα της εθνικής ελληνικής μειονότητας θα ακολουθούσε τη δική της ιστορική και πλούσια παράδοση. 

Ήταν η κοινότητα με την πιο πλούσια ζωή όσον αφορά τα έντυπα ΜΜΕ στην Αλβανία. Ακολούθησε στη συνέχεια η αυθόρμητη προσπάθεια έκδοσης βιβλίων για την αναθεώρηση της ιστορίας του κομμουνιστικού καθεστώτος και για την αναγκαία ελληνική αυτογνωσία. Θύμιζε ακριβώς την παράδοση διαφωτισμού του ΧΙΧ και ΧΧ αιώνα.

Σήμερα των ημερών όμως βρισκόμαστε στην αντίπερα όχθη αυτής της παράδοσης που εμπλούτισε ακόμα και την νεοελληνική ιδεολογία που διαφώτισε και ενέπνευσε την πορεία του νέου ελληνικού κράτους έθνους.

Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου δεν έχει σήμερα σχεδόν κανένα έντυπο. Η «άνθιση» ήταν πρόσκαιρη. Γρήγορα η κάθε υψηλή προσδοκία επιδίδονταν σε φαινόμενα πεζοδρομίου, κουτσομπολιού και αλληλοκατηγορίας. 

Σήμερα δεν έχουμε πλέον κανένα ΜΜΕ. Τόσο το περισσότερο σοβαρό, που να απευθύνεται στην συλλογική και επιμέρους πραγματικότητα του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, να αγγίζει τα πραγματικά εθνικά προβλήματά του, να χαράζει χνάρι των εθνικών μας προσδοκιών και διεκδίκησης δικαιωμάτων.

Δεν είναι εμπάθεια, αλλά μια πικρή αλήθεια. Η πολιτική ηγεσία του τόπου, που ακούει στο όνομα της νυν ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, από τότε που ανέλαβε μετά το 1998, μεθοδεύτηκε το κλείσιμο των ΜΜΕ.

 Δύο είναι οι λόγοι. Πρώτο είναι ότι η συγκεκριμένη ηγεσία, ενώ δεν μπορεί και δεν θέλει να παράγει εθνικό έργο, έχει φροντίσει να μην υπάρχουν ΜΜΕ που να βλέπουν, καταγράφουν ή να ασκούν κριτική στο ανύπαρκτο έργο, στη διαφθορά και στο αντεθνικό της έργο. 

Το σκεπτικό αυτό πάει πακέτο με τις αστείρευτες ενέργειες που ξόδεψε η συγκεκριμένη ηγεσία για να φιμώσει και εξουδετερώσει τον αντιπολιτευόμενο λόγο και την οργανωμένη αντιπολίτευση στο χώρο της εθνικής ελληνικής μειονότητας. Δεν θα μπω στην ανάλυση των συνεπειών, αλλά θα υπογραμμίσω το γεγονός ότι ο πόλεμος αυτός έφερε τον μεταξύ μας  σπαραγμό, διάσπαση και εσωστρέφεια.

Δεύτερο και σημαντικό λόγο που έχει η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για την εξουδετέρωση των ΜΜΕ, είναι να μη φέρνει ευθύνες στο ιστορικό μέλλον.

Μ΄αυτό συνδέεται και το γεγονός ότι η πολιτική της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι μονίμως ανεπίσημη. Για τις αποφάσεις της δεν υπάρχουν επίσημα έγγραφα. Δημαγωγικά και για δημόσια κατανάλωση βγάζει ανακοινώσεις τύπου «εκ’ του γραφείου τύπου». Ουσιαστικά δεν υπάρχουν επίσημα έγγραφα.

Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν έχει ένα σοβαρό αρχείο για τη δράση της. Αλλού είναι το αρχείο της ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 

Εκείνο μέχρι το 1994 βρίσκεται στα χέρια των μυστικών υπηρεσιών της Αλβανίας. 

Δεν υπάρχουν ντοκουμέντα για τέτοια σοβαρά γεγονότα όπως η δεκαπενθήμερη αποχή από τα σχολεία το 1991, που έφερε τη διεξαγωγή όλων των μαθημάτων στην υποχρεωτική εκπαίδευση στην μητρική γλώσσα και το άνοιγμα ελληνικών σχολείων στα μικτά χωριά, όπως και στις πόλεις Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα και Δελβίνου.

Τα γεγονότα με την δίκη των πέντε, τα γεγονότα του 1997. Δεν υπάρχουν αρχεία και πραχτικά για τις συνδιασκέψεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 

 Έχει εξαφανιστεί το υπόμνημα του 1999 με 14 χιλιάδες υπογραφές για το θέμα της υφαρπαγής των χιλιάδων στρεμμάτων βοσκότοπων και δασών από αλλοεθνείς δήθεν πρώην ιδιοκτήτες. Κανένα επίσημο ντοκουμέντο για την διπλή υπηκοότητα. 

Καμιά επίσημη απόφαση για το θέμα αποχής από την απογραφή του 2011. Κανένα έγγραφο σχετικά με τα δρώμενα στη Χιμάρα και πώς έγινε που σήμερα των ημερών οι περιουσίες των ντόπιων κατοίκων (σε οικόπεδα και κτήματα) ακόμα και στους Δρυμάδες και την ίδια τη Χιμάρα παραδόθηκαν σε χέρια αλλοεθνών, τις θητείες ακριβώς που ήταν δήμαρχος ο νυν πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Ένας από τους λόγους που η Αθήνα δεν έχει συγκεκριμένες θέσεις για καίρια ζητήματα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού είναι το γεγονός ότι για τα θέματα αυτά δεν υπάρχουν επίσημες θέσεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Για κανένα σοβαρό θέμα λοιπόν η ΟΜΟΝΟΙΑ, ούτε έχει λάβει αποφάσεις, ούτε, συνεπώς, έχει  επίσημα ντοκουμέντα. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία, που αυτός ο τόπος δεν έχει μνήμη. Πλήχτηκε ενσυνείδητα μια παράδοση που έχει ριζώσει από την εποχή του Βυζαντίου.

 Από την άλλη πλευρά η επίσημη πολιτική στάση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν από απαθή μέχρι σφόδρα αντίθετη σε κάθε προσπάθεια ανάδειξης των πολιτιστικών αξιών του τόπου μας, ιστορικών γεγονότων, ξεχωριστών και έξοχων προσωπικοτήτων κλπ Θα έλεγα ότι ξεπεράστηκε σε αρκετές περιπτώσεις και το ίδιο το κομουνιστικό καθεστώς.

Θυμάμαι, σε μια τηλεοπτική αντιπαράθεση, ο γνωστό εθνικιστής ποιητής Αγκίμ Σέχου έχει πει ότι η  εθνική ελληνική μειονότητα δεν έχει γνωστές  προσωπικότητες  στα γράμματα και τις τέχνες. Το «επιχείρημα» σερβίρονταν στο κοινό ως επιβεβαίωση ότι οι Έλληνες της Αλβανίας είναι  οι κουβαλημένοι κολίγοι, χαμηλού επιπέδου, χωρίς δικό τους πολιτισμό που δανείστηκαν τον αλβανικό πολιτισμό, όπως το πολυφωνικό τραγούδι.

Το γεγονός αποτέλεσε το κίνητρο να ασχοληθώ χρόνια για να δώσω μια απάντηση. Η διδακτορική μου διατριβή ανάγκασε τα μέλη της επιτροπής του Πανεπιστημίου Τιράνων όχι μόνο να την βαθμολογήσουν με άριστα, αλλά να πουν ότι υποκλινόμαστε με σεβασμό σε έναν αξιέπαινο  πολιτισμό που δεν γνωρίζαμε. Τι συνέβηκε όμως, το τιμ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο Τμήμα ελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και ελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου; Αποφάσισε να μη δεχτεί στη βιβλιοθήκη του Τμήματος  το σχετικό βιβλίο.

Το ίδιο συνέβηκε και με το ντοκιμαντέρ «Ήπειρος, ο μύθος στην πραγματικότητα». Αποτελεί μια προσπάθεια επιβεβαίωσης με στοιχεία ότι ο σημερινός ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου είναι ο μόνιμος και νόμιμος κληρονόμος του αρχαίου διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού στο Βόρειο Τμήμα της Ηπείρου. Για τους Ιταλούς και Αλβανούς το έργο αυτό αποτέλεσε ένα αγκάθι. Για τους πολιτικούς εκπροσώπους της εθνικής ελληνικής μειονότητας αποτέλεσε την ευκαιρία να χαρούν που και για το λόγο αυτό, οι αρχές του πανεπιστημίου με αρωγό την ηγεσία αυτή, με έδιωξαν από το πανεπιστήμιο.

Το ίδιο μπορώ να πω για το έργο του Κώστα Λώλη για το πολυφωνικό τραγούδι. 

Τόλμησε ο κύριος Λώλης να πει σε μια εκδήλωση στο Αργυρόακστρο, ότι το πολυφωνικό τραγούδι είναι χαρακτηριστικό της Ηπείρου και τον ξέσκισαν κυριολεκτικά.

Ο Κώστας κάθισε και έγραψε το πολυτιμότερο βιβλίο για το πολυφωνικό τραγούδι ως χαρακτηριστικό της ελληνικής Ηπείρου, τέτοιο που απορρίπτει άμεσα και την απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ να αναγνωρίσει ως μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς πολυφωνικό τραγούδι ως αλβανική πολιτιστική κληρονομιά.  

Για το βιβλίο του Κώστα δεν έγινε καμιά παρουσίαση στο βορειοηπειρωτικό και αλβανικό χώρο. 

Η ΟΜΟΝΟΙΑ αδιαφορεί για το έργο του Κώστα, όπως αδιαφορεί για δεκάδες άλλα τέτοια βιβλία και έργα, για δεκάδες Έλληνες επιστήμονες και ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, της παράδοσης και της σημερινής πραγματικότητας.

Δεν μπορεί να λησμονήσουμε ότι ιστορικά ο τόπος μας, οι άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης, παρήγαγαν ένα τεράστιο έργο για να προηγηθούν και να απαντήσουν στους ισχυρισμούς που είχε καλλιεργήσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία  και στη συνέχεια ο Αλβανικός εθνικισμός όσον αφορά την ελληνικότητα της Ηπείρου.

Σήμερα, ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου βρίσκεται αντιμέτωπος στην έξαρση θέσεων αμφισβήτησης  αυτής της ιστορικής πραγματικότητας, αλλοίωσης και ιδιοποίησης του δικού μας πολιτισμού. 

Η ηγεσία του ελληνισμού, που ακούει στο όνομα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, δεν έχει βάλει ποτέ το νερό στη φωτιά για να ενθαρρύνει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης των δικών μας πραγματικών και αντικειμενικών θέσεων για την προστασία των πολιτιστικών μας αξιών.

 Απεναντίας, ή αδιαφορεί, ή εξαπολύει πόλεμο εναντίον όλων εκείνων που δείχνουν ότι το ανάστημά τους ξεπερνάει εκείνο της ηγεσίας. 

Δεν γίνεται επίσης λόγος να ασχοληθεί με την έρευνα, εντοπισμό και προβολή του τεράστιου συγγραφικού έργου για την ελληνικότητά μας. 

   

Παναγιώτης Μπάρκας

Για τον Βορειοηπειρώτη 22.03.2012

http://ximara.blogspot.com/2012/03/blog-post_23.html#more

 

http://www.echedoros-a.gr/2012/03/blog-post_4467.html 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιος και γιατί αφήνει τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου χωρίς εθνική μνήμη"

Ν.Λυγερός "Η διαχρονικότητα του ελληνισμού" Αθήνα, 26/3/12

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "Η διαχρονικότητα του ελληνισμού"
Εταιρεία Ελλήνων Ευεργετών
Αθηναϊκή Λέσχη
26/03/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Η διαχρονικότητα του ελληνισμού" Αθήνα, 26/3/12"

Ν.Λυγερός "AOZ και Ιπποσύνη" Ρόδος 27/3/12

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "AOZ και Ιπποσύνη"
Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Ρόδος.
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "AOZ και Ιπποσύνη" Ρόδος 27/3/12"

Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821

Η συνεισφορά των Κυπρίων στην επανάσταση του 1821 ήταν ιδιαίτερα σημαντική και πολύπλευρη. Όπως και σε διάφορες άλλες ιστορικές συγκυρίες, οι Κύπριοι έδωσαν βροντερά το παρών τους και κάποιοι εξ αυτών θυσιάστηκαν πολεμώντας σε μάχες δίπλα από μεγάλους οπλαρχηγούς της επανάστασης. Μια πτυχή της ιστορίας που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «οι Κύπριοι εθελοντές στην επανάσταση του 1821 και στους άλλους εθνικούς πολέμους», ο φιλόλογος- ερευνητής Γιάννης Σπανός, από το 1797 η εθνική αγωνιστική συνείδηση των Κυπρίων οριοθετείται από τον Ιωάννη Καρατζά, έναν από τους 7 συντρόφους του Ρήγα Βελεστινλή που μαρτύρησαν με τον μεγάλο οραματιστή. Στις 19 Ιουνίου 1821, αναφέρεται ακόμα στο βιβλίο, γέμισαν τα καράβια του Κανάρη, στην Ασπρόβρυση της Λαπήθου.

Αναφορά επίσης γίνεται σε ποιητική μαρτυρία για τον απόπλουν επαναστατών από την Καρπασία. Είναι γνωστές εξάλλου, οι σφαγές του Ιουλίου 1821, 480-2000 προκρίτων και κληρικών, οι δεσμεύσεις περιουσιών, ο αποκεφαλισμός της ηγεσίας. Στα ελληνικά αρχεία καταγράφονται πέραν των 580 νέων που έσπευσαν στην επαναστατημένη Ελλάδα για να πολεμήσουν. Έχοντας μάλιστα ως όραμά τους τη Μεγάλη Ελλάδα. Ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης αναφέρει τα εξής: «Είπαν μου πώς εφύασιν ποτζιεί που το Καρπάσιν μια κοπή παίδκιοι τοπιανοί τζιαι πώς επήαν πέρα, πέρα στους λας που πολεμούν τζιαι παν κατά την Πόλη».

Χαρακτηριστικά επίσης της συμμετοχής των Κυπρίων στην επανάσταση, όπως αναφέρεται στο βιβλίο, είναι και οι εκποιήσεις των περιουσιών και η μεταφορά των χρημάτων στην επαναστατημένη Ελλάδα. Παραδείγματα οι αδελφοί Θησείς, Θεόφιλος, Νικόλαος, Κυπριανός, και άλλοι που συντηρούσαν με δικές τους δαπάνες σώματα επαναστατών. Όπως αναφέρεται, έδωσαν τα πάντα και μερικοί από τους επιζήσαντες πέθαναν «επί της ψάθης», όπως μαρτυρούν οι θυγατέρες του Χαράλαμπου Μάλη και οι χήρες των Θησέων σε επιστολές τους. Ενδεικτικό το μήνυμα της 25ης Απριλίου 1825 προς το Εκτελεστικόν. «Σεβαστή Διοίκησις! Ημείς εχάσαμεν μαζί με την πατρίδα και τας οικίας μας. Είδομεν τους συγγενείς μας εσφαγμένους και ενταύθα, απ’ αρχής του ιερού Αγώνος, αγωνιζόμενοι, τρέφομεν αυτάς τας ελπίδας, του ν’ ανακακτήσωμεν την πατρίδα ελευθέραν». Ενδεικτικές της συμβολής των Κυπρίων στους αγώνες του έθνους οι δύο επιστολές προς Καποδίστριαν, εκ μητρός Κυπρίου, της 19ης Αυγούστου και της 17ης Νοεμβρίου 1828.

Αλλά συγκλονιστικές και οι μαρτυρίες προσωπικοτήτων της επανάστασης όπως του Κολοκοτρώνη, του Μαυρομιχάλη, του Μακρυγιάννη, του Κανάρη, του Μαυροκορδάτου και πλήθος άλλων κορυφαίων ηγετών και οπλαρχηγών, υμνούν με έγγραφά τους τους Κυπρίους επαναστάτες που πολέμησαν παντού. Χαρακτηριστικά, ο Κωνσταντίνος Κανάρης σε επιστολή του, μνημονεύει τον Κωνσταντίνο Κυπριώτη. Πολέμησε σε όλες τις μάχες και σκοτώθηκε, καθώς επίσης και τον γιο του Γεώργιο, που έπεσε πολεμώντας, συνειδητός συνεχιστής του ηρωισμού του πατέρα του. Ο Πετρόμπεης και ο Μακρυγιάννης υμνούν «τον ανδρειότερο και γενναιότερον» Αγγελή Κύπριο, ο Κολοκοτρώνης τον Ιωάννη Γεωργίου, ο Μαυροκορδάτος τον Κύπριο που με κίνδυνο της ζωής του τον έσωσε από τους κακοποιούς.

πηγή: Φιλελεύθερος (26/03/2012) «Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821», Φρίξος Δαλίτης

Διαβάστε επίσης:
- «Η συνδρομή των Κυπρίων στο έπος του 1821»

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821"

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει την Αμερική από τα προϊστορικά χρόνια!

Στο απίστευτο συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει και ταξιδέψει στην Αμερικάνικη ήπειρο χιλιάδες χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο, κατέληξε σε έρευνά του ένας έλληνας ερευνητής των αιγαιακών γραφών.

Ειδικότερα, σύμφωνα με .....
τον δρ. Μηνά Τσικριτσή, οι προϊστορικοί Έλληνες είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική πολύ πιο πριν την ανακαλύψει ο Κολόμβος. Αυτό, υποστηρίζει, προκύπτει από την μελέτη ενός κειμένου του Πλουτάρχου, το «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης», όπου στις παραγράφους 941Α-942, περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν «δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας».
Σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, ο οποίος συνεχίζει την έρευνα που έκανε πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος που είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής και την οποία επισκέπτονταν, από το κείμενο του Πλουτάρχου με χρήση ειδικών προγραμμάτων με Η/Υ αποκαθίσταται μια λησμονημένη ιστορική πραγματικότητα, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς -αν όχι όλους- ερευνητές.
Στη ανακοίνωσή του, ο δρ. Τσικριτσής υποστηρίζει ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από την Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν σε μια λίμνη (την ονομάζει Superior) του Καναδά.
Φαίνεται -σημειώνει- ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες, συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους. Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.
Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Τσικριτσής «όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος».
Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.
Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μΧ που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:
1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από την Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).
2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.
3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.
4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αιώνα πΧ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).
5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ.
6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφεί ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.
7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 πΧ.
8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.
9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μΧ που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.
10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe
Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του 86 μΧ। Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες. Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής - και όχι μόνο - από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστο τον 1ο αιώνα πΧ και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία πΧ.

http://kafeneio-gr.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει την Αμερική από τα προϊστορικά χρόνια!"

«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη …..Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά».

Φορώντας τ’ άρματα του Δίκιου
πάλεψες για τη Λευτεριά.
Με τα τσαπράζια των Ιδανικών σου πολέμησες.
Ξυπόλυτα όνειρα
-μικρά, αθώα παιδιά, μόρτες τ’ “ανέφικτου”-
σ’ άνοιγαν δρόμο.
Πέταξες στο φως μ’ ανοιχτά φτερούγια,
να κυνηγήσεις τ’ “άπιαστο”
ως τα περβόλια του Ήλιου.
Εκεί
που δάκρυα έχουν μόνο οι κρίνοι
και πεπτωκότες άγγελοι.
«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη
Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά».
από το τραγούδι «Πρώτη τ’ Απρίλη» του Αντρέα Αντρέου
Η Κύπρος, το ηρωικό και πολύπαθο προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού, έχει καταγράψει ανεξίτηλα την ελληνικότητά της στις δέλτους της ιστορίας, με κρουνούς αίματος που έχυσαν τα παιδιά της για να αποκτήσουν ή να κρατήσουν την εθνική τους ελευθερία. Η κορυφαία στιγμή των εθνικών αγώνων των Κυπρίων και από τα λαμπρότερα στιγμιότυπα της εποποιίας ολόκληρου του Ελληνισμού μέσα στις χιλιετηρίδες, είναι η νικηφόρα εξέγερση και ο τετραετής επαναστατικός αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων κατακτητών που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955.
Το 1878, η Κύπρος «παραχωρήθηκε» από την Τουρκία στην Αγγλία έναντι του αντιτίμου των 88.000 λιρών περίπου ετησίως, έως το 1923 όταν η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμά της στο νησί (τώρα το πού βρήκε αργότερα δικαιώματα, είναι μια μεγάλη ιστορία λαθών και προδοσίας). Οι Κύπριοι από την πρώτη στιγμή της Αγγλικής κατοχής και καθ’ όλη τη διάρκειά της, συνέχισαν τους αγώνες της Τουρκοκρατίας για την αποτίναξη του ζυγού, με αίτημα όχι απλώς την απελευθέρωση αλλά την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.
Την 15η Ιανουαρίου 1950, παρά την αντίδραση των Άγγλων, η Εκκλησία της Κύπρου διοργάνωσε ανοικτό, επώνυμο και ενυπόγραφο δημοψήφισμα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Παρά την αγγλική τρομοκρατία, το 95,7% των ψηφοφόρων υπέγραψαν την αξίωση της Ενώσεως. Παρά την διεθνοποίηση του Κυπριακού ζητήματος και τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο παρελθόν, η Βρετανία όχι μόνο δεν συναίνεσε στην αυτοδιάθεση της Κύπρου και την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, αλλά αντίθετα εντατικοποίησε τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς.
Ήταν ώριμες οι συνθήκες για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Ο Θεός της Ελλάδος, όρισε την ώρα αυτή να βρεθεί στα ηνία του αγώνα ένας χαρισματικός ηγέτης, ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας. Βετεράνος όλων των πολέμων της εποχής του, ξεκίνησε με το ψευδώνυμο Διγενής την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα από το μηδέν. Το βάρος του ανέλαβε η σχετικά ολιγομελής και ελλιπώς εξοπλισμένη οργάνωση που ίδρυσε, η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) όπως ονομάστηκε, ένα όνομα που έμελλε να περάσει στη σφαίρα του θρύλου. Αποτελούμενη κυρίως από απειροπόλεμους ενθουσιώδεις μαθητές και νεαρούς Κύπριους με ελάχιστα έμπειρα στελέχη και κάτω από την στιβαρή καθοδήγηση του Διγενή, η ΕΟΚΑ κατάφερε να γίνει το υπόδειγμα της πλέον επιτυχημένης διεθνώς επαναστατικής κινήσεως.
Την 1η Απριλίου 1955, όπως ευφυώς είχε ορίσει ο Διγενής, ο αγώνας ξεκίνησε ξαφνικά σε πολλά σημεία ταυτοχρόνως. Δολιοφθορές, εκρήξεις, επιθέσεις εναντίον στρατιωτικών στόχων δημιούργησαν μία κόλαση που παρέλυσε την αγγλική μηχανή. Με πολλές και επίλεκτες δυνάμεις, με πεπειραμένους διοικητές και στελέχη, με βία εναντίον του αμάχου πληθυσμού, εκτελέσεις, βασανιστήρια, εξαγορά συνειδήσεων και προδοσίες, προσπάθησε η αποικιοκρατία να αναχαιτίσει τον απελευθερωτικό αγώνα.
Μνημεία της βαρβαρότητας και της θηριωδίας των Άγγλων αποικιοκρατών αλλά και του ανυπέρβλητου ηρωισμού των αγωνιστών της ΕΟΚΑ μένουν στους αιώνες οι Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας με τα φυλακισμένα μνήματα στο προαύλιό τους, ο αχυρώνας του Λιοπετριού που έγινε τόπος του ολοκαυτώματος των ηρώων της ΕΟΚΑ, η θρασύδειλη πυρπόληση του κρησφύγετου του ιδανικού ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις ανηλίκων ή νεότατων αγωνιστών και τόσα ακόμη που γέμισαν με καταιγιστικούς ρυθμούς την τετράχρονη περίοδο του αγώνα.
Μέσα σε 4 μόλις χρόνια, το 1959, η Αυτοκρατορία λύγισε και αναγκάστηκε να παραχωρήσει στην Κύπρο την ανεξαρτησία της. Μια σειρά μειοδοσιών και γιες-σερισμών τόσο του Ελλαδικού όσο και του Κυπριακού κατεστημένου, κατάφερε να μετατρέψει τη νίκη σε ένα καταστροφικό (όπως άλλωστε αποδείχθηκε) συμβιβασμό μιας ευάλωτης και ψευδεπίγραφης ανεξαρτησίας, έρμαιης των διεθνών πιέσεων και δολοπλοκιών.
Η επέτειος της ενάρξεως του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, η 1η Απριλίου 1955, αποτελεί το φωτεινό ορόσημο του πάθους των Ελλήνων για την ελευθερία και των αγώνων για την απόκτησή της. Συμβολίζει συνάμα, το θρίαμβο του πνεύματος πάνω στην ύλη και του φρονήματος πάνω στην βία και την βαρβαρότητα. Συγχρόνως, μας θυμίζει στο διηνεκές τον ηρωισμό, τους αγώνες και τις θυσίες της πολύπαθης αυτής ακριτικής έπαλξης του Ελληνισμού, αγώνες που μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει τη δικαίωσή τους, αγώνες που είναι καθήκον μας να τιμήσουμε και να δικαιώσουμε.
TIΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ!!!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη …..Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά»."

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!"

Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι

Κραυγή αγωνίας από τους εγκλωβισμένους, πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, την στιγμή που η πρόσβαση τους σε ιατρούς και ιατρικά κέντρα είναι κάτι περισσότερο από δύσκολη.

445 είναι συνολικά στον αριθμό οι εγκλωβισμένοι, οι 335 από αυτούς στην Καρπασία και οι υπόλοιποι 111 στην περιοχή Κορμακίτη. Από αυτούς το 30% είναι άνω των 70 χρόνων και συνεπώς με περισσότερα προβλήματα υγείας.
Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υγείας, η οποία διαπίστωσε την ανάγκη μεγαλύτερης ιατροφαρμακευτικής στήριξης και περίθαλψης των εγκλωβισμένων. Οι βουλευτές πρότειναν όπως ειδικά εκπαιδευμένα άτομα που θα διαμένουν στα κατεχόμενα, να φροντίζουν μεταξύ άλλων για τη σωστή λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής.
«Υπάρχει μια διαδικασία η οποία ρυθμίζει και η οποία στηρίζει τους εγκλωβισμένους μας», είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κώστας Κωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι «την ίδια στιγμή θα πρέπει – και υπάρχουν εισηγήσεις και έγιναν εισηγήσεις από πλευράς των συναδέλφων μελών της Επιτροπής – να υπάρχει μια επιπλέον και μεγαλύτερη στήριξη προς τους εγκλωβισμένους μας, οι οποίοι δυστυχώς βρίσκονται, οι πλείστοι εξ αυτών, αυτοί που έχουν απομείνει, σε προχωρημένη ηλικία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «από μόνοι τους δεν είναι σε θέση να στηρίζουν πολλοί εξ αυτών, τους εαυτούς τους, με αποτέλεσμα όταν παρουσιάζονται κάποια προβλήματα σοβαρής μορφής να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν και κάποιοι απ’ αυτούς να έχουν χάσει και την ίδια τους τη ζωή».
Ο κ. Κωνσταντίνου απηύθυνε έκκληση προς το Υπουργείο να δώσει έμφαση στο σοβαρό αυτό θέμα.
Σε δικές της δηλώσεις για το θέμα, η βουλευτής του ΑΚΕΛ Στέλλα Μισιαούλη είπε ότι στην Επιτροπή αναφέρθηκε ότι υπάρχει παρεμπόδιση από το κατοχικό καθεστώς των εγκλωβισμένων, ότι δεν επιτρέπουν στις δικές μας υπηρεσίες είτε είναι γιατροί, είτε είναι νοσηλευτές, είτε είναι φροντιστές, να επισκέπτονται τους εγκλωβισμένους μας και να τους βοηθούν σε θέματα υγείας.
Ετσι, πρόσθεσε, «σκεφτήκαμε και πάρθηκε μία απόφαση – μπορώ να πω – να εκπαιδευτούν άτομα που βρίσκονται εκεί, νεαρά άτομα που μπορούν να προσφέρουν αυτή την Υπηρεσία και να βοηθούν τους ηλικιωμένους».
Στις δικές της δηλώσεις, η βουλευτής της ΕΔΕΚ Ρούλα Μαυρονικόλα αναφέρθηκε σε καταγγελίες για περιπτώσεις όπου εγκλωβισμένοι πήραν λανθασμένα φάρμακα με αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα με την υγεία τους, καθώς και σε περίπτωση γιαγιάς 81 χρόνων η οποία ανέμενε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις Πρώτες Βοήθειες για 2,5 ώρες.
 [Πηγή]
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι"

"ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία"

Διάλεξη του κύριου Νίκου Λυγερού με θέμα "ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία"  πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο "Πανόραμα" στη Μονεμβασία. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τους καθηγητές Αθανάσιο Μανιάτη και Ηλία Αγγελάκο, ενώ συμμετείχαν οι μαθητές της Β' και Γ' του 1ου Γυμνασίου Τρίπολης. Τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές παρακολουθούν το πολιτιστικό πρόγραμμα "Από την μεσοκάθετο στην ΑΟΖ", το οποίο αποτελεί παράγωγο της ημερίδας Τοποστρατηγικής "Το απέραντο γαλάζιο του Καστελλόριζου" που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2011 στο ελληνικό νησί.

Κατά τη διάρκεια της διάλεξης, ο  κύριος Λυγερός αναφέρθηκε στην αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα της ελληνικής ΑΟΖ, ενώ από κοινού με τους μαθητές ανέλυσαν στοιχεία οργανικής Χημείας,  τα διαγράμματα Voronoi καθώς και την τριγωνοποίηση του Delaunay. Παράλληλα, για ακόμα μία φορά ο κύριος Λυγερός τόνισε την συμαντηκότητα του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και παρουσίασε στους μαθητές όλες τις νέες εξελίξεις σχετικά με προγράμματα και επενδύσεις, όπως το Euroasia Interconnector σε σχέση με την Κρήτη και την Πελοπόννησο. Τέλος από κοινού σχεδίασαν την τοπική ΑΟΖ της Μονεμβασίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία""