Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 

Που στηρίχτηκε , συνεχίζει να στηρίζεται και θα στηρίζεται η παγκόσμια οικονομία ;

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό .

Η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη απληστία, στις ανάγκες των αισθήσεων μας και στην κακή Έριδα, όπως αυτή περιγράφεται από τον Ησίοδο.

Βγάλτε αυτά τα τρία (3) κακά από την εξίσωση και η παγκόσμια οικονομική φούσκα θα σκάσει με πάταγο σε 24 ώρες.

Ρωτήστε όποιο οικονομικό αναλυτή γνωρίζετε ντόπιο, η ξένο ,μικρό, η μεγάλο, οποιασδήποτε σχολής, η σκέψης, θα σας βεβαιώσει αυτό που μόλις διαβάσατε, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον άνθρωπο. 

Ο άνθρωπος με την διττή υπόσταση είναι υπεύθυνος για ότι συμβαίνει.

Οι ανάγκες της άπατης κοιλιάς του και της σάρκας του, μαζί με την κακή έριδα (ζήλεια), τον οδηγούν εκ του ασφαλούς στον αφανισμό.

3.500 χρόνια ύπαρξης του ανθρώπινου γένους δεν μας έχουν διδάξει τίποτα.

Μετά και την κατάρρευση του Καπιταλισμού, το σωτήριο έτος 2.008 μ.χ., η παγκόσμια κοινότητα, χωρισμένη σε κοινοπραξίες οικονομικών συμφερόντων, προσπαθεί άδικα να βρει λύσεις.

Οι G7 –G20 –G100 συνεδριάζουν σχεδόν κάθε εβδομάδα για τον ίδιο λόγο.

Όταν όμως δεν αγγίζεις τον πυρήνα του προβλήματος (ανθρώπινες ορέξεις), όταν απεναντίας ωθείς με κάθε μέσο τον ανθρώπινο παράγοντα στον άκρατο καταναλωτισμό, στην κάθε είδους βία χωρίς περιεχόμενο, απλά και μόνο για την τροφοδότηση του συστήματος που δεν οδηγεί πουθενά, τότε η καταστροφή σου είναι περισσότερο κοντά από ότι φαντάζεσαι.

Η λύση δεν είναι μερικές χιλιάδες άνθρωποι να συνεχίσουν να ζουν καλά, ενώ ο υπόλοιπος πλανήτης έχει ερημώσει.

Η λύση είναι όλοι επάνω στον πλανήτη να ζούμε εξ ίσου καλά.

Ο λόγος που ο απλός άνθρωπος συνεχίζει να τροφοδοτεί την τεράστια αυτή φούσκα και ότι αυτή συνεπάγεται, είναι η άγνοια όλων των παραμέτρων που τον αφορούν.

Ο Όμηρος έρχεται εδώ να βοηθήσει τον απλό άνθρωπο της ΓΗΣ δίνοντας του τις πληροφορίες που αγνοεί .

Του εξηγεί ποιος είναι και ποιο είναι το νόημα της ζωής του επάνω στον πλανήτη ΓΗ.

Του εξηγεί που οδηγεί η μέχρι σήμερα συμπεριφορά του προς τον εαυτό του και προς τους συνάνθρωπους του, εξηγεί πως η κάθε μορφής βία που πηγάζει από το σκεπτικό που ακολουθείτε σήμερα από τις μεγάλες δυνάμεις θα οδηγήσει το ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ στην εξαφάνιση του από τα γαλαξιακά δρώμενα .

Του εξηγεί τι συμβαίνει στο γαλαξία εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια και τι είναι αυτό που οι δημιουργοί του περιμένουν από αυτόν να κάνει, για να γίνει όμοιος με τους υπόλοιπους Αργείους.

Η ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ 

ΑΠΛΑ – ΤΑΠΕΙΝΑ – ΣΟΦΑ φωνάζει η θεά Αθηνά μέσα από το Ομηρικό κείμενο της Οδύσσειας

Τι σημαίνει αυτή η τριπλή επιταγή της δημιουργού μας;;;

Σημαίνει πως αν θέλεις να ζήσεις αιώνια στα Ηλύσια πεδία του Άργου (βασιλεία των Ουρανών) στην ζωή σου επάνω στη ΓΗ πρέπει να κυριαρχούν αυτές και μόνο οι αξίες.

Σημαίνει πως μόνο ζώντας με αυτόν τον τρόπο θα τα καταφέρεις να γίνεις αθάνατο πνευματικό ον ισότιμο με τους γαλαξιακούς σου γείτονες.

Επίσης σημαίνει πως το σύστημα αξιών επάνω στο όποιο στηρίχτηκε διαχρονικά το ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ ήταν λάθος.

Ήδη το διαπιστώσαμε (2008) και από τότε αναζητούμε απεγνωσμένα λύσεις που δεν υπάρχουν.

 
Η βίαιη προσαρμογή της Ευρωπαϊκής οικονομίας στην λιτότητα δεν αποτελεί λύση σε ένα σύμπαν που προσφέρει τα αγαθά του στον υπερθετικό βαθμό και δωρεάν στους κατοίκους του.

Το λάθος των μικρονόων διαχειριστών της τύχης μας είναι πως δεν έχουν καταλάβει την απλή αυτή αλήθεια βλέποντας μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του κέρδους και της ικανοποίησης των μικρό-συμφερόντων τους.

Το σύστημα που επεβλήθη παγκόσμια από τον δυτικό λεγόμενο κόσμο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο απέτυχε παταγωδώς.

Η Αθηνά το δήλωσε με κάθε δυνατό τρόπο  <<οι αλαζόνες που οδήγησαν τον πλανήτη εδώ θα αφανιστούν μαζί με τους λαούς τους>>.

Ο πολύτιμος χρόνος που μας δόθηκε σπαταλήθηκε σε πόλεμους και αίμα μαζί με ανθρώπινη δυστυχία και πνευματικό σκοταδισμό στο όνομα του κέρδους 

Βλέπετε κάποιοι βρήκαν σαν λύση την αναμόχλευση της οικονομίας τους δημιουργώντας πόλεμους στον πλανήτη περιμένοντας να διαχειριστούν την ανοικοδόμηση των κοινωνιών που με το άλλο χέρι κατέστρεφαν.

Οι κανόνες που καταργούν τον άνθρωπο πρέπει να αλλάξουν.

 Η ανθρώπινη ψυχή έχει «ιδιόκτητη» και αυτός κουράστηκε μαζί μας.

Σύμφωνα με τις επιταγές του όλα τα δημιουργήματα του έχουν δικαίωμα στα βασικά αγαθά της ζωής όπως αυτός την σχεδίασε.

Ποια όμως είναι τα βασικά αγαθά της ζωής επάνω στη ΓΗ για τον θνητό με την διπλή υπόσταση;;;

Δικαιούται να γνωρίζει τον λόγο της ύπαρξης του ώστε να μπορεί να αποφασίζει τα του οίκου του.

Δικαιούται πλήρη πνευματική ελευθέρια για να είναι δημιουργικός και να επιλέξει την οδό της σωτηρίας του.

Δικαιούται δωρεάν τα αγαθά που απορρέουν από τον πλανήτη Ενέργεια καθαρό νερό και τροφή.

Σήμερα μετά 3.255 χρόνια ύπαρξης το ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ μπορεί να υπερηφανεύεται πως έχει τα μέσα να προσφέρει όλα τα αγαθά του πλανήτη σε όλα τα μέλη του δωρεάν.

 
Όμως έχουμε εν τω μεταξύ εφεύρει το χρήμα τις εταιρείες και τα χρηματιστήρια που αποκλείουν κάτι τέτοιο.

Εκτός φυσικά αν όλοι μαζί αποφασίσουμε να τα καταργήσουμε για να σωθούμε τώρα που γνωρίζουμε που οδηγούν.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ 

Το μεγαλιθικό ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου στην Αμφιπόλη έκρυβε, μέσα στις διαστάσεις της ταφικής στοάς , πληροφορίες εξαιρετικού ενδιαφέροντος για τον πλανήτη.

Ποιες είναι οι πληροφορίες αυτές;;;

Η θεά Αθηνά μας ενημερώνει πως το 2015 μ.χ. η το 15 της εποχής του Υδροχόου είναι το έτος σταθμός για την ανθρώπινη γενιά της ΓΗΣ και ειδικά για την αγαπημένη της γενιά των Δωριέων.

Πως προκύπτει αυτό ;;;

Προκύπτει αβίαστα από τις διαστάσεις της ταφικής στοάς των θαλαμών και της εισόδου του τρίτου θαλάμου.

Πλάτος ταφικής στοάς 4,5μ Μήκος θαλαμών (1ος έξι (6) μέτρα-2ος 4,5 μέτρα -3ος έξι (6) μέτρα) πλάτος εισόδου τρίτου θαλάμου 1,5μ.

 Χωρίζει την οριζόντια πλευρά του τρίτου θαλάμου σε τρία ίσα μέρη 1,5μ το καθένα.

Πως προκύπτουν οι ημερομηνίες ;;;

Όλα στηρίζονται στην επιστημονική θεωρία της Μετάπτωσης των Ισημεριών και τους αριθμούς που την καθορίζουν.

Η Γη χρειάζεται 72 χρόνια για να διασχίσει μια μοίρα του Ζωδιακού κύκλου των 360 μοιρών.

Σε 45 μοίρες διασχίζει μια απόσταση 45 Χ 72 = 3240 ετών.

Και σε 60 μοίρες διασχίζει μια απόσταση 60 Χ 72 =4320 ετών 

Τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί ;;;

Γνωρίζοντας ήδη από τον Όμηρο και τον δόμο των Μυκηνών την ημερομηνία σταθμό δημιουργίας του σύγχρονου ανθρώπου της ΓΗΣ (1240 π.χ. η 1080 της εποχής του Κριού) οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν τα πάντα για εμάς.

Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη και άλλη μια ημερομηνία σταθμό το έτος 2.000μ.χ. η ένα (1) της εποχής του Υδροχόου

Είναι η ημερομηνία που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα μετά από δεκαετή προσπάθεια μέτρησε τα (3+3 = 6) δις «γράμματα» της Ελληνικής διπλής βίο-νάνο-έλικας η του γενετικού κώδικα του ανθρώπου

Ο πρώτος αριθμός λοιπόν σημαίνει πως 3240 χρόνια μετά την δημιουργία μας κατορθώσαμε να μετρήσουμε τα «γράμματα» του γενετικού μας κώδικα (1.080 +2.160 = 3.240] και 1.240 + 2.000 = 3.240).

Αν προσθέσουμε σε αυτόν τον αριθμό 15 χρόνια από το πλάτος της εισόδου του τρίτου θαλάμου θα έχουμε (3.240+15 = 3.255) χρόνια

Την ημερομηνία ανεύρεσης του ταφικού μνημείου από την ημερομηνία δημιουργίας μας.

Πράγματι το μνημείο αποκαλύφτηκε το 2.015 + 1.240 = 3.255 χρόνια .

Το σημαίνει ο αριθμός 4.320 ;;;

Ο αριθμός σημαίνει πως 4.320 μετά την άφιξη της Αθηνάς στη ΓΗ το δημιούργημα της θα ήταν σε θέση να μετρήσει τα (3+3 = 6 ) δις «γράμματα» του γενετικού του κώδικα .

Πράγματι η Αθηνά αφίχθη στη ΓΗ το (1) της εποχής του Κριού και τα «γράμματα» μετρηθήκαν το τέλος της εποχής των Ιχθύων (2.160 + 2.160 = 4320) χρόνια η (2.320 π.χ. + 2.000 μ.χ. = 4.320 χρόνια).

Μια άλλη σημαντική πληροφορία που μας δίνει η Αθηνά με τον αριθμό 4.320 είναι το τέλος της εποχής των Ιχθύων και η αρχή της τελευταίας εποχής του Υδροχόου.

Εάν πάλι προσθέσουμε στο 4.320 τα 15 χρόνια έχουμε την ανακάλυψη του ταφικού μνημείου το 2.015 έτος σταθμό για την Γήινη ανθρωπότητα.

Πως είναι δυνατό να προκύπτουν αυτά τα μελλοντικά γεγονότα από ένα αρχαίο μνημείο;;;

Η μόνη λογική εξήγηση είναι πως ο κατασκευαστής του μνημείου μας παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια ανελλιπώς και έχει την τεχνολογία να επηρεάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο κατά το δοκούν.

Γιατί είναι έτος σταθμός το 2015 η 15 του Υδροχόου ;;;

Διότι αυτό το έτος έχει επιλέξει η δημιουργός μας για να μας αποκαλύψει μέσω της κυρίας Περιστέρη το ταφικό μνημείο της Αμφιπόλης όπου βρίσκεται κρυμμένο το γενετικό της υλικό και το μέσο για το ταξίδι μας στον γαλαξία και την σωτηρία μας.

Είναι το έτος που με τον Ι.Δ. στα χέρια μας πρέπει να επιβάλουμε τον ορθό δρόμο του Οδυσσέα στον πλανήτη και να τιμωρήσουμε τους αλαζόνες που μας έφεραν έως εδώ.

Γιατί τίποτα από αυτά δεν συνέβη ;;;

Βασικά ο Ελληνικός λαός και οι κυβερνήτες του είναι ανέτοιμοι για κάτι τέτοιο.

Ο Υπουργός πολιτισμού σταμάτησε την ανασκαφή της Αμφιπόλης και η αρχαιολογική κοινότητα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.

Μην βιάζεστε όμως γιατί το 2015 βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.

Και αφού η θεά Αθηνά το προσδιορίζει σαν έτος σταθμό, θα πρέπει να είναι έτος σταθμός.

Τι θα ακολουθήσει λοιπόν στο μέλλον ;;;

Με κάθε επιφύλαξη, η ταπεινή μου γνώμη, κρίνοντας από τα πρόσφατα γεγονότα που αφορούν την πατρίδα μας και το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι έχει ως εξής: 

Η θεά Αθηνά αποφάσισε να πάρει στα χέρια της την υπόθεση, που εμείς είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε.

Το πρώτο μικρό θαύμα της ήταν το 61,3 ΟΧΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα. 
Όποιος πίστευε πως το ΟΧΙ θα κέρδιζε με τις τράπεζες κλειστές, 60 ευρώ την ημέρα και πλήρης πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, να σηκώσει το χέρι του !!!

Ούτε η κυβέρνηση δεν το περίμενε!!!

Άλλωστε απεδείχθη πως είχε προετοιμαστεί για το ΝΑΙ.

Το δεύτερο μικρό θαύμα ήταν η αντίδραση των Κινεζικών και εν συνεχεία των Αμερικανικών χρηματιστηρίων. 

Το τρίτο δεν γνωρίζω ποιο θα είναι, όμως, όλα δείχνουν πως το παγκόσμιο, ληστρικό σύστημα, καταπάτησης της ανθρώπινης ψυχής, βρίσκεται κάτω από επίθεση δυνάμεων που είναι αδύνατο να ελεγχτούν ,με αφορμή την «μικρή», αλλά αγαπημένη, για κάποιους, Ελλάδα.

Προσευχηθείτε με όλη την ψυχή σας να σπάσει η φούσκα των παγκόσμιων αγορών!!

Καθίστε στον καναπέ σας και απολαύστε το.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας βρίσκονται σε τόσο απελπιστική κατάσταση ώστε προσελκύουν πλέον τους παγκόσμιους καρχαρίες σαν να «μυρίζονται αίμα» και συρρέουν για να μας κατασπαράξουν, απομυζώντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα σχεδόν άδεια ταμεία μας.

Σ αυτές τις δύσκολες στιγμές υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές και να εξετάζουμε σχολαστικά τις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής.
 Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να προτιμάμε τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, έστω και αν πρέπει να τα πληρώσουμε λίγο ακριβότερα!

Γιατί άραγε να τρώμε φασολάκια Κίνας, ρεβίθια Τουρκίας, φακές Καναδά, ρύζι Ινδίας, πατάτες Αιγύπτου, φιστίκια Συρίας, μακαρόνια Ιταλίας, σοκολάτες Ελβετίας, Ιταλίας ή Ισπανίας, ζάχαρη από τον Μαυρίκιο και χιλιάδες άλλα προϊόντα που αγοράζουμε χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να βλέπουμε που «στέλνουμε» τα λιγοστά χρήματά μας;
Είναι απίστευτο με πόση επιπολαιότητα πλουτίζουμε άλλες χώρες την στιγμή που εμείς κινδυνεύουμε να χρεοκοπήσουμε. Γιατί να αγοράζουμε εισαγόμενα νερά, αναψυκτικά και δεκάδες μπύρες από την Γερμανία, την Αμερική ή το Μεξικό; Χάθηκαν τα αναψυκτικά, τα νερά ή οι μπύρες που παράγονται στην Ελλάδα, με επενδύσεις που έκαναν ακόμα και ξένες (πολυεθνικές ή μη) εταιρίες που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στην χώρα μας.

Ακόμα και τους ηλιόσπορους τους εισάγουμε από την Αμερική (εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια της Ευρώπης), ακόμα και το χαμομήλι που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής είναι εισαγόμενο (αν είναι δυνατόν!), ακόμα και το φαγητό που δίνουμε στα ζώα μας (ζωοτροφές) εισάγεται από την Ολλανδία! Είμαστε ή όχι άξιοι της τύχης μας;
Συμπέρασμα: Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί είναι η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας.

Αναρτήθηκε από enlefko

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ"

Οι λύσεις του Λυκούργου για την αντιμετώπιση της κρίσης

Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε ο Λυκούργος ήταν η κατάργηση του νομίσματος και η αντικατάστασή του με δύσχρηστα ογκώδη σιδερένια νομίσματα...
Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ένας μεγάλος του πνεύματος και της τέχνης, ο Ριχάρδος Βάγκνερ, τοποθετούσε στον χρυσό του Ρήνου όλα τα κακά του κόσμου. Το χρήμα ήταν το...... κακό και αυτό ο Λυκούργος το είχε διαπιστώσει πριν από 28 ολόκληρους αιώνες.

"Δεύτερο έργο του Λυκούργου, και το πιο τολμηρό απ' όλα, είναι... ο αναδασμός της γης. Υπήρχε τότε φοβερή ανισότητα και έρχονταν στην πόλη πολλοί ακτήμονες και άποροι επειδή τα πλούτη είχαν συσσωρευτή σε ελάχιστους.
Γι' αυτό, πολεμώντας την αναισχυντία και το φθόνο και το έγκλημα και την τρυφηλότητα και τα δύο
άλλα νοσήματα της πολιτείας, που είναι παλαιότερα και σοβαρότερα, τον πλούτο και τη φτώχεια, έπεισε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες να τα βάλουν όλα στη μέση για να γίνη αναδασμός και να ζουν μεταξύ τους όλοι ίσοι και μ ε ίση περιουσία, επιδιώκοντας να πρωτεύουν στην αρετή, σαν να μην υπήρχε καμιά άλλη ανάμεσά τους διαφορά και ανισότητα παρά αυτή που την ορίζει η καταδίκη του κακού και ο έπαινος του καλού πολίτη.
Και κάνοντας πράξη το έργο του μοίρασε την άλλη λακωνική γη σε τριάντα χιλιάδες κλήρους για τους περιοίκους κι αυτήν που αποτελούσε την Σπάρτη σε εννιά χιλιάδες (γιατί τόσοι έγιναν οι κλήροι των Σπαρτιατών).»ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΒΙΟΣ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
«Λένε πως όταν κάποτε ο Λυκούργος, χρόνια πολλά μετά τον αναδασμό της γης, γύριζε από ένα ταξίδι και είδε να έχουν πριν λίγο θερίσει στους αγρούς, καμαρώνοντας τους σωρούς, ίσους τον ένα δίπλα στον άλλο, χαμογέλασε και είπε σ' αυ τούς που ήταν μαζί του, πως η Λακωνική ολόκληρη μοιάζει με χώρα που ανήκει σε αδέλφια, που μόλις έκαναν τη μοιρασιά».
Πρώτος ο Λυκούργος, πρώτη η Αρχαία Σπάρτη αντελήφθη αυτό που αργότερα έγινε η μάστιγα της ανθρωπότητας, την δουλεία του χρήματος! Κάποτε οι ισχυροί είχαν τον έλεγχο των υλικών αγαθών, σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί, αυτοί που έχουν τον έλεγχο των υλικών αγαθών είναι και οι ισχυροί.
Αυτήν την αντιστροφή των πραγμάτων, αυτόν τον βιασμό της φύσης που επέρχετο προσπάθησε να προλάβει ο Λυκούργος περιορίζοντας στο ελάχιστο την κοινωνική αδικία, εγκαθιστώντας μια κατάσταση οικονομικής ισότητας μεταξύ των πολιτών και προχω ρώντας σε ένα πρακτικό μέτρο για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
Στην κατάργηση των χρυσών και αργυρών νομισμάτων και στην αντικατάσταση τους με δυσκίνητα σιδερένια νομίσματα ούτως ώστε όταν καθιερώθηκε αυτό το μέτρο, όπως ανα φέρει ο Πλούταρχος, πολλών ειδών αδικήματα εξηφανίσθησαν από την Λακεδαίμονα. Πρώτος, δηλαδή ό Λυκούργος, "πρώτη η Αρχαία Σπάρτη ήταν η Πολιτεία εκείνη που κατήργησε τον χρυσό από βάση της οικονομίας της."
πηγή
Πηγή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι λύσεις του Λυκούργου για την αντιμετώπιση της κρίσης"

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΧΡΕΗ

Το χρέος είναι μια ελληνική υπόθεση από την αρχαιότητα.------- Έξι ιστορίες από την αρχαία Ελλάδα, που ίσως μας παραδειγματίσουν.-----



ΙΣΤΟΡΙΑ 1η : Πώς “διέγραψε” το χρέος του ο Διονύσιος των Συρακουσών----



Λέγεται ότι η πρώτη χρεοκοπία στην ελληνική ιστορία δεν έχει να κάνει με τη “λεηλασία” του ταμείου του ναού της Δήλου (που αναφέρουμε παρακάτω), αλλά με το δάνειο που εισέπραξε από τους υπηκόους του ο σπάταλος τύραννος των Συρακουσών Διονύσιος. Αυτό που θα πρεπε ίσως να κάνουν σήμερα οι ευρωπαίοι , δηλαδή να “κόψουν” χρήμα, το κανε πρώτος ο Διονύσιος. Στην αρχή προσπάθησε να μαζέψει χρήματα από άλλες πόλεις-κράτη, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Αφου είδε ότι δεν έχει αποτέλεσμα αυτή η μέθοδος έδωσε διαταγή, υπό την απειλή θανατικής ποινής, οι συρακούσιοι να του παραδόσουν όλα τα χρήματα τους. Μόλις συγκεντρώθηκαν όλα τα νομίσματα, μετέτρεψε όλες τις δραχμές σε δίδραχμα! Κατόπιν τους τα επέστρεψε κανονικά μόνο που πλέον άξιζαν το μισό. Με τα υπόλοιπα μισά που κράτησε ξόφλησε τα χρέη κι έτσι κατάφερε να εξαφανίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα της ηγεμονίας του.



ΙΣΤΟΡΙΑ 2η: Δήλος 454 πχ. Η πρώτη χρεωκοπία στο κόσμο



Η “επίσημη” πρώτη πτώχευση στην παγκόσμια ιστορία σημειώθηκε το 454 προ Χριστού στον Ναό της Δήλου. Τον 4ο αιώνα π.Χ. στον Ναό του Απόλλωνα στη Δήλο βρίσκονταν οι θησαυροί της συνομοσπονδίας των ελληνικών πόλεων-κρατών κάτω από την ηγεσία της Αθήνας. Εκεί φυλασσόταν το τεράστιο ποσό των εισφορών των συμμάχων και εκεί γίνονταν οι συναντήσεις των αντιπροσώπων.



Οι πόλεις-κράτη συνέβαλαν στο ταμείο με τη μορφή οικονομικών πόρων, στρατευμάτων και πλοίων, ενώ τα μέλη είχαν ισότιμη ψήφο στο συμβούλιο που είχε δημιουργηθεί.

Το ποσό της οικονομικής συμβολής καθοριζόταν από την Αθήνα, η οποία κατάφερε κάποια στιγμή να μεταφερθεί το θησαυροφυλάκιο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Αθήνα, καθώς πολύ σύντομα η Δηλιακή Συμμαχία εξελίχθηκε σε Αθηναϊκή Ηγεμονία.



Ο Αριστείδης καθόρισε πρώτος το ποσό της εισφοράς για κάθε πόλη με τόσο δίκαιο τρόπο που οι σύμμαχοι τον ονόμασαν “τον δικαιότερο από όλους τους ανθρώπους”.

Το 454 π.Χ., λοιπόν, και ενώ η περίφημη αθηναϊκή συμμαχία έχει ανασυσταθεί, 13 πόλεις-κράτη προχώρησαν σε δανεισμό από τον Ναό της Δήλου. Οι δέκα πόλεις-κράτη, όμως, δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, προχωρώντας έτσι στην πρώτη… στάση πληρωμών της παγκόσμιας ιστορίας!

Δύο από τις δέκα πόλεις-κράτη, μάλιστα, δεν μπόρεσαν τελικά να αποπληρώσουν τα χρέη τους, ενώ οι υπόλοιπες οκτώ ζήτησαν αυτό που αποκαλείται… επαναδιαπραγμάτευση χρέους.



Η στάση πληρωμών στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν, λοιπόν, άγνωστο φαινόμενο, διότι -όπως λέγεται- οι αρχαίοι Ελληνες ως έμποροι αναγνώριζαν αυτό που αποκαλείται σήμερα συνυπευθυνότητα χρέους – δηλαδή ότι ο δανειστής πρέπει να αναλαμβάνει μερίδιο του ρίσκου αν κάτι πάει στραβά.

Το θέμα είναι, πάντως, ότι πολλά από τα δάνεια χορηγήθηκαν τότε με τη σίγουρη πρόβλεψη ότι ο οφειλέτης θα αποδειχτεί τελικά ανίκανος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Μετά το “κανόνι” ο Περικλής μετέφερε το ταμείο της Συμμαχίας στην Ακρόπολη της Αθήνας. Εκτοτε οι αποφάσεις λαμβάνονταν μόνο από την Αθήνα και ο φόρος οριζόταν από την Εκκλησία του Δήμου.



ΙΣΤΟΡΙΑ 3η: Αθήνα 413 π.χ. Παραχάραξη, κίβδηλα, κοπή νομίσματος χωρίς αντίκρυσμα



Ενώ σήμερα το νόμισμα έχει συμβολική αξία, σε άλλους καιρούς υπήρχε αντιστοίχηση στην αξία του και στο βάρος του μετάλλου.

Μετά την αποτυχία της Σικελικής Εκστρατείας το 413 π.Χ. η Αθήνα βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Οι αποστασίες πολλών συμμάχων και η συνακόλουθη κατάργηση του συμμαχικού φόρου περιορίζουν τα έσοδά της. Παράλληλα, η αυτομόληση των δούλων των μεταλλείων του Λαυρίου στο στρατόπεδο των Λακεδαιμονίων στη Δεκέλεια συρρικνώνει τα αποθέματα σε άργυρο. Ετσι το 407 η Αθήνα αναγκάστηκε να κόψει χρυσά νομίσματα και ένα χρόνο αργότερα τέθηκαν σε κυκλοφορία υπόχαλκα, δηλαδή κέρματα με αργυρό περίβλημα και χάλκινο πυρήνα



Πάντως, η παραχάραξη ανέκαθεν ήταν αδίκημα. Απόδειξη ο Νόμος Νικοφώντος, ένα ψήφισμα λίγο μετά την ίδρυση της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας που προσδιορίζει τα νομίσματα που επιτρέπονταν να κυκλοφορούν. Λαμβάνεται επίσης μέριμνα για τις απομιμήσεις αθηναϊκών τετραδράχμων, ενώ αναφέρεται η κατάσχεση των κίβδηλων νομισμάτων και οι ποινές για τους παραβάτες του νόμου.



ΙΣΤΟΡΙΑ 4η: Σπάρτη 5ος αιώνας π.χ. Η πρώτη περίπτωση καταγεγραμμένης δημόσιας δανειακής πράξης που γνωρίζουμε

Γράφει ο Γάλλος οικονομολόγος και τραπεζίτης Ζακ Ατταλί στο τελευταίο του βιβλίο «Παγκόσμια κατάρρευση σε 10 χρόνια;

Τον 5ο αιώνα π. Χ., οι κυβερνώντες της Σπάρτης και πολλών άλλων συμμαχικών πόλεων – κρατών, ελλείψει χρημάτων, όταν το 431 π. Χ. ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, που τους έφερε αντιμέτωπους με την Αθήνα, δανείστηκαν άτοκα πόρους που δεν μπορούσαν να καταλάβουν: τις αποταμιεύσεις των ιερών της Ολυμπίας και των Δελφών, που προορίζονταν θεωρητικά για τις τελετές και τη συντήρηση των ιερών χωρών».



Αυτή ήταν μια πρώτη προσέγγιση του «θεσμού», η οποία, ωστόσο, δεν είχε ακριβώς τη μορφή του κρατικού δανείου.



ΙΣΤΟΡΙΑ 5η: Αθήνα 426 π.χ. Η πρώτη “τρόικα”

Συνεχίζει ο Ατταλί πιο κάτω:



Οι Αθηναίοι ήταν αυτοί στους οποίους κατοχυρώνεται και αυτή η «ανακάλυψη καθώς, στο αντίπαλο στρατόπεδο, η Αθήνα, η οποία σταδιακά καταστρεφόταν από αυτό τον πόλεμο, έπρεπε κι εκείνη να δανειστεί από τους ναούς.



Eτσι, από το 426 π. Χ. έως το 422 π. Χ. οι υπεύθυνοι της πόλης συνήψαν τρία δάνεια με τους ιερείς των ναών της Αθηνάς Πολιάδος, της Αθηνάς Νίκης και της Αρτέμιδος (σ. σ. οι οποίοι, υπό μία έννοια, θα αποτελούσαν και την «τρόικα» της εποχής), έπειτα από ιερά από άλλες περιοχές (σ. σ. ως γνωστόν, ο δανεισμός φέρνει κι άλλον δανεισμό), παροτρύνοντας τον λαό να τους δανείσει τους πόρους του προσφέροντάς του σε αντάλλαγμα κάθε είδους τιμές. Ωστόσο», καταλήγει ο Ατταλί, «οι κινήσεις αυτές δεν απέτρεψαν το τέλος του Xρυσού Aιώνος της Αθήνας, εξαιτίας της καταστροφικής αυτής σύρραξης».



Ο πόλεμος τελείωσε, όπως τελείωσε, οι κακές συνήθειες όμως, όπως αυτή του κρατικού δανεισμού, δεν κόπηκαν.

Και μάλιστα, έγιναν χειρότερες, υπό την έννοια ότι οι πρόγονοί μας γρήγορα «συνέλαβαν» και την… ιδέα της αθέτησης υποχρεώσεων.

Στο ίδιο βιβλίο, λίγο παρακάτω, αναφέρεται ότι «έναν αιώνα αργότερα, 10 από τις 13 πόλεις – κράτη της ναυτικής συμμαχίας, που είχε δημιουργηθεί κατά την ένδοξη εποχή της Αθήνας, αθετούν την εξόφληση των δανείων που είχαν λάβει από το συμμαχικό ταμείο».



ΙΣΤΟΡΙΑ 6η: 594 π.χ. Σεισάχθεια – Η πρώτη διαγραφή χρέους



Ο όρος είναι σύνθετος από τα αρχαία ελληνικά, από το “σείω” (ταρακουνώ) + “άχθος” (βάρος, χρέος). Ουσιαστικά σήμαινε την “αποτίναξη των βαρών”.Πριν την απαγόρευσή της από το Σόλωνα, στην Αθήνα ίσχυε ο θεσμός της υποδούλωσης για χρέη: ένας πολίτης που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του έχανε την ελευθερία του

Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.



Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το “σώμα” (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.



Είναι γνωστό ότι με τη “σεισάχθεια” ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν γραπτές διατάξεις (αυτό άλλωστε λέει και ο Σόλων σε ένα από τα ποιήματά του). Το μέτρο άλλοτε συνδέεται με τους εκτημόρους, τους εξαρτημένους αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη των προνομιούχων με τη συμφωνία να τους δίνουν το 1/6 της παραγωγής αντί ενοικίου, ενώ άλλοτε με όλους όσους είχαν δανειστεί και καλλιεργούσαν την γη των πλουσίων και ισχυρών με ενέχυρο την προσωπική τους ελευθερία.



Πηγές: Βήμα, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Έθνος, Forbes, wikipedia/antikleidi

thesecretrealtruth.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΧΡΕΗ"

Ευρώ ή εθνικό νόμισμα…μύθοι και πραγματικότητες με πολύ απλά λόγια

Ευρώ ή εθνικό νόμισμα (δραχμή),

με απλά λόγια.

ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΛΟΓΩ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ

Πριν 10 χρόνια η Ελλάδα είχε το εθνικό της νόμισμα. Οι συναλλαγές γίνονταν ομαλά και ο κόσμος εισέπραττε τις συντάξεις και τους μισθούς του, η δε αποδοτικότητα στην πληρωμή φόρων είχε ξεπεράσει το 92% των βεβαιωμένων φόρων.

Ξαφνικά μέσα σε λίγες μέρες η κοινωνία μας είδε τη μικρή φιάλη εμφιαλωμένου νερού από 50 δραχμές να πηγαίνει στα 50 λεπτά. Αυτό μεταφράζεται σε υπερπληθωρισμό 340% σε σχέση με την αρχική ισοτιμία μετατροπής μέσα σε μια ημέρα, ή με άλλα λόγια η πραγματική ισοτιμία μετατροπής για το λαϊκό εισόδημα ήταν στην πραγματικότητα περίπου 1 ευρώ προς 1.000 δρχ. αντί για 1 ευρώ προς 340,75 δρχ.

Για παράδειγμα ένας μέσος μισθός των 200.000 δρχ του 1997 με 25 ημέρες εργασίας ή με 8.000 δρχ ημερομίσθιο, αγόραζε 10 λίτρα βενζίνη με 160 δρχ το λίτρο δηλαδή 1.600 δρχ., ένα πακέτο τσιγάρα 350 δρχ και μια μερίδα φαγητό σε εστιατόριο προς 1.000 δρχ. Σύνολο 2.950 δρχ. Περίσσευαν 5.050 δρχ για αποταμίευση, επένδυση, διασκέδαση κλπ.

Σήμερα ένας εργαζόμενος με 750 ευρω που θεωρείται και καλός παίρνει 30 ευρώ ημερησίως. Από αυτά δίνει για 10 λιτρα βενζίνη από 1.6 ευρώ το λίτρο16 ευρώ, για ένα πακέτο τσιγάρα 4.20 ευρώ και για μια μερίδα φαγητό 8 ευρώ. Σύνολο 28.20 ευρώ τα οποία αντιστοιχούν στα 2.950 δρχ του 1997. Τι περισσεύει; Μόλις 1.80 ευρώ. Δηλαδή η μείωση στο ποσόν αποταμίευσης ή και για κατανάλωση σε άλλα είδη με βάση την αρχική ισοτιμία ένταξης στο ευρώ είναι τερατώδης, 823%. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο πονηροί είναι αυτοί που εντέχνως μας έχωσαν στο ευρώ και πόση μείωση υπέστησαν οι πραγματικοί μισθοί; Η μείωση αυτή στην αγοραστική αξία του εισοδήματός μας, όπως λέγεται, είναι τρομακτική. Μετά από 15 χρόνια και ονομαστική αύξηση στο μισθό του παραδείγματος, αυτός υπέστη πραγματική μείωση 326%, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας το έχασε από την πρώτη στιγμή ένταξης στο ευρώ και όλα αυτά τα χρόνια της υποτιθέμενης ευμάρειας, την οποία τώρα δεν πρέπει να χάσουμε, προσπαθούσε να ανακτήσει, αλλά κατάφερε μόνο κατά 27%.

ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΒΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Χαρούπια και αγκωνάρια τρώγαμε πριν μπούμε στο ευρώ (δηλαδή μέχρι το 2002); Τη δεκαετία του 70, του 80 και του 90; Ακόμα και πιο πίσω, το 50 και το 60, πέτρες τρώγανε οι Έλληνες; Γιατί δεν ρωτάτε τους πατεράδες και τους παπούδες σας όσοι δεν γνωρίζετε τι γινόταν τις περιόδους που αναφέραμε; Όσοι πάλι τα ζήσατε, γιατί δεν λέτε την αλήθεια στον λαό παρά τον τρομοκρατείτε;

Μπορεί το κόστος δανεισμού να γίνει δυσβάσταχτο αλλά μήπως δεν είναι σήμερα; H δεν θα είναι για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια με το Ευρώ; Αντί λοιπόν κάποιοι να καταστροφολογούν, θα έπρεπε να βγουν τίμια και να εξηγήσουν στον κόσμο πως με το ευρώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ, απλά παράταση της χρεωκοπίας! Αντίθετα με τη δραχμούλα, θα υπάρξει περιόδος προσαρμογής – ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΕΙΝΑΣ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ – και θα γίνει πραγματική επανεκίννηση της Οικονομίας! Θα ξαναθυμηθούν επιτέλους οι Έλληνες να παράγουν μόνοι τους ό,τι τους χρειάζεται, τουλάχιστον για τη διαβίωσή τους! Ναι, θα στερηθούμε τα γερμανικά αυτοκίνητα, τα αμερικάνικα ηλεκτρονικά κι ένα σωρό άλλα “απαραίτητα” προϊόντα: ΟΜΩΣ, ΝΑ ΦΑΜΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ!

Φυσικά, απαραίτητη προυπόθεση για να γίνει ομαλή επιστροφή στη δραχμή είναι ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, που θα προστατέψει τον λαό από τους κερδοσκόπους και τους μαυραγορίτες!

Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερος κόσμος, παρά την ανελέητη τρομοκρατία των τραπεζικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, ζητάει επιστροφή στη δραχμή!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΦΤΩΧΟΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΙΜΩΣ ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΤΩΧΟΙ!

Ξυπνάτε λοιπόν μην παραμυθιάζεστε άλλο απο τις αερολογίες τους

ΠΗΓΗ
http://dimtris-kypriotis।blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ευρώ ή εθνικό νόμισμα…μύθοι και πραγματικότητες με πολύ απλά λόγια"

Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ "ΗΛΙΟΣ" !!!!

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΛΙΟΣ;

Ανατριχίλα προκαλεί το άρθρο 13 του Κειμένου Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που αναφέρεται στο πως θα εξοφληθεί το ελληνικό χρέος. Για πρώτη φορά ένα ελεύθερο (τυπικά τουλάχιστον) κράτος δέχεται να εκχωρεί όλα τα έσοδά του από ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα, το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ στους δανειστές του, να έχουν οι δανειστές του τον απόλυτο έλεγχο, την τιμολόγηση, την πώληση και την αγορά και να μην μπορεί ούτε μία κιλοβατώρα από αυτό το τεράστιο έργο να απορροφηθεί από την εγχώρια αγορά! Σε άλλες
εποχές όποιος υπέγραφε τέτοιο κείμενο τον περίμενε το εδώλιο του δικαστηρίου με την κατηγορίας της απιστίας και της ζημίας ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας σε βάρος του δημοσίου. Σήμερα η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Είναι η πρώτη φορά που ένα επενδυτικό πρόγραμμα αναφέρεται ονομαστικά σε ένα τέτοιο κείμενο ενδεικτικό της σημασίας και του βάρους που δίνουν οι Γερμανοί σε αυτή την επένδυση. Η ακριβής διατύπωση του άρθρου 13 είναι η εξής: «Greece commits future cash flows from project Helios or other privatisation revenue in excess of those already included in the adjustment programme to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros with the aim of restoring the lending capacity of the EFSF». Δηλαδή η Ελλάδα δεσμεύεται όλα τα έσοδα από το ΗΛΙΟΣ να πάνε για αποπληρωμή του δανείου, μέχρι το ποσό των 15 δισεκατομυρίων ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που ένα μελλοντικό επενδυτικό πρόγραμμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης δεσμεύει όλα τα μελλοντικά του έσοδα για την αποπληρωμή των δανείων! Και ποιος θα αγοράζει το ρεύμα; Η Γερμανία! Ποιος θα πουλά το ρεύμα; Η Γερμανία! Ποίου οι εταιρείες θα ωφεληθούν από την κατασκευή του έργου; Οι γερμανικές! Πόση ποσότητα ρεύματος θα απορροφάται από την διψασμένη ενεργειακά τοπική αγορά; Ούτε μισό watt! Η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια για τη Γερμανία με πολύ χαμηλότερο κόστος απ’ότι παράγεται στην Γερμανία λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας στη χώρα. Οι Γερμανοί θα εισπράττουν τις επιδοτήσεις από την τράπεζα KfW και τα λεφτά που θα βγάζουν θα τα εισπράττουν πάλι οι … Γερμανοί. Πρακτικά πρόκειται για ένα δεύτερο κατοχικό δάνειο: Οι Γερμανοί ζητάνε την έκταση, δανεική κι αγύριστη, την εκμεταλλεύονται, αποκομούν πολλαπλά οφέλη (φτηνή ενέργεια, έργο σε γερμανικές εταιρείες, επιδοτήσεις κλπ) και στην Ελλάδα μένει το αμφίβολο όφελος αποπληρωμής δανείων. Και λέμε αμφίβολο γιατί το πόσο θα πωλείται το ρεύμα θα καθοριστεί από τους Γερμανούς! Δηλαδή έχουμε τον δανειστή ο οποίος εκμεταλλεύεται περιουσία του δανειζόμενου και πληρώνει όσα ο δανειστής θέλει! Τρελλό; Όχι, απλά αντεθνικό! Μάλιστα έχει συσταθεί ειδική ομάδα στην Κομισιόν, η οποία έχει ως αντικείμενο το συγκεκριμένο project. Στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί 200 μέγαβατ ηλιακής ενέργειας και μέχρι τέλους 2011 μπορούν να αυξηθούν στα 500. Η ικανότητα παραγωγής της Γερμανίας σε ηλιακή ενέργεια είναι με 17 γίγαβατ πολλαπλάσια. Με το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια αξίας 25 δισ. ευρώ. Για να καταλάβετε την έκταση της κομπίνας ο ίδιος ο καθηγητής του Τεχνικού Πανεπιστημίου Μονάχου Τόμας Χαμάχερ που έχει εμπλακεί στο έργο (ο άνθρωπος και μόνο από αυτή την δήλωσή του σε γερμανικά ΜΜΕ δείχνει ότι είναι από τους Γερμανούς που αγαπούν και σκέφτονται την Ελλάδα) καταγγέλλει: «Και στην περίπτωση του ΗΛΙΟΣ αυτοί που κερδίζουν είναι οι κατασκευαστές των ηλιακών μονάδων δηλαδή γερμανικές και κινεζικές εταιρίες και όχι οι ελληνικές. Οι Έλληνες δεν θα έχουν κανένα κέρδος». Κατόπιν αυτών, το άρθρο 13 μήπως θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας πρώτης εισαγγελικής έρευνας;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

http://human-philosophie.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ "ΗΛΙΟΣ" !!!!"

Το παράδειγμα της Ισλανδίας ως απάντηση στο «χρεοστάσιο» της Ιρλανδίας

‘Φιλελεύθερος’

Πέτρος Κοσμάς

Πριν από μερικούς μήνες οι Ισλανδοί κέρδιζαν τον θαυμασμό όλου του κόσμου με τη γενναία στάση τους. Τότε το ένα τέταρτο του εκλογικού σώματος μάζεψε υπογραφές και ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην υπογράψει τον σχετικό νόμο που ψήφισε η Βουλή τους και να οδηγήσει έτσι το θέμα σε δημοψήφισμα. Η κεντροαριστερή κυβέρνησή είχε υποκύψει στους εκβιασμούς του Λονδίνου και της Χάγης. Αυτοί απαίτησαν να πληρώσει όλος ο ισλανδικός λαός τους Άγγλους και Ολλανδούς καταθέτες, πελάτες μιας ισλανδικής ηλεκτρονικής τράπεζας, ιδιωτικής φυσικά, η οποία είχε δραστηριότητα στη Βρετανία και στην Ολλανδία και χρεοκόπησε. Να πλήρωνε, δηλαδή, ο ισλανδικός λαός το… ένα τρίτο του ΑΕΠ του και μάλιστα με τόκο 5,5%. Ασήμαντο ήταν ως ποσό το συγκεκριμένο ισλανδικό χρέος ύψους 3,5 δισ. ευρώ για τα μεγέθη των μεγάλων κρατών.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα άφηναν μια μικρή Ισλανδία να παραδειγματίσει άλλες μικρές χώρες ώστε να διαπραγματεύονται με επιτυχία καλύτερους όρους αποπληρωμής των υποχρεώσεών τους, χωρίς να συμμορφώνονται στις διαταγές των οικονομικών κέντρων των μεγάλων κρατών. Προς τιμήν του, όμως, ο Πρόεδρος της Ισλανδίας υπάκουσε στη λαϊκή βούληση και όχι τους βουλευτές και αρνήθηκε να υπογράψει. Στις 20 Φεβρουαρίου έγινε δημοψήφισμα και για πρώτη φορά στη σύγχρονη οικονομική ιστορία ένας λαός διακηρύσσει «Δεν πληρώνω» με δημοψήφισμα, συντρίβοντας την ψοφοδεή πολιτική της «μεταλλαγμένης» σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές! Φυσικά επικρίθηκαν έντονα για αυτήν τους τη στάση. Δεν πέρασαν έξι μήνες μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της και τα σημάδια ανάκαμψης της ισλανδικής οικονομίας ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Και μάλιστα από το βρετανικό περιοδικό Εconomist που κάνει λόγο για θεαματική ανάκαμψη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, η Ισλανδία, μία χώρα που δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας ουσιαστικά με μια συνολική πολιτική.

Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορόνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και ολοένα και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορόνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, υποκαθιστώντας ένα μεγάλο τμήμα τους με τοπικά εθνικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα (!!!), από ελλειμματικό που ήταν. Οι προβλέψεις αναφέρουν ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα! Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.

Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αναγνωρίζοντας όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορόνα από τις καταθέσεις του. Τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η χρηματοπιστωτική κρίση, ιδίως στις πρώτες φάσεις της (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.). Έτσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των δικών τους καταθέσεων, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν.

Από την άλλη μεριά, παραδομένοι αμαχητί οι εργαζόμενοι στην Ιρλανδία κλήθηκαν να πληρώσουν τον λογαριασμό, που δημιούργησαν οι Ιρλανδοί τραπεζίτες όταν αυτοί πλούτιζαν στα χρόνια της ιρλανδικής ευωχίας. Ανεξίτηλα σημαδεμένοι από την επί αιώνες υποταγή στον αγγλικό δεσποτισμό, υπέκυψαν στην κυβέρνηση δήμιο που δεν δίστασε φυσικά να υψώσει τον πέλεκυ! Μείωση μισθών έως 15%, μείωση των συντάξεων. Μείωση των επιδομάτων ανεργίας. Μείωση των επιδομάτων πρόνοιας για τους απόκληρους. Μείωση ή κατάργηση κάθε επιδόματος για τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα. Παράλληλα, η Ιρλανδία «έσωσε» τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 20%. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% το 2011 και με μαθηματική ακρίβεια θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013. Η ανεργία αγγίζει το 14,1%, έναντι 7,3% στην Ισλανδία.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, που ανταμείβει τα μεγάλα μεγέθη και την εικονική υπερβολή, είναι να θαυμάζει κανείς τη γενναία στάση των Ισλανδών απέναντι σε μια διεθνή επίθεση κερδοσκοπίας με στόχο τη λεηλασία. Τα παραδείγματα της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας έχουν τη σημασία τους και για την Κύπρο. Δεν αποκλείεται να τεθεί το δίλλημα με ποιους θα πάει η Κύπρος: με τους Ιρλανδούς ή τους Ισλανδούς; μακάρι, φυσικά, να μην το επιτρέψουν ποτέ οι κοινωνικοοικονομικές της συνθήκες. Πάντως, η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας συμπεριφέρεται σαν να έχει επιλέξει τον ιρλανδικό δρόμο της πειθήνιας συμμόρφωσης και των αδιεξόδων, όπου θα αναπαράγεται ένας φαύλος κύκλος: η λιτότητα θα οδηγεί σε ύφεση, η ύφεση σε λήψη δανείων από το εξωτερικό, η λήψη δανείων από το εξωτερικό σε λιτότητα, η λιτότητα σε ύφεση κ.ο.κ. Βέβαια, τέτοιο δίλημμα αχρείαστο να είναι…

Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/10489

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το παράδειγμα της Ισλανδίας ως απάντηση στο «χρεοστάσιο» της Ιρλανδίας"

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ WORGL. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Μια μεγάλη απόφαση

(Α : φαντάζομαι πως ειναι ένα παραμύθι που έχει κάθε λόγο για να αναβιώσει ξανά ιστορικά. Τι λέτε ;)

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.


Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

 Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως "Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας", κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.


Τα χρήματα του Wörgl

Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:

Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.
Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος.

Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.
Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:
«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας - Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl
Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.
Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το "θαύμα του Wörgl". Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.
Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:
«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: "Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933". Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»
Το τέλος
Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση "νομίσματος έκτακτης ανάγκης". Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.

(Βιβλιογραφία: http://www.mindcontagion.org/worgl)
http://dimoskaipoliteia.blogspot.com/ 

http://human-philosophie.blogspot.com/search?updated-max=2011-10-18T02%3A01%3A00-07%3A00&max-results=11

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ WORGL. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ"