Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

          ΘΥΜΟΣ , ΘΥΜΩΝΩ……………!!!!!


Σβήσε τα φώτα όπως θα βγαίνεις!!

Είναι τελικά ένα πρωτόγονο ένστικτο που κουβαλάμε, θλιβερό κατάλοιπο της προϊστορίας μας, που δεν έχουμε καταφέρει να το χαλιναγωγήσουμε;;;;

Γαμώτο με έπιασε κόψιμο!!

Για αυτό ρε μαλάκα σου είπα όχι μοτσαρέλα στην πίτσα!!

Ή είναι ιός που διαδίδεται και λειτουργεί ανασταλτικά στην πρόοδο και την εξέλιξη του ανθρώπου;;;

Ποιος έβηξε;;

Εγώ γιατί;;;

Είσαι άρρωστη;;

Όχι μπήκε κάτι στον λαιμό μου.

Ένας ανίατος θανατηφόρος ιός, που εμβολιάζεται στα νεογέννητα για να τα ακολουθεί να μεγαλώνουν ώστε να μεγαλώνει και αυτός;;;

Θα μείνουμε πολύ ακόμα;;

Ξέρει κανείς πόσο νερό θέλουν οι φακές για να βράσουν;;

Όσο πάρει!!

Λες να είναι ο θυμός η αιτία που αδυνατούμε να δούμε καθαρά την εικόνα μας, άρα και την εικόνα των άλλων;;

Πάντως όλο κόψιμο σε πιάνει εσένα!!

Είναι ένα είδος φίλτρου δηλαδή που παραμορφώνει την πραγματικότητα;;

Μήπως είναι ο θυμός υπεύθυνος που τις περισσότερες φορές οδηγούμαστε σε πράξεις και συμπεριφορές που τελικά μας βλάπτουν;;;;

Δε μου αρέσουν οι φακές μου φέρνουν φούσκωμα.

Πότε ο θυμός βγαίνει σε καλό;;

Στην Τέχνη;;;

Να φτιάξω και μια ομελέτα;;

Είμαι άπαιχτος στην ομελέτα!!

Ίσως!!

Να είναι αυτός ο τρόπος λειτουργίας του θυμού;;

Ή να σημαίνει ότι ελάχιστοι μπορούν να τον διαχειριστούν χωρίς να βλάψουν τους εαυτούς τους αλλά και τους άλλους;;

Τελικά  με τον θυμό να μας εξουσιάζει, είμαστε παγιδευμένοι σε όποιον ή όποιους τον ελέγχουν!!

Έλεγξε κανείς τον κεντρικό διακόπτη;;

Μάλλον έχουμε πτώση της τάσης λόγω υπερφόρτωσης δικτύου!!

Λες γι΄αυτό ο κόσμος να δυστυχεί όλο και περισσότερο;;

Θα λιώσουμε ρε πούστη χωρίς air condition!!

Γιατί μεγαλώνοντας θυμώνουμε περισσότερο;;;

Άραγε τι φταίει και κοιτώντας πίσω στον χρόνο, βλέπουμε χαμόγελα, ενώ κοιτώντας μπροστά βλέπουμε θλίψη;;;

Πως κάνετε έτσι ρε;;

Κοτζάμ  άντρες!!!

Υπάρχει και μια γυναίκα ξέρετε!!

Μετά συγχωρήσεως μαντάμ!!

Να είναι τελικά το κουμπί της δυστυχίας ο θυμός που κάποιοι έχουν βρει έχοντας φυλακισμένη όλη την ανθρωπότητα;;;

Ένα κουμπί εδώ κάτω τίνος είναι;;

Α ..δικό μου από την φούστα μου!!

Και τι μπορούμε να κάνουμε;;

Μπορούμε;;;

Θα το ράψω σπίτι!!

Έπειτα πως μπορείς να μην θυμώνεις;;;

Τόσα και τόσα υποφέρουν καθημερινά οι άνθρωποι σ΄όλο τον κόσμο!!

Να μη θυμώσεις;;;

Να παραμείνεις απαθής;;;

Και γιατί να είναι η  απάθεια ψυχραιμία;;;;

Μαζέψου φαίνεται το  string σου!!

Ψυχραιμία δεν έχεις ξαναδεί;;;;;;;;





Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019

Μην αναρωτιOμαστε λοιπOν γιατI εIμαστε στο χAλι που εIμαστε!!!!


Το 146 π.Χ. η Ελλάδα κατελήφθη από τη Ρώμη και οι Έλληνες έγιναν υπήκοοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήτοι Ρωμαίοι πολίτες με Ελληνική εθνικότητα.

Αν και η πολιτική και η πολιτιστική ζωντάνια στον ελλαδικό χώρο με την κατάργηση της πόλης-κράτους βαθμιαία ξέφτιζε, για πεντακόσια ακόμη χρόνια συνεχίστηκε η απήχηση του ελληνικού πολιτισμού στους λαούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και η κοσμοπολίτικη εξάπλωση και επίδραση του αρχαιοελληνικού πνεύματος στη διαμόρφωση νέων πεποιθήσεων και ιδεολογιών.

Αυτό το πνεύμα της ελευθερίας και της ομορφιάς το έβλεπαν απόλυτα εχθρικά οι Εβραιοχριστιανοί, σαν τον μέγιστο φορέα αμφισβήτησης της διαμορφούμενης ιδεολογίας τους.

Ήταν το φεγγοβόλο αντίπαλο δέος απέναντι στην φτώχια, στην παραίτηση από τη χαρά της ζωής, στη στέρηση και στην υποταγή που έφερνε το κίνημά τους.

Και βάλθηκαν να το εξαφανίσουν με όλο τον φανατισμό και τη βαρβαρότητα που τους χαρακτηρίζει.

Όταν κατά τον τέταρτο αιώνα η στρατοκρατική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επέλεξε να βασίσει τη συνεκτικότητά της στην δουλική και άκριτη ιδεοληψία των χριστιανών, ήρθε το τέλος των Ελλήνων, του Ελληνισμού, της Ελλάδας.

Άγριες ορδές φανατικών ρασοφόρων γκρέμισαν, έκαψαν, ρήμαξαν, έκλεψαν, εξανδραπόδισαν, σκότωσαν βάναυσα κάθε έμψυχο ή άψυχο που σχετίζονταν με τον Ελληνικό πολιτισμό.

Υπό την καθοδήγηση και με την παραίνεση των ιεραρχών τους και κάποτε με την κάλυψη αυτοκρατορικών διαταγμάτων.

Είναι όλα αυτά λεπτομερώς καταγεγραμμένα, θα χρειαζόταν ένας τεράστιος χώρος για να τα απαριθμήσουμε.

Όμως πρόκειται χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση για το ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και κατά του ανθρώπινου πολιτισμού που ρίχτηκε έτσι στον Μεσαίωνα για χίλια χρόνια.

Σκεφτείτε πώς θα ‘ταν ο κόσμος σήμερα αν δεν είχε μεσολαβήσει αυτή η βάρβαρη καταστροφή κι οπισθοδρόμηση.

Σκεφτείτε πως θα ήταν να διατρέχεις μιαν Ελλάδα με ακέρια τα αρχαία της κτίσματα, τους ναούς, τα στάδια, τα αγάλματα, τις βιβλιοθήκες, τους παπύρους και τις περγαμηνές με τα έργα, μιαν Ελλάδα με τη συνέχεια του πνεύματος και της ομορφιάς!!!!!!!

 Όλα αυτά δεν πέσανε μόνα τους!!

Αυτόν τον πολιτισμό τον κατάστρεψε η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!

Αυτή η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ είναι η EΝΟΧΗ!!!

Πρέπει να δικαστεί.

Και θα δικαστεί όταν η ιστορία θα γράφεται αληθινά και δεν θα χαλκεύεται από το ιερατείο και τους δικούς του.

Οι υπό ανελέητο διωγμό Έλληνες υποχρεώθηκαν να σβήσουν το Έλληνες και να το αντικαταστήσουν με το Χριστιανοί.

Πάει ο Ελληνισμός, βαθμιαία εξέπνευσε.

Το ιερατείο είχε νικήσει.

"Ρωμιοί και Χριστιανοί" γινήκαν όλοι.

Μόνο κάποιοι λίγοι ξέθαψαν το Γραικοί και το διατήρησαν σαν εθνική ταυτότητα.

Τίποτα στην χριστιανική αυτοκρατορία δεν ήταν ελληνικό εκτός από τη γλώσσα που ήδη είχε εξαπλωθεί στους λαούς σαν κοινή τους διεθνής γλώσσα!!!

 Αλλά κι αυτήν "Ρωμαίικη" την είπαν.

Για τους άρχοντες και τους λόγιους του Βυζαντίου "Ελλάδα" δεν υπήρχε.

Είτε ως Ρωμανία αναφέρονταν είτε και σαν τα ασήμαντα "Κατωτινά μέρη".

Εγκατάλειψη, φτώχια, αλλεπάλληλες οι κάθοδοι και οι καταστροφές από βαρβαρικά φύλλα, απώθηση των γηγενών κι εγκατάστασή εποίκων, μεσαίωνας αμάθειας, πλήρης η απώλεια εθνικής συνείδησης και μνήμης.

Όταν κάποιοι δυτικοί περιηγητές ρωτούσαν ντόπιους -"Τι είστε;" η απάντηση ήταν "Χριστιανοί".!!!

Μόνο κατά τους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου, από τους Κομνηνούς και μετά, όταν η "αυτοκρατορία" συνεχώς συρρικνώνονταν γύρω απ’ την Πόλη και στον Μοριά - από τη μια οι Τούρκοι από την άλλη Φράγκοι και Βενετοί - άρχισαν ν ’αναφαίνονται κάποιες αναφορές σε Ελλάδα!!!

Με την Άλωση "επιβίωσε" και μια χαρά βολεύτηκε ο Πατριάρχης (και ο κάθε επόμενος που συνωστίζονταν ποιος θα πλειοδοτήσει με χρήμα στον "θεόσταλτο" Σουλτάνο για να πάρει τη θέση) να διαφεντεύει τους χριστιανούς της ανεξίθρησκης Μωαμεθανικής Αυτοκρατορίας.

Και να οικονομάει πλούτο και να φτιάχνει τεράστιες περιουσίες.

Η ιεραρχία της εκκλησίας λειτουργούσε σαν ο επιτηρητής του σουλτάνου πάνω στο λαό, να πληρώνει και να μη σηκώνει κεφάλι στο τούρκο.

Τέσσερεις ακόμη αιώνες εγκατάλειψης, σκοταδιού, αμάθειας για το λαό, απαγόρευσης για σχολείο που να μην είναι ιερατικό, αποθάρρυνσης κάθε ίχνους εθνικής συνείδησης, κι αφορισμοί από την εκκλησία των διάφορων μικροεξεγέρσεων που κατά καιρούς ξεσπούσαν εδώ κι εκεί στο Μοριά ή στη Ρούμελη σαν αποτέλεσμα φεουδαρχικών ανταγωνισμών.

Φράγκοι, Βενετοί και Τούρκοι και Κοτζαμπάσηδες να πολεμούν και να αλληλοτρώγονται, με σφαγές αντιποίνων για τον κοσμάκη, Μαλτέζοι και Καταλανοί κι άλλοι πειρατές να λεηλατούν και ν’ αρπάζουν κόσμο για τα σκλαβοπάζαρα, οι έλληνες όλο και να λιγοστεύουν μεταναστεύοντας ή αλλαξοπιστώντας για να γλυτώσουν τα χαράτσια, το παιδομάζωμα με τη συνεργεία της εκκλησίας να μετατρέπει σε μουσουλμάνους γενίτσαρους ή διοικητικά στελέχη ή υπηρέτες τα επιλεγμένα παιδιά των ντόπιων, τελικά ένας λαός συνονθύλευμα από διάφορες "φάρες" γηγενών, Τούρκων, "εξελληνισμένων" Σλάβων, πολλών Αρβανιτών, Βλάχων, κλπ που έμαθε να επιβιώνει άγρια κι όπως-όπως!!!!

Απλά να επιβιώνει και να στασιάζει δώθε-κείθε.

Ούτε Αναγέννηση πέρασε, ούτε Ουμανισμό, ούτε Διαφωτισμό.

Φρόντιζε και το Πατριαρχείο να μην εμφανίζονται τέτοια μιάσματα.

Κι έτσι θα συνεχίζονταν αν δεν ερχόταν απέξω, τέλη 18ου – αρχή 19ου αιώνα, ο επαναστατικός αντίκτυπος κοσμοϊστορικών αλλαγών σαν τη Γαλλική επανάσταση, τη δημιουργία εθνικών κρατών, την εξάπλωση του Διαφωτισμού!!!

Και να κάποιοι δικοί μας από την Εσπερία με μόρφωση και γνώση και εθνικό ΚΑΗΜΟ, και να πολλοί Ευρωπαίοι διανοούμενοι εραστές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που ονειρεύονταν ΕΚΕΙΝΗ την Ελλάδα, και να οι μεγάλες δυνάμεις που είπαν να βάλουν τέλος στην εξάπλωση της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και να ο Αλή Πασάς που άναψε τις φωτιές, και να η Ελληνική Επανάσταση.!!

Ελληνική γιατί κάποιο όνομα έπρεπε να πάρει.

Το Βυζαντινή αποκλείστηκε μετά βδελυγμίας.

Τι απέμενε;

Η Αρχαία Ελλάδα, η δήθεν "συνέχισή" της!

Κανείς από τις επαναστατημένες φάρες των γηγενών, των Αρβανιτών, των Σλάβων, των Βλάχων, δεν είχε ενδοιασμό να είναι κατευθείαν απόγονος του Περικλή και του Μεγαλέξανδρου!!

 Όλοι έγιναν Έλληνες λοιπόν.

Και με την αξία τους.

Μόνο που δεν βγήκε έτσι όπως το ήθελαν οι οραματιστές της Ελληνικής αναγέννησης.

Δηλαδή ένα σύγχρονο, συγκροτημένο, δημοκρατικό κι ευρωπαϊκό όχι ανατολίτικο κράτος.

Γιατί και πάλι η Ορθόδοξη Εκκλησία έδρασε συμφεροντολογικά και μακιαβελικά!!!

Αφού είχε λυσσάξει να αποτρέψει την επανάσταση, αφού ανθελληνικά πρόδωσε και κατέδωσε κινήσεις και φορείς της προετοιμασίας της, αφού αφόρισε σκαιά την ίδια την επανάσταση, όταν είδε ότι αυτή θα πετύχει, έκανε την αναίσχυντη κωλοτούμπα (τι πείραζε δα αυτό το άτιμο το "ελληνο…;) και την καπέλωσε.!!

Συνεννοήθηκε με τους κοτζαμπάσηδες και τους κάθε λογής κρατούντες του παλιού φεουδαρχικού κατεστημένου και την είπανε επανάσταση ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!!!

Ο εθνικοαπελευθερωτικός και ταξικός αγώνας του λαού έγινε θρησκευτικός πόλεμος!!

Και μια και είχε ήδη φορέσει και μανδύα "ελληνικό" την είπανε την επανάσταση ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ!!!!!

Ώστε να είναι αυτοί μέσα.

Και τίποτα να μην αλλάξει στο κοτζαμπασίδικο θεοκρατικό νεοελληνικό κράτος.

Η Εκκλησία ξανακαβάλησε την εξουσία και μας περνιέται - χωρίς ίχνος ντροπής – ως ο προστάτης του επί χιλιαπεντακόσια χρόνια ΘΥΜΑΤΟΣ της, του Ελληνισμού!!!


Μην αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί είμαστε στο χάλι που είμαστε!!!!!!!!!



Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Ο Bουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το ενδοξότερο άλογο της Ιστορίας


Κανένα ίσως άλογο στην ιστορία δεν είχε την τύχη της επωνυμίας του Βουκεφάλα, του μοναδικού ίσως αλόγου που μοιράστηκε ένα μέρος από τη δόξα του αναβάτη του, ακολουθώντας και εισπράττοντας, ταυτόχρονα, την εξέλιξη της μορφής του Αλεξάνδρου από ιστορική σε μυθική, και τη μετατροπή της εκστρατείας του από συγκροτημένη χρονική αλληλουχία γεγονότων σε υπερφυσική περιήγηση στον κόσμο των θαυμάτων.

Η μυθοπλαστική προσέγγιση και η υπερφυσική διάσταση της εκστρατείας του Αλεξάνδρου στην Ανατολή, όπως καταγράφηκε στο Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου (αλλιώς Βίος του Αλεξάνδρου του Μακεδόνος), έξι αιώνες μετά τον θάνατό του, από έναν άγνωστο aλεξανδρινό που συμβατικά ονομάζεται Ψευδοκαλλισθένης (τέλος 3ου μ.Χ. αι.), εγκαινίασε μια μεγάλη σειρά από μεταφράσεις, διασκευές και παραλλαγές του, που διέδωσαν τις περιπέτειές του, διανθίζοντάς τες με πλήθος υπερβατικών επεισοδίων άσχετων με την ιστορική πραγματικότητα. Τελευταία ανάμεσά τους, H Φυλλάδα του Μεγαλέξαντρου, τυπωμένη στα τέλη του 17ου αι., αναδείχτηκε σε αγαπημένο λαϊκό ανάγνωσμα μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα.

Η παλαιότερη φιλολογική μαρτυρία για τον Βουκεφάλα διασώζεται από τον Πλούταρχο (Βίος Αλεξάνδρου, 6) και αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίον το άλογο αγοράστηκε από τον Φίλιππο στη μυθική τιμή των δεκατριών ταλάντων. Ο Φίλιππος ήταν έτοιμος να απορρίψει την προσφορά του Φιλόνικου από τη Θεσσαλία, επειδή κανείς δεν κατάφερε να τιθασεύσει το άλογο, αλλά υποχώρησε στην επιμονή του νεαρού Αλεξάνδρου να δοκιμάσει και εκείνος, και δέχτηκε το στοίχημα που του πρότεινε, να του πληρώσει, αν δεν τα κατάφερνε, το υπέρογκο ποσό. 

Ο Αλέξανδρος είχε παρατηρήσει πως το ζώο τρόμαζε από τη σκιά του, καθώς την έβλεπε να σαλεύει μπροστά και γύρω του.
Αρπαξε λοιπόν τα χαλινάρια και έστρεψε το άλογο προς τη μεριά του ήλιου. Ο Βουκεφάλας ηρέμησε λίγο, αφού δεν έβλεπε πια τη σκιά του, κι ο Αλέξανδρος κατάφερε να τον ιππεύσει. Μαλακά στην αρχή, πιο έντονα ύστερα, τον παρότρυνε να τρέξει. O Φίλιππος και οι άλλοι παρακολουθούσαν αμίλητοι τη σκηνή. Oταν ο Αλέξανδρος επέστρεψε σοβαρός και περήφανος για το κατόρθωμά του, όλοι ζητωκραύγασαν και ο πατέρας του που δάκρυσε, λένε, από τη χαρά του, τον φίλησε και του είπε: «Γιε μου, ψάξε πια για βασίλειο αντάξιό σου. Η Μακεδονία δε σε χωράει.»

O Aλέξανδρος δαμάζει τον Βουκεφαλα. Πίνακας του Γερμανού ζωγράφου, F. Schommer, 19ος αιώνας. 

Για τον Βουκεφάλα και τη μετέπειτα σχέση του με τον Αλέξανδρο, διαφωτιστικά είναι τα λιγοστά που αναφέρει ο Αρριανός (Αλεξάνδρου Ανάβασις, V. 19) με αφορμή τη μάχη στον Υδάσπη ποταμό, στα 327 π.Χ.: «Μετά τη νίκη του εναντίον των Ινδών, ο Αλέξανδρος ίδρυσε δύο πόλεις. Τη μια, στη θέση της μάχης, την ονόμασε Νίκαια, σε ανάμνηση της νίκης του. Την άλλη, στο σημείο που επρόκειτο να διασχίσει τον Υδάσπη, Βουκεφάλεια, στη μνήμη του αλόγου του, που πέθανε εκεί, όχι επειδή πληγώθηκε στη μάχη, αλλά από την κούραση και τα χρόνια.

Ο Βουκεφάλας ήταν κιόλας τριάντα χρόνων και εξαντλημένος. Είχε μοιραστεί με τον Αλέξανδρο πολλές δυσκολίες και είχε αντιμετωπίσει μαζί του πολλούς κινδύνους για πολλά χρόνια. Κανένας δεν είχε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να τον ιππεύσει, εκτός από τον ίδιο τον Αλέξανδρο. Μεγαλύτερος από το φυσιολογικό και γεμάτος σφρίγος, είχε χαραγμένη επάνω του, σημάδι να τον διακρίνει, μια κεφαλή βοδιού, και μερικοί πιστεύουν πως γι’ αυτό τον ονόμασαν Βουκεφάλα. Αλλοι όμως λένε πως ήταν μαύρος και είχε στο μέτωπό του ένα σημάδι που έμοιαζε πολύ με κεφάλι βοδιού. 

Στη χώρα των Οξιανών, το άλογο εξαφανίστηκε και ο Αλέξανδρος απείλησε πως θα σκοτώσει όλους τους κατοίκους της αν δεν του φέρουν πίσω το άλογό του, με αποτέλεσμα να του επιστραφεί αμέσως. Τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη που είχε ο Αλέξανδρος στο άλογό του και τόσο μεγάλος ο φόβος που ενέπνεε στους βαρβάρους».

Tο όνομα Bουκεφάλας

Βυζαντινοί σχολιαστές αρχαίων κειμένων αναφέρουν τη χρήση του όρου «βουκέφαλος» για τη δήλωση μιας συγκεκριμένης θεσσαλικής ράτσας αλόγων που είχαν για σφραγίδα τους ένα κεφάλι βοδιού. Αυτήν την παράδοση ακολουθούν οι πηγές, που αναφέρουν πως ο Βουκεφάλας είχε χαραγμένο στον μηρό του ένα κεφάλι βοδιού, και αυτή η ερμηνεία του ονόματος φαίνεται, επομένως, η πιο πιθανή. 


Αλεξανδρος και Βουκεφαλας. Βυζαντινο χειρογραφο, Μαρκιανη βιβλιοθηκη.


Η εναλλακτική προέλευση του ονόματος Βουκεφάλας από ένα λευκό σημάδι όμοιο με κεφαλή βοδιού που είχε εκ γενετής στο μέτωπό του, όπως αναφέρει ο Αρριανός, δεν πιστοποιείται στις λιγοστές απεικονίσεις του, οι οποίες ανάγονται στα χρόνια του Αλεξάνδρου.

Τον Βουκεφάλα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στο χάλκινο αγαλμάτιο που αναπαριστά τον έφιππο Αλέξανδρο σε δράση. Πιστεύεται πως αναπαράγει τμήμα ενός μεγάλου συνόλου χάλκινων έργων του Λυσίππου, το οποίο αφιέρωσε ο aλέξανδρος στο Ιερό του Δία στο Δίον, μετά τη νίκη του στον Γρανικό. Φλωρεντία, aρχαιολογικό Mουσείο.dot clear Ο Bουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Oτι το όνομά του Βουκεφάλα προέρχεται, όπως αναφέρει ο Στράβων (XV,698) από το εύρος του μετώπου του, θα μπορούσε, ενδεχομένως, να συνδυαστεί με τη μαρτυρία του Αρριανού ότι ο Βουκεφάλας ήταν μεγαλύτερος από το φυσιολογικό είναι, εν τούτοις, αδύνατο επίσης να αποδειχτεί από τα λιγοστά έργα της τέχνης που τον απεικονίζουν.

Με αφορμή το όνομά του, μεταγενέστερες πηγές προσέδωσαν τερατικές μορφές στον Βουκεφάλα. Oτι είχε κεφάλι ή κέρατα βοδιού και πως το προσωνύμιο Δικέρατος (Dho’l Qarnayn), με το οποίο αναφέρεται ο Αλέξανδρος στο Κοράνιο, προέρχεται στην ουσία από τα κέρατα του αλόγου του.

Τερατικές απεικονίσεις του Βουκεφάλα με κέρατα, εμπνευσμένες προφανώς από τις μυθοπλαστικές διασκευές της ιστορίας, αποτυπώνονται σε ταπισερί που κοσμούνται με σκηνές από τις περιπέτειες του Αλεξάνδρου. Στις τερατικές προσεγγίσεις του Βουκεφάλα θα έπρεπε, από την άποψη αυτή, να ενταχτεί, τουλάχιστον ως προς τη συνήθειά του να τρώει ανθρώπους, και η ποιητική περιγραφή του από τον Ιωάννη Τζέτζη, αν βεβαίως δεν θεωρηθεί ως απλή μεταφορά που αποσκοπεί να δηλώσει απλώς και μόνον την άγρια φύση του:

«Του Βουκεφάλου σύμπασαν έχεις την ιστορίαν,

Ως ίππος ήν ατίθασσος ανθρώπους κατεσθίων.

Μόνω δε Μακεδόνι υπείκων Αλεξάνδρω

Την Βουκεφάλα κλήσιν δε τοιουτοτρόπως έσχε.

Βοός ως έχων κεφαλήν εν τω μηρώ σφραγίδα,

Ού μην βοός εκέκτητο ή κεφαλήν ή κέρας».

O Βουκεφάλας στο μοναδικό νόμισμα του Βασιλιά Σέλευκου Α’ Νικάτωρ 281 π.Χ, ενός από τους διαδόχους του Αλέξανδρου, ιδρυτού της δυναστείας των Σελευκιδών.

Εκτός από τον Πλούταρχο, που μας πληροφορεί πως ο Βουκεφάλας ήταν από τη Θεσσαλία και αγοράστηκε από τον Φίλιππο μετά την πετυχημένη προσπάθεια του νεαρού διαδόχου του να τον τιθασεύσει, μεταγενέστερη πηγή αναφέρει πως ο Βουκεφάλας ήταν από την Καππαδοκία και δόθηκε δώρο στον Φίλιππο όταν ο Αλέξανδρος ήταν περίπου δώδεκα χρόνων. Η καππαδοκική καταγωγή του Βουκεφάλα αναφέρεται σε μια ακόμη πηγή, που λέει ότι ο Δημάρατος από την Κόρινθο έδωσε στον Αλέξανδρο «Βουκέφαλον ίππον. Καππάδοξ δε ην».

Η μυθοπλαστική λογική που διέπει όλες τις μη ιστορικές αναφορές στον Αλέξανδρο είχε επίδραση και στον Βουκεφάλα. Tα θρυλούμενα πως γεννήθηκε από την ένωση ελέφαντα με καμήλα δρομάδα, ή αλόγου και γρύπα, δεν μπορούν βεβαίως να θεωρηθούν παρά μόνο μέσα από το σκοτεινό πρίσμα της μεσαιωνικής Ευρώπης.

Η στενή σχέση του Βουκεφάλα με τον Αλέξανδρο, σε συνδυασμό με την πληροφορία του Αρριανού πως το άλογο πέθανε στα τριάντα του χρόνια, επέτρεψαν αρχικώς συνειρμικούς συσχετισμούς με τον θάνατο του Αλεξάνδρου στα τριάντα τρία του χρόνια. Εν τούτοις, είναι δύσκολο να αποδεχτούμε πως ο Βουκεφάλας ήταν κιόλας δεκατριών ή δεκατεσσάρων χρόνων όταν τον τιθάσευσε ο Αλέξανδρος.  Είναι πιθανότερο πως το άλογο που γνώρισε ο Αλέξανδρος στη Μακεδονία και πήρε μαζί του στην Ασία δεν ήταν παραπάνω από τριών ή τεσσάρων χρόνων, αν όχι λιγότερο.

Μ. Αλέξανδρος και Βουκεφάλας. Τμήμα από γερμανική γκραβούρα του 19ου αιώ.

Ακόμη πιο έντονη είναι η προσπάθεια συσχετισμού ιππέα και αναβάτη στην αραβική εκδοχή του Mυθιστορήματος του Αλεξάνδρου, όπως διασώθηκε στην αιθιοπική παραλλαγή του, από την οποία προκύπτει πως σχεδόν ταυτόχρονα με τη σύλληψη του Αλεξάνδρου, από το σμίξιμο της Ολυμπιάδας με τον αετό, λιοντάρι και δράκοντα Νεκτανεβώ, μια από τις φοράδες του βασιλιά Φιλίππου συνέλαβε τον Βουκεφάλα, πίνοντας νερό από την πηγή που λούστηκε ο Νεκτανεβώ όταν άφησε την Ολυμπιάδα.

Οι τερατικές μορφές του αλόγου και του αναβάτη του, όπως αποτυπώθηκαν με αφορμή το ψευδοκαλλισθένειο μυθιστόρημα και τις μεταγενέστερες μεταφράσεις, παραλλαγές ή διασκευές του, δεν είναι δυνατό να συμβάλουν στη γνώση μας για τον Βουκεφάλα της ιστορίας. Ούτε βεβαίως είναι εφικτό, στα περιορισμένα όρια του κειμένου αυτού, να περιλάβουμε τους τρόπους με τους οποίους εικονίστηκε το άλογο του Αλεξάνδρου στην τέχνη της Ευρώπης ή της Ανατολής. Αν θέλουμε να απαλλάξουμε τον Βουκεφάλα από τις μεταπλάσεις τις οποίες δέχτηκε στη διάρκεια της μακρόχρονης επίδρασης που είχε η εκστρατεία του Αλεξάνδρου στη λογοτεχνία, την τέχνη και τη λαϊκή συνείδηση, πρέπει να περιοριστούμε στις λιγοστές απεικονίσεις του έφιππου Αλέξανδρου που ανάγονται στα χρόνια της ιστορικής δράσης του, ή αντανακλούν απεικονίσεις του που χρονικά σχετίζονται με αυτήν.
Απεικονίσεις

Αν δεχτούμε πως ο Αλέξανδρος ήταν περίπου δωδεκαετής όταν απέκτησε τον Βουκεφάλα, είναι πολύ πιθανό πως στην εντυπωσιακή τοιχογραφία με το κυνήγι που διατηρείται στην πρόσοψη του τάφου του Φιλίππου στη Βεργίνα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στο άλογο του νεαρού ιππέα που εικονίζεται στο κέντρο της παράστασης, την παλαιότερη προφανώς απεικόνιση του Βουκεφάλα.


Τοιχογραφία με πολυπρόσωπη σκηνή κυνηγιού, στην πρόσοψη του μεγαλύτερου από τους μακεδονικούς τάφους της Μεγάλης Τούμπας, στη Βεργίνα. (άνω: η αυθεντική τοιχογραφία, κάτω: αναπαράστασή της)

Στο περίφημο ψηφιδωτό δάπεδο από την Πομπηία, σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης, όλοι οι ερευνητές αναγνωρίζουν το αντίγραφο ενός μεγάλου, χαμένου σήμερα, ζωγραφικού έργου του 4ου π.Χ. αι., που εικόνιζε μιαν από τις μεγάλες μάχες του Αλεξάνδρου στην Ανατολή.

Αντανάκλαση του ίδιου ζωγράφου που κόσμησε με την τοιχογραφία του την πρόσοψη του τάφου του Φιλίππου, το ψηφιδωτό αναπαράγει με θαυμαστή ακρίβεια τα εικονογραφικά στοιχεία του πρωτοτύπου, ανάμεσά τους και τον Βουκεφάλα, στο καστανόχρωμο, αλλά αποσπασματικά διατηρημένο άλογο που ιππεύει ο Αλέξανδρος. Είναι κρίμα ότι δεν σώζεται κανένας από τους μηρούς του εικονιζόμενου αλόγου, που θα επιβεβαίωνε ή θα αναιρούσε την πληροφορία για το εγκεκαυμένο σημάδι σε σχήμα κεφαλής βοδιού που αναφέρουν οι φιλολογικές μαρτυρίες.

Αντιθέτως, είναι σαφές πως η πληροφορία του Αρριανού πως ο Βουκεφάλας ήταν μαύρος, με ένα λευκό σημάδι όμοιο με κεφάλι βοδιού στο μέτωπό του, δεν πιστοποιείται ούτε στην τοιχογραφία με το κυνήγι, στη Βεργίνα ούτε, πολύ περισσότερο, στο κατά τα άλλα εντυπωσιακό -για τη λεπτομερειακή απόδοση των εικονογραφικών στοιχείων του ζωγραφικού προτύπου του- ψηφιδωτό δάπεδο από την Πομπηία. Η αναντιστοιχία, επομένως, ανάμεσα στη γραπτή και τις εικαστικές μαρτυρίες θα πρέπει να ερμηνευτεί μάλλον ως ανακριβής πληροφόρηση του συγγραφέα, που έγραψε για τον Αλέξανδρο πέντε αιώνες μετά τη δράση του, παρά ως καλλιτεχνική αυθαιρεσία του σύγχρονου με τον Αλέξανδρο μεγάλου ζωγράφου των ύστερων κλασικών χρόνων που ανέλαβε να απεικονίσει σκηνές από τη δράση του στη Μακεδονία και την Ασία. Οι απεικονίσεις, επομένως, του Βουκεφάλα σε δύο έργα που δημιουργήθηκαν στα χρόνια του Αλεξάνδρου βεβαιώνουν πως το άλογό του ήταν καστανόχρωμο, χωρίς σημάδι σαν κεφαλή βοδιού στο μέτωπό του.

Τον Βουκεφάλα θα πρέπει, επίσης, να αναγνωρίσουμε σ’ ένα μικρής κλίμακας χάλκινο αγαλμάτιο, που αναπαριστά τον έφιππο Αλέξανδρο σε δράση και πιστεύεται πως αναπαράγει τμήμα ενός μεγάλου συνόλου χάλκινων έργων του Λυσίππου, το οποίο αφιέρωσε ο Mακεδόνας βασιλιάς στο Ιερό του Δία, στο Δίον της Μακεδονίας, μετά τη νικηφόρα μάχη του στον Γρανικό ποταμό.

Tέλος, στην πίσω όψη ενός αναμνηστικού αργυρού νομίσματος που κυκλοφόρησε με αφορμή τη νίκη των Μακεδόνων εναντίον των Ινδών το 327 π.Χ. έχουμε την τελευταία απεικόνιση του Αλέξανδρου με τον Βουκεφάλα, αντιμέτωπων με τον Πώρο και τον ελέφαντά του, στη μεγάλη μάχη στις όχθες του Υδάσπη (σημ. Τζέλουμ), όπου κοντά στη θέση Τζαλαλπούρ της πολύπαθης Κεντρικής Ασίας, θα πρέπει να αναζητήσουμε και την πόλη που έχτισε ο Αλέξανδρος για να τιμήσει τον Bουκεφάλα.
της Χρυσούλας Σαατσόγλου – Παλιαδέλη,

Πηγή: istoria-korosisgeorge.blogspot.gr, hellinon.net, irakleitos.blogspot.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Bουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το ενδοξότερο άλογο της Ιστορίας"

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Φράσεις ξένων λογίων για την Ελλάδα

Εχει πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς την άποψη της Λόγιας διανόησης των ξένων για τον Ελληνισμό. Τελικά φαίνεται ότι την χειρότερη γνώμη την έχουμε εμείς οι ίδιοι για τους εαυτούς μας.
“Deorum lingua est lingua Graecorum”
(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)
“Totum Graecorum est”
(Όλα είναι Ελληνικά) *['Ολα προέρχονται από τους Έλληνες]
“Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum”
(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα)
Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος Κλασικός]
“‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror
and imported the arts in the uncivilized Latium””
(Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή
και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο)
Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]
“What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”
(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα)
Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]
“Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry,
physics, astronomy… you left nothing for us”
(Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία,
φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς)
Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805)
[Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]
“Greece was the real cradle of liberty in which the earliest
republics were rocked. We are the pupils of the great men,
in all the principles of science, of morals, and of good government”.
(Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λύκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυριλατήθηκαν
οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών,
σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης)
William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]
"If in the library of your house you do not have the works of the ancient
Greek writers, then you live in a house with no light”.
(Εαν στη βιβλιοθήκη του στπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων,
τότε ζεις σε ενα σπίτι χωρίς φως)
George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]
“If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments,
then Greek is the violin of human thought”
(Εαν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων,
τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης)
Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφευς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]
“The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”
(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες)
Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]
“We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek.
Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”
(Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδοσία
ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδοσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση)
Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]
“Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”
(Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο
που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του)
Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]
“In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.
(Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό)
Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]
“It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”
(Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο)
Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]
“We are children of the Greeks” (Είμαστε παιδιά των Ελλήνων.) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Φράσεις ξένων λογίων για την Ελλάδα"

Τρίτη 2 Ιουλίου 2019

ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!!!



ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!!!

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, ΝΑ ΑΠΙΣΤΕΙ, ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ή ΝΑ ΧΛΕΥΑΖΕΙ, ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ή ΝΑ ΣΑΡΚΑΖΕΙ…


 Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΥΣΤΗΡΙΟ!!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ» Η «ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ», ΕΦΟΣΟΝ Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΓΑΠΗ!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!!!"
Related Posts with Thumbnails