Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2022

ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
ΑΝΘΡΩΠΩΝΥΜΙΑ η ονομασία του ανθρώπου με ένα η περισσότερα ονόματα είναι πανάρχαιο και πανανθρώπινο φαινόμενο.---
Ήδη ο Όμηρος πιστεύει ότι η ανθρωπονυμία είναι πανανθρώπινη συνήθεια.Ο Αλκίνοος ρώτησε τον Οδυσσέα πώς ονομάζεται , και γιατί πρέπει να έχει και αυτός , όπως όλοι οι άνθρωποι, κάποιο όνομα. Ούμεν γάρ τις πάμπαν άνώνυμός έστ' άνθρώπων ,ού κακός, ούδέ μέν έσθλός, έπήν τά πρ'τα γένηται, άλλ' έπί πασι τίθενται , έπεί κε τέκωσι, τοκες.---- .
Για τους Έλληνες κάθε ιστορική περίοδος έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ονοματοθεσίας της.---
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγαθοκλής ο Κορίνθιος, Αγάθων ο Κορίνθιος, Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων, Αγασικράτης ο Κορίνθιος, Άγναπτος ο Αρχιτέκτων, Αλκαμένης ο Αθηναίος, Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων, Αναξικράτης ο Μηχανικός, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων, Αντιστάτης ο Αθηναίος, Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς, Απολλώνιος o Αρχιτέκτων, Αρισταίνετος ο Κυζικηνός, Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης, Αρκέσιος ο Τραλλιανός, Αρχέδημος ο Θηραίος, Αρχίας ο Κορίνθιος, Αρχίλοχος ο Αθηναίος, Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός, Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός, Απαίος ο Μύσιος, Βαθυκλής ο Μαγνήσιος, Βούπαλος ο Χίος, Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης, Γοργώνιος ο Αντιοχεύς, Δαίδαλος ο Αθηναίος, Δάφνις ο Μιλήσιος, Δεινοκράτης ο Ρόδιος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δεξιφάνης ο Κνίδιος, Δημήτριος ο Εφέσιος, Δημοκλής ο Αρχιτέκτων, Δημοκόπος ο Συρακούσιος, Διοκλής ο Ρήγιος, Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Διονύσιος ο Τμώλειος, Δίων ο Ιταλικός, Επικλής ο Συρακούσιος, Επικράτης ο Βυζάντιος, Ερμογένης ο Πριηνεύς, Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος, Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων, Ερμων ο Αρχιτέκτων, Ευθύδομος ο Αθηναίος, Ευπόλεμος o Αργείος, Ζήνων ο Κιτιεύς, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Λίβυος, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων, Θεόδωρος ο Σάμιος, Θεόδωρος ο Φωκαεύς, Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης, Θρασυμήδης ο Πάριος, Ικτίνος o Αθηναίος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ισίδωρος ο Νεώτερος, Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων, Καλλικράτης ο Αθηναίος, Καλλίμαχος ο Αθηναίος, Καλλίνος ο Κορίνθιος, Καρπίων ο Αρχιτέκτων, Κηφισόδοτος ο Αθηναίος, Κλεισθένης ο Ερετριεύς, Κλεομένης ο Συρακούσιος, Κλέων ο Σπαρτιάτης, Κόροιβος ο Αρχιτέκτων, Κύρος ο Ιταλικός, Λάκρατης ο Αρχιτέκτων, Λεωνίδας ο Νάξιος, Λίβων ο Ηλείος, Μεγακλής ο Αρχιτέκτων, Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων, Μένεσθης o Αρχιτέκτων, Μεταγένης ο Κνώσσιος, Μεταγένης ο Ξυπέτιος, Μνησικλής ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ξενόδωρος ο Κορίνθιος, Ξενοκλής ο Χολαργεύς, Παιώνιος ο Εφέσιος, Παρμενίων ο Μακεδών, Περίπας ο Μηχανικός, Ποθαίος ο Συρακούσιος, Πολύκλειτος ο Αργείος, Πόντιος ο Αλεξανδρεύς, Πορίνος ο Αρχιτέκτων, Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς, Πύρρος ο Αρχιτέκτων, Ροίκος ο Φιλαίου, Σάτυρος ο Πάριος, Σκόπας ο Πάριος, Σμίλις ο Αγινεύς, Σπίνθαρος ο Κορίνθιος, Σώσατρατος ο Κνίδιος, Τηλεκλής ο Σάμιος, Τηλεφάνης ο Φωκαεύς, Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων, Φανέας o Δήλιος, Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων, Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων, Φιλοκλής ο Αχαρνεύς, Φίλων ο Ελευσίνιος, Χάρης ο Λίνδιος, Χειροκράτης ο Εφέσιος, Χερσίφρων ο Κνώσσιος.
ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ Αγλαονίκη η Θεπαλίς, Αγρίππας ο Βιθύνιος, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Αντίπατρος ο Τύριος, Απολλώνιος ο Λαοδικείας, Απολλώνιος ο Μύνδιος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρίστυλλος ο Σάμιος, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Αχιλλεύς Τάτιος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Δημόφιλος ο Αστρονόμος, Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Δωρόθεος ο Σιδώνιος, 'Εκφαντος ο Κροτωνιάτης, Ελικών ο Κυζικηνός, Επιγένης ο Βυζάντιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Επιμενίδης o Κρης, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Ηφαιστίων ο Θηβαίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεανώ η Θουρία, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόφιλος ο Εδεσσαίος, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς, lκέτας ο Συρακούσιος, Ιουλιανός ο Λαοδικεύς, Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ, Ιππαρχος ο Ρόδιος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ιωάννης Μαλάλας, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάλλιππος ο Κυζικηνός, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλεόστρατος ο Τενέδιος, Κόνων ο Σάμιος, Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς, Κρίτων ο Νάξιος, Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξέναρχος ο Σελεύκειος, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παύλος ο Αλεξανδρεύς, Πορφύριος ο Τύριος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σωσιγένης o Αλεξανδρεύς, Σωσιγένης ο Περιπατητικός, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος o Λοκρός, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Σύριος, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Χαλκίδιος ο Αστρονόμος, Χάρμανδος ο ΜαΘηματικός.
ΒΙΟΛΟΓΟΙ Αθήναιος ο Απαλικός, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Βόλος ο Μενδήσιος, Ιππων ο Σάμιος.
ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΙ Αισχυλίδης ο Αθηναίος, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Αρατος ο Σολεύς, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Διοκλής ο Καρύστιος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διοσκορίδης ο Πεδάνιος, Κάσσιος ο Ιτυκαίος, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς, Φανίας ο Ερέσιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΓΕΩΓΡΑΦΟΙ - ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΙ Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, Αγαθήμερος ο Ορθωνος, Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς, Αγαθοκλής ο Μιλήσιος, Αγαθοκλής ο Χίος, Αγάθων ο Σάμιος, Αγάκλυτος ο Περιηγητής, Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς, Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς, Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης, Ακουσίλαος ο Αργείος, Αλέξανδρος ο Λύχνος, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ, Αλκέτας ο Περιηγητής, Αμμιανός ο Αντιοχεύς, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύντας ο Βηματιστής, Αναξικράτης ο Εξερευνητής, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδροίτας ο Τενέδιος, Ανδροσθένης ο Θάσιος, Ανδρων ο Αλικαρνασσεύς, Ανδρων ο Τήιος, Αντιφάνης ο Θραξ Αντώνιος Διογένης, Απελλάς ο Κυρηναίος, Απελάς ο Ποντικός, Απίων ο Πλειοστονίκης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλωνίδης ο Νικαεύς, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Αππιανός ο Αλεξανδρεύς, 'Αρατος ο Κνίδιος, Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης, Αρμενίδας o Θηβαίος, Αρριανός ο εκ Νικομηδείας, Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, Αρχίας o Πελλαίος, Αρχίλοχος ο Πάριος, Ασκληπιάδης ο Κύπριος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίων ο Αβδηρίτης, Βίων ο Σολεύς, Βωτθαίος o Γεωγράφος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαίμαχος ο Πλαταιεύς, Δημήτριος ο Καλλατιανός, Δημήτριος ο Σκήψιος, Δημοδάμας ο Μιλήσιος, Δικσίαρχος ο Μεσσήνιος, Διογένης ο Κυζικηνός, Διογένης ο Σικυώνιος, Διόδωρος ο Περιηγητής, Διόδωρος ο Σάμιος, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Βυζάντιος Διονύσιος ο Καλλιφώντος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διονύσιος ο Ρόδιος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Εκαταίος ο Αβδηρίτης, Εκαταίος ο Ερετριεύς, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Εκαταίος ο Τήιος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός, Εύδοξος ο Ρόδιος, Ευήμερος ο Μεσσήνιος, Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Ευσέβιος ο Καισαρεύς, Εφορός ο Κυμαίος Ζήμαρχος ο Κιλίκιος, Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος, Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς, Ηλιόδωρος o Αθηναίος, Ηρακλείδης ο Κριτικός, Ηρακλείδης ο Στρατηγός, Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Ηρωδιανός ο Αντιόχειος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεοδόσιος o Τριπολίτης, Θεόπομπος ο Χίος, Ιάμβουλος ο Σύριος, Ιππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππύς ο Ρήγιος, Ισίδωρος ο Χαρακηνός, Ιστρος ο Καλλιμάχειος Ιωάννης Μαλάλας, Κλείταρχος ο Μακεδών, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλέων ο Σικελιώτης, Κόνων ο Σάμιος, Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης, Κράτης ο Μαλλώτης, Κτησίας ο Κνίδιος, Κτησιφών ο Γεωγράφος, Κωλαίος ο Σάμιος, Λύκος ο Ρηγίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης, Μαρσύας ο Πελλαίος, Μεγασθένης ο Ιων, Μενεκλής ο Αθηναίος, Μενεκράτης ο Ελαϊτης, Μένιππος ο Περγαμεύς, Μνασέας ο Πατρεύς, Νέαρχος ο Κρης, Νίκανδρος ο Θυατειρηνός, Νικίας ο Μαλλώτης, Νύμφις ο Ηρακλειώτης Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ξενοφών o Αθηναίος, Ξενοφών ο Λαμψακηνός, 'Ομηρος, Ονησίκριτος ο Αιγινεύς Οφέλας ο Κυρηναίος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Πατροκλής ο Μακεδών, Παυσανίας ο Περιηγητής, Πλάτων ο Αθηναίος, Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολέμων ο Περιηγητής, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Πολύκλειτος ο Λαρισαίος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Προκόπιος ο Καισαρεύς, Πρωταγόρας ο Περιηγητής, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Ριανός ο Βηναίος, Σεραπίων ο Αντιοχεύς, Σιμμίας ο Ρόδιος, Σιμωνίδης ο Μεροεύς, Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, Σκύμνος ο Χίος, Στέφανος ο Βυζάντιος, Στράβων ο Αμάσειος, Σωκράτης ο Αργείος, Σώσανδρος ο Κυβερνήτης, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος ο Ταυρομένιος, Τιμοσθένης ο Ρόδιος, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Αθηναίος, Φιλήμων ο Περιηγητής, Φίλων ο Γεωγράφος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χάρων ο Λαμψακηνός.
http://roumeliotikiestia.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ."

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2022

ΜΟΝΟ ΣΕΛΙΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ


“Η Τουρκία στην παγκόσμια ιστορία κοσμεί μόνο τις σελίδες βαρβαρότητας”! Η απόδειξη σε αριθμούς

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Όλοι οι λαοί αγωνίζονται για να διακριθούν στα Γράμματα, στις Τέχνες, στην Επιστήμη και στον Αθλητισμό.

Οι Τούρκοι σε αντίθεση με όλους τους άλλους τρέμουν μην χάσουν την παγκόσμια πρωτιά στις δολοφονίες γυναικών, στα εργατικά ατυχήματα , την φυλάκιση δημοσιογράφων και διανοουμένων.

Το έτος 2017 δολοφονήθηκαν 409 γυναίκες από τους συζύγους, τους συντρόφους και γενικά από το οικογενειακό και συγγενικό τους περιβάλλον.

Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε το 2018 , κατά τη διάρκεια του οποίου έχασαν τη ζωή τους 440 γυναίκες, 317 κοπέλες και 1217 ανήλικα παιδιά έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.

Όλοι θυμούνται τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στην Βρετανία  όταν ανακοινώθηκε το 2017  η δολοφονία 130 γυναικών από το συγγενικό τους περιβάλλον…
Στην Τουρκία οι αντιδράσεις είναι ελάχιστες και πώς να είναι διαφορετικά, αφού οι πόρτες των Φυλακών είναι διάπλατα ανοιχτές.

Στα 16 χρόνια διακυβέρνησης του σουλτάνου σκοτώθηκαν 22.500 εργάτες σε διάφορα εργατικά ατυχήματα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι έφταιγαν οι συνθήκες….

Ευτυχώς που δεν τόλμησαν να πουν ότι έφταιγαν τα θύματα.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι στην στρατιωτική επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη έχασαν τη ζωή τους 72 άτομα και στην επιχείρηση του Κλάδου Ελαίας 52.

Όπως φαίνεται οι εργάτες πεθαίνουν περισσότερο από ότι οι στρατιώτες στις μάχες. ..

Ο αείμνηστος δημοσιογράφος Τσετίν Αλτάν επαναλάμβανε πολλές φορές στα άρθρα του, ότι η προσφορά των ομοεθνών του στην παγκόσμια ιστορία κοσμεί μόνο τις σελίδες βαρβαρότητας.

πηγη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΟΝΟ ΣΕΛΙΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ"

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022

Επώνυμα που έχουν προέλθει από χωριά, πόλεις, επαρχίες ακόμη και από χώρες.

Επώνυμα που απαντώνται στην Ηλεία και έχουν προέλθει από χωριά, πόλεις, επαρχίες ακόμη και από χώρες.

Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 οι προεστοί υπέγραφαν με το όνομα του χωριού καταγωγής τους, ακόμη και οι στρατιώτες στα διάφορα στρατόπεδα, αναφέρονταν και αυτοί με το όνομα του χωριού τους.

Αβράμης, από το Αβράμιο Αχαΐας.
Αγριδόπουλος, από Αγρίδι.
Αγάλος, Αγαλιώτης, από το Αγάλω Αρκαδίας.
Αγιαβλασίτης, από τον Άγιο Βλάσιο.
Αγραπιδοχωρίτης, από Αγραπιδοχώρι Ηλείας.
Αγριδιώτης, από Αγρίδι Αρκαδίας, ή Καλαβρύτων.
Αδάμης, Αδαμόπουλος, Αδαμίδης, από Αδάμιο Αργολίδας.
Αθηναίος, από Αθήνα.
Ακοβίτης, από Άκοβα.
Αλβανιώτης, από Άλβαινα.
Αλητζελεπιώτης, από Αλή Τσελεπή.
Αλμπουνιώτης, Αρμπουνιώτης, από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων.
Αμπαριώτης, από Αμπάρι.
Αμπελάς, από Αμπελάκια.
Αναπλιώτης, από το Νάυπλιο (Ανάπλι).
Αντζουνάς, από Αντζουνά Μεσσηνίας.
Αντραβιδιώτης, από την Ανδραβίδα.
Αντρονιώτης, Αντρωνίτης,  από Αντρώνι.
Αποσκίτης, από Απόσκια Γορτυνίας,
Αρβανιτάκης, από Αρβανιτιά ή από Αρβανίτικη οικογένεια.
Αργίτης, από Άργος.
Αρκαδινός, από Αρκαδιά (Κυπαρισσία).
Αρμένης, από Αρμενία.
Αρμπουνιώτης, από Άρμπουνα.
Αττίκος, από την Αττική.
Βαλτεσινιώτης, από το Βαλτεσινίκο Αρκαδίας.
Βαρδουνιώτης , από τα Βαρδούνια, ή Μπαρδούνια.

Βαρζελιώτης, Μπαρζελιώτης, από το Μπάρτζελι.
Βαχλιώτης, από την Βάχλια Αρκαδίας.
Βελημαχίτης, από Βελημάχι Αρκαδίας.
Βενέτης, Βενετσανόπουλος, από Βενετία.
Βερβενιώτης, από Βέρβενα Κυνουρίας.
Βερβινιώτης, από Βερβινή.
Βερτσάτος, από Μπερτσιά.
Βιδιακιώτης, από Βιδιάκι
Βούλγαρης, από Βουλγαρία.
Βούρτσης, από Βούρτσι Αρκαδίας.
Βουτσιώτης, Βουτζιώτης από το Βούτσι Αρκαδίας.
Βρυνιώτης Βρύνας, από Βρύνα Ηλείας.
Βρυσιώτης, από Βρύσες.
Βυτινιώτης, από την Βυτίνα Αρκαδίας.
Γαρατζιώτης, από Γαράντζα Μεσσηνίας.
Γαργαλιάνος, από Γαργαλιάνους.
Γαστουνιώτης, από Γαστούνη Ηλείας.
Γενοβέζος, από Γένοβα.
Γερακάρης, από Γερακάρη Ιωαννίνων.
Γερακίτης, από Γεράκι.
Γερμενίτης, Γιαρμενίτης, από Γιάρμενα (Φολόη).
Γερμουτζόπουλος, από Γερμουτζάνι.
Γκέλμπεσης, από Γκέρμπεσι
Γκρέκας, από Γκραίκα Ηλείας.
Γκρεκιώτης, από το Γραίκα.
Γομοστιώτης, από το Γομοστό Αχαΐας.
Γραβιάς, από Γραβιά.
Δάρας, Δαριώτης, από Δάρα Αρκαδίας.
Δέλγας, από Δέλγα (Πέτρα) Μεσσηνίας.
Δεσινιώτης, από το Δεσινό Καλαβρύτων.
Δούκας, από Δούκα Ηλείας.
Δρουβιώτης, από Δρούβα Ηλείας.
Δρυμώνας, από Δρυμώνα Αιτωλακαναρνίας.
Επιταλιώτης, από το Επιτάλιο.
Ζατουνίτης, από Ζάτουνα.
Ζαχολίτης, από Ζάχολη.
Ζακυνθινός, από την Ζάκυνθο.
Ζελεχοβίτης, από Ζελέχοβα (Αμυγδαλιές Ανδρίτσαινας).
Ζητουνιάτης, από το Ζητούνι.
Ζουπατιώτης, από την Ζουμπάτα Αχαΐας.
Καγιάφας, από Καϊάφα Ηλείας.
Κακαλέτρης, από Κακαλέτρι Λακωνίας.
Κακοταρίτης, από Κακοτάρι Λασιώνος
Κακούρης, από Κακούρι Αρκαδίας.
Καλαβρίας, από Καλαβρία Ιταλίας.
Καλαματιανός, από Καλαμάτα.
Καλαμπρέζος, Καλαβρέζος, από Καλαβρία Ιταλίας.
Καλαρίτης, από τους Κλαρίτες.
Καλιτζιώτης, Καλιτζόπουλος,  από Καλίτσα Αμαλιάδας.
Καλλιμάνης, από Καλλιμάνι Ηλείας.
Καλυβιώτης, από τα Καλύβια.
Καλφιώτης, από Κάλφα Αχαΐας.
Καμενιτσιώτης, από την Καμενίτσα Αρκαδίας.
Καμπιώτης, από τον Κάμπο.
Κανδύλης, Κανδύλας, Κανδυλιώτης, από την Κανδύλα Αρκαδίας.
Κανιώτης, από το Κάνι.
Καντούνης, από την Κατούνα Αιτωλακαναρνίας.
Καπαρέλης, από το Καπαρέλι.
Καπελιώτης, Καπέλλης, Καπελές, από Κάπελη (χωριά δάσους Φολόης).
Καρατουλιώτης, από Καράτουλα Ωλένης.
Καρβουνιάρης, από Καρβουνιάρη Μεγαλούπολης.
Καρδιακαυτιώτης, από Καρδιακαύτι.
Καρέλας, από το Καρελλά Αττικής
Καρνέζης, από Καρνέσι (Πράσινο) Αρκαδίας.
Καρυανός, από Καρυά.
Καρυτινός, από Καρύταινα Αρκαδίας.
Καστρινός, από το Κάστρο.
Κατζαριώτης, από Κατσαρού.
Κατσικαρώνης, από Κατσικάρι.
Κατσίμπελης, από Κατσίμπελι Αρκαδίας.
Καυκανιώτης από Καυκανιά Ηλείας.
Κερπινιώτης, από Κερπινή Καλαβρύτων.
Κεφαλληνός, από Κεφαλλονιά.
Κλεινδιώτης, από Κλεινδιά Ηλείας.
Κοζανίτης, από Κοζάνη.
Κομιώτης από Κώμη.
Κομποθρέκας, από Κομποθρέκα Βουπρασίας.
Κοντοβαζαινίτης, από Κοντοβάζαινα Γορτυνίας.
Κοσκινάς, από Κοσκινά Ηλείας.
Κουβελιώτης, από Κούβελα Μεσσηνίας.
Κουλουγλιώτης, από Κούλουγλι (Οινόη Ηλείας.
Κουμανιώτης, από το Κούμανι Φολόης.
Κουρουνιώτης, από Κουρουνιού.
Κουρτέσης, από Κουρτέσα, ή Κουρτέσι Ηλείας.
Κουφόπουλος, από Κουφόπουλο.
Κρανίτης, από Κρανιά.
Κρεκούκης, Κρεκουκιώτης, από Κρεκούκι.
Κρεστενίτης, από Κρέστενα.
Κρητικός, από Κρήτη.
Κυπρούλης, Κυπριώτης από Κύπρο.
Λαγανόπουλος, Λαγανιώτης, από Λαγανά.
Λαγκαδινός, από Λαγκάδια Γορτυνίας.
Λαλιώτης, από Λάλα.
Λάππας, από Λάπππα Αχαΐας.
Λαστιώτης, από Λάστα Αρκαδίας.
Λάττας, από Λάττα.
Λαύκας, από Λαύκα Κορινθίας.
Λεβιδιώτης, από το Λεβίδι Αρκαδίας,
Λειβαδίτης, από Λειβαδιά.
Λεονταρίτης, από Λεοντάρι Αρκαδίας.
Λεπενιώτης, από την Λεπενού Αιτωλακαναρνίας.
Λευκαδίτης, από Λευκάδα.
Λεχουρίτης, από Λεχούρι Καλαβρύτων.
Λιαπάτης, από Λιαπάτες.
Λιβέρης, Λιβεριάδης, από Λιβερία.
Λουριώτης, από τον Λούρο.
Μαγουλιανίτης, από Μαγούλιανα.
Μαζαράκης, Μαζαρακιώτης, από Μαζαράκι.
Μακρυνιώτης, από Μακρύνεια Αιτωλακαναρνίας.
Μαλεβίτης, από Μαλεβό.
Μαμαλούγκας, από Μαμαλούκα (Αμυγδαλιά Αρκαδίας)
Μάνεσης, Μανεσιώτης, από Μάνεσι Αχαΐας
Μανιάτης, Μανιώτης, από Μάνη.
Μαραζιώτης, από τα Μαράζια (Δαφνοχώρι) Φωκίδας.
Μαραθιάς, από Μαραθιά.
Μαρινάκης, από το Μαρινάκι  (Άγιος Δημήτριος Ήλιδας).
Ματεσιώτης, από το Μάτεσι της Ηλείας.
Μεσολογγίτης, από Μεσολόγγι.
Μεσσήνης, από Μεσσηνία.
Μηλιώτης, από Μηλιές.
Μετσοβίτης, από Μέτσοβο Ιωαννίνων.
Μισύρης, από Αίγυπτο (παλιά λεγόταν Μισύρι).
Μίχος, Μιχόπουλος, από του Μίχα Αχαΐας.
Μοναστηριώτης, από Μοναστηράκι Γορτυνίας.
Μόσχοβος από Μόσχα.
Μουζάκης, από Μουζάκι Ηλείας.
Μουρτέζης, από Μούρτεζα.
Μπάλας, από του Μπάλα.
Μπαρακίτης, από Μπαρακίτικα.
Μπαρδουνιώτης, από Μπαρδούνια.
Μπαρδούσης, από Βαρδούσια, η Μπαρδούσια όρη.
Μπάστας, από Μπάστα Μεσσηνίας.
Μπερτσάτος, από Μπερτσιά.
Μπέτσης, από το Μπέτσι Ηραίας.
Μπεχριώτης, από Μπέχρου.
Μπισκίνης, από το Μπισχίνι.
Μποντανιώτης, από Μποντιά.
Μποταΐτης, από Μποντιά.
Μπουζιώτης, από Μπούζα.
Μπραϊμάκης, από το Μπραϊμάκι.
Μπράτης, από το Μπράτι Ηλείας.
Μπρουμαζιώτης, από το Μπρουμάζι.
Μωραΐτης, από Μοριά.
Ναυπλιώτης, από Ναύπλιο.
Νέζερης, Νεζερίτης, από τα Νεζερά.
Ξηρομερίτης, από Ξηρόμερο Αιτωλακαναρνίας.
Παργινός, από Πάργα.
Παρνασσάς, από Παρνασσό.
Πάτρας, Πατρινός, από Πάτρα.
Περδικάρης, από Περδικάρι.
Περσενίτης, από Πέρσενα.
Πέττας, από το Πέτα Αρκαδίας.
Πλανήτερος, από Πλανητέρου Καλαβρύτων.
Πλασκωβίτης, από την Πλάσκωβα.
Πλατανίτης, Πλατανιάς, από Πλατάνια Μεσσηνίας.
Πόθος, από του Πόθου.
Πορετζάνος, από Πορετζό.
Πυργιώτης, από τον Πύργο.
Ραδαίος, Ραδέας, από του Ράδου Αρκαδίας.
Ρετουνιώτης, από την Ρετούνη.
Ρουμελιώτης, από Ρούμελη.
Ρωμεσιώτης, από Ρώμεσι.
Σαμιώτης, από την Σάμο.
Σαμπανιώτης, Σιαμπάνης, από το Σαμπάνι.
Σαρακίνης, από το Σαρακίνι Αρκαδίας.
Σελασιώτης, από τα Σελλά Αχαΐας.
Σιδηροκαστρίτης, από Σιδηρόκαστρο Μεσσηνίας.
Σινάνος, από την Μεγαλόπολη (πρώην Σινάνου).
Σκιαδάς, Σκιαδόπουλος, Σκιαδαρέσης, από το Σκιαδά Αχαΐας.
Σκλίβας, από Σκλήβα Ηλείας.
Σκούρας, από το Σκούρα Τριταίας.
Σμερνιώτης, από την Σμέρνα Ηλείας..
Σμυλιώτης, Σμυλιοτόπουλος, από Σμύλα Ηλείας.
Σμυρνής, Σμυρναίος,  από Σμύρνη.
Σουδενιώτης, από Σουδενά (Λουσσοί) Καλαβρύτων.
Σούλης, Σουλιώτης, από Σούλι
Σουλιμιώτης, από το Σουλιμά Μεσσηνίας.
Σπατιώτης, από Σπάτα Αχαΐας.
Σταμίρης από κάστρο Στάμιρο Πηνείας.
Στούπας, από Στούπα Μεσσηνίας.
Τζελεχοβίτης, από Τζελέχοβα.
Τουρκάκης, από την Τουρκία.
Τριπολιτσιώτης, από την Τρίπολη.
Τσάκωνας, από Τσακώνα, η Τσακώνικα Μάνης.
Τσάμης, από Τσαμουριά.
Τσελεπής, από το Αλή Τσελεπή.
Τσερεγκούνης, από το Τσερεγκούνι Λασιώνος - Κορινθίας.
Τσιπιανίτης, από Τσίπιανα.
Τσουράκης, από Τσουράκι Ανδρίτσαινας.
Φίλιας, από του Φίλια Καλαβρύτων.
Φλαμπούρης, από το Φλάμπουρο Αχαΐας.
Φλοκιώτης, Φλόκας, από Φλόκα Ηλείας.
Φράγκος, από Φραγκιά.
Φραγκούλης, από Φραγκιά.
Χαβαριώτης, από Χάβαρι Ηλείας.
Χαϊκάλης, από Χαϊκάλι Αχαΐας.
Χανιάς, από Χανιά Κρήτης.
Χελιώτης, από Χέλι Κορινθίας,
Χέλμης, από Χέλμη Αμαλιάδας.
Χοζοβίτης, από Χόζοβα Τριποτάμων.
Χρέππας, από Χρέπα Αρκαδίας.
Χωραϊτης, από Χώρα Γορτυνίας.
Χωρέμης, από το Χωρέμη Αρκαδίας.

Ψαριώτης, από Ψάρι Ηραίας.

Πηγή:www.antroni.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επώνυμα που έχουν προέλθει από χωριά, πόλεις, επαρχίες ακόμη και από χώρες."

Η ερμηνεία των ονομάτων: Ζευς, Ποσειδών, Απόλλων, Ερμής, Ήφαιστος, Άρης

Οι έξι Θεοί τού Ολύμπου---
Ζευς: Από το επίθετο «δίος» (λαμπρός, αίθριος) προήλθε το κύριο όνομα Διεύς (ο κύριος τής λαμπρότητας, τής αιθρίας, τής καλοκαιρίας), το οποίο μετατράπηκε σε Ζευς (παράβαλε: διάλευκος-ζάλευκος, διαβάλλω-ζαβάλλω και άλλα). Από την αιτιατική πτώση «τον Δία» προήλθε το νεοελληνικό όνομα τού Πατέρα των Θεών και των ανθρώπων, το οποίο στην ονομαστική σχηματίζεται ως «ο Δίας».

Ποσειδών: Το όνομα τού Θεού τής θάλασσας είναι σύνθετη λέξη και προέρχεται από τα ουσιαστικά «πόσις» (σύζυγος) και «δα» (γη), οπότε Ποσειδών είναι «ο σύζυγος τής γης». Κατά την κλασική ελληνική το όνομα κλίνεται «ο Ποσειδών, τού Ποσειδώνος», ενώ κατά την νέα ελληνική «ο Ποσειδώνας, τού Ποσειδώνα». Παράγωγό του είναι το επίθετο «ποσειδώνιος, ποσειδωνία, ποσειδώνιον», καθώς και τα κύρια ονόματα Ποσειδώνιος (αυτός που ανήκει στον Ποσειδώνα, που είναι τού Ποσειδώνα) και Ποσειδωνία (αυτή που ανήκει στον Ποσειδώνα, που είναι τού Ποσειδώνα).

Απόλλων: Το όνομα τού Θεού προέρχεται από το ρήμα «απόλλυμι», που σημαίνει «καταστρέφω, εξαφανίζω», άρα Απόλλων είναι «ο καταστροφέας, ο ολετήρας», όνομα που απηχεί την ιδιότητα τού Θεού ως τοξευτή και καταστροφέα των εχθρικών στρατευμάτων. Η λατρεία τού Απόλλωνα ως Θεού τού φυσικού και νοητού φωτός δεν αντικατοπτρίζεται σε αυτό το όνομα, αλλά στο Φοίβος, που σημαίνει «φωτεινός, διαυγής, λαμπρός» και προέρχεται από τον όρο «φάος», δηλαδή «φως».

Ερμής: Το όνομα τού Θεού προέρχεται από το ρήμα «ερμηνεύω», οπότε Ερμής είναι ο «ερμηνεύς», δηλαδή ο ερμηνευτής, και παραπέμπει στην ιδιότητα τού Θεού ως αγγελιαφόρου και ερμηνευτή τής βούλησης των Θεών τού Ολύμπου. Κατά την κλασική ελληνική το όνομα κλίνεται «ο Ερμής, τού Ερμού», ενώ κατά την νέα ελληνική «ο Ερμής, τού Ερμή».

Ήφαιστος: Από την ρίζα «αφ-» του δασυνόμενου ρήματος «άπτω», που σημαίνει «ανάβω, καίω», προέρχεται το επίσης δασυνόμενο όνομα τού Θεού τής φωτιάς, άρα Ήφαιστος είναι «αυτός που καίει, ο πύρινος». Παράγωγα κύρια ονόματα είναι τα Ηφαίστειος και Ηφαιστίων, που είναι συνώνυμα και σημαίνουν «αυτός που ανήκει στον Ήφαιστο, που είναι τού Ηφαίστου». Από το όνομα τού Θεού προέρχεται και ο όρος «ηφαίστειο».

Άρης: Το όνομα τού Θεού τού πολέμου ετυμολογείται κατά δύο τρόπους. (1) Είτε από την ρίζα «αρ-» τού ρήματος «αραρίσκω», που σημαίνει «προετοιμάζω», αλλά και «συνάπτω», και από την οποία προέρχονται, μεταξύ πολλών άλλων, και οι όροι «αρετή, άριστος, αρέσω, άρρην (αρσενικός), αρείων (καλύτερος, ισχυρότερος)», οπότε, κατ’ αυτή την εκδοχή, Άρης είναι «ο προετοιμασμένος, ο συγκροτημένος, ο αρσενικός, ο ισχυρός, ο ενάρετος», ιδιότητες που αρμόζουν σε έναν πολεμιστή, (2) είτε από την λέξη «αρά», που σημαίνει «επίκληση τής θεϊκής εκδίκησης, κατάρα, όλεθρος», οπότε Άρης είναι «ο φορέας τής θεϊκής εκδίκησης, ο ολετήρας», ιδιότητες που επίσης ταιριάζουν στον φιλοπόλεμο Θεό.


γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης
http://www.24grammata.com/?p=9758






ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ερμηνεία των ονομάτων: Ζευς, Ποσειδών, Απόλλων, Ερμής, Ήφαιστος, Άρης"

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

Η ανάλυση του ονόματος στην Αριθμολογία

 Στην σύγχρονη μορφή της αριθμολογίας, έχουμε την ακόλουθη σειρά στον πίνακα των γραμμάτων:-
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Α
Β
Γ
Δ
Ε

Ζ
Η
Θ
Ι
Κ
Λ
Μ
Ν
Ξ
Ο
Π
Ρ
Σ
Τ
Υ
Φ

Χ
Ψ
Ω

1
2
3
4
5
6
7
8
9
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z


Με τους πίνακες αυτούς, αν έχουμε ένα ελληνικό ή ένα λατινικό όνομα και επώνυμο, βρίσκουμε τους αριθμούς που προκύπτουν συνολικά από αυτά. Συνηθίζεται να λαμβάνεται υπ’ όψη το βαφτιστικό όνομα και όχι το υποκοριστικό. Επειδή όμως όλα είναι δόνηση, έχω διαπιστώσει πως αν προστεθεί το υποκοριστικό στο βαφτιστικό όνομα, τότε έχουμε πιο σωστή εικόνα του ατόμου που εξετάζουμε.

Κατά συνέπεια, από το ονοματεπώνυμο προκύπτουν τα εξής:

1) Ο ονομαστικός μας αριθμός, από όλα τα γράμματα επωνύμου και ονόματος. Είναι η Έκφραση, δηλαδή ο γενικός συντελεστής ψυχής και εξωτερικής εκδήλωσης.

2) Το άθροισμα των φωνηέντων δείχνει την Ψυχή, δηλαδή τον εσωτερικό μας κόσμο.

3) Το άθροισμα των συμφώνων δείχνει την Εντύπωση, δηλαδή την προβολή της εικόνας μας προς τα έξω.

Ας δούμε σε συντομία τι σημαίνει κάθε προσωπικότητα, ανάλογα με τον αριθμό της στα θετικά και αρνητικά της χαρακτηριστικά:

1

+ Αρχηγική τάση, στρατιωτικό πνεύμα, εξυπνάδα, δυνατά ηγετικά χαρίσματα, ανεξάρτητη φύση, οργανωτική, με πρωτοβουλία και δημιουργική πρωτοτυπία, θάρρος και τόλμη.

-Πολύ επιθετικός, απότομος, κυριαρχικός, εγωιστής.

Προτιμά να είναι μόνος, να δρα αυτεξούσια και να κοπιάζει υπερβολικά. Τους ταιριάζει η δραστηριότητα της μέρας. Συναίσθηση ευθυνών και καθηκόντων, προικισμένος να πηγαίνει μπροστά.

2

+ Διπλωμάτης, συνεργάσιμος, ισορροπημένος, ευαίσθητος, μετριόφρων, διακριτικός, συνετός, ειλικρινής.

-Ντροπαλός, άτολμος, φοβισμένος, χαμένος στην λεπτομέρεια, απαισιόδοξος, θλιμμένος.

Θαυμάσιος συνεργάτης, προσπαθεί δίχως να διστάζει μπροστά σε εμπόδια, έχει αμηχανία στο προσκήνιο, αλλά δημιουργική πρωτοτυπία και καλή εκτέλεση καθηκόντων.

3

+τελειομανής, καλλιτεχνικός, συμπαθής, ερωτικός, γενναιόδωρος, καλλιεργημένος, ευχάριστος, αισιόδοξος, με φαντασία.

-σπαταλά την ενέργειά του, υπερβολικός, με μισοτελειωμένα σχέδια, δίχως προσανατολισμό, με εναλλαγές διάθεσης.

Αγαπά την κοινωνική ζωή, την λογοτεχνία, τον εντυπωσιασμό σε εμφάνιση και παρουσία, την κουλτούρα, τα γλέντια.

4

+δυνατή αίσθηση αξιών, επιστημονικό μυαλό, προσοχή στην λεπτομέρεια, θεμελιωτής, πολύ πρακτικός, ορθολογιστής, στερεότυπος, έντιμος, ικανός να ολοκληρώνει, οργανωτικός, με διοικητικά χαρίσματα.

-Έλλειψη φαντασίας, στενοκεφαλιά, επιχειρηματολογία, αργός στη δράση, πολύ σοβαρός, συγκεχυμένος.

Συντηρητική προσωπικότητα, εργασιομανής και διστακτικός στο καινούργιο, αντιπαθεί το επιπόλαιο, το επιφανειακό και το άχρηστο. Αναζητά την πνευματική συντροφιά.

5

+Οραματιστής, νευρικός, ευμετάβλητος, ικανός στο εμπόριο, εμπνευσμένος, μαγνητικός, περιπετειώδης, νεωτεριστής.

-πολύ νευρικός, ανυπόμονος, με έλλειψη εφαρμογής σχεδίων, έλλειψη ικανοποίησης, πολλές σκέψεις και λίγες αποφάσεις.

Με διαρκείς εναλλαγές διάθεσης, φαίνεται άστατος, αν και έχει εξαιρετική ικανότητα προσαρμογής. Ανήσυχος, έχει οράματα, αλλά και είναι έτοιμος για κάτι νέο διαρκώς.

6

+Καλλιτεχνικός, υπερβολικά υπεύθυνος, διαθέσιμος, κοινωνικός, ισορροπημένος, συμπαθής, ανθρωπιστής, αγαπά το σπίτι, την υπηρεσία σε άλλους.

-επίμονος, στενοκέφαλος, θέλει να ελέγχει φίλους και οικογένεια, εγωιστής, υποκύπτει στην κολακεία, ιδιότροπος στην λεπτομέρεια.

Παραδειγματικός πολίτης, με τους κανόνες και τα ήθη, αντιπαθεί την αγένεια και την φασαρία. Αλτρουιστής, έτοιμος να παλέψει και να ευεργετήσει. Προστατευτικός.

7

+εσωστρεφής, φιλόξενος, πρωτότυπος, με φαντασία, με αγάπη στον εσωτερισμό, στη θρησκεία, στην πνευματικότητα, στις μελέτες, διπλωμάτης.

-επίμονος, αφηρημένος, καχύποπτος, σαρκαστικός, μοναχικός, άκαμπτος, αποσυρμένος από τα επίγεια.

Εσωστρεφής και δεκτικός, αλλά με βάθος σκέψης, είναι ο μυστικιστής ή ο φιλόσοφος. Επιφυλακτικός, γίνεται εξαιρετικός σύμβουλος και είναι εχέμυθος.

8
+ικανότητα στην πολιτική, θεληματικός, εργατικός, ικανός να πετύχει, δυναμικός, εγωιστής, θαρραλέος, γενναιόδωρος, εμπορικός νους, με αγάπη για τον πλούτο.
-αγάπη για την ύλη, την άνεση, την εξωτερική εικόνα, έλλειψη ανθρωπιστικών ιδεωδών, πιεστικός, ανυπόμονος.
Δεν είναι απερίσκεπτος, αλλά δυναμικός, δραστήριος και φιλόδοξος, Θέλει ανεξαρτησία και ευχέρεια κίνησης για να πετύχει και χρειάζεται ηθικές αξίες για να ολοκληρωθεί.
9
+ευαίσθητος και φιλικός, με πρωτοβουλία, υψηλά ιδανικά, τάση για μυστικισμό, κοινωνική συνείδηση, ενδιαφέρον για πνευματικά θέματα.
-κτητικός, κακοδιάθετος, αμελής στα οικονομικά, επιζητά την προσοχή των άλλων.
Κήρυκας μεγάλων αιτημάτων, ευαίσθητος στα μεγάλα προβλήματα, έλκεται από ανθρωπιστικά προγράμματα και μεγάλες προοπτικές.


Οι αριθμοί 11 και 22 ονομάζονται «μείζονες» και περιγράφουν ξεχωριστές προσωπικότητες.

11 (ή 2)

Έμφαση στην πνευματικότητα, αλλά μπορεί αυτό να έχει και θετική και αρνητική επίδραση τελικά. Δεν συνδέεται εύκολα με άλλους και έχει οραματισμούς που σπάνια εκτιμά το περιβάλλον. Περίεργος, αγαπά την έρευνα, τα μυστήρια, την ανάλυση και τα αινίγματα. Είναι ο άνθρωπος που θέλει να αποκαλύπτει και να ανακαλύπτει.

22 (ή 4)

Ικανότητα για ξεχωριστά σχέδια, αλλά μπορεί να εφαρμοστούν για θετική ή αρνητική χρήση. Πρόκειται για την προσωπικότητα που μπορεί να βιώσει την ολική συγκίνηση, σε στενή επαφή δεν δίνει χαρά, αλλά σε ένα ευρύτερο χώρο συγκινεί και προσφέρει ιδέες, έμπνευση και καθοδηγεί άλλους. Στην μη υγιή μορφή, μπορεί όμως να φέρει το χάος!
Οι κλασσικοί αριθμολόγοι δεν δέχονται το 11 και το 22, αλλά οι σύγχρονοι τα συμπεριλαμβάνουν στην έρευνά τους.

Από την Λίλιαν Σίμου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ανάλυση του ονόματος στην Αριθμολογία"

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022

ΚΡΗΤΙΚΑ επώνυμα με ενετικές ρίζες

Μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Βενετούς το 1211, κατέφευγαν λόγω εποικισμού από την Βενετία στην Κρήτη πολλές οικογένειες ευγενείς, ηγετικές, για να τη διοικήσουν.--
Την ανώτατη κοινωνική βαθμίδα αποτελούσαν σι Βενετικοί ευγενείς και οι φεουδάρχες. Αριστοκράτες δεύτερης κατηγορίας ήταν οι Κρητικοί ευγενείς. Οι απλοί πολίτες των πόλεων λεγόταν αστοί, οι δε χωρικοί διακρινόταν σε “άγραφους”, σε “απελεύθερους”, σε “πάροικους” και δούλευαν στα κτήματα του Δημοσίου.
Πολλοί από τους ευγενείς Βενετούς με την πάροδο των χρόνων εξελληνίστηκαν τέλεια και περισσότερο όσοι έμεναν στην ύπαιθρο. Ο Αγ. Ξηρουχάκης «Η Βενετοκρ. Ανατολή» αναφέρει ότι στην έκθεσή τους προς την Γερουσία οι σύνδικοί της Γρίτης και Γκαρτζόνης το 1584 λένε για τους ευγενείς αποίκους της Κρήτης και ιθαγενείς ότι κατάγονται από την Ιταλία, αλλά η καταγωγή τους είναι τόσο απηρχαιωμένη και λησμονημένη, ώστε μπορούν να λέγονται Έλληνες.

Συνεχίζοντας ο Ξηρουχάκης αναφέρει, “Οι ευγενείς Βενετοί αναμίχθηκαν και συγχωνεύθηκαν με τους ιθαγενείς Έλληνες με μικτούς γάμους, που παρά τις απαγορευτικές διατάξεις του Δόγη και αφορισμούς του Πάπα δεν έπαυαν να συνάπτονται μεταξύ Βενετών αποίκων και ιθαγενών Ελλήνων της νήσου, ευγενών και μη”.
Ο ιστορικός Στ. Ξανθουδίδης (Κρητ. συμβ. Ενετοκρ. αναφέρει “ότι από τη βάπτιση και στεφάνωση Κρητών από τιμαριούχους, εδίδοντο βενετικά βαπτιστικά ονόματα και από αναδόχους που δεν ήταν Βενετοί για να κολακέψουν κάποιον άρχοντα, είτε γιατί οι γονείς τα πρότειναν λόγω θαυμασμού προς το πρόσωπο κάποιου ενετού”.
Ο Γ. Πλουμίδης, οι Βενετοκρ. Ελληνικές χώρες, αναφέρει ότι “Μεταξύ των πληθυσμών και στρατιωτών είχαν αναπτυχθεί στενές σχέσεις φιλικές και συγγενικές, αφού αρκετοί είχαν νυμφευθεί γυναίκες του τόπου”. Οι μικτοί αυτοί γάμοι, ενώ προηγουμένως ήταν αθέμιτοι και απαγορεύονταν, ύστερα από τη συνθήκη του Καλλέργη (1299) επιτράπηκαν.
Οι Βενετοί ιστορικοί επίσης, θέλοντας να δικαιολογήσουν την αφομοίωση και συγχώνευση των ευγενών Βενετών με τους Κρητικούς, γράφουν ότι “έχομε τα ίδια ονόματα, γιατί οι ευγενείς Βενετοί όταν βάπτιζαν τέκνα Κρητικών τους έδιναν το δικό τους όνομα”.
Από παρωνύμια για σκωπτικούς λόγους σχηματισμένα από ονόματα επιφανών Βενετών, που στο τέλος κατέληξε να γίνουν οικογενειακά ονόματα των προσώπων αυτών και των απογόνων τους.
 Αυτά όμως τα Βενετικά οικογενειακά πρέπει να είναι ελάχιστα. Ο Γενικός Προβλεπτής (1574 – 1577) Giakomo Foscarini στην έκθεσή του αναφέρει τα εξής σχετικά: “Από τους ευγενείς Βενετούς… πολλοί είναι, που δεν έχουν ανάμνηση της ευγενικής καταγωγής τους και πάρα πολλοί τόσο φτωχοί… εργάζονται με τα χέρια τους στις γεωργικές δουλειές και δεν διατηρούν τίποτε άλλο παρά το επίθετο και λίγο φέουδο, που τους έμεινε ύστερα από το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα, 
Έχουν χάσει εντελώς τη γνώση της ιταλικής γλώσσας. Και επειδή δεν υπάρχει δυνατότητα σε κανένα χωριό του νησιού αυτού να λειτουργούνται κατά το λατινικό δόγμα είναι αναγκασμένοι να μένουν στο χωριό να παρακολουθούν καμιά φτωχή θεία λειτουργία στις ορθόδοξες εκκλησίες, να βαφτίζουν τα παιδιά, να παντρεύονται και να θάβουν τους νεκρούς σύμφωνα με το ορθόδοξο δόγμα και τα ελληνικά έθιμα… Οικογένειες τέλεια ελληνικές, οι οποίες δεν πιστεύω πως μπορούν να υπόσχονται περισσότερα από ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ΄Ελληνες”.
“Ο F. Τhίriet ομιλεί για τον εξελληνισμό Βενετικών οικογενειών μέχρι του σημείου να φαίνεται ότι χειροτονούνται ορθόδοξοι ιερείς. 
Μετά τη μεγάλη επανάσταση των φεουδαρχών 1363 -65, που ένωσε τις αρχοντικές οικογένειες με τις βενετικές των πατρικίων, ένας μεγάλος αριθμός Βενετών γίνεται ορθόδοξος και αποδέχεται τις συνήθειες και τις πεποιθήσεις των Κρητικών με τις οποίες συζεί σχεδόν δύο αιώνες”.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία αναλύει με τον επιστημονικό και περίτεχνο τρόπο η κ. Χρυσ. Τσικριτσή – Κασιανάκη, καθηγήτρια της Φιλολογίας στο βιβλίο της “Κρητικά Επώνυμα Ένετικής Προελεύσεως” και καταλήγει, ότι τα οικογενειακά ονόματα ενετικής προελεύσεως προέρχονται:
1) από αναγνωρισμένα και υιοθετημένα νόθα παιδιά των Ενετών,
2) από μικτούς γάμους,
3) από εξελληνισμένους Βενετούς, που λόγω πτωχεύσεως έχασαν πρώτα την ευγένειά τους και ύστερα το εθνικό τους φρόνιμα,
4) από βενετικά βαπτιστικά και
5) πιθανόν να προέρχονται και μερικά από αυτά από ονόματα Βενετών που επικράτησαν ως παρωνύμια για σκωπτικούς λόγους.
Παραθέτουμε Παρακάτω τα Ανωγειανά επώνυμα ενετικής προελεύσεως κατ’ αλφαβητική σειρά.
Ι. Βιτώρος – Βιτώρης – Βιτ(τ)ώρος – Βιτωράκης – Βιτ(τ)ωράκης – Βικτωράκης – Βιτούρης – Βετούρης
Και σήμερα το βενετικό επώνυμο Vittοrί, Vittori, Vitturi και Vettore από το βαπτιστικό Vittirio. Προβλεπτής και γαλλικά Victor (λατ. = νικητής).
Η αρχοντική οικογένεια των Vitturi της Βενετίας, με δικό της οικόσημο ανέδειξε πολλές σημαίνουσες προσωπικότητες στην πολιτική, στο στρατό και την εκκλησία.
Μεταξύ αυτών ο Lorenzo Vittori του Daniel αρχιεπίσκοπος Κρήτης το 1595 και δούκας της Κρήτης το 1453 Benedetto Vitturi.
Οικογένεια Βιτούρη το 1600 στη Ζάκυνθο. Σε έγγραφο του 1637 ιδιοκτήτης μοναστηριού ο Ν. Sinior Manolesso Vittorio 1637.
Μεταξύ προσφύγων στη Ζάκυνθο έγγρ. 1682, Marietta Vittoropula, σύζυγος του Μάρκου Salemon και Μανόλης Γιαλινός λεγόμενος Vittorio.
Γνωστός ο προμαχώνας Βιτούρη (Vitturi) των ενετικών τειχών του Ηρακλείου Μarco Vitturi σε έγγραφο του 1212. Damianus Vittorio έγγραφο 1214 Candia. Βερνάδρος Βιτούρης και ο γιος του Σεβαστιανός σε έγγραφο του 1366 και 1375. Σε έγγραφο του 1364 Αndreolus Vittori gd joh, έγγραφο 1368. Bernardus Vittori consiliarius σε έγγραφο 1367 και 1368.
Ηernolaus ex recteuz de Sitia 1839, Νikoletus Antonius και Vituri έγγραφο 1395. Ο Bulgarus Victuzi έφερε στην Κρήτη σιτάρι, έγγραφο 1407.
Benedetto Vitturi σύμβουλος Κρήτης έγγραφο 1433. Σερ Laurentio Vitturi σύμβουλος Ρεθύμνου 1461.
Misser Vetturi το 1450. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης το 1576 Lorenzo Vitturi. Ο ίδιος Ν. Venetus Laurentius Victuri Azchieriskopus Candie 1584 και αλλού ο ίδιος Lorenzo Bitturi.
2. Δακανάλης – Δακαναλάκης – Δαγκανάλης και Δακαναροπούλα.
Και σήμερα το βενετικό Da Canal και Ιταλικό Canale από τοπωνύμιο. Βλέπε και Καναλάκης και βυζαντινό Δεκανάλης, άσχετο με το κρητικό.
Το όνομα υπάρχει σε πολλές μαρτυρίες στην Κρήτη από το 1212 – 1623 με τους τύπους da Canale και de Canale ή de Canali.
Δούκες Johanes de Canali 1254 και Guidode Canale το1304 και 1308.
Στον Raynezio de Canalis παραχωρούνται δύο καβαλλαρίες στο διαμέρισμα Χανίων
1252 και Jacodo και Johanes de Canalis.Canaletto de Canale, 1320 στο Χάνδακα..
Georcio et Cuidoda Canal 1339, Ferdatores de Crete, Sclavurio και Νicolo da Canal.
Leonardus de Canali rtovidys vir• Feudatus noster in Creta, 1398. Επιθεώρηση του ιππικού Ηράκλειο από το τον Fadio da Canal Γενικό προβλεπτή το 1582. —•
Μεταξύ ευγενών Ηρακλείου και φεουδαρχών υπαίθρου, Alessio Canal, Domeniko, Marco, Nikolo, Marino Canal και άλλοι το 1583. —
Στο χρονικό του Τzivan 1644 μεταξύ των Νοd ven di Candia Canal. Σε έγγραφο του
1861 Δακαναροπούλα από τον Ξυδά.
3. Δραμουντάνης
Προβλεπτής βεν.Tramontin και ιταλικό Tramantana = chesta o viene Nord. Το όνομα δεν προέρχεται βέβαια από το βενετικό επώνυμο, αλλά από το όνομα του αέρα παρωνύμιο για κάποιον με δυναμική παρουσία.
4. Κουτάντος  Αcotanto Cotonto
Επώνυμο Αcotanto, Αcoitanto ven από 1112 στα παρωνύμια πιθανόν από αccogli tanto o tanti. Μήπως από contento που μαρτυρείται στην Κρήτη με προθετικό α;
Οι Αcotanto παλιά βενετική οικογένεια πατρικίων που μερικοί δέχονταν ότι προέρχονται από την Κωνσταντινούπολη.
Στη Βενετία το 1144 και 1184 έγγρ. Μάρκος και Δομένικος Αcotanto.Jocoro Acotanto 1212 και Marco Acotanto Jacobus Acotanto consiliarius σε έγγρ. 1219. Ciacomo Acotanto μάρτυρας και Jacomo Acotanto consiliere σε έγγραφα 1224 και 1225, Donnemico αδελφός του Ciuliano Acotanto και Marino 1225. Jacodus Acotanto deccarius na b. στο Χάνδακα εγγρ. 1271. Ιάκωβος Αccontanto κάτοικος στο Βούργο του Χάνδακα. Kalli χήρα του Μάρκου Αccontanto, Πέτρος Accontanto κάτοικος Χάνδακα, έγγραφα 1280- 81. Ιάκωβος Αccotanto του Λέανδρου σε έγγραφα 1301-1302. Σερ Jacobellus Acotanto Zogatus και ser Πέτρος και σερ Λουκάς Acotanto σε έγγραφα 1341, 1346, 1347. Ερμόλαος Acot Κομερκλάριος Κρήτης 1343.
Αcotanto Στέφανος στη Σητεία το 1370 και Πέτρος Cotanto σε έγγρ. Του 1399.
Άγγελος Ακοτάντος έγγρ. 1436. Ο Άγγελος Ακοτάντος ή Κοτάντος ζωγράφος είχε δύο αδελφούς τον Giovani επίσης ζωγράφο σε έγγραφα 1450 και 1477 και τον Θεόδωρο σχολάρχη. Dominus Pasguali Contonto Butano σε έγγρ. του 1495. σε έγγρ. του 1513 αναφέρεται η κόρη του πoτέ Magisstri Joannis Akotanto ζωγράφος Χάνδακα. Μανόλης Κουτάντος έγγρ. 1582 και Βιτζέντζος Κουτάντος έγγρ. 1583. Μιχαήλ Agvotanto de continios Agnetis 1222.
5. Μανιώρος – Μανιωράκης
Η συγγραφέας πιστεύει ότι προέρχεται από το Μανιός – Μανιόρος. Βαπτιστικό Μagno από λατινικό magnus = gande. Αλλά και Μario βαφτ. από λατινικό Μarius από το αρχαϊκό manus.
Σερ Sclavus Magno από τη Βενετία κάτοικος Χάνδακα 1352. Σε έγγραφα του Ι363 1395 σι Βενετοί Sclavus Magno, Madlus, Magno, Marius και Johanes Magno. Στα Χανιά το 1536 mastro Maro Mari και Mastro Manoli Mari, Retrus magnus thesaurarius 1545. Γιάννης υιός Μανιού έγγραφο 1672 και Μανόλης Μανιάς έγγρ. 1674. Αλοΐσιος (Αλεβίζε) Μάνιο, έκτακτος προβλεπτής Σούδας έγγρ. 1713. Μανιουδάκη από την Κρήτη το 1868 στη Ζάκυνθο.
6. Μανούσος, Μανουσάκης, Μανούσακας, Μανουσακάκης, Μανουσουδάκης, Μανουσιουδάκης, Μανουσιδάκης, Μανουσέλης, Μανουσελάκης και Μανουσογιαννάκης
Από το βαφτιστικό Μano, Manea, Manusso,Manoli προβλεπτής Μari, Maro, Matusso και Zane Zanessi,Zanusso, προβλεπτής Γιάννης Γιαννούκος – Γιαννούσος (επών. Γιαννουσάκης στις Μαργαρίτες Μυλοποτάμου), Μιχ. Γιαννούσος 1566.
Κατά την εποχή της Ενετοκρατίας το Εμμανουήλ – Μανόλης συνηθίζεται ως Μάνος – Μανός – Μανιός – Μανέας – Μανούκος – Μανούσος από επίδραση βενετική. Ο Οlinieri έχει Μani, Manuzio, Manuzzato, Manoli από το 1309, Μanolessus από το 1075 από μεσαίων. βαφτ. ο Εm. De Felice έχει βαφτίσει Μanolo υποκ. του Εmmanouele.
Σε έγγραφο του 1479 βαφτ. Μanussio Marci. Ser Manussio 1546. Μanutio Rireri στα Χανιά 1536, Μanusso di Candia 1559 και Μanusso Mara Candiote, 1569.Μανούσος Πρέβελης του Πέτρου 1591.
Σε έγγραφα του 1503 -1509 Μanoli da Candia και 1501 -1517 Μanusso da Candia που ο Αντ. Πάρδος ταυτίζει.
Στα κατάστιχα του νοταρίου Μ. Μαρά 1538 – 1578 βρίσκουμε αδιακρίτως Μανουήλ ή Μανέας, Μανώλης ή Μανούσος. Μανούσος Πηγάς δάσκαλος 1567 και 1582, Μανοήλ Πηγάς δάσκαλος 1572 το ίδιο πρόσωπο όπως δέχεται και ο Μέρτζιος. Και η Ασπασία Παπαδάκη από την ανάγνωση πολλών εγγράφων ταυτίζει το Εμμανουήλ – Μανέας – Μανούσος. Επίσης η Μ. Κωνσταντουδάκη ταυτίζει τον Μανέα Μουζουράκη ζωγράφο 1509-1534 με τον ser Manussio Mazurachi και με τον Μανέα Μουζουράκη μάρτυρα σε έγγρ. του 1549. Σε έγγρ. του 1692 Σταμάτης υιός Μανούσου και Παύλος υιός Μανούσου.
7. Μέμμος, Μεμάκης
Και σήμερα βενετικό Μemο. Ο Τριανταφυλλίδης το ετυμολογεί από Μεμάς υποκοριστικό του Γεράσιμος. Νομίζω από το βεν. επώμυνο Μemmo από βαφτ. Μπιο και Μemmο υποκ. του Gulielmo. Οι Μemo μεταξύ των αρχοντικών οικογενειών της Βενετίας ανέδειξε 3 δόγες, συγκλητικούς και επισκόπους.
Στην Κρήτη δούκας ο Ludonicus Memmo το 1584 και Αρχιεπίσκοπος Vitus το 1407 και Μichael Memmo 1448.
Νicolaus Memo κάτοικος Χάνδακα σε έγγραφα του 1272 και 1281. Masseo Memmo signore di notte εγγρ. 1349 και άλλοι.
Tzibanus Memo σε έγγρ. 1481, Αndrea Memo consilie 1482-1485 και Μichele Memo consiliere 1488-1491.
Πιέρος Μέμος σε διαθήκη του 1500. Ιωάθαν Μέμος αρχιγραμματέας, αρχειοφύλαξ και Δ/ντής αστυνομίας (1567-71). Μισέρ Βιττόρε Μέμο έγγρ. 1581.
Αμπέλι του ευγενή μισέρ Τζορτζή Μέμο έγγρ. 1618 Κωνσταντ. Μέμος (1699) διδάσκαλος του Ελληνικού Σχολείου στη Βενετία. Ασφαλώς ο ίδιος Κωνστ. Μέμος ακαδημαϊκός Αβλαβής (Πlesο) 1669 – 1701. Μέμος στον Αγ. Βασίλειο Πεδιάδος 1747.
8 . Μπαγγέρης – Μπαγκέρης – Παγκέρης – Μπαγκεράκης – Μπαγκράκης Από μπαγκέρης (danchiere = τραπεζίτης).
9. Μπρίνταλος, Μπρεδάκης – Μπρεδόπδυλος, Πρεντάκης, Μπριντάκης, Πρίνταλος, Μπρεντάης, Μπρεντάνας, Ντί Μπρέντα
Το Πρεντάκης – Μπρεδάκης έχει σχετίσει παλαιότερα με τη λέξη praeda η συγγραφέας και τα ονόματα Μπρεδολόγος και Πρεδευσής. Πιθανόν όμως να προέρχονται και απ’ ευθείας από το βενετικό όνομα Βreda, Bredani βενετικό οικογ. Breda, Bredo στα ονόματα από παρωνύμια.
ΙΟ. Σαλούστρος
Πιθανόν να σχετίζεται με τη λέξη σαλούστρο που απαντάνται στον Καστούρμπο και η σημασία και ετυμολογία της είναι άγνωστη. Πιθανότερο να προέρχεται από βαφτ. sallustio. Κρητικοί ευγενείς Ρεθύμνου οι Saluzzi 1574. Μεταξύ ευγενών Κρητών Ρεθύμνου 1583 Μattio Salustro του π. μισέρ Ραntalon Zuane του π. πισέρ Francessco και Ζυane Salustro il Vecchio.
Αndriana Salustopula έγγρ. 1683 μεταξύ Κρητών προσφύγων στην Κέρκυρα.
ΙΙ. Σμπώκος, Σπόκος και Σπώκος, Μπόκος
Από Sbocco = στόμιο, εκβολή, αιμόπτυση. Η συγγραφέας νομίζει το πιθανότερο από το Βocho όπως Βώλος – σβώλος, Κάνθαρος – σκαθάρι, κόκος – Σκόκος, βαφτιστικό βεν. Βοcco και Βodolinu και οικογ. Βοcchi, Bocho, Boccoli, Bocco. Ήδη από τον 11ο αιώνα βαφτ. Βocca, από παρωνύμιο Βocca ή Βυcca.
Σε έγγραφο του 1381 Βarnada Βοcho από τη Βενετία. Pres ditez Alonixius Bochos 1463. Επίσης Βοcho σε έγγρ. του 1535.
Ύστερα από επίπονες έρευνες που έκανε το Ιστορικό Αρχείο της Βενετίας ο γιατρός Δακανάλης Σπύρος, βρήκε τα οικόσημα τόσο το βενετικό, όσo και το Κρητικό της οικογένειας των Δακανάληδων.

Του ΜΑΝΟΛΗ ΜΙΧ.ΔΑΚΑΝΑΛΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΡΗΤΙΚΑ επώνυμα με ενετικές ρίζες"
Related Posts with Thumbnails