Ισραήλ ΄΄πρέπει να κάνουμε ό, τι πρέπει να γίνει.΄΄

Το φρεάτιο των «Γωγ και Μαγώγ» Σε ένα σύστημα θρησκευτικών πεποιθήσεων σε σχέση με την Αποκάλυψη, οι Γωγ και Μαγώγ, αντιπροσωπεύουν τις ορδές των ισχυρών εθνών που στρέφονται εναντίον του Ισραήλ. Οι προφητείες αναφέρουν το σημείο αυτό ως την τελευταία αιματηρή σύγκρουση στην ιστορία. Ο πνευματικός ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, και ο Πρόεδρος της χώρας, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, απήυθυναν ανοιχτά έκκληση για την καταστροφή του εβραϊκού κράτους, το οποίο περιγράφεται ως «ένα καρκίνο στο σώμα της Μέσης Ανατολής». Ο Ισραηλινός υπουργός Στρατηγικού Σχεδιασμού, ο οποίος είναι και αναπληρωτής Πρωθυπουργός και ένας πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου και πρώην επικεφαλής της επιτροπής της Κνεσέτ για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας, Moσχέ Γιααλόν, εξέφρασε την άποψη ότι το εβραϊκό κράτος θα πρέπει να είναι έτοιμο να δράσει ανεξάρτητα εναντίον του Ιράν. Η ισραηλινή εφημερίδα «Yediot Aharonot» γράφει ότι αμερικανική κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα έστειλε μήνυμα στην Τεχεράνη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα συμμετάσχουν σε μια πιθανή επίθεση του Ισραήλ κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Σε αντάλλαγμα της ουδετερότητας, οι Αμερικανοί ζήτησαν από τους Ιρανούς να μην εκτοξεύσουν πυραύλους σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο. Το Γενικό Επιτελείο των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων «δεν θέλει να εμπλακεί σε μια ισραηλινή επίθεση στις ιρανικές εγκαταστάσεις που έχουν να κάνουν με τον εμπλουτισμό ουρανίου». Εξηγώντας τη θέση τους, οι Αμερικανοί στρατηγοί πιστεύουν ότι «η Ιερουσαλήμ δεν θα είναι σε θέση να σταματήσει την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν», στην καλύτερη περίπτωση, θα το αναστείλει για κάποιο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με τον Moσχέ Γιααλόν, το Ιράν έχει 190 κιλά εμπλουτισμένο ουράνιο, επαρκή ποσότητα για να κατασκευάσει ένα πυρηνικό όπλο. Ο αναπληρωτής διευθυντής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ένας συνταξιούχος συνταγματάρχης, ο καθηγητής Καμ Εφραίμ, εξέφρασε την αμφιβολία του ότι το Ιράν θα τολμήσει να εξαπολύσει μια επίθεση κατά του εβραϊκού κράτους, έχοντας μόνο μία ή δύο βόμβες στα χέρια του. Η πρώτη πυρηνική βόμβα θα είναι ουσιαστικά το πρότυπο προϊόν δοκιμής. Για την παραγωγή μιας πυρηνικής κεφαλής απαιτούνται συνολικά 240 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου. Αναλυτές της μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ αναφέρουν ότι οι Ιρανοί θα είναι σε θέση να κατασκευάσουν αρκετές πυρηνικές βόμβες, όχι νωρίτερα από ένα έτος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μια υψηλόβαθμη πηγή του ΔΟΑΕ (Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας), επιβεβαιώνει αυτό το γεγονός. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι Ιρανοί έχουν και πυραύλους που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές, πρόκειται για μια θανάσιμη απειλή. Εκτός από το Ισραήλ, το οποίο οι σιίτες αγιατολάχ στο Ιράν θεωρούν το «νούμερο ένα εχθρό», στον ιρανικό κατάλογο είναι και τα αραβικά κράτη σουνιτών, όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ. Ο βαθμός της αποτελεσματικότητας μιας ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν εξαρτάται κυρίως από το πόσο αναλυτικές είναι οι πληροφορίες που έχουν συλλέξει οι μυστικές υπηρεσίες της Ιερουσαλήμ σχετικά με τη θέση όλων των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Νωρίτερα, οι Ισραηλινοί για έξι χρόνια είχαν συλλέξει πληροφορίες σχετικά με το πυρηνικό αντιδραστήρα της Συρίας, ο οποίος λέγεται ότι κατασκευάστηκε με τη βοήθεια της Βόρειας Κορέας, πριν καταστραφεί στις 5 Σεπτεμβρίου του 2007 από ισραηλινά μαχητικά-βομβαρδιστικά. Αν η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν καταφέρει την ταυτόχρονη επίθεση σε όλες τις ιρανικές εγκαταστάσεις, το νόημα μιας τέτοιας επίθεσης θα χαθεί σε μεγάλο βαθμό. Ο Εφραίμ Καμ πιστεύει ότι η ζημιά σε τρεις ή τέσσερις μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου υπάρχουν οι συσκευές φυγοκέντρησης για τον εμπλουτισμό πυρηνικού υλικού, θα γυρίσει το ιρακινό πρόγραμμα αρκετά χρόνια πίσω. Οι πιθανοί στόχοι στο Νατάνζ και Φόρτοβ, όπου είναι το κύριο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου, και στο Αράκ, το οποίο στεγάζει το εργοστάσιο για την παραγωγή βαρέος ύδατος, όχι μόνο βρίσκονται θαμμένοι βαθιά στο έδαφος, αλλά και προστατεύονται από αριθμό στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Οι ισραηλινές αεροπορικές βάσεις απέχουν από το Ιράν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Έτσι, σε κάθε περίπτωση, η παραβίαση των συνόρων τρίτων χωρών είναι απαραίτητη. Οι επιλογές στην περίπτωση αυτή είναι στην πραγματικότητα λίγες. Τα ισραηλινά αεροσκάφη θα πρέπει να εισέρθουν στον εναέριο χώρο είτε της Τουρκίας ή τη Συρίας ή της Ιορδανία και του Ιράκ ή της Σαουδικής Αραβίας. Ακόμα και αν αγνοήσουμε το αναπόφευκτο σε τέτοιες περιπτώσεις, τις διπλωματικές επιπλοκές, η αεράμυνα κάθε μια από αυτές τις χώρες, είναι αρκετά ικανή για να επιτεθεί στα ισραηλινά αεροσκάφη και να ματαιώσει μια επίθεση. Μερικές πηγές θεωρούν ότι τα ισραηλινά αεροσκάφη θα πετάξουν προς το Ιράν μέσα από τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας, ένας εχθρός των αγιατολάχ της Τεχεράνης. Ωστόσο, η πληροφορία αυτή μπορεί να διαδίδεται σκόπιμα από την Τεχεράνη για να υπονομεύσει το Ριάντ στα μάτια του μουσουλμανικού κόσμου. Ως εκ τούτου, οι Σαουδάραβες διεξάγονται στρατιωτικές ασκήσεις αεράμυνας με ένα σκοπό - να δείξουν την προθυμία τους να καταρρίψουν ισραηλινά αεροσκάφη στον εναέριο χώρο του Βασιλείου. Παρ 'όλα αυτά, στην Τεχεράνη αυτές οι δραστηριότητες αντιμετωπίζονται με δυσπιστία. Αναμφίβολα, σε περίπτωση μιας επίθεσης κατά των εγκαταστάσεων του Ιράν, οι Ισραηλινοί θα χρησιμοποιήσουν νέα στοιχεία της στρατιωτικής τους βιομηχανίας - τα μικρά, αλλά πολύ αποτελεσματικά ισραηλινά AWACS. Τα συστήματα αυτά βασίζονται στο τζετ Gulfstream G550. Τα συστήματα που εξοπλίζουν αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να δημιουργήσουν έναν χάρτη της περιοχής, χωρίς να στηρίζονται σε επίγεια συστήματα ραντάρ. Τα ισραηλινά μαχητικά-βομβαρδιστικά έχουν εγκατεστημένο ειδικό εξοπλισμό και ειδικά σε συνδυασμό με τα πυρομαχικά JDAM, τα οποία καθοδηγούνται από δορυφορικό σύστημα εντοπισμού θέσης, διαθέτουν μεγάλη ακρίβεια πλήγματος. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αεροπορικού βομβαρδισμού των ιρανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν είναι ανάγκη να πετάξει ακριβώς πάνω από τους στόχους. Με την ρίψη βομβών ή πυραύλων, αυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης για να πλήξουν τον στόχο. Ένα σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει και το στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 παραγωγής της αμερικανικής εταιρείας Lockheed. Τα αεροσκάφη αυτά θα μπορούσαν να αναλάβουν αποστολές έρευνας και διάσωσης καταρριφθέντων πιλότων, αλλά και αποστολές μεταφοράς ειδικών δυνάμεων σε ιρανικό έδαφος για την καταστροφή κάποιων πολύ συγκεκριμένων υπόγειων εγκαταστάσεων. Η επίθεση με τα αεροσκάφη είναι όμως μόνο μία επιλογή. Η εμβέλεια, η δύναμη και η ακρίβεια των ισραηλινής κατασκευής πυραύλων επιφανείας-επιφανείας «Ιεριχώ» είναι σύμφωνα με αναλυτές αρκετή για να πλήξει τους περισσότερους στόχους που είναι από τους Ισραηλινούς αριθμημένοι για την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Επιπλέον, αυτά τα βλήματα είναι ικανά να μεταφέρουν μία πυρηνική κεφαλή. Υπενθυμίζεται ότι η Ιερουσαλήμ δεν έχει ποτέ επιβεβαιώσει ούτε και αρνηθεί την κατοχή πυρηνικών όπλων. Σήμερα, το εβραϊκό κράτος είναι μια στρατιωτικά ανώτερη δύναμη όχι μόνο σε σχέση με το Ιράν, αλλά και με το σύνολο των γειτονικών αραβικών χωρών. Ακόμη και αν, υποθετικά μιλώντας, ενταχθεί στην συμμαχία αυτή και η Τουρκία, και σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα της στρατιωτική αντιπαράθεσης με το Ισραήλ είναι προφανές. Ο υπολογισμός αυτός είναι σωστός με μία προϋπόθεση: Οι αντίπαλοι των Εβραίων θα συνεχίζουν να διαθέτουν μόνο συμβατικά όπλα. Αν κάποια χώρα εχθρός του εβραϊκού κράτους αποκτήσει πυρηνικά όπλα, η ισορροπία αλλάζει για το Ισραήλ δραματικά. Το μικροσκοπικά σε μέγεθος κράτος και ο πληθυσμός της χώρας, θα βρίσκονται σε μια παγίδα θανάτου. Αλλά από την άλλη πλευρά, η χρήση μη συμβατικών όπλων κάνει την περιφερειακή καταστροφή αναπόφευκτη. Δεν έχει σημασία ποια χώρα θα εξαπολύσει πρώτη την ατομική βόμβα. Εάν η πυρηνική βόμβα εξαπολυθεί από την Τεχεράνη, σε κάθε περίπτωση οι Ισραηλινοί έχουν τα μέσα, όπως τα υποβρύχια, για να αναποκριθούν. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι με μια ισραηλινή ατομική απάντηση θα χαθεί το ένα τέταρτο του Ιράν. Αλλά αυτό είναι το σπίτι για 80 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι ιρανικές ανθρώπινες απώλειες θα είναι τεράστιες, αλλά η χώρα δεν θα καταστραφεί πλήρως. Αν μια πυρηνική επίθεση πλήξει το Ισραήλ, τότε θα σκοτωθούν όχι μόνοι οι Εβραίοι, αλλά και τα εκατομμύρια των Αράβων που ζουν στο εβραϊκό κράτος και οι άνθρωποι σε γειτονικές χώρες. Εάν οι Ισραηλινοί επιτεθούν στο πυρηνικό αντιδραστήρα του Μπουσέρ για παράδειγμα, που βρίσκεται κοντά στην ακτή του Περσικού Κόλπου, θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση ραδιενεργού νέφους, παρόμοιου με εκείνου που σχηματίστηκε στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Ένας τέτοιος βρόχος μπορεί να οδηγήσει σε ραδιενεργή μόλυνση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ. Σύμφωνα με τον Σουηδό διπλωμάτη Χανς Μπλιξ, κατά τα έτη 1981-1997 επικεφαλής της ΔΟΑΕ, «η επίθεση στο εργοστάσιο Μπουσέρ, προφανώς αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου». Πριν από δύο χρόνια, οι επιθέσεις υπολογιστικών ιών «δούρειων ίππων» είχαν ως στόχο το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτός ο ιός που έγινε γνωστός ως «Stuxnet», επέτρεψε τους δημιουργούς του τον έλεγχο των ιρανικών συστημάτων. Η Ιερουσαλήμ δεν αναγνωρίζει έως σήμερα την πατρότητα για την παραγωγή αυτών των ιών, αλλά οι ειδικοί δεν αποκλείουν ότι στη δημιουργία του Stuxnet να εμπλέκεται ο διακεκριμένος Ισραηλινός ειδικός Εβόν Γκαντί. Μετά την εμφάνιση του ιού στο δίκτυα εμπλουτισμού στο Νατάνζ, η αποδοτικότητα είχε μειωθεί κατά 33%. Αυτή η πληροφορία, είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί - αποκαλύφθηκε από επιθεωρητές του ΔΟΑΕ, με οτιδήποτε μπορεί να συνεπάγεται κάτι τέτοιο, όπως το σύνολο των θέσεων του ΔΟΑΕ για το θέμα. Η ισραηλινή στρατιωτική βιομηχανία όπλων έχει αναπτύξει ένα ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Έχει αναφερθεί για πρώτη φορά από τη βρετανική εφημερίδα «Sunday Times» ως ένα όπλο με το οποίο έρχεται το «τέλος του κόσμου». Με την κυριολεκτική έννοια του όρου, διότι η δύναμη μιας ισχυρής ακτινοβολίας γάμμα παραλύει την ηλεκτρική ενέργεια μιας χώρας και προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Οι Αμερικανοί έχουν ένα τέτοιο όπλο, το οποίο απελευθερώνεται σε μεγάλο υψόμετρο μέσω μιας πυρηνικής έκρηξης. Οι Ισραηλίτες έχουν μια άλλη τεχνολογία. Σε μια συνέντευξη με την εφημερίδα «Sunday Times» ενός εκ των δημιουργών του ισραηλινού αμυντικού πυραυλικού συγκροτήματος «Iron Dome», ο Ούζι Ρούμπιν, η ισραηλινή εκδοχή της πηγής της ακτινοβολίας δεν θα είναι μια πυρηνική κεφαλή. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να δημιουργηθεί ένα παρόμοιο αποτέλεσμα. Αλλά περισσότερες λεπτομέρειες, για προφανείς λόγους, δεν ανέφερε ο Ρούμπιν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ θα επιτεθεί κατά του Ιράν εάν η στρατιωτική βιομηχανία της Τεχεράνης θα είναι στα πρόθυρα της ανάπτυξης πυρηνικών όπλων. Οι Εβραίοι απλά δεν θα έχουν άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσουν την Τεχεράνη. Πιο συγκεκριμένα, μία άλλη λύση που θα μπορούσαν να αναμένουν - τον θάνατο κάτω από την επίθεση ιρανικών πυρηνικών κεφαλών. Το Ισραήλ, θα μπορούσε να επιτεθεί με τέτοια δύναμη, κάνοντας του Ιρανούς απρόθυμους να απαντήσουν. Μετά από όλα, ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Άσαντ δεν επέλεξαν να πάνε σε πόλεμο με το Ισραήλ, όταν η Ιερουσαλήμ κατεστρεψε τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Ιράκ το 1981 και στη Συρία το 2007. Δεν έχει σημασία πόσο αρνητική είναι Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, το Βερολίνο και το Παρίσι σε μια ενδεχόμενη ισραηλινή επίθεση, ή αν η Μόσχα και το Πεκίνο καταδικάσουν αποφασιστικά μια τέτοια ενέργεια του Ισραήλ. Έναν πόλεμο με το Ισραήλ, φυσικά και δεν θα ξεκινήσουν. Οι Ισραηλινοί έχουν κερδίσει τον πόλεμο της ανεξαρτησίας το 1948 - ενώ η κυβέρνηση του Προέδρου Τρούμαν απαιτούσε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει αυτή να ανακηρυχθεί. Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ επέβαλαν ένα αυστηρό εμπάργκο όπλων στο Ισράηλ, και κείνο αναζήτησε τα όπλα του στις χώρες του υπο δημιουργία Ανατολικού Μπλόκ και απέκτησε την ατομική του βόμβα με συνδρομή από το Παρίσι. Το ίδιο συνέβη τον Ιούνιο του 1967, όταν οι Εβραίοι αποφάσισαν να δράσουν ανεξάρτητα, αποφασιστικά και με τόλμη. Το 1981, ο τότε πρωθυπουργός Μεναχέμ Μπέγκιν δεν έλαβε σοβαρά υπόψη τις συμβουλές του Σιμόν Πέρες και των Αμερικανών φίλων του και έδωσε εντολή βομβαρδισμού του το ιρακινού πυρηνικού αντιδραστήρα. Το αντίθετο συνέβη στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ τον Οκτώβριο του 1973. Το Ισραήλ αναγκάστηκε να αιφνιδιαστεί από την Αίγυπτο και τη Συρία, με αποτέλεσμα να απωλέσει χιλιάδες των παιδιών του - επ ειδή νωρίτερα υπέκυψε στις αμερικανικές πιέσεις. Το πικρό μάθημα που δίδαξε η εμπειρία στους Ισραηλινούς: «Όταν πρόκειται για ζωτικά (μας) συμφέροντα, ή ακόμα και τη ζωή (μας), δεν θα πρέπει να ανησυχούμε για τη διεθνή ανταπόκριση και πρέπει να κάνουμε ό, τι πρέπει να γίνει». Συντάχθηκε απο τον/την deepred001 http://www.fox2magazine.net/ασία/5951-Το-φρεάτιο-των-«Γωγ-και-Μαγώγ».html