ΑΟΖ και ακριτικά νησιά

Του Νίκου Λυγερού

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα γιατί δίνουμε έναν τεράστιο αγώνα ως λαός για να αποκτήσουμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη πρέπει να υπενθυμίσουμε και να διευκρινίσουμε τα εξής. Η ελληνική ΑΟΖ ενισχύει κάθε νησί της πατρίδας μας με τα κριτήρια της. Αυτό μας επιτρέπει να είμαστε πιο ανθεκτικοί όσον αφορά στις διεκδικήσεις που έχουμε και να μην καταρρέουν μόλις υπάρχει μια τεχνητή αμφισβήτηση. Πρακτικά η ελληνική ΑΟΖ υποστηρίζει και αξιοποιεί κάθε νησί της πατρίδας μας και ειδικά τα ακριτικά νησιά που έχουν τις μεγαλύτερες γενικευμένες κυψέλες Voronoi. Αυτό σημαίνει ότι εκμεταλλεύεται ένα άλλο στρατηγικό νοητικό σχήμα. Όσο πιο ακριτικά είναι τα νησιά μας, τόσο μεγαλύτερη ΑΟΖ προσφέρουν στην Ελλάδα. Πρέπει λοιπόν να συνδυάσουμε αυτή την πληροφορία με το γεγονός ότι τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που ανήκουν στην κατηγορία των στρατηγικών και αντιπροσωπεύουν δεκαετίες ενεργειακής Ελλάδας και όχι μόνο μέρες όπως είναι το Κατάκολο, βρίσκονται ακριβώς σε αυτές τις ακριτικές περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, έχουν μια άμεση σχέση με τα δεδομένα του Νόμου Υδρογονανθράκων 2289/1995 και της τροπολογίας του 4001/2011, αφού προβλέπει αυτός ο Νόμος ότι το 5% των απολαβών του ελληνικού Δημοσίου θα πηγαίνει αυτόματα στη περιφέρεια δίχως καμία άλλη παρέμβαση. Επομένως πρέπει να υπάρξει ένας στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης αυτών των ακριτικών νησιών και περιοχών, για να προετοιμαστεί το έδαφος για την εφαρμογή του πλαισίου της ελληνικής ΑΟΖ. Δεν έχει νόημα να μιλάμε γενικά σε επίπεδο περιφέρειας δίχως να κατέχουμε το αντικείμενο και να κάνουμε δήθεν ότι μας ενδιαφέρει για να πείσουμε μερικούς ψηφοφόρους που έχουν άγνοια. Πρέπει επί του πρακτέου κάθε ακριτική περιφέρεια, που έχει σχέση με τα κοιτάσματα-στόχους, να μελετήσει και να παρουσιάσει ένα σχεδιασμό αξιοποίησης των δεδομένων της ΑΟΖ γιατί αυτή είναι η ουσία. Σε επίπεδο θέσπισης πρέπει να είναι ενήμεροι οι βουλευτές. Σε επίπεδο εφαρμογής σε τακτικό επίπεδο, οι περιφερειάρχες. Σε επίπεδο στρατηγικό, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός ΠΕΚΑ και ο Υπουργός Εξωτερικών. Σε αυτήν τη φάση που βρισκόμαστε είναι οι Περιφέρειες που γνωρίζουν τα λιγότερα λόγω θεσμικής θέσης, ενώ στην πραγματικότητα είναι απαραίτητο να εμπλακούν σε αυτό το πεδίο δράσης. Ειδικά αν έχουν ακριτικά νησιά όπως είναι τα Διαπόντια, η Γαύδος και το Καστελλόριζο. Επίσης, τα νησιά όπως είναι η Κέρκυρα, η Κρήτη και η Κάρπαθος, που παίζουν το ρόλο του συνδετικού κρίκου, πρέπει να παίξουν σε πολλαπλό επίπεδο, και στρατηγικό και τακτικό, για να υποστηρίξουν τη δομή του όλου πλαισίου όσο πιο γρήγορα γίνεται για να περάσουν από μια παθητική φάση αναμονής σε μια δυναμική φάση ετοιμότητας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=12261&l=gr