Μια απο τις πιο αιματηρές συγκρούσεις κατά την διάρκεια της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου στις 7 Οκτωβρίου 1571 έλαβε χώρα στο κέντρο των αντιπάλων παρατάξεων.
Κείμενο του Ηλία Αναγνωστάκη.
Πράγματι, περι τις 13:00, η γιγάντια Τουρκική ναυαρχίδα "Sultana" πλησίασε την ναυαρχίδα των Δυτικών "La Real" με σκοπό να κάνει ρεσάλτο και να την κυριεύσει. Πάνω στο Τουρκικό σκάφος εκτός απο τον Τούρκο ναύαρχο Muezzin-zade-Ali βρισκόταν 100 τοξότες Γενίτσαροι, καθώς και άλλοι 300 με αρκεβούζια, 50 Τούρκοι ναύτες, καθώς και 210 άτυχοι Έλληνες κωπηλάτες, συνολικά 670 άνδρες.
Στη θηριώδης γαλέρα, "La Real", βρισκόταν ο ίδιος ο Don Juan, 100 ακόλουθοι του "οπλισμένοι μέχρι τα δόντια", ανάμεσα τους 38 Ισπανοί ευγενείς και ο προσωπικός του εξομολόγητης, ιερέας Francisco, 400 επίλεκτοι Ισπανοί θωρακισμένοι αρκεβουζιοφόροι απο το Σύνταγμα "Tercio di Sardinia", καθώς και πολλοί άλλοι Ιταλοί ευγενείς, καθώς και 200 κωπηλάτες, σύνολο 750 άνδρες.
Περιττό δε να ειπωθεί, οτι τα καταστρώματα και των δυο μεγαθηρίων ήταν τόσο πολύ γεμάτα απο στρατιώτες, "που δεν μπορούσες να βήξεις".
Η Τουρκική ναυαρχίδα αφού έριξε μια ομοβροντία εξ' επαφής με τα μπροστινά της πυροβόλα, κόλλησε στο Ισπανικό σκάφος και με πρόχειρες γέφυρες και γάντζους άρχισε να αποβιβάζει μάζες Γενιτσάρων πάνω στο κατάστρωμα της "La Real", που γρήγορα μετατράπηκε σε σφαγείο, αφού τα τόξα και τα αρκεβούζια ήταν πλέον άχρηστα σε εκ σύνεγγυς αγώνα, όπου τον πρώτο λόγο είχαν βαριά Ισπανικά broadsword, τουρκικά γιαταγάνια, ευέλικτα ιταλικά rapier, κεφαλοθραύστες, τσεκούρια, μαχαίρια και πιστόλια.
Περι τις 13:20, οι Γενίτσαροι είχαν "καθαρίσει" την πλώρη, και προχωρούσαν απειλητικά προς το κέντρο του σκάφους, οταν απωθήθηκαν με βαριές απώλειες απο μια θυελλώδη αντεπίθεση του Bernandino de Cardenas ο οποίος οδήγησε μια ισχυρή εφεδρεία απο την πρύμνη. Στην φοβερή σύρραξη, ο de Cardenas δέχτηκε βλήμα στο κεφάλι απο μικρό πυροβόλο καταστρώματος, και παρότι φορούσε κράνος, θα πέθαινε την επόμενη μερα.
Τα πράγματα εξελισσόταν άσχημα για τους Χριστιανούς, όταν ξαφνικά η ναυαρχίδα του Παπα, η "Capitana" υπο τον Μarc'Antonio Colonna κατέφθασε στα νώτα των Τούρκων. Η "Capitana" ήταν γεμάτη απο πάνοπλους Ιταλούς ευγενείς, εθελοντές Γάλλους ιππότες, 25 Ελβετούς φρουρούς του Πάπα, οπλισμένους με γιγάντιες αλεβάρδες, καθώς και 180 ιταλούς πεζούς.
Την ίδια στιγμή, στα αριστερά της Τουρκικής ναυαρχίδας, έπλευσε και η βαριά Ισπανική γαλέρα "La Loba" υπο τον δραστήριο Don Alvaro de Benzan, μαρκήσιο της Santa Kruz, με 200 Ισπανούς πεζούς στο κατάφορτο κατάστρωμα της.
Το τέλος των Τούρκων ήταν κοντά: Αναθαρρημένος ο Don Juan, διέταξε γενική επίθεση απο παντού. Αφηνιασμένοι οι άνδρες του, που είχαν σηκώσει ολο το βάρος της Τουρκικής επίθεσης μέχρι τώρα, έκαναν ρεσάλτο στο αντίπαλο σκάφος με "μαχαίρια, ξίφη, τσεκούρια, κοντές σάρισσες και πιστόλια" ενώ ο εκπληκτικός Δον Χουάν διχοτομούσε με το τεράστιο δυο-χειρών ξίφος του κάθε αντίπαλο που βρισκόταν μπροστά του.
Συγχρόνως, οι αρκεβουζιοφόροι και απο τα τρια Χριστιανικά σκάφη σαρώναν με απανωτές ομοβροντίες το κατάστρωμα της "Sultana" σε ολο το μήκος του, αποδεκατίζοντας το Τουρκικό πλήρωμα, που είχε πλέον τρομακτικές απώλειες, με τους επιζώντες Γενίτσαρους να οχυρώνονται στήν πρύμνη της Τουρκικής γαλέρας, πίσω απο κιβώτια με μπισκότα και βαρέλια. Ανάμεσα τους και ο καταματωμένος Τούρκος ναύαρχος, που μάχονταν σαν κοινός στρατιώτης, οπλισμένος με ενα βαρύ, σύνθετο τόξο, οι απώλειες δε, των Ελλήνων κωπηλατών της "Sultana" ήταν απερίγραπτες, αφού δεχόταν σωρηδόν βλήματα και απο τις δυο πλευρές.
Σαν να μην έφτανε η ταυτόχρονη επίθεση απο τρια μέτωπα, εκείνη την στιγμή κατέφθασε και η Βενετική ναυαρχίδα, η "Capitana lanterna" του Filippo Veniero, ο οποίος με μια εύστοχη βολή απο το γιγαντιαίο πετροβόλο του (petriere) "καθάρισε" όλη την πρύμνη απο τους εναπομείναντες Γενίτσαρους, αφήνοντας μια μάζα απο διαλυμένα σώματα.
Ήταν το τέλος. Οι μαινόμενοι Ισπανοί πεζοί όρμησαν με τσεκούρια,μαχαίρια, φαλτσέτες και κοντά ξίφη στούς Τούρκους που ζούσαν ακόμα και τους έσφαξαν όλους. Την ίδια στιγμή, ο Τούρκος ναύαρχος Muezzin zante-Ali δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι απο εξ επαφής βολή αρκεβουζίου, και έπεσε νεκρός. Ενας Σικελός κωπηλάτης πλησίασε το πτώμα του νεκρού Τούρκου ηγέτη και τον αποκεφάλισε, τοποθετώντας το κεφάλι του σε μια λόγχη.
Ήταν πλέον 14:00, και η πελώρια Τουρκική ναυαρχίδα έπλεε ακυβέρνητη πλέον, με ενα κατάστρωμα "γεμάτο πτώματα" ενώ έμπαζε νερά απο παντού απο τα αναρίθμητα βλήματα που είχε δεχτεί.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου