JEWISH NAMES IN GREECE

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΝ ΘΕΟΦΟΡΑ.

ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝHΘΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΥΝΘΕΤΑ. ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «.λ», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιά», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιό» ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΗΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Shem Ameforash) ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΟ ΡΗΜΑ Ή ΟΝΟΜΑ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΔΕΚΑΛΟΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ «Lo tissa et shem Adonai Eloeha Iashav», ΔΗΛΑΔΗ «ΝΑ ΜΗ ΑΝΑΦΕΡΗΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΜΑΤΑΙΩΣ»
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΛΑΛΗΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣΟΦΙΚΟΝ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ γιότ, ., βάφ
ΚΑΙ .. ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ, ΟΣΑΚΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ Ή ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ «.δονάϊ» ΔΗΛ. Κύριος.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕΤΟ ΜΟΝΟΝ ΑΠΑΞ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ (Γιόμ Ακιπουρείμ), ΟΤΑΝ ΥΦΙΣΤΑΤΟ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΑΥΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ Ο Κοέν Γκαδόλ ΔΗΛ.
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ, ΝΗΣΤΙΣ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΔΙΑΤΕΛΩΝ, ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ Κόδες Ακοδασσείμ ΔΗΛ. ΤΟ ΑΔΥΤΟΝ, ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΗ ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. - .ρα .σέρ Μωυσn Προσευχολόγιον τ.ς .μέρας του .ξιλασμο. § 152
ΕΧΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ «.λ» ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:.λ - .ζάρ = Ο ΘΕΟΣ ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ
.λί - .ζερ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ
.λί – Μέλεχ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
.λ – Κανά = Ο ΘΕΟΣ ΕΞΗΓΟΡΑΣΕ
.λ – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ Κ.Λ.Π.
ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:
.σά - .λ = ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ
Χαγκού - .λ = ΕΩΡΤΑΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Χαγουέλ)
Σσαμού - .λ = ΗΚΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαμουέλ)
Μί – Κά - .λ = ΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Μιχαέλ)
Σσαάλτι - .λ = ΗΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαλτιέλ)
Ραφά - .λ = ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ραφαέλ)
.σσρά - .λ = ΕΝΕΔΥΝΑΜΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (.σραέλ)
Γιεχί - .λ = ΘΑ ΖΗΣΗ Ο ΘΕΟΣ (Γιεχιέλ)
Ο.ζί - .λ = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Ο.ζιέλ)
Δανί - .λ = ΜΕ ΕΚΡΙΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Δανιέλ)
ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ «γιά» Ή «γιό» ΩΣ ΠΡΩΤΟΝ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:
Σσεμά – Γιά = ΗΚΟΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Σεμαγιά)
.ζάρ Γιά = ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (.ζαριά)
Ματάτ – Γιά = ΕΔΩΡΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ματαθίας)
Χανάν Γιά = ΕΧΑΡΙΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (.νανίας)
Ζαχάρ – Γιά = ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ Ο ΘΕΟΣ (Ζαχαρίας)
Γιεσσά – Γιά = ΕΣΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (.σα.ας)
Γκεδάλ – Γιά = ΕΜΕΓΑΛΥΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Γκεδαλιά)
.βάδ – Γιά = ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (.βαδίας)
Περάχ – Γιά = ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Περαχγιά)
Ο.ζί – Γιό = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Υ.ός)
Ο.ζί – Γιό = Μπενουζίγιο (ΠΟΥ ΕΣΦΑΛΜΕΝΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ‘Η ΠΡΟΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ Μπενουζίλιο)
Ναχούμ – Γιά = Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΕΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕ (Ναχμίας)
ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΧΟΜΕΝ ΠΑΛΙ ΤΑ :
Γιό – Χανάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΧΑΡΙΣΕΝ (.ωάννης)
Γιό – Νατάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕΝ (.ωνάθαν)
Γιό – Γιακείμ = Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΗ (.ωακείμ)
Γιό – Σαφάτ = Ο ΘΕΟΣ ΕΚΡΙΝΕΝ (.ωσαφάτ)
Γιό – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ
ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ (ΕΠΙΘΕΤΩΝ) ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΣΩΜΕΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ.
ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΝΑΝΤΩΜΕΝ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ Ή ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗΝ ΤΩΝ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.
ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Ταραμπουλούς π.χ., ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ Ή ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΘΗΣΙΝ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΟ 1821 ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΦΥΓΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ.
ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞ ΙΣΠΑΝΙΑΣ Ή ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ Ή ΙΤΑΛΙΑΣ Ή ΑΠΟ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ.
ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΙΝΑΞ ΜΕΡΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΣΤΑ ΔΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΧΩΡΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ:
ΕΒΡΑΪΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ
Γκιλααδί (ΑΠΟ ΤΟ Γκιλαάδ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ) ΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Γκιλιδί.
Σουσί ή Σούση (ΑΠΟ ΤΑ Σο.σα ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ)
Κουστί ή Κωστ.ς (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ) Η ΟΠΟΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ Κο.στα.
Κωνσταντινί ή .λ-Κωνσταντινί ή Κωνσταντίνης (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ Ή ΚΑΤΑ ΤΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΗΝ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ)
Τσαρφατί = ΓΑΛΛΟΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ Τσαρφάτ)
Μιζραχ. = ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΛΕΞΗΝ Μιζράχ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΤΟΛΗ
.σκεναζ. ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΕΡΜΑΝΟΕΒΡΑΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΣΚΕΝΑΖ.
ΑΣΕΡ Ρ. ΜΩΥΣΗ.

ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΦΥΛΕΤΙΚΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΩΜΕΝ ΙΕΡΑΤΙΚΑ.

ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ Κοέν ΚΑΙ Λεβñ. «Κοανούτ», ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΩΜΑ, Κοέν ΔΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ Κοανείμ, ΕΚΑΛΟΥΝΤΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ ΠΟΥ

ΕΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (Μπέτ Αμικδάσς). ΟΙ ΕΞ ΑΡΡΕΝΟΓΟΝΙΑΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΓΕΝΕΑΣ ΕΙΣ ΓΕΝΕΑΝ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΥΡΓΙΚΩΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΝ ΟΝΟΜΑ Κοέν, ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΡΩΤΟΣ ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΗΤΟ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ, Ααρών Ακοέν.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ Κοανείμ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Λεβñ. ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΑΥΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΦΥΛΗΝ ΤΟΥ Λεβñ, ΠΟΥ ΗΤΟ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Ρουμπέν ΚΑΙ ΤΟΝ Συμεών Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΑΣ Ἰακώβ. Λεβιείμ ΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ «Μπέτ-Αμικδάσς» ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΒΟΗΘΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥΣ Κοναείμ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΘΥΣΙΑΣ, ΕΝΔΥΟΝΤΕΣ ΤΟΝ Κοέν Γκαδόλ, ΠΛΥΝΟΝΤΕΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΣ ΘΥΣΙΑΣ, ΑΝΟΙΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΟΝΤΕΣ ΤΑΣ ΠΥΛΑΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ, ΨΑΛΛΟΝΤΕΣ ΤΑ Τεϊλείμ, ΔΗΛ. ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ Δαβίδ κ.λ.π.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ Σεφαραδικόν (ΔΗΛ. ΤΟΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΝ ΕΒΡΑΪΚΟΝ) ΚΟΣΜΟΝ ΓΕΝΙΚΑ, ΟΙ Κοέν ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΩΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΠΛΩΣ Κοέν ΚΑΙ ΟΙ Λεβñ ΑΠΛΩΣ Λεβñ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ Ἐσκεναζείμ (ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ) ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ.
ΕΤΣΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΚΟΕΝ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ Κάν, Κόν, Κούν, Κάντ, Καχάν, Καχάνε, Καγκάνοβιτς, ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΚΑΙ Κάτς (ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΡΧΙΚΑΣ ΣΥΛΛΑΒΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Κοέν – Τσεδέκ =Κοέν Άγιος), ΕΠΙΣΗΣ ΔΕ ΚΑΙ Κάτσνελσον.
ΟΙ SACERDOTI ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ Κοανείμ ΠΟΥ ΕΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΝΑ ΕΞΙΤΑΛΙΣΟΥΝ ΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ SACERDOTΕ ΙΤΑΛΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΕΡΕΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΤΩΝ Κοανείμ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ Ἐσκεναζείμ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ Καπλάν ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ Γίντισς ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΕΡΕΥΣ (CHAPLAN).
AΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΜΟΘΡΗΣΚΩΝ ΜΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΥΠΗΡΧΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ Κοανείμ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Κοέν.
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ Χασίδ ΔΗΛ. ΔΙΚΑΙΟΣ, Μπεναρδούτ ΚΑΙ Περαχγιά (ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ). ΟΙ Χασίδ, ΟΙ Μπεναρδούτ ΚΑΙ ΟΙ Περαχγιά ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Κοέν ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΕΛΕΤΑΣ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΗΣ Περασιά ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Κοενικήν ΕΥΛΟΓΙΑΝ (Μπιρκάτ Κοανείμ – ὃρα Ἀσέρ Μωυσñ Προσευχολόγιον τῆς Ἡμέρας του Ἐξιλασμοῦ § 152)

ΕΠΙΣΗΣ, ΕΝΩ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ Σεφαραδικοῦ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ Λεβῆ ΕΜΕΙΝΑΝ Λεβῆ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ Ἐσκεναζείμ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΓΙΝΑΝ LOEBE, LOUV, LEWIN, LEWINSON, LOWINSON, WEIL, LEVINSKY ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΚΑΙ LIOUIS. ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Λεβῆ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Καράσο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΤΟ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΛΕΞΙΝ «Κέρες» ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ Σανίδα. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ, Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, Η ΒΙΒΛΙΚΗ «Μισσκάν», ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΗΤΟ ΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ

Λεβιείμ, ΕΝΑΠΟΤΕΘΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙ Σανιδῶν. ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΑΣ Σανίδας ΑΥΤΑΣ Λεβιείμ ΩΝΟΜΑΖΟΝΤΟ ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΠΟΧΗΝ «Κερεσσείμ» ΔΗΛ. Σανιδοφόροι ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ Καράσσο ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΩΣ «Λεβιείμ».

  ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΝ ΘΕΟΦΟΡΑ.

ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΥΝΘΕΤΑ. ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Ἐλ», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιά», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιό» ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΗΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Shém Ameforásh) ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΟ ΡΗΜΑ Ή ΟΝΟΜΑ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑ.
ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΔΕΚΑΛΟΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ «Ló tissà et shèm Adonàï Eloéha Iasháv», ΔΗΛΑΔΗ «ΝΑ ΜΗ ΑΝΑΦΕΡΗΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΜΑΤΑΙΩΣ», ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΛΑΛΗΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣΟΦΙΚΟΝ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ γιότ, ἔ, βάφ ΚΑΙ ἐ. ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ, ΟΣΑΚΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ Ή ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ «Ἀδονάϊ» ΔΗΛ. Κύριος.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕΤΟ ΜΟΝΟΝ ΑΠΑΞ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ (Γιόμ Ακιπουρείμ), ΟΤΑΝ ΥΦΙΣΤΑΤΟ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΑΥΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ Ο Κοέν Γκαδόλ ΔΗΛ. Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ, ΝΗΣΤΙΣ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΔΙΑΤΕΛΩΝ, ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ Κόδες Ακοδασσείμ ΔΗΛ. ΤΟ ΑΔΥΤΟΝ, ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΗ ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. - ὃρα Ἀσέρ Μωυσñ Προσευχολόγιον τῆς Ἡμέρας του Ἐξιλασμοῦ § 152

ΕΧΟΜΕΝ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ «Ἐλ» ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:

Ἐλ - ἀζάρ = Ο ΘΕΟΣ ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ

Ἐλί - Ἒζερ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ

Ἐλί – Μέλεχ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ

Ἐλ – Κανά = Ο ΘΕΟΣ ΕΞΗΓΟΡΑΣΕ

Ἐλ – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ Κ.Λ.Π.

ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:

Ἀσά - Ἔλ = ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ

Χαγκού - Ἔλ = ΕΩΡΤΑΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Χαγουέλ)

Σσαμού - Ἔλ = ΗΚΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαμουέλ)

Μί – Κά - Ἔλ = ΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Μιχαέλ)

Σσαάλτι - Ἔλ = ΗΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαλτιέλ)

Ραφά - Ἔλ = ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ραφαέλ)

Ἰσσρά - Ἔλ = ΕΝΕΔΥΝΑΜΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἰσραέλ)

Γιεχί - Ἔλ = ΘΑ ΖΗΣΗ Ο ΘΕΟΣ (Γιεχιέλ)

Οὐζί - Ἔλ = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Οὐζιέλ)

Δανί - Ἔλ = ΜΕ ΕΚΡΙΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Δανιέλ)

ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ «γιά» Ή «γιό» ΩΣ ΠΡΩΤΟΝ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:

Σσεμά – Γιά = ΗΚΟΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Σεμαγιά)

Ἀζάρ Γιά = ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἀζαριά)

Ματάτ – Γιά = ΕΔΩΡΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ματαθίας)

Χανάν Γιά = ΕΧΑΡΙΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἀνανίας)

Ζαχάρ – Γιά = ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ Ο ΘΕΟΣ (Ζαχαρίας)

Γιεσσά – Γιά = ΕΣΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἡσαΐας)

Γκεδάλ – Γιά = ΕΜΕΓΑΛΥΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Γκεδαλιά)

Ὀβάδ – Γιά = ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Ὀβαδίας)

Περάχ – Γιά = ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Περαχγιά)

Οὐζί – Γιό = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Υἱός)

Οὐζί – Γιό = Μπενουζίγιο (ΠΟΥ ΕΣΦΑΛΜΕΝΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ‘Η ΠΡΟΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ Μπενουζίλιο)

Ναχούμ – Γιά = Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΕΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕ (Ναχμίας)

ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΧΟΜΕΝ ΠΑΛΙ ΤΑ :

Γιό – Χανάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΧΑΡΙΣΕΝ (Ἰωάννης)

Γιό – Νατάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕΝ (Ἰωνάθαν)

Γιό – Γιακείμ = Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΗ (Ἰωακείμ)

Γιό – Σαφάτ = Ο ΘΕΟΣ ΕΚΡΙΝΕΝ (Ἰωσαφάτ)

Γιό – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ

ΚΑΠΟΤΕ ΕΧΟΜΕΝ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ Ἒλ ΚΑΙ Γιά Ή Ἒλ ΚΑΙ Γιό ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΝ ΡΗΜΑΤΟΣ, Ή ΟΝΟΜΑΤΟΣ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ. ΕΧΟΜΕΝ ΕΤΣΙ:

Ἐλί – Γιά = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ (Ἠλίας)

Γιό - Ἔλ = Ο ΘΕΟΣ ΘΕΟΣ (Ἰωήλ)

Γιά - Ἐλ = Ο ΘΕΟΣ ΘΕΟΣ

Γιά – κό - Ἐλ = ΘΕΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Γιακοέλ).

 ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ (ΕΠΙΘΕΤΩΝ) ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΣΩΜΕΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ. ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΝΑΝΤΩΜΕΝ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ Ή ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗΝ ΤΩΝ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.

ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Ταραμπουλούς π.χ., ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ Ή ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΘΗΣΙΝ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΟ 1821 ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΦΥΓΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ.

ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞ ΙΣΠΑΝΙΑΣ Ή ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ Ή ΙΤΑΛΙΑΣ Ή ΑΠΟ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ.

ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΙΝΑΞ ΜΕΡΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΣΤΑ ΔΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΧΩΡΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ:

^{α) ΕΒΡΑΪΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ}

Γκιλααδί (ΑΠΟ ΤΟ Γκιλαάδ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ) ΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Γκιλιδί.

Σουσί ή Σούση (ΑΠΟ ΤΑ Σοῦσα ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ)

Κουστί ή Κωστῆς (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ) Η ΟΠΟΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ Κοῦστα.

Κωνσταντινί ή Ἄλ-Κωνσταντινί ή Κωνσταντίνης (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ Ή ΚΑΤΑ ΤΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΗΝ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ)

Τσαρφατί = ΓΑΛΛΟΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ Τσαρφάτ)

Μιζραχῆ = ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΛΕΞΗΝ Μιζράχ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΤΟΛΗ

Ἐσκεναζῆ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΕΡΜΑΝΟΕΒΡΑΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΣΚΕΝΑΖ.

ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ Ή ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΕΝΑ Ή ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΑ

ΦΩΝΗΤΙΚΑΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΚΥΡΙΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. ΕΤΣΙ π.χ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἀαρών ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Ἀρωνάκης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Νάκιας. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἀβραάμ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ἀβραμάκης, ΕΙΣ Ἀβράμης ή Ἀβραμής, ΕΙΣ Ἀβραμούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μούλης, ΕΙΣ Ἀβραμούλιας ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μούλιας, ΕΙΣ Ἀβραμάτς ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μάτς. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γαβριέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Γαβρέλ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μποχώρ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μποχοράκης ΚΑΙ ΕΙΣ Χόρ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰακώβ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γιακούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Κούλης, ΕΙΣ Κός ΚΑΙ ΕΙΣ Γιακλῆς. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γιεουδᾶ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γιεουδάκης, ΕΙΣ Γιεουδούλης, ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Γιούλης ή Γιούλας ή Γκιούλιας. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰεσσουά ΕΙΣ Γιουσάς ή Γιόσας. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γιεσουλά ΕΙΣ Γιουσλά ή Γιουσούλ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΕΙΣ Λάλ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰσραέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γισρέλ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Τέλης ή Τέλκος. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰσαάκ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Ἰσάκος ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Τσάκος ή Χάκος ή Τσακούλιας. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Δαβίδ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Δαβζόν ή Τζόν, ΕΙΣ Δάβος ή Δαβούλιας ή Τζόνιας. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλιασάφ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λιασάφ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλισσά ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λιασάκης. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλιγιά (Ἠλίας) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λγιά ή Λιάχο ή Ἒλιο ή Λιέτο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰμανουέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μανέλ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σολομών ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μάτσο ή Μάτσκο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σαμουήλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ ή Σεμούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Σιμέλ, εις Σιμελάκης, ΕΙΣ Μέλος ή Μέλκος, ΙΣΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΕΙΣ Σσέμο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Τσαδίκ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Τσαδίκος. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χανέν ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χάνος. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μυριάμ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μέριο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μαζαλτώβ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ματζάλω. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σιχμά ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Σίμχω. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σαμπετάϊ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ντέλος. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ζαφείρα ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Φίρο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Πνίνα ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Φίνα ή Φανούλα ή Φανή. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χαβά (Εὒα) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χαβούλα. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χανά (Ἄννα) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χανούλα ή Χανέσιω (ΟΡΑ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΠΛΕΙΟΤΕΡΑ ΕΙΣ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΙΩΣΗΦ Μ. ΜΑΤΣΑ «ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ» ΑΘΗΝΑΙ 1955).

ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΗΜΕΙΩΘΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1943 ΑΞΙΑ ΛΟΓΟΥ ΤΑΣΙΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ. ΟΥΤΩ π.χ. Ο Χαῒμ ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ ΚΑΙ Χαϋμοῦτσο. Ο Ἰακώβ, Γιακώ ή Γιακοβάτσι. Ο Γιομτώβ, Ἰντώ. Ο Σεπτώβ, Σιντώ. Ο Δαβίδ, Νταβί. Ο Ἐλαζάρ, Λαζάρ. Ο Ἐλιγιά(ου), Λιάου. Ο Ραφαέλ, Ροφέλ. Ο Μιχαέλ, Μιχέλ. Ο Σαμουέλ, Σουμουέλ. Ο Γιεουδᾶ, Γιουδά, Ο Ἀαρών, Ἀρών, Η Σάρρα, Σαρρίνα, Ο Σαμπετάϊ, Σάμπυ κ.λ.π.

ΕΞ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΗΡΧΙΣΕ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΕΙ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΡΙΩΡΙΣΜΕΝΗ ΤΑΣΙΣ ΕΞΕΒΡΑΪΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΥΤΩ π.χ. Ο Νατζαρή ΕΓΙΝΕ Μπάρ-Νές, Ο Μπουένο ΕΓΙΝΕ Μπάρ - Ὂν, Ο Γαβριηλίδης, ΕΓΙΝΕ Γαβριέλι, Ο Σαμουηλίδης ΕΓΙΝΕ Σαμουέλι κ.λ.π.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΖΟΥΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΝ ΖΩΗΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ, ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΕΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΣ ΕΒΡΑΪΚΑΣ ΣΥΝΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΡΧΟΝΤΟ ΕΙΣ ΕΠΑΦΗΝ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΝ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΑΣ ΤΩΝ, ΗΤΟ ΕΥΚΟΛΟΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΓΟΥΝ ΜΙΑΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΑΘΙΚΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΑ.
ΑΦ΄ΟΤΟΥ ΟΜΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΘΗΣΑΝ ΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΠΟΛΙΤΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΗΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΦΟΙΤΩΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΑΣ ΣΧΟΛΑΣ, ΠΡΟΕΚΥΨΕΝ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΣΗΜΕΙΩΘΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΤΑΣΙΣ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Ή ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΩΝ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
 Ἐλκανά ΕΓΙΝΕ Κανάρης,
ΤΟ Ἀβραάμ, Ἀλβέρτος, ή Μίνως (ΑΠΟ ΤΟ Ἀβραμίνος),
ΤΟ Ἀσέρ, Φέλιξ,
ΤΟ Χαῒμ, Βίκτωρ ή Βητάλ,
ΤΟ Μαζαλτώβ, Ματίλδη ή Εὐτυχία,
ΤΟ Χανά, Ἀννέτα,
το Μορδοχάϊ, Μάρκος,
ΤΟ Σολομών, Σόλων,
ΤΟ Γεουδᾶ, Λέων,
ΤΟ Σιαλώμ, Κάρολος,
ΤΟ Ἰεσουά, Σαλβατώρ,
ΤΟ Ἰακώβ ΕΓΙΝΕ Ζιάκ,
ΤΟ Ἰωσήφ ΕΓΙΝΕ Ζέππος ή Πέπο,
ΤΟ Γιοχανάν ΕΓΙΝΕ Γιοχανανούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Νούλης ή Ἰωάννης,
Η Ρεββέκα ΕΓΙΝΕ Ἐρριέτη,
Η Ἐσθήρ, Ρούλα (ΑΠΟ ΤΟ Ἐσθηρούλα),Η Λέα, Λουῒζα, Η Σιμχά, Ἀλέγρα ή Ἀλίκη, Η Ἀτίκβα, Ἐσπεράνζα, Η Μυριάμ, Μαίρη ή Μιρέττα ή Μιράντα, Η Σουσάνα, Ρόζα ή Ροζίνα, Ο Χαζκιγιά, Κῖκος (ΑΠΟ ΤΟ Χασκιγίκος), Ο Δαβίδ, Τζών, Ο Μωϋσῆς, Μίμης, Ο Ἰσαάκ, Ἰσίδωρος κ.λ.π.




http://ellhn.e-e-e.gr/books/assets/onomatology_hebrew.pdf