Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ.ΠΟΙΟΣ ΣΟΦΟΣ?

---Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα.

Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953
---Δημοκρατία είναι η παθολογική πίστη στη συλλογική σοφία της ατομικής άγνοιας.
H.L. Mencken, 1880-1956, Αμερικανός Αρθρογράφος
---Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βλέπουν πως φτιάχνονται δυο πράγματα: οι νόμοι και τα λουκάνικα.
Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
Δεν πρέπει να έχουμε πολλές ελπίδες για τις εξελίξεις την επαύριο των εκλογών.
Κανένας δεν έχει την διάθεση να συνεργασθεί με κανένα και στο μυαλό όλων δεν είναι το μέλλον της χώρας αλλά το πώς θα επικρατήσουν των ιδεολογικά συγγενέστερων πολιτικών σχηματισμών. Αλλά και οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, πιθανότατα άσχετοι επί της ουσίας οι περισσότεροι, επικεντρώνουν τις ερωτήσεις και αναλύσεις τους στις προσωπικές και ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα παρά στην ουσία των προβλημάτων και στις προτεινόμενες, αν υπάρχουν, λύσεις.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα βρίσκεται στις διαθέσεις και στην ψυχική κατάσταση του εκλογικού σώματος. Κακώς πολλοί καταγγέλλουν για λαικισμό κόμματα και πολιτικούς. Οι περισσότεροι υποψήφιοι προσφέρουν στον κόσμο αυτό ακριβώς που θέλει να ακούσει. Υπερβολικές υποσχέσεις, βαρύγδουπες αρλούμπες για το αύριο, επίθεση κατά των όποιων ξένων ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι για εμάς και αγιοποίηση όλων εκείνων που τελείως αδιαφορούν για την χώρα μας και τους προοπτικές της.

Μέσα στην υπερβολική λαολαγνεία που κατακλύζει την κοινωνία μας κυρίαρχο ρόλο παίζει η γνωστή πλέον άποψη περί «σοφού» εκλογικού σώματος. Αν κρίνει όμως κανείς από τις δημοσκοπήσεις και τις σχετικές τοποθετήσεις του εκλογικού σώματος βλέπουμε πως αυτή υποτιθέμενη σοφία εξαντλείται σε τοποθετήσεις με βάση το ρεύμα της εποχής, τις διαπιστώσεις των γνωστών σταρ των μήντια και την έκθεση που έχει κάποιος στο γνωστό τρισκατάρατο για πολλούς αλλά λατρεμένο τελικά τηλεοπτικό γυαλί. Τι σόι σοφία προδικάζει η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή η κομμάτων που αν ψάξεις τις θέσεις και τις προτάσεις τους δεν είναι τίποτε παραπάνω από θολά συνθήματα δίχως την απειροελάχιστη αυριανή προοπτική.

Τελικά ο κόσμος σύρεται, ανεξάρτητα από την κρισιμότητα των στιγμών, από συνθήματα που στο παρελθόν συνέβαλαν για να βρεθούμε στην σημερινή άθλια κατάσταση. Ο κόσμος, όπως έγραφε και ο Νίτσε, “πιστεύει” με φανατισμό γιατί ακριβώς «δεν θέλει να γνωρίζει την αλήθεια». Ο καθένας υποστηρίζει πως επιθυμεί την αλήθεια για να σχηματίσει γνώμη η άποψη. Όπως όμως λέει κι’ ο Τζών Λόκ, δεν θέλει πραγματικά μια σωστή κι αντικειμενική ανάλυση, γιατί αυτή «δεν ταιριάζει με τις προκαταλήψεις, την ζωή και τα σχέδια ζωής του».

Από την άλλη μεριά μπροστά στα πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας ο ψηφοφόρος αναζητά απλές και κατανοητές λύσεις. Κατά τεκμήριο κοντά στα συμφέροντά του και με συνθηματολογία που του χαιδεύει τ΄ αυτιά. Δύσκολα κατανοεί την ουσία των ζητημάτων. Σκεφθείτε να δίνετε ένα δύσκολο οικονομικό πρόβλημα στο χειρότερο τμήμα της πανεπιστημιακής τάξης των οικονομικών. Θα τραβάτε μάλλον τα μαλλιά σας με το αποτέλεσμα. Αναλογισθείτε με τρόμο τι γίνεται λοιπόν στην κοινωνία όπου, οι περισσότεροι εκλογείς ούτε καταλαβαίνουν ούτε και ενδιαφέρονται να μάθουν οικονομικά. Αποφασίζουν όμως για το τι δέον γενέσθαι!!

Το πρόβλημα με την εκλογική ετυμηγορία είναι πως ο εκλογέας που αποφασίζει δίχως ουσιαστική γνώση του πραγματικού προβλήματος – παρασυρόμενος απλά από τις διακηρύξεις παρατάξεων που θέλουν να του χαιδέψουν τ’ αυτιά – δεν κάνει κακό μόνο στον εαυτό του. Παρασύρει στα αδιέξοδα και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, η και εκατομμύρια, άλλους. Η άποψη πως μπορεί η κοινή συνισταμένη της λαικής ψήφου να είναι «σοφή» δεν έχει βάση στην πραγματικότητα. Διότι έτσι, με μεγάλες λαικές πλειοψηφίες που στήριξαν πολιτικές άφρονες κι ελλειμματικές, ο τόπος έχει κυλίσει στα αδιέξοδα. Και η επόμενη φάση περιμένει στην γωνία. Κατά συνέπεια η αντίληψη πως οι δημοκρατικές ετυμηγορίες δεν οδηγούν ποτέ σε καταστρεπτικά πολιτικά αποτελέσματα δεν είναι ακριβής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η λαική επιλογή στηρίζεται σε σφαλερή απεικόνιση της πραγματικότητας. Τα μοντέλα της πραγματικής ζωής που παρουσιάζονται στους ψηφοφόρους στηρίζονται σε βαθιά, συνεχόμενη και συστηματικά εσφαλμένη προβολή της αλήθειας. Και είναι φυσικό, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα να μην αντανακλούν αυτό που θα ήταν καλό για τον τόπο.

Ουσιαστικά τώρα δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι ανάγκη όμως να κοιτάξουμε βαθιά στους θεσμούς και να αναζητήσουμε μεθόδους μέσω των οποίων ο εκλογέας να είναι πραγματικά πληροφορημένος. Ωστε να διαμορφώνει αντιλήψεις όσο γίνεται πιο κοντά στα πραγματικά προβλήματα. Για να διασωθεί η δημοκρατία. Και να εξασφαλισθεί η ευημερία…

του Α. Ανδριανόπουλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ.ΠΟΙΟΣ ΣΟΦΟΣ?"

Η προέλευση των ονομασιών των κεντρικότερων πλατειών στην Αθήνα

Πλατεία Αμερικής-- Περιβάλλεται από τις οδούς Πατησίων, Μηθύμνης, προεκτ. Λευκωσίας και Σπάρτης.

Παλαιότερα η πλατεία αυτή λεγόταν«Αγάμων». Το όνομα είχε δοθεί από τον λαό επειδή τότε ήταν ερημική και αποτελούσε κέντρο ερωτικών συναντήσεων και επειδή στο «άθλημα» αυτό επιδίδονταν τότε περισσότερο οι άγαμοι. Αρχικά λεγόταν επίσημα και πλατείαΑνθεστηρίων, επειδή στην περιοχή της, όπου τότε δεν υπήρχε κανένα σπίτι, γιορταζόταν η Πρωτομαγιά. Η σημερινή πλατεία Αμερικής, σύμφωνα με την Πράξη Ονοματοθεσίας του Δημοτικού Συμβουλίου, δόθηκε προς τιμή των ΗΠΑ, για τον φιλελληνισμό που επέδειξαν οι κάτοικοί τους.

Ανεξαρτησίας (Βάθης)Η πλατεία αυτή είναι περισσότερο γνωστή ως«Πλατεία Βάθης», όνομα που προέρχεται από παλαιά ονομασία της θέσεως (Βάθη), γιατί από εκεί περνούσε ο δρόμος του Μενιδίου (Αχαρνών) μέσα από την κοίτη του ρέματος του Κυκλοβόρου. Το ρέμα αυτό στη συνέχεια καλύφθηκε και αποτέλεσε την σημερινή οδό Μάρνη. Η πλατεία ονομάστηκε επίσημα«Ανεξαρτησίας» για να τιμηθεί η απελευθέρωση και ανεξαρτησία της Ελλάδας μετά την επανάσταση του 1821. Βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αχαρνών, Μάρνη, Καματερού, Μαιζώνος και Λιοσίων.
Βικτωρίας

Βικτωρία Αλεξανδρινή (1819-1901): Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Ήταν κόρη του Εδουάρδου, Δούκα του Κέντ και της πριγκίπισσας Λουΐζας Βικτωρίας. Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 18 χρονών και έμεινε σ' αυτόν επί 64 χρόνια. Παντρεύτηκε το γερμανό πρίγκιπα Αλβέρτο του Σάξ-Κόμπουργκ-Γκότα το 1840 και απέκτησε πολλά παιδιά. Ήταν ικανή βασίλισσα και θεωρήθηκε σύμβολο της ακμής και της ισχύος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η βασιλεία της σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή και νοοτροπία για τη Μεγάλη Βρετανία (Βικτωριανή εποχή). Στις μέρες της έγινε η ένωση των Επτανήσων (που ήταν υπό Βρετανική προστασία) με την Ελλάδα (1864). Στο θρόνο τη διαδέχθηκε ο γιος της Εδουάρδος, πρίγκηπας της Ουαλίας, ως Εδουάρδος Ζ'. Η πλατεία αυτή λεγόταν άλλοτε πλατεία «Κυριακού» από το Δήμαρχο Αθηναίων Παναγή Κυριάκο (1870-1879), που είχε εκεί κοντά το σπίτι του. Οι εργασίες διαμορφώσεώς της άρχισαν το 1872. Η ονομασία Πλατεία Βικτωρίας δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, οι πολιτικοί όμως αντίπαλοι του Παν. Κυριάκου, τότε δημάρχου, έλεγαν ότι δόθηκε προς τιμήν της … κόρης του Βικτωρίας.

Πλατεία Βεΐκου (Γαργαρέττα) Βεΐκος Λάμπρος (+1827): Σουλιώτης οπλαρχηγός και αγωνιστής του 1821, γιος του επίσης οπλαρχηγού Φώτου Βεϊκου. Όταν ο Αλή Πασάς κατέλαβε το Σούλι (1802) κατέφυγε στην Κέρκυρα, από όπου ξαναγύρισε στην πατρίδα του, για να αγωνιστεί εναντίον του Αλή Πασά. Κατέβηκε κατόπιν στην επαναστατημένη Ελλάδα, μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και από εκεί στάλθηκε στην Ύδρα για να συγκεντρώσει βοήθεια για τους πολιορκημένους. Αργότερα πολέμησε με τον Καραϊσκάκη και τον Κίτσο Τζαβέλα. Σκοτώθηκε στη μάχη του Αναλάτου (στη σημερινή περιοχή του Αγίου Σώστη της λεωφόρου Συγγρού). Η πλατεία (και η συνοικία) αρχικά ονομάστηκε «Γαργαρέττα» πήρε την ονομασία της από την μεσαιωνική οικογένεια Γαργαρέττα, που είχε κτήματα στην περιοχή της.
Πλατεία Κάνιγγος(σωστότερα «Κάννινγκος») Κάννινγκ, Γεώργιος (Canning 1770-1827):
Περίφημος βρετανός πολιτικός και φιλέλληνας, από το Λονδίνο. Διακρίθηκε ως υπουργός των Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη η πολιτική της Αγγλίας, όπως και των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων (Ιερά Συμμαχία), ήταν γενικά υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από φόβο όμως προς την επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα, ο Κάννιγκ απηύθυνε το 1823 διακοίνωση στην Τουρκία καλώντας την να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της προς τους χριστιανούς. Το 1825 διέταξε την κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων να θεωρούν τους Έλληνες επαναστάτες ως εμπόλεμους. Δε δέχθηκε πρόταση των Ελλήνων να πάρει υπό την προστασία του τον Αγώνα τους, τους έδωσε όμως υποσχέσεις για τη μεσολάβηση του. Είναι από τους πρωτεργάτες του Πρωτοκόλλου των Μεγάλων Δυνάμεων «Περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος», που υπογράφτηκε στο Λονδίνο στις 6 Ιουλίου 1827. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1827, δηλ. σχεδόν αμέσως μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου αυτού. Μαρμάρινος ανδριάντας του, έργο του Βρετανού γλύπτη Τσάντρεϋ (Chantray) βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία.

Πλατεία Κλαυθμώνος

Το όνομα αυτής της πλατείας οφείλεται στο ότι στην προ του1909 περίοδο, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι όπως σήμερα, οι απολυμένοι, οι «Παυσανίες» όπως τους έλεγαν, πήγαιναν εμπρός από το Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν στην πλατεία αυτή και με κλάματα και θρήνους («κλαυθμούς») παρακαλούσαν να τους ξαναπροσλάβουν. Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά σε κάθε αλλαγή κυβερνήσεως, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία. Ανάδοχος της ονομασίας ήταν πάντως ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην «Εστία» το 1878. Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Όθωνας και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά (όσα σώζονται) στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «Πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «Πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε«25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «Πλατεία Δημοκρατίας»και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «Πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.

Πλατεία Κολιάτσου

Κολιάτσος Στυλιανός (+ 1878): Στρατιωτικός και πολιτικός που έδρασε στο γ' τέταρτο του 19ου αιώνα. Η οικογένεια Κολιάτσου είχε κτήματα στην περιοχή που είναι σήμερα η πλατεία και η ομώνυμη συνοικία. Ο Στυλιανός Κολιάτσος ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής επί Όθωνος και εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Β' Εθνοσυνέλευση (1864)και πολλές φορές βουλευτής. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις για το Σύνταγμα της χώρας. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων από το 1866 έως το 1878 και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (1866-1874). Βρίσκεται μεταξύ των οδών Πατησίων, Καλλινίκου και Σίφνου.

Πλατεία Κολωνακίου

Η επίσημη ονομασία είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Η ονομασία προέρχεται από κάποιο παλαιό στύλο(κολωνάκι) που υπήρχε εκεί κοντά (υπάρχει και σήμερα στο κηπάριο της πλατείας) και που μάλλον ήταν «αποτρεπτικό» νόσων και θεομηνιών. Ο στύλος (φώτο) αυτός έδωσε το όνομά του στη σημερινή συνοικία, μια από τις καλύτερες της Αθήνας. Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η περιοχή του Κολωνακίου πάνω από την Δεξαμενή λεγόταν παλαιότερα «Κατσικάδα», γιατί Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν εκεί τις κατσίκες τους, στις πλαγιές του Λυκαβηττού.

Πλατεία Κουκάκη



(και όχι Κουκακίου) Κουκάκης Γεώργιος: Εργοστασιάρχης σιδερένιων κρεβατιών, που πρώτος έκτισε σπίτι στην περιοχή αυτή και της έδωσε το όνομά της. Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην ανατολική γωνία των οδών Δημητρακοπούλου και Γεωργ. Ολυμπίου και κατεδαφίστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Η πλατεία σχηματίζεται στη συμβολή των οδώνΒεΐκουτ, Ορλωφ, Ματρόζου και Γεωργ. Ολυμπίου.

istorikathemata.com





ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/02/blog-post_2429.html#ixzz1tVskqwbJ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η προέλευση των ονομασιών των κεντρικότερων πλατειών στην Αθήνα"

Τον Ελληνικο διχασμο περιμενουν οι τουρκοι.

Σηκώνουν το γάντι οι ΕΔ, τι θα κάνει ο πολιτικός κόσμος της χώρας;--Χωρίς να χαθεί χρόνος έχουν ήδη σταλεί τα κατάλληλα μηνύματα στην Άγκυρα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα «βρίσκονται εκεί», για μια ακόμη φορά και ότι όσοι – εάν υπάρχουν – πληροφορούν τους Τούρκους στρατηγούς και τους πολιτικούς ηγέτες ότι η ελληνική ισχύς είναι σε υποχώρηση λόγω προβλημάτων τα οποία είναι απότοκο της οικονομικής κρίσης, απλώς θα εκπλαγούν…---
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας προκύπτει ότι για μια ακόμη φορά είχε κάνει καλά και – κυρίως – έγκαιρα τη δουλειά του, έχοντας προβλέψει με ακρίβεια τις τουρκικές κινήσεις και είχε ενημερώσει αρμοδίως την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Το σκεπτικό είναι εξαιρετικά απλό και στηρίζεται στην πλούσια εμπειρία που προσφέρουν οι δεκαετίες της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα «πρότυπα» συμπεριφοράς της Άγκυρας, η οποία έχει καταντήσει… βαρετά προβλέψιμη.

Βασική – θεμελιώδης παραδοχή στην ανάλυση των επιτελείων είναι ότι οι περίοδοι που στην Ελλάδα υπάρχει πολιτική κρίση και διχασμός είναι εξ ορισμού «επικίνδυνες». Γενικά, η Τουρκία φρόντιζε να αξιοποιεί κάθε συγκυρία στη χώρα μας όπου είτε επικρατούσε διχασμός, είτε πολιτικό κενό, ώστε μέσω της εκμετάλλευσης της «συστημικής αδυναμίας» και της εστίασης του ενδιαφέροντος και της προσοχής της κοινής γνώμης σε άλλα ζητήματα, κατόρθωνε να αιφνιδιάσει, τουλάχιστον μέχρι ένα βαθμό.
Με απλά λόγια, οι επιτελείς φοβούνται εδώ και πολύ καιρό ότι η οικονομική κρίση, ο διχασμός της χώρας με αφορμή το Μνημόνιο και η αλλαγή του πολιτικού τοπίου – των συσχετισμών ισχύος ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, θα μπορούσε να μας βάλει σε περιπέτειες. Μήπως λοιπόν η Τουρκία εξυπηρετείται μια χαρά στα σχέδιά της και θα έκανε τα πάντα να υποδαυλίσει περαιτέρω την αντίδραση και την απαξίωση του πολιτικού κόσμου της χώρας από την κοινωνία;
 Η παρατήρηση αυτή σε καμία περίπτωση δεν δίνει «συγχωροχάρτι» στους πολιτικούς, απλά αποτελεί μια καίρια νομίζουμε επισήμανση, ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»…
Η έμφαση στα επιτελεία έχει δοθεί στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, καθώς ορθά αναγνώστηκε ότι οι πολιτικές δυνάμεις θα ανακαλύψουν αργά ή γρήγορα ότι από την εκμετάλλευσή τους μπορεί να προέλθει μέρος τουλάχιστον της λύσεως και της επιστροφής της χώρας στον δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης. Από τη στιγμή δε που η αξιοποίησή τους αποτελεί εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη για την Άγκυρα αφού απειλεί να ακυρώσει την στρατηγική δεκαετιών, η πιθανότητα αντίδρασης ήταν εμφανώς πολύ υψηλή. Για μια ακόμη φορά φοβούνταν ότι η Άγκυρα θα επιχειρούσε να μπλοκάρει κάθε εξέλιξη μέσω της πρόκλησης κάποιας κρίσης.
Λόγω των γνωστών ζητημάτων – διεκδικήσεων που εγείρει η Τουρκία στην περιοχή του Καστελορίζου όχι μόνο για να ελέγξει – αποσπάσει κάποια κρίσιμη περιοχή από την Ελλάδα, αλλά και για να σταματήσει τον υπό δημιουργία ενεργειακό – και όχι μόνο – «διάδρομο» που θα ξεκινάει από τα μεσανατολικά παράλια του Ισραήλ και μέσω Κύπρου και Ελλάδας θα μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες στη Δύση. Όλα αυτά τα γνώριζαν, τα είχαν αξιολογήσει και είχαν καταλήξει εγκαίρως σε συγκεκριμένα συμπεράσματα οι στρατηγοί…

Στο σημείο αυτό δεν μένει παρά να απευθύνει κανείς έκκληση προς τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να εκμεταλλευτούν την προεκλογική περίοδο και να εκπέμψουν σαφή μηνύματα αποτροπής προς την Άγκυρα. Πρέπει άμεσα να δοθεί η εντύπωση ότι οι πολιτικοί αρχηγοί είναι σε γνώση του προβλήματος και ότι το παρακολουθούν και πως κάθε προσπάθεια της Άγκυρας να «δοκιμάσει» τον νέο πρωθυπουργό ή/και την εξ ορισμού αδύναμη κυβέρνηση συνασπισμού που θα προκύψει θα πέσει στο κενό. Διπλή αξία θα είχε τα μηνύματα αυτά να προέλθουν και από τον χώρο της Αριστεράς.
Τσίπρας, Κουβέλης και Παπαρήγα πρέπει άμεσα να «σηκώσουν» το θέμα προειδοποιώντας τους Τούρκους ότι οι μέρες του «ρομαντισμού» όπου «το Αιγαίο ανήκε στα ψάρια του» έχουν περάσει. Το κόλπο των Ιμίων όπου δοκίμασαν τον Σημίτη ο οποίος ελαφρά τη καρδία είχε δημοσιεύσει σε βιβλίο του διάφορα περί της ανάγκης μείωσης των εξοπλισμών (μετά βέβαια ξόδεψε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον…) και η γενικότερη ατελής αρχική συναίσθηση αλλά και η ευδιάκριτη απέχθεια ενασχόλησης με τα του τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα.
Βενιζέλος και Σαμαράς θα έπρεπε ήδη να είχαν προβεί στην αποστολή των κατάλληλων μηνυμάτων προς την Άγκυρα με έμφαση στο ότι εάν οι φίλοι Τούρκοι ποντάρουν στην προεκλογική αντιπαράθεση των δυο μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας για την εξουσία στη προσπάθειά τους να δημιουργήσουν τετελεσμένα, απλώς αυτή τη φορά θα την πατήσουν. Δεν είναι δύσκολο. Ένα τηλεφωνάκι του ενός στον άλλο είναι, αδιάφορο ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία. Ας συμφωνήσουν στη διατύπωση και επιτέλους ας εμφανιστούμε ως σοβαρό και οργανωμένο κράτος που προβλέπει και ετοιμάζεται εγκαίρως. Δεν αντιδρά μονίμως στις εξελίξεις.
Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι η στάση της χώρας στην ουσία την καθιστούσε «προφανές θύμα» στην άσκηση πιέσεων αφού η υποχώρηση και αποδοχή όσων ζητούσαν οι διαμεσολαβητές «για χάρη της ειρήνης» εμφανιζόταν σχεδόν ως νομοτελειακή. Σήμερα, ενδεχόμενη σοβαρή στάση θα έχει πολλαπλά οφέλη, κυρίως όμως ένα:

Θα λάβουν το μήνυμα αυτοί που πρέπει, ότι η Ελλάδα έχει πλήρη συνείδηση των αλλαγών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή και ότι δεν σκοπεύει να… αυτοεξαιρεθεί, αλλά να διεκδικήσει τον ρόλο που αρμόζει στην Ιστορία της στο πλαίσιο των νέων συσχετισμών ισχύος και των συμμαχιών που αναδύονται, οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον της περιοχής για αρκετές δεκαετίες. Επίσης, ότι έναν σοβαρό εταίρο σε μια κρίσιμη περιοχή, ο οποίος έκανε την αυτοκριτική του και κινείται με ταχύτητα να αποκαταστήσει τα λάθη δεκαετιών, δεν δικαιολογείται να τον αφήνει στην τύχη του όποιος επιθυμεί να επενδύσει σε αυτόν. Και τέτοιοι «δυνητικοί επενδυτές» έχουν εμφανιστεί περισσότεροι του ενός, επιχειρώντας να ελέγξουν από τομείς της οικονομίας μέχρι… όσα περισσότερα μπορέσουν.
Η Ελλάδα έχει ήδη γίνει πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού των ισχυρών. Ας φροντίσει επιτέλους να αξιοποιήσει το ενδιαφέρον που συγκεντρώνει και συν τω χρόνω, ας προσπαθήσει να μετατραπεί πεδίο συνεννόησης αυτών των ισχυρών. Αν στο μεταξύ ξυπνήσει και η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση… τόσο το καλύτερο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τον Ελληνικο διχασμο περιμενουν οι τουρκοι."

Τα Ελληνικά νεκροταφεία στο Ουσάκ με τις χιλιάδες των νεκρών στρατιωτών μας, τα εξαφάνισαν οι Τούρκοι!...


Κάθε χρόνο, στα μέσα Μαρτίου, στο Τουρκικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο που βρίσκεται στην Κοκκινιά, πραγματοποιείται τελετή, όπου οι Τούρκοι, με προεξάρχοντα τον πρέσβη τους στην Αθήνα, αποτίνουν τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους νεκρούς στρατιώτες τους, που έπεσαν στους Βαλκανικούς πολέμους.

Είναι ένα ιερό, υποχρεωτικό για τους μεταγενέστερους, καθήκον, να τιμούν με τον προσήκοντα σεβασμό τους νεκρούς του πολέμου, χωρίς τυμπανοκρουσίες ώστε να μην προκληθούν ενδεχόμενες αντιδράσεις και βεβήλωση της τελετής από κάποιους θερμόαιμους ή και προβοκάτορες.

Ξένα στρατιωτικά νεκροταφεία, τα οποία οι Έλληνες τιμούν και σέβονται, είναι τα Γερμανικά ( σε Μάλεμε και Διόνυσο), το Ιταλικό μνημείο της Μεραρχίας Ακουϊ στην Κεφαλονιά, τα Σερβικά και τα αγγλογαλλικά των Βαλκανικών πολέμων στη Θεσσαλονίκη και την Κοζάνη και τα Τουρκικά της ίδιας περιόδου στην Κοκκινιά. 


Στρατιωτικά νεκροταφεία εκτός Ελλάδος υπάρχουν στο Ρίμινι, στην Κορέα και στην Αλβανία. Στην Τουρκία; Υπήρχε στο Ουσάκ.

 Μετά εξαφανίστηκε…

Η φονικότερη μάχη που έδωσαν οι Έλληνες στη Μικρά Ασία ήταν εκείνη του Αλή Βεράν (17-20 Αυγούστου1922). Το Συγκρότημα του στρατηγού Τρικούπη, (Α΄ και Β΄ Σώματα Στρατού), υποχωρώντας περικυκλώθηκε απο πανίσχυρες τουρκικές δυνάμεις. Λυσσώδης αγώνας, χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους, οι Έλληνες στρατιώτες πέφτουν νεκροί και το αίμα τους ρέει ποτάμι στη χαράδρα του Αλή Βεράν…

 Στην ιστορία της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού σημειώνεται: « Αι ελληνικαί δυνάμεις αίτινες επολέμησαν εις Αλή Βεράν, ετίμησαν τα όπλα των μέχρι τέλους. Αλλ’ οι ήρωες του σκληρού τούτου αγώνος, παρέμειναν αφανείς λόγω της ολέθριας εκβάσεως αυτού».

O μεσολογγίτης συνταγματάρχης Κων. Τσάκαλος, διαμελισμένος από οβίδα, προσπαθεί με τα χέρια να σταματήσει την αιμορραγία και καθώς ξεψυχά ενθαρρύνει τους στρατιώτες να εφορμήσουν. Ο σπαρτιάτης συνταγματάρχης Σακέτας αρνείται να παραδοθεί και έφιππος εφορμά κατά των Τούρκων, τους αιφνιδιάζει με τις κραυγές του, αλλά όταν διαπιστώνουν ότι είναι μόνος, συγκεντρώνει τα πυρά τους και πέφτει διάτρητος από τις σφαίρες, νεκρός!..
Χιλιάδες οι αιχμάλωτοι, μαζί με τον στρατηγό Ν. Τρικούπη. Χιλιάδες οι νεκροί, όπως και οι τραυματίες που αιμορραγούν αβοήθητοι. Τους αποτελειώνουν Τούρκοι χωρικοί και στρατιώτες, συντρίβοντας τα κεφάλια τους με πέτρες και σίδερα…
Μεταφέρω δημοσίευμα της εποχής: « Η ώρα στη χαράδρα του Αλή Βεράν ήταν 21:30. Εκεί που προ μιας ώρας πλημμύριζε ο κόσμος, τώρα βασιλεύει ο θάνατος που τινάζει βαριές, τις μαύρες του φτερούγες. Το βαρύ χέρι του πεπρωμένου σκεπάζει την πένθιμη έκταση, όπου ψυχές φρεσκοδιωγμένες από το σώμα τους, φτερουγίζουν και δέρνονται από το φύσημα της κατάρας. Αφήσαμε το αίμα μας στη γη που είναι ζυμωμένη μέσα σε αστραπές και σε βροντές κανονιών, μέσα στη φρίκη της μάχης. 

Όσοι δεν έζησαν την 17η Αυγούστου στο Αλή Βεράν, δεν θα μπορέσουν να μπουν ποτέ στην ψυχή και στη σκέψη μας, να αισθανθούν τον πόνο μας και να συμμαχήσουν μαζί μας…»
Το 2001 η τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν» αποκάλυψε ότι σε σπηλιά στο Ουσάκ βρέθηκαν 400 ανθρώπινοι σκελετοί. Ο δήμαρχος της περιοχής είπε ότι ανήκουν σε Τούρκους που… θα πήγαιναν να πολεμήσουν το 1912 στην Ελλάδα και τους σκότωσαν… Έλληνες! Θα έπρεπε για την υψίστη αυτή υπηρεσία συγκάλυψης στον εκουσίως ανιστόρητο δήμαρχο να του δώσουν παράσημο και τα θύματα εκείνο της ανοικτής παλάμης…. Το σίγουρο είναι τα οστά να ανήκουν σε Έλληνες που έπεσαν εκεί ή εκτελέστηκαν ως αιχμάλωτοι. Πάντως, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, εκτός από μια ερώτηση και συζήτηση στη Βουλή, το επίσημο Ελληνικό Κράτος, δεν εδέησε να πράξει τι! Ως είθισται…
Πού είναι οστά των 42.335 νεκρών μας;
Ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά ξένα στρατιωτικά νεκροταφεία, αλλά και τουρκικό στην Κοκκινιά, δυστυχώς στην Τουρκία δεν υπάρχει ούτε μνημείο προς τιμήν
των νεκρών μας. Εύλογα διερωτάται κανείς: Τι απέγιναν τα οστά των 42.335 νεκρών αξιωματικών και οπλιτών, που αφήσαμε στη Μικρά Ασία το 1922; Την τύχη των οστών των δικών μας νεκρών και αιχμαλώτων, την αναφέρει στο βιβλίο του «αιχμάλωτοι του Κεμάλ», ο τότε πολεμιστής και συγγραφέας Αντώνης Πισσάνος. «Τα φόρτωσαν σε ολλανδικό πλοίο στο λιμάνι της Σμύρνης για να τα χρησιμοποιήσουν για βιομηχανικούς σκοπούς…». Είναι έτσι;



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Ελληνικά νεκροταφεία στο Ουσάκ με τις χιλιάδες των νεκρών στρατιωτών μας, τα εξαφάνισαν οι Τούρκοι!..."

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο.



Με την αιτιολογία οτι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο (λες και δεν ήταν πάντα έτσι) ,πολλοί Έλληνες αποστρέφονται τις εκλογές, και δεν ψηφίζουν.
Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, και αφού βγουν πάλι οι ίδιοι και κάνουν πάλι τα ίδια και χειρότερα, αυτοί που δεν ψήφισαν συνηθίζουν να λένε:

"Εγώ δεν φταίω, τουλάχιστον δεν τους ψήφισα!", άλλοι ακόμα βρίζουν αυτούς που τους ψήφισαν, νομίζοντας οτι δεν ευθύνονται για το αποτέλεσμα.

Παρακάτω θα σας αποδείξω μαθηματικά ποιόν ψηφίζει κάποιος ο οποίος δεν ψηφίζει:

Έστω οτι το εκλογικό σώμα αποτελείται από 1000 ψηφοφόρους:

400 ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ,  350 ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ,  150 ΤΡΙΤΟ ΚΟΜΜΑ και  100 τα ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Εάν ψηφίσουν όλοι , τότε το αποτέλεσμα θα είναι :
40%  ΠΡΩΤΟΣ  (400/1000),

35%  ΔΕΥΤΕΡΟΣ  (350/1000)  ,

15%  ΤΡΙΤΟΣ  (150/1000) και

10%  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ (100/1000)

Εάν δεν ψηφίσει  ΕΣΤΩ  ΕΝΑΣ   από κάθε παράταξη  996 ψηφοφόροι, τότε σαν αποτέλεσμα θα έχουμε:
399  ΠΡΩΤΟΣ , 349  ΔΕΥΤΕΡΟΣ , 149  ΤΡΙΤΟΣ  και 99  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ , άρα θα έχουμε και τα εξής ποσοστά:

40,06%  ΠΡΩΤΟΣ  (399/996) (+0.06%),

35,04%  ΔΕΥΤΕΡΟΣ (349/996)  (+0.04%),

14.96%  ΤΡΙΤΟΣ  (149/996)  (-0.04%)

και   ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ  (99/996)   9,94% (-0,06%).


Εάν δεν ψηφίσουν  ΠΕΝΗΝΤΑ  από κάθε παράταξη  800 ψηφοφόροι, τότε σαν αποτέλεσμα θα έχουμε:
350 ΠΡΩΤΟΣ , 300 ΔΕΥΤΕΡΟΣ , 100 ΤΡΙΤΟΣ  και 50 ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ , άρα θα έχουμε και τα εξής ποσοστά:

43,75%  ΠΡΩΤΟΣ  (350/800)

37,5 %  ΔΕΥΤΕΡΟΣ  (300/800)

12,50  ΤΡΙΤΟΣ (100/800)

και   6,25%  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ  (50/800)


Αν κάνετε το ίδιο παράδειγμα με περισσότερους να μην ψηφίζουν, θα δείτε ότι μεγαλώνει δραματικά η αύξηση των ποσοστών των κομμάτων εξουσίας,

και μικραίνει το ποσοστό των μικρών κομμάτων.

Αποτέλεσμα: όσο μεγαλώνει η αποχή, τόσο πιο δυνατά γίνονται τα κόμματα που έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά.

 Άρα, αυτοί που δεν ψηφίζουν επηρεάζουν το αποτέλεσμα υπέρ των μεγάλων κομμάτων!


Στο εκλογικό μας σύστημα επηρεάζουμε το αποτέλεσμα είτε ψηφίζοντας είτε μην ψηφίζοντας, οπότε την επόμενη φορά σκεφτείτε καλά πριν δεν ψηφίσετε, εκτός βέβαια και αν θέλετε να βοηθήσετε τους  Πρώτους  να πάρουν αυτοδυναμία παρά τα χαμηλά ποσοστά σε σχέση με το παρελθόν,
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο."

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Οι προηγμένες πανοπλίες των Σπαρτιατών ως πλεονέκτημα στους Περσικούς πολέμους

Το έτος 1961 ο Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και καθηγητής μεταλλουργίας δρ. Λάιλ Μπόρσ επισκέφθηκε την Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των αρχαίων Σπαρτιατών αλλά και για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε αυτός ο πολεμικός λαός της αρχαίας Ελλάδας. Ζήτησε λοιπόν από τους εκεί αρχαιολόγους να δει δείγματα οβολών από το Ηραίον ( ναό – θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης) του 670 π.χ και αφού τα ανέλυσε απεφάνθη πως οι Σπαρτιάτες δεν είχαν απλώς σίδερο αλλά ατσάλι!!!

Δηλαδή ένα κράμα σιδήρου και άνθρακα με περιεκτικότητα σε άνθρακα μεταξύ 0,2 και 0,8%.Κατά την δήλωση του στους New York Times, αυτό ισοδυναμούσε με την κατοχή ατομικής βόμβας για τα…μέτρα της εποχή.
Αυτό εξηγεί επιστημονικά, πέρα από την αποδεδειγμένη ανδρεία που υπέδειξαν ο Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες του στη μάχη των Θερμοπυλών και πέρα από την επιλογή του τέλειου στρατηγικού σημείου της μάχης, το πώς 300 άνδρες αποδεκάτισαν έναν στρατό Περσών, Μήδων και Σακών που αριθμούσαν τις 50.000 πάνοπλων αδρών, συμπεριλαμβανομένων και των πλέων επίλεκτων ταγμάτων των Περσών των αθανάτων, πριν πέσουν όλοι από τα βέλη των τοξοτών μετά απ΄ την προδοσία του Εφιάλτη.
Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται (και μέσα από την επιστήμη) το πόσο προηγμένη τεχνολογία διέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες. Φανταστείτε τώρα με πόση ευκολία μπορούσαν τα ατσάλινα ξίφη των Σπαρτιατών να διαπεράσουν τις χάλκινες και σιδερένιες πανοπλίες των Περσών και ακόμα πόσο φόβο θα προκάλεσε στους Πέρσες το γεγονός πως στα δικά ξίφη τους οι Σπαρτιάτικές πανοπλίες έμεναν ανεπηρέαστες.


Πηγές

http://eleysis-ellinwn.blogspot.com/2012/04/blog-post_1207.html
http://www.katohika.gr/2012/04/blog-post_7891.html
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι προηγμένες πανοπλίες των Σπαρτιατών ως πλεονέκτημα στους Περσικούς πολέμους"

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Οι αλλοδαποι στις εκλογές

Απόφαση 350/2011 ΣτΕ - Στις 03.06.2011 η συζήτηση στην Ολομέλεια ΣτΕ για ιθαγένεια/συμμετοχή αλλοδαπών στις δημοτικές εκλογές - Στις 07.06.2011 στο Δ' Τμήμα ΣτΕ για βιομετρικές εισόδους Εθνικής Τράπεζας - 10.04.2011 Διάλογος για Αντιρατσιστικό Νόμο-Ιθαγένεια-Μετανάστευση από περιοδικό Patria


Δεκτή έγινε από την 7μελή σύνθεση του Δ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) η από 05.08.2010 http://syntagmagr.blogspot.com/2010/08/blog-post.html Αίτηση Ακυρώσεως μου κατά μαζικής απόδοσης ιθαγένειας & συμμετοχής αλλοδαπών στις δημοτικές εκλογές.

Η αίτηση έγινε δεκτή με 6 προς 1 για την ακύρωση αυτόματης ιθαγένειας & με 7 προς 0 για την ακύρωση εκλέγειν & εκλέγεσθαι αλλοδαπών στις δημοτικές εκλογές.

Η διάσκεψη για τη λήψη της απόφασης έλαβε χώρα 14, 18 & 21.10.2010 & η δημοσίευση της έλαβε χώρα 01.02.2011

Η απόφαση 350/2011 έκρινε, ότι ο Ν. 3838/2010 Σύγχρονες Διατάξεις για την Ελληνική Ιθαγένεια & την πολιτική συμμετοχή ομογενών & νομίμως διαμενόντων μεταναστών & άλλες ρυθμίσεις είναι ο πλέον αντισυνταγματικός νόμος, που ψηφίστηκε ποτέ, καθώς αντίκειται σε 9 άρθρα του Συντάγματος:

Παραβιάζει την ίδια τη μορφή του δημοκρατικού πολιτεύματος, που είναι μη αναθεωρητέα, διότι αντίκειται στο άρθρο 1 παρ.2 (Λαϊκή κυριαρχία) & 3 (Εξουσίες υπέρ του Λαού & του Έθνους)

Παραβιάζει τα ατομικά & κοινωνικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, διότι αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 3 (Καταστρατήγηση των προσόντων του Έλληνα πολίτη) 16 παρ. 2 (Ελληνική παιδεία) 21 παρ. 1 (Προαγωγή του Έθνους) & 25 παρ. 4 (Εθνική αλληλεγγύη)

Παραβιάζει την ανάδειξη των εκπροσώπων του Ελληνικού λαού, διότι αντίκειται στα άρθρα 51 παρ. 2 (Αντιπροσώπευση του Έθνους) & 52 (Ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας)

Παραβιάζει τη διοίκηση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) διότι αντίκειται στο άρθρο 102 παρ. 2 (Εκλογή αρχών Ο.Τ.Α.)

Παραβιάζει τέλος & τις ειδικές διατάξεις του Συντάγματος, διότι αντίκειται στο άρθρο 108 (Μέριμνα για όλες τις δυνάμεις του απανταχού ελληνισμού)

Άρθρο μου επί της 350/2011 απόφασης του ΣτΕ δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 03.02.2011 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100017_03/02/2011_431140



Άρθρα Συναδέλφων Δικηγόρων της ομάδας ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ επί του Ν. 3838/2010 & της απόφασης:

Αντισυνταγματικές κρίνονται επίμαχες διατάξεις του νόμου περί ιθαγένειας από το Δ΄τμ. ΣτΕ

http://dikaiopolis.gr/2011/02/02/%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%87%ce%b5/

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ-ΚΟΛΑΦΟΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΣΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

http://dikaiopolis.gr/2011/02/03/%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%83%cf%84%ce%b7/

Η κάλπικη προπαγάνδα παραγόντων κατά του ΣτΕ (με νέες συμπληρώσεις-προσθήκες)

http://dikaiopolis.gr/2011/02/05/kalpiki-propaganda-kata-ste/

Aπό μετανάστης, λαθραία εισερχόμενος στη χώρα – Έλληνας πολίτης σε 6 χρόνια. Ένας οδηγός ελληνοποίησης με τέσσερα απλά βήματα.

http://dikaiopolis.gr/2011/02/14/odigos_ellinopoihshs/

Σχολιασμός της πρόσφατης υπ. αρ. 350/2011 απόφασης του 4τμ. ΣτΕ

http://dikaiopolis.gr/2011/03/15/sholiasmos-apofasis-350-2011-ste/



Άρθρα εφημερίδων (ενδεικτικά)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 05.02.2011 http://elkosmos.gr

Η Αντισυνταγματικότητα του Λαθρονόμου

http://thanos-plevris.gr/thanos-pleyris/i-antisyntagmatikotita-toy-lathronomoy.html

ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής 27.02.2011 http://paron.gr

Ενδείξεις αντισυνταγματικότητας του Ν. 3838/10 περί ψήφου των αλλοδαπών (Ιωάννης Κωτούλας, ιστορικός)

http://neakentrodexia.blogspot.com/2011/02/383810.html



Η απόφαση 350/2011 στη Βουλή

Ερώτηση του Βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης κ. Κυριάκου Βελόπουλου http://www.velopoulos.gr/ & Απάντηση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΠΕΣΑΗΔ)

Αντισυνταγματικός εκρίθη από το ΣτΕ, ο νόμος που έδινε το δικαίωμα σε μετανάστες, να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές!

http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=caedaaaf-dfd6-4c21-a29f-fb7dab8e98c2

Αναφορά του Βουλευτή Αχαΐας κ. Νικόλαου (Νίκου) Νικολόπουλου http://nikosnikolopoulos.gr/ & Απάντηση Υφυπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης & Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Απόφαση του ΣτΕ για το νόμο περί ιθαγένειας Σχετικά με την επιστολή του δικηγόρου κ. Γεράσιμου Παναγιωτάτου - Τζάκη που αναφέρεται στην απόφαση 350/2011 του ΣτΕ για το νόμο περί ιθαγένειας "Άριστη η απόφαση 350/2011 του ΣτΕ για το νόμο περί ιθαγένειας"

http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=4989cb58-6246-4695-a85e-1c1fedf85e08



Η απόφαση 350/2011 & η επιρροή της επί συναφών υποθέσεων στο ΣτΕ

Παραπομπή στην Ολομέλεια των συναφών αιτήσεων ακυρώσεων, που είχαν προσδιοριστεί για συζήτηση στην 5μελή σύνθεση του Δ' Τμήματος ΣτΕ στις 22.03.2011. Λεπτομέρειες στο http://syntagmagr.blogspot.com/2011/01/22032011.html



Οι 30 σελίδες της απόφασης ψηφιοποιημένες στο διαδίκτυο προς ενημέρωση του Ελληνικού λαού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι αλλοδαποι στις εκλογές"

Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Νόαμ Τσόμσκι: Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα δεν έγινε τυχαία. Και στις δέκα τεχνικές θα αναγνωρίσει κανείς τη δική του καθημερινότητα, τη δική του πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια της ευημερίας μας. Δικαίως συμπεραίνει κανείς ότι όλα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει. Όλες οι τεχνικές εφαρμόστηκαν πάνω μας και σήμερα πια μπορούμε να πούμε ότι αποδειχθήκαμε τα ιδανικά πειραματόζωα!





1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, διʼ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται, να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.


2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.



3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μʼ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα• τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.



4. Η στρατηγική της αναβολής

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτʼ απʼόλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.



5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού».

Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...



7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες».

Απόσπασμα από το «όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».



8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.



9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!..



10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, η κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσεις του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απʼ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απʼόσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης."

Σχολή Ευελπίδων: Δέκατη καλύτερη σχολή του κόσμου! ...

Ενώ οι Πολιτικοί μας την λοιδορούν και την χλευάζουν ... ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ  και Σια !
Μια μεγάλη διάκριση για την Ελλάδα εν μέσω κυκεώνα αρνητικών ειδήσεων και δημοσιευμάτων έρχεται από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ). Ο διαδικτυακός κόμβος «http://www.onlinecollege.org/» κατέταξε τη σχολή ως τη δέκατη καλύτερη στον κόσμο,
μιλώντας ευθέως για τη μακροχρόνια στρατιωτική Ιστορία της Ελλάδας (ιδρύθηκε το 1828).

Εμείς να δηλώσουμε την ικανοποίησή μας,  αλλά και να επισημάνουμε τους δήθεν καθηγητέςπου πιστεύουν οτι οι Ευέλπιδες ειναι φοιτητές βλέπε Βενιζέλος και λοιπούς ...
Αυτή η κατάσταση βέβαια για να αλλάξει χρειάζεται πολιτική κυρίως βούληση και να αντιληφθούν άπαντες ότι από τη ΣΣΕ βγαίνουν ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ οι οποίοι μικρή σημασία έχει αν θα είναι εξπέρ στην κοινωνιολογία και τη φυσική (τυχαία παραδείγματα) αν δεν κατέχουν άρτια το βασικό αντικείμενο για το οποίο εστάλησαν εκεί…
Το να κατηγορούν τους Αξιωματικούς πολιτικοί τύπου Κουλούρη,Ροοντούλη  ,Μπεγλίτη,Μερεντίτη και Σία οι  οποίοι μπήκαν στην πολιτική ενώ δεν ξέρουν ούτε που τα πάνε τα τέσσερα και μερικοί εξ αυτών αγράμματοι  ...Καλλά θα είναι να τους γράφουμε  και εμείς στα άρβυ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σχολή Ευελπίδων: Δέκατη καλύτερη σχολή του κόσμου! ..."

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Ω ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ.ΕΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ.



   Ο κατάλογος που ακολουθεί,

κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα
που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.



Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται

χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;...



Λοιπόν:


Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,

«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον
δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών,
δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».


Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:



- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να

καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών,

δηλαδή αυτομάτως τα
2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).


Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.



Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:



- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες

- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.


Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την

κατασκευή δύο φρεγατών.



( (( Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία,

που ήρθε στην
Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης

και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης
με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831
στο λιμάνι τού Πόρου,

όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού
Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο
στόλο.
Δεν το ξέρατε αυτό;




Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι

πολεμικών  πλοιαρίων.
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:


- Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες

- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες


Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες,

έφθασαν τελικά στην
Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες.



Αντί αυτά τα ελάχιστα που

απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά
των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει
ανάμεσα
στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.



Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν

κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και
πληρωνόντουσαν
από τα λεφτά του δανείου.


Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του

γεγονότος
ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.




Ο Γκούρας για παράδειγμα,

είχε ένα σώμα
εκατόν πενήντα ενόπλων,
αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για
πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους.
Το ίδιο
και οι αντίπαλοι του.




Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης,
έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο,
να κάνει μια απογραφή

( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...

...της  περιουσίας   του κράτους ).

Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και


                                                εξαιρετικά σύντομο.





Περιείχε μία μόλις πρόταση:



«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ω ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ.ΕΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ."

ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ.-Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ “ΣΚΟΤΕΙΝΗ” ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ...ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ;;;

«Σήμερα, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης»

" Εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας"
Ακούγοντας πολλά, και βλέποντας πολλά, αυτήν την μακρά περίοδο των δύο τελευταίων ετών, πολύ δε περισσότερο στην παρούσα προεκλογική περίοδο την οποίαν διανύουμε, μου έρχονται κατά νου, πάμπολλα ερωτήματα, όπως το “εάν η πρόσφατη πολιτική μας Ιστορία ως “οργανωμένο” κράτος, δίδαξε “κάτι” στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, και σε εμάς ως πολίτες, ή είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε τα ίδια “λάθη” ;;;

Είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, έτοιμο να διαφυλάξει, αρχές, αξίες, ήθη και πολιτικά έθιμα αυτού του τόπου, στην δύσκολη, ομολογουμένως, περίοδο την οποίαν διανύουμε, ή θα φανεί για μια ακόμη φορά “μικρότερο των περιστάσεων” ;;;

Θα οδηγήσουν την χώρα, οι πολιτικοί παράγοντες του τόπου σε εκλογές, ομαλά και συντεταγμένα, όπως αρμόζει σε μία ευνομούμενη κοινωνία ή θα μάς ρίξουν “βορά ορνίων”, στις πολιτικές επιδιώξεις κάποιων και στην εξυπηρέτηση μικρών και μεγάλων συμφερόντων, των εντός και εκτός της χώρας “ιδιοκτητών” αυτής ;;;

Η πρόσφατη πολιτική ιστορία μας (1950-1967), με την μεσολάβηση της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών, και κατόπιν της, λεγόμενης εν συντομία, περιόδου “μεταπολιτεύσεως”, έως σήμερα, αποτελεί αντικείμενο απαραίτητης μελέτης κάθε φερέλπιδα Έλληνα πολιτικού.

Τα πολιτικά κόμματα τα οποία δραστηριοποιούντο στην Ελλάδα, την περίοδο 1950-1967, ήταν, το κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ), του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (Δ.Κ.Ε.Λ.) 1953-1961, το Ελληνικός Συναγερμός 1950-1955, το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα 1963-1964, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) 1951-1974, η Ένωσις Κέντρου (Ε.Κ.) 1961-1974 του Γεωργίου Παπανδρέου, η Εθνική Πολιτική Ένωσις Κέντρου (Ε.Π.Ε.Κ.) 1950-1953, το Κόμμα Προοδευτικών 1954-1984, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Κ.Κ.Ε.) 1918-σήμερα, το Λαϊκό κόμμα 1945-1958, το Νέο Κόμμα 1947-1951, το Φιλελεύθερον Δημοκρατικόν Κέντρον Φ.Δ.Κ. 1965–1966, η Χριστιανική Δημοκρατία 1953-1968.



Ο δικομματισμός ήταν και τότε έντονος μεταξύ των κομμάτων εξουσίας, της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου.



Η Ενωση Κέντρου ως κόμμα, ήταν μια τεχνητή συγκόλληση πολιτικών τάσεων και μικρότερων κομμάτων των οποίων οι αρχηγοί, επ’ ουδενί, θεωρούσαν τον Γεώργιο Παπανδρέου, ως αδιαφιλονίκητο “αρχηγό”, αλλά περισσότερο ως “πρώτο μεταξύ ίσων”.



Η ΕΔΑ, ιδρύθηκε σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωσή της, στις 3 Αυγούστου 1951, ως συνασπισμός κομμάτων της αριστεράς, με την πρωτοβουλία του εκτός νόμου, τότε Κ.Κ.Ε., με πρόεδρο τον Ιωάννη Πασαλίδη.



Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) ήταν το ελληνικό πολιτικό κόμμα, το οποίο έδρασε, κυρίως την περίοδο 1951-1985 (με διακοπή λειτουργίας κατά τη διάρκεια της επταετίας). Ήταν το μεγαλύτερο νόμιμο κόμμα της Αριστεράς την περίοδο εκείνη, με σημαντική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.



Μετά τη μεταπολίτευση, επανήλθε χωρίς όμως τη δυναμική του παρελθόντος, για να διαλυθεί οριστικά μετά το 1985.

Το 1956 η Ε.Δ.Α. μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα. Το 1958 η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. αποφασίζει να διαλύσει όσες παράνομες οργανώσεις της είχαν απομείνει στην Ελλάδα και τα μέλη τους να ενταχθούν στην νόμιμη πολιτική παράταξη, την Ε.Δ.Α.



Στις βουλευτικές εκλογές του 1956, κατορθώνει να πάρει το 24,4% των ψήφων καταλαμβάνοντας 78 βουλευτικές έδρες τοιουτοτρόπως αναδεικνύεται ως αξιωματική αντιπολίτευση.



Με αυτήν την επιτυχία της, η οποία είναι η μεγαλύτερη εκλογική επιτυχία ελληνικού αριστερού κόμματος μέχρι σήμερα, (γιατί άραγε ;;;), προκάλεσε ανησυχία στα επιτελεία του στρατού και του ισχυρού τότε «παρακράτους», τα οποία επανενεργοποίησαν, αναθεωρώντας το σχέδιο «Περικλής», με στόχο να περιορίσουν τις “δυνάμεις” της ΕΔΑ.



Το ότι ολόκληρη η αριστερά δεν κατόρθωσε έως σήμερα, να ανασυνταχθεί πολιτικά, να συνενωθεί και να δημιουργήσει μιά νέα ΕΔΑ, δίνοντας πολιτική προοπτική ριζοσπαστισμού και διαχείρισης της εξουσίας, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του εργαζόμενου, είναι ένα πολύτιμο ερώτημα και συγχρόνως “κοινωνική αποδοκιμασία” στις ηγεσίες της αριστεράς, την οποίαν αυτές οι “ηγεσίες”, οφείλουν να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’όψιν.



Η διαχείριση των κατακερματισμένων μικρών εκλογικών ποσοστών τους και η επανάπαυσή τους, στην πιθανολογούμενη επερχόμενη επικράτηση της “ιδεολογικής καθαρότητος” στην Ελληνική κοινωνία, αποτελούν “ουτοπίες” και “αγκυλώσεις”, τις οποίες η αριστερά οφείλει να υπερβεί και να προασπίσει “εν τοις πράγμασι” το συμφέρον των εργαζομένων, σήμερα, διαφορετικά τα υπόλοιπα αποτελούν “σοσιαλιστικές ασκήσεις” για την διατήρηση της αριστερής “φόρμας” τους.



Αποτελεί επιτακτική ανάγκη η ισχυρή παρουσία της “αριστεράς” ως πολιτικού παρεμβατικού πολιτικού σχηματισμού, ώς πολιτικού πόλου, ικανού να παράξει και να προασπίσει εφαρμοσμένες πολιτικές προτάσεις, δια την έξοδο της χώρας απο την πρωτοφανή “κρίση” όχι μόνον του χρέους, αλλά των αξιών και αρχών του Ελληνικού λαού.



Διαφορετικά “ρίχνει” νερό στον μύλο της “εκμετάλλευσης” των εργαζομένων από την νεοφιλελεύθερη αστική τάξη και των εκπροσώπων της, σε εγχώριο και πανευρωπαϊκό επίπεδο. Το πολιτικό “νιρβάνα” δεν μπορεί να συνεχιστεί πλέον από κανέναν ο οποίος φιλοδοξεί να χαρακτηρίζεται “αριστερός”, και δεν αποτελεί “άλλοθι” για κανέναν διαχειριστή της αντίστοιχης ιδεολογίας.

Το σχέδιο “Περικλής” τέθηκε σε εφαρμογή στις εκλογές του 1961 που έμειναν γνωστές ως οι «εκλογές της βίας και της νοθείας».

Στις εκλογές αυτές η ΕΔΑ έλαβε μέρος ως “Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδας-ΠΑΜΕ”.



Κατά την προεκλογική περίοδο τα μέλη και οι οπαδοί της έγιναν αντικείμενο διώξεων από στρατιωτικούς, χωροφύλακες και “υποκινούμενους” πολίτες. Σημειώθηκαν κατ`επανάληψιν βίαια επεισόδια με νεκρούς, ενώ αντικείμενα επιθέσεων και διώξεων έγιναν και οι υποψήφιοι βουλευτές της.



Έκτοτε η ΕΔΑ περιόρισε “αυτοβούλως” τη συμμετοχή της στις εκλογές, με σκοπό να ενισχυθεί η Ένωσις Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, και να ανέλθει στην εξουσία.



Λίγο πριν από τις εκλογές του 1963, η Ελλάδα εισήλθε σε μία περίοδο πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής, λόγω της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη από μέλη του ακροδεξιού παρακρατικού μηχανισμού.



Η ηγεσία της ΕΔΑ κατηγόρησε τον τότε πρωθυπουργό της ΕΡΕ, Κωνσταντίνο Γ. Καραμανλή, ως “ηθικό αυτουργό” της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη.



Οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής (κυρίως η Ε.Ρ.Ε. και η Ένωση Κέντρου) θεωρούσαν την ΕΔΑ “κομμουνιστική” παράταξη και επεδίωκαν την πολιτική και κοινωνική απομόνωσή της. Τα μέλη της αντιμετωπιζόταν με πλήρη καχυποψία, και ήταν συχνά, αντικείμενο πολιτικών και όχι μόνον, διώξεων, όπως και το δημοσιογραφικό της έντυπο, η εφημερίδα «Αυγή». 
Ο Γεώργιος Παπανδρέου ονόμαζε την πολιτική του «διμέτωπο αγώνα» κατά της Δεξιάς και της Αριστεράς.

Συνεργάστηκε μαζί με την ΕΔΑ, μόνο στις εκλογές του 1956, με μοναδικό σκοπό την αλλαγή του εκλογικού συστήματος σε περίπτωση νίκης.



Στη συνέχεια όμως, αν και “κεντρώος” πολιτικός, μετά την νίκη του στις εκλογές του 1963, επειδή δεν πέτυχε αυτοδυναμία στη Βουλή, προτίμησε να παραιτηθεί και να προκηρύξει νέες εκλογές τον Φεβρουάριο του 1964, παρά να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας με την ΕΔΑ.



Στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου κέρδισε με το 52,8% των ψήφων και 171 έδρες.



Το σχέδιο “ΠΕΡΙΚΛΗΣ"



Αφορμή για την αποπομπή του Πέτρου Γαρουφαλιά, του τότε υπουργού Εθνικής Αμύνης, πρόσωπο το οποίο, απολάμβανε της απόλυτης και πλήρους εμπιστοσύνης του Στέμματος, ήταν και η άρνηση του, στην διαταγή του Γεωργίου Παπανδρέου να αρχίσουν οι ανακρίσεις για την εφαρμογή του σχεδίου “Περικλής” στις εκλογές του 1961. Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, προσπάθησε να διατηρήσει τον Πέτρο Γαρουφαλιά στην θέση του υπό οποιοδήποτε κόστος.



Στην πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία, με τον επίσημο τίτλο σχέδιο “ΠΕΡΙΚΛΗΣ" φερόταν, ένα ειδικό επιτελικό σχέδιο ανάληψης στρατιωτικών επιχειρήσεων, με συνεπικουρία και άλλων αρχών, κυρίως αστυνομικών, αλλά και κάποιων παρακρατικών οργανώσεων, με απώτερο στόχο την ποδηγέτηση και χειραγώγηση των ελληνικών βουλευτικών εκλογών του 1961, υπέρ της τότε “δεξιάς” παράταξης.



Το σχέδιο αρχικά, είχε εκπονηθεί από την Κ.Υ.Π. το 1955 για να αναθεωρηθεί το 1959 από τον αρχηγό της, στρατηγό Νάτσινα. Το σχέδιο «Περικλής» ήταν ενέργεια στο πλαίσιο εκστρατείας που είχαν αρχίσει οι ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες και η οποία περιλάμβανε άμεση παρέμβαση του στρατού και της αστυνομίας στα τότε πολιτικά πράγματα της χώρας με τη χρήση «διαφωτιστικού υλικού» και την ίδρυση οργανώσεων από «εθνικόφρονες πολίτες» με σκοπό τον περιορισμό του ποσοστού της Ε.Δ.Α. η οποία είχε καταφέρει να αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση στις εκλογές του 1958.



Σε μια σύσκεψη στην οποία μετείχαν οι στρατηγοί Α. Νάτσινας, Β. Καρδαμάκης, Ν. Γωγούσης, Αθ. Φροντιστής και ο αρχηγός της αστυνομίας, Θ. Ρακιντζής, αποφασίστηκαν οι λεπτομέρειες της εφαρμογής του σχεδίου.



Πίσω απ` αυτούς βρίσκονταν κι άλλοι αξιωματικοί που είχαν ενημερωθεί σχετικά. Ανάμεσά τους και ο αργότερα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος.



Το σχέδιο καταγγέλθηκε δημοσίως στη Βουλή από τον Γεώργιο Παπανδρέου ως πρωθυπουργό αργότερα, στις 23 Φεβρουαρίου του 1965, και τα πρακτικά της συνεδρίασης της «Συντονιστικής Επιτροπής» στις 11 και 12 Αυγούστου 1961 δημοσιεύτηκαν στις περισσότερες εφημερίδες της εποχής.



Ο πρωθυπουργός της χώρας την επίμαχη περίοδο ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, παραδέχθηκε την ύπαρξη του σχεδίου, αρνήθηκε όμως ότι προοριζόταν να εφαρμοστεί στις εκλογές, παρά μόνο σε περίπτωση εξωτερικού ή εσωτερικού κινδύνου.



Το βράδυ της 22ας Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης μίλησε στην εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η «Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελ. Βενιζέλου και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε τον Γρηγόρη Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος.



Όπως αποδείχτηκε αργότερα, το θύμα (ο Γρηγόρης Λαμπράκης) είχε δεχτεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο.



Σοβαρά, αντίθετα, τραυματίστηκε στο κεφάλι, από τους ανεξέλεγκτους διαδηλωτές ο έτερος παρών αριστερός βουλευτής, Γιώργος Τσαρουχάς, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί αιμόφυρτος στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε 29 ημέρες.



Ο Γιώργος Τσαρουχάς ήταν βουλευτής της ΕΔΑ και ένας από τους πρωτεργάτες του αγώνα κατά της χούντας των συνταγματαρχών.



Πέθανε κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, μετά τη σύλληψή του, στις 9 Μαΐου του 1968.



Στις 10 Μαΐου του 1968 δημοσιεύτηκε στον τύπο η είδηση ότι ο κομμουνιστής Γιώργος Τσαρουχάς συνελήφθη ενώ πήγαινε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή.



Όμως κατά την ανάκριση που διεξήχθη μετά την πτώση της δικτατορίας, ο ανακριτής Ηλιάδης βρήκε στη θυρίδα της Σήμανσης ένα φιλμ από το οποίο προέκυψε ότι ο Τσαρουχάς είχε υποστεί βασανιστήρια μετά τη σύλληψή του. Επρόκειτο για φωτογραφίες του κακοποιημένου σώματος του νεκρού πια βουλευτή, στις οποίες, φαίνονταν τα μαστιγώματα στην πλάτη, τα πρησμένα κάτω άκρα και κυρίως τα χτυπήματα στο εσωτερικό των μηρών, και τα οποία, σύμφωνα με γιατρούς που είδαν τις φωτογραφίες, πρέπει να ήταν τα μοιραία.



Ο Ξενοφών Γιοσμάς (1906-14 Ιανουαρίου 1975) γνωστός και ως “φον Γιοσμάς”, ήταν δημοσιογράφος, ακροδεξιός πολιτικός και στρατιωτικός, γνωστός για την συνεργασία του με τον Γερμανικό στρατό κατοχής στην Ελλάδα (1941-1944) και την εμπλοκή του στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (1963).



Κατά την διάρκεια της κατοχής είχε συμμετάσχει σε ένοπλο αγώνα και προπαγάνδα κατά του “ΕΛΑΣ”, ως μέλος των ταγμάτων ασφαλείας. Διέφυγε στην Γερμανία πριν την απελευθέρωση, ενώ για την συνεργασία του με τον εχθρό δικάστηκε ερήμην εις θάνατο.



Γυρίζοντας στην Ελλάδα φυλακίστηκε και μετά από απονομή χάριτος απελευθερώθηκε μετά από σχετικά μικρό χρονικό διάστημα.



Αργότερα ως ιδρυτής και ηγέτης αντικομουνιστικής παρακρατικής οργάνωσης υπήρξε συνεργάτης των αρχών ασφαλείας. Μετά την δολοφονία του βουλευτή Λαμπράκη και τον τραυματισμό του Τσαρουχά από μέλη της οργάνωσής του, συνελήφθη με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας για αυτές τις πράξεις αλλά αθωώθηκε, ενώ καταδικάστηκε για διατάραξη της κοινής ειρήνης.



Πέθανε από εγκεφαλικό στις 14 Ιανουαρίου 1975. Ο γιος του, Αλέξανδρος Γιοσμάς, ήταν υποψήφιος βουλευτής Ροδόπης με το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ το 2007.



16-02-1964 Εκλογές: Νίκη της «Ένωσης Κέντρου» (53% των ψήφων)



06-03-1964 Ο βασιλιάς Παύλος πεθαίνει από καρκίνο. Τον διαδέχεται ο γιος του Κωνσταντίνος.



21-09-1964 Τελειώνουν οι ανακρίσεις για την υπόθεση Λαμπράκη.



29-11-1964 Τρομοκρατική δράση των μυστικών υπηρεσιών στο Γοργοπόταμο

(πολύνεκρη έκρηξη κατά τον εορτασμό της επετείου).



28-12-1964 Δημοσιεύεται το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών. Ο εισαγγελέας Στέλιος Μπούτης ασκεί έφεση.



18-05-1965 Ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας υποβάλλει τις προτάσεις του στο Συμβούλιο Εφετών, υιοθετώντας τα περισσότερα σημεία της έφεσης του εισαγγελέα Στέλιου Μπούτη.



9-06-1965 Ο μετέπειτα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος οργανώνει σαμποτάζ μαϊμού στον Εβρο. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, Ηλίας Ηλιού προειδοποιεί τη βουλή ότι «επέρχεται δικτατορία».



18-06-1965 Ο προφυλακισμένος υπομοίραρχος Εμμανουήλ Καπελώνης με υπόμνημά του επιβεβαιώνει το σχέδιο οργάνωσης «αντισυγκεντρώσεων» από εκπαιδευμένες ομάδες αστυνομικών και στρατιωτικών. Μήπως μας θυμίζει κάτι αντίστοιχο σήμερα ;;;



17-07-1965 Τα Ανάκτορα ανατρέπουν την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, με πολιτικό πραξικόπημα. Πρωτοστατεί ο Κων/νος Μητσοτάκης, που έμελε να περάσει στην ιστορία ως «αποστάτης».



Η πολιτική ιστορία διδάσκει, στέλνει “μηνύματα”, οι μνήμες ανασκαλεύονται και οι προκλήσεις επανέρχονται, η βίβλος του “ναζισμού”, το βιβλίο «Ο Αγών μου» (Mein Kampf), του ανθρώπου που αιματοκύλισε τον πλανήτη, του Αδόλφου Χίτλερ, θα εκδοθεί για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο στη Γερμανία σε μια “σχολιασμένη” έκδοση η οποία προβλεπόταν αρχικά για το 2015, ανακοίνωσε σήμερα το περιφερειακό κρατίδιο της Βαυαρίας, το οποίο κατέχει τα “δικαιώματα”, στο Γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA.



Τότε υπήρχε το σχέδιο “Περικλής”, σήμερα άραγε, πως ονομάζεται το αντίστοιχο σχέδιο που εφαρμόζεται;;;
Λίγη υπομονή και στο εγγύς μέλλον θα μάθουμε πολλά!!!


  http://elladasimera.blogspot.com/2012/04/blog-post_2051.html#ixzz1t7dSRnoq
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ."
Related Posts with Thumbnails